Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.220.2020.1.AW
z 19 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu 26 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn.: „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z realizacją projektu pn.: „…”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina planuje zrealizować zadanie polegające na wykonanie ciągu pieszo-rowerowego relacji S.-Ł. wzdłuż drogi (…) oraz budowy centrum przesiadkowego przy stacji w Ł. W ramach zadania zaplanowano opracowanie dokumentacji technicznej dla budowy ścieżki pieszo-rowerowej wraz z budową centrum przesiadkowego przy stacji w Ł. Zakres projektu obejmować będzie m.in.:

• Ciąg pieszo-rowerowy na długości ok. 3,4 km wraz z zjazdami,
• Przebudowę skrzyżowań,
• Zatokę autobusową wraz z wiatą przystankową,
• Centrum przesiadkowe z parkingiem dla pojazdów osobowych oraz wiatą na rowery,
• Monitoring wizyjny centrum przesiadkowego,
• Przebudowę miejsc postojowych przy drodze wojewódzkiej.
  
  

Cała inwestycja zlokalizowana będzie na terenie Gminy w obrębie miejscowości S. i Ł. Projektowana infrastruktura w większości stanowić będzie nowe elementy układu komunikacyjnego.

Projekt obejmuje budowę ciągu pieszo-rowerowego o długości około 3,4 km, z początkiem w miejscowości S. i końcem przy stacji w Ł. W rejonie dworca w Ł. planuje się zaprojektować i wybudować centrum przesiadkowe umożliwiające pozostawienie samochodu osobowego lub rowerów oraz kontynuowanie podróży komunikacją zbiorową. Projektowany ciąg pieszo-rowerowy będzie usytuowany zgodnie z obowiązującymi przepisami bezpośrednio przy jezdni lub w odległości wymaganej przepisami dla danej klasy drogi. W celu rozdzielenia drogi od ciągu pieszo-rowerowego w miejscach gdzie odwodnienie istniejącej drogi nie odbywa się za pomocą rowów drogowych projektuje się krawężnik betonowy wystający o świetle od 6-16 cm. Z uwagi na występujące lokalnie duże różnice wysokości pomiędzy projektowanym ciągiem pieszym, a istniejącym terenem, na powyższych odcinkach wzdłuż projektowanego ciągu pieszo-rowerowego przewiduje się zaprojektowanie balustrad ochronnych U-11a. W celu skomunikowania terenów przyległych projektuje się zjazdy indywidualne oraz zjazdy publiczne. Na zjazdach projektuje się krawężniki najazdowe o świetle 2-4 cm. Na połączeniu zjazdów z ciągiem pieszym zostaną zastosowane obrzeża betonowe wtopione.

Istniejące wpusty na całym odcinku projektowanego ciągu pieszo rowerowego będą przebudowane w celu zapewnienia prawidłowego odwodnienia jezdni. W celu poprawnego odwodnienia jezdni w przypadku gdy zajdzie taka konieczność wynikająca ze spadków podłużnych istniejących dróg projektuje się dodatkowe wpusty i odcinki kanalizacji deszczowej. Nabywane w trakcie realizacji projektu towary i usługi, udokumentowane będą fakturami VAT i nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych.

Powstała infrastruktura poprawi wizerunek Gminy. Całość infrastruktury będzie w administracji Gminy która zadba o jej prawidłowe użytkowanie. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wskazany zakres zadania jest realizowany w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875; zm.: poz. 2232).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją projektu pn.: „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy realizacji przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo – przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: lokalnego transportu zbiorowego (pkt 4) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10) oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina planuje zrealizować zadanie polegające na wykonanie ciągu pieszo rowerowego oraz budowy centrum przesiadkowego przy stacji. W ramach zadania zaplanowano opracowanie dokumentacji technicznej dla budowy ścieżki pieszo -rowerowej wraz z budową centrum przesiadkowego przy stacji w Ł. Zakres projektu obejmować będzie m.in.:

• Ciąg pieszo-rowerowy na długości ok. 3,4 km wraz z zjazdami,
• Przebudowę skrzyżowań,
• Zatokę autobusową wraz z wiatą przystankową,
• Centrum przesiadkowe z parkingiem dla pojazdów osobowych oraz wiatą na rowery,
• Monitoring wizyjny centrum przesiadkowego,
• Przebudowę miejsc postojowych przy drodze wojewódzkiej.
  
  

Cała inwestycja zlokalizowana będzie na terenie Gminy. Projektowana infrastruktura w większości stanowić będzie nowe elementy układu komunikacyjnego.

Projekt obejmuje budowę ciągu pieszo-rowerowego o długości około 3,4 km. W rejonie dworca Ł. planuje się zaprojektować i wybudować centrum przesiadkowe umożliwiające pozostawienie samochodu osobowego lub rowerów oraz kontynuowanie podróży komunikacją zbiorową. Projektowany ciąg pieszo-rowerowy będzie usytuowany zgodnie z obowiązującymi przepisami bezpośrednio przy jezdni lub w odległości wymaganej przepisami dla danej klasy drogi. W celu rozdzielenia drogi od ciągu pieszo-rowerowego w miejscach gdzie odwodnienie istniejącej drogi nie odbywa się za pomocą rowów drogowych projektuje się krawężnik betonowy wystający o świetle od 6-16 cm. Z uwagi na występujące lokalnie duże różnice wysokości pomiędzy projektowanym ciągiem pieszym, a istniejącym terenem, na powyższych odcinkach wzdłuż projektowanego ciągu pieszo -rowerowego przewiduje się zaprojektowanie balustrad ochronnych U-11a. W celu skomunikowania terenów przyległych projektuje się zjazdy indywidualne oraz zjazdy publiczne. Na zjazdach projektuje się krawężniki najazdowe o świetle 2-4 cm. Na połączeniu zjazdów z ciągiem pieszym zostaną zastosowane obrzeża betonowe wtopione.

Istniejące wpusty na całym odcinku projektowanego ciągu pieszo rowerowego będą przebudowane w celu zapewnienia prawidłowego odwodnienia jezdni. W celu poprawnego odwodnienia jezdni w przypadku gdy zajdzie taka konieczność wynikająca ze spadków podłużnych istniejących dróg projektuje się dodatkowe wpusty i odcinki kanalizacji deszczowej. Nabywane w trakcie realizacji projektu towary i usługi, udokumentowane będą fakturami VAT i nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych. Powstała infrastruktura poprawi wizerunek Gminy. Całość infrastruktury będzie w administracji Gminy, która zadba o jej prawidłowe użytkowanie. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wskazany zakres zadania jest realizowany w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań wskazanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „…”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W analizowanej sprawie – pomimo, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT – warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż – jak wskazał Zainteresowany – nabywane w trakcie realizacji projektu towary i usługi, udokumentowane będą fakturami VAT i nie będą związane z wykonywaniem przez Niego czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją ww. inwestycji.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „…”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na stwierdzeniu, że „Nabywane w trakcie realizacji projektu towary i usługi, udokumentowane będą fakturami VAT i nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych”. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.