2020.05.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.123.2020.1.BM
z 26 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 marca 2020 r. (data wpływu 17 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody wykorzystywane byłyby wyłącznie do transportu wyrobów powstałych w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane) – jest prawidłowe,
przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody poza wykorzystywaniem w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW byłby wykorzystywane w nieznacznej (uzasadnionej ekonomicznie) części również do transportu towarów handlowych w związku z pozostałą działalnością Spółki (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 Rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą zajmującym się głównie produkcją drzwi wewnętrznych oraz ościeżnic, zarówno w wersjach typowych, jak i na indywidualne zamówienia. Działalność Spółki opiera się na produkcji z użyciem MDF, litego drewna, jak i innych materiałów, takich jak HDF czy szkło.

Obecnie siedziba firmy i główny zakład produkcyjny, znajduje się w miejscowości X. Jest to firma rodzinna z dużymi tradycjami. Spółka posiada własne hale produkcyjne dla drzwi wewnętrznych oraz duży plac manewrowy w X, w których prowadzi działalność gospodarczą.

Oferta Spółki zawiera m. in. produkty takie jak: skrzydła drzwiowe wewnątrzlokalowe ramiakowe przylgowe i bezprzylgowe, drzwi płytowe, (w tym drzwi przeciwpożarowe w technologii Halspan, drzwi wewnętrzne wejściowe, drzwi dwuskrzydłowe symetryczne, asymetryczne oraz z dostawką pełną, drzwi w systemie przesuwnym chowanym w ścianę, skrzydła drzwiowe wewnątrzlokalowe szklane) ościeżnice i akcesoria, skrzydła i ościeżnice lakierowane.

W dniu 21 grudnia 2018 r. Spółka (jeszcze przed przekształceniem formy prawnej) otrzymała Decyzje o Wsparciu Nr 2/ARP/OTR/2018 (dalej: „DoW”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w DoW, tj. na działkach położonych w gminie X. Realizowana w ramach DoW inwestycja Spółki polega na zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego już zakładu Spółki (dalej: „Inwestycja”).

DoW w 2018 r. udzielona została Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły, w zakresie określonym w następujących pozycjach PKWiU:

16.21 - Fornir i płyty na bazie drewna;
16.23 - Pozostałe wyroby stolarskie i ciesielskie dla budownictwa;
16.29 - Pozostałe wyroby z drewna; wyroby z korka, słomy i materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania;
25.12 - Drzwi i okna z metalu;
38.11.51.0 - Odpady szklane;
38.11.52.0 - Odpady z papieru i tektury;
38.11.55.0 - Odpady z tworzyw sztucznych;
38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal;
38.11.59.0 - Pozostałe odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, gdzie indziej niesklasyfikowane;
38.32.22.0 - Surowce wtórne z metali żelaznych;
38.32.25.0 - Surowce wtórne z aluminium i stopów aluminium;
38.32.29.0 - Surowce wtórne z pozostałych metali;
38.32.31.0 - Surowce wtórne ze szkła;
38.32.32.0 - Surowce wtórne z papieru i tektury;
38.32.33.0 - Surowce wtórne z tworzyw sztucznych;
38.32.34.0 - Surowce wtórne z gumy;
38.32.39.0 - Pozostałe surowce wtórne niemetalowe.

Na moment składania niniejszego wniosku, Spółka jest w trakcie realizacji Inwestycji objętej DoW.

W ramach Inwestycji, Spółka zamierza dokonać zakupu (umowa sprzedaży) samochodów ciężarowych (dalej: „Nabycie”). W związku z dokonanym Nabyciem, ww. samochody zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki oraz będą przez nią amortyzowane. Wszystkie z Nabywanych samochodów ciężarowych będą nowe (nabywane bezpośrednio od producenta lub podmiotu pośredniczącego). Samochody będą wykorzystywane przez Spółkę co najmniej przez okresy 5-letnie.

Nabyte samochody ciężarowe w założeniu wykorzystywane będą przez Spółkę wyłącznie w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW do dystrybucji towarów wyprodukowanych w wyniku prowadzonej na podstawie DoW Inwestycji oraz transportu wszelkich innych niezbędnych towarów związanych z działalnością wskazaną w DoW (surowców wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, półproduktów itp.). Działalność ta będzie więc pomocniczo związana z procesem produkcyjnym wykonywanym na podstawie DoW. Spółka podkreśla, że zakup samochodów ciężarowych jest niezbędny z uwagę na specyfikę działalności prowadzonej przez Spółkę - kontrahenci Wnioskodawcy często wymagają od Spółki transportu wytwarzanych towarów, zaś możliwość samodzielnego transportowania niezbędnych do produkcji surowców znacznie usprawni całość procesu. Samochody będą garażowane na terenie określonym w DoW.

Niemniej jednak, Wnioskodawca nie wyklucza możliwości, że w przyszłości może wykorzystywać ww. środki trwałe (ciężarówki) również do transportu innych towarów, związanych również z pozostałą działalnością Spółki (handlową). Jednakże, nawet jeśli taka sytuacja miałaby miejsce, transport towarów handlowych niezwiązanych z działalnością wskazaną w DoW stanowiłby jedynie nieznaczną część całego procesu.

Spółka nie świadczy i w okresie obowiązywania DoW nie będzie świadczyć usług w zakresie transportu drogowego towarów, tzn. nie osiąga i nie będzie osiągać z tego tytułu przychodów.

Wszystkie z planowanych wydatków inwestycyjnych zostaną poniesione do dnia zakończenia inwestycji określonego w DoW tj. 31 grudnia 2021. Równocześnie, Spółka wskazała, że zakup środków transportu (samochodów ciężarowych) nie był elementem biznesplanu będącego jednym z elementów wniosku aplikacyjnego o DoW tj. zakup ww. środków trwałych nie został tam wprost wymieniony.

Spółka zgodnie z kryteriami z załącznika nr I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. zalicza się do grupy dużych przedsiębiorstw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody wykorzystywane byłyby wyłącznie do transportu wyrobów powstałych w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane)?
Czy przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody poza wykorzystywaniem w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW byłby wykorzystywane w nieznacznej (uzasadnionej ekonomicznie) części również do transportu towarów handlowych w związku z pozostałą działalnością Spółki (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 Rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 Rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane) cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody wykorzystywane byłyby wyłącznie do transportu wyrobów powstałych w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW.
Przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane) cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody poza wykorzystywaniem w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW byłby wykorzystywane w nieznacznej części (uzasadnionej ekonomiczne) również do transportu towarów handlowych w związku z pozostałą działalnością Spółki.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Spółka poniżej przedstawia wspólne uzasadnienie dla swojego stanowiska przedstawionego w ramach pytania nr 1 oraz 2.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, zwalnia się od podatku dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162, dalej: „Ustawa o WNI”), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 4 UPDOP, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W myśl art. 3 Ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z art. 4 Ustawy o WNI, zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Równocześnie, zgodnie z § 5 Rozporządzenia WNI, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu kosztów nowej inwestycji jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przy czym, w myśl § 8 ust. 5 Rozporządzenia WNI, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców.

W związku z powyższym, po dokonaniu analizy wskazanych regulacji należy stwierdzić, że następujące warunki muszą zostać spełnione, by wydatki mogły zostać uznane za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:

muszą to być koszty inwestycji;
muszą być faktycznie poniesione w terminie określonym w DoW;
muszą być poniesione na terenie na którym zlokalizowana jest inwestycja (określonym w DoW);
muszą spełniać przesłanki określone w § 8 Rozporządzenia WNI.

Przenosząc powyższe na grunt stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że:

Najczęściej przyjmowaną w doktrynie interpretacją pojęcia „koszt inwestycji” jest interpretacja przez pryzmat projektu inwestycyjnego (biznesplanu) będącego podstawą udzielenia przedsiębiorcy wsparcia na prowadzenie działalności w postaci DoW. Projekt inwestycyjny w pierwszej kolejności zostaje opisany przez inwestora w dokumentach aplikacyjnych składanych w celu uzyskania DoW i to właśnie szczegółowy zakres inwestycji determinuje rodzaje kosztów, które w ramach danego zezwolenia mogą być uznane za wydatki kwalifikowane. Inwestycja Spółki polega na zwiększeniu mocy produkcyjnych istniejącego już zakładu Spółki. Jak wskazano już w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zakup środków transportu (ciężarówek) nie był elementem biznesplanu będącego elementem złożonego przez Spółkę wniosku o DoW. Niemniej jednak, w opinii Wnioskodawcy, kluczowym elementem dla uznania wydatku za wydatek inwestycyjny jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy nabyciem środków trwałych w postaci środków transportu, a inwestycją realizowaną na podstawie DoW, w tym kontekście biznesplan stanowi tylko mogące ulec w trakcie realizacji inwestycji wstępne „ramy” projektu. W celu poprawnej realizacji inwestycji - biorąc po uwagę wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uwarunkowania Spółki - niezbędne jest nabycie samochodów ciężarowych. W rezultacie, niniejszy warunek jest spełniony. Wnioskodawca zaznacza, że takie stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w interpretacji indywidualnej z 3 stycznia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.465.2019.1.DP, potwierdzającej możliwość uznania za koszty kwalifikowane wydatków poniesionych na zakup samochodów ciężarowych nieujętych w biznesplanie, ale związanych z realizacją inwestycji (wydanej na gruncie analogicznych przepisów regulujących korzystanie ze zwolnienia na podstawie zezwoleń wydanych na prowadzenie działalności na terenie SSE).

Co więcej, Wnioskodawca wskazuje, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, DoW uprawnia Spółkę do ponoszenia wydatków kwalifikowanych do dnia 31 grudnia 2021 r., i wydatki inwestycyjne związane z Nabyciem przedmiotowych samochodów ciężarowych zostaną poniesione przez Spółkę we wskazanym terminie. W konsekwencji, wydatki poniesione na nabycie samochodów ciężarowych spełniać będą warunek do uznania ich za koszty kwalifikowane zwiększające limit dostępnej pomocy publicznej w ramach DoW, pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków przewidzianych w § 8 Rozporządzenia WNI.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup samochodów ciężarowych, pomimo tego, że nie będą one na stałe związane z terenem określonym w DoW, można ująć w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą w formie zwolnienia. W tym kontekście należy bowiem potwierdzić, że prowadzenie niektórych rodzajów działalności wymaga, by część aktywów wykorzystywanych przez Spółkę stanowiła tzw. ruchome środki trwałe. Równocześnie Spółka zaznacza, że możliwość uwzględniania wydatków na nabycie samochodów ciężarowych przy obliczaniu wysokości pomocy publicznej/zwolnienia od podatku dochodowego była przedmiotem szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez DKIS przedstawionych w dalszej części niniejszego wniosku.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka rozważa Nabycie przedmiotowych samochodów ciężarowych (zakup - umowa sprzedaży). Wskazany sposób nabycia znajduje się w katalogu wydatków zawartych w art. 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI. W przypadku Nabycia, samochody ciężarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz będą podlegały amortyzacji. Ponadto, biorąc po uwagę fakt, że Spółka jest dużym przedsiębiorcą, nabywane środki trwałe muszą być nowe (art. 8 ust. 5 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 2) - niniejszy warunek również zostanie spełniony przez Wnioskodawcę - nabyte samochody ciężarowe będą nowe.

Spółka zaznacza, że planowane do nabycia samochody ciężarowe niewątpliwie przyczyniają się do realizacji celu projektu na który została wydana DoW tj. zaspokojenia potrzeb klientów w zakresie produkcji ościeżnic i drzwi produkowanych w oparciu o innowacyjne własne rozwiązania technologiczne i nowoczesny park maszynowy, które ze względu na swoje gabaryty wymagają zazwyczaj transportu samochodami ciężarowymi.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 Rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane) cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody wykorzystywane byłyby wyłącznie do transportu wyrobów powstałych w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazał, że powyższa argumentacja została potwierdzona przez DKIS w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych w analogicznych sprawach. Wnioskodawca pragnie wskazać, że część ze wskazanych poniżej interpretacji odnosi się do innego instrumentu pomocy publicznej - zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej - niemniej jednak z uwagi na tożsame brzmienie przepisów i znaczące podobieństwo obydwu instytucji, w opinii Spółki przytoczenie ich wydaje się zasadne. Wskazane interpretacje to m.in.:

interpretacja indywidualna (dotycząca przepisów SSE) z 3 stycznia 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.465.2019.l.DP, w której to Organ uznał za poprawne w całości stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego (...) w ramach posiadanego Zezwolenia, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą (...) cenę nabycia Samochodów”,
interpretacja indywidualna (dotycząca przepisów DoW) z 20 lutego 2019 r., o sygn. 0112-KDIL3-3.4011.400.2018.2.MM, w treści której DKIS stwierdził, że: W związku z powyższym należy wskazać, że powyższe regulacje dają przedsiębiorcom możliwość poniesienia nakładów inwestycyjnych w tzw. ruchome środki trwałe, np. samochody osobowe, w tym w ramach umów leasingu finansowego. Reasumując - przy kalkulacji wysokości zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługującego Wnioskodawcy jako wspólnikowi Spółki, Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia ceny nabycia samochodów na podstawie umów leasingu finansowego”,
interpretacja indywidualna (dotycząca przepisów SSE) z 11 września 2018 r., o sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.261.2018.2.DP, w której DKIS uznał: Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wydatki: inwestycyjne na ruchome środki trwałe (samochody osobowe, komputery przenośne, telefony komórkowe) można ująć w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą jest prawidłowe,
interpretacja indywidualna (dotycząca przepisów SSE) z 13 lipca 2017 r., o sygn. 0112- KDIL5.4010.78.2017.1.ŁM, w treści której DKIS uznał następujące stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe w całości: Przy obliczaniu wysokości przysługującego Spółce zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu przepisów Rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej wydatków poniesionych na zakup środków transportu stanowiących środki trwałe Spółki .

Wnioskodawca ponadto podkreśla (w zakresie uzasadnienia swojego stanowiska do pytania nr 2, że na powyższe wnioski nie powinna również wpływać sytuacja, że przedmiotowe samochody ciężarowe będą mogły być przez Spółkę wykorzystywane w nieznacznej części przy dostawie towarów handlowych, nieobjętych zakresem DoW. W tym kontekście Wnioskodawca zwraca uwagę na specyfikę prowadzonej w dzisiejszych czasach działalności produkcyjnej dużych przedsiębiorstw. W sytuacji bowiem, kiedy przedsiębiorca prowadzi duży zakład produkcyjny, w ramach którego część produkcji objęta jest zakresem uzyskanej DoW, to ciężko wyobrazić sobie sytuację w której pracownicy wysyłając jednym samochodem ciężarowym część produktów (wykonanych w ramach produkcji objętej zakresem DoW) do punktu A, w przypadku konieczności dostarczenia do tego samego miejsca kilku dodatkowych towarów handlowych (nieobjętych produkcją DoW), zobowiązani byliby do wysyłania drugiego samochodu ciężarowego. Zdaniem Spółki, takie rozwiązanie w sposób nieracjonalny wpływałoby na dodatkowe generowanie kosztów po stronie przedsiębiorców, nie znajdując tym samym uzasadnienia ekonomicznego. Tym samym, przy założeniu spełnienia ww. warunków do uznania wskazanych wydatków jako wydatki kwalifikowane, zdaniem Spółki, w takiej sytuacji wydatki te również będą mogły zostać uznane jako wydatki kwalifikowane zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI. Spółka podkreśla, że w tym miejscu odnosi się do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w którym Nabyte samochody ciężarowe w przeważającym stopniu wykorzystywane byłyby do transportu produktów wyprodukowanych zgodnie z uzyskaną DoW, natomiast w okazjonalnych przypadkach, uzasadnionych czysto racjonalnymi i ekonomicznymi przesłankami, wykorzystywane byłyby w nieznacznej części do transportu towarów handlowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Na podstawie art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie podatkowe, o którym mowa w pkt 34a do ust. 1, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 3 i 4 ustawy o WNI, podstawą do korzystania z regionalnej pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym), udzielanej zgodnie z ustawą, jest wsparcie na realizację nowej inwestycji, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję w drodze decyzji, zwaną dalej „decyzją o wsparciu” (art. 13 ust. 1 ustawy o WNI).

Przedmiotem decyzji o wsparciu, w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI, jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713), maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub
zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

-z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Stosownie do § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

-pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

W myśl § 8 ust. 4 rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 2, muszą być nowe, z wyjątkiem aktywów nabywanych przez mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców (§ 8 ust. 5 ww. rozporządzenia).

Norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 34a i art. 17 ust. 4 updop stanowi formę ulgi podatkowej, która jest wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tym samym, powinna być interpretowana w sposób precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ulgą może zostać objęty wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu. Zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy o WNI, rozliczenie pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy, należy odnieść się do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zgodnie z którym w oparciu o nową inwestycję, Spółka zamierza dokonać zakupu samochodów ciężarowych. W związku z dokonanym Nabyciem, ww. samochody zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki oraz będą przez nią amortyzowane. Wszystkie z Nabywanych samochodów ciężarowych będą nowe. Samochody będą wykorzystywane przez Spółkę co najmniej przez okresy 5-letnie. Nabyte samochody ciężarowe w założeniu wykorzystywane będą przez Spółkę wyłącznie w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW do dystrybucji towarów wyprodukowanych w wyniku prowadzonej na podstawie DoW Inwestycji oraz transportu wszelkich innych niezbędnych towarów związanych z działalnością wskazaną w DoW (surowców wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, półproduktów itp.). Działalność ta będzie pomocniczo związana z procesem produkcyjnym wykonywanym na podstawie DoW. Spółka podkreśla, że zakup samochodów ciężarowych jest niezbędny z uwagę na specyfikę działalności prowadzonej przez Spółkę - kontrahenci Wnioskodawcy często wymagają od Spółki transportu wytwarzanych towarów, zaś możliwość samodzielnego transportowania niezbędnych do produkcji surowców znacznie usprawni całość procesu. Samochody będą garażowane na terenie określonym w DoW. Niemniej jednak, Wnioskodawca nie wyklucza możliwości, że w przyszłości może wykorzystywać ww. środki trwałe (ciężarówki) również do transportu innych towarów, związanych również z pozostałą działalnością Spółki (handlową). Transport towarów handlowych niezwiązanych z działalnością wskazaną w DoW stanowiłby jedynie nieznaczną część całego procesu.

Należy wskazać, że powyższe regulacje dają przedsiębiorcom możliwość poniesienia nakładów inwestycyjnych w tzw. ruchome środki trwałe, np. samochody ciężarowe.

Zatem, jeżeli w ramach nowej inwestycji Spółka nabędzie samochody ciężarowe, które będą wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie w celu transportu (dostaw) produktów wytworzonych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o DoW, przy kalkulacji wysokości zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, Wnioskodawca będzie uprawniony do uwzględnienia w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą wydatków będących ceną nabycia tych samochodów.

Natomiast, jeżeli w ramach nowej inwestycji Spółka nabędzie samochody ciężarowe, które będą wykorzystywane przez Spółkę również do transportu towarów, związanych z działalnością Spółki nie objętą działalnością prowadzoną w ramach DoW, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do uwzględnienia w wydatkach kwalifikujących się do objęcia pomocą wydatków z tyt. nabycia tych samochodów.

Należy podkreślić, że aby wydatek mógł być uznany za koszt kwalifikowany, powinien mieć ścisły związek z realizacją inwestycji z której dochód podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Zatem, nie może stanowić kosztów kwalifikowanych samochód ciężarowy wykorzystywany również do działalności nie objętej zwolnieniem, tj. do transportu towarów handlowych, nieobjętych zakresem DoW.

Na powyższe nie może mieć wpływu to, że samochody te tylko w okazjonalnych przypadkach, uzasadnionych czysto racjonalnymi i ekonomicznymi przesłankami, wykorzystywane byłyby w nieznacznej części do transportu towarów handlowych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody wykorzystywane byłyby wyłącznie do transportu wyrobów powstałych w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane), jest prawidłowe,
przy kalkulacji wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, w ramach uzyskanej DoW, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, cenę Nabycia samochodów ciężarowych w sytuacji, w której ww. samochody poza wykorzystywaniem w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach DoW byłby wykorzystywane w nieznacznej (uzasadnionej ekonomicznie) części również do transportu towarów handlowych w związku z pozostałą działalnością Spółki (przy założeniu spełnienia kryteriów określonych w § 8 Rozporządzenia WNI, związanych z uznaniem danych kosztów za wydatki kwalifikowane), jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin