Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.34.2020.2.AM
z 7 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) w zw. art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020r. poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 23 stycznia 2020 r.), uzupełnione pismem z dnia 11 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy pełnienie funkcji prezesa zarządu bez uzyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia przez pracownika spółki produkcyjnej, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie generujące przychód podatkowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, uzupełniony pismem z dnia 11 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.), w zakresie ustalenia, czy pełnienie funkcji prezesa zarządu bez uzyskiwania z tego tytułu wynagrodzenia przez pracownika spółki produkcyjnej, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie generujące przychód podatkowy.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Polska Spółka” lub „Wnioskodawca”) działa na rynku sterowanych numerycznie centrów obróbczych CNC i wchodzi w skład międzynarodowej grupy A.

Wnioskodawca jest na rynku polskim wyłącznym przedstawicielem handlowym oraz przedstawicielem serwisowym B GmbH (spółka niemiecka - dalej: „Spółka Produkcyjna”) - spółki z grupy A, której przedmiotem działalności jest produkcja centrów obróbczych CNC. Właścicielem niemal 100% udziałów Wnioskodawcy jest D GmbH (spółka niemiecka - dalej: „Spółka Matka”) - spółka holdingowa prowadzona w formie spółki europejskiej. Spółka Matka jest równocześnie właścicielem niemieckiej Spółki Produkcyjnej jako jej komandytariusz oraz właściciel komplementariusza Spółki Produkcyjnej - E GmbH (spółka niemiecka). Zatem zarówno polska Wnioskodawczyni jak i niemiecka Spółka Produkcyjna posiadają tego samego właściciela.

Spółka Matka zamierza w przyszłości odnowić na Zgromadzeniu wspólników Polskiej Spółki mandat Prezesa zarządu Polskiej Spółki (dalej „Prezesa zarządu” ), jednak bez wypłacania mu wynagrodzenia w związku z pełnioną funkcją (nieodpłatne pełnienie funkcji prezesa zarządu). Prezes zarządu do tej pory był równolegle zatrudniony w niemieckiej Spółce Produkcyjnej na podstawie umowy o pracę i z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie, od którego był odprowadzany podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie społeczne zgodnie z obowiązującym prawem niemieckim.

Również po odnowieniu jego mandatu w zarządzie Polskiej Spółki Prezes zarządu nadal pozostałby pracownikiem niemieckiej Spółki Produkcyjnej i otrzymywałby w Niemczech wynagrodzenie, od którego odprowadzany byłby podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie społeczne zgodnie z prawem niemieckim. Prezes zarządu nie jest pracownikiem Polskiej Spółki. Podobnie również po odnowieniu jego mandatu, Prezesa zarządu nie będzie wiązać z Polską Spółką ani umowa o pracę, ani jakakolwiek inna umowa, na podstawie której otrzymywać będzie od Polskiej Spółki wynagrodzenie za pełnioną funkcję. W zdarzeniu przyszłym, Prezes zarządu działałby na rzecz Polskiej Spółki jedynie w oparciu o akt powołania (do jej zarządu).

W związku z planowanym odnowieniem mandatu Prezesa zarządu powstały wątpliwości co do tego, czy nieodpłatne sprawowanie tej funkcji przez Prezesa zarządu (po odnowieniu jego mandatu w zarządzie Polskiej Spółki) stanowić będzie nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca uzupełnił przedstawione zdarzenie przyszłe poprzez wskazanie w uzupełnieniu wniosku danych niemieckiej Spółki Produkcyjnej, o której mowa we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym pełnienie przez Prezesa zarządu swojej funkcji u Wnioskodawcy bez wynagrodzenia stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2017, poz. 2343 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, nieodpłatne pełnienie przez prezesa zarządu swojej funkcji u Wnioskodawcy nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie

Wymogi dotyczące powoływania zarządu zawarte są w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej „KSH”).

Zgodnie z art. 201 § 1 KSH zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę. Jak wskazuje art. 201 § 3 KSH, do zarządu mogą być powołane osoby zarówno spośród wspólników spółki, jak również spoza tego grona. Stosownie do art. 201 § 4 KSH, członek zarządu jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów KSH wynika, iż członkiem zarządu spółki z o.o. jest osoba, której poprzez powołanie do zarządu przyznano upoważnienie do prowadzenia spraw spółki oraz jej reprezentacji. Skuteczne powołanie do zarządu jest warunkiem powstania stosunku członkostwa takiej osoby w zarządzie spółki kapitałowej.

Przy tym należy wskazać, że to od woli wspólników spółki z o.o. zależy, czy powołanie - w rozumieniu przepisów KSH - będzie stanowiło jedyną podstawę wykonywania przez członka zarządu jego obowiązków w spółce. Oznacza to, że członek zarządu (w tym prezes zarządu) może sprawować swoje funkcje w spółce zarówno w oparciu o akt powołania go na stanowisko członka zarządu, jak również dodatkowo w oparciu o ewentualną umowę o pracę lub umowę o zarządzanie. W związku z tym członkowie zarządu spółek z o.o. mogą pełnić swoje funkcje w spółkach w oparciu o te trzy podstawy prawne - akt powołania, umowę o pracę lub umowę o zarządzanie. Prawo spółek dopuszcza przy tym łączenie sprawowania funkcji członka zarządu w oparciu o akt powołania z równoległym funkcjonowaniem umowy o pracę lub umowy o zarządzanie. Jednak członek zarządu (w tym prezes zarządu) może pełnić swoją funkcję w spółce z o.o. wyłącznie w oparciu o akt powołania.

Przepisy KSH nie wprowadzają obowiązku wypłaty członkowi zarządu wynagrodzenia w związku z pełnioną przez niego funkcją w zarządzie w oparciu o akt powołania. W efekcie należy uznać, że dopuszczalne jest, aby członek zarządu sprawował swoją funkcję nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2019, poz. 865, z późn. zm., dalej: „UstCIT”) co do zasady przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym spółki z o.o. jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Za dochód zaś należy uznać, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b UstCIT, nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym (art. 7 ust. 2 UstCIT).

Katalog przychodów reguluje art. 12 UstCIT, który w ust. 1 § 2 wskazuje, że do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Należy przy tym zaznaczyć, że ustawodawca nie zdefiniował w sposób bezpośredni terminu „nieodpłatnego świadczenia”, ograniczając się jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania jego wartości. Ponieważ brakuje definicji ustawowych, do interpretacji tego pojęcia konieczne jest odwołanie się do poglądów doktryny prawa podatkowego oraz do orzecznictwa sądów.

W piśmiennictwie powszechnie przyjmuje się, że do nieodpłatnego otrzymania rzeczy, praw lub innych świadczeń dochodzi w sytuacji, gdy podmiot otrzymujący te rzeczy, prawa lub inne świadczenia nie ma - w zamian za ich otrzymanie - obowiązku wykonania jakiegokolwiek świadczenia. Do takiej sytuacji dochodzi wtedy, gdy podmiot taki nie wykonuje żadnej usługi, nie wydaje rzeczy lub praw, nie dokonuje jakiejkolwiek płatności w zamian za otrzymaną rzecz, prawo lub inne świadczenie (por. Dmoch, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, 2013).

W doktrynie prawa podatkowego uznaje się, że „świadczenie nieodpłatne” występuje w sytuacji, w której na podmiocie uzyskującym świadczenie nie ciąży obowiązek wykonania na rzecz świadczącego żadnego świadczenia wzajemnego (Kowalski, Nieodpłatne świadczenia - przychody i koszty, LEX). W związku z tym na gruncie doktryny prawa podatkowego nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu w przypadku, gdy podmiot wykonujący świadczenie uzyskuje lub uzyska w przyszłości „w zamian" jakieś przysporzenie o charakterze majątkowym.

Wykładnię taką potwierdza również orzecznictwo sądów administracyjnych, które wielokrotnie zajmowały się kwestią dotyczącą zakresu definicji nieodpłatnego świadczenia. W orzecznictwie utrwaliło się stanowisko, zgodnie z którym „nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć szerzej niż na gruncie prawa cywilnego. Zatem należy przyjąć, że termin ten oznacza wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (stanowisko przedstawione w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02, podtrzymane w uchwale NSA z 16 października 2006 r., sygn. Akt II FPS 1/06, wyroku z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. akt FSK 3424/14, wyroku z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1546/15 oraz innych sprawach).

W orzecznictwie podkreśla się, że cywilistyczny podział na czynności prawne odpłatne i nieodpłatne ma dla wykładni pojęcia nieodpłatnego świadczenia na gruncie przepisów prawa podatkowego wyłącznie znaczenie pomocnicze. Jeżeli podatnik zawiera umowę ze swojej istoty nieodpłatną, w takiej sytuacji nie ma wątpliwości, że nieodpłatne świadczenie podatnik uzyskuje. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik zawiera umowę ze swojej istoty odpłatną - uzyskanie nieodpłatnego świadczenia warunkowane jest tym, czy mimo tego, że świadczenie jest odpłatne, uzyskał je nieodpłatnie, czy też nie. W takiej sytuacji dopuszcza się bardzo różne sytuacje pośrednie, w których występować będzie jedynie częściowa odpłatność (tak między innymi NSA w wyroku z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK1546/15).

Równocześnie kwestie dotyczące zakresu „nieodpłatnych świadczeń” były przedmiotem wielu indywidualnych interpretacji podatkowych. W interpretacjach tych zostało wielokrotnie wskazane, że w przypadku pełnienia bez wynagrodzenia funkcji członka zarządu w spółce-córce przez osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę w spółce-matce nie dochodzi do takiego nieodpłatnego świadczenia.

W interpretacjach tych przywoływany jest między innymi pogląd przedstawiony przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 maja 2003 r., sygn. akt II FSK 2640/12. W orzeczeniu tym NSA stwierdził, że świadczenie na rzecz spółki z o.o. w postaci pełnienia przez wspólnika tej spółki funkcji prezesa lub członka zarządu bez wynagrodzenia nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 § 2 UstCIT, jeśli w zamian za pełnienie takiej funkcji bez wynagrodzenia spełniający uzyska lub ma uzyskać wzajemnie pewną korzyść majątkową, niezależnie czy wartość takiej korzyści odpowiada wartości ekonomicznej świadczenia na rzecz spółki. Wykładnię taką przyjmuje się również w drodze analogii do sytuacji, w której funkcja członka zarządu wykonywana jest przez osobę zatrudnioną u wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (w spółce-matce). Przykładowo pogląd taki został wskazany w interpretacji indywidualnej z dnia 21 maja 2018 r., sygn. akt 0111-KDIB2-1.4010.121.2018.1.AP. W interpretacji tej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) wskazał, że w interesie spółki-matki leży uzyskanie przez spółkę-córkę możliwie jak najwyższych zysków, dzięki czemu spółka-matka uzyska wysoką dywidendę. Zdaniem Dyrektora KIS sposób zarządzania jakąkolwiek spółką niewątpliwie ma wpływ na jej rozwój oraz pozycję rynkową, w konsekwencji również na generowane zyski. Poprzez wyznaczenie konkretnych osób fizycznych do pełnienia funkcji zarządczych w spółce-córce, których dbałość o interesy spółki-matki jest niezaprzeczalna, zwiększeniu ulegają nie tylko szanse spółki-córki, ale również szanse spółki-matki na zwiększenie zysków, przez wypłatę wysokiej dywidendy od spółki-córki. Zatem zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zamian za otrzymane przez spółkę-córkę świadczenia w postaci czynności zarządczych sprawowanych przez pracowników spółki-matki, spółka-matka otrzymuje ekwiwalent w formie wypłaconej za pośrednictwem spółki-córki dywidendy. Dlatego też, w interpretacji zostało wskazane, że nie można uznać, że wykonywanie przez członka zarządu swej funkcji na rzecz spółki-córki stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 § 2 UstCIT, nawet jeśli nie otrzymuje wynagrodzenia z tego tytułu - pod warunkiem, że osoba ta została wysłana do spółki-córki przez spółkę-matkę. Na skutek takiego powiązania dochodzi do sytuacji, w której nie możemy mieć do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Zatem w konsekwencji po stronie spółki-córki nie powinien pojawić się przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Podobny pogląd został przedstawiony w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPB-1-3/4510-91/15/APO. W interpretacji tej uznano, że:

„W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można między innymi obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki itp. W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólnika na rzecz spółki nie można uznać, że spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólnika. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prezes zarządu pełni w spółce funkcję na podstawie powołania, nie otrzymując z tego tytułu wynagrodzenia.

Równocześnie, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce-matce, posiadającej 100% udziałów w spółce. Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że nieodpłatne pełnienie funkcji prezesa zarządu spółki, na podstawie powołania, przez osobę zatrudnioną równocześnie na podstawie umowy o pracę w spółce-matce, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w rozumieniu art. 12 ust. 1 § 2 UstCIT, bowiem świadczeniodawca (spółka-matka) uzyskuje lub uzyska w przyszłości od świadczeniobiorcy (Wnioskodawcy) świadczenie/świadczenia ekwiwalentne (na przykład w postaci dywidendy)”.

Podobny pogląd został przedstawiony również w innej interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, znak: IBPB-1-1/4510-32/16/NL oraz znak: IBPBI/2/423-925/12/AP.

Równocześnie warto przywołać pogląd wyrażony w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 12 sierpnia 2016 r., znak: ILPB3/4510-1-280/16-2/JG. W interpretacji tej zostało przedstawione następujące stanowisko:

„Z uwagi na pośrednią kontrolę spółki C przez spółkę A ma ona prawo do uczestniczenia w zarządzaniu spółką C. Sprawowanie kontroli przez spółkę A może przynieść tej spółce wymierne korzyści ekonomiczne i to te korzyści będą stanowiły wynagrodzenie za sprawowanie funkcji zarządczych. Korzyścią tą będzie przede wszystkim pośredni udział w dywidendzie wypłacanej przez spółkę C.

Można, zatem uznać, że nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu przez pracownika spółki A jest świadczeniem ekwiwalentnym, a tym samym nie stanowi przychodu z nieodpłatnych świadczeń.”

Zatem również odesłanie pracownika, który nie jest pracownikiem wspólnika spółki, lecz innej spółki powiązanej w rozumieniu przepisów KSH ze spółką, do której pracownik został odesłany w celu nieodpłatnego sprawowania funkcji członka zarządu, nie powinno stanowić dla tej spółki nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 § 2 UstCIT. Pogląd ten został potwierdzony również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 17 stycznia 2018 r., sygn. akt 0111-KDIB2-3.4010.86.2017.2.AZE.

Analogicznie, w opinii Wnioskodawcy, również nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu w Polskiej Spółce przez pracownika Spółki Produkcyjnej również nie powinno stanowić dla Polskiej Spółki (Wnioskodawcy) nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 § 2 UstCIT, gdyż Spółce Matce sprawowanie kontroli w Polskie Spółce może przynieść (tak jak przynosiło do tej pory) wymierne korzyści ekonomiczne i to te korzyści będą stanowiły wynagrodzenie za sprawowanie funkcji zarządczych. Korzyścią tą będzie przede wszystkim udział Spółki Matki w dywidendzie wypłacanej przez Polską Spółkę. Zatem nieodpłatne pełnienie funkcji członka zarządu przez pracownika niemieckiej Spółki Produkcyjnej jest świadczeniem ekwiwalentnym i tym samym nie powinno stanowić dla Polskiej Spółki przychodu z nieodpłatnych świadczeń. Na marginesie należy wskazać, że ewentualne rozliczenia i tak powinny następować na linii udziałowiec - członek zarządu tj. Spółka Matka - prezes zarządu jak zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 15 listopada 2016 r., znak: 0461-ITPB3.4510.562.2016.1.JS. W zamian za działania podejmowane przez prezesa zarządu Polskiej Spółki na rzecz Spółki otrzymywać on będzie stosowne wynagrodzenie od niemieckiej Spółki Produkcyjnej, tj. pośrednio od Spółki Matki, która jest komplementariuszem niemieckiej Spółki Produkcyjnej.

Podsumowując, przepisy polskiego prawa spółek handlowych dopuszczają możliwość nieodpłatnego pełnienia funkcji prezesa zarządu w polskiej spółce z o.o. w oparciu o akt powołania. Zarówno w polskiej doktrynie prawa podatkowego, jak i polskim orzecznictwie kwestie nieodpłatnego świadczenia w przypadku nieodpłatnego pełnienia funkcji członka zarządu były wielokrotnie omawiane. W przypadku powiązania (tak pośredniego jak i bezpośredniego) osoby pełniącej nieodpłatnie funkcję członka zarządu w spółce ze wspólnikiem tej spółki zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie wielokrotnie było wskazywane, że takie sprawowanie funkcji nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów podatkowych.

Taką wykładnię przyjąć należy również do sytuacji, w której prezes zarządu Polskiej Spółki (Wnioskodawcy) będzie pełnił swoją funkcję nieodpłatnie będąc równocześnie zatrudnionym w niemieckiej Spółce Produkcyjnej (czyli innej spółce należącej również do Spółki Matki).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.)

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.