INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie kontraktu zawartego z firmą niemiecką, polegających na pozyskiwaniu kontrahentów w Polsce oraz sposobu ich dokumentowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na podstawie kontraktu zawartego z firmą niemiecką, polegających na pozyskiwaniu kontrahentów w Polsce oraz sposobu ich dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego i technicznego. Jest „płatnikiem podatku VAT” zarejestrowanym „do celów VAT UE”. Zamierza zawrzeć kontrakt z firmą niemiecką zajmującą się wykonywaniem i instalacją wind w budynkach. Firma ta chciałaby instalować swoje windy w Polsce, a Pana zadanie będzie polegać na pozyskiwaniu dla niej kontrahentów. Zgodnie z postanowieniami kontraktu, będzie Pan otrzymywać stałe miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2.500 euro, zwrot wydatków za przejazdy, noclegi, itp., wg załączonych rachunków, jak również 2,5% prowizji od sprzedaży wind zainstalowanych w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

• Jaką stawką podatku powinien Pan opodatkować przychody z kontraktu w postaci miesięcznego wynagrodzenia w wysokości 2.500 euro...
• W jaki sposób opodatkować otrzymywaną prowizję w wysokości 2,5% od sprzedaży instalowanych wind...
• W jaki sposób opodatkować pozostałe zwracane wydatki (zwrot przez firmę niemiecką poniesionych kosztów po okazaniu rachunków)...

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie ustalone na mocy kontraktu, t.j. 2.500 euro miesięcznie, jak również zwracane wydatki oraz kwota prowizji w wysokości 2,5%, stanowią zapłatę za usługi na rzecz przedsiębiorcy, wobec czego zastosowanie będzie mieć ogólna reguła wynikająca z art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazał Pan, że w myśl tego przepisu miejscem świadczenia usług na rzecz przedsiębiorcy jest państwo, w którym przedsiębiorca ma siedzibę (miejsce zamieszkania). Z uwagi na fakt, iż usługi są świadczone na rzecz przedsiębiorcy mającego siedzibę na terytorium Niemiec, to sprzedana usługa ma miejsce świadczenia w Niemczech, zatem nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Dodał Pan, iż w takim przypadku należy wystawić „fakturę handlową”, t.j. bez kwot i stawek podatku, czyli fakturą ze stawką „np” – nie podlega podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:



1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;


2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy ustawy wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami, w tym usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, dla których miejscem świadczenia – w oparciu o art. 28e ustawy - jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższej regulacji prawnej wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia. Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Również Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347/1 ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Dla określenia, czy dane usługi powinny być klasyfikowane jako związane z nieruchomościami i w związku z tym powinny podlegać opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy usługi te w danym stanie faktycznym pozostają w bezpośrednim związku z nieruchomością.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle zapisów art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W oparciu o art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (ust. 2 ww. artykułu).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 15 tego aktu prawnego, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Przepis § 26 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (ust. 2 powołanego wyżej paragrafu).

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (ust. 3 tegoż paragrafu).

W § 26 ust. 4 rozporządzenia podano, że w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie projektowania budowlanego, urbanistycznego i technicznego. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Zamierza Pan zawrzeć kontrakt z firmą niemiecką zajmującą się wykonywaniem i instalacją wind w budynkach. Firma ta chciałaby instalować swoje windy w Polsce, a Pana zadanie będzie polegać na pozyskiwaniu dla niej kontrahentów. Zgodnie z postanowieniami kontraktu, będzie Pan otrzymywać stałe miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2.500 euro, zwrot wydatków za przejazdy, noclegi, itp., wg załączonych rachunków, jak również 2,5% prowizji od sprzedaży wind zainstalowanych w Polsce.

Treść wniosku wskazuje zatem, że stałe miesięczne wynagrodzenie oraz zwrot poniesionych wydatków otrzymywać Pan będzie niezależnie od tego, czy dojdzie do instalacji wind. Zgodzić się zatem należy z Panem, iż na gruncie przepisów dotyczących miejsca świadczenia, do czynności, za które wypłacane jest wynagrodzenie składające się jedynie z tych elementów, zastosowanie znajdzie zasada ogólna zawarta w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w przypadku, gdy wynagrodzenie obejmuje dodatkowo prowizję, która uzależniona jest od wystąpienia sprzedaży wind zainstalowanych w budynkach położonych na terytorium Polski, uznać należy, że świadczona przez Pana usługa pozyskiwania klientów będzie ściśle związana z konkretną nieruchomością.

Reasumując, jeżeli rezultatem podejmowanych przez Pana działań będzie instalacja windy na rzecz ostatecznego klienta, czynności te uznać należy za usługi związane z nieruchomościami spełniające dyspozycję art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w tym przypadku zastosowania nie znajdzie – wbrew Pana stwierdzeniu - przepis art. 28b ust. 1 ustawy. W związku z tym miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania tych usług, będzie miejsce położenia nieruchomości (budynków), czyli terytorium kraju. Wykonywane czynności podlegać będą opodatkowaniu podstawową, 23% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, bowiem w odniesieniu do tych usług przepisy ustawy, jak również aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku lub zwolnienia. Przedmiotowe czynności powinny zostać udokumentowana fakturą VAT, wystawioną zgodnie z powołanym wyżej art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w przypadku, kiedy nie dojdzie do transakcji w zakresie instalacji windy, wykonywane czynności nie będą miały charakteru usług związanych z nieruchomościami. Uwzględniając fakt, iż w świetle regulacji zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług kontrahent niemiecki spełnia definicję podatnika, a z treści wniosku nie wynika, aby miał stałe miejsce prowadzenia działalności w kraju innym niż jego siedziba, miejscem świadczenia i opodatkowania tych czynności - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę, t.j. Niemcy. Zatem w tej części usługi wykonywane na podstawie kontraktu nie będą podlegać opodatkowaniu na terytorium Polski. Dla udokumentowania wykonanych usług, powinien Pan - o ile nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec - wystawić fakturę VAT, stosownie do regulacji zawartych w art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w przepisach powołanego wyżej rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.

Końcowo informuje się, że kwestia dotycząca opodatkowania usług instalowania wind na terenie Niemiec oraz sposobu ich dokumentowania, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-1135b/11/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).