Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.73.2020.4.AD
z 22 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2020 r. (data wpływu – 20 lutego 2020 r.), uzupełnionym 13 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 23 kwietnia 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.111.2020.2.KT, 0111-KDIB2-3.4014.73.2020.3.AD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 6 maja (wpływ dodatkowej opłaty) oraz 13 maja 2020 r. (uzupełnienie braków formalnych).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – D. E. spółka z o ograniczoną odpowiedzialnością (wcześniej H. E. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) z siedzibą w R., posiada siedzibę i miejsce efektywnego zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, w związku z czym podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług czynny w Polsce.

M P spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Sprzedający”) posiada siedzibę i miejsce efektywnego zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, w związku z czym podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Sprzedawca jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług czynny w Polsce.

Sprzedający oraz Wnioskodawca prowadziły dotychczas usługi polegające na wynajmie wysięgników i podnośników hydraulicznych.

W dalszej części wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, Wnioskodawca i Sprzedający będą łącznie zwani również jako Strony Transakcji.

Strony Transakcji zawarły 5 listopada 2019 r. umowę sprzedaży majątku, której przedmiotem był sprzęt techniczny, m.in. podnośniki i wysięgniki hydrauliczne (dalej: „Umowa Sprzedaży”).

W ramach transakcji sprzedaży podlegały:

1. wysięgniki hydrauliczne i podnośniki hydrauliczne (opisane w załączniku nr 1 do Umowy Sprzedaży, który zawiera 210 pozycji);
2. inny majątek trwały służący Sprzedającemu do prowadzenia działalności gospodarczej, taki jak laptopy, telefony, samochody osobowe i ciężarowe, serwery, palety i rampy, systemy elektrotechniczne (opisane w załączniku nr 2 do Umowy Sprzedaży);
3. stan magazynowy Sprzedającego zawierający między innymi części zamienne do wysięgników np. filtry, joysticki, kable, lampki kontrolne, łożyska, linki, naklejki, nakrętki (opisane w załączniku nr 3 do Umowy Sprzedaży);
4. portfolio klientów zawierające dane kontaktowe (baza klientów) wraz z historią i warunkami dotychczasowej współpracy (opisane w załączniku nr 4 do Umowy Sprzedaży);
5. umowy na finansowanie zakupów wysięgników hydraulicznych oraz podnośników hydraulicznych z wyspecjalizowanymi podmiotami zajmującymi się udzielaniem finansowania;
6. umowy z podmiotami trzecimi dotyczącymi dla przykładu wynajmu biura, umowy ubezpieczenia majątku trwałego, umowy ubezpieczenia budynków, umowy ubezpieczenia samochodów, umowy leasingowe samochodów, umowy z dostawcami prądu, gazu i wody, umowy dotyczące dostawy Internetu oraz usług telekomunikacyjnych, usług sprzątania;
7. przeniesienia umów o pracę z pracownikami Sprzedającego

(łącznie wszystkie aktywa będące przedmiotem Umowy Sprzedaży w dalszej części wniosku będą nazywane „Przedmiotem Sprzedaży”).

Sprzedaży nie podlegało oznaczenie marki używane przez Sprzedającego.

Umowie Sprzedaży nie podlegały również wierzytelności i zobowiązania należne na dzień sprzedaży wynikające z bieżącego prowadzenia działalności gospodarczej, zobowiązania podatkowe, należne, a nie zapłacone kwoty od partnerów biznesowych, np. za wynajem sprzętu. Nie uległy transferowi jedynie te wierzytelności i zobowiązania, które wynikały z przeszłych działań Sprzedającego, przed dniem zawarcia Umowy Sprzedaży.

Wnioskodawca wskazuje, że przekazany w ramach Umowy Sprzedaży majątek jest całkowicie wystarczający do kontynuacji prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę w analogicznym zakresie, w jakim prowadził go Sprzedający, czyli wynajmu wysięgników hydraulicznych, co oznacza, że wszystkie istotne składniki majątkowe, umowy z podmiotami trzecimi, dane klienckie zostały przekazane w ramach Umowy Sprzedaży.

Co istotne, po transakcji sprzedaży Sprzedający zamierza ściągnąć zaległe wierzytelności, opłacić zobowiązania, a następnie całkowicie zakończyć działalność poprzez likwidację spółki M. P. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Z uwagi na konieczność zakończenia działalności gospodarczej przez Sprzedającego, proces ten może potrwać rok czasu, natomiast nie jest zamiarem Sprzedającego kontynuowanie działalności. Co więcej, w zgodnej opinii Stron nie byłoby to możliwe z uwagi na transfer wszystkich istotnych składników majątkowych i niemajątkowych do Wnioskodawcy.

Warto wskazać, że część pracowników zatrudnionych w przeszłości przez Sprzedającego przed Umową Sprzedaży rozwiązała za porozumieniem stron umowy o pracę ze Sprzedającym, natomiast nie wpływa to w żaden sposób na możliwość samodzielnego funkcjonowania Przedmiotu Sprzedaży.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, że:

• Wnioskodawca stoi na stanowisku, że była to sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.
• Wnioskodawca uważa, że sprzedaż stanowiła sprzedaż przedsiębiorstwa, a nie jego zorganizowanej części, ponieważ sprzedaży podlegały wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe niezbędne do kontynuowania prowadzonej działalności gospodarczej w analogicznym zakresie, w jakim prowadził go Sprzedający. Oznacza to, że transakcji podlegało przedsiębiorstwo, a nie jego zorganizowana część, z tego też względu nie dokonano żadnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
• Jedynym przedmiotem działalności Sprzedającego przed sprzedażą Przedmiotu Sprzedaży był wynajem wysięgników i podnośników hydraulicznych. Po sprzedaży Sprzedający zamierza zakończyć działalność gospodarczą – stosowna informacja jest już umieszczona na stronie internetowej Sprzedającego.
• Wyłącznie w oparciu o Przedmiot Sprzedaży jest możliwość prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę w analogicznym zakresie, w jakim prowadził go Sprzedający.
• Wnioskodawca kontynuuje działalność Sprzedającego, przy czym zakresy działalności obu podmiotów, tj. Wnioskodawcy i Sprzedającego się pokrywały, także Wnioskodawca kontynuuje działalność gospodarczą w swoim zakresie, jak również w zakresie takim, jak prowadził go Sprzedający – nastąpił efekt synergii.
• Nie będzie świadczonych usług zarówno ze strony Wnioskodawcy na rzecz Sprzedającego, jak i Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy. Sprzedający kończy prowadzenie swojej działalności gospodarczej – przekazał już stosowane informacje za pośrednictwem m.in. swojej witryny internetowej.
• Wnioskodawca (nabywca) wykorzystuje Przedmiot Sprzedaży do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
• Portfolio klientów stanowi prawo majątkowe zdaniem Wnioskodawcy.
  
  

W związku z powyższym opisem po przeformułowaniu zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczono od towarów i usług z tytułu zbycia przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy opisanego we wniosku Przedmiotu Sprzedawcy?
2. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie zawarte w pkt a), czy zbycie przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy opisanego we wniosku Przedmiotu Sprzedaży będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na niepodleganie opodatkowaniu Przedmiotu Sprzedaży podatkiem od towarów i usług, będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na fakt, że transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, sprzedaż Przedmiotu Sprzedaży będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, którego podatnikiem będzie Wnioskodawca.

Żadna ze stron nie była zwolniona z podatku od towarów i usług. Transakcja nie podlegała, zdaniem Wnioskodawcy, podatkowi od towarów i usług, a przez to nie przysługiwało mu prawo do odliczenia.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację z 21 maja 2020 r. znak: 0113-KDIPT1-2.4012.111.2020.3.KT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815) podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych.

Przy czym w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony danej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Strony Transakcji zawarły 5 listopada 2019 r. umowę sprzedaży majątku, której przedmiotem był sprzęt techniczny m.in. podnośniki i wysięgniki hydrauliczne.

Wnioskodawca wskazał, że była to sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, a nie jego zorganizowanej części, ponieważ sprzedaży podlegały wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe niezbędne do kontynuowania prowadzonej działalności gospodarczej w analogicznym zakresie, w jakim prowadził go Sprzedający. Oznacza to, że transakcji podlegało przedsiębiorstwo, a nie jego zorganizowana część, z tego też względu nie dokonano żadnego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W interpretacji indywidualnej z 21 maja 2020 r. znak: 0113-KDIPT1-2.4012.111.2020.3.KT w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził m.in., że z analizy przedstawionego opisu sprawy wynika, że zbycie przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, opisanego we wniosku Przedmiotu Sprzedaży, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Skoro więc przedmiotem transakcji opisanej we wniosku jest przedsiębiorstwo spełniające wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to zbycie przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy, opisanego we wniosku Przedmiotu Sprzedaży, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, skoro przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży składników materialnych i niematerialnych jest wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż przedsiębiorstwa, to transakcja ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży, w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki – od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika, oraz przypadków, o których mowa w ust. 1a. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Reasumując, skoro przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa jest wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to transakcja ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a obowiązek podatkowy z tego tytułu ciążył na Kupującym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.