Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.256.2020.2.MM
z 5 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 27 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2020 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 25 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr 0115-KDIT2.4011.256.2020.1.MM z dnia 13 maja 2020 r. wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 19 maja 2020 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 25 maja 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni ma 82 lata, jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do grupy o znacznym stopniu niepełnosprawności, całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Ww. orzeczenie zostało wydane przez ZUS w 1993 r. W związku z ciężką chorobą oczu (osoba niedowidząca) Wnioskodawczyni w 2019 r. podjęła leczenie w Centrum … X – gabinet prywatny. Ww. gabinet jest zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z tego gabinetu Wnioskodawczyni ma faktury VAT na zakup leku ... podawanego w formie zastrzyku oraz faktury potwierdzające zapłatę za rehabilitację oka (laser). Na potwierdzenie ww. wydatków Wnioskodawczyni posiada faktury, wystawione dnia: 26 czerwca 2019 r., 24 września 2019 r. oraz 4 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni posiada również zaświadczenie o celowości podania leku. Wydatki na zakup leku z ww. faktur nie zostały Wnioskodawczyni sfinansowane, ani dofinansowane z żadnego funduszu dla osób niepełnosprawnych.

Wnioskodawczyni uzyskuje dochody opodatkowane według skali podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, że faktury „nie są vatowskie” Wnioskodawczyni ma prawo odpisać wydatki na nich wykazane w zeznaniu PIT-37 w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym ma prawo odpisać w zeznaniu podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Z art. 26 ust. 7a pkt 6 i pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

• odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;
• leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
      
      
      
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni ma 82 lata, jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do grupy o znacznym stopniu niepełnosprawności, całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Ww. orzeczenie zostało wydane przez ZUS w 1993 r. W związku z ciężką chorobą oczu (osoba niedowidząca) Wnioskodawczyni w 2019 r. podjęła leczenie w Centrum ... X – gabinet prywatny. Ww. gabinet jest zwolniony z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z tego gabinetu Wnioskodawczyni ma faktury VAT na zakup leku ... podawanego w formie zastrzyku oraz faktury potwierdzające poniesione wydatki na rehabilitację oka (laser). Na potwierdzenie ww. wydatków Wnioskodawczyni posiada faktury, wystawione dnia: 26 czerwca 2019 r., 24 września 2019 r. oraz 4 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni posiada również zaświadczenie o celowości podania leku. Wydatki na leki z ww. faktur nie zostały Wnioskodawczyni sfinansowane, ani dofinansowane z żadnego funduszu dla osób niepełnosprawnych.

Wnioskodawczyni uzyskuje dochody opodatkowane według skali podatkowej.

W związku z opisanym stanem faktycznym wyjaśnić należy, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „leku” – a zatem posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 2211). Z definicji zawartych w art. 2 ww. ustawy wynika, że:

• lekiem aptecznym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece zgodnie z recepturą farmakopealną, przeznaczony do wydawania w tej aptece (pkt 10),
• lekiem gotowym jest produkt leczniczy wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu (pkt 11),
• lekiem recepturowym jest produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty lekarskiej (pkt 12),
• produktem leczniczym - jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne (pkt 32).

Wykaz produktów mających cechy „leku” dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej został zamieszczony w Urzędowym Wykazie Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto do obrotu dopuszczone zostają bez konieczności uzyskania pozwolenia, produkty lecznicze sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich stosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem, że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu. Podstawą sprowadzenia takiego produktu leczniczego jest jednak zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny.

Jak z powyższego wynika, osoba niepełnosprawna, która chce skorzystać z odliczenia przewidzianego przez ustawodawcę w treści art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych musi spełnić następujące warunki:

• dokonać zakupu produktów posiadającego cechy „leku”,
• ponieść w danym miesiącu wydatki na zakup leków powyżej kwoty 100 zł,
• posiadać imienny dokument potwierdzający poniesienie wydatku z tego tytułu (np. faktury),
• posiadać potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności stosowania zaleconych leków.

Analizując uprawnienie do odliczania na podstawie treść art. 26 ust. 7a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych leku ... wykorzystanego do zastrzyku, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jako osobie zaliczonej do grupy o znacznym stopniu niepełnosprawności, całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji, przysługuje prawo do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup leku ..., o ile rzeczywiście jest to „lek” w rozumieniu powołanej powyżej ustawy – Prawo farmaceutyczne i o ile spełnione zostaną również wszystkie inne warunki określone w treści powołanego wyżej art. 26 ust. 7b, 7d i 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczeniu od dochodu podlega kwota stanowiąca różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi w danym miesiącu wydatkami, a kwotą 100 zł.

Odnosząc się natomiast do wydatków, które Wnioskodawczyni poniosła na odpłatność za zabieg rehabilitacyjny oka - laser wskazać należy, że ustawodawca nie zdefiniował w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęć: „zabieg”, „rehabilitacja” oraz „rehabilitacja lecznicza”, zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych; rehabilitacja lecznicza zaś to połączenie leczenia z postępowaniem usprawniającym, które obejmuje m. in. zabiegi fizykoterapeutyczne, wodolecznictwo, światłolecznictwo, elektrolecznictwo, mechanoterapię, kinezyterapię.

Należy jednak podkreślić, iż ocena jakie zabiegi wchodzą w zakres zabiegów rehabilitacyjnych wykracza poza kompetencje organu podatkowego. Rozstrzygnięcie kwestii, czy dany zabieg wchodzi w zakres zabiegów rehabilitacyjnych należy do lekarza specjalisty.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy zabieg laserowy oka rzeczywiście można zakwalifikować do zabiegów rehabilitacyjnych, wówczas Wnioskodawczyni może dokonać odliczenia ww. wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Jednocześnie wskazać należy, że warunkiem odliczenia ww. wydatków jest m.in. posiadanie imiennego dokumentu stwierdzającego poniesienie wydatku (przy czym nie musi być to faktura VAT, tym bardziej faktura wystawiona przez podmiot niekorzystający ze zwolnienia z tego podatku). W dokumencie tym powinny zostać wskazane: dane identyfikujące kupującego i sprzedającego, rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwota zapłaty za towar lub usługę (w przedmiotowej sprawie kwota zapłaty za lek oraz zabieg rehabilitacyjny). Zatem posiadanie faktury VAT (wystawionej przez podmiot korzystający ze zwolnienia z podatku VAT) - potwierdzającej fakt zakupu przez Wnioskodawczynię leku, jak również poniesienie wydatku na odpłatność za zabieg rehabilitacyjny - w sytuacji gdy wszystkie inne warunki przewidziane dla takiego dokumentu zostały spełnione oraz przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z cytowanych powyżej przepisów - uprawnia do zastosowania odliczeń od dochodu w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

Końcowo zastrzec należy, że tutejszy organ podatkowy wydając interpretację oparł się na opisie stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on korzystne dla siebie skutki prawne.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.