2020.05.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.32.2020.6.KS
z 5 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14 r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020r. poz. 374 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 28 stycznia 2020 r. (data wpływu do tutejszego Organu 29 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2020 r. (data nadania 14 kwietnia 2020r., data wpływu 14 kwietnia 2020 r.) na wezwanie z dnia 23 mara 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.32.2020.5.KS (data nadania 23 marca 2020 r., data doręczenia 6 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Fundację (pyt. nr 1) - jest prawidłowe.

braku obowiązku opodatkowania świadczeń dokonanych bez odpłatności jako nieodpłatne świadczenia (pyt. nr 4) – jest prawidłowe,

skutków podatkowych występujących po stronie Fundacji z tytułu wykonania przez powiernika umowy powiernictwa (pytanie nr 5 i 6) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Fundację, braku obowiązku opodatkowania świadczeń dokonanych bez odpłatności jako nieodpłatne świadczenia, skutków podatkowych występujących po stronie Fundacji z tytułu wykonania przez powiernika umowy powiernictwa.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
A.
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Fundacja (…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. oraz Fundacja występują ze wspólnym wnioskiem w sprawie interpretacji indywidualnej oraz wskazują A., jako stronę postępowania, stosownie do art. 14r Ordynacji podatkowej.

A. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEiDG (dalej określana „A.” lub skrótem „Firma”). Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest artystyczna i literacka działalność twórcza (PKD 90.03.Z), która obejmuje działalność niezależnych pisarzy i dziennikarzy. Przedmiot działalności Firmy obejmuje również m.in. wydawanie książek (PKD 58.11.Z) i produkcję filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych (PKD 59.11.Z). Ponadto – zgodnie z wpisem dokonanym w CEiDG – Firma może dokonywać różnych form sprzedaży detalicznej, w tym sprzedaży wysyłkowej lub za pośrednictwem sieci Internet (PKD 47.19.Z, 47.78.Z, 47.91.Z, 47.99.Z). W tym ostatnim, wymienionym, zakresie Firma zamierza działać za pośrednictwem sklepu internetowego, platformy e-commerce służącej do sprzedaży towarów.

A. jest również fundatorem Fundacji (zw. dalej „Fundacją”). Zgodnie z jej Statutem Fundacja jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Fundacja prowadzi działalność́ społecznie użyteczną̨ w sferze zadań́ publicznych, określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego, na rzecz ogółu społeczności. Cele statutowe Fundacji zostały określone w rozdziale II Statutu: Celem Fundacji jest organizowanie i niesienie pomocy w ramach działalności pożytku publicznego, polegającej na wsparciu finansowym i prawnym, edukacji, realizacji potrzeb mieszkaniowych, zdrowotnych i innych potrzeb bytowych w celu wyrównywania szans (…). Fundacja prowadzi działalność o charakterze pożytku publicznego w zakresie realizacji następujących celów:

prowadzenie działalności mającej na celu wyrównywanie szans rozwoju (…);
świadczenie pomocy społecznej na całym świecie na rzecz (…) w trudnej sytuacji życiowej lub materialnej;
niesienie pomocy na całym świecie w celu poprawy warunków bytowych i mieszkaniowych;
wsparcie finansowe potrzeb zdrowotnych (…) na całym świecie;
prowadzenie działalności w zakresie wspierania edukacji dzieci i młodzieży na całym świecie, poprzez zapewnienie dostępu do edukacji (…);
organizacja przedsięwzięć na całym świecie mających za przedmiot edukację i oświatę;
działalność wspomagająca technicznie, szkoleniowo, informacyjnie lub finansowo organizacje pozarządowe na całym świecie w zakresie określonym w niniejszym paragrafie Statutu.

Fundacja realizuje swoje cele poprzez:

organizowanie i wspieranie aukcji oraz zbiórek publicznych mających na celu pomoc finansową związaną z celami Fundacji;
przekazywanie uzyskanych środków finansowych w celu zaspokajania potrzeb określonych celami Fundacji;
organizowanie i udzielanie szeroko pojętej pomocy społecznej;
dofinansowywanie kosztów leczenia dzieci;
prowadzenie edukacji humanitarnej, rozwojowej i socjalnej, także w ramach międzynarodowej współpracy.

Zgodnie ze Statutem Fundacja może prowadzić dodatkowo działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów statutowych. Zysk z działalności gospodarczej jest przeznaczany na realizację celów statutowych Fundacji i pokrywanie kosztów jej działalności.

A. – w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej – oraz Fundacja – zarówno w zakresie działalności statutowej, jak i wspierającej ją działalności gospodarczej – zamierzają zawrzeć umowę o współdziałanie, w ramach której podejmą się wspólnych działań dla osiągnięcia wspólnego celu.

Celem umowy, a równocześnie wspólnym celem stron, będzie oferowanie w sklepie internetowym (e-commerce) różnych towarów, nabytych lub wytworzonych przez A., w trybie sprzedaży – alternatywnym wobec „zwykłego” – „Kupuję...”. Danie klientom wyboru ma stanowić potrójną motywację dla kupujących: teleologiczną (sprzedaż ma na celu nie tylko zysk), poczucie sprawczości (klient decyduje, czy sprzedaż ma służyć również pomocy) i finansową (można pomóc bez zaangażowania dodatkowych środków). Przy czym, wybór trybu sprzedaży „Kupuję...” przez kupującego będzie oznaczał, iż prócz zapłaty ceny, będzie on zobowiązany do przekazania darowizny na rzecz Fundacji. W ten sposób darowizna będzie związana ze sprzedażą towaru, a jej wysokość będzie zależna od ceny towaru. Umożliwienie tego wyboru ma zatem za zadanie promocję zasad uczciwego handlu (powszechnie określanego mianem fair trade) oraz handlu uwrażliwionego społecznie, zmierzającego do likwidacji nierówności społecznych i ekonomicznych, przez co należy rozumieć – mówiąc już tak konkretnie – podkreślenie odpowiedzialności biznesu w tym zakresie, promowanie i rozpowszechnianie tego typu rozwiązań. Dlatego wpisanie celu społecznego w cel umowy, nie wyklucza, lecz utwierdza założenie o jej celu gospodarczym.

Każda ze stron umowy o współdziałanie będzie odnosiła na jej podstawie również indywidualne korzyści. Fundacja będzie uzyskiwała darowizny od kupujących, zachęconych nie tylko osiągnięciem celu dobroczynnego, lecz również przywiązujących wagę do pozytywnego wizerunku A, korzystając z siły oddziaływania marki związanej z jej nazwiskiem. Będzie mogła w ten sposób finansować swoje cele statutowe, czyli konkretne projekty polegające na wsparciu (…) lub społeczności. Związanie darowizn ze sprzedażą towarów na platformie e-commerce prowadzonej przez A. nie tylko zwiększy dywersyfikację przychodów Fundacji, ale także wypromuje cele statutowe i działania Fundacji wśród osób, do których Fundacja nie dotarła by w tradycyjny sposób. Natomiast A. będzie mogła poszczycić się wdrożeniem polityki społecznej odpowiedzialności biznesu, która w jej przypadku jest niezwykle ważna. Śmiało można rzec, nierozerwalnie związana z jej osobą, lecz przez to również z działalnością gospodarczą.

A. szerszej publiczności jest znana jako osoba, (…).

Trudno sobie zatem wyobrazić, aby działalność gospodarcza, w której wykorzystywany jest wizerunek A., była pozbawiona wysiłków i działań, prowadzących do wsparcia celów społecznych, dobroczynnych, charytatywnych. Należy podkreślić jej specyfikę w stosunku do zwykłej działalności handlowej. W odczuciu A. – wobec całego kontekstu w którym funkcjonuje Firma, a który jest silnie zdeterminowany osobistym wizerunkiem – działalność gospodarcza musi być wsparta polityką społecznej odpowiedzialności biznesu.

Prócz wewnętrznej motywacji można mówić również o chęci wpisania się w oczekiwania grupy potencjalnych klientów, często fanów A, aby wykonywana przez nią działalność gospodarcza nie była ograniczona ogólnie przyjętymi cechami takiej działalności, lecz by z jej udziałem były podejmowane działania promujące inne wartości (tj. w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu). Zatem współpraca z Fundacją, polegająca na udostępnieniu platformy dla jej celów, tj. umożliwieniu „Zakupu z Fundacją”, jest odpowiedzią na oczekiwania osób (klientów), które zdecydują się kupić dany towar nie tylko kierując się jego wartościami użytkowymi, nie tylko ze względu na jego oznaczenie znanym wizerunkiem (marką), lecz również dlatego, że zakup przyczyni się do realizacji celów społecznych.

Te cele A. chce realizować w ramach umowy o współdziałanie (konsorcjum) z Fundacją. Na jej podstawie każda ze stron zobowiązuje się do działań, które będą służyć obu stronom oraz wspólnym celom. A, jako lider konsorcjum będzie prowadziła sklep internetowy (platformę e-commerce), w którym będą sprzedawane towary oraz będzie można w nim nabyć „cegiełkę” na określony cel społeczny. Na zasadach określonych w tej umowie wspólne będzie jednak korzystanie z tego sklepu, czyli każda ze stron będzie mogła czerpać z niego pożytki odpowiadające jej działalności, umieszczać materiały, stanowiące prawa autorskie, umieszczać towary handlowe. Prowadząc ów sklep obydwa podmioty będą pracowały na wspólny wizerunek.

Towary Firmy będą oferowane za pośrednictwem sklepu internetowego równocześnie w dwóch trybach: „zwykłym” oraz „Kupuję...” (nazewnictwo może być inne). Ponadto Fundacja będzie również sprzedawała własne towary za pośrednictwem tego sklepu (na podstawie umowy powiernictwa lub umowy komisu). „Cegiełka” zaś będzie oferowana jako forma darowizny na rzecz Fundacji. Szczegóły współpracy co do sposobu oferowania „produktów”, będą określone w umowie o współdziałanie.

Umowa ta będzie również określała „wkłady” obydwu podmiotów w ramach umowy o współdziałanie, czyli czynności podejmowane przez każdego z nich dla osiągnięcia wspólnego celu. Firma będzie utrzymywała platformę e-commerce oraz administrowała nią, dodając produkty oraz informacje o nich, także tworząc materiał, stanowiący przedmiot praw autorskich. Będzie zapewniała personel, pomieszczenia i sprzęt, czy też materiały, jak foldery reklamowe lub promocyjne. Ponadto będzie pełniła funkcję powiernika, otrzymując i rozliczając darowizny otrzymane na rzecz Fundacji. Fundacja zaś będzie dostarczała materiał informacyjny oraz graficzny, związany ze swoją działalnością statutową, realizowanymi projektami, efektami swojej działalności (zawartość podstron dla platformy e-commerce, projekty graficzne, logotyp, znaki towarowe, którymi oznaczone będą towary, opakowania, kartki z podziękowaniami dla darczyńców, zdjęcia, filmy, grafiki, itp.), również objęty prawami autorskimi, a także materiały reklamowe lub promocyjne oraz personel. Będzie mogła również tworzyć i zmieniać niektóre treści.

Na podstawie rzeczonej umowy podmioty przeniosą wzajemnie na siebie prawa autorskie do wykorzystania swoich materiałów do celów umowy o współdziałanie oraz do własnych celów każdego z nich. Poniosą one wydatki związane z udziałem każdej z nich w umowie o współdziałanie i nie będą wymagały od drugiej strony wynagrodzenia z tego tytułu. Każda ze stron umowy będzie mogła w równym stopniu korzystać z efektów współdziałania, czyli praw autorskich, w tym logotypów, czy materiałów reklamowych lub promocyjnych, a także informacji o realizacji celów społecznych, wykonywanych przy wsparciu uzyskanym w oparciu o umowę o współdziałanie. Również sposób wspólnego korzystania z platformy e-commerce będzie ustalony w tej umowie.

Jak wskazano wcześniej, towary wyprodukowane lub nabyte przez Firmę będą oferowane na stronie w dwóch trybach sprzedaży jednocześnie: „zwykłym” oraz „Kupuję...”. Klient będzie dokonywał wyboru trybu w oknie produktu (obok towaru będą umieszczone odpowiednie przyciski wyboru). Zakup w trybie „zwykłej” sprzedaży będzie oznaczał zawarcie umowy sprzedaży za warunkach, określonych w Kodeksie cywilnym (art. 535 i nast. Kodeksu cywilnego).

Wybór trybu „Kupuję...” będzie zaś oznaczał, iż klient kupi towar, za który zapłaci cenę, a równocześnie będzie zobowiązany do zapłaty darowizny na rzecz Fundacji we wskazanej wysokości. Obowiązek zapłaty darowizny będzie akcesoryjny względem umowy sprzedaży. Warunki zakupu w tym trybie będą jasno określone w polu wyboru oraz wyszczególnione w podsumowaniu transakcji. Z podsumowania będzie wynikać, iż kupujący zapłaci jednocześnie cenę za towar oraz darowiznę w określonej wysokości (może zostać określona procentowo lub kwotowo w całkowitej kwocie zobowiązania). Ze względów praktycznych nie jest wskazane, by płatności z tych dwóch tytułów były dokonywane dwoma przelewami na dwa osobne rachunki. Dlatego mocą umowy o współdziałanie Firma będzie pełniła rolę powiernika. Zostanie ustanowiony stosunek powiernictwa, na podstawie którego powierzający, czyli Fundacja, upoważni Firmę do pobrania kwoty darowizny i przekazania jej w terminie na rachunek Fundacji. Firma, działając jako powiernik, nie będzie mogła swobodnie dysponować kwotą darowizny, np. nie będzie mogła nią obracać, inwestować, przeznaczać na pokrycie jakichkolwiek wydatków. Obowiązek przekazania będzie bezwzględny i sankcjonowany odsetkami lub karą umowną. Jednocześnie stronom zależy, aby kwota darowizny, przekazywana w programie „Kupuję...” lub w związku z nabyciem „cegiełek”, była w sensie podatkowym potraktowana jak darowizna. Bowiem celem projektu jest, by w ten właśnie sposób była postrzegana przez klientów. Ze względu na przekaz do darczyńcy stronom zależy, by darowizny w całości i bez potrąceń były przekazywane na realizację celu społecznego Fundacji.

Wybór trybu sprzedaży nie będzie miał wpływu na wysokość kwoty, do której zapłaty zostanie zobowiązany kupujący, tj. kwota, jaką zapłaci on w trybie „zwykłym” i w trybie „Kupuję...” będzie identyczna. Z tym, że w pierwszym przypadku będzie ona w całości pokrywała się z ceną. W drugim przypadku kwota będzie obejmowała tak cenę, jak i kwotę darowizny. Zgodnie z regulaminem sprzedaży, klient, decydując się na zakup, otrzyma w momencie sprzedaży opust lub obniżkę ceny (rabat, bonifikatę) oraz związane z nim zobowiązanie do przekazania równowartości, jako darowizny na rzecz Fundacji. Cała kwota zaś zostanie pobrana lub przekazana na nieoprocentowany rachunek bankowy Firmy, która wykonując zobowiązania powiernika, przekaże odpowiednią kwotę we właściwym terminie na rachunek Fundacji.

Konsekwencją wyboru zakupu w trybie „Kupuję...” będzie stosowanie przepisów o rękojmi – w przypadku odstąpienia od umowy sprzedaży albo żądania zmniejszenia ceny na skutek wady (art. 560 Kodeksu cywilnego) – wyłącznie w odniesieniu do kwoty, jaka została zapłacona za towar, czyli z wyłączeniem kwoty darowizny. W regulaminie sprzedaży zostanie wyraźnie wskazane, iż zwrot (obniżenie) ceny z tytułu rękojmi, nie dotyczy kwoty w wysokości darowizny.

Także sprzedaż „cegiełek” będzie odbywać się za pośrednictwem strony internetowej (platformy e-commerce) oraz na podstawie umowy o współdziałanie. „Cegiełka” nie będzie stanowiła ani towaru ani usługi. Będzie to produkt wirtualny, o charakterze symbolicznym. Oferta „zakupu cegiełki” będzie wskazywała konkretny cel wpłaty, np. „wyprawka dla dziecka z wysypiska w Meksyku”. Kwota płacona za „cegiełkę” nie będzie ceną w tym sensie, że nie będzie odzwierciedleniem wartości (ekwiwalentem) produktu. Nie jest wykluczone, że w ramach podziękowań nabywca otrzyma od Fundacji kartkę z podziękowaniami lub symboliczną „cegiełkę” w postaci drobnego upominku. Jednak decyzja w tym względzie będzie należała do Fundacji, która będzie zależna od aktualnej polityki promowania działalności dobroczynnej. W każdym razie rzecz, którą Fundacja ewentualnie przekaże darczyńcy, nie będzie elementem zobowiązania pomiędzy nią a darczyńcą. Przewiduje się, że Firma będzie pełniła również w tych okolicznościach rolę powiernika, otrzymując pieniądze na nieoprocentowany rachunek i będąc zobowiązana do przekazania otrzymanych środków w terminie na rachunek Fundacji, jednocześnie, będąc pozbawiona swobody dysponowania pieniędzmi.

Warto dodać, iż Fundacja potencjalnie mogłaby ograniczyć się do samodzielnej sprzedaży towarów, „cegiełek” oraz pozyskiwania darowizn, np. w oparciu o własną platformę e-commerce. Jednak w ten sposób nie dotarłaby do osób, dla których wizerunek A ma znaczenie. Firma zaś mogłaby nie pozyskać zaufania tych klientów, dla których uczestniczenie w osiąganiu celów społecznych jest ważne.

Kwota uzyskana z programu „Kupuję...” oraz „cegiełek” zostanie w całości przeznaczona i wydatkowana na cele statutowe Fundacji, w tym wsparcie określonych programów pomocowych.

Natomiast na rzecz klientów-darczyńców, którzy wybrali tryb „Kupuję...”, a także tych, którzy nabyli „cegiełki” i na ich życzenie, Firma będzie przygotowywać stosowne dowody, o których mowa w art. 26 ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.f., iż darowizna została przekazana na rzecz Fundacji.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 23 marca 2020 r. Nr 0114-KDIP2-1.4011.32.2020.5.KS (data nadania 23 marca 2020 r., data doręczenia 7 kwietnia 2020 r.), tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na pytania w wystosowanym wezwaniu w następujący sposób:

jaka jest forma opodatkowania działalności gospodarczej prowadzonej przez Firmę (A) – zasady ogólne, ryczałt, itp.
A. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEiDG (dalej określana inicjałami „A” lub skrótem „Firma”) i rozlicza się na zasadach ogólnych oraz na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.o.f.
jaki wspólny cel w ramach umowy o współpracę jest jej przedmiotem, czy wiąże się on jedynie ze wzajemnym wykorzystaniem wizerunku, czy także sprzedażowym (ma na celu np. maksymalizację przychodu którejś ze strony) – jeśli także sprzedażowy proszę przybliżyć tę kwestię,
Wspólnym celem stron umowy o współpracę (zw. również umową konsorcjum lub umową o współdziałanie) jest utworzenie narzędzia internetowego, tj. platformy e-commerce, sklepu internetowego, dla wspólnej korzyści Fundacji oraz Firmy. Stronom zależy na włączeniu celu społecznego w ramy działalności komercyjnej oraz na stworzeniu współzależności między działalnością Fundacji i Firmy. Chodzi o to, aby w ramach działalności komercyjnej efektywnie wspierać cele dobroczynne oraz by wsparcie celów dobroczynnych miało przełożenie na wysokość obrotów Firmy (stronom umowy zależy na klientach, dla których ważna będzie możliwość przekazania darowizny w ramach zakupu). Dlatego wspólny cel stron ma także wymiar finansowy. Zarówno przychody Firmy, jak i przychody Fundacji z darowizn ulegną zwiększeniu. Immanentnym celem współpracy jest zwiększenie sprzedaży obu podmiotów.
jakie działania realizowane są w ramach wspólnego przedsięwzięcia, które podejmowane są w ramach realizacji umowy o współpracę,
W ramach wspólnego przedsięwzięcia każda ze stron umowy będzie wnosiła swój wkład o zróżnicowanym charakterze. Pracownicy, ewentualnie wolontariusze Fundacji będą przygotowywali zawartość strony sklepu internetowego (projekty graficzne, zawartość merytoryczna, np. treści dotyczące celów i faktycznej działalności Fundacji oraz projektów realizowanych przy wsparciu darowiznami z „cegiełek”, czy w ramach programu „Kupuję...”), Fundacja udostępni swój wizerunek (logotyp oraz inne oznaczenia fundacyjne), którym oznaczona zostanie strona sklepu internetowego, a także inne oznaczenia, którymi oznaczone zostaną „cegiełki” oraz towary objęte promocją/programem „Kupuję...” (oznaczenia graficzne, hasła). Wkładem fundacji będą również podziękowania w formie podarunków lub kartek, dołączanych do zakupów lub darowizn. Natomiast wkładem Firmy będzie sklep internetowy i jego obsługa, a także wizerunek A oraz organizacja zakupów i dystrybucji towarów oferowanych w ramach programu „Kupuję...”. Wkładem Firmy jest również pełnienie roli powiernika, który w ramach konsorcjum pobiera całą płatność, a część odpowiadającą darowiźnie na rzecz Fundacji przekazuje na rachunek bankowy tejże.
czy przeniesienie praw autorskich do wykorzystania swoich materiałów przez A. oraz Fundację będzie miało charakter odpłatny,
Prawa z będą udostępniane drugiej stronie umowy o współpracę nieodpłatnie. Celem jest by obydwie strony miały prawo korzystać ze wszystkich praw autorskich, dotyczących działalności konsorcjum, bez ograniczeń w tym samym zakresie.
jaki jest sposób wspólnego korzystania z platformy e-commerce, określony w umowie,
Firma będzie administratorem platformy oraz będzie ponosiła koszty jej funkcjonowania, tj. utrzymywanie serwera oraz usług informatycznych. Natomiast Fundacja będzie tworzyła tzw. kontent strony (gł. informacyjny). Faktyczne korzystanie ze strony i sklepu internetowego będzie polegało przede wszystkim na uzyskiwaniu przez każdy z podmiotów – odpowiednio do wkładów – korzyści finansowych (a także prestiżowych), wynikających z programu pomocowego.
jakie wydatki wspólne ponoszą Fundacja i Firma, w jaki sposób są rozliczane, a jakie wydatki indywidualne ponoszą Fundacja i Firma; które z ww. wydatków są przedmiotem zapytania nr 1 odrębnie odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych, to znaczy jakie wydatki zawarte w pytaniu nr 1 Fundacja chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, a jakie Firma,
Wydatki (koszty), o których mowa w pytaniu nr 1, odpowiadają kosztom ponoszonym przez każdą ze stron na wniesienie swojego wkładu do umowy o współdziałanie. Dla Firmy stanowić je będą w szczególności koszty utrzymania platformy e-commerce, koszty personelu, wydatki na biuro, koszty magazynu oraz koszty pakowania i wysyłki, w sytuacji, gdyby całość lub część tych kosztów nie była przerzucana na nabywcę/konsumenta. Wydatki ponoszone przez Firmę będą uznane za koszty w ramach umowy o współpracę w proporcji do ich wykorzystania do sprzedaży produktów w ramach tej umowy (należy przy tym zastrzec, iż w sklepie internetowym będą również sprzedawane przez Firmę także inne rzeczy, poza umową o współpracę). Przykładowo powierzchnia biurowa będzie wykorzystywana przez Firmę do jej celów gospodarczych, jak również do celów umowy o współpracę. Z kolei Fundacja będzie ponosić wydatki na wykonanie projektów graficznych, zakupu i dystrybucji upominków, zapewnienia personelu oraz na utrzymanie biura Fundacji (również w proporcji do wykorzystania tych zasobów do działalności konsorcjum). Te wszystkie wydatki, których cechą wspólną jest ich ponoszenie w ramach umowy o współdziałanie, każda ze stron zamierza traktować jako koszty uzyskania przychodów. Dla Firmy będą to koszty działalności gospodarczej, dla Fundacji koszty działalności statutowej.
z uwagi na to, że z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, czy w ramach umowy o współpracę Fundacja i Firma prowadzą sprzedaż cegiełek w ramach „kupuję...”, czy jest to oddzielne działanie niezwiązane z opcją „kupuję...” (niezwiązane z umową o współpracę) - proszę o wyjaśnienie powyższej kwestii,
Zgodnie z regulaminem sprzedaży, „cegiełka” jest jednym z produktów pomocowych, obok darowizny w ramach programu „Kupuję...”. „Cegiełka” jest zatem instrumentem odrębnym od „Kupuję...”. „Cegiełka” jest wyłącznie darowizną w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. „Cegiełka” jest oferowana w sklepie internetowym jako produkt wirtualny, a pieniądze są przekazywane na rachunek Firmy, lecz Firma działa w tym zakresie jak powiernik – na rzecz Fundacji. Fundacja jest wyłącznym beneficjentem darowizn, zaś rola Firmy jest podobna do tej, jaką pełną instytucje płatnicze, tj. (…), pośredniczące w obrocie pieniężnym.
na czym dokładnie polega sprzedaż „kupuję...”, w szczególności, jak jest kształtowana cena produktu w przypadku sprzedaży „kupuję...” - jak ustalana jest bonifikata, jak cena produktu/bonifikata wpływa na kwotę darowizny, czy bonifikata sanowi jednocześnie darowiznę a rzez Fundacji,

Natomiast program „Kupuję...” jest odrębnym instrumentem pomocowym w stosunku do „cegiełek”. Jeśli „cegiełki” są wyłącznie formą darowizny dystrybuowanej w ramach sklepu internetowego, a kwota z ich „sprzedaży” jest przekazywana na rachunek Fundacji w całości, tak sprzedaż w programie „Kupuję...” łączy w sobie sprzedaż towaru oraz darowiznę. Klient – który „kliknie” w przycisk „Kupuję...” – zapłaci z zasady jednym przelewem i na jeden rachunek łączną kwotę (uwzględniającą cenę sprzedaży i darowiznę). Część z tej kwoty – darowiznę – Firma będzie zobowiązana przekazać na rachunek Fundacji. Sprzedaż towarów objętych programem „Kupuję...” będzie odbywała się w następujący sposób: klient w karcie towaru będzie mógł zdecydować, czy chce dokonać zwykłego zakupu, czy też zakupu w trybie „Kupuję...”. Pierwszy przypadek nie wymaga szczególnego komentarza – klient zamawia towar i płaci cenę. W przypadku wyboru „Kupuję...” klient decyduje się, iż w ramach tej samej kwoty, kupi towar oraz przekaże darowiznę na rzecz Fundacji. Zgodnie z projektowanym regulaminem sklepu internetowego, klient przekaże darowiznę na rzecz Fundacji, która zostanie kwotowo przypisana danemu towarowi, oferowanemu na stronie (kwota darowizny będzie „sztywno” przypisana do danego towaru). Z tytułu dokonania tej darowizny klient uzyska rabat (bonifikatę, upust) od ceny brutto nabywanego towaru. Ponieważ decyzja o zakupie w programie „Kupuję...” oraz płatność z tytułu ceny sprzedaży oraz darowizny będzie następowała w tych samych momentach i jednym przelewem, rabat będzie naliczany w podsumowaniu zamówienia. Jednocześnie kwota tego rabatu będzie w podsumowaniu prezentowana jako darowizna. Przykładowo, jeśli poprzez użycie przycisku „Kupuję...” klient nabędzie kubek, którego cena podstawowa wynosi 30 zł (przy czym w opisie dla tego produktu będzie przypisana darowizna 7 zł), to cena ta zostanie pomniejszona o rabat w wys. 7 zł (rabat odliczany od kwoty brutto). Cena kubka po uwzględnieniu rabatu wyniesie 23 zł. Lecz warunkiem przyznania rabatu jest zobowiązanie do zapłaty darowizny i faktyczna jej zapłata w wysokości równej kwocie rabatu (czyli w wys. 7 zł). Przelew środków w łącznej kwocie 30 zł nastąpi na rachunek Firmy, która 7 zł do 7 dnia następnego miesiąca przekaże na rachunek Fundacji. Początkowo strony planowały, by klienci płacili dwie kwoty – jedną na rachunek Firmy (np. owe 23 zł), a drugą bezpośrednio Fundacji (np. 7 zł). Lecz takie rozwiązanie okazałoby się niepraktyczne zarówno dla stron (Firmy i Fundacji), jak i dla klientów. Ci ostatni byliby zmuszeni do dokonywania dwóch przelewów. Każdorazowe zaś sprawdzanie, czy klient zapłacił darowiznę do Fundacji oraz konieczność dokonywania korekty w zależności od tego, czy płatność przyszła, sprawiłaby że przedsięwzięcie byłoby zbyt skomplikowane i czasochłonne. Nie są zaś dostępne, ani znane narzędzia do dokonywania płatności (np. oferowane przez...), które pozwalałyby na zlecenie ze strony sklepu transferu pieniędzy jednocześnie na dwa rachunki dwóch różnych podmiotów. Stąd płatność całej kwoty na jeden rachunek bankowy jest najprostszym rozwiązaniem, wręcz warunkiem koniecznym dla powodzenia projektu. Z tego względu konieczne jest powierzenie Firmie funkcji powiernika w zakresie obsługi płatności, działającego we własnym imieniu, ale na rzecz Fundacji.
czy z płatności będzie wynikać jaka jest cena sprzedaży, a jaka kwota darowizny za kupiony towar,
Z podsumowania transakcji (zamówienia), stanowiącego podstawę do realizacji płatności oraz z treści faktury wynikać będzie cena towaru (po rabacie) oraz kwota darowizny. Będą to osobne pozycje. Układ dokumentów będzie taki, by jasno wynikało, iż obydwie kwoty mają inny charakter prawny. Płatność (zlecenie przelewu) będzie odwoływała się do tych dokumentów. Będzie z niej więc wynikało, iż część kwoty stanowi cenę, a pozostała część jest darowizną. Ponieważ większość klientów będzie równocześnie konsumentami w rozumieniu właściwych przepisów strony zadbają, by informacje były jasne.
czy dokonane płatności za sprzedane towary na platformie będą stanowić wynagrodzenie A, czy będą przekazywane Fundacji,
Część płatności, stanowiąca cenę będzie należnością Firmy i nie będzie przekazywana Fundacji. Fundacji przekazywana będzie jedynie kwota darowizny, zgodnie z podsumowaniem transakcji oraz fakturą (nawiązując do przykładu z punktu nr 8, 23 zł będzie należnością Firmy i jej przysporzeniem, a 7 zł będzie należnością Fundacji z tytułu darowizny od klienta sklepu; Firma, jako powiernik, przekaże tę kwotę Fundacji).
czy cena za towary oferowane na platformie e-commerce jest niezmienna i jednoznacznie określona,
Cena towaru na platformie e-commerce będzie uzależniona od tego, czy klient w zakładce produktu wybierze zakup w programie „Kupuję...”. Cena towaru będzie jednoznacznie określona, tzn. klient przed decyzją o zamówieniu będzie dokładnie poinformowany o tym, jaka jest cena towaru. Natomiast strony (Firma i Fundacja) w okresie oferowania danego towaru w sklepie będą mogły zmieniać zarówno cenę podstawową towarów, jak i kwotę darowizny/rabatu, przypisaną dla danego towaru. Oczywiście, po dokonaniu zamówienia przez klienta, ani cena ani kwota darowizny nie będą mogły podlegać zmianie.
czy uiszczana cena za towary umieszczone przez Fundację stanowi wynagrodzenie Fundacji, które w całości zostanie jej przekazane? Jeśli tak, to czy platforma zapewnia jednoznaczny system identyfikacji właściciela towaru, Programem „Kupuję...” objęte zostaną jedynie towary, które zostaną nabyte lub wytworzone przez Firmę. Jeśli za pośrednictwem platformy będą sprzedawane towary Fundacji, czego nie wyklucza się w przyszłości, platforma zapewni jednoznaczną identyfikację towarów. Towary takie zostaną inaczej oznaczone niż towary należące do Firmy. Będą to oznaczenia graficzne oraz jednoznaczna informacja o właścicielu tych towarów oraz o tym, że cena sprzedaży będzie w całości przekazana Fundacji za pośrednictwem Firmy.
kto rozporządza jak właściciel towarami umieszczonymi w sklepie e-commerce: A czy Fundacja, Prawo do rozporządzania towarami, umieszczonymi w sklepie e-commerce oraz podlegającymi programowi „Kupuję...”, posiada Firma. Jeśli w sklepie zostaną umieszczone towary Fundacji, to Fundacja będzie rozporządzała takimi towarami jak właściciel, zaś Firma jak zastępca pośredni, np. komisant.
czy z tytułu umowy powiernictwa/komisu, w ramach których będą sprzedawane towary Fundacji, A otrzyma wynagrodzenie? Jeśli tak, to w jakiej formie, Nie przewiduje się, by Firma otrzymała wynagrodzenie pieniężne z tytułu pełnienia funkcji powiernika w zakresie płatności (przyjmowanie i przekazywanie pieniędzy z tytułu darowizn na rzecz Fundacji), ani z tytułu pełnienia funkcji zastępcy pośredniego w związku ze sprzedażą towarów za pośrednictwem sklepu internetowego. Chodzi o to by kwoty przekazywane Fundacji w formie darowizn w całości były wykorzystywane w działalności statutowej. Ze względu na wizerunek instytucji dobroczynnej, niekorzystne byłoby transferowanie prowizji do podmiotu prywatnego, w szczególności do firmy powiązanej osobą fundatora. Dlatego w ramach umowy o współpracę zdecydowano, że korzyść Firmy będzie niematerialna. Będzie wynikała z powiązania sprzedaży towarów z działalnością dobroczynną.
z uwagi na to, że we wniosku pojęcie „cegiełka” używane jest zarówno w kontekście sprzedaży, jak i w kontekście upominku – proszę o wyjaśnienie powyższych kwestii, w jakiej sytuacji „cegiełka” jest przedmiotem sprzedaży, kiedy zaś jest upominkiem,
„Cegiełka” może być zdefiniowana jako wirtualny produkt pomocowy. Nazwa „cegiełka” ma jedynie wymiar symboliczny. Produkt nie ma bowiem formy materialnej, tzn. nie jest ani towarem ani usługą, w tym sensie, że nie zobowiązuje Firmy ani Fundacji do jakichkolwiek świadczeń na rzecz nabywcy. Pojęcie „sprzedaży cegiełki” nie oznacza zatem sprzedaży w ujęciu kodeksowym. „Sprzedaż” ma tu znaczenie potoczne, a faktycznie oznacza czyjeś zobowiązanie do dokonania darowizny. We wniosku była mowa „o symbolicznej cegiełce w postaci drobnego upominku”. Co oznacza, iż w związku z dokonaniem darowizny (czyli zakupem „cegiełki”) darczyńca otrzyma jakieś podziękowania w formie „cegiełki”, np. papierowego lub elektronicznego kuponu, który będzie informował o kwocie darowizny, jej celu oraz będzie stanowił pisemny wyraz wdzięczności za dokonaną darowiznę. Nie będzie ona natomiast przedstawiała wartości materialnej. Przykładem takiej „cegiełki”, jest „B”, który jest oferowany na stronie Fundacji. W podobnej formie i charakterze będą rozdysponowywane „symboliczne cegiełki” na stronie sklepu internetowego.
w przypadku, kiedy „cegiełki” będą rozdawane w ramach upominku, kto je będzie otrzymywał, według jakiego klucza będą przyznawane, „Symboliczne cegiełki” będą rozdysponowane w zależności od celu, który ma zostać sfinansowany darowizną. Należy przyjąć, że taką „cegiełkę” (rodzaj podziękowania) w formie elektronicznej otrzyma każdy darczyńca. Nie wyklucza się, iż w niektórych przypadkach (nie będzie to regułą) do darczyńców zostaną przesłane podziękowania („cegiełka”) w formie papierowej oraz że zostanie dołączony do tego jakiś drobny (o koszcie wytworzenia nieprzekraczającym 10 zł, choć zazwyczaj będzie to koszt 0,5-3 zł) upominek rzeczowy. Jednak zakup „cegiełki” nie będzie nigdy obligował do przekazania określonych świadczeń w zamian. Decyzja o przekazaniu upominków będzie podejmowana dobrowolnie przez Fundację i Firmę w ramach wspólnej polityki promocyjnej. I nie sposób teraz określić kryteriów które będą obowiązywały przy rozdysponowaniu upominków. Decyzję w tej sprawie będą podejmowane na bieżąco, niekiedy dopiero po otrzymaniu darowizny.
czy w ramach podziękowań za „zakup cegiełki” w każdym przypadku będą przekazywane upominki, jaką formę będą mieć te upominki, jaka będzie ich wartość? Czy powyższe wynika z regulaminu/umowy korzystania ze sklepu, Jak wskazałem w punkcie 16. upominki nie będą przekazywane w każdym przypadku dokonania darowizny (zarówno w związku z zakupem „cegiełki”, jak i w związku z darowizną w ramach „Kupuję...”). Przekazywane będą raczej incydentalnie i będzie to wynikało z bieżącej polityki public relations. W każdym razie zakup „cegiełki”, czy towaru w ramach programu „Kupuję...” nie uczyni nikogo wierzycielem w zakresie obowiązku przekazania upominku. Będzie to bowiem decyzja uznaniowa stron umowy o współpracę. Upominek, jeśli zostanie przekazany, będzie drobny (o koszcie wytworzenia nieprzekraczającym 10 zł, choć zazwyczaj będzie to koszt 0,5-3 zł). Regulamin sklepu nie będzie przewidywał przepisów dotyczących upominków.
jakie konkretnie świadczenia/wydatki są przedmiotem pytania nr 2 (świadczenia nabywane przez A w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji wspólnego celu, które nie są rekompensowane zwrotem wydatków przez drugą stronę) i pytania nr 3 (świadczenia dokonywane bez odpłatności przez A i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu) przedstawionego we wniosku,
Pytanie nr 2 dotyczy wszelkich wydatków, stanowiących wkład Firmy w ramach umowy o współdziałanie, np. związane z funkcjonowaniem platformy e-commerce (na której oferowane są towary Firmy, ale także „cegiełki” fundacyjne, a ewentualnie również towary Fundacji), wydatki na biuro Firmy oraz magazyn, gdzie realizowane są również cele Fundacji, np. gdy dokonywana jest sprzedaż towaru w ramach „Kupuję...”, na usługi pakowania i dystrybucji, dotyczących również towarów zbywanych w ramach programu „Kupuję.... Firma nabywać będzie bowiem te usługi i towary, które w pewnym stopniu wykorzysta do celów współpracy w ramach umowy o współpracę z Fundacją. Chce się więc upewnić, że jej wydatki w tym zakresie będą uprawniały do odliczenia VAT. Pytanie nr 3 dotyczy świadczeń wykonywanych w ramach umowy o współpracę, tj. utrzymywanie platformy e-commerce, czy magazynów, usług dystrybucji, pakowania, udostępniania praw autorskich, wizerunku, personelu, tworzenia materiałów informacyjnych, itp., skoro w takiej sytuacji ze świadczeń jednego podmiotu korzystają obydwie strony umowy o współdziałanie. Chodzi o potwierdzenie, że takie świadczenia dokonywane przez strony we wspólnym interesie, wynikającym z umowy o współdziałanie, nie są świadczeniami na rzecz drugiej strony, które zgodnie z ustawą o VAT obligowałyby do opodatkowania podatkiem od wartości dodanej.
co należy rozumieć przez sformułowanie „świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie” będące przedmiotem pytania nr 4, jakie świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie zawarte w pytaniu nr 4, Zainteresowani mieli na myśli,
„Świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie” to wszystkie te świadczenia, do których zobowiązały się obie strony w celu realizacji umowy o współdziałanie, nie żądając w zamian od drugiej strony umowy o współdziałanie innego świadczenia. Są to wszystkie te wydatki, które zostały wymienione w punkcie 18. W magazynie Firmy będą przechowywane towary, które mogą być sprzedane w ramach programu „Kupuję...” (a jak wiadomo zależy to od decyzji kupującego) za pośrednictwem platformy e-commerce. Jeśli klient dokona zakupu w tym programie to bezpośrednim beneficjentem z tytułu dotacji będzie także Fundacja. Natomiast pośrednio w związku z faktem, iż towary były dystrybuowane z wykorzystaniem zasobów Firmy. Z kolei Firma mogłaby potencjalnie uzyskiwać przysporzenie w związku z tym, że w ramach tego programu korzysta z wizerunku, informacji lub innych wkładów Fundacji. Jednak stronom zależy na potwierdzeniu, że nie są beneficjentami świadczeń w ramach realizacji umowy o współpracę.
jakie działania CSR są realizowane w ramach umowy o współdziałanie i jak działania te wpływają na działalność zarówno Fundacji, jak i Firmy, czy wpływają na przychody i wydatki, Pojęcie CSR nie posiada ścisłej definicji normatywnej. Dla stron umowy o współpracę są to wszelkie te działania podmiotu gospodarczego, które nie są bezpośrednio nastawione na osiąganie zysku (choć bezsprzecznie mają potencjał do tego by w sposób pośredni oddziaływać na zysk), lecz wspierają określone działania społeczne (dobroczynne), które mają związek z obszarem działalności podmiotu gospodarczego. W tym przypadku współpraca Firmy z Fundacją w ramach rzeczonej umowy jest działaniem w ramach CSR. Firma uznaje, iż zawarcie tej umowy, której beneficjentami będą osoby wspierane przez Fundację w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu, ma związek z jej działalnością gospodarczą oraz uzasadnia ponoszenie wydatków, dających prawo do odliczenia oraz stanowiących koszty uzyskania przychodów. Zaś korzyści z tej umowy mają wymiar społeczny, przez co nie można twierdzić, iż jakakolwiek strona umowy uzyskuje z tego tytułu przysporzenie objęte podatkiem dochodowym.
jak będą wyglądały rozliczenia w zakresie przychodów i kosztów w świetle art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
Pytania nr 1, 5, 6 – zawarte we wniosku o interpretacje przepisów prawa podatkowego – pośrednio dotyczą również określenia skutków na podstawie art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 8 u.p.d.o.f. Odpowiedź na te pytania nie może zostać udzielona bez wykładni powołanych przepisów, które regulują sposób opodatkowania przychodów należących do tego samego źródła przychodów. W części F wniosku te przepisy zostały wskazane, jako podlegające interpretacji. Dlatego sposób ich zastosowania może być tu przedstawiony wyłącznie jako część własnego stanowiska w sprawie. W zasadzie sposób wykładni tych przepisów został określony już na wstępie części I (poz. 78) wniosku. Można to podsumować w następujący sposób. Do przychodów uzyskiwanych w ramach programu „Kupuję...” (a także do kosztów i zwolnień), nie będą miały zastosowania te przepisy, ponieważ każda ze stron umowy będzie uzyskiwała przychody z innego tytułu prawnego, a także z innego źródła przychodów – dla Firmy będą to przychody ze sprzedaży, dla Fundacji będzie to przysporzenie pod tytułem darmym (darowizny). Według reguł art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 8 u.p.d.o.f. rozliczane są z reguły jednorodne przychody osiągnięte przez konsorcjum, które dzieli się według proporcji, np. gdy konsorcjum sprzedaje usługi budowlane, każdemu ze współkonsorcjantów przypada określony udział w zysku. Jednak zysk współkonsorcjantów pochodzi z tego samego źródła – działalności gospodarczej. W niniejszym przypadku przychody każdej ze stron mają inny charakter, stąd powołane przepisy nie mogą znaleźć zastosowania. Firma opodatkuje całość przychodów ze sprzedaży swoich towarów, a Fundacja całość przychodów z darowizn. Co oczywiste, również przychody z „cegiełek” nie mogą być rozliczane w proporcji – całość tych darowizn stanowić będzie bowiem przychód Fundacji. Umowa o współpracę między Firmą a Fundacją nie została stworzona w celu rozliczania przychodu w proporcji, stosownie do powołanych przepisów (art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 8 u.p.d.o.f.). Jej celem było ustanowienie podstawy prawnej dla wspólnych działań na jednej platformie internetowej oraz osiąganie wspólnego celu, a nie osiąganie wspólnych (tj. pochodzących ze wspólnego źródła) przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wydatki dokonywane przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu, które nie są rekompensowane zwrotem wydatków przez drugą stronę, stanowią dla każdego z tych podmiotów koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym?
Czy świadczenia nabywane przez Firmę w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji wspólnego celu, które nie są rekompensowane zwrotem wydatków przez drugą stronę, dają jej prawo do odliczenia?
Czy świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu, powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne lub nieodpłatne świadczenia na rzecz drugiego podmiotu?
Czy świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu, powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym przez drugą stronę umowy, jako nieodpłatne świadczenia?
Czy środki otrzymane przez Firmę, działającą w charakterze powiernika, od klienta tytułem zakupu „cegiełek” będą stanowiły jej przychód w podatku dochodowym oraz będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług? Czy też będą przychodem Fundacji?
Czy środki otrzymane przez Firmę, działającą w charakterze powiernika, od klienta w związku z wyborem przez niego trybu „Kupuję...”, w wysokości przekazanej darowizny będą stanowiły jej przychody w podatku dochodowym, czy przychody Fundacji, jako powierzającej?
Czy środki otrzymane przez Firmę, działającą w charakterze powiernika, od klienta w związku z wyborem przez niego trybu „Kupuję...”, w wysokości przekazanej darowizny powinny być uwzględniane jako część podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży towarów?
Czy Firma, przekazując darowizny od klientów – w związku z zakupem przez nich „cegiełek” lub towaru w trybie „Kupuję...” – sama będzie darczyńcą, uprawnionym do odliczenia od dochodu, stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy też darczyńcami będą osoby, które udzieliły darowizn poprzez nabycie jednego z produktów pomocowych?

Przedmiotem interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytań numer 1, 4, 5 i 6 w zakresie, w jakim dotyczą podatku dochodowego od osób prawnych.

W pozostałym zakresie tj. odnośnie kwestii dotyczących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sposób rozliczania przychodów oraz – odpowiednio w stosunku do nich – kosztów uzyskania przychodów oraz zwolnień w ramach umów konsorcjum, spółki osobowej, czy wspólnego użytkowania jest objęty, odpowiednio, regulacją art. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”) i art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (u.p.d.o.f.). W myśl art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zaś ust. 2 u.p.d.o.p. stanowi, iż zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Identyczne regulacje znajdują się w art. 8 u.p.d.o.f.

Jednakże, aby dzielić zysk według tych reguł, czyli z zastosowaniem proporcji, wspólnicy, współwłaściciele lub partnerzy powinni stworzyć wspólne źródło przychodu (a następnie określić udział każdego z nich w zysku) oraz określić udziały każdego z nich w tym źródle. Innymi słowy, nie jest wystarczające powołanie i finansowanie wspólnego celu, musi bowiem wystąpić przychód w oparciu o tę samą podstawę prawną i faktyczną. Łatwo jest dokonać wyróżnienia przychodów ze wspólnego źródła w stosunku do zysków ze spółki lub z nieruchomości. W obu przypadkach przedmiot jest w sposób oczywisty ten sam (działalność gospodarcza spółki, przychody z odpłatnego udostępniania wspólnej nieruchomości), źródło przychodów wspólne, wynikające z tego samego tytułu prawnego.

Natomiast w analizowanym przypadku strony umowy o współdziałanie będą dążyć do osiągnięcia wspólnego celu, którym jest promocja wspólnego wizerunku, upowszechnianie łączenia działalności gospodarczej ze społeczną oraz – już bardzo konkretnie – stworzenie platformy umożliwiającej dokonywanie sprzedaży towarów handlowych w połączeniu z przekazywaniem darowizn – projekt „Kupuję...”.

Jednak nie określą wspólnego zysku do podziału, a przychody będą osiągane przez każdy z podmiotów z osobna. Przychód każdego z nich będą określały odrębne reguły. Będzie on uzyskiwany pod innym tytułem prawnym. Dla Firmy będzie to przychód ze sprzedaży towarów handlowych, które sama wyprodukowała i wprowadziła do obrotu za pośrednictwem sklepu internetowego. Fundacja osiągnie natomiast przychód z darowizn ze zbiórki pieniężnej, którą wypromowała poprzez tę platformę, wiążąc ją w ramach umowy współdziałania z oferowanymi towarami handlowymi. Natomiast samo powiązanie sprzedaży towarów handlowych z darowizną – w ramach programu „Kupuję...” – nie jest argumentem za traktowaniem obu wpływów jako łącznego, jednorodnego przysporzenia, podlegającemu podziałowi na zasadach art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 8 u.p.d.o.f. Z kolei dążenie do wspólnego celu nie będzie „samo z siebie” konstytuować wspólnego źródła przychodu, jeśli nie będzie temu towarzyszyć porozumienie stron umowy o współdziałanie w zakresie podziału wypracowanego wspólnie zysku w oparciu o wspólne źródło przychodów. Dlatego przychody uzyskiwane w ramach sprzedaży „Kupuję...” nie będą określane według proporcji wynikającej z art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 8 u.p.d.o.f., lecz kwota darowizny będzie stanowiła przychód Fundacji, a cena sprzedaży netto przychód Firmy.

Z tego powodu w ramach ocenianej umowy o współdziałanie wspólne będą jedynie wydatki ponoszone przez obydwie strony na sfinansowanie swoich „wkładów” do przedsięwzięcia. Ze strony Firmy będą to wszelkie koszty funkcjonowania platformy e-commerce, na której oferowane są zarówno produkty Firmy, nie związane z zobowiązaniem do przekazania darowizny, produkty Firmy powiązane z darowizną (w trybie „Kupuję...”), jak i rzeczy należące do Fundacji, w tym „cegiełki”, a także wszelkie materiały objęte prawami autorskimi, publikowane na stronie, koszty personelu skierowanego do administrowania oraz obsługi handlu na platformie. Ze strony Fundacji będą to oznaczenia Fundacji (np. logotyp) oraz inne materiały objęte prawami autorskimi, również materiały przygotowane jako podziękowania lub drobne upominki dla darczyńców, które mogą być dołączane do przesyłek, informacja przygotowywana w formie newslettera o efektach działań społecznych i humanitarnych, osiągniętych przy wsparciu w ramach programu „Kupuję...” oraz przy wsparciu dochodem ze sprzedaży „cegiełek”. Ponoszone wydatki nie będą rekompensowane przez drugą stroną w żaden sposób.

Będą one jednak stanowiły – zarówno dla Firmy, jak i dla Fundacji koszty uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. i art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., w wysokości poniesionych przez każdą z nich kwot. Obie strony będą je bowiem ponosić we wspólnym celu, a jednocześnie na własną rzecz i we własnym partykularnym interesie każdej z nich. Wydatki w ramach umowy o współdziałanie będą związane z przychodami każdego z nich w sposób pośredni. Dla Firmy będą one nierozerwalnie związane z charakterem jej działalności gospodarczej, który jest naturalnie połączony z tematami społecznymi. Działalność artystyczna i literacka, polegająca na produkcji programów telewizyjnych i wydawaniu książek o tematyce podróżniczej jest wykonywana w określonym kontekście społecznym, osadzona w danym miejscu, w otoczeniu lokalnych problemów. Generuje usprawiedliwione oczekiwania odbiorców (klientów), aby nie kończyła się tyko na osiągnięciu zysku, lecz wspierała te cele społeczne, w których się porusza i z którymi jest związana. Odpowiedzią A są zatem działania w ramach tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR – Corporate Social Responsibility). Ponoszone we współpracy z Fundacją. Niewątpliwie – wobec dostosowania oferty do wspomnianych oczekiwań klientów – takie działania wpływają na przychody Firmy. Ponadto w ramach programu „Kupuję...” przychód ze sprzedaży Firmy jest proporcjonalnie związany z wpływania z darowizny na rzecz Fundacji. Co również świadczy o tym, iż koszty funkcjonowania umowy o współdziałanie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu.

Warto w tym miejscu odwołać się do poglądów na temat społecznej odpowiedzialności biznesu. Społeczna odpowiedzialność biznesu (ang. Corporate Social Responsibility – CSR) to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego (https://www.parp.gov.pl/).

Społeczną odpowiedzialność biznesu, organizacji i indywidualnych osób można określić jako unikalny sposób myślenia o prowadzaniu działalności gospodarczej oraz świadomość wpływu jej wartości na ludzi, społeczeństwo, środowisko naturalne, uwarunkowania rynkowe oraz procesy. Oznacza to, że zarówno przedsiębiorstwa, organizacje i indywidualne osoby ponoszą odpowiedzialność nie tylko za działalność ekonomiczno-prawną, ale także za działalność społeczną i realizację jej celów (http://whiteleaf.pl/baza-wiedzy/spoleczna-odpowiedzialnosc-biznesu).

Dbanie o rozwój społecznej odpowiedzialności biznesu to przede wszystkim dbanie o rozwój marketingu szeptanego. W przeciwieństwie do jednorazowych akcji promocyjnych, czy reklam w mediach, działalność filantropijna jest zapamiętywana na dłużej, pozwalając marce na zwiększoną sprzedaż produktów i usług. Dobrym rozwiązaniem jest publikowanie raportu uwzględniającego wszelkie działania w ramach CSR-u. Systematyczne podsumowanie swoich działań dodaje firmie wiarygodności. Oczywistą korzyścią dla przedsiębiorstwa ze wdrażania koncepcji CSR jest zwiększenie lojalności konsumentów oraz interesariuszy. Współcześni klienci zwracają coraz większą uwagę nie tylko na jakość czy cenę produktu, ale także wizerunek danej firmy, zaufanie do niej. Rośnie także grupa konsumentów kierująca się w swoich wyborach ekologicznością czy prospołecznością produktu lub usługi (Społeczna Odpowiedzialność Biznesu, czyli dobroczynność nie tylko na Święta, Business Insider Polska, opubl.: https://businessinsider.com.pl/, dn. 19.12.2017).

Polityka CSR została również skodyfikowana. Dnia 28 października 2010 r. Międzynarodowa Organizacja Standaryzacyjna (ISO) po ponad 5 latach pracy w gronie ekspertów z 99 krajów opublikowała normę ISO 26000. Norma ta ma za zadanie uporządkować wiedzę na temat społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR Corporate Social Responsibility). ISO 26000 nie ma formy certyfikacji. Stanowi natomiast praktyczny przewodnik po zasadach odpowiedzialnego biznesu, zawiera wskazówki dla organizacji każdego typu (nie tylko dla przedsiębiorstw), bez względu na ich wielkość czy lokalizację. Norma ISO 26000 wyróżnia następujące obszary społecznej odpowiedzialności biznesu: (1) ład organizacyjny, (2) prawa człowieka, (3) stosunki pracy, (4) środowisko, (5) sprawiedliwe praktyki rynkowe, (6) relacje z konsumentami, (7) zaangażowanie społeczne.

Wydatki w ramach CSR są przedmiotem wielu aprobujących interpretacji indywidualnych:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2018 roku, nr 0111-KDIB2-1.4010.47.2018.1.BJ: celem realizowanego działania Wnioskodawcy (tj. pobudzanie aktywności kulturalno-rekreacyjno-sportowej) jest zaangażowanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego za sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Powyższe działania Spółki niewątpliwie wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Zatem, wydatki takie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Nie znajdą się one w negatywnym katalogu art. 16. (…) należy wskazać, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na świadczenia z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu na rzecz mieszkańców. Wydatki te są bowiem związane z realizacją polityki CSR.

interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 30 listopada 2017 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.233.2017.2: Organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione na nabycie towarów, przekazywanych osobom potrzebującym lub instytucjom w związku z podejmowanymi działaniami CSR.

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2014 r. nr IPPB5/423-845/14-2/JC.

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 grudnia 2015 r. nr ILPB3/4510-1-441/15-3/KS.

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 7 marca 2016 r. nr IBPB-1-3/4510-92/16/MO.

Natomiast sądy w swoich orzeczeniach zwracały uwagę na niejednorodność wydatków w ramach CSR, uznając jednak możliwość ich rozpoznania jako kosztów podatkowych, jeśli ich charakter będzie to uzasadniał:

wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2500/16;

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 1041/18.

Wydatki Firmy na pokrycie „wkładu” do umowy o współdziałanie spełniają te warunki. Ułatwiają dotarcie do tych klientów, którzy cenią połączenie zakupu z darowizną. Poza tym nie jest łatwo wydzielić je z wydatków związanych wyłącznie z działalnością Firmy (na platformie e-commerce sprzedawane są również rzeczy Firmy, z których całkowity przychód uzyskuje Firma).

Należy również stwierdzić, że usługi, które Firma nabywa do celów umowy o współdziałanie, dają prawo do odliczenia, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.). Związek wydatków dotyczących społecznej odpowiedzialności biznesu z działalnością Firmy jest ewidentny i polega na tym, iż wspierając wspólną działalność, wspiera swoją działalność handlową, dywersyfikując ją ze względu na różne motywacje nabywców. Ponadto wszelkie argumenty, które były użyte do uzasadnienia ujęcia wydatków w tym zakresie do kosztów uzyskania przychodów mają zastosowanie również dla oceny prawa do odliczenia. Prawo do ujęcia podatku naliczonego na nabycie świadczeń CSR w obrachunku podatku VAT potwierdził np. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 kwietnia 2019 r., sygn. akt I FSK 561/17: Wykorzystywanie przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą strategii zarządzania opartej o koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu, jako strategii marketingowej, może mieć związek z działalnością opodatkowaną, co wskazuje na to, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z poniesionymi na ten cel wydatkami na nabycie towarów i usług. Przedmiotem orzeczenia była prospołeczna działalność spółki wspierająca lokalne społeczności, które z kolei miały związek z działalnością podstawową, wykonywaną przez tę spółkę. W tym zakresie oceniany stan faktyczny jest podobny do stanu faktycznego rozpatrywanego przez sąd. Bowiem przedmiotem współpracy Firmy i Fundacji są te same społeczności, ci sami ludzie, o których traktuje działalność autorska, wydawnicza, itp. wykonywana przez A jako działalność gospodarcza.

Jednocześnie świadczenia dokonywane przez Firmę i Fundację w ramach współdziałania („wkład”) nie mogą być uznane jako odpłatne lub nieodpłatne świadczenia na rzecz drugiego podmiotu – zarówno w podatku dochodowym, jak również w podatku od towarów i usług. Każdy z nich dokonuje bowiem świadczenia we wspólnym celu, także na własną rzecz i we własnym interesie. Beneficjentem – choć wyłącznie w figuratywnym znaczeniu, skoro nie tworzy ono żadnej jednostki organizacyjnej – można uznać wspólne przedsięwzięcie stron. Jednak „wkład” do niego wnoszą obydwa podmioty, które czerpią właściwe im korzyści z tego przedsięwzięcia. Wobec tego nie można twierdzić, iż którakolwiek ze stron świadczy lub otrzymuje świadczenie bez ekwiwalentu. To tak jak z udziałem w nieruchomości, czy w spółce osobowej. Strony nie uzyskują świadczenia wzajemnego z tego tytułu, że druga strona wnosi swój wkład (np. udział w nieruchomości wspólnej).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Świadczenia w ramach umowy o współdziałanie będą związane z działalnością każdego z tych podmiotów. Jak podaje Wnioskodawca, cel umowy o współdziałanie stanowi rozszerzenie podstawowej działalności każdego z nich, pokrywa się częściowo z tą działalnością. Dla Fundacji sprzedaż przez witrynę sklepu internetowego, administrowanego przez Firmę, jest istotnym uzupełnieniem kanałów pozyskiwania darowizn. Firma – dając Fundacji taką możliwość – dywersyfikuje formy sprzedaży ze względu na motywacje klientów, co nie pozostaje bez wpływu na jej sprzedaż, a jeszcze bardziej na jej wiarygodność zawodową. Dlatego ani Firma, ani Fundacja nie będą świadczyły usług, opodatkowanych VAT na podstawie art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo Fundacja nie będzie z tego tytułu podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Oceną świadczeń w ramach wspólnego celu umowy wspólnego przedsięwzięcia zajmował się NSA w wyroku z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 1954/13 oraz WSA w Warszawie z 4 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3979/14. W obydwu orzeczeniach stwierdzono, iż świadczenia takie nie są opodatkowane VAT. Zgodnie z uzasadnieniem ostatniego orzeczenia:

Zdaniem Sądu, błędem organu interpretacyjnego było przypisywanie funkcji wynagrodzenia – a co za tym idzie – odpłatności działań Skarżącej, wartości świadczeń drugiej strony umowy, obejmujących m.in. zakup gadżetów; wydruk i dystrybucja druków, bilbordy, ankiety, plakaty, [...], kalendarze, serduszka naklejane, podziękowania, puszki, banderolki do puszek. Z samej ich istoty wynika, że nie mogły one być uznane za świadczenie na rzecz Skarżącej, ale właśnie nie na jej rzecz, lecz dla osiągnięcia wspólnego celu. Oceny te nie zmienia fakt, że ze wspólnego celu Skarżąca spodziewała się odnieść korzyść w postaci pozyskania atrakcyjnej audycji telewizyjnej w celu jej emisji na antenie. Nie sposób wszak wyobrazić sobie, by podjęcie pewnych działań, w tym w ramach wspólnego przedsięwzięcia, nie było nakierowane na osiągnięcie jakichś korzyści. Innymi słowy, działaniom w ramach wspólnego przedsięwzięcia zawsze towarzyszy osiągnięcie jakichś korzyści, co nie oznacza jednak, że automatycznie można je kwalifikować jako odpłatne świadczenie usług.

Tak samo żaden z podmiotów nie rozpozna przychodu z tytułu nieodpłatnego przysporzenia na podstawie przepisów o podatku dochodowym. Do wyjaśnienia tego stanowiska powinno posłużyć to samo uzasadnienie, które zostało wyrażone dla opodatkowania świadczeń VAT. Żadna ze stron umowy współdziałania nie uzyska nieodpłatnego przysporzenia w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. i art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., ponieważ wniesie ona do wspólnego przedsięwzięcia wkład, ale jednocześnie stanie się częścią tego przedsięwzięcia.

Nawiązując do orzeczeń – uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i z 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 stycznia 2010 r., sygn. akt II FSK 1417/08 – nieodpłatne świadczenie należy rozumieć jako uzyskanie przez podatnika wymiernej korzyści majątkowej niezwiązanej z poniesieniem wydatków, z powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub z inną formą ekwiwalentu (brakiem wzajemności w jakimkolwiek sensie). Te okoliczności nie występują w ocenianej sprawie.

Firma w ramach umowy u współdziałanie zobowiąże się pełnić rolę powiernika. Będzie to polegało na przyjmowaniu darowizn, związanych ze sprzedażą towarów w programie „Kupuję...” oraz sprzedażą „cegiełek” na rzecz Fundacji, czyli powierzającego. W regulaminie sprzedaży, a także w karcie produktu oraz w podsumowaniu sprzedaży znajdą się informacje, z których jasno będzie wynikać rozróżnienie pomiędzy ceną sprzedaży (pomniejszoną o rabat transakcyjny, uwarunkowany wyborem trybu sprzedaży), a kwotą przekazywaną w ramach darowizny na rzecz Fundacji. Zgodnie z umową i regulaminem powiernik będzie zobowiązany kwotę darowizny niezwłocznie i bezwarunkowo przekazać Fundacji. Jednocześnie nie będzie uprawniony do swobodnego dysponowania przedmiotem darowizny oraz do uzyskiwania z tego tytułu pożytków, także w formie odsetek od kapitału. Te cechy świadczą o tym, że kwoty darowizn, uzyskane w programie „Kupuję...” oraz z „cegiełek” nie będą stanowiły po stronie A przysporzenia, które stanowiłoby przychód podatkowy. Brak bowiem cechy definitywności, która przesądza o możliwości rozpoznania przychodu. Firma będzie pełnić w tym zakresie funkcję pośrednika, otrzymując kwotę na własny rachunek bankowy i przekazując ją dalej Fundacji. Przy czym, bez znaczenia pozostaje fakt, iż darowizna zostanie dokonana jednym przelewem wraz z ceną sprzedaży towaru oraz, że faktura będzie zawierała – obok podstawowych informacji o towarze i jego cenie – również informacje o wysokości darowizny (w programie „Kupuję...”; sprzedaż „cegiełek”, również będzie za pośrednictwem rachunku bankowego Firmy przekazywana na konto Fundacji). Są to bowiem kwestie techniczne, które nie mogą mieć znaczenia dla oceny prawnej.

Strony uznały, że zobowiązanie do dokonania przelewów na dwa rachunki bankowe (w programie „Kupuję...”) będzie mało efektywne, ponieważ mało dogodne dla klientów. Prawdopodobnie wielu z nich mogłoby się zniechęcić trudnościami. Nie sposób sobie też wyobrazić koordynację wpływów na obydwu rachunkach (należy pamiętać, że w podstawowym zamyśle rabat na sprzedaży ma motywować klientów do dokonania darowizny; warunek udzielenia rabatu, tj. dokonanie darowizny, musiałby zostać zweryfikowany na koncie Fundacji, dopiero wtedy Firma mogłaby zaakceptować wpływ pomniejszony o kwotę rabatu). Ponadto, żaden z mechanizmów płatniczych, dostępnych w systemach płatności elektronicznych (tj.…), nie zapewnia możliwości równoczesnego przelewu na dwa rachunki bankowe, różnych podmiotów. Zatem Firma będzie zastępować organizacje płatnicze i jej funkcja będzie podobna. Będzie również związana analogicznymi ograniczeniami co do możliwości dysponowania, w tym obracania, powierzonymi środkami płatniczymi. Pozostając przy analogiach, można odwołać się również do przykładu programów pracowniczych, w ramach których pracownicy upoważniają pracodawcę do potrącenia określonej kwoty z ich wynagrodzenia oraz przekazania jej na rachunek wskazanej fundacji. W takiej sytuacji pracodawca występuje jako powiernik, który powinien zadysponować powierzoną kwotą w ściśle określony sposób. Dla takiego pracodawcy zatrzymana kwota nie jest ani przysporzeniem, ani wydatkiem. Stanowi natomiast przychód fundacji. Zaś stosunek darczyńca-obdarowany dotyczy wyłącznie relacji pracownik-fundacja. Takie spostrzeżenia płyną choćby z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.549.2017.1.JK2. Sprawie, której dotyczy niniejszy wniosek, towarzyszą podobne okoliczności i wnioski.

Umowa powiernicza określana jest jako nienazwana umowa cywilnoprawna, co zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego jest podstawą do stosowania przepisów o zleceniu (art. 734-751 Kc). Polega ona na zobowiązaniu się powiernika do świadczenia usług, które dotyczą realizacji określonych celów powierzającego. Jak wynika z art. 734 i 735 Kc, istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W zakres takiej umowy może bowiem wchodzić zarówno wykonywanie czynności prawnych, jak i faktycznych. Podstawowym założeniem stosunku powiernictwa jest to, że powierzający przekazuje część swojego majątku powiernikowi w określonym celu gospodarczym. Formalnie powiernik staje się właścicielem tego prawa, jest ono jednak ograniczone. Powiernik uzyskuje to prawo jedynie na określony w umowie czas. Nie może rozporządzać prawem na rzecz jakiegokolwiek podmiotu, lecz jedynie na rzecz powierzającego, bądź wskazanej przez niego osoby.

W prezentowanej sprawie będzie chodziło o wykonywanie czynności faktycznych, polegających na przyjmowaniu i przekazywaniu darowizn.

Wystąpienie stosunku powiernictwa oznacza, że skutki podatkowe w podatku dochodowym, związane z czynnościami (transakcjami) powiernika na rzecz powierzającego, dotyczą tylko powierzającego. Ten ostatni jest traktowany jak podatnik w stosunku do czynności wykonywanych na jego rzecz. Rozpoznaje więc przychody i koszty ich uzyskania dla danej transakcji, wykonywanej przez zleceniobiorcę. Z kolei czynności powiernika, wykonującego polecenia powierzającego, np. kupując i sprzedając dla niego rzecz lub inkasując oraz przekazując mu pieniądze, są neutralne podatkowo (analogicznie jak w przypadku płatności elektronicznych PayPal nie staje się podatnikiem z tytułu przekazywania pieniędzy na rzecz dostawcy towarów lub usług).

Ten pogląd znajduje szerokie potwierdzenie w doktrynie oraz orzecznictwie, zarówno sądowym, jak i administracyjnym oraz w różnych kontekstach powiernictwa:

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2018 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.377.2018.1.AN: Obowiązki podatkowe wynikające z uczestnictwa w spółce komandytowej powiernika działającego we własnym imieniu, ale na rachunek powierzającego, ciążą na powierzającym, który jest podatnikiem, a nie na powierniku.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 sierpnia 2015 r., nr IPTPB2/4511-296/15-4/MP, w której rozpatrywano sytuację pracodawcy, któremu pracownicy powierzyli potrącanie części wynagrodzenia i przekazywanie kwot na rzecz wskazanych fundacji. Organ uznał, iż skutki podatkowe dotyczą relacji pracownik-fundacja.

Podobny stan faktyczny stał się przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 października 2013 r., nr ITPB2/436-142/13/DSZ.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 sierpnia 2016 r., nr IPPB2/4511-510/16-4/MG.

W interpretacji indywidualnej z 14 grudnia 2015 r., nr IPPB5/4510-862/15-2/IŚ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wypowiedział się na temat szczególnej, prawnie usankcjonowanej formy powiernictwa, czyli darowizny z poleceniem. Uznał brak możliwości rozpoznania przez obdarowaną fundację przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu otrzymania darowizny z poleceniem – w części dotyczącej przekazania tytułem polecenia środków pieniężnych na rzecz oznaczonych osób fizycznych. Poleceniem darczyńcy obdarowanemu (w tej sytuacji fundacji) powierzono przekazanie części darowizny na rzecz osoby trzeciej. Ów obowiązek i jego bezwarunkowość spowodował, iż kwota w tej części nie była dla fundacji przychodem.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 9 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Gl 54/19: Rzeczywistym beneficjentem dokonanej czynności jest bowiem powierzający, na którego rzecz/rachunek czynność zostaje dokonana. Przychodu takiego nie można przy tym rozpoznać u powiernika, gdyż nie stanowi on dla niego trwałego przysporzenia majątkowego.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1370/15: skutki podatkowe związane z czynnościami wykonywanymi przez powiernika są analogiczne do tych, jakie wystąpiłyby, gdyby czynności te wykonywane były bezpośrednio przez powierzającego.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1219/14: Umowa powiernicza, która ze swej istoty polega na przekazaniu i zwrocie wartości majątkowej, powinna być traktowana jako generująca świadczenie, które ma charakter zwrotny, a więc jest neutralna podatkowo i powinna być stawiana np. na równi z umową pożyczki (tzn. nie generującą przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 stycznia 2018 r., sygn. akt FSK 112/16.

Pogląd reprezentowany przez M. Chudzika, w: Opodatkowanie czynności powierniczych podatkami dochodowymi, Monitor Podatkowy 2006/2/16.

Wobec powyższego, należy uznać, że Firma, przyjmująca darowiznę w ramach stosunku powiernictwa, łączącego ją z Fundacją, nie uzyskuje w tym zakresie przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym. Jej przychodem jest wyłącznie kwota wskazana w zamówieniu i na fakturze, jako cena (po rabacie), mimo że przelew będzie obejmował łącznie cenę i kwotę darowizny. Przychód w wysokości darowizny powstanie natomiast w Fundacji.

W podatku od towarów i usług skutki podatkowe z reguły występują u powiernika, jako zastępcy pośredniego (zob.: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2015 r., sygn. akt I FSK 883/14). Jednak pod warunkiem, iż powiernik dokonuje na rzecz powierzającego czynności opodatkowanej tym podatkiem.

Sprzedaż „cegiełek” za pośrednictwem Firmy nie będzie stanowiła dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT. „Cegiełka” sama w sobie nie będzie miała odzwierciedlenia w kwocie zań płaconej. Nie będzie jej ekwiwalentem, lecz darowizną w wysokości wartości nominalnej „cegiełki”.

W programie „Kupuję...” całkowita kwota do zapłaty będzie obejmowała cenę za towar (po rabacie transakcyjnym) oraz darowiznę. Będą to dwa osobne tytuły prawne, choć związane jedną płatnością. Cena za towar będzie warunkowana przekazaną darowizną, lecz decyzję w sprawie darowizny podejmie kupujący. Firma da mu możliwość wyboru trybu sprzedaży i poniesie ciężar ekonomiczny darowizny, jeśli kupujący dokona zakupu w trybie „Kupuję...”, w tym sensie, że tytułem ceny sprzedaży otrzyma kwotę pomniejszoną o rabat. Z podsumowania sprzedaży będzie jasno wynikać, iż klient płaci za towar cenę pomniejszoną o rabat. Konsekwencją wyboru będzie również to, że ewentualna reklamacja będzie dotyczyła jedynie ceny sprzedaży, a nie kwoty darowizny.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Natomiast zgodnie z ust. 7 pkt 2 podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży.

W oparciu o te przepisy obrót Firmy nie będzie obejmował kwoty darowizny z trzech powodów. Po pierwsze, darowizna zostanie udzielona na rzecz Fundacji, przez co nie stanowi należności Firmy, która jest jedynie pośrednikiem. Po wtóre, kwota ta nie będzie stanowiła zapłaty za towar, a będzie jedynie spełnieniem warunku udzielenia rabatu transakcyjnego. Po trzecie, kwota w tej wysokości zostanie wyłączona z podstawy opodatkowania w związku ze spełnieniem tego warunku, czyli wyborem klienta. Przy czym, nie ma znaczenia, iż ciężar ekonomiczny darowizny poniesie Firma (bez względu na tryb sprzedaży klient zapłaci tę samą cenę). Bowiem sposób kształtowania warunków sprzedaży oraz określania polityki cenowej stanowi autonomiczną decyzję podatnika. A trzeba pamiętać, że danie klientom wyboru trybu sprzedaży przyniesie korzyść obu stronom. Nie ma również znaczenia to, że płatność zostanie dokonana jednym przelewem. Nie ma bowiem przeszkód, by przelew obejmował łączną zapłatę pod dwoma odrębnymi tytułami prawnymi. Jest jedynie czynnością techniczną, pozbawioną skutków materialnoprawnych.

Ostatnią kwestią do rozstrzygnięcia jest wątpliwość między którymi podmiotami wystąpi stosunek darczyńca obdarowany w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a u.p.d.o.p. W mojej ocenie w świetle wyrażonych tutaj opinii co do natury stosunku powiernictwa oraz natury darowizny, jedyną słuszną odpowiedzią jest, że stosunek te wystąpi między klientem a Fundacją. Zatem Firma nie będzie miała prawa odliczać darowizn otrzymywanych i przekazywanych na rzecz Fundacji od swojego dochodu. Znajduje to potwierdzenie w interpretacjach: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 sierpnia 2015 r., nr IPTPB2/4511-296/15-4/MP oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.549.2017.1.JK2.

Pismem z dnia 14 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko, zawartego we wniosku w ujęciu syntetycznym w odwołaniu się do przepisów prawa (w kolejności wynikającej z pytań zawartych we wniosku).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. wydatki dokonywane przez Firmę (w szczególności wydatki na utrzymanie i administrację strony e-commerce, usługi magazynowe, usługi dystrybucji, pakowania – stosownie do ich wykorzystania dla realizacji umowy) i Fundację (w szczególności koszty wytworzenia lub zakupu praw autorskich lub materiałów informacyjnych, personelu, wykonania i wysyłki upominków, podziękowań – stosownie do ich wykorzystania dla realizacji umowy) w wykonaniu umowy o współpracę, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu, które nie są rekompensowane zwrotem wydatków przez drugą stronę, stanowią dla każdego z tych podmiotów koszty uzyskania przychodów w podatku dochodowym. Działania Firmy w ramach tej umowy mają związek z jej działalnością gospodarczą. Firma dotrze w ten sposób do osób, których motywacją będzie także pomoc innym.
Świadczenia nabywane przez Firmę w wykonaniu umowy o współpracę (w szczególności związane z utrzymaniem i administracją strony e-commerce, usługi magazynowe, usługi dystrybucji, pakowania – stosownie do ich wykorzystania dla realizacji umowy), poniesione dla realizacji wspólnego celu, które nie są rekompensowane zwrotem wydatków przez drugą stronę, dają jej prawo do odliczenia – stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Działania we współpracy z Fundacją w ramach tzw. CSR, stanowią dla Firmy istotne rozszerzenie działalności gospodarczej o aspekt społeczny.
Świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współdziałanie, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu, nie powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne lub nieodpłatne świadczenia na rzecz drugiego podmiotu – stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 i ust. 2, art. 15 ustawy o VAT. Współpraca obu podmiotów jest realizowana we wspólnym interesie i nie można uznać, iż którykolwiek podmiot uzyskuje od drugiej strony jakieś świadczenie.
Świadczenia dokonywane bez odpłatności przez Firmę i Fundację w wykonaniu umowy o współpracę, poniesione dla realizacji ich wspólnego celu, nie powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym przez drugą stronę umowy, jako nieodpłatne świadczenia, art. 11 ust. 1 (winno być u.p.d.o.f.) i art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz art. 12 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 u.p.d.o.f. (winno być u.p.d.o.p.). Współpraca obu podmiotów jest realizowana we wspólnym interesie i nie można uznać, iż którykolwiek podmiot uzyskuje od drugiej strony jakieś przysporzenie.
Środki otrzymane przez Firmę, działającą w charakterze powiernika, od klienta tytułem zakupu „cegiełek” nie będą stanowiły jej przychodu w podatku dochodowym oraz nie będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług. „Cegiełki” będą wyłącznie darowizną dokonywaną przez klienta na rzecz Fundacji, zaś Firma – za pośrednictwem swojej platformy e-commerce oraz rachunku bankowego – będzie pośredniczyła w sprzedaży „cegiełek” oraz w przekazywaniu pieniędzy na rachunek Fundacji. Ten wpływ na konto nie będzie dla Firmy przysporzeniem do opodatkowania. Będzie to wyłączne przysporzenie Fundacji z tytułu darowizny.
Środki otrzymane przez Firmę, działającą w charakterze powiernika, od klienta w związku z wyborem przez niego trybu „Kupuję...”, w wysokości przekazanej darowizny nie będą stanowiły jej przychodów w podatku dochodowym, lecz przychody Fundacji, jako powierzającej. W odpowiedzi na pytanie 21 z części I wezwania wyjaśniono, iż reguły rozliczania przychodów, kosztów oraz zwolnień, określone przepisami art. 5 u.p.d.o.p. oraz art. 8 u.p.d.o.f. nie będą miały zastosowania, ponieważ w analizowanej sytuacji źródło przychodów Fundacji i Firmy jest różne. Różny jest też tytuł prawny, na podstawie którego uzyskiwane są należności każdego z podmiotów. Nie ma tutaj znaczenia też okoliczność, że całość pieniędzy będzie wpłacona jednym przelewem na rachunek Firmy. Otrzymanie tych pieniędzy, a następnie przekazanie części na rzecz Fundacji będzie jedynie czynnością techniczną, wykonaną w ramach powiernictwa. Firma uzyska przysporzenie jedynie odpowiadające cenie sprzedaży (stosowanie do art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p.). Część w zakresie darowizny nie będzie przysporzeniem Firmy, lecz Fundacji.
Środki otrzymane przez Firmę, działającą w charakterze powiernika, od klienta w związku z wyborem przez niego trybu „Kupuję...”, w wysokości przekazanej darowizny nie powinny być uwzględniane jako część podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży towarów, stosownie do art. 29a ust. 1 i ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT. Gdy klient zdecyduje się nabyć towar w programie „Kupuję...”, deklaruje się zapłacić darowiznę, która stanowi podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania o rabat. Podstawą opodatkowania jest więc cena pomniejszona o rabat. Druga część płatności, czyli kwota darowizny, płaconej obok ceny, nie może być podstawą opodatkowania. Bowiem jest to kwota płacona na poczet darowizny zadeklarowanej w zamówieniu. Darowizna jest należnością Fundacji.
Firma, jedynie przekazując darowizny od klientów – w związku z zakupem przez nich „cegiełek” lub towaru w trybie „Kupuję....” – sama nie będzie darczyńcą, uprawnionym do odliczenia od dochodu, stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bowiem darczyńcami w rozumieniu tego przepisu będą osoby, które udzieliły darowizn poprzez nabycie jednego z produktów pomocowych („cegiełki” lub towaru w ramach programu „Kupuję...”). To klienci – a nie Firma – będą uprawnieni do odliczenia darowizn od dochodu. Wykorzystanie Firmy jako pośrednika (powiernika działającego na rzecz Fundacji) w przekazywaniu kwoty darowizny nie wyklucza takiego uznania. Bowiem w dalszym ciągu stosunek darczyńca – obdarowany połączy klienta z Fundacją. Informacja na stronie sklepu internetowego o przysługiwaniu klientom prawa do odliczenia w związku z nabyciem produktu pomocowego (czyli udzieleniem darowizny) będzie zgodna z prawdą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Fundację (pyt. nr 1) - jest prawidłowe.

braku obowiązku opodatkowania świadczeń dokonanych bez odpłatności jako nieodpłatne świadczenia (pyt. nr 4) – jest prawidłowe,

skutków podatkowych występujących po stronie Fundacji z tytułu wykonania przez powiernika umowy powiernictwa (pytanie nr 5 i 6) – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin