Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.201.2020.2.JO
z 25 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 26 marca 2020 r. (data wpływu 30 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą składników majątku wraz z przeniesieniem pracowników w ramach Transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ze sprzedażą składników majątku wraz z przeniesieniem pracowników w ramach Transakcji.

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  A. sp. z o.o.,
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  B. sp. z o.o.
  
  

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. sp. z o.o. (dalej: „Nabywca”) jest spółką kapitałową z siedzibą w (…), działającą na rynku usług mediowych. Nabywca należy do grupy (dostawców) globalnych rozwiązań reklamowych i marketingowych … („Grupa X”). Nabywca będzie dostarczał usługi medialne i technologiczne swoim klientom. Nabywca jest częścią Y, globalnej marki technologicznej i usługowej, koncentrującej się na tworzeniu rozwiązań opartych na danych poprzez ulepszanie lub tworzenie nowych produktów, narzędzi i usług. W konsekwencji transferu, Nabywca będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

B. sp. z o.o. (dalej: „Sprzedający”) jest spółką kapitałową z siedzibą w (…). Sprzedający jest cyfrową agencją mediową, dostarczającą swoim klientom usługi cyfrowe, w szczególności usługi zoptymalizowanego wyszukiwania oraz usługi mobilne. Sprzedający jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Na moment złożenia wniosku Sprzedający zatrudniał (…) pracowników.

Sprzedający oraz Nabywca są określani łącznie w niniejszym wniosku jako „Zainteresowani”.

W ramach prowadzonej działalności, Sprzedający rozwinął cyfrowe, programistyczne rozwiązanie medialne, przeznaczone do optymalizacji wyszukiwania informacji i prowadzenia sprzedaży oraz tworzenia bezkanałowego rynku usług (dalej „C.”). Najważniejsze zastosowania C. to:

1. „C.’ - jako domyślna usługa, polegająca na ułatwieniu twórcom kampanii medialnych sprawowania kontroli nad prowadzonymi kampaniami,
   
2. lub odbiorców, który pomoże klientom zrozumieć nakładanie się kanałów cyfrowych, a tym samym zoptymalizować i uniknąć ich powielania,
   
3. Silnik optymalizacyjny, który umożliwia modelowanie mediów / modelowanie ekonometryczne w czasie rzeczywistym i umożliwia reklamodawcom alokowanie budżetu tam, gdzie możliwe jest wygenerowanie największej wartości przyrostowej.
   
   
   

Usługi świadczone w ramach udostępniania C. klientom Sprzedającego to głównie usługi programistyczne i cyfrowe świadczone przez wyspecjalizowanych pracowników Sprzedającego (dalej „Usługi C.”).

Poza świadczeniem usług związanych z C., Sprzedający pełni funkcję cyfrowej agencji mediowej.

W ramach Grupy X została podjęta decyzja o przeniesieniu wskazanych funkcji sprawowanych przez niektóre z polskich spółek z Grupy X do Nabywcy. Między innymi przeniesieniu będą podlegały aktywa i pracownicy potrzebni do świadczenia usług w zakresie C. Rozważane jest zawarcie umowy sprzedaży, na podstawie której na Nabywcę zostaną przeniesione aktywa umożliwiające obsługę i udostępnianie klientom usług w ramach C. (dalej „Transakcja”). W ramach Transakcji na Nabywcę zostaną przeniesione:

1. część zakładu pracy Sprzedającego, składającego się z 5 pracowników, który to zakład pracy zostanie przeniesiony w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy,
   
2. komputery (laptopy), służące pracownikom wymienionym w lit. a) jako narzędzie pracy w świadczeniu usług,
   
3. zobowiązania związane z przenoszonym zakładem pracy, o którym mowa w lit. a) powyżej, tj. zobowiązanie do zapłaty wynagrodzeń oraz innych świadczeń przysługujących pracownikom, zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, urzędu skarbowego oraz każdego innego właściwego organu,
   
4. prawa i obowiązki wynikające z umów z klientami w zakresie świadczenia Usług C.
   
   

W ramach Transakcji, na Nabywcę nie zostaną przeniesione następujące składniki majątkowe należące do Sprzedającego:

1. prawa i obowiązki z umów z klientami nabywającymi usługi inne niż Usługi C.,
   
2. bazy klientów,
3. licencje na oprogramowanie niezbędne do świadczenia Usług C., jak też inne licencje należące do Sprzedającego,
   
4. księgi rachunkowe Sprzedającego,
   
5. prawa z umowy najmu powierzchni użytkowej zajmowanej przez Sprzedającego,
   
6. tajemnica przedsiębiorstwa i know-how Sprzedającego,
   
7. prawa z rachunków bankowych Sprzedającego ani środków pieniężnych,
8. inne zobowiązania Sprzedającego, niezwiązane z przenoszoną częścią zakładu pracy.
   
   

Po Transakcji, Nabywca będzie świadczył Usługi C. przy wykorzystaniu nabytych składników majątku na rzecz klientów Sprzedającego oraz potencjalnie innych spółek z grupy X oraz innych podmiotów. Umowy z obecnymi klientami Sprzedającego opiewają na dostarczenie szerszego zakresu usług niż Usługi C., stąd Nabywca nie mógłby przejąć wszystkich praw i obowiązków z tych umów i w pozostałym zakresie usługi będą nadal świadczone przez Sprzedającego. Nabywca nie miałby środków do dostarczenia zamawianych przez klientów świadczeń, za wyjątkiem świadczenia Usług C. Grupa X planuje aby Nabywca w określonym momencie po transakcji zawarł kolejne umowy o świadczenie usług z klientami i świadczył Usługi C. na ich rzecz.

Ponadto, po Transakcji nabywca zawrze umowy z dostawcami usług i oprogramowania niezbędnego do prowadzenia działalności w zakresie świadczenia Usług C. Ponadto Nabywca podpisze umowę najmu powierzchni biurowej, na której prowadzona będzie działalność w zakresie świadczenia Usług C.

W ramach transakcji tylko wybrane aktywa Sprzedającego przejdą na nabywcę, a wraz z nimi dojdzie do przejęcia przez Nabywcę funkcji i zadań w zakresie świadczenia Usług C. Usługi w tym zakresie nie będą po Transakcji świadczone przez Sprzedającego. Jednak zaraz po Transakcji Nabywca nie będzie miał możliwości świadczenia Usług C. w takim samym zakresie, jak miało to miejsce w przypadku Sprzedającego, wykorzystując jedynie przeniesione aktywa, gdyż konieczne będzie pozyskanie przez Nabywcę szeregu aktywów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, takich jak zawarcie umów na dostawę usług i oprogramowania, podpisanie umowy na udostępnienie powierzchni biurowej, zawarcie umów rachunków bankowych, zawarcie umów na dostawę mediów, zawarcie umów serwisowych oraz pozyskanie innych, typowych świadczeń, niezbędnych dla prowadzenia działalności gospodarczej.

Strony umowy określą wartość przenoszonych aktywów z uwzględnieniem zasady ceny rynkowej. W odniesieniu do przenoszonej części zakładu pracy Sprzedającego (tj. 5 pracowników odpowiedzialnych za świadczenie Usług C. oraz zobowiązania związane ze stosunkiem pracy), Zainteresowani ustalą cenę za przejęcie zakładu pracy, która odpowiadała będzie rynkowej wartości funkcji, aktywów i ryzyk przenoszonych w ramach Transakcji. Wraz z przeniesieniem aktywów związanych ze świadczeniem Usług C. nastąpi bowiem transfer istotnych funkcji w zakresie możliwości udostępniania tych usług na zewnątrz.

Dla prowadzonej działalności w zakresie świadczenia Usług C. Sprzedający nie prowadzi osobnej księgowości (brak wyodrębnienia w księgach przedsiębiorstwa Sprzedającego). Sprzedający jest w stanie manualnie, na podstawie analityki księgi głównej przypisać przychody i koszty generowane przez sprzedaż Usług C.. Sprzedający nie wyodrębnia rejestru aktywów i pasywów dla działalności w zakresie Ca. Dla działalności w zakresie świadczenia usług C. nie zostały założone także osobne rachunki bankowe ani nie opracowuje się osobnego rachunku przepływu pieniężnych, bilansu czy rachunku zysków i strat.

Po Transakcji Sprzedający prowadził będzie dalszą działalność w zakresie świadczenia usług cyfrowej agencji mediowej, przy wykorzystaniu aktywów oraz kadry pracowniczej, które pozostaną w przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Poza przeniesieniem na Nabywcę aktywów związanych z C. na Nabywcę przejdą także aktywa należące do spółki D. sp. z o.o., związane ze świadczeniem usług w zakresie „data & technology”, jednak przeniesienie tych aktywów nie jest przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację i Nabywca złoży osobny wniosek w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym planowana Transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako zbycie poszczególnych aktywów na zasadach ogólnych, właściwych dla przedmiotu sprzedaży?
   
2. Czy Nabywca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymanej od Sprzedającego faktury dokumentującej Transakcję oraz do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym?
   
   

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług:

Ad. 1

Zdaniem Zainteresowanych, planowana Transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako zbycie poszczególnych aktywów na zasadach ogólnych, właściwych dla przedmiotu sprzedaży.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, należy dojść do wniosku, iż transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części leży poza zakresem opodatkowania VAT.

Z uwagi na fakt, że Transakcja opiewa na przeniesienie grupy składników majątkowych na Nabywcę, konieczne jest ustalenie, czy przedmiot sprzedaży spełnia definicję przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów (np. wyrok naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1216/09) oraz w oparciu o interpretacje indywidualne Ministra Finansów (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2015 r. sygn. IPPP1/4512-969/15-2/KR) należy przyjąć, że do zdefiniowania tego pojęcia należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: „Kodeks cywilny”).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  

• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  

• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  

• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  

• koncesje, licencje i zezwolenia;
  

• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  

• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  

• tajemnice przedsiębiorstwa;
  

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  
  

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 551 Kodeksu cywilnego. Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc uznanie, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”. Potwierdza to art. 552 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym „czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych”.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że przedmiot Transakcji nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, gdyż nie będzie on stanowić zespołu składników majątkowych, który wykazywałby cechę zorganizowania. Przedmiotem Transakcji będzie zbycie poszczególnych składników majątku, a nie całego przedsiębiorstwa zdolnego do kontynuowania dotychczasowej działalności Sprzedającego. Przedmiotem Transakcji będzie bowiem tylko i wyłącznie określona liczba składników majątkowych, które na dzień dokonania Transakcji nie będą tworzyć organizacyjnej funkcjonalnej całości, za pomocą której można by prowadzić działalność gospodarczą, czy też realizować określone funkcje w ramach takiej działalności.

Istotne jest przy tym, iż w ramach Transakcji nie zostaną zbyte przez Sprzedającego składniki majątku, które stanowić będą przedsiębiorstwo Sprzedającego, w tym np. nazwa przedsiębiorstwa, środki finansowe, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi rachunkowe związane z prowadzeniem działalności.

Wskazać także należy, że po przeprowadzeniu Transakcji Sprzedający kontynuował będzie świadczenie pozostałych usług (z wyłączeniem Usług C.) na rzecz dotychczasowych klientów, z wykorzystaniem aktywów nieprzeniesionych na Nabywcę. Powyższe jednoznacznie świadczy o tym, że Transakcja nie będzie opiewała na przeniesienie przedsiębiorstwa Sprzedającego, a jedynie na sprzedaż określonych składników majątkowych.

Planowane przeniesienie składników majątkowych związanych ze świadczeniem Usług C. nie będzie stanowiło także przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego. Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jako „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Zatem, aby zbiór danych składników majątkowych mógł być uważany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), muszą być spełnione łącznie wszystkie elementy definicji przytoczonej powyżej, co oznacza, że:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;
  

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  

• składniki te są przeznaczone do realizacji zadań gospodarczych;
  

• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.
  
  
  

Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby ZCP stanowiło zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy ZCP stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Ocena odrębności na tej płaszczyźnie powinna polegać na analizie umiejscowienia zespołu składników majątkowych w ramach struktury przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania i możliwości alokacji do zadań, których wykonywaniu mają służyć.

W związku z faktem, że:

• składniki majątku będące przedmiotem Transakcji nie są wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze),
  

• składniki majątku będące przedmiotem Transakcji nie stanowią jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w strukturze Sprzedającego (np. oddziału wyodrębnionego w KRS i związanego wyłącznie z Usługami C. objętymi Transakcją),
  

• przedmiotem Transakcji będą jedynie wybrane składniki materialne (komputery) oraz niematerialne (zakład pracy i zobowiązania z nim związane), a Transakcja nie obejmie wszystkich składników majątku Sprzedającego, które związane są ze świadczenie Usług C.,
  

- przedmiot Transakcji nie spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego. Przenoszone składniki majątku nie będą uznane za wyodrębnione organizacyjnie w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. ZCP jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązania były wyodrębnione i dały się przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionego majątku (tak, aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Wskazać także należy, że możliwość przypisania, np. kosztów do danego składnika majątkowego na podstawie prowadzonych ewidencji podatkowych nie stanowi o istniejącym wyodrębnieniu finansowym (tak np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.11.2019.4.PS).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego:

• Sprzedający nie prowadzi dla działalności w zakresie świadczenia usług C. odrębnych ksiąg rachunkowych,
  

• Sprzedający nie wyodrębnia dla przenoszonej działalności w zakresie świadczenia Usług C. aktywów i pasywów, w tym należności i zobowiązań,
  

• Sprzedający nie przypisuje na bieżąco do działalności w zakresie świadczenia usług C. przychodów i kosztów,
  

• Sprzedający nie opracowuje odrębnego rachunku przepływów pieniężnych, bilansu czy rachunku zysków i strat dla w zakresie świadczenia usług C.,
  

• dla działalności w zakresie świadczenia usług C. nie zostały założone odrębne rachunki bankowe,
  

• Nabywca nie przejmie ksiąg rachunkowych Sprzedającego związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie przenoszonych aktywów,
  

• Nabywca nie przejmie rachunków bankowych ani środków finansowych Sprzedającego,
  

• Nabywca nie przejmie należności Sprzedającego.
  

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że przedmiot Transakcji nie spełnia kryterium wyodrębnienia finansowego.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne ZCP sprowadza się do realizacji określonych zadań gospodarczych, wyodrębnionych w ramach funkcji przedsiębiorstwa. W powyższym zakresie, punktem odniesienia jest rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa i na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

W konsekwencji, dany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) powinien być zdolny do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, po jego zbyciu na rzecz nabywcy, tak jakby był oddzielnym przedsiębiorstwem.

Co ważne, kontynuowanie działalności nie powinno wymagać dodatkowych nakładów finansowych czy też przeprowadzenia restrukturyzacji organizacyjnej przejętych składników.

Jak podkreślają również organy podatkowe, odrębność funkcjonalna jest niejako wypadkową istnienia odrębności organizacyjnej i finansowej. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową (tak przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2017 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. 3063-ILPP1- 1.4512.4.2017.2.SJ).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nabywca nie nabędzie wszystkich składników majątkowych oraz praw przysługujących Sprzedającemu, które pozwoliłyby na prowadzenie działalności gospodarczej przez Nabywcę za pomocą nabywanych składników majątkowych. W szczególności, przedmiotem sprzedaży nie będą takie składniki majątku jak:

• prawa i obowiązki z umów z klientami nabywającymi usługi inne niż Usługi C.,
  

• bazy klientów,
  

• licencje na oprogramowanie niezbędne do świadczenia Usług C., jak tez inne licencje należące do Sprzedającego,
  

• księgi rachunkowe Sprzedającego,
  

• prawa z umowy najmu powierzchni użytkowej zajmowanej przez Sprzedającego,
  

• tajemnica przedsiębiorstwa i know-how Sprzedającego,
  

• prawa z rachunków bankowych Sprzedającego ani środków pieniężnych,
  

• inne zobowiązania Sprzedającego, niezwiązane z przenoszoną częścią zakładu pracy.
  
  
  

W ocenie Zainteresowanych, w opisanym zdarzeniu przyszłym składniki majątku Sprzedającego, w tym pracownicy, które zostaną przeniesione do Nabywcy nie byłyby w stanie w pełni, bez dokonywania określonych zmian i uzupełnień, funkcjonować na rynku, jako samodzielne przedsiębiorstwo. Nabywane składniki majątku samodzielnie nie umożliwiają Nabywcy podjęcia (kontynuowania) działalności gospodarczej wykonywanej dotychczas przez Sprzedającego w zakresie świadczenia usług C.. W ujęciu funkcjonalnym, aby działalność, jaka była prowadzona przez Sprzedającego, mogła być prowadzona przez Nabywcę, konieczne jest dokonanie dostosowań takich jak zawarcie umów najmu, pozyskanie licencji i oprogramowania niezbędnego do prowadzenia działalności programistycznej i cyfrowej, dopóki Nabywca nie zacznie świadczyć usług bezpośrednio na rzecz podmiotów trzecich. Należy wskazać, że istotnym elementem działalności prowadzonej przez Nabywcę w zakresie świadczenia usług C. jest relacja zachodząca pomiędzy Sprzedającym i Nabywcą, tzn. sprzedaż - w pierwotnym okresie po Transakcji - usług na rzecz Sprzedającego, które następnie będą oferowane klientom Sprzedającego na podstawie zawartych umów o świadczenie usług.

Nabywca nie otrzyma od Sprzedającego także bazy klientów.

Wskazać należy, że podstawowym celem przeprowadzenia Transakcji jest przeniesienie do Nabywcy doświadczonego i zorganizowanego zespołu pracowników, gotowego do prowadzenia w przyszłości działalności w zakresie świadczenia Usług C. W efekcie Transakcji, Nabywca pozyska zasoby ludzkie umożliwiające mu świadczenie usług niematerialnych i usług cyfrowych, których świadczenie w przeważającej mierze uzależnione są od obecności kapitału ludzkiego. Jednakże pozyskanie wykwalifikowanego zespołu pracowników nie spowoduje, że Nabywca stanie się samodzielny w zakresie udostępniania Usług C. Nabywca wciąż będzie musiał pozyskać szereg usług i świadczeń, niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, takich jak licencje, udostępnienie powierzchni biurowej dla pracowników, zawarcie umów rachunków bankowych czy zawarcie umów z klientami na świadczenie Usług C.

W świetle powyższego, w opisanym zdarzeniu przyszłym aktywa będące przedmiotem Transakcji nie byłyby w stanie, bez dokonywania istotnych zmian i uzupełnień, funkcjonować na rynku jako samodzielne przedsiębiorstwo. Nabywane aktywa samodzielnie nie umożliwiają Nabywcy podjęcia (kontynuowania) działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. W ujęciu funkcjonalnym działalność, jaka była prowadzona przy wykorzystaniu Aktywów przez Sprzedającego, będzie co prawda prowadzona w dalszym ciągu przez Nabywcę, lecz w tym celu konieczne jest dokonanie daleko idących dostosowań. Bez tych dodatkowych czynności Nabywca nie będzie w stanie wykorzystywać nabywanych aktywów do prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, ani też same te aktywa nie mogłyby funkcjonować na rynku, jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Prawidłowość stanowiska Zainteresowanych potwierdza szereg interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wydanych w sprawach, gdzie istotnym elementem przenoszonego zbioru aktywów byli pracownicy wraz z niewielką liczbą składników materialnych. W każdej z przytoczonych interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że przedmiotem zbycia nie było przedsiębiorstwo ani jego zorganizowana część, a transakcja podlegała opodatkowaniu VAT:

1. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.11.2019.4.PS,
   
2. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 lipca 2018 r., nr 0111- KDIB3-2.4012.293.2018.4.AZ,
   
3. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2018 r., nr 0112- KDIL1-3.4012.75.2018.1.KM,
   
4. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 października 2017 r., nr 0115-KDIT1 -3.4012.563.2017.1.AT.
   
   
   

W związku z powyższym, planowana Transakcja stanowić będzie dostawę towarów i świadczenie usług podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a nie zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

Ad. 2

Zdaniem Zainteresowanych, Nabywca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymanej od Sprzedającego faktury dokumentującej sprzedaż środków trwałych (komputerów) oraz zapłatę wynagrodzenia za przeniesienie funkcji, aktywów i ryzyk w związku z przeniesieniem w ramach Transakcji części zakładu pracy Sprzedającego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na dzień dokonania Transakcji Nabywca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniać ustawową definicję podatnika zawartą w art. 15 Ustawy o VAT. Po nabyciu składników majątku, Nabywca zamierza wykorzystywać je do świadczenia Usług C. Taki typ działalności - jako odpłatne świadczenie usług - podlega opodatkowaniu VAT (zasadniczo według stawki VAT 23%). Planowane nabycie składników majątku będzie zatem związane z wykonywaniem przez Nabywcę czynności opodatkowanych VAT.

Wskazać także należy, że przeniesienie części zakładu pracy Sprzedającego na Nabywcę za wynagrodzenie powinno być uznane za odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT.

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
   
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
   
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   
   

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu, istotne jest zatem określenie czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Oznacza to konieczność weryfikacji, czy:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
   
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   
   

W przedmiotowej sprawie Nabywca i Sprzedający zawrą umowę, na podstawie której aktywa Sprzedającego, za wynagrodzeniem, zostaną przeniesione na Nabywcę. Aktywa te nie będą stanowiły przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, lecz część zakładu pracy Sprzedającego oraz środki trwałe. Zainteresowani planują ustalić wynagrodzenie za przeniesienie kapitału ludzkiego jako wynagrodzenie za przeniesienie potencjału gospodarczego, generowanego przez wyspecjalizowany zespół pracowników, będący przedmiotem Transakcji. W konsekwencji należy przyjąć, że przeniesienie pracowników do Nabywcy stanowić będzie odpłatne świadczenie usług przez Sprzedającego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W analizowanym przypadku istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem, a otrzymanym wynagrodzeniem, gdyż strony uzgodnią wynagrodzenie w zamian za dokonany transfer zakładu pracy. Stanowisko, zgodnie z którym przeniesienie zakładu pracy za wynagrodzeniem stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT, zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 marca 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.11.2019.4.PS oraz w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 lipca 2018 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.293.2018.4.AZ.

Po przeprowadzeniu Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT, Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu składników majątku Sprzedającego, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. Odliczenie podatku naliczonego będzie przysługiwało zatem na zasadach ogólnych, tj. z uwzględnieniem całokształtu przepisów o odliczaniu VAT, a w szczególności przy założeniu, że nie będą miały miejsca okoliczności negatywne wyłączające prawo do odliczenia, w szczególności nie będzie miała miejsca żadna z sytuacji opisanych w art. 88 Ustawy o VAT. Natomiast ewentualna nadwyżka podatku naliczonego VAT nad należnym będzie podlegała zwrotowi na rachunek Nabywcy w trybie przewidzianym w art. 87 Ustawy o VAT.

Podsumowując, z uwagi na fakt, iż przenoszone składniki majątku oraz zakład pracy będące przedmiotem Transakcji będą wykorzystywane przez Nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Nabywca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedającego w związku z dokonaniem Transakcji oraz do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego VAT nad podatkiem należnym na rachunek Nabywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ zauważa, że obecny publikator wskazanej przez Zainteresowanych ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to: Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, z których wynika, że przedmiotem zbycia nie będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, a zawarte umowy będą prawnie skuteczne oraz czynności zbycia poszczególnych składników przedsiębiorstwa będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług i nie znajdą zastosowania wyłączenia w zakresie prawa do odliczenia wskazane w art. 88 ustawy o podatku od towarów. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź pcelno-skarbowej zostanie określony odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 dotyczącym kwestii opodatkowania Transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.