2020.05.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.27.2020.2.JM
z 8 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 14 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu i rozliczenia podatku naliczonego w deklaracji za sierpień 2019 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu i rozliczenia podatku naliczonego w deklaracji za sierpień 2019 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) o wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej doprecyzowanie opisu sprawy, postawienie pytania oraz przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

W dniu 9.08.2019 r. Wnioskodawca nabył samochód ciężarowy. Zakup został dokonany na firmę na podstawie faktury VAT wystawionej przez salon sprzedaży samochodów Sp.

Jest to pojazd tzw. używany, wyprodukowany w roku 2015.

Zgodnie z kartą pojazdu, samochód został zakupiony przez firmę leasingową Sp. z o.o. jako ciężarowy z 3 miejscami oraz przestrzenią ładunkową i uzyskał numer świadectwa homologacji.

Niedługo po pierwszym zakupie został doposażony w drugi rząd siedzeń, za którym umieszczona została stała przegroda oddzielająca przedział ładunkowy od osobowej. Fakt ten został odnotowany w książce pojazdu w dniu 19.10.2015 r., wpisem o ilości miejsc 6 oraz ładowności 1000 kg.

Samochód Wnioskodawca nabył z przeznaczeniem wykorzystania go do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, czyli do transportu materiałów i urządzeń instalacyjnych, a także przewozu montażystów.

Od wystawionej faktury zakupu ww. samochodu został odliczony w miesiącu sierpniu 2019 r. podatek VAT o wartości 100%, gdyż Wnioskodawca był przekonany, ze zakupiony samochód będzie zakwalifikowany jako ciężarowy z adnotacją VAT-1 w dowodzie rejestracyjnym.

Podczas przerejestrowania samochodu pracownik urzędu nie mógł wpisać do wniosku nadanego wcześniej numeru homologacji z jednoczesnym uwzględnieniem łącznej ilości 6 miejsc.

Dopiero przy odbiorze przez Wnioskodawcę nowego dowodu rejestracyjnego okazało się, że samochód na skutek dokonanych w roku 2015 przeróbek utracił nadaną homologację, co niestety nie zostało zaktualizowane w tamtym czasie i wpisane do dowodu rejestracyjnego przez odpowiednich urzędników.

Wówczas Wnioskodawca został też poinformowany, że zakupiony przez Wnioskodawcę samochód ciężarowy, ze względu na dokonane przeróbki, zgodnie z ustawą o VAT nie jest kwalifikowany do uzyskania adnotacji VAT-1 w dowodzie rejestracyjnym.

Gdyby Wnioskodawca dysponował taką wiedzą w dniu zakupu samochodu, niezwłocznie dostarczyłby do Urzędu Skarbowego deklarację VAT-26 i rozpoczął prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu.

Aktualnie samochód został zgłoszony do prowadzenia ewidencji w dniu 12.11.2019 r., a okres do tego dnia może zostać przez Wnioskodawcę również zaewidencjonowany.

W sprawie objętej zakresem wniosku z dnia 10 stycznia 2020 r. nie była ani nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa; przedmiotowy wniosek Wnioskodawca złożył z własnej inicjatywy.

W sprawie objętej zakresem wniosku z dnia 10 stycznia 2020 r. nie było ani nie jest prowadzone postępowanie podatkowe.

Wnioskodawca oświadcza, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 01 kwietnia 2003 r.

Przedmiotem wniosku jest umożliwienie odliczenia 100% podatku VAT od kwoty zakupu samochodu.

Dokumentem potwierdzającym zakup samochodu jest faktura VAT wystawiona przez firmę Sp.

Pojazd samochodowy wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – działalność Wnioskodawcy obejmuje usługi w zakresie instalacji sanitarnych w budownictwie. Przedmiotowy samochód Wnioskodawca wykorzystuje do transportu materiałów instalacyjnych i urządzeń oraz do przewozu montażystów.

Do celów prywatnych (oraz zawodowych) Wnioskodawca wykorzystuje samochód osobowy zarejestrowany na firmę, od którego Wnioskodawca rozlicza 50% kwoty VAT od faktur kosztowych obejmujących eksploatację pojazdu.

W odpowiedzi na pytania:

„(w wezwaniu pytanie 5) Czy pojazd samochodowy jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT?
(w wezwaniu pytanie 6) W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej pojazd samochodowy jest wykorzystywany zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy Wnioskodawca ma obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?”,

Wnioskodawca wskazał, że pojazd samochodowy wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego zgodnie z Kartą Pojazdu wynosi 2990 kg.

Informacja VAT-26 została złożona do naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 12.11.2019 r.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja przebiegu pojazdu samochodowego zawiera takie informacje jak:

data wyjazdu

cel wyjazdu

opis trasy

stan początkowy licznika

liczba przejechanych kilometrów

stan końcowy licznika

nazwisko i imię osoby kierującej

podpis osoby kierującej.

Pojazd samochodowy nie jest przeznaczony do celów oddania w odpłatne używanie – pojazd wykorzystywany jest na potrzeby świadczenia własnych usług prowadzonej działalności gospodarczej w branży instalacji sanitarnych w budownictwie.

O wykorzystaniu pojazdu samochodowego wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej świadczy prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu i wpisy dotyczące stanu licznika przejechanych kilometrów. Do celów prywatnych (a także zawodowych) Wnioskodawca wykorzystuje samochód osobowy zarejestrowany na firmę, od którego Wnioskodawca rozlicza 50% kwoty VAT od faktur kosztowych obejmujących eksploatację pojazdu.

Wnioskodawca jest jedyną osobą korzystającą z przedmiotowego pojazdu samochodowego.

Pojazd samochodowy nie jest pojazdem samochodowym o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106).

Pojazd samochodowy nie jest pojazdem samochodowym o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy w związku z zaistniałą i opisaną we wniosku ORD-IN z dnia 10 stycznia 2020 r. sytuacją oraz odpowiedziami do wezwania z dnia 05 marca 2020 r. Wnioskodawca ma prawo do odliczenia 100% wartości podatku VAT od faktury zakupu samochodu ciężarowego i uznanie jako prawidłowego rozliczenia podatku VAT zgodnie z deklaracją za miesiąc sierpień 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), Wnioskodawca prosi o umożliwienie mu odliczenia 100% podatku VAT od faktury zakupu samochodu ciężarowego oraz uznanie jako prawidłowej deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2019 r.

Po zakupie samochodu Wnioskodawca starał się dopełnić wszelkich procedur aby odliczenie podatku VAT w wysokości 100% było zgodne z obowiązującymi przepisami podatkowymi.

Niestety czynniki i zaniedbania, które miały miejsce wcześniej i były niezależne od Wnioskodawcy, spowodowały powstanie nieprawidłowości w dokumentach pojazdu, czego Wnioskodawca nie był w stanie przewidzieć w momencie zakupu samochodu oraz składania deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym Wnioskodawca nabył przedmiotowy pojazd samochodowy.

Gdyby Wnioskodawca dysponował taką wiedzą, deklaracja VAT-26 zostałaby złożona do Urzędu Skarbowego niezwłocznie po zakupie samochodu oraz Wnioskodawca rozpocząłby od razu prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić fakt, że dokumentacja księgowa firmy Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób rzetelny i uczciwy, przeprowadzona wcześniej kontrola nie wykazała żadnych nieprawidłowości a opisane niedopatrzenie nie było spowodowane chęcią wyłudzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ustawy przez pojazdy samochodowe należy rozumieć pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd – dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
-potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Stosownie do art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel udostępnienia pojazdu,
3. stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
6. imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy – do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy
-jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Przez „poniesienie wydatku” należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż określone w ust. 9 pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 4 pkt 2, uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, wymagania dla tych pojazdów samochodowych oraz dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań, uwzględniając specyfikę ich konstrukcji oraz ich zastosowanie, a w przypadku pojazdów mających więcej niż jeden rząd siedzeń – również wymóg, aby dopuszczalna masa całkowita była większa niż 3 tony.

Wskazane wyżej przepisy art. 86a ustawy wprowadzają ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego w odniesieniu m.in. do wydatków z tytułu nabycia pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia. Jeżeli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem z treści art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. Tak więc podatnik, w zakresie w jakim nabyte towary wykorzystywane są do czynności opodatkowanych, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status czynnego podatnika VAT.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 9.08.2019 r. Wnioskodawca nabył samochód ciężarowy marki. Zakup został dokonany na firmę na podstawie faktury VAT wystawionej przez salon sprzedaży samochodów Sp. Zgodnie z kartą pojazdu, samochód został zakupiony przez firmę leasingową Sp. z o.o. jako ciężarowy z 3 miejscami oraz przestrzenią ładunkową i uzyskał numer świadectwa homologacji. Niedługo po pierwszym zakupie został doposażony w drugi rząd siedzeń, za którym umieszczona została stała przegroda oddzielająca przedział ładunkowy od osobowej. Fakt ten został odnotowany w książce pojazdu w dniu 19.10.2015 r., wpisem o ilości miejsc 6 oraz ładowności 1000 kg. Od wystawionej faktury zakupu ww. samochodu został odliczony w miesiącu sierpniu 2019 r. podatek VAT o wartości 100%. Pojazd samochodowy wykorzystywany jest przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego wynosi 2990 kg. Pojazd samochodowy nie jest pojazdem samochodowym o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Pojazd samochodowy nie jest pojazdem samochodowym o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług. Informacja VAT-26 została złożona do naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 12.11.2019 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem samochodu i rozliczenia podatku naliczonego w deklaracji za sierpień 2019 r.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionej we wniosku kwestii odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania pojazdów samochodowych wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Działania mające na celu wyeliminowanie użytku prywatnego muszą być dostosowane do specyfiki działalności podatnika.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych, jednakże – jak wynika z opisu sprawy – informacja VAT-26 została złożona do naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 12.11.2019 r., tj. nie została złożona w terminie 7 dni od dnia, w którym poniesiono pierwszy wydatek związany z tym pojazdem (tj. od dnia jego nabycia w dniu 9 sierpnia 2019 r.), to Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia w rozliczeniu za sierpień 2019 r., 50% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, o ile nie zachodziły wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie tj. w szczególności korekta podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdu samochodowego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin