2020.05.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.235.2020.2.DJ
z 8 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14 b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 8 kwietnia 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.235.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Przy czym, termin ten zgodnie z art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. – nie rozpoczyna biegu do czasu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii, ogłoszonych z powodu COVID-19. Wobec czego, jeżeli doręczenie wezwania nastąpiło w czasie trwania ww. stanów, rozpoczęcie biegu 7-dniowego terminu nastąpi zatem dopiero po dniu odwołania ostatniego z tych stanów.

Jednakże, jak zaznaczono w wysłanym wezwaniu, Wnioskodawca mógł udzielić odpowiedzi na wezwanie pomimo wstrzymania terminu. Umożliwiło to tut. organowi wydanie rozstrzygnięcia bez konieczności oczekiwania na zakończenie tych stanów, zwłaszcza, że wszystkie czynności dokonane w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, w przedmiotowym postępowaniu będą skuteczne (art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r.).

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że – zgodnie z art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej – okresu oczekiwania między wezwaniem Wnioskodawcy przez organ do uzupełnienia wniosku, a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej.

Wezwanie wysłano w dniu 8 kwietnia 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 14 kwietnia2020 r., natomiast w dniu 29 kwietnia 2020 r. (data nadania 28 kwietnia 2020 r.),do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z innymi spadkobiercami nabył spadek po C. B. zmarłej 29 grudnia 2017 r.- postanowienie sądu o nabyciu spadku z dnia 3 lipca 2018 r. Spadek po C. B. na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza:

córka bratanicy B. W. 1/10 części;
córka bratanicy J. D. 1/10 części;
bratanek A. B. 1/5 części;
bratanek L. B. 1/5 części;
bratanek J. B. 1/5 części;
bratanek S. B. 1/5 części.

W dniu 7 stycznia 2019 r. aktem notarialnym (...)/2019 nastąpił nieodpłatny dział spadku ze zniesieniem współwłasności, w taki sposób że L. B. nabył:

nieruchomość – niezabudowaną działkę nr ew. X położoną w (...),
nieruchomość – działkę niezabudowaną nr ew. Y położoną w (...),
udział 3/5 części we współwłasności nieruchomości położonej w (...), stanowiącą zabudowaną działkę o nr ew. Z/2,
udział wynoszący 1/4 części we współwłasności nieruchomości niezabudowanej nr ew. Z/1, położoną w (...),
udział wynoszący 2/8 we współwłasności nieruchomości niezabudowanej położonej w (...) nr ew. E,
udział 1/6 we własności nieruchomości położonej w miejscowości (...), nr ew. F.

Przy nieodpłatnym dziale spadku ze zniesieniem współwłasności J. B., S. B. zrzekają się swojego udziału w spadku po 1/5 swoich części. Zrzeczenie się swoich nabytych udziałów po 1/5 części spadku - postanowienie sądu z 3 lipca 2018 r., nastąpiło w zamian za sprawowaną opiekę przez Wnioskodawcę i jego żonę nad zmarłą C. B. w czasie trwania jej życia. J. B. i S. B. złożyli pisemne oświadczenia w wyżej wymienionej sprawie. Było to więc wzajemne świadczenie sprawowania opieki nad zmarłą w zamian za zrzeczenie się swoich udziałów w spadku na rzecz opiekuna. Następnie, w tym samym akcie notarialnym nastąpiła sprzedaż W. S. – L. B. (Wnioskodawca) sprzedaje należący do niego udział 3/5 części działki zabudowanej o nr ewid. Z/2, 1/4 części należącego do jego udziału w działce niezabudowanej o nr ew. Z/1 w cenie 90 000zł.

Działka Z/2 została nabyta przez spadkodawczynię C. B. (...) 1996 r. na podstawie postanowienia o uwłaszczeniu. Działka Z/1 nabyta została przez spadkodawczynię C. B. (...) 2009 r. na podstawie postanowienia o uwłaszczeniu i umowy sprzedaży.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że:

wartość majątku wg cen rynkowych przypadająca Wnioskodawcy przed działem spadku (nabył 1/5 części masy spadkowej) wynosi 28 922zł wg decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego;
wartość majątku nabytego przez Wnioskodawcę w drodze nieodpłatnego działu spadku ze zniesieniem współwłasności wynosi :
1. działka niezabudowana o pow. (...) ha las nr ew. X - 12 860,00 zł;
2. działka niezabudowana nr ew. Y o pow. (...) ha - zakrzaczenie - 100,00zł;
3. – udział 3/5 we współwłasności działki zabudowanej nr ew. Z/2 o pow. (...) ha
  – 52 608,00 zł, w tym wartość 3/5 budynku mieszkalnego 39 900 zł;
  – budynek gospodarczy16 200,00 zł;
4. udział 1/4 we współwłasności drogi nr ew. Z/1 o pow. (...) ha - 90,00 zł;
5. udział 2/8 we współwłasności działki niezabudowanej nr ew. E las kl. V o pow. (...) - 960,00 zł;
6. 1/6 działka niezabudowana nr ew. F o pow. (...) ha – 2180,00 zł.

RAZEM: 84 998,00 zł.

Wartość masy spadkowej wg cen rynkowych nabytej przed działem spadku wynosi 28 922zł. Wartość majątku nabytego w drodze nieodpłatnego działu spadku ze zniesieniem współwłasności wg cen rynkowych wynosi 84 998zł, czyli wartość nabytego majątku w drodze nieodpłatnego działu spadku nie mieści się w masie spadkowej przypadającej przed działem spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w świetle powyższych faktów wystąpi dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości:

w stosunku do ponad 1/5 udziału całego spadku kwoty 90 000zł, tj. 72 000 jako dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę;
w stosunku do 3/5 w tym 2 razy po 1/5 części zrzeczonych przez J. B., S. B. 90 000/3*2=60 000 zł jako dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości;
dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie występuje?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.
Dochód osiągnięty w wys. 90 000zł u Wnioskodawcy nie występuje, uzasadnienie jak w Ad.3.

Ad.2.
Dochód osiągnięty w wysokości 60 000zł nie występuje, uzasadnienie jak w Ad.3.

Ad.3.

Według art. 10 ust. 7 ustawy o pdof nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia odpowiednio nabycie lub odpłatne zbycie w drodze działu spadku nieruchomości określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c do wysokości przysługującego udziału w spadku.

Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawca L. B. w drodze działu spadku nabył m.in. 3/5 części współwłasności nieruchomości, tj. zabudowaną działkę nr ew. Z/2, 1/4 części we współwłasności nieruchomości niezabudowanej nr ew. Z/1. Sprzedane działki mieszczą się w dziale spadku do wysokości przysługującego udziału w spadku po dokonaniu działu, stąd zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o pdof nie nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości.

Ponadto spadkodawczyni C. B. nabyła sprzedane nieruchomości nr ew. Z/2 – (...) 1996 r., nr ew. Z/1 – (...) 2009 r., co stanowi, że miała własność tych działek ponad 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyła. Zatem u L. B. zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 8, ust. 5 nie nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Poza tym, ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5 i ust. 7, które stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W myśl art. 10 ust. 7 cyt. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy wynika, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z innymi spadkobiercami nabył spadek po C. B. zmarłej 29 grudnia 2017 r. Spadek po C. B. na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza: córka bratanicy B. W. 1/10 części, córka bratanicy J. D. 1/10 części, bratanek A. B. 1/5 części, bratanek L. B. 1/5 części, bratanek J. B. 1/5 części, bratanek S. B. 1/5 części. W dniu 7 stycznia 2019 r. aktem notarialnym nastąpił nieodpłatny dział spadku ze zniesieniem współwłasności, w taki sposób że L. B. nabył:

nieruchomość – niezabudowaną działkę nr ew. X położoną w (...),
nieruchomość – działkę niezabudowaną nr ew. Y położoną w (...),
udział 3/5 części we współwłasności nieruchomości położonej w (...), stanowiącą zabudowaną działkę o nr ew. Z/2,
udział wynoszący 1/4 części we współwłasności nieruchomości niezabudowanej nr ew. Z/1, położoną w (...),
udział wynoszący 2/8 we współwłasności nieruchomości niezabudowanej położonej w (...) nr ew. E,
udział 1/6 we własności nieruchomości położonej w miejscowości (...) nr ew. F.

Przy nieodpłatnym dziale spadku ze zniesieniem współwłasności J. B., S. B. zrzekli się swojego udziału w spadku po 1/5 swoich części. Zrzeczenie się swoich nabytych udziałów po 1/5 części nastąpiło w zamian za sprawowaną opiekę przez Wnioskodawcę i jego żonę nad zmarłą C. B. w czasie trwania jej życia. W tym samym akcie notarialnym nastąpiła sprzedaż W. S. – L. B. sprzedał należący do niego udział 3/5 części działki zabudowanej o nr ewid. Z/2, 1/4 części należącego do jego udziału w działce niezabudowanej o nr ew. Z/1. Działka Z/2 została nabyta przez spadkodawczynię C. B. (...) 1996 r. na podstawie postanowienia o uwłaszczeniu, natomiast działka Z/1 nabyta została przez C. B. (...) 2009 r. na podstawie postanowienia o uwłaszczeniu i umowy sprzedaży. W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że wartość nabytego majątku w drodze nieodpłatnego działu spadku nie mieści się w masie spadkowej przypadającej przed działem spadku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu rzeczonej sprzedaży, bowiem spadkodawczyni C. B. nabyła sprzedane nieruchomości: nr ew. Z/2 – (...) 1996 r., nr ew. Z/1 – (...) 2009 r., co stanowi, że miała własność tych działek ponad 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyła.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 § 1 współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 powyższej ustawy.

Art. 210 ww. Kodeksu stanowi, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, który twierdzi, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Powyższe potwierdza brzmienie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W niniejszej sprawie w wyniku działu spadku wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział w spadku, posiadany przed dokonaniem tych czynności. Wnioskodawca nabył składniki majątkowe o wartości przekraczającej udział w spadku. Oznacza to, że dla udziałów w nieruchomościach, będących przedmiotem sprzedaży w dniu 7 stycznia 2019 roku, nabytych w drodze działu spadku – dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpił dział spadku.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że w dniu 7 stycznia 2019 r. Zainteresowany sprzedał udziały w nieruchomościach (udział 3/5 części działki zabudowanej o nr ewid. Z/2 oraz 1/4 części należącego do jego udziału w działce niezabudowanej o nr ew. Z/1), które nabył częściowo w drodze spadku po C. B. zmarłej w dniu 29 grudnia 2017 r., a częściowo w dniu 7 stycznia 2019 r. w wyniku działu spadku ze zniesieniem współwłasności. Zatem, uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawcy w odniesieniu do udziałów w ww. nieruchomościach otrzymanych w drodze dziedziczenia po zmarłej w dniu 29 grudnia 2017 r. C. B. niewątpliwie minął. Jak wynika bowiem z treści wniosku, działka Z/2 została nabyta przez spadkodawczynię (...) 1996 r. na podstawie postanowienia o uwłaszczeniu, natomiast działka Z/1 nabyta została przez C. B. (...) 2009 r. na podstawie postanowienia o uwłaszczeniu i umowy sprzedaży, a więc od końca lat kalendarzowych, w których spadkodawczyni nabyła ww. nieruchomości (tj. od końca 1996 r. i 2009 r.), do sprzedaży w 2019 roku przez Wnioskodawcę (spadkobiercę) ww. udziałów upłynęło ponad 5 lat. Natomiast, sprzedaż w 2019 roku udziałów w ww. nieruchomościach nabytych przez Wnioskodawcę w dniu 7 stycznia 2019 r. w wyniku działu spadku ze zniesieniem współwłasności nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Wnioskodawcę tych udziałów, a więc stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: na gruncie opisanego stanu faktycznego sprzedaż w 2019 r. udziałów w przedmiotowych nieruchomościach – w częściach przypadających na nabycie przez Wnioskodawcę w drodze spadku po C. B. nie stanowi dla Zainteresowanego źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. przepisie, ustalonego zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w tychże częściach analizowana sprzedaż nie skutkuje po stronie Zainteresowanego powstaniem obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż w 2019 r. udziałów w przedmiotowych nieruchomościach – w częściach przypadających na nabycie przez Wnioskodawcę w drodze działu spadku ze zniesieniem współwłasności z dnia 7 stycznia 2019 r. (ponad pierwotny udział spadkowy) skutkuje dla Wnioskodawcy powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, ponieważ sprzedaż w tychże częściach nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie (w drodze działu spadku). Tym samym, dochód ze sprzedaży nieruchomości w częściach nabytych wskutek działu spadku ponad udział posiadany w wyniku spadkobrania, podlega – zgodnie z art. 30e ust. 1 ww. ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawca obowiązany jest do rozliczenia tychże części sprzedaży w złożonym zeznaniu podatkowym za 2019 r. oraz – w zależności od wyniku rozliczenia – do ewentualnej zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tegoż tytułu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Nadmienić również należy, że zgodnie z prezentowanym w doktrynie i orzecznictwie sądowym poglądem, organ interpretacyjny rozpatruje sprawę wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz jego stanowiska. Wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego musi być zatem dokonane w pełnym zakresie wprost w treści wniosku kierowanego do organu mającego wydać interpretację indywidualną. Stan faktyczny brany pod uwagę nie może być uzupełniany dołączanymi do wniosku dokumentami, organ interpretacyjny nie ma bowiem uprawnień, aby w oparciu o dokumenty składane do wniosku lub poszukiwane z urzędu samodzielnie ustalać stan faktyczny, uzupełniać go bądź oceniać zgodność opisu sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. W rezultacie należy wskazać, że dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie mogły podlegać analizie i weryfikacji w toku niniejszego postępowania,

Końcowo, w odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, należy wyjaśnić, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa, a więc istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy Wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Niego stan faktyczny. Podkreślenia wymaga, że organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania obliczenia podstawy opodatkowania czy też zobowiązania podatkowego. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Stąd też organ interpretacyjny nie analizował i nie może odnieść się do wskazanych przez Wnioskodawcę kwot.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin