Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.96.2020.1.RK
z 14 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia oraz zwrotu podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „ (...)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia oraz zwrotu podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu pn. „(...)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach swojej działalności zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym sprawy z zakresu utrzymania gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, zaopatrzenia w energię elektryczną. Powyższe zadania należą do zadań własnych gminy. Na wykonanie zadania pn. (...)” gmina uzyskała dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014- 2020 w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”.

Gmina zawarła umowy na realizację zadań inwestycyjnych z wykonawcami dnia 25 października 2019 r. umowa nr (…) oraz dnia 28 października 2019 r. umowa (…). Termin zakończenia realizacji zadań został ustalony na dzień 30 czerwca 2020 r.

Zakres inwestycji obejmuje:

1. Przebudowę pobocza na chodnik przy drodze powiatowej 1465 K w km 2+055,00-3+268 w miejscowości (...) - Etap I w km 2+055,00-2+235,00 w miejscowości (...). Zostanie wybudowane 180 m.b. chodnika.
2. Budowa parkingu (28 miejsc postojowych) i przejazdu dolnego wraz z pogłębieniem rowu z korytem wyłożonym płytami ażurowymi i osadzenie barier stalowych przy Domu Kultury w (...) wraz z oświetleniem terenu.
3. Budowa oświetlenia ulicznego na ulicy (...) do (...) w ilości 37 lamp - wzdłuż cmentarza.
   
   

Gmina (...) w budżecie projektu zaliczyła koszty podatku VAT do kosztów kwalifikowanych zadania i tym samym poziom dofinansowania jest wyliczony z uwzględnieniem podatku VAT.

Zgodnie z wymogami PROW na lata 2014-2020 w przypadku, gdy Beneficjent zalicza podatek VAT do kosztów kwalifikowalnych operacji, powinien wystąpić do organu upoważnionego przez Ministra Finansów (dyrektora właściwej izby skarbowej), o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania VAT.

Gmina w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji ponosi wszelkie koszty związane z wykonaniem zadania. Wydatki te będą dokumentowane wystawionymi przez wykonawcę na Gminę (...) fakturami VAT.

Powyższa inwestycja stanowi zadanie własne i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z drogi ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów. Budowa oświetlenia wraz z budową parkingu i chodnika zwiększy bezpieczeństwo podróżnych i pieszych oraz osób korzystających z drogi poprzez zmniejszenie liczby wypadków drogowych. Usprawni połączenie dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (...), jako podatnik czynny podatku od towarów i usług w czasie trwania zadania jak i również po jego zakończeniu, nie będzie miała możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami inwestycyjnymi wynikającymi z faktu realizacji zadania pn. (...)” dofinansowanego z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 Województwa (...) w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji w tworzenie ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury tj. Wspieranie lokalnego rozwoju na obszarach wiejskich”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina (...) uważa, że nie będzie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony na fakturach za wykonanie zadania inwestycyjnego pn. „(...)” dofinansowanego z środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 Województwa (...) w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”, gdyż powyższe zadania są wykonywane w ramach zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3, ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506 ze zm.), do których w szczególności należą zadania z zakresu utrzymania gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, zaopatrzenia w energię elektryczną.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mienie powstałe na wskutek wykonania inwestycji będzie służyło zaspokajaniu potrzeb wspólnoty oraz nie będzie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności nie będzie generowało dochodów z tego tytułu. Stwierdza się, że Gmina wykonując przedmiotowe zadanie nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Wydatki na realizację w/w inwestycji w momencie ich ponoszenia nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Gminy, lecz z czynnościami publicznoprawnymi. Tym samym zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nakładami poniesionymi na realizację zadania inwestycyjnego pn. (...)” zarówno w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu. Ponadto Gmina nie będzie miała prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu podatku VAT, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z art. 86 ww. ustawy wynika, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych), gdyż tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 2, 14 i 15 ww. ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach swojej działalności zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym realizuje zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym sprawy z zakresu utrzymania gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, zaopatrzenia w energię elektryczną. Powyższe zadania należą do zadań własnych gminy. Na wykonanie zadania pn. (...)” gmina uzyskała dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014- 2020 w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”.

Zakres inwestycji obejmuje:

1. Przebudowę pobocza na chodnik przy drodze powiatowej 1465 K w km 2+055,00-3+268 w miejscowości (...) - Etap I w km 2+055,00-2+235,00 w miejscowości (...). Zostanie wybudowane 180 m.b. chodnika.
2. Budowa parkingu (28 miejsc postojowych) i przejazdu dolnego wraz z pogłębieniem rowu z korytem wyłożonym płytami ażurowymi i osadzenie barier stalowych przy Domu Kultury w (...) wraz z oświetleniem terenu.
3. Budowa oświetlenia ulicznego na ulicy (...)do (...) w ilości 37 lamp - wzdłuż cmentarza.
   
   

Gmina w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji ponosi wszelkie koszty związane z wykonaniem zadania. Wydatki te będą dokumentowane wystawionymi przez wykonawcę na Gminę (...) fakturami VAT.

Powyższa inwestycja stanowi zadanie własne i nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z drogi ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów. Budowa oświetlenia wraz z budową parkingu i chodnika zwiększy bezpieczeństwo podróżnych i pieszych oraz osób korzystających z drogi poprzez zmniejszenie liczby wypadków drogowych. Usprawni połączenie dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego oraz zwrotu podatku w związku z realizacją zadania pn. (...)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazano w okolicznościach sprawy – ww. inwestycja nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy warunkujący prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest w niniejszej sprawie spełniony.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn.: (...). Tym samym Gminie nie przysługuje prawo do zwrotu podatku zgodnie z art. 87 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.