Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4011.25.2020.2.AW
z 12 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 14 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

1. opisana w stanie faktycznym działalność w zakresie świadczenia usług badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. prowadzona ewidencja spełnia definicję odrębnej ewidencji wskazanej w art. 30cb ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. prawidłowo został zakwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do jednej z kategorii dochodów wskazanych w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4. dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy:

1. opisana w stanie faktycznym działalność w zakresie świadczenia usług badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. prowadzona ewidencja spełnia definicję odrębnej ewidencji wskazanej w art. 30cb ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. prawidłowo został zakwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do jednej z kategorii dochodów wskazanych w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4. dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego z pismem z 25 marca 2020 r. znak 0111-KDIB1-2.4011.25.2020.1.AW wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia.

Uzupełnienia wniosku dokonano 14 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 stycznia 2013 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej, Wnioskodawca świadczy usługi konsultingowe, efektem których jest oprogramowanie komputerowe. Realizowane usługi obejmują w zależności od wymagań klienta: - tworzenie, rozwój, modyfikacje, dostarczanie oraz dokumentację kodów (skryptów) pisanych na zlecenie konkretnego klienta, - tworzenie, rozwój, modyfikacje, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania na zlecenie klienta, - tworzenie, rozwój oraz modyfikacje narzędzi oraz kodów służących do budowania środowisk (deweloperskich, testowych, pre-produkcyjnych, produkcyjnych, migracyjnych i tym podobnych) w ramach istniejących aplikacji klienta oraz nowo wyprodukowanego oprogramowania, - tworzenie, rozwój oraz modyfikacje narzędzi oraz kodów służących do testowania istniejących aplikacji klienta oraz nowo wyprodukowanego oprogramowania, - tworzenie, rozwój oraz modyfikacje narzędzi oraz kodów służących do wdrażania istniejących aplikacji klienta oraz nowo wyprodukowanego oprogramowania, - dokumentacja aplikacji oraz sposobów jej wdrożenia w ramach dostępnej infrastruktury klienta, - ewaluacja, testowanie oraz ocena różnego oprogramowania, aplikacji, bibliotek, plików binarnych itp. (R&D) dla celów określenia użyteczności, kosztu oraz możliwości zaimplementowania ww. w ramach wymagania projektowego ze strony klienta, - ewidencja komponentów wchodzących w skład aplikacji, tj. używanych bibliotek, plików binarnych, rozszerzeń oraz ich kwalifikacja pod kątem możliwego zastosowania w ramach aplikacji, ich analiza licencji oraz analiza pod kątem bezpieczeństwa, - przygotowanie materiałów i prezentacji w celach szkoleniowych w związku z wyprodukowanym oprogramowaniem i jego komponentami, - szkolenia pracowników klienta w zakresie tworzenia środowisk niezbędnych do uruchomienia nowo wyprodukowanej aplikacji, jej wdrożenia oraz eksploatacji w zakresie wymaganym do przekazania projektu z fazy testowania do utrzymania (konserwacji) przez zespoły wsparcia aplikacji oraz infrastruktury klienta, - reorganizacja systemu i sieci ze środowisk opartych o chmury prywatne do środowisk opartych o chmury publiczne.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 1994 r. nr 24, poz. 83). W związku z tym każda z umów zawarta pomiędzy prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą a klientem zawiera obszerną informację dotyczącą praw autorskich oraz ich przeniesienia na klienta w ramach uzgodnionego wynagrodzenia. Oznacza to, iż uzgodnione umowne wynagrodzenie z realizowanego projektu z klientem zaspokaja potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w związku ze sprzedażą praw autorskich do oprogramowania oraz kodu źródłowego. Każda z umów nadaje również prawo klientowi do korzystania, jak i dalszego dysponowania prawami autorskimi bez ograniczeń. Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT za usługi konsultingowe na rzecz klientów. Sprzedaż ww. praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca prowadzi ewidencję projektów bądź zadań oraz czasu ich realizacji w zależności od sposobu rozliczenia w umowy z klientem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że od dnia 1 sierpnia 2016 r. do dnia 30 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca współpracował z polską firmą zajmującą się produkcją systemów informatycznych oraz urządzeń dla branży medycznej. Od lutego 2017 r. Wnioskodawca współpracuje z firmą tworzącą systemy transakcyjne w Niemczech. Od maja 2019 r. Wnioskodawca współpracuje również z firmą z Niemiec z branży motoryzacyjnej (z ang. automotive). W ramach wytwarzania oprogramowania dla ww. klientów Wnioskodawca podejmuje następujące działania (poniższa lista stanowi podsumowanie wszelkich aktywności realizowanych w ramach różnych projektów na zlecenie klientów Wnioskodawcy): • tworzenie, rozwój, modyfikacje, dostarczanie oraz dokumentację kodów (skryptów), • tworzenie, rozwój, modyfikacje, dostarczanie oraz dokumentację kodów mających na celu optymalizację i przyśpieszenia kompilacyjnego i środowiska uruchomieniowego systemów transakcyjnych. • reorganizacja systemu i sieci ze środowisk opartych o chmury prywatne do środowisk opartych o chmury publiczne • tworzenie, rozwój, modyfikacje, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania, • tworzenie, rozwój oraz modyfikacje narzędzi oraz kodów służących do budowania środowisk (deweloperskich, testowych, weryfikacyjnych, pre-produkcyjnych, produkcyjnych, migracyjnych) w ramach istniejących aplikacji klienta oraz nowo wyprodukowanego oprogramowania, • tworzenie, rozwój oraz modyfikacje narzędzi oraz kodów służących do testowania istniejących aplikacji klienta oraz nowo wyprodukowanego oprogramowania, • tworzenie, rozwój oraz modyfikacje narzędzi oraz kodów służących do wdrażania istniejących aplikacji klienta oraz nowo wyprodukowanego oprogramowania w oparciu o dostępne chmury publiczne oraz rozwiązania w chmurach prywatnych, • dokumentacja aplikacji oraz sposobów jej wdrożenia w ramach dostępnej infrastruktury klienta, • badania, ewaluacja, testowanie oraz ocena różnego oprogramowania, aplikacji, bibliotek, plików binarnych itp. (R&D) dla celów określenia ich poziomu funkcjonalności, kosztu oraz możliwości zaimplementowania w ramach istniejącego lub nowego oprogramowania, • ewidencja komponentów wchodzących w skład aplikacji, tj. używanych bibliotek, plików binarnych, skryptów, rozszerzeń oraz ich kwalifikacja pod kątem możliwego zastosowania w ramach aplikacji, ich analiza licencji oraz analiza pod kątem bezpieczeństwa, • przygotowanie materiałów i prezentacji w celach szkoleniowych w związku z wyprodukowanym oprogramowaniem i jego komponentami, • szkolenia pracowników klienta w zakresie tworzenia środowisk niezbędnych do uruchomienia nowo wyprodukowanej aplikacji, jej wdrożenia oraz eksploatacji w zakresie wymaganym do przekazania projektu z fazy testowania i weryfikacji do utrzymania (konserwacji) przez zespoły wsparcia aplikacji oraz infrastruktury klienta.

Powyższe aktywności realizowane są w oparciu o najnowsze rozwiązania w dziedzinie informatyki dla systemów IT, m.in. budowanie auto skalowalnych systemów informatycznych (z ang. automatic scaling) przetwarzających ogromne ilości danych w oparciu o chmury obliczeniowe (z ang. cloud-computing). Tworzenie kodów umożliwiających profilowaną optymalizację (z ang. Profile-guided optimization ), która umożliwia optymalizowanie pliku wykonywalnego tak, że optymalizator używa danych z przebiegów testowych dla wydajnych i niezawodnych systemów transakcyjnych.

Podejmowane przez Wnioskodawcę aktywności tworzenia, rozwijania oraz ulepszania oprogramowania mają charakter twórczy, innowacyjny, kreatywny i obejmują systematyczne badania naukowe oraz prace rozwojowe w celu powiększania zasobów wiedzy i wykorzystania nowo nabytej wiedzy do rozwoju i ulepszania istniejącego oprogramowania. W przypadku istniejącego oprogramowania, działania polegające na rozwijaniu i modyfikacji zmierzają do poprawy użyteczności, rozbudowaniu możliwości i funkcjonalności tego oprogramowania. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę są również związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów lub procesów. Czynności nabywania nowej wiedzy i jej wykorzystania w praktyce realizowane są w ramach codziennej pracy. Ponadto w celu podwyższania swoich kompetencji, zdobywania najnowszej wiedzy na temat aktualnych rozwiązań technicznych oraz trendów dotyczących nowych technologii, Wnioskodawca uczestniczy w konferencjach branżowych, szkoleniach oraz publicznych spotkaniach w celu wymiany wiedzy i doświadczeń z realizowanych projektów (z ang. Meetup). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy i stanowi utwór oraz podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija lub modyfikuje oprogramowanie komputerowe, w efekcie czego powstają nowe utwory, odrębne od tego oprogramowania, również takie utwory podlegają ochronie prawnej art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach realizowanych działań Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje otwarte kody aplikacji, biblioteki, pliki binarne, rozszerzenia, skrypty oparte o otwarte licencje. Każda z umów zawarta pomiędzy prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą a klientem zawiera obszerną informację dotyczącą praw autorskich oraz ich przeniesienia na klienta w ramach uzgodnionego umownego wynagrodzenia. Uzgodnione, w ramach obu umów, wynagrodzenie jest stawką wyrażoną w złotych (w przypadku klienta z Polski) lub euro (w przypadku klientów z Niemiec) za 1 godzinę świadczenia usługi. Zgodnie z każdą z zawartych umów, uzgodnione umowne wynagrodzenie za realizowane usługi zaspokaja wszelkie potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w związku ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz przeniesieniem całości tych praw autorskich wytworzonego przez Wnioskodawca oprogramowania oraz kodu źródłowego na klienta. Każda z umów nadaje klientowi pełne prawo do korzystania jak i dalszego dysponowania prawami autorskimi bez ograniczeń. Na podstawie zawartych umów Wnioskodawca sprzedawał (przenosił) oraz sprzedaje (przenosi) całość autorskich praw do wytworzonego przez siebie oprogramowania (utworów) w cyklach miesięcznych na podstawie faktury VAT za usługi konsultingowe. W przypadku rozwoju lub modyfikacji istniejącego oprogramowania, w efekcie którego powstaje nowy utwór w rozumieniu art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych, również poprzez sprzedaż usług następowało oraz następuje przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie na podstawie miesięcznej faktury VAT za usługi konsultingowe. Z uwagi na charakter konsultingowy działalności, prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania sprzedawane (przenoszone) są każdego miesiąca na podstawie faktury VAT i nie stanowią należności na poczet (zaliczki) późniejszego przeniesienia majątkowych praw autorskich. Kwota wynikająca z faktury VAT za usługi konsultingowe stanowi wynagrodzenie z tytułu prowadzonej działalności konsultingowej i obejmuje: • wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, w tym wynagrodzenie za prace inżynierskie związane z wytworzeniem oprogramowania oraz wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług badawczo-rozwojowych, których celem jest wykorzystanie efektów aktywności badawczo-rozwojowych w pracach inżynierskich związanych z wytworzeniem oprogramowania, • wynagrodzenie za pozostałe aktywności, m.in. dokumentację projektową niebędącą częścią wytworzonego oprogramowania, wdrożenie nowo wytworzonego oprogramowania jako działający system i jego przekazanie do dedykowanych działów wsparcia klienta lub zewnętrznych podmiotów, szkolenia użytkowników oraz pracowników klienta.

Sprzedaż ww. praw autorskich następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca prowadzi ewidencję projektów bądź zadań projektowych oraz czasu ich realizacji (zgodnie z każdą z umów jednostką rozliczenia z klientem jest ilość godzin świadczenia usługi). Ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco z należytą starannością, wyodrębnia ona każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca korzysta ponadto ze swobody w zakresie doboru środków i metod pracy, a czynności wykonuje zarówno dla klienta z Polski, jak i klientów z Niemiec. Wnioskodawca najczęściej ma miejsce wykonywania działalności gospodarczej w Polsce. Jako przedsiębiorca Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością oraz posiada w związku z tym ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za błędy i zaniechania związane z tworzeniem oprogramowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku):

1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność w zakresie świadczenia usług badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prowadzona ewidencja spełnia definicję odrębnej ewidencji wskazanej w art. 30cb ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy prawidłowo został zakwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do jednej z kategorii dochodów wskazanych w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Czy dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku):

Ad 1. Zgodnie z przedstawionym w stanie faktycznym stanowiskiem, podejmowane aktywności obejmują systematyczne badania naukowe oraz prace rozwojowe w celu powiększania zasobów wiedzy i wykorzystania nowo nabytej wiedzy do rozwoju i ulepszania istniejącego oprogramowania lub wytworzenia nowego oprogramowania w ramach świadczenia usługi konsultingowej, zatem spełnione są wymagania nakładane przez definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2. Zgodnie z przedstawionym w stanie faktycznym stanowiskiem, podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów zatem wykazuje w odrębnej ewidencji informacje o każdym kwalifikowanym prawie własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja ta spełnia wymogi nakładane przez art. 30cb ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 3. Zgodnie z przedstawionym w stanie faktycznym stanowiskiem, podatnik otrzymuje wynagrodzenie za usługi konsultingowe, które uwzględniają sprzedaż kwalifikowanych praw autorskich w cenie usługi. Art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w punkcie 3 definiuje, iż dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Zatem sprzedaż usług konsultingowych, które uwzględniają sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży usługi, może zostać zakwalifikowana jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 4. Zgodnie z przedstawionym w stanie faktycznym stanowiskiem, świadczone przez podatnika usługi konsultingowe w zakresie wytwarzania oprogramowania prowadzą do powstania utworu w rozumieniu art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie ze stanowiskiem opisanym w punkcie Ad 1., podatnik podejmuje działalność badawczo-rozwojową w ramach świadczonych usług, a ta działalność spełnia wymagania nakładane przez definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie ze stanowiskiem opisanym w punkcie Ad 2., podatnik prowadzi ewidencję, która spełnia wymogi nakładane przez art. 30cb ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zgodnie ze stanowiskiem w punkcie Ad 3., usługi konsultingowe świadczone przez podatnika uwzględniają sprzedaż kwalifikowanych praw autorskich, do utworów powstałych w ramach świadczenia usług na rzecz klienta. Na podstawie powyższych, zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, od osiągniętego przez podatnika dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

„(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej: „ustawa o PIT”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak stanowi art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jak wynika z opisu sprawy, wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy i stanowi utwór oraz podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak z powyższego wynika, prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność należy uznać za działalność badawczo-rozwojową, przez co spełnia ona jeden z podstawowych warunków o jakich mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania 1 – jest prawidłowe.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W świetle art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP na podstawie art. 30ca mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Jeżeli zatem – jak wynika z opisu sprawy – ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco z należytą starannością, wyodrębnia ona każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu oraz jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa, należy stwierdzić, że spełnia ona warunki określone w art. 30cb ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania 2 – jest prawidłowe.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego (w tym wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania 3 – jest prawidłowe.

Spełnienie opisanych powyżej warunków oznacza, że Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% podatku dochodowego od osób fizycznych, od osiągniętego przez niego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania 4 – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.