Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.299.2020.1.MN
z 21 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 7 kwietnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT darowizny działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT darowizny działki. Wniosek uzupełniono pismem z 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 23 kwietnia 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto zamierza przekazać w drodze darowizny na cele publiczne działkę oznaczoną nr geod. 1/2 o pow. 0,0284 ha na rzecz Powiatu B.

W wyniku złożonego wniosku przez Starostę B. w sprawie przekazania nieopłatnie, w drodze darowizny na cele publiczne, działki nr geod. 1/2, Rada Miasta w dniu 25 lutego 2020 r. podjęła uchwałę Nr xxxw sprawie wyrażenia zgody na dokonanie darowizny działki stanowiącej własność Gminy Miejskiej, położonej w B.przy ul. T., na cel publiczny.

Działka nr geod. 1/2 powstała w wyniku podziału działki nr geod. 1730 na podstawie decyzji Gp. xxx z dnia 3 stycznia 2019r. wydanej z upoważnienia Burmistrza Miasta.

Prawo własności przedmiotowej działki na rzecz Gminy Miejskiej zostało potwierdzone decyzją komunalizacyjną Urzędu Wojewódzkiego, znak: xxx z dnia 15 czerwca 1999 r. W karcie inwentaryzacyjnej nieruchomości opisano działkę jako tereny urządzeń oświaty i wychowania pozostających w zarządzie Kuratora Oświaty w B.

Nieruchomość była wykorzystywana jako wspólny teren sportowy Szkoły Podstawowej Nr 1 (następnie Gimnazjum nr 1) i Liceum Ogólnokształcącego.

Powyższa działka, na podstawie umowy użyczenia została udostępniona Powiatowi na okres od dnia 20 marca 2017 r. do 31 marca 2027 r. z przeznaczeniem pod przebudowę i rozbudowę budynku I Liceum Ogólnokształcącego im. T.o halę sportową z zapleczem i niezbędną infrastrukturą techniczną.

Na obszarze, gdzie położona jest nieruchomość nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, została wydana decyzja lokalizacji inwestycji celu publicznego nr 12/2016 znak xxx z dnia 5 sierpnia 2016r. obejmująca działki ozn. nr geod. 1, 2/3, 3, 4 w zakresie realizacji zamierzenia inwestycyjnego obejmującego przebudowę i rozbudowę budynku I Liceum Ogólnokształcącego im. T. K. w B. o halę sportową z zapleczem wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną. Inwestycja realizowana była od lipca 2017 r. do stycznia 2019 r. Nakłady finansowe wybudowanej hali sportowej stanowiącej własność Powiatu B. zostały przekazane I LO im. T.w B.

Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków Miasta teren nieruchomości oznaczony jest symbolem Bi oznaczającym inne tereny zabudowane.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że na działce nr 1/2 mającej być przedmiotem darowizny znajduje się cześć budynku hali sportowej stanowiącej własność Powiatu.

Pomiędzy Miastem, a Powiatem nie dojdzie do rozliczenia nakładów poniesionych przez Powiat na wybudowanie przedmiotowej hali sportowej. Zatem w wyniku darowizny działki nr 1/2 nie zostanie przeniesione prawo do rozporządzaniem budynku hali sportowej znajdującej się na tej działce. Powiat wybudował ww. halę i od początku pozostaje ona w ekonomicznym posiadaniu Powiatu.

Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości ani w części z tytułu nabycia działki (nieruchomości) mającej być przedmiotem darowizny.

Wnioskodawca nie miał również prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości ani w części z tytułu wybudowania budynku hali sportowej posadowionej na działce nr 1/2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie w drodze darowizny na cele publiczne działki stanowiącej własność Gminy Miejskiej, oznaczonej nr geod. 1/2 o pow. 0,0284 ha na rzecz Powiatu, na cel publiczny nie podlega opodatkowaniu VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca wskazuje, że przekazanie w drodze darowizny działki stanowiącej własność Gminy Miejskiej oznaczonej nr geod. 1/2 na rzecz Powiatu, na cel publiczny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Działka nr geod. 1730/2, z uwagi na wydaną decyzje o warunkach zabudowy, stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.). Na działce w części został zrealizowany obiekt budowlany przez Powiat, który pozostaje jego właścicielem.

Przekazanie terenu pod halą sportową stanowi nieodpłatne przeniesienie prawa własności, natomiast faktyczne wydanie nieruchomości nastąpiło z chwilą przekazania w użyczenie.

W myśl art. 7 ust. 2 „Przez dostawę towarów (....) rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

W danym przypadku gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, ale planowana darowizna nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu jako czynność nieodpłatna i nie powiązana z prawem do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty– w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,

o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym Miasto, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa

w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Miasto zamierza przekazać w drodze darowizny na cele publiczne działkę oznaczoną nr geod. 1/2 na rzecz Powiatu. Działka nr 1/2 powstała w wyniku podziału działki nr. 1 na podstawie decyzji z dnia 3 stycznia 2019 r. wydanej z upoważnienia Burmistrza. Prawo własności przedmiotowej działki na rzecz Gminy zostało potwierdzone decyzją komunalizacyjną Urzędu Wojewódzkiego z dnia 15 czerwca 1999 r. Powyższa działka, na podstawie umowy użyczenia została udostępniona Powiatowi na okres od dnia 20 marca 2017 r. do 31 marca 2027 r. z przeznaczeniem pod przebudowę i rozbudowę budynku Liceum Ogólnokształcącego o halę sportową z zapleczem i niezbędną infrastrukturą techniczną.

Na działce nr 1/2 mającej być przedmiotem darowizny znajduje się cześć budynku hali sportowej stanowiącej własność Powiatu. Pomiędzy Miastem, a Powiatem nie dojdzie do rozliczenia nakładów poniesionych przez Powiat na wybudowanie przedmiotowej hali sportowej. Zatem w wyniku darowizny działki nr 1/2 nie zostanie przeniesione prawo do rozporządzaniem budynku hali sportowej znajdującej się na tej działce. Powiat wybudował ww. halę i od początku pozostaje ona w ekonomicznym posiadaniu Powiatu. Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości ani w części z tytułu nabycia działki (nieruchomości) mającej być przedmiotem darowizny.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy czynność przekazania w drodze darowizny prawa własności działki nr 1/2 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że darowizna ww. działki jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, że planowana darowizna działki na rzecz Powiatu nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta będzie co prawda czynnością wykonywaną przez podmiot uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością (towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) jak właściciel. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia. Zatem, w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Reasumując, darowizna na rzecz Powiatu działki będącej przedmiotem wniosku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.