Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.294.2020.1.AZ
z 27 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki ponoszone przez Uczelnię w związku z realizacją projektu, w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określania proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a - 2h oraz ust. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki ponoszone przez Uczelnię w związku z realizacją projektu, w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określania proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a - 2h oraz ust. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Uniwersytet (dalej: Wnioskodawca lub Uczelnia), jest uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U z 2020 r. poz. 85 ze zm.; dalej: u.p.s.w.w.).

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Uczelnia występuje jako jeden z Członków Konsorcjum, który realizuje projekt pn. „….”. Program objęty jest pomocą finansową w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia z Województwem „…”.

Wskazane Konsorcjum, którego członkiem jest Wnioskodawca, stanowi zrzeszenie podmiotów połączonych w celu realizacji wyznaczonej inwestycji. Przedmiotowy projekt dotyczy problematyki, która jest realizowana przez Wnioskodawcę w ramach zadań statutowych.

Wnioskodawca podkreśla, że zrzeszenie to nie stanowi umowy spółki cywilnej, ani żadnego porozumienia o charakterze gospodarczym, które mogłyby zostać uznane za powołanie odrębnego podmiotu gospodarczego lub wspólne przedsięwzięcie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca wskazuje, że w skład Konsorcjum, w związku z realizacją projektu, wchodzą następujące podmioty:

• Lider Konsorcjum – N. Sp z o.o.;
• Konsorcjant - Uniwersytet;
• Konsorcjant - Politechnika.
  
  

Konsorcjum zawarło z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju z siedzibą w Warszawie (dalej: NCBiR) umowę o dofinansowanie wyżej wskazanego projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, Poddziałanie 4.1.1. Strategiczne programy badawcze dla gospodarki.

Wnioskodawca wskazuje, że Konsorcjum zostało zawarte tylko na czas niezbędny do całkowitego zrealizowania celu, w jakim zostało zawarte, tzn. złożenie wniosku o przyznanie pomocy do NCBiR, zawarcie umowy o przyznaniu pomocy z NCBiR, realizację zadań opisanych we wniosku o przyznanie pomocy.

Koszty wykonania poszczególnych zadań w projekcie bezpośrednio ponoszą realizujący je Członkowie Konsorcjum. Koszty te zostały wskazane, w podziale na poszczególnych Konsorcjantów, we wniosku o dofinansowanie projektu w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia z Województwem „….”.

Wnioskodawca wskazuje, że Uniwersytet, zgodnie z wyżej wskazanym wnioskiem, pokrywa następujące koszty z otrzymanego dofinansowania

• wynagrodzenia zespołu badawczego,
• zakup zwierząt doświadczalnych oraz pasza i ściółka dla zwierząt doświadczalnych,
• zakup zużywalnych materiałów medycznych i leków,
• zakup drobnego sprzętu medycznotechnicznego oraz laboratoryjnego,
• koszty serwisu sprzętu,
• koszty promocji rezultatów projektu na arenie międzynarodowej.
  
  

Faktury VAT dotyczące ww. wydatków poniesionych bezpośrednio przez Uczelnię w związku z realizacją projektu, będą wystawiane na Wnioskodawcę

Celem projektu jest opracowanie technologii modyfikacji wewnętrznego stabilizatora kręgosłupa do leczenia skolioz u dzieci poprzez zwiększenie jego odporności na ścieranie, a tym samym zmniejszenie ryzyka degradacji tkankowej oraz zaburzeń w kinematyce kolumny kręgosłupa. Problem leczenia skolioz u dzieci nie został do dziś rozwiązany w sposób satysfakcjonujący. Opiera się on bowiem na dwóch wykluczających się założeniach: konieczności usztywnieniem stabilizowanego odcinka kręgosłupa oraz jednoczesnego umożliwienia niezahamowanego wzrostu. Obecnie stosowana jest tzw. etapowa metoda leczenia skolioz polegająca na rozsuwaniu stabilizatora metodami operacyjnymi. Konieczne jest opracowanie takiego rozwiązania, które pozwalałoby na jak najwcześniejszą korekcję skoliozy z jednoczesnym zmniejszeniem liczby operacji oraz ryzyka wystąpienia powikłań. Oferowane przez N. Sp. z o.o. stabilizatory częściowo rozwiązują powyższy problem. Posiadają w swojej konstrukcji pary kinetyczne umożliwiające względne przemieszczenia elementów konstrukcyjnych stabilizatora bez konieczności ingerencji chirurgicznej. Rozwiązanie posiada jednak wady uniemożliwiające ich dalsze stosowanie. Występowanie tarcia pomiędzy rozsuwającymi się elementami stabilizatora powodujące degradację jego elementów i odkładanie cząstek stopów metalu w tkankach. To z kolei może być przyczyną występowania stanów zapalnych i skutków ubocznych.

W wyniku realizacji projektu opracowane zostanie rozwiązanie umożlwiające wyeliminowanie występowania zużycia ciernego poprzez naniesienie powłoki DLC (Diamond Like Carbon) metodą PVD. Powłoki DLC charakteryzują się wysoką twardością i odpornością na ścieranie, a jednocześnie wykazują się biozgodnością tkankową. Interdyscyplinarny zespół opracuje projekt rozwiązania konstrukcyjnego stabilizatora, który będzie zweryfikowany na podstawie badań doświadczalnych na modelach fizycznych kręgosłupa oraz badań w warunkach in vivo na modelu zwierzęcym.

Do zadań N. Sp. z o.o , jako Lidera Konsorcjum w tym projekcie należy:

• reprezentowanie pozostałych członków konsorcjum we wszystkich sprawach związanych z wykonywaniem umowy;
• niezwłoczne poinformowanie Instytucji Pośredniczącej, tj. NCBiR o zmianach w umowie konsorcjum wpływających na realizację projektu oraz przedstawienie kopii aneksów do umowy konsorcjum;
• zapewnienie prawidłowej realizacji projektu przez wszystkich konsorcjantów oraz przedstawianie kopii aneksów do umowy konsorcjum;
• zapewnienie prawidłowej realizacji projektu przez wszystkich konsorcjantów oraz należyte wykonanie przez nich wszelkich obowiązków, które są niezbędne do realizacji umowy;
• ponoszenie odpowiedzialności za działania lub zaniechania konsorcjantów - w zakresie obowiązków Lidera konsorcjum wynikających z umowy.
  
  

Zgodnie z umową konsorcjum (par. 8 pkt 2) zakres praw majątkowych do wyników badań przemysłowych będących rezultatem projektu przysługuje Liderowi Konsorcjum i Konsorcjantom w proporcji odpowiadającej faktycznemu ich udziałowi w całkowitej kwocie kosztów kwalifikowanych. Z kolei par. 8 pkt 6 umowy konsorcjum stanowi, że przekazanie posiadanych praw majątkowych do wyników badań przemysłowych, będących rezultatem projektu pomiędzy Liderem Konsorcjum lub Konsorcjantami następuje za wynagrodzeniem odpowiadającym wartości rynkowej tych praw.

Zgodnie z par. 7 umowy konsorcjum to Lider Konsorcjum zobowiązuje się do wdrożenia wyników badań przemysłowych i prac rozwojowych. Jednak po zakończeniu projektu Uczelnia będzie uczestniczyć w jego komercjalizacji, tzn. w efekcie projektu powstanie niewątpliwie przychód z tytułu licencjonowania lub innej formy komercjalizacji wyników badań i Uczelnia będzie partycypować w tych przychodach. Przychód będzie proporcjonalny do udziału jednostki naukowej w kosztach.

Wnioskodawca wskazuje również, że wyniki badań/prac nie będą w jakikolwiek sposób związane z odpłatną działalnością dydaktyczną Uczelni ani także z nieodpłatną działalnością dydaktyczną Uczelni, tzn. nie będą one tematem zajęć na odpłatnych bądź nieodpłatnych studiach, kursach, konferencjach.

Reasumując, efekty przedmiotowego projektu są i będą przez Uczelnię wykorzystywane do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu VAT, bowiem w związku z udziałem w projekcie, Uczelnia będzie partycypować w przychodach z tytułu komercjalizacji wyników badań.

Wnioskodawca wskazuje zatem, że wykorzystuje/będzie wykorzystywał efekty przedmiotowego projektu, do czynności podlegających opodatkowaniu VAT (udział w komercjalizacji) i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (badawczo-naukowa działalność statutowa) i nie ma możliwości odrębnego określenia z jakim rodzajem działalności będzie związany wydatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone przez Uczelnię w związku z realizacją wyżej opisanego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone przez Uczelnię w związku z realizacją projektu, w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określania proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a - 2h oraz ust. 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do częściowego odliczania podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki ponoszone przez Uczelnię w związku z realizacją projektu, w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określania proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a - 2h oraz ust. 22 ustawy VAT.

Na gruncie ustawy o VAT, tj. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.

• nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT, oraz
• nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
  
  

Ad. 1

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza ko, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług, z zamiarem przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to, jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać za nabycie związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ad.2

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnił prawa do odliczenia VAT od związku danego nabytego towaru czy danej usługi z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest bowiem, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów i usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, iż zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej - obecnie lub w przyszłości

Podatnik może zatem skorzystać z prawa do odliczenia VAT naliczonego, bez konieczności oczekiwania, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Ponadto, jak wynika z doktryny oraz ugruntowanego stanowiska organów podatkowych, związek między zakupami a sprzedażą opodatkowaną nie musi mieć charakteru bezpośredniego.

Reasumując, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Uniwersytet będzie partycypował w przychodach z komercjalizacji wyników badań. Ponadto sam udział w projekcie związany jest z realizacją przez Uczelnię jej celów statutowych w zakresie prowadzenia działalności naukowej i prac badawczo- rozwojowych.

Należy podkreślić, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z wyżej omówionego art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany wydatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zauważa, że nie ma możliwości przyporządkowania w całości wydatków do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Tym samym Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie towary i usługi nabyte w ramach projektu będą zatem wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i niepodlegających VAT.

Tym samym przywołać w tym miejscu należy art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez mego nabyć.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Reasumując, w przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Uczelnia uważa zatem, że powinna stosować odliczenie podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach związanych z przedmiotowym projektem, w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określania proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a - 2h oraz ust. 22 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanego. Inne kwestie zawarte w opisie stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.