Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.95.2020.2.SJ
z 21 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2020 r. (data wpływu 11 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2020 r. (data nadania i wpływu 20 maja 2020 r.) na wezwanie nr 0114-KDIP2-2.4010.95.2020.1.SJ z dnia 18 maja 2020 r. (data nadania 18 maja 2020 r., data odbioru 18 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia transgranicznego w części dotyczącej:

• braku powstania przychodu po stronie spółki przejmującej – jest prawidłowe;
  

• braku powstania przychodu w związku z konfuzją – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu w związku z połączeniem transgranicznym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. („Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością – posiadającą siedzibę oraz miejsce zarządu na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych („podatek CIT”). Kapitał zakładowy Wnioskodawcy wynosi 200.000,00 PLN („Kapitał Zakładowy”) i został w całości pokryty wkładem pieniężnym.

Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Cypru, będąca właścicielem 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy („Spółka Cypryjska”). Spółka Cypryjska jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na Cyprze, będącą rezydentem podatkowym na Cyprze dla celów podatku dochodowego, tj. spółka utworzona według prawa cypryjskiego: „εταιρείες” jak określono w przepisach dotyczących podatku dochodowego (poz. 8 załącznika nr 3 do ustawy o CIT i poz. 8 załącznika nr 4 do ustawy o CIT).

Kapitał zakładowy Spółki Cypryjskiej wynosi 5 000 EURO i dzieli się na 5 000 udziałów o wartości 1 Euro każdy. Jedynym udziałowcem Spółki Cypryjskiej jest osoba fizyczna posiadająca miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii oraz niepodlegająca na terytorium Polski tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT.

Spółka Cypryjska nie posiadała, nie posiada i nie będzie posiadała na terytorium Polski zakładu w rozumieniu umowy między rządem Rzeczpospolitej Polskiej a rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i majątku z dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523), zmienioną protokołem z dnia 22 marca 2012 r. (Dz. U. z 2012 r. Poz.1383).

Obecnie, planowane jest – opisane w Tytule IV Dziale I Rozdziale 21 KSH – transgraniczne połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską („Połączenie Spółek”) – poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (tj. Spółki Cypryjskiej) na spółkę przejmującą (tj. na Wnioskodawcę) za nowe udziały, które spółka przejmująca (tj. Wnioskodawca) wyda wspólnikowi spółki przejmowanej – Spółki Cypryjskiej. Tym samym, ustanie byt prawny Spółki Cypryjskiej jako spółki przejmowanej, a na Wnioskodawcę zostanie przeniesiony cały majątek Spółki Cypryjskiej – Wnioskodawca z mocy prawa wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Cypryjskiej (sukcesja uniwersalna).

W wyniku planowanych czynności nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy i przyznanie dotychczasowemu wspólnikowi Spółki Cypryjskiej nowo utworzonych udziałów. Wartość rynkowa majątku Spółki Cypryjskiej przenoszonego na Wnioskodawcę w wyniku Połączenia Spółek odpowiadać będzie wartości rynkowej nowo utworzonych udziałów Wnioskodawcy przyznanych dotychczasowemu wspólnikowi Spółki Cypryjskiej w kapitale zakładowym Wnioskodawcy podwyższonym w związku z Połączeniem Spółek o wartość nominalną równą wartości rynkowej przejmowanego majątku.

W związku z tym, iż Spółka Cypryjska (spółka przejmowana) jest spółką dominującą, a Wnioskodawca (spółka przejmująca) jest spółką zależną, będzie to tzw. połączenie odwrotne, w którym spółka zależna przejmie spółkę dominującą. Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy po połączeniu Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską będzie dotychczasowy wspólnik Spółki Cypryjskiej – osoba fizyczna posiadająca miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii oraz niepodlegająca na terytorium Polski tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT.

Na moment Połączenia Spółek, Wnioskodawca zakłada, iż będzie posiadał w księgach rachunkowych: [kapitały zapasowe / straty z lat ubiegłych / zobowiązania do wspólnika]. Na moment Połączenia Spółek Wnioskodawca będzie dłużnikiem Spółki Cypryjskiej z tytułu pożyczek udzielonych przez Spółkę Cypryjską na rzecz Wnioskodawcy.

Planowane Połączenie Spółek jest uzasadnione ekonomicznie. Spółka Cypryjska jest spółką holdingową, która nie prowadzi działalności operacyjnej (jest jedynie właścicielem 100% udziałów Wnioskodawcy), a jej obecne funkcjonowanie – z powodu braku bieżących przychodów z tytułu udziału w zyskach Wnioskodawcy – generuje wyłącznie koszty ponoszone na Cyprze.

Powodem planowanego przeprowadzenia Połączenia Spółek jest uproszczenie struktury, zredukowanie kosztów funkcjonowania dwóch podmiotów. Połączenie doprowadzi do uproszczenia przepływów pieniężnych oraz uproszczenia sposobu funkcjonowania Wnioskodawcy. Celem Połączenia Spółek jest również to, by uproszczenie struktury biznesowej spowodowało, iż spółka przejmująca będzie miała siedzibę w miejscu prowadzenia działalności operacyjnej, tj. w Polsce.

Ponieważ Spółka Cypryjska jest wyłącznie spółką holdingową i nie ma planów rozpoczynania działalności operacyjnej na Cyprze, ewentualne połączenie proste (tj. przejęcie Wnioskodawcy przez Spółkę Cypryjską) – dla osiągnięcia zamierzonego celu – skutkowałoby koniecznością wszczęcia transgranicznej procedury przeniesienia siedziby Wnioskodawcy.

W wyniku Połączenia Spółek dojdzie również do wygaszenia (niewymagalnych jeszcze) zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki Cypryjskiej. Wygaszenie nastąpi poprzez tzw. konfuzję, tj. sytuację, w której wierzytelności i dług z tytułu tego samego stosunku zobowiązaniowego będą przysługiwały tej samej osobie. Wnioskodawca, ze względu na brak wystarczającej płynności finansowej, nie byłby w stanie dokonać spłaty zobowiązań (pożyczek) wobec Spółki Cypryjskiej. Stan taki stwarza ryzyko powstania w przyszłości niewypłacalności Wnioskodawcy, gdyby w dacie wymagalności tych zobowiązań, Wnioskodawca nie był ich w stanie spłacić.

Zatem, połączenie Spółki Cypryjskiej z Wnioskodawcą doprowadzi do: (i) uproszczenia struktury biznesowej Spółki Cypryjskiej i Wnioskodawcy, (ii) obniżenia kosztów zarządzania i kosztów administracji Spółki Cypryjskiej i Wnioskodawcy, (iii) zlokalizowanie całej struktury biznesowej w miejscu prowadzenia działalności operacyjnej, (iv) wygaszenia zobowiązań, co do których Wnioskodawca spodziewa się, że – gdyby nie doszło do połączenia – nie byłby w stanie ich uregulować.

W związku z Połączeniem Spółek nie ulegnie zmianie forma prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę (Wnioskodawca nadal będzie działał w formie spółki z o.o.).

Połączenie Spółek zostanie dokonane bez wnoszenia dopłat.

Pismem z dnia 20 maja 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o dane identyfikacyjne spółki przejmowanej:

(…)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Połączenie Spółek, czyli transgraniczne połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską – dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Cypryjskiej na Wnioskodawcę za nowe udziały, które Wnioskodawca wyda wspólnikowi Spółki Cypryjskiej – będące tzw. połączeniem odwrotnym, w którym to spółka zależna (tj. Wnioskodawca) przejmie spółkę dominującą (tj. Spółkę Cypryjską) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu (dochodu) w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT na moment Połączenia Spółek?
   
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, wygaśnięcie w drodze konfuzji zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki Cypryjskiej, będące skutkiem Połączenia Spółek, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym rzedstawionym we Wniosku, Połączenie Spółek, czyli transgraniczne połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską – dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Cypryjskiej na Wnioskodawcę za udziały, które Wnioskodawca wyda wspólnikowi Spółki Cypryjskiej – będące tzw. połączeniem odwrotnym, w którym to spółka zależna (tj. Wnioskodawca) przejmie spółkę dominującą (tj. Spółkę Cypryjską) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu (dochodu) w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT na moment Połączenia Spółek.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.; dalej: „KSH”), spółki kapitałowe mogą łączyć się między sobą. Połączenie spółek może być dokonane m.in. poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej – tzw. łączenie się przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1) KSH). Nadto, zgodnie z art. 494 § 1 KSH spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Przy czym, art. 494 § 4 KSH wskazuje, iż z dniem połączenia wspólnicy spółki przejmowanej stają się wspólnikami spółki przejmującej. Natomiast tzw. transgraniczne połączenie spółek (tj. połączenie spółek z dwóch krajów) regulują art. 5161- art. 51618 KSH, przy czym w zakresie nieuregulowanym odmiennie w tych przepisach, stosuje się postanowienia art. 491 i nast. KSH.

Jak wskazuje art. 7 ust. 1 zd. pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem CIT jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Przy czym, dochodem ze źródła przychodów jest – co do zasady – nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Art. 7b ustawy o CIT zawiera otwarty katalog przychodów zaliczanych do przychodów z zysków kapitałowych. Art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT wskazuje, iż za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in. przychody z udziału w zyskach osób prawnych, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie łączenia podmiotów, w tym przychody osoby prawnej przejmującej w następstwie łączenia majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki.

Art. 12 ustawy o CIT zawiera otwarty katalog przychodów nie zaliczanych do przychodów z zysków kapitałowych (tj. do przychodów innych niż przychody z kapitałów pieniężnych). Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, przychodem w podatku CIT jest m.in. ustalona na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą. Przy czym, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, do przychodów w podatku CIT nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych. Przy czym, w ustawie o CIT ilekroć jest mowa o „wartości emisyjnej udziałów (akcji)” – oznacza to cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Zgodnie z art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, m.in. art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT nie stosuje się w przypadku, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Art. 12 ust. 14 ustawy o CIT stanowi, iż w przypadku gdy m.in. połączenie spółek nie zostało przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów art. 12 ust. 13 ustawy o CIT domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Jak wskazano w art. 12 ust. 15 ustawy o CIT, ww. przepisy ustawy o CIT mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

1. art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
2. art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
   
3. art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Poza tym, ww. przepisy ustawy o CIT stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o CIT. Natomiast w załączniku nr 3 do ustawy o CIT, w pozycji 8 wskazano: spółki utworzone według prawa cypryjskiego: "εταιρείες" jak określono w przepisach dotyczących podatku dochodowego.

Wnioskodawca wskazuje, iż przepisy KSH (i) nie zawierają definicji tzw. ‘połączenia odwrotnego’ spółek, tj. sytuacji, w której spółka zależna przejmuje spółkę dominująca, a także (ii) nie regulują bezpośrednio takiej sytuacji. Niemniej jednak, zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, iż tzw. „połączenie odwrotne” jest rodzajem łączenia się spółek przez przejęcie, w którym to spółka zależna przejmuje majątek spółki dominującej, w zamian za co - w przypadku połączenia spółek z o.o. – wydaje jej udziałowcom swoje udziały, spełniając przesłanki łączenia się przez przejęcie. Wobec braku jakiegokolwiek przepisu KSH zakazującego takiego modelu połączenia, zdaniem Wnioskodawcy należy zająć stanowisko, iż jest to procedura w pełni dopuszczalna (o czym świadczy w praktyce rejestracja takich połączeń przez KRS).

Również ustawa o CIT nie zawiera żadnych przepisów, regulujących odrębnie tzw. „połączenie odwrotne” spółek kapitałowych (a więc także spółek z o.o.), w tym nie wskazuje, jakie skutki podatkowe w podatku CIT mogą powstać po stronie spółki przejmującej w związku z dokonanym „połączeniem odwrotnym” spółek kapitałowych. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do przepisów określających skutki podatkowe „zwykłego” połączenia spółek. O prawidłowości takiego wniosku może świadczyć to, iż na podstawie art. 5161 KSH do połączenia transgranicznego stosuje się przepisy KSH o połączeniu zwykłym.

Wobec tego, mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym we Wniosku zdarzeniu przyszłym, w sytuacji gdy: (i) planowane jest transgraniczne połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (tj. Spółki Cypryjskiej) na spółkę przejmującą (tj. na Wnioskodawcę) za nowe udziały, które spółka przejmująca (tj. Wnioskodawca) wyda wspólnikowi Spółki Cypryjskiej – zgodnie z art. 491 § 1 pkt 1) KSH w zw. z art. 5161 KSH, w wyniku czego ustanie byt prawny Spółki Cypryjskiej jako spółki przejmowanej, a Wnioskodawca przejmie, na mocy art. 494 § 1 KSH, cały majątek Spółki Cypryjskiej wstępując we wszystkie prawa i obowiązki Spółki Cypryjskiej oraz (ii) planowane Połączenie Spółek zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych – planowane Połączenie Spółek nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu (dochodu) w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT na moment Połączenia Spółek.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, Połączenie Spółek, czyli transgraniczne połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską – dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Cypryjskiej na Wnioskodawcę za nowe udziały, które Wnioskodawca wyda wspólnikowi Spółki Cypryjskiej – będące tzw. połączeniem odwrotnym, w którym to spółka zależna (tj. Wnioskodawca) przejmie spółkę dominującą (tj. Spółkę Cypryjską) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu (dochodu) w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT na moment Połączenia Spółek.

Ad 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we Wniosku, wygaśnięcie w drodze konfuzji zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki Cypryjskiej, będące skutkiem Połączenia Spółek, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT.

Zgodnie z art. 491 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą łączyć się między sobą. Połączenie spółek może być dokonane m.in. poprzez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej – tzw. łączenie się przez przejęcie (art. 492 § 1 pkt 1) KSH). Nadto, zgodnie z art. 494 § 1 KSH spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

Przy czym, art. 494 § 4 KSH wskazuje, iż z dniem połączenia wspólnicy spółki przejmowanej stają się wspólnikami spółki przejmującej. Wskazany przepis wprowadza generalną sukcesję praw i obowiązków wynikającą z połączenia przez przejęcie. Natomiast tzw. transgraniczne połączenie spółek (tj. połączenie spółek z dwóch krajów) regulują art. 5161- art. 51618 KSH, przy czym w zakresie nieuregulowanym odmiennie w tych przepisach, stosuje się postanowienia art. 491 i nast. KSH.

Konfuzja (łac. confusio) jest instytucją prawa cywilnego, powodującą wygaśnięcie prawa podmiotowego na skutek połączenia w rękach tego samego podmiotu prawa i związanego z nim obowiązku. Konfuzja praw wynikających z zobowiązań i należności nie została wprost uregulowana w przepisach prawa cywilnego, ale jej funkcjonowanie znajduje szerokie potwierdzenie w dorobku doktryny prawa cywilnego oraz orzecznictwie polskich sądów powszechnych. Stanowi ona przypadek wygaśnięcia stosunku prawnego (zobowiązaniowego) pomimo braku spełnienia przez dłużnika świadczenia.

Wobec tego, konfuzja mająca miejsce w wyniku połączenia dłużnika oraz wierzyciela nie będzie, zdaniem Wnioskodawcy, powodować powstania przychodu w podatku CIT po stronie Wnioskodawcy.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podatkowych decyduje jego definitywny charakter, polegający na tym, że przysporzenie to musi w sposób ostateczny powiększać majątek podatnika. O przysporzeniu można natomiast mówić nie tylko wtedy, gdy u podatnika następuje przyrost po stronie aktywów, ale także wówczas, gdy nastąpi trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów). Wśród przykładowych przysporzeń zaliczanych do kategorii przychodów podatkowych ustawa o CIT wymienia m. in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, a także wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy, efekt w postaci konfuzji wierzytelności i zobowiązań nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, które mogłoby stanowić przychód w podatku CIT. W wyniku konfuzji wygaśnięciu ulega zarówno dług, jak i odpowiadająca mu wierzytelność (wraz z ewentualnymi odsetkami stanowiącymi świadczenie akcesoryjne). Konsekwentnie, zmniejszeniu ulegną zarówno aktywa, jak i pasywa spółek biorących udział w połączeniu. Tym samym nie sposób przyjąć, że konfuzja doprowadzi do osiągnięcia przez podmiot przejmujący przychodu rozumianego, jako przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa jego aktywa. Konfuzja nie powoduje zatem żadnego przyrostu majątku, zaś brak przysporzenia skutkuje – zdaniem Wnioskodawcy – brakiem obowiązku rozpoznania przychodu na gruncie ustawy o CIT. Dodatkowo, należy podkreślić, iż wygaśnięcie z mocy prawa zobowiązania w wyniku konfuzji nie zostało wymienione w katalogu przychodów podatkowych zawartym w art. 12 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji, do której dochodzi w następstwie połączenia spółek, nie stanowi umorzenia zobowiązania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem w podatku CIT jest m.in. wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów). Art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy, nie znajdzie zastosowania w tej sprawie. Umorzeniem zobowiązania jest zwolnienie dłużnika z obowiązku jego wykonania, tj. zwolnienie dłużnika z długu. Zgodnie z art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.), („Kodeks cywilny”), zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie to przyjmuje. Zatem o uznaniu zobowiązania za umorzone decyduje spełnienie dwóch przesłanek: (i) w przypadku wierzyciela konieczne jest oświadczenie woli o zwolnieniu dłużnika z długu, a w przypadku dłużnika (ii) oświadczenie, że zwolnienie z długu przyjmuje. Natomiast konfuzja zobowiązania na skutek połączenia dwóch pomiotów nie spełnia tych przesłanek – wygaśnięcie zobowiązania nastąpi z mocy prawa, wskutek skumulowania w rękach jednego podmiotu praw przysługujących wierzycielowi i obowiązków dłużnika, a nie w wyniku zwolnienia dłużnika z długu (nie dojdzie również do złożenia przez strony zobowiązania odpowiednich oświadczeń woli).

Poza tym, zdaniem Wnioskodawcy, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem Wniosku nie znajdzie zastosowania również art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Nie można, bowiem twierdzić, że w przypadku konfuzji dochodzi do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia, ponieważ jak już wskazano, w związku z konfuzją, nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej z łączących się spółek. W konsekwencji, w związku z konfuzją zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki Cypryjskiej na skutek Połączenia Spółek nie dojdzie do powstania przychodu podatkowego w podatku CIT.

W związku z tym, w zdarzeniu przyszłym opisanym we Wniosku, Połączenie Spółek, tj. transgraniczne połączenie Wnioskodawcy ze Spółką Cypryjską – dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Spółki Cypryjskiej na Wnioskodawcę za udziały, które Wnioskodawca wyda wspólnikowi Spółki Cypryjskiej – będące tzw. połączeniem odwrotnym, w którym to spółka zależna (tj. Wnioskodawca) przejmie spółkę dominującą (tj. Spółkę Cypryjską), w wyniku którego dojdzie do wygaśnięcia w drodze konfuzji zobowiązań Wnioskodawcy wobec Spółki Cypryjskiej, nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu w podatku CIT, podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 sierpnia 2019 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.233.2019.2.AM) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 marca 2018 r. (nr 0111-KDIB2-3.4010.7.2018.1.PB).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.