Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.141.2020.1.MBD
z 14 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochody z tyt. usług naprawy i konserwacji Urządzeń świadczone przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w części dotyczącej:

• maszyn i urządzeń wyprodukowanych przez Wnioskodawcę na terenie SSE w ramach objętych zakresem Zezwolenia przy użyciu wyrobów (części zamiennych) wyprodukowanych na terenie SSE przez osoby zatrudnione na terenie SSE –jest prawidłowe.
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochody z tyt. usług naprawy i konserwacji Urządzeń świadczone przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”) w zakresie określonym w zezwoleniu nr (…) z 31 stycznia 2013 r. (dalej: „Zezwolenie”). Zezwolenie obejmuje m.in. produkcję urządzeń dźwigowych w tym np. wózków widłowych, platform roboczych, podnośników teleskopowych (dalej: „Urządzenia”) oraz podzespołów i części do tych wyrobów, ich sprzedaż, a także późniejszą obsługę posprzedażową tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń (dalej: „Usługi”).

Z uwagi na konieczność utrzymania stałej gotowości operacyjnej wyprodukowanych Urządzeń, Wnioskodawca wraz z ich sprzedażą gwarantuje nabywcom bieżącą obsługę serwisową w miejscu ich siedziby (lub innym miejscu gdzie prowadzą oni działalność gospodarczą).

Wnioskodawca może również świadczyć usługi naprawy w stosunku do urządzeń, które nie zostały przez niego uprzednio wytworzone.

Co do zasady, Usługi świadczone są przy użyciu wyrobów (części zamiennych) wyprodukowanych na terenie SSE, niemniej mogą zdarzać się przypadki wykorzystania do naprawy towarów zakupionych od dostawców spoza Strefy. Usługi mogą być świadczone zarówno przez osoby zatrudnione na terenie SSE jak i przez zewnętrznych podwykonawców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody z tyt. usług naprawy i konserwacji Urządzeń świadczone przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, na zadanie pytanie należy odpowiedzieć twierdząco.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Odnosząc się do pierwszej z przesłanek zastosowania zwolnienia przedmiotowego tj. prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie zezwolenia, Spółka w pierwszej kolejności wskazuje, że obsługa klientów w zakresie napraw i konserwacji Urządzeń jest objęta uzyskanym Zezwoleniem. Zgodnie z treścią Zezwolenia, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie kodu 33.12 wedle Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”) - Usługi naprawy i konserwacji maszyn. Zgodnie z objaśnieniami do klasyfikacji, podklasa ta obejmuje m.in. naprawę i konserwację urządzeń dźwigowych i chwytaków. Odpowiedź na pytanie co ustawodawca rozumie przez pojęcie urządzeń dźwigowych i chwytaków można z kolei odnaleźć w objaśnieniach do kodu PKWiU 28.22 (Urządzenia dźwigowe i chwytaki).v

Zgodnie z tymi objaśnieniami, podklasa ta obejmuje produkcję urządzeń dźwigowych i chwytaków oraz ich części, takich jak:

• wózki widłowe, pozostałe wozy i wózki transportu wewnętrznego; ciągniki w rodzaju stosowanych na peronach kolejowych,
• wyciągi i przenośniki pneumatyczne oraz pozostałe wyciągi i przenośniki o pracy ciągłej, do transportu towarów lub materiałów,
• pozostałe urządzenia do podnoszenia, przenoszenia, załadowywania lub rozładowywania.
  
  

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że przedmiot działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie Strefy jest tożsamy z obszarem działalności zakreślonym otrzymanym Zezwoleniem.

Przechodząc następnie do analizy drugiej z przesłanek zwolnienia tj. prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, Wnioskodawca podkreśla, że w jego ocenie pomiędzy produkcją Urządzeń a zapewnieniem ich późniejszej obsługi serwisowej w siedzibie nabywcy (lub innym miejscu gdzie prowadzi on działalność gospodarczą) istnieje ścisły i nierozerwalny związek gospodarczy. Z uwagi na znaczną konkurencję na rynku urządzeń dźwigowych, szybka i sprawna obsługa serwisowa jest nieodłącznym elementem budowania przez Spółkę przewagi biznesowej i czynnikiem decydującym o możliwości pozyskania przez nią nowych kontraktów na dostawy w przyszłości. Obsługa posprzedażowa, pomimo tego że fizycznie świadczona jest poza terytorium Strefy, w sposób bezpośredni warunkuje zatem przyszłe wyniki finansowe Wnioskodawcy z działalności strefowej. Natura przedmiotowych usług nie powoduje wprawdzie, że mogą one być realizowane wyłącznie poza terenem Strefy, niemniej model biznesowy zakładający transport Urządzeń do SSE, a po realizacji serwisu, z powrotem do danego klienta, tylko i wyłącznie celem literalnego wypełnienia omawianej przesłanki stoi w sprzeczności z celem UPDOP, racjonalnością ekonomiczną prowadzonej działalności gospodarczej i stanowiłby zagrożenie dla przyszłych przepływów pieniężnych z działalności strefowej. Generowałby bowiem, dodatkowe (w istocie niepotrzebne) koszty transportu oraz znacząco wpływałby na obniżenie atrakcyjności oferty handlowej Spółki z uwagi na istotne wydłużenie czasu potrzebnego na naprawę danego Urządzenia. W kontekście racjonalności ekonomicznej omawianego modelu, nie ma również w ocenie Wnioskodawcy znaczenia fakt, że naprawy mogą być także realizowane na urządzeniach, które nie zostały wyprodukowane przez Spółkę w ramach SEE, a do serwisu użyto zasobów innych niż te pochodzące z SEE. W każdym z tych przypadków celem jest bowiem utrzymanie atrakcyjności oferty handlowej Wnioskodawcy, która z kolei w sposób bezpośredni przekłada się na przychody z tyt. działalności strefowej.

Spółka także zwraca uwagę na samą konstrukcję udzielonego jej Zezwolenia w kontekście racjonalności gospodarczej ustawodawcy i jego świadomości biznesowej. W obecnych (ale obejmujących również moment udzielenia Zezwolenia) realiach gospodarczych, w większości przypadków specyfika usług serwisowych oznacza ich realizację bezpośrednio u klienta.

Sytuacje, w których uszkodzone urządzenie jest przewożone do siedziby usługodawcy dotyczą w praktyce sprzętu o wysokiej mobilności i łatwości przewozu. W takim wypadku, ich dowóz nie generuje bowiem ponadstandardowych kosztów transportu i nie wydłuża czasu realizacji zlecenia. Nie jest to jednak regułą, bowiem celem utrzymania konkurencyjności oferty, rozwiązanie zakładające serwis urządzenia u klienta staje się coraz bardziej popularne, nawet w odniesieniu do tych sprzętów, których przewóz nie rodziłby w praktyce istotnych problemów logistycznych. Jako przykład wskazać można usługi serwisowe w zakresie IT, które świadczone są przez podmioty działające na terenie specjalnych stref ekonomicznych ale bezpośrednio u klienta. Nie ulega wątpliwości, że w takim wypadku usługi te mogłyby być zrealizowane również w siedzibie takiego podmiotu (fizycznie na terenie strefy), a pomimo tego uznaje się, że dochody realizowane z tego tytułu również objęte są zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP. Należy też zwrócić uwagę na fakt, że ustawodawca w rozporządzeniu z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r., nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) bardzo dokładnie określił jakiego rodzaju działalność może być prowadzona na terenie SSE i tym samym podlegać zwolnieniu podatkowemu. Brak ujęcia usług serwisowych w katalogu negatywnym (§ 2 cyt. rozporządzenia) wyłączającym możliwość zastosowania zwolnienia prowadzi w ocenie Wnioskodawcy do konstatacji, że ustawodawca pozwala na objęcie zwolnieniem dochodów z tyt. usług, które z racji swojej natury fizycznie nie będą świadczone na terenie strefy, ale są funkcjonalnie i na stałe połączone z działalnością strefową (podobnie jak np. usługi informatyczne).

Wnioskodawca podkreśla, że powyższe rozważania opiera na rezultatach zarówno postępowań interpretacyjnych z zakresu prawa podatkowego jak i orzecznictwie sądów administracyjnych. Dominuje pro gospodarcza wykładnia przepisu będącego przedmiotem niniejszego zapytania na potwierdzenie czego wskazać można przykładowo wyrok NSA z 27 sierpnia 2015 r. (II FSK 541/14), w którym skład orzekający zaakceptował możliwość uznania dochodów uzyskiwanych z tyt. usług serwisowych świadczonych fizycznie poza terenem strefy za dochody wolne od podatku, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP. W podobny sposób wypowiedział się także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 19 marca 2019 r. (znak: 0111-KDIB1-1.4010.22.2019.1.MF) stwierdzając, że w sytuacji gdy naprawy serwisowe dotyczą maszyn i urządzeń wyprodukowanych przez Wnioskodawcę na terenie SSE w ramach objętych zakresem Zezwolenia, to uzyskane z nich dochody stanowią dochody „strefowe” a działalność ta mieści się w zakresie zezwolenia strefowego posiadanego przez spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482 z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem” (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym m.in. w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Dokonując oceny, czy w świetle treści art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, dana działalność może zostać objęta zwolnieniem podatkowym, w każdym przypadku niezbędne jest między innymi ustalenie, czy dochody są uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 12 ustawy o SSE) oraz czy prowadzona działalność mieści się w zezwoleniu na prowadzenie tej działalności na terenie danej strefy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE). Z treści tego ostatniego przepisu wynika, że zezwolenie określa m.in. przedmiot działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”) w zakresie określonym w Zezwoleniu. Zezwolenie obejmuje m.in. produkcję urządzeń dźwigowych w tym np. wózków widłowych, platform roboczych, podnośników teleskopowych (dalej: „Urządzenia”) oraz podzespołów i części do tych wyrobów, ich sprzedaż, a także późniejszą obsługę posprzedażową tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń (dalej: „Usługi”). Wnioskodawca wraz z ich sprzedażą gwarantuje nabywcom bieżącą obsługę serwisową w miejscu ich siedziby (lub innym miejscu gdzie prowadzą oni działalność gospodarczą). Wnioskodawca może również świadczyć usługi naprawy w stosunku do urządzeń, które nie zostały przez niego uprzednio wytworzone. Usługi świadczone są przy użyciu wyrobów (części zamiennych) wyprodukowanych na terenie SSE, niemniej mogą zdarzać się przypadki wykorzystania do naprawy towarów zakupionych od dostawców spoza Strefy. Usługi mogą być świadczone zarówno przez osoby zatrudnione na terenie SSE jak i przez zewnętrznych podwykonawców.

Z tego też względu Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dochody z tytułu usług naprawy i konserwacji Urządzeń świadczone przez Wnioskodawcę stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Z Zezwolenia Wnioskodawcy wynika, że rodzajami działalności „strefowej” są zarówno produkcja urządzeń dźwigowych oraz podzespołów i części do tych wyrobów oraz ich sprzedaż, jak i późniejsza obsługa posprzedażowa tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń. Objęta wnioskiem Spółki i zadanym pytaniem działalność dotycząca późniejszej obsługi posprzedażowej tj. świadczeniem usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń przy użyciu wyrobów (części zamiennych) wyprodukowanych na terenie SSE przez osoby zatrudnione na terenie SSE, mieści się w zakresie uzyskanego przez nią zezwolenia. W analizowanym zdarzeniu przyszłym należy przyjąć, że podstawową działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę na terenie strefy jest produkcja urządzeń dźwigowych, oraz podzespołów i części do tych wyrobów, ich sprzedaż, jak i późniejsza obsługa posprzedażowa u nabywcy tj. świadczenie usług w zakresie napraw gwarancyjnych oraz konserwacji w stosunku do Urządzeń.

Dochody z tego rodzaju działalności, w sytuacji gdy usługi naprawy i konserwacji dotyczą maszyn i urządzeń wyprodukowanych przez Wnioskodawcę na terenie SSE w ramach objętych zakresem Zezwolenia przy użyciu wyrobów (części zamiennych) wyprodukowanych na terenie SSE przez osoby zatrudnione na terenie SSE, stanowią dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, a działalność ta mieści się w zakresie zezwolenia strefowego posiadanego przez Spółkę.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Należy podkreślić, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

• prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
• uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.
  
  

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji.

Dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, wykonywana działalność w zakresie świadczenia przez Wnioskodawcę usług naprawy w stosunku do urządzeń, które nie zostały przez niego uprzednio wytworzone oraz Usługi świadczone przy użyciu wyrobów (części zamiennych), wykorzystywanych do naprawy towarów, zakupionych od dostawców spoza Strefy, nie mieści się w zakresie uzyskanego przez Spółkę zezwolenia.

Dodatkowo, organ zauważa, że aby opisane usługi naprawy mogły być zaliczone do działalności prowadzonej na terenie strefy przez podatnika posiadającego zezwolenie muszą być wykonywane, co do zasady, przez tego podatnika, a nie przez zewnętrznych podwykonawców.

Należy podkreślić, że korzystanie z usług podmiotów zewnętrznych nie może w rezultacie prowadzić do sytuacji, w której cała usługa prowadzona jest przez ten podmiot.

Oprócz powyższego wskazać należy, że uznanie dochodów z czynności wykonywanych w całości przez podwykonawcę za zwolnione byłoby niezgodne z jednym z podstawowych celów udzielania pomocy publicznej przez państwo w tej formie. Korzystanie w procesie produkcji z usług „kontrahentów zewnętrznych”, nie stwarza z pewnością warunków do tworzenia miejsc pracy na terenie strefy oraz rozwoju terenów objętych strefą. Powyższe nie wyłącza oczywiście prowadzenia działalności na zasadach ogólnych, obowiązujących na pozostałym terytorium kraju.

Tym samym, dochody z tego rodzaju działalności, w sytuacji gdy usługi naprawy urządzeń, które nie zostały wyprodukowane przez Wnioskodawcę na terenie SSE w ramach objętych zakresem Zezwolenia oraz Usługi, które są świadczone przy użyciu wyrobów (części zamiennych), wykorzystywanych do naprawy towarów, zakupionych od dostawców spoza Strefy, a także Usługi które są wykonywane przez zewnętrznych podwykonawców, nie stanowią dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy oraz działalność ta nie mieści się w zakresie zezwolenia strefowego posiadanego przez Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy dochody z tytułu usług naprawy i konserwacji Urządzeń świadczonych przez Wnioskodawcę, stanowią integralną część działalności strefowej i podlegają w związku z tym zwolnieniu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w części dotyczącej:

• maszyn i urządzeń wyprodukowanych przez Wnioskodawcę na terenie SSE w ramach objętych zakresem Zezwolenia przy użyciu wyrobów (części zamiennych) wyprodukowanych na terenie SSE przez osoby zatrudnione na terenie SSE, należy uznać za prawidłowe,
• w pozostałej części należy uznać za nieprawidłowe.
  
  

W zakresie powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji, należy stwierdzić, że wyroki te wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, zatem tut. Organ nie jest nimi związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy w indywidualnej sprawie dotyczącej podobnej tematyki. Rozstrzygnięcia dokonane przez Sąd oraz Organ wiążą bowiem wyłącznie w konkretnych sprawach, w których zostały wydane.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.