2020.05.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.101.2020.2.KP
z 12 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży maszyn rolniczych (pytanie nr 1 wniosku) - jest nieprawidłowe,

sporządzenia spisu z natury oraz nieodpłatnego przekazania maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego (pytania nr 2 i 3 wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży maszyn rolniczych, sporządzenia spisu z natury oraz nieodpłatnego przekazania maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawczyni jest żoną rolnika. W dniu 1 października 2009 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej wpisanej do CEiDG w zakresie: PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. Następnie w dniu 6 października 2009 r. złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazała rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Data rezygnacji – 7 października 2009 r. Około 2 lat wcześniej tj. w dniu 27 lutego 2007 r. mąż Wnioskodawczyni złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazał rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT oraz rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z tytułu działalności rolniczej. Ponadto w dniu 1 sierpnia 2008 r. mąż Wnioskodawczyni rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie: PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. W dniu 30 lipca 2008 roku, w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej mąż Wnioskodawczyni ponownie złożył zgłoszenie VAT-R, aktualizując swoje dane.

W 2014 roku Organ podatkowy wydał wobec Wnioskodawczyni decyzję w przedmiocie podatku VAT za okres od października 2009 r. do lutego 2014 r., z uzasadnienia której wynika, iż Wnioskodawczyni, świadcząc usługi rolnicze w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną w sytuacji, gdy jej mąż był wcześniej zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z tytułu stanowiącego małżeńską wspólność majątkową gospodarstwa rolnego (i pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie tego samego kodu PKD 01.61.Z), nie nabyła skutecznie statusu podatnika VAT czynnego. W związku z tym Naczelnik (NUS) zakwestionował Wnioskodawczyni prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Jednocześnie uznał, iż Wnioskodawczyni jest zobowiązana, na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, do zapłaty podatku wykazanego w wystawionych przez nią fakturach VAT. Wnioskodawczyni nie zgadzała się z ustalenia Organu. Złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej, który utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji. Sprawa ta trafiła do WSA, który uchylił decyzję Organu II instancji. Na wyrok ten Dyrektor Izby Skarbowej złożył skargę kasacyjną. NSA natomiast uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. Ostatecznie WSA w swoim wyroku z dnia 24 stycznia 2018 r. sygn. III SA/Wa 3898/17 (wyrok prawomocny) uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję. Wyrok ten nie jest jednoznaczny zarówno dla Wnioskodawczyni jak i Organu podatkowego, ponieważ w pkt 14.2 uzasadnienia Sąd jednocześnie przyznaje rację Organowi, że Strona była podatnikiem VAT oraz uznaje za zasadne zastosowanie wobec niej art. 108 ustawy o VAT. Z kolei w pkt 14.3 Sąd stwierdza, że Strona nie była podatnikiem podatku VAT, a skoro tak, to organ niesłusznie określił zobowiązanie za wskazane miesiące na podstawie ustawy o VAT. Uzasadnienie wyroku jest dodatkowo niespójne z sentencją. W dniu 14 grudnia 2018 r. Wnioskodawczyni dokonała na konto Urzędu Skarbowego zwrotu otrzymanych kwot nadwyżek podatku naliczonego nad należnym w postaci zwrotów bezpośrednich (wraz z odsetkami za zwłokę) oraz dokonała wpłaty kwoty podatku określonego na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Do dnia dzisiejszego kwota ta nie została Wnioskodawczyni zwrócona. Wnioskodawczyni fizycznie zaprzestała jakichkolwiek czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i w najbliższym czasie zamierza zamknąć działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do CEIDG. Do dnia dzisiejszego, mimo stwierdzenia przez Organ I instancji oraz WSA, iż Wnioskodawczyni nie nabyła nigdy skutecznie statusu podatnika czynnego VAT, Wnioskodawczyni na portalu podatkowym nadal widnieje w rejestrze czynnych podatników VAT, nie została z tego rejestru wykreślona. Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy w powyższej sytuacji przy zamknięciu działalności gospodarczej jest zobowiązana do sporządzenia remanentu likwidacyjnego do celów VAT oraz do odprowadzenia z tego tytułu podatku VAT od środków trwałych i wyposażenia. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych materiałów i towarów. W działalności gospodarczej Wnioskodawczyni posiada kilka maszyn rolniczych, które kupiła na fakturę VAT, z której odliczyła podatek VAT - co zakwestionował Organ podatkowy i w formie decyzji nakazał zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, który Wnioskodawczyni wypłacono w 2009 r. i w 2010 r. Wnioskodawczyni ma obecnie poważne wątpliwości w jaki sposób zakończyć prowadzoną pozarolniczą działalność gospodarczą i w jaki sposób prawidłowo rozliczyć się z podatku VAT w jej sytuacji prawnej i faktycznej. Rozważa następujące formy:

sprzedaż maszyn innym rolnikom a następnie wyrejestrowanie działalności z CEiDG
przekazanie maszyn nieodpłatnie na rzecz gospodarstwa rolnego jej męża a następnie wyrejestrowanie działalności z CEiDG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku sprzedaży maszyn innym rolnikom lub podmiotom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą Wnioskodawczyni jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT i opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży tych maszyn, skoro nie miała prawa do odliczenia podatku VAT w chwili ich zakupu, a w chwili sprzedaży figuruje w rejestrze jako czynny podatnik VAT, czy też wystarczającym będzie udokumentowanie takiej sprzedaży umową kupna-sprzedaży?
Czy w przypadku zaprzestania działalności pozarolniczej wpisanej do CEiDG Wnioskodawczyni ma obowiązek sporządzania spisu z natury na dzień likwidacji (art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT) i odprowadzenia podatku VAT od wartości netto wykazanych w takim spisie maszyn, skoro nie miała prawa do odliczenia podatku VAT przy zakupie?
Czy nieodpłatne przekazanie maszyn przed zamknięciem działalności gospodarczej wpisanej do CEIDG na rzecz gospodarstwa rolnego prowadzonego przez Wnioskodawczynię i jej męża, co do którego tylko mąż jest podatnikiem VAT, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT i opodatkowanie tej czynności podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1

Wnioskodawczyni uważa, że przy sprzedaży maszyn dla innych podatników nie powinna wystawiać faktury VAT i naliczać tego podatku nabywcy maszyn. Wnioskodawczyni mimo, iż formalnie figuruje w rejestrze podatników czynnych VAT w świetle prawomocnego rozstrzygnięcia WSA oraz stanowiska organów podatkowych Wnioskodawczyni nie nabyła skutecznie statusu podatnika VAT czynnego i nie może być podatnikiem tego podatku. W związku z czym w obecnym stanie faktycznym i prawnym Wnioskodawczyni powinna udokumentować sprzedaż maszyn innym podatnikom VAT lub rolnikom ryczałtowym w formie umowy cywilnoprawnej kupna-sprzedaży.

Ad 2

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku sporządzania spisu z natury na dzień likwidacji i odprowadzenia podatku VAT od wartości netto wykazanych w takim spisie maszyn, skoro nie miała prawa do odliczenia podatku VAT przy zakupie.

Stosownie, do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej, niemającej osobowości prawnej;
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządu sukcesyjnego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają towary należące do podatnika, który od 10 miesięcy nie wykonywał czynności opodatkowanych (nie dotyczy podmiotów, które zawiesiły swoją działalność zgodnie z obowiązującymi przepisami). Opodatkowanie towarów, w myśl art. 14 ust. 2 ustawy o VAT, nie dotyczy z kolei podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (czyli tych, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła 200.000 zł w trakcie roku).

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 4 przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei art. 14 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2 (art. 14 ust. 8 ustawy o VAT).

Zdaniem organów podatkowych w remanencie likwidacyjnym ujmuje się towary, od zakupu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nawet w sytuacji, gdy z tego prawa nie skorzystał.

Sam organ podatkowy I instancji w swoim rozstrzygnięciu wskazuje, że Wnioskodawczyni w składanych deklaracjach VAT-7 niezasadnie skorzystała z prawa odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, ponieważ w związku ze świadczonymi usługami wspomagającymi produkcję roślinną, nie przysługiwało jej prawo do zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem maszyn rolniczych i innych towarów i usług.

W sprawie rozstrzyganej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 stycznia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 3898/17 przedmiotem sporu było, czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi oraz dokonywane nabycia towarów i usług, jak też charakter zgłoszonej przez nią działalności, sytuują ją w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą odrębną od działalności rolniczej prowadzonej wspólnie z małżonkiem. W przedmiotowym wyroku Sąd podzielił stanowisko organów podatkowych co do tego, że Wnioskodawczyni nie była w rozliczanych okresach podatnikiem VAT.

Skoro Wnioskodawczyni, w okresie gdy korzystała ze statusu czynnego podatnika podatku VAT, pobierała zwroty z tytułu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, to w sytuacji gdy stwierdzone zostało prawomocnym wyrokiem WSA w Warszawie, że zwroty te jej się nie należały (nadwyżki podatku naliczonego nad należnym określone zostały w kwotach 0,00 zł), zaszła konieczność oddania otrzymanych nienależnie kwot wraz z odsetkami, co też Wnioskodawczyni uczyniła. W związku z czym nie zostaje spełniony główny wymóg opodatkowania podatkiem od towarów i usług nabytych maszyn rolniczych określony w art. 14 ust. 4. Ostateczne rozstrzygnięcie WSA wskazuje, że Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym oraz w oparciu o ostateczne rozstrzygnięcie WSA w Warszawie sygn. III SA/Wa 3898/17 z uwagi na brak prawa do zarejestrowania się oraz odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem maszyn rolniczych Wnioskodawczyni nie będzie mieć obowiązku sporządzania spisu z natury na dzień likwidacji i odprowadzenia podatku VAT od wartości netto wykazanych w takim spisie maszyn.

Ad 3

Wnioskodawczyni uważa, że nieodpłatne przekazanie maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego prowadzonego wspólnie z mężem, będzie podatkowo neutralne w podatku VAT. Będzie to przekazanie nieodpłatne i związane jedynie z przesunięciem własności z majątku wspólnego, używanego przez jednego z małżonków na wyłączność, na majątek wspólny małżonków. Taka czynność nie rodzi obowiązku podatkowego ponieważ przemieszczanie się własności nieruchomości czy innych praw i rzeczy w ramach wspólnoty majątkowej małżeńskiej nie powoduje przeniesienia własności jak właściciel, a tym samym nie powoduje powstania obowiązku podatkowego. Dodatkowo należy podkreślić, że w niniejszej sytuacji nieodpłatne przekazanie maszyn nie będzie opodatkowane podatkiem VAT, ponieważ zarówno organy podatkowe oraz WSA stwierdziły, że Wnioskodawczyni nie nabyła skutecznie statusu czynnego podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży maszyn rolniczych,

prawidłowe w zakresie sporządzenia spisu z natury oraz nieodpłatnego przekazania maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5 cyt. ustawy).

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 cyt. ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Natomiast wykonywanie czynności polegających na świadczeniu usług rolniczych stanowi wykonywanie działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku, dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Według definicji zawartej w art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Jak stanowi art. 2 pkt 20 cyt. ustawy, przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i ust. 2.

Stosownie do art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 cyt. ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Z kolei zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa mogą być prowadzone przez kilka osób. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem posiadają gospodarstwo rolne. W dniu 1 października 2009 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej wpisanej do CEiDG w zakresie PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. Następnie w dniu 6 października 2009 r. złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazała rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy. Data rezygnacji – 7 października 2009 r. Około 2 lat wcześniej tj. w dniu 27 lutego 2007 r. mąż Wnioskodawczyni złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazał rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT oraz rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z tytułu działalności rolniczej. Ponadto w dniu 1 sierpnia 2008 r. mąż Wnioskodawczyni rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie: PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. W dniu 30 lipca 2008 roku, w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej mąż Wnioskodawczyni ponownie złożył zgłoszenie VAT-R, aktualizując swoje dane. W 2014 roku Organ podatkowy wydał wobec Wnioskodawczyni decyzję w przedmiocie podatku VAT za okres od października 2009 r. do lutego 2014 r., z uzasadnienia której wynika, iż Wnioskodawczyni, świadcząc usługi rolnicze w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną w sytuacji, gdy jej mąż był wcześniej zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z tytułu stanowiącego małżeńską wspólność majątkową gospodarstwa rolnego (i pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie tego samego kodu PKD 01.61.Z), nie nabyła skutecznie statusu podatnika VAT czynnego. W związku z tym Naczelnik (NUS) zakwestionował Wnioskodawczyni prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Jednocześnie uznał, iż Wnioskodawczyni jest zobowiązana, na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, do zapłaty podatku wykazanego w wystawionych przez nią fakturach VAT. Wnioskodawczyni dokonała na konto Urzędu Skarbowego zwrotu otrzymanych kwot nadwyżek podatku naliczonego nad należnym w postaci zwrotów bezpośrednich (wraz z odsetkami za zwłokę) oraz dokonała wpłaty kwoty podatku określonego na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawczyni fizycznie zaprzestała jakichkolwiek czynności w ramach swojej działalności gospodarczej i w najbliższym czasie zamierza zamknąć działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do CEIDG. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych materiałów i towarów. W działalności gospodarczej Wnioskodawczyni posiada kilka maszyn rolniczych, które kupiła na fakturę VAT, z której odliczyła podatek VAT - co zakwestionował Organ podatkowy i w formie decyzji nakazał zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, który Wnioskodawczyni wypłacono w 2009 r. i w 2010 r.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy w przypadku sprzedaży maszyn innym rolnikom lub podmiotom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą Wnioskodawczyni jest zobowiązana do wystawienia faktury VAT i opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży tych maszyn czy też wystarczającym będzie udokumentowanie takiej sprzedaży umową kupna-sprzedaży.

W odpowiedzi na zadane pytania w pierwszej kolejności należy wskazać, że jak już wspomniano wyżej, zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku osób fizycznych prowadzących wspólnie gospodarstwo rolne, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług, i która będzie wystawiała faktury przy sprzedaży produktów rolnych, bądź świadcząc usługi rolnicze.

Skoro gospodarstwo rolne, jest własnością wspólną Wnioskodawczyni i Jej męża i reprezentantem jest mąż Wnioskodawczyni (z uwagi na fakt zarejestrowania się z całości prowadzonej działalności jako podatnik czynny VAT w dniu 27 lutego 2007 r.), to tym samym mężowi Wnioskodawczyni przysługiwał status czynnego podatnika podatku VAT w zakresie działalności rolniczej – tj. świadczenia usług rolniczych. W konsekwencji powyższego mąż Wnioskodawczyni w związku ze świadczeniem w ramach działalności gospodarczej usług rolniczych mógł się zarejestrować jako podatnik VAT i rozliczać podatek od towarów i usług na zasadach ogólnych w przedmiocie usług rolniczych. Zatem gospodarstwo rolne stanowiące współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża, dla wszystkich czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w przedmiocie działalności rolniczej polegającej na świadczeniu usług rolniczych, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - występuje jako jeden podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego reprezentantem, jak wyżej wskazano, jest zarejestrowany w dniu 27 lutego 2007 r. jako podatnik VAT czynny mąż Wnioskodawczyni. Zatem Wnioskodawczyni w okresie późniejszym nie powinna zarejestrować się jako podatnik VAT czynny prowadzący działalność rolniczą polegającą na świadczeniu usług rolniczych.

Tym samym skoro mąż Wnioskodawczyni jest od 2007 r. zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT rozliczającym podatek VAT ze wspólnej działalności rolniczej, przy czym - jak wynika z okoliczności sprawy - Wnioskodawczyni nie nabyła skutecznie statusu czynnego podatnika podatku VAT, to w przypadku sprzedaży maszyn zakupionych w ramach działalności gospodarczej innym rolnikom lub podmiotom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą to mąż Wnioskodawczyni jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT i opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży tych maszyn.

W konsekwencji, skoro zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie działalności rolniczej (wspólne gospodarstwo rolne) – tj. świadczenia usług rolniczych jest mąż Wnioskodawczyni to sprzedaż przedmiotowych maszyn będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym zobowiązanym do wystawienia faktury będzie mąż Wnioskodawczyni.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności pozarolniczej wpisanej do CEiDG ma obowiązek sporządzania spisu z natury na dzień likwidacji (art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT) i odprowadzenia podatku VAT od wartości netto wykazanych w takim spisie maszyn, skoro nie miała prawa do odliczenia podatku VAT przy ich zakupie, zgodnie z decyzją organu podatkowego.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;
wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629).

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 5 ustawy).

W myśl art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z treści art. 14 ustawy wynika, że obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotyczy tej części posiadanych przez osobę fizyczną towarów, które po nabyciu nie zostały odprzedane i w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. A zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania towarów w zakresie wynikającym z art. 14 ustawy jest istnienie po stronie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru. Tym samym w przypadku zaistnienia określonych okoliczności, wszystkie towary, przy zakupie których został odliczony podatek naliczony muszą zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, aby zrównoważyć to odliczenie. Towary, które nie spełniają ww. warunku, nie podlegają w takiej sytuacji opodatkowaniu.

A zatem towary (w tym środki trwałe oraz towary handlowe) objęte spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku.

W odpowiedzi na zadane pytanie należy wskazać, że jak wyżej wyjaśniono zakupione maszyny w ramach działalności gospodarczej stanowią wspólny majątek gospodarstwa rolnego, z tytułu prowadzenia którego mąż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Tym samym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku sporządzenia spisu z natury, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawczyni prowadzi wraz z mężem działalność rolniczą jednakże to mąż jest „reprezentantem” tej działalności do celów podatku VAT, a Wnioskodawczyni jak wskazał organ podatkowy niesłusznie uzyskała status czynnego podatnika podatku VAT. Zatem skoro organ podatkowy uznał że Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT, to tym samym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do sporządzenia remanentu likwidacyjnego i jego rozliczenia w deklaracji VAT-7.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2, że nie ma obowiązku sporządzenia spisu z natury na dzień likwidacji i odprowadzenia podatku VAT od wartości netto wykazanych w takim spisie maszyn należało uznać za prawidłowe.

Wnioskodawczyni ma również wątpliwości czy nieodpłatne przekazanie maszyn przed zamknięciem działalności gospodarczej wpisanej do CEIDG na rzecz gospodarstwa rolnego prowadzonego przez Wnioskodawczynię i jej męża, co do którego tylko mąż jest podatnikiem VAT, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT i opodatkowanie tej czynności podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 27 lutego 2007 r. mąż Wnioskodawczyni złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R, w którym wskazał rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT oraz rezygnację ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z tytułu działalności rolniczej. Ponadto w dniu 1 sierpnia 2008 r. mąż Wnioskodawczyni rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie: PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną. W dniu 30 lipca 2008 roku, w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej mąż Wnioskodawczyni ponownie złożył zgłoszenie VAT-R, aktualizując swoje dane.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy wskazać, że skoro to mąż Wnioskodawczyni jest „reprezentantem” i czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu ww. działalności, to tym samym zakupione maszyny rolnicze stanowią składniki majątkowe prowadzonego wspólnie gospodarstwa rolnego. Zatem Wnioskodawczyni nie będzie mogła przekazać nieodpłatnie maszyn rolniczych na rzecz gospodarstwa rolnego prowadzonego wspólnie z mężem, ponieważ niniejsze maszyny w momencie zakupu należą do gospodarstwa rolnego, którego „reprezentantem” jest mąż Wnioskodawczyni.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że ww. czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie powodowała obowiązku podatkowego, ponieważ zakup maszyn rolniczych nastąpił do majątku wspólnego gospodarstwa.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że zakresie podatku od towarów i usług (pytania nr 4-5 wniosku) oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 6 wniosku) zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Stosownie do aktualnie obowiązującego art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin