Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.218.2020.1.MK
z 12 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem paliwa oraz opłatą za autostradę przy pomocy kart paliwowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem paliwa oraz opłatą za autostradę przy pomocy kart paliwowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu ... spółka X zawarła porozumienie z Y w ... na opłacanie faktur za paliwo i autostrady przy wykorzystaniu art. paliwowych.

Z załącznika do wniosku o dostawy i usługi firmy Y wynika, że Y oblicza ceny i opłaty za usługi, a także koszty i wydatki zgodnie z ogólnymi warunkami Y. Zgodnie z zapisami tego dokumentu:

1. Y umożliwia spółce jako klientowi bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług związanych z eksploatacją pojazdu, oferowanych za pośrednictwem Y przez związanych z Y umowami partnerów serwisowych i punkty serwisowe.
2. dostawy i świadczenia są generalnie realizowane w imieniu i na rachunek Y na podstawie odpowiednich umów zawieranych z partnerami serwisowymi (dostawa bezpośrednia).
3. w przypadku uprawnionej, terminowej reklamacji Y udziela gwarancji dot. dostaw bezpośrednich na podstawie stosownych przepisów prawa i zgodnie z regulacjami zawartymi w ogólnych warunkach.
   
   

W dniu ... Y wystawiło pierwszą fakturę, która zawiera poza numerem karty i numerem rejestracyjnym pojazdu, dostawcę (autostrada, ..., ...), nazwę produktu i innymi danymi identyfikującymi rodzaj, ilość i cenę netto:

1. wartość odniesienia brutto, zawierającą podatek vat naliczony przez dostawcę paliwa lub autostradę,
2. wartość odniesienia netto.
3. narzut serwisowy.
4. wartość całkowitą netto (wartość dostawy wraz z narzutem serwisowym)
5. podatek VAT 23% od wartości całkowitej netto,
6. wartość całkowitą brutto.
   
   

Wnioskodawca wskazuje dodatkowo odpowiedzi na wcześniej postawione pytania organu, ponieważ z uwagi na brak dochowania 7-dniowego terminu do uzupełniania braków formalnych, wcześniejszy wniosek wnioskodawcy pozostał bez rozpoznania.

1. Czy Y jest wystawcą kart paliwowych, jeśli nie, to kto?

Ogólne warunki handlowe Y stanowią:

• punkt 3 Owh
  

„W celu realizacji umów Y udostępnia klientowi samodzielnie lub wspólnie z powiązanymi partnerami aplikacje Y Card / Y … (aplikacja) lub inne środki umożliwiające ewidencjonowanie wykorzystywanych dostaw lub usług, które poniżej i łącznie zwane są obiektami legitymującymi.”

• punkt 3a, Owh
  

„Karta Y Card/ Y … Card uprawnia klienta i podmioty pomagające mu w wykonaniu zobowiązania (w podanym na karcie okresie obowiązywania i jeśli podano) – w przypadku wskazanego pojazdu nabywać bezgotówkowo towary wyłącznie do komercyjnych i związanych z pojazdami celów u powiązanych umowami z Y partnerami serwisowymi Y w kraju i za granicą, w niektórych przypadkach również bezpośrednio w Y lub korzystać ze świadczonego działa i usług a także innych świadczeń.

• punkt 6 a) Owh
  

Własność … (obiekt legitymujący): Ol pozostaje własnością Y lub osoby trzeciej, która w momencie udostępnienia … klientowi była właścicielem określonego Ol.

Z powyższych zapisów wynika, że Y. Kg jest wystawcą kart paliwowych. W innych dokumentach przekazanych przez Y nie ma zapisu, z którego wynika wprost, iż Y jest bądź nie jest wystawcą kart paliwowych.

2. Czy Y lub/i inny wystawca kart paliwowych obciąża Wnioskodawcę opłatą za wydanie kart paliwowych i ich używanie?

Y nie pobiera żadnych opłaty za wydanie i korzystanie z karty.

3. Czy Wnioskodawca ma wpływ na kształtowanie cen sprzedaży produktów/usług kupowanych przy użyciu karty paliwowej, jeżeli nie to kto?

Ceny dostaw i usług - pkt 9a Owh

Z tytułu dostaw i usług Y nalicza zasadniczo ceny obowiązujące na miejscu, cennikowe lub standardowe. Ceny paliwa Y kalkuluje jednak na podstawie aktualnych cen cennikowych, strefowych lub cen na dystrybutorze, obowiązujących na rynku ropy naftowej i fakturowanych w określonym czasie zakupu, gdy był stosowany …. Te ceny mogą w pojedynczych przypadkach w określonych krajach różnić się od podanych w punkcie serwisowym cen na dystrybutorze. W tym przypadku skalkulowana dla klienta przez Y cena różni się od ceny na dokumencie obciążeniowym, gdy jest on sporządzany na miejscu przez punkt serwisowy.

Opłaty serwisowe - pkt 9b owh

Y nalicza za dostawy i usługi wykorzystane przez klienta w kraju i za granicą dodatkowo stosowne opłaty serwisowe w formie procentowych narzutów lub stałych kwot, które wynikają z cennika opłat serwisowych obowiązującego każdorazowo w momencie skorzystania z dostawy lub usługi (zwanego dalej cennikiem opłat serwisowych).

W ocenie Wnioskującego, nie ma on wpływu na kształtowanie cen sprzedaży produktów i usług.

4. Czy Wnioskodawca ma wpływ na sposób nabycia towarów/usług, tj. czy może wybrać miejsce zakupu towaru/usługi, czy też krąg miejsc jest ograniczony prze Y lub/i innego wystawcę kart paliwowych?

Cel umowy i zawarcie umowy - pkt 2 Owh.

Y umożliwia klientom bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług związanych z eksploatacją pojazdu, oferowanych za pośrednictwem Y przez związanych z Y umowami partnerów serwisowych i punkty serwisowe.

5. Czy Wnioskodawca decyduje o asortymencie towarów/usług, które będą nabywane przez niego przy użyciu kart paliwowych, czy też decyduje o tym Y lub/i inny wystawca kart paliwowych?

Uprawnienie do zakupu - punkt 8a Owh.

Klient ma prawo w ramach korzystania z Ol zgodnie z niniejszymi warunkami umownymi nabywać bezgotówkowo u partnerów serwisowych powiązanych z Y określone towary i usługi, względnie korzystać z nich (towary i usługi zwane poniżej łącznie jako „dostawy i usługi”). Określona kategoria towarów i usług zależy od określonych uzgodnień zawartych między klientem i Y dotyczących udostępnionego klientowi Ol.

6. Kto ponosi odpowiedzialność za jakość i wady nabywanych towarów np. rozpatruje reklamacje składane przez Wnioskodawcę?

Reklamacja i gwarancja - pkt 15 Owh

Reklamacje dotyczące jakości i/lub ilości towarów/usług należy bezzwłocznie zgłaszać na piśmie w przypadku stwierdzenia widocznych wad, maksymalnie w ciągu 24 godzin od przyjęcia/odbioru towarów/usług, natomiast w przypadku niewidocznych wad - w ciągu 24 godzin od wykrycia wady.

W przypadku, gdy usługi zostały zrealizowane w imieniu Y (dostawa bezpośrednia, punkt 8. lit. c., zdanie 1) reklamację wobec Y należy zgłaszać powiadamiając jednocześnie o niej określonego partnera serwisowego. W przypadku świadczeń partnera serwisowego (dostawa realizowana przez stronę trzecią, punkt 8, lit. c., zdanie 3) roszczeń reklamacyjnych należy dochodzić wyłącznie wobec partnera serwisowego, informując o tym Y. Y nie ponosi odpowiedzialności za świadczenia realizowane przez partnera serwisowego.

7. Kto ma wpływ na możliwość ustalenia limitów kwotowych lub też ilościowych transakcji realizowanych przy użyciu kart paliwowych - Wnioskodawca czy też Y lub/i inny wystawca kart paliwowych?

Cel umowy i zawarcie umowy - pkt 2 Owh.

Umowa handlowa między Y i klientem dochodzi do skutku na podstawie złożonego przez Wnioskodawcę wniosku, wraz z którym tenże przyjmuje do wiadomości i uznaje niniejsze Owh Y oraz wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez Y, najpóźniej jednak wraz z przyjęciem przesłanych klientowi przez Y Obiektów legitymujących (Ol). Klient ma obowiązek potwierdzić odbiór …. Y przyznaje klientowi określony limit kredytowy i wyznacza określony termin zapłaty. Przyznany limit kredytowy i termin zapłaty są częściami składowymi umowy. O wysokości limitu kredytowego decyduje Y po przeprowadzeniu oceny zdolności kredytowej klienta.

8. Kto jest uprawniony do zablokowania karty paliwowej w przypadku jej np. zagubienia, kradzieży lub w przypadku nieuregulowania płatności przez wnioskodawcę itp.?

Obowiązek powiadomienia i zgłoszenia w razie utraty Ol - pkt 7c Owh

Jeżeli klient stwierdzi utratę lub kradzież udostępnionego mu Ol, nieuprawnione użycie lub inne nieautoryzowane wykorzystanie Ol lub kodu pin, lub gdy klient ma podejrzenie. że inna osoba w nieuprawniony sposób weszła w posiadanie Ol albo że ma miejsce nieuprawnione użycie lub inne nieautoryzowane wykorzystanie Ol, wówczas powinien o tym bezzwłocznie powiadomić Y (zgłoszenie blokujące). Zgłoszenie blokujące można przekazać telefonicznie, e- mailem, faksem lub na piśmie. Korzystając z danych kontaktowych.

Zakaz korzystania i blokada zgodnie - pkt 12 owh.

1. pod warunkiem dotrzymania terminu: Y może - bez podania powodów - w każdym czasie w stosownym terminie, z uwzględnieniem uprawnionych interesów klienta zakazać korzystania z Ol i zablokować je u partnera serwisowego.
2. bez wyznaczenia terminu, z ważnego powodu: gdy występuje ważny powód, przez który Y nie może akceptować dalszego korzystania z poszczególnych lub wszystkich Ol i/lub kontynuacji stosunków handlowych. Również przy stosownym uwzględnieniu uprawnionych interesów klienta.
   
   

Y może bezterminowo, ze skutkiem natychmiastowym lub w krótkim terminie ustalonym zgodnie z zasadami słuszności zakazać korzystania z Ol i zablokować Ol u partnerów serwisowych Y. Taki ważny powód występuje w szczególności, jeżeli:

• klient przekaże nieprawidłowe informacje o swojej sytuacji majątkowej, mające istotne znaczenie dla podjęcia decyzji przez Y o rozpoczęciu współpracy,
  

• klient nie spełni swojego zobowiązania do ustanowienia lub podwyższenia zabezpieczenia w myśl punktu 18 lub nie spełni innego uzgodnienia w stosownym terminie wyznaczonym przez Y.
  

• polecenie zapłaty nie zostanie zrealizowane w razie jego wymagalności lub nie zostaną zapłacone inne wymagalne faktury, chyba że klient nie odpowiada za to.
  

• uzgodniona metoda płatności (np. polecenie zapłaty SEPA) zostanie odwołana jednostronnie przez klienta,
  

• zostanie złożony wniosek o wszczęcie postępowania upadłościowego wobec majątku klienta lub jeżeli klient jest zobowiązany do złożenia informacji majątkowej z mocą przyrzeczenia.
  

• wystąpi nie będące nieznacznym pogorszenie sytuacji majątkowej klienta lub jeżeli występuje ryzyko jego wystąpienia, w szczególności jeżeli ulegną nie będącym nieznacznym pogorszeniu informacje uzyskane na jego temat, przez co zagrożone będzie spełnienie zobowiązań wobec Y,
  

• Ol w nieupoważniony sposób został przekazany osobom trzecim lub
  

• występuje uzasadnione podejrzenie, że Ol jest wykorzystywany w sposób sprzeczny z umową.
  

3. ogólny zakaz korzystania z Ol w określonych przypadkach: klientowi i podmiotom pomagającym mu w wykonaniu zobowiązania zakazuje się generalnie, tzn. również bez specjalnego powiadomienia przez Y, dalszego korzystania z Ol, jeżeli stwierdzi, że nie jest możliwe terminowe regulowanie faktur Y lub gdy umowa handlowa ulegnie zakończeniu.
   
4. powiadomienie partnerów serwisowych Y: Y ma prawo powiadomić swoich partnerów serwisowych o zablokowaniu Ol i/lub zakończeniu stosunków handlowych za pośrednictwem urządzeń komputerowych, poprzez przesłanie list blokad lub w inny sposób.
   
   

9. Komu przysługuje prawo do zgłaszania reklamacji w przypadku kwestionowania jakości lub ilości zakupionego towaru lub nabytych usług, czy też ewentualnej negocjacji ceny (w tym także upustów, rabatów itp.) - Wnioskodawcy czy Y lub/i innemu dostawcy kart paliwowych?

Dodatkowo reklamacja faktur - pkt 10c owh.

Gdy klient chce dochodzić tego, że naliczona mu dostawa lub usługa nie została zrealizowana na rzecz podmiotu uprawnionego do korzystania i/lub że dokument obciążeniowy/dowód dostawy został sporządzony przez inne osoby niż klient i podmioty pomagające mu w wykonaniu zobowiązania z naruszeniem postanowień dotyczących korzystania, wówczas ma obowiązek zgłosić to Y bezzwłocznie, najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty faktury - podając wszystkie podlegające reklamacji dane na fakturze, w szczególności kwoty, pozycje faktury i kompletny opis powodów reklamacji - w formie pisemnej lub faksem oraz ma obowiązek przesłać bezzwłocznie ewentualne dowody.

Wnioskujący może składać roszczenia za pośrednictwem Y lub samemu. Jeżeli chodzi o upusty i rabaty, to jest to ustalenie między Y a konkretnym koncernem paliwowym i wpływu już na to nie ma.

10. czy Y lub/i inny wystawca kart paliwowych posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terenie polski?

Y. Kg posiada placówkę w Polsce:

Z

..

..

11. Czy Y lub/i inny wystawca kart paliwowych jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT?

Siedziba spółki, z którą podpisano umowę to Niemcy, natomiast w Polsce ich odziałem/reprezentantem jest spółka;

Z

..

..

Z - podmiot o podanym identyfikatorze podatkowym NIP jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny

Y. Kg - numer VAT aktywny.

12. Czy Wnioskodawca otrzymuje faktury o których mowa w art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Wnioskodawca otrzymuje od Y faktury o których mowa w art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r.. póz. 2174. z późn. zm.). zwanej dalej ustawą.

13. Czy paliwo tankowane jest wyłącznie do baków samochodów?

Tak. Ponieważ karty są opisane i przypisane do konkretnych nr. rej pojazdów służbowych spółki (…) i podlegają kontroli/weryfikacji na stacjach paliw.

14. Na terytorium jakich państw Wnioskodawca nabywa towary i usługi przy użyciu kart paliwowych?

Wnioskodawca nabywa towary i usługi przy użyciu kart paliwowych na terenie Niemiec, Holandii, Belgi i Polski.

15. Czy nabywane przez wnioskodawcę przy pomocy kart paliwowych towary i usługi będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług u Wnioskodawcy?

Nabywane przez Wnioskodawcę przy pomocy kart paliwowych towary i usługi będą związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jak też z wewnątrzwspólnotową dostawą usług u Wnioskodawcy.

16. Jakiego rodzaju samochody wykorzystuje wnioskodawca w swojej działalności?

Wnioskodawca wykorzystuje w swej działalności jeden samochód ciężarowy ... Mercedes …. Nie przewiduje się zapłaty za tankowanie paliwa i inne towary za pośrednictwem karty paliwowej dla tego pojazdu. Pozostałe samochody to auta osobowe.

17. Czy pojazdy test pojazdami, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy?

Pojazdy osobowe są pojazdami, o których mowa w art. pkt 34 ustawy.

18. Czy wnioskodawca wykorzystuje samochody wyłącznie w działalności gospodarczej na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, jeżeli tak to czy ewidencja przebiegu pojazdu zawiera wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy?

Wnioskodawca nie wykorzystuje samochodów wyłącznie w działalności gospodarczej na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy.

19. Czy pojazdy będące przedmiotem zapytania wnioskodawcy są zaliczane do pojazdów, o których mowa w art. 86a ust.9 ustawy? Jeżeli tak, to w jakim punkcie tego przepisu się mieszczą?

Pojazdy będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy nie są zaliczane do pojazdów o których mowa w art. 86a ust. 9 ww. ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy spółka ma prawo do odliczania podatku naliczonego od wartości całkowitej tj. ceny paliwa lub opłaty za autostradę powiększonych o prowizję?

Zdaniem Wnioskodawcy, X stoi na stanowisku, że wystawca kart paliwowych ma wpływ na istotne elementy kształtujące obrót paliwem oraz ponosi odpowiedzialność za wady paliwa. Należy więc uznać, że rozporządza wym. rzeczą jak właściciel, a to oznacza, że wystawca karty dokonuje dostawy paliwa i pobiera opłaty za autostradę na rzecz posiadacza kart.

Spółce przysługuje więc prawo do odliczenia podatku naliczonego, stosownie do rodzaju i sposobu wykorzystywania pojazdów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ustawy przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto stosownie do art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przy czym w myśl art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Natomiast w myśl art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

W świetle art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
   1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
      
   2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
3. (…)
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi (art. 8 ust. 2a ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z powyższego wynika, że ze świadczeniem usług mamy również do czynienia w sytuacji, gdy podatnik dokonuje czynności działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej.

Zatem – jak wynika z powołanego art. 8 ust. 2a ustawy – podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Należy zauważyć, że w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, że dostawa w rozumieniu ustawy nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów.

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług na terytorium kraju mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł porozumienie z Y w ... na opłacanie faktur za paliwo i autostrady przy wykorzystaniu kart paliwowych. Y nie pobiera żadnych opłat za wydanie i używanie kart paliwowych. Y umożliwia spółce jako klientowi bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług związanych z eksploatacją pojazdu, oferowanych za pośrednictwem Y przez związanych z Y umowami partnerów serwisowych i punkty serwisowe. Z tytułu dostaw i usług Y nalicza zasadniczo ceny obowiązujące na miejscu, cennikowe lub standardowe. Ceny paliwa Y kalkuluje jednak na podstawie aktualnych cen cennikowych, strefowych lub cen na dystrybutorze, obowiązujących na rynku ropy naftowej i fakturowanych w określonym czasie zakupu. Te ceny mogą w pojedynczych przypadkach w określonych krajach różnić się od podanych w punkcie serwisowym cen na dystrybutorze. W tym przypadku skalkulowana dla klienta przez Y cena różni się od ceny na dokumencie obciążeniowym, gdy jest on sporządzany na miejscu przez punkt serwisowy. Y przyznaje klientowi określony limit kredytowy i wyznacza określony termin zapłaty. Przyznany limit kredytowy i termin zapłaty są częściami składowymi umowy. O wysokości limitu kredytowego decyduje Y po przeprowadzeniu oceny zdolności kredytowej klienta. Y ma prawo powiadomić swoich partnerów serwisowych o zablokowaniu Ol i/lub zakończeniu stosunków handlowych za pośrednictwem urządzeń komputerowych, poprzez przesłanie list blokad lub w inny sposób. W przypadku kwestionowania jakości lub ilości zakupionego towaru lub nabytych usług Wnioskodawca zgłasza to Y bezzwłocznie, najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty faktury - podając wszystkie podlegające reklamacji dane na fakturze, w szczególności kwoty, pozycje faktury i kompletny opis powodów reklamacji - w formie pisemnej lub faksem oraz ma obowiązek przesłać bezzwłocznie ewentualne dowody. Nabywane przez Wnioskodawcę przy pomocy kart paliwowych towary i usługi będą związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jak też z wewnątrzwspólnotową dostawą usług u Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje w swej działalności jeden samochód ciężarowy ... Mercedes …. Nie przewiduje się zapłaty za tankowanie paliwa i inne towary za pośrednictwem karty paliwowej dla tego pojazdu. Pozostałe samochody to auta osobowe. Pojazdy osobowe są pojazdami, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy. Wnioskodawca nie wykorzystuje samochodów wyłącznie w działalności gospodarczej na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy. Pojazdy będące przedmiotem zapytania Wnioskodawcy nie są zaliczane do pojazdów o których mowa w art. 86a ust. 9 ww. ustawy.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Y w związku z nabyciem towarów i usług za pośrednictwem kart flotowych należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym do zakwalifikowania transakcji z udziałem kart flotowych jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w art. 7 ust. 8 ustawy jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb podatku od towarów i usług – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że takie przeniesienie miało miejsce) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania.

W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot ten posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru, emitentem karty flotowej i kolejnymi w łańcuchu podmiotami. Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że kolejny w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez ten podmiot. Podkreślenia w tym aspekcie wymaga również to, że art. 7 ust. 8 ustawy posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, że przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin „uznaje się” oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im – niejako a priori – takie, a nie inne znaczenie.

Natomiast, jeżeli w ramach umowy zawarta byłaby klauzula, że ww. podmiot, przykładowo, pobiera od następnego uczestnika łańcucha (nabywcy) opłaty za wydanie oraz obsługę karty flotowej, przy czym jednocześnie nie posiada żadnych uprawnień decyzyjnych co do istotnych elementów związanych z dostawą towarów, np. nie kształtuje ceny towarów oraz warunków jego nabycia, a także nie ponosi odpowiedzialności za wady produktu, należałoby w takim przypadku przyjąć, że nie jest on podmiotem, który można by określić jako dostawcę (towary przekazywane byłyby bezpośrednio pomiędzy dostawcą towarów i ich nabywcą), zaś transakcja pomiędzy tym podmiotem i nabywcą nie nosiłaby znamion dostawy towarów (podmiot, z przyczyn, o których mowa wyżej, nie dysponowałby towarem jak właściciel, zatem nie mógłby przekazać tego prawa, tj. odsprzedać towaru na rzecz nabywców).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 (Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH ) uznał, że „porozumienie w zakresie zarządzania paliwem podpisane między spółką leasingową a leasingobiorcą nie stanowi umowy o dostawę paliwa, lecz raczej umowę o finansowanie jego zakupu. Zdaniem Trybunału spółka leasingowa nie nabywa bowiem paliwa w celu dokonania jego odsprzedaży leasingobiorcy pojazdu, lecz to leasingobiorca nabywa paliwo, korzystając z pełnej swobody wyboru jego ilości oraz jakości, jak również momentu zakupu. Spółka leasingowa w rzeczywistości działa więc jako kredytodawca wobec leasingobiorcy (wyrok z dnia 6 lutego 2003 r., Auto Lease Holland, C-185/01, EU:C:2003:73, pkt 36)”.

Dalej Trybunał stwierdził, że „W szczególności należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Vega International nie dysponuje paliwem, od zakupu którego domaga się zwrotu VAT, jak właściciel. Paliwo to jest bowiem nabywane przez Vega Poland bezpośrednio od dostawców i według jej wyłącznego uznania. Z tego względu Vega Poland decyduje w szczególności o sposobach nabycia paliwa, ponieważ może wybrać, na jakiej stacji usługowej spośród dostawców wskazanych przez Vega International może zatankować paliwo, korzystając z pełnej swobody wyboru jego ilości oraz jakości, jak również momentu zakupu i sposobu wykorzystania paliwa (zob. podobnie wyrok z dnia 16 kwietnia 2015 r., Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w Warszawie, C-42/14, EU:C:2015:229, pkt 26). (…) W konsekwencji, w braku dostawy towaru, czyli paliwa, w sprawie w postępowaniu głównym, względem Vega International, spółka ta nie może domagać się zwrotu VAT zapłaconego od wystawionych na nią faktur, dotyczących zaopatrzenia w paliwo dokonanego przez Vega Poland na stacjach paliw”.

Z powyższego wynika, że spółka zajmująca się organizowaniem i zarządzaniem w zakresie zaopatrywania wszystkich swoich spółek w karty paliwowe (Vega International) świadczy usługę kredytową zwolnioną z VAT. W żadnym momencie bowiem nie dysponuje paliwem jak właściciel. Towar nabywa użytkownik karty (Vega Poland) bezpośrednio od koncernów paliwowych. To on wybiera, od którego dostawcy kupi paliwo, w jakiej ilości i kiedy. Dzięki karcie może jedynie zapłacić za nie w terminie do trzech miesięcy lub skompensować ze zobowiązaniami wobec austriackiej spółki matki. Vega International świadczy zatem usługę finansową na rzecz Vega Poland, finansując z góry zakup paliwa, a zatem działając w tym zakresie tak jak zwykła instytucja finansowa lub kredytowa – orzekł TSUE.

Przenosząc ww. sprawę na grunt przedmiotowego przypadku należy wskazać, że nabycie towarów i usług odbywa się poprzez kartę flotową lub innych obiektów legitymujących, otrzymanych przez Wnioskodawcę od Y i okazywanych w Stacji Obsługi Y - partnera serwisowego Y. Innymi słowy Spółka zawiera transakcje nabycia towaru lub usługi z Y a fizycznie wydanie towaru lub zrealizowanie usługi odbywa się na Stacji Obsługi Y - partnera serwisowego Y po okazaniu karty flotowej lub innego obiektu legitymującego. Y nie pobiera opłat za wydanie/używanie kart flotowych. Dostawca jest uprawniony do zablokowania karty flotowej, np. w przypadku jej zgubienia, kradzieży lub w przypadku nie uregulowania płatności. Dostawca może odmówić Spółce dostawy, jeżeli Spółka spóźnia się ze swoimi płatnościami lub gdy przekroczony został limit kredytowy. Karty flotowe zawierają ustalony między stronami limit transakcyjny (np. kwotowy). Pojazdy do których nabywane będą za pośrednictwem kart flotowych oraz innych obiektów legitymujących towary i usługi będą związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jak też z wewnątrzwspólnotową dostawą usług. Spółka jest zobowiązana do niezwłocznego sprawdzenia faktur Y pod katem ich prawidłowości oraz do niezwłocznego - jednak najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty wystawienia faktury - do zgłoszenia Y na piśmie ewentualnych reklamacji. W przypadku złożenia przez Spółkę reklamacji w formie pisemnej lub telefaksem, Spółka zobowiązana jest do wskazania wszystkich reklamowanych w fakturze danych, w szczególności dotyczących kwoty, pozycji faktury, wskazania wszystkich powodów zgłoszenia reklamacji oraz do niezwłocznego przekazania możliwych dowodów. Y może w każdym czasie i przy dotrzymaniu stosownego terminu zakazać Spółce - z uwzględnieniem jej uzasadnionych interesów - użytkowania karty Y, zablokować kartę i/lub zakończyć stosunek handlowy ze Spółką. Y ma wpływ na kształtowanie cen nabywanych przez Wnioskodawcę towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie gdy Wnioskodawca nabywa niezbędne do samochodu towary i usługi przy użyciu kart flotowych oraz innych obiektów legitymujących dochodzi do sprzedaży towarów i usług przez Y na rzecz Wnioskodawcy.

Znajdujące się w opisie sprawy informacje przemawiają za uznaniem, iż Y posiada prawo do dysponowania towarami niezbędnymi do samochodu w tym paliwem jak właściciel, a tym samym jest aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw tych towarów, jak również dokonuje odsprzedaży usług, nabytych przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem kart flotowych, mianowicie:

• ma wpływ na kształtowanie ceny (Y oblicza ceny i opłaty za usługi, a także koszty i wydatki zgodnie z ogólnymi warunkami Y).
  

• ponosi odpowiedzialność za ewentualne wady nabywanych przez Wnioskodawcę towarów lub usług (Spółka jest zobowiązana do niezwłocznego sprawdzenia faktur Y pod katem ich prawidłowości oraz do niezwłocznego - jednak najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty wystawienia faktury - do zgłoszenia Y na piśmie ewentualnych reklamacji. W przypadku złożenia przez Spółkę reklamacji w formie pisemnej lub telefaksem, Spółka zobowiązana jest do wskazania wszystkich reklamowanych w fakturze danych, w szczególności dotyczących kwoty, pozycji faktury, wskazania wszystkich powodów zgłoszenia reklamacji oraz do niezwłocznego przekazania możliwych dowodów)
  

• ma wpływ na wysokość przyznanego limitu transakcyjnego oraz możliwość zmiany ustalonych limitów (Karty flotowe zawierają ustalony między stronami limit transakcyjny)
  

• Dostawca może w każdym czasie i przy dotrzymaniu stosownego terminu zakazać Spółce - z uwzględnieniem jej uzasadnionych interesów - użytkowania karty Y, zablokować kartę i/lub zakończyć stosunek handlowy ze Spółką.
  

• nie pobiera żadnych opłat z tytułu wydania/używania kart flotowych.
  
  

Zatem biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w ramach wskazanego w opisie sprawy schematu współpracy pomiędzy stronami z wykorzystaniem kart flotowych oraz innych obiektów legitymujących, dochodzi do sprzedaży towarów i świadczenia usług przez partnerów serwisowych na rzecz Y, a następnie odsprzedaży tych towarów i usług przez Y na rzecz Wnioskodawcy (użytkownika kart flotowych i innych obiektów legitymujących) opodatkowanych według właściwych stawek podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

Tym samym w przedmiotowej sprawie czynności dokonywane pomiędzy Y, a Wnioskodawcą dotyczące nabycia przy użyciu kart flotowych lub innych obiektów legitymujących niezbędnych do samochodu towarów i usług stanowią odpłatną dostawę towarów oraz świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 8 i art. 8 ust 2a ustawy, podlegają opodatkowaniu właściwą stawką VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

W związku z powyższym oraz faktem, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zaś nabyte towary i usługi niezbędne do samochodu mają związek z wykonywanymi w ramach działalności czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla danego przedmiotu sprzedaży uznać należy, że Wnioskodawcy – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w art. 86a ustawy – przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Innymi słowy faktury wystawione przez Y na rzecz Wnioskodawcy, dokumentujące nabycie za pośrednictwem karty flotowej lub innych obiektów legitymujących paliwa oraz opłat za przejazd autostradami wraz z naliczoną prowizją, uprawniają Wnioskodawcę do stosownego odliczenia podatku wynikającego z tych faktur, tj. połowy podatku naliczonego w przypadku samochodów osobowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.