INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - jest prawidłowe, jeśli świadczenia te mieszczą się w katalogu wydatków określonych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą z orzeczonym stopniem niepełnosprawności. Jest zatrudniony w przedsiębiorstwie posiadającym status Zakładu Pracy Chronionej. Wnioskodawca ma zamiar zwrócić się do pracodawcy z wnioskiem o pomoc indywidualną na sfinansowanie zakupu: laptopa, aparatu fotograficznego (lustrzanka cyfrowa) oraz oprogramowania (MS Windows, MS Office, Adobe Photoshop) ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wnioskowałby o przyznanie pomocy na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11 lit. j) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810 ze zm.) – „zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane dofinansowanie ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na zakup laptopa, aparatu fotograficznego (lustrzanka cyfrowa) oraz oprogramowania (MS Windows, MS Office, Adobe Photoshop) podlegałoby zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup laptopa, aparatu fotograficznego oraz wymienionego oprogramowania ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach § 2 ust. 1 pkt 11 lit. j) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych - „zakup wydawnictw i pomocy dydaktycznych” kwalifikuje się jako pomoc na rehabilitację zawodową i społeczną w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 ze zm.).

Wnioskodawca stwierdza, że dzięki sfinansowaniu zakupu wymienionych pomocy dydaktycznych będzie mógł uczestniczyć w kursach rozwijających pozazawodowe zainteresowania. Swoje umiejętności chciałby rozwijać uczestnicząc w internetowych (e-learningowych) kursach fotografii oraz cyfrowej obróbki zdjęć przy pomocy programu Adobe Photoshop. Zakupione przedmioty umożliwiłyby Wnioskodawcy wykonywanie zleconych przez wykładowców zadań (prac domowych), a także co jest dla Niego ważne, mógłby dodatkowo w czasie wolnym utrwalać zdobytą wiedzę.

Rozumiejąc „pomoce dydaktyczne” jako pomoce służące nauczaniu, rozwijaniu intelektualnemu i indywidualnemu, Wnioskodawca uważa, iż przedmioty, o których sfinansowanie chciałby wnioskować, kwalifikują się do objęcia pomocą z ZFRON na podstawie wymienionego przepisu.

Uważa też, że ukończenie wspomnianych kursów zaspokoi Jego potrzeby rozwijania się, umożliwi rozwój społeczny, ułatwi integrację i zwiększy udział w życiu społecznym. Zdobyte umiejętności, opanowanie nowych programów zwiększy także Jego kwalifikacje zawodowe (niewykluczone, że w przyszłości przydadzą się w życiu zawodowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jeśli otrzymane świadczenie mieścić się będzie w katalogu wydatków określonych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Należy zauważyć, iż zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Zakres zwolnionych od podatku dochodowego świadczeń, o których mowa w ww. przepisie określa ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 ze zm.).

Na podstawie art. 33 ust. 4 powołanej ustawy, środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Szczegółowe zasady przyznawania osobom niepełnosprawnym przedmiotowych świadczeń z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810 ze zm.).

W treści § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia, określone zostały rodzaje wydatków na które przeznacza się środki funduszu rehabilitacji. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11, środki funduszu rehabilitacji przeznacza się na pomoc indywidualną dla osób niepełnosprawnych.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia pomoc indywidualną przyznaje się na wniosek osób niepełnosprawnych: zatrudnionych w tym zakładzie w ramach stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, w tym przebywających na urlopach bezpłatnych oraz urlopach wychowawczych.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia pomoc indywidualna, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 11, może być udzielana jako pomoc bezzwrotna lub jako nieoprocentowana pożyczka.

Natomiast definicje rehabilitacji oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej zawarte są w art. 7, 8 i 9 powołanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej (art. 7 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

Natomiast rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym, a realizowana jest przede wszystkim przez:

1. wyrabianie zaradności osobistej i pobudzanie aktywności społecznej osoby niepełnosprawnej,
2. wyrabianie umiejętności samodzielnego wypełniania ról społecznych,
3. likwidację barier, w szczególności architektonicznych, urbanistycznych, transportowych, technicznych, w komunikowaniu się i dostępie do informacji,
4. kształtowanie w społeczeństwie właściwych postaw i zachowań sprzyjających integracji z osobami niepełnosprawnymi (art. 9 cyt. ustawy).

W szeroko rozumianym pojęciu rehabilitacji społecznej mieszczą się zatem różne działania pozwalające osobie niepełnosprawnej możliwie najlepiej uczestniczyć w życiu społeczności lokalnej i poza nią. Służy temu stwarzanie sytuacji umożliwiających udział w różnorodnych wydarzeniach społecznych i kulturalnych w roli odbiorcy i twórcy kultury w bliższym i dalszym środowisku, czy też sprzyjających poznawaniu bliskiego otoczenia, w tym instytucji, urzędów placówek kulturalnych, sklepów, punktów usługowych i innych, z których osoba niepełnosprawna będzie korzystała.

Rehabilitacja społeczna to również nauka współżycia i współdziałania w grupie, wyrabiania nawyków kulturalnego zachowania, kształtowania poczucia obowiązku i odpowiedzialności, przestrzegania dyscypliny, wdrażania do sumiennej i systematycznej pracy.

Z analizy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący osobą niepełnosprawną ma zamiar zwrócić się do pracodawcy o pomoc indywidualną na sfinansowanie zakupu laptopa, aparatu fotograficznego (lustrzanka cyfrowa) oraz oprogramowania (MS Windows, MS Office, Adobe Photoshop) ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Wnioskodawca wystąpiłby o przyznanie pomocy na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11 lit. j) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, iż warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest by finansowanie przez pracodawcę zakupu komputera (laptopa), aparatu fotograficznego wraz z oprogramowaniami było zakwalifikowane jako wydatek na cele rehabilitacyjne w zakresie przepisów cytowanego rozporządzenia oraz ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Jeżeli zatem ww. wydatki mieszczą się w katalogu wydatków określonych w § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych i można je uznać za świadczenie na rehabilitację społeczną lub zawodową osób niepełnosprawnych, świadczenia te będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego na postawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.