Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.72.2020.1.AS/AM
z 21 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu nabycia Usług IT (w części przypadającej Wnioskodawcy proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu nabycia Usług IT (w części przypadającej Wnioskodawcy proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku spółki komandytowej).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. GmbH („Wnioskodawca”), jest wspólnikiem B. sp. z o.o. sp. k. („Spółka”) - spółki osobowej prawa polskiego, nieposiadającej osobowości prawnej, nie będącej podatnikiem podatków dochodowych. W świetle polskich regulacji podatkowych opodatkowaniu podlegają dochody jej wspólników stosownie do posiadanego przez nich prawa do udziału w zysku Spółki.

Aktualnie wspólnikami Spółki są:

• B. sp. z o.o., jako komplementariusz, będąca polskim rezydentem podatkowym, podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,
  
• C. GmbH, jako komandytariusz, będąca niemieckim rezydentem podatkowym, podlegająca ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,
  
• A. GmbH, jako komandytariusz, będąca niemieckim rezydentem podatkowym, podlegająca ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,

(dalej łącznie jako „Wspólnicy”).

Mając na uwadze, że Wspólnicy są osobami prawnymi, skutki prawne związane z ich udziałem w zyskach i stratach w Spółce należy rozpatrywać w oparciu o ustawę o CIT.

Wnioskodawca i Spółka należą do grupy (…) działającej w Europie Środkowej i Wschodniej, która z kolei należy do międzynarodowej Grupy (…) prowadzącej działalność w branży handlu detalicznego, w tym pod marką (…) oraz (…).

Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż detaliczna poprzez sieć samoobsługowych marketów umiejscowionych na terenie całej Polski.

Specyfika prowadzenia działalności w ramach grupy wymaga od Spółki ścisłej współpracy z podmiotami powiązanymi (w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT). Prowadzenie działalności operacyjnej przez grupę obecną na rynkach na całym świecie prowadzi bowiem do określonego podziału zadań/funkcji pomiędzy jej poszczególnych członków. Wspomniana struktura pozwala na uzyskanie wysokiej jakości świadczeń, a także na obniżenie kosztów własnych członków grupy. Spółka prowadzi działalność handlową na terenie całej Polski. Prowadzenie tak szeroko zakrojonej aktywności gospodarczej nie byłoby możliwe bez korzystania ze wsparcia IT podmiotu posiadającego odpowiednie zasoby, wiedzę, doświadczenie oraz znajomość specyfiki działalności gospodarczej spółek powiązanych, w tym Spółki.

Z uwagi na powyższe Spółka zawarła z inną spółką z tej samej grupy kapitałowej, tj. D. GmbH & Co. KG, podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT („Usługodawca”, „D”) Umowę Ramową na usługi informatyczne („Umowa”).

Usługodawca posiada szeroką wiedzę, doświadczenie oraz odpowiednie zasoby potrzebne do wykonywania zleconych usług.

Zgodnie z Umową, Spółka nabywa usługi z zakresu IT, na które składają się następujące świadczenia o charakterze niematerialnym:

1. zapewnienie niezbędnej infrastruktury IT, w tym:
   1. utrzymanie serwerów zlokalizowanych na terenie Niemiec, które m.in. zapewniają możliwość przechowywania danych Spółki poprzez chmury obliczeniowe,
      
   2. stałego i niezakłóconego dostępu do systemów, aplikacji i programów komputerowych dedykowanych różnym obszarom działalności Spółki i różnym zespołom pracowników Spółki poprzez bieżące monitorowanie ich prawidłowego działania,
      
   3. regularny serwis i konserwacja powyższych sprzętów i oprogramowania,
      
   4. zapewnienie bezpieczeństwa danych podczas użytkowania systemów, aplikacji i programów komputerowych,
   5. zapewnienie odpowiedniej wydajności infrastruktury IT z której korzystają pracownicy Spółki.
2. przeprowadzanie aktualizacji infrastruktury IT, w tym:
   1. testowanie i weryfikowanie nowych wersji systemów, aplikacji i programów komputerowych,
   2. usuwanie nieprawidłowości wynikających ze zidentyfikowania potencjalnych błędów w funkcjonowaniu powyższych systemów, aplikacji i programów w przypadku ich aktualizacji,
   3. przeprowadzanie aktualizacji w sposób niezakłócający pracy pracowników Spółki.
3. wsparcie operacyjne IT, w tym:
   1. zapewnienie usługi helpdesk polegającej na zdalnym diagnozowaniu i rozwiązywaniu incydentów/problemów na tzw. drugim i trzecim poziomie, tzn. jeśli lokalny zespół Spółki nie jest w stanie rozwiązać bieżących problemów związanych z funkcjonowaniem jakiegokolwiek systemu, aplikacji czy programu zgłaszanych przez ich użytkowników będących pracownikami Spółki, taki problem zgłaszany jest do zespołu helpdesk na tzw. poziomie drugim; jeśli zgłoszony problem jest bardziej skomplikowany, wymaga większego zaangażowania lub przeprowadzania zmian w systemach, programach czy aplikacjach przez wybrane upoważnione do tego osoby, taki problem zgłaszany jest na poziom trzeci i rozwiązywany przed dedykowanych do tego specjalistów, a także przez przedstawicieli producentów oprogramowania w ramach ich wsparcia dla zakupionych produktów,
      
   2. przyjmowanie i realizacja wniosków o dostęp dla nowych użytkowników systemów, aplikacji lub programów,
      
   3. przyjmowanie zgłoszeń i ich realizacja w zakresie zmian w funkcjonalności systemów, programów lub aplikacji.
      

(dalej jako „Usługi IT”).

Należy wskazać, że Umowa obejmuje swoim zakresem również inne usługi niż wskazane powyżej, jak również reguluje udzielanie przez Usługodawcę sublicencji na programy komputerowe na rzecz Spółki. Wskazane dodatkowe usługi oraz sublicencje nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

W zakresie Usług IT Spółka otrzymała pisma klasyfikacyjne z Urzędu Statystycznego w Łodzi - Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, zgodnie z którymi:

• Usługi IT wskazane w pkt 1. a.-e. powyżej mieszą się w grupowaniu „Pozostałe usługi związane z zapewnieniem infrastruktury dla technologii informatycznych i komputerowych” (pozycja PKWiU 2008: 63.11.19.0 oraz pozycja PKWiU 2015: 63.11.19.0),
• Usługi IT wskazane w pkt 2. a.-c. oraz 3. a.-b. powyżej mieszą się w grupowaniu „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego” (pozycja PKWiU 2008: 62.02.30.0 oraz pozycja PKWiU 2015: 62.02.30.0),
• Usługi IT wskazane w pkt 3. c. powyżej mieszczą się w grupowaniu „Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych” (pozycja PKWiU 2008: 62.01.1 oraz pozycja PKWiU 2015: 62.01.1).
  
  

Celem Usług IT jest zapewnienie stabilnego i efektywnego funkcjonowania infrastruktury IT Spółki, wykorzystywanej w ramach jej bieżącej działalności. Usługi IT mają charakter techniczny i kompleksowy. Na każdą z usług zasadniczych (tj. kategorii Usług IT wskazanych w pkt 1-3) składa się szereg powiązanych ze sobą czynności technicznych pozwalających na jak najpełniejsze zrealizowanie celu nabycia tych usług, tj. zapewnienia niezbędnej infrastruktury IT, przeprowadzania jej aktualizacji i zapewnienia wsparcia operacyjnego IT, a w konsekwencji pozwalających na realizację nadrzędnego celu jakim jest zapewnienie niezakłóconego funkcjonowania infrastruktury IT Spółki.

Wynagrodzenie Usługodawcy za Usługi IT świadczone na rzecz Spółki jest ustalane w oparciu o bazę kosztową Usługodawcy, która, co do zasady, jest dzielona według określonych kluczy alokacji do poszczególnych podmiotów powiązanych (w tym Spółki) czerpiących korzyści z przedmiotowych usług, a następnie powiększana o narzut zysku w wysokości 5%. Wyjątkiem od zasady alokacji bazy kosztowej na podstawie kluczy są specyficzne usługi dedykowane jednej spółce, których koszt jest przypisywany jedynie do tej spółki. W celu prawidłowego wykonania Usług IT Usługodawca może angażować podmioty zewnętrzne. W takim wypadku koszty zaangażowania podmiotów zewnętrznych są refakturowane na Spółkę.

W związku z przekształceniem Usługodawcy, Spółka będzie korzystała ze wsparcia IT następcy prawnego D., na podstawie nowej umowy. Na podstawie niniejszego wniosku, Wnioskodawca chciałby jednak uzyskać interpretację indywidualną prawa podatkowego jedynie w zakresie zaistniałego stanu faktycznego, obejmującego świadczenie Usług IT przez D na rzecz Spółki na podstawie Umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zaliczenie wydatków z tytułu nabycia Usług IT do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w części przypadającej Wnioskodawcy proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki) powinno nastąpić z uwzględnieniem limitu, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczenie wydatków z tytułu nabycia Usług IT do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy (w części przypadającej Wnioskodawcy proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki) powinno nastąpić bez względu na limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT. 

Celowość poniesienia przez Spółkę wydatków z tytułu nabycia Usług IT

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego specyfika prowadzenia działalności w ramach grupy wymaga od Spółki ścisłej współpracy z podmiotami powiązanymi. Prowadzenie działalności operacyjnej przez grupę obecną na rynkach na całym świecie prowadzi bowiem do określonego podziału zadań/funkcji pomiędzy jej poszczególnych członków. Wspomniana struktura pozwala na uzyskanie wysokiej jakości świadczeń, a także na obniżenie kosztów własnych członków grupy. Spółka prowadzi działalność handlową na terenie całej Polski. Prowadzenie tak szeroko zakrojonej aktywności gospodarczej nie byłoby możliwe bez korzystania z profesjonalnego wsparcia IT podmiotu posiadającego odpowiednie zasoby, wiedzę i doświadczenie oraz znajomość specyfiki działalności gospodarczej spółek powiązanych, w tym Spółki. Wobec powyższego wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu nabycia Usług IT, pozostają w związku z osiąganiem przez Spółkę przychodów z działalności gospodarczej. Co za tym idzie, wspomniane wydatki, stanowiące - proporcjonalnie do udziału w zysku Spółki - koszty podatkowe Wnioskodawcy, pozostają w związku z osiąganymi przez Wnioskodawcy przychodami z tytułu udziału w zysku Spółki.

Limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów niektórych rodzajów kosztów

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów następujące rodzaje kosztów:

• usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
• wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT (tj. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)),
• przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz:
  
  • podmiotów powiązanych, o których mowa w art. na ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, lub
  • podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 11j ust. 2 ustawy o CIT.
  
  

Wyłączenia należy dokonać w części, w jakiej wskazane wyżej koszty łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek.

Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 mln zł.

Usługi podlegające ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT

Ustawa o CIT nie definiuje pojęć usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Mając na uwadze nadrzędność wykładni językowej nad innymi rodzajami wykładni prawa podatkowego w pierwszej kolejności należy wyjść od definicji poszczególnych pojęć na gruncie języka potocznego. I tak zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), przykładowo:

1. „doradczy” to „służący radą”, „doradzający”. Jednocześnie „doradzać” to „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. W konsekwencji, usługi doradcze są to usługi polegające na wyrażaniu opinii w danej sprawie, z wyłączeniem usług polegających na działaniu, wykonywaniu określonych zadań.
2. „zarządzać” to znaczy „wydać polecenie”, „sprawować nad czymś zarząd”, z kolei „kontrola” to „sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym”, „nadzór nad kimś lub nad czymś”, „instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór”. Tym samym, należy uznać, iż czynności zarządzania i kontroli nie obejmują swoim zakresem świadczeń, których elementem jest podejmowanie czynności o charakterze wykonawczym.
3. „przetwarzać” to znaczy „przekształcić coś twórczo”, „zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd” „opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową”. Przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych.
   
   

Limit określony w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT obejmuje również usługi „o podobnym charakterze” do usług wprost wymienionych w przepisie. W celu odpowiedniej interpretacji terminu „świadczenia o podobnym charakterze”, w ocenie Wnioskodawcy, pomocna może być ugruntowana praktyka organów podatkowych i sądów administracyjnych w odniesieniu do tożsamego terminu zastosowanego w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, tj. regulacji dotyczących opodatkowania usług niematerialnych tzw. podatkiem u źródła. Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, że ww. termin został użyty w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT w odniesieniu do podobnego katalogu usług niematerialnych jak usługi wskazane w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Podążając za praktyką organów podatkowych, należy uznać, że za świadczenia o podobnym charakterze, można uznać „wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu [usług niematerialnych - przyp.] wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 lutego 2015 r., sygn. IBPBI/2/423- 1396/14/BG).

Tożsame stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego z 15 października 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.409.2018.1.BM, z 28 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.425.2018.2.MJ oraz z 12 marca 2019 r., sygn. 111-KDIB1-1.4010.10.2019.2.ŚS.

Podobne stanowisko prezentują sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 5 lipca 2016 r., sygn. II FSK 2369/15, wskazując że świadczenia w nim wymienione [w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT - przyp.] można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.p., ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie nie wymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2ajest objęte jego zakresem decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych”.

Podobnie, Ministerstwo Finansów w objaśnieniach z dnia 25 kwietnia 2018 r. („Wyjaśnienia”) dotyczących ograniczenia wysokości kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem niektórych rodzajów usług i praw przedstawia ogólną charakterystykę świadczeń o podobnym charakterze do świadczeń wymienionych wprost w ustawie o CIT w art. 15e ust. 1 pkt 1 oraz w art. art. 21 ust. 1 pkt 2a. W świetle Wyjaśnień, świadczenia wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT oraz analogicznie świadczenia z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT można podzielić na dwie grupy. W ramach pierwszej grupy występują świadczenia wyraźnie nazwane, a w drugiej grupie występują świadczenia o podobnym charakterze do świadczeń nazwanych. Dla uznania świadczenia niewymienionego wprost w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT (a tym samym także świadczenia z art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT), jako objętego zakresem tego przepisu, istotne jest „aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych”.

Tym samym, analogicznie do praktyki interpretacyjnej/orzeczniczej w odniesieniu do art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT „świadczeniami o podobnym charakterze” na gruncie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, będą jedynie usługi, które są równorzędne do usług wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT lub których istota, tj. elementy charakterystyczne są przynajmniej w większości tożsame z istotą usług wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Charakterystyka usług nabywanych przez Spółkę a istota usług objętych ograniczeniem z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT

Usługi z zakresu IT nie znajdują się w katalogu wskazanym w art. 15e ust. 1 pkt 1 o ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy należy rozważyć zatem, czy Usługi IT, można uznać za świadczenia o charakterze podobnym w szczególności do usług doradczych, zarządzania i kontroli lub przetwarzania danych. Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując oceny charakteru usług kierując się podobieństwem, o którym mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT należy przede wszystkim wziąć pod uwagę cel nabywanych usług oraz ich istotne elementy charakterystyczne. Ocena istoty usług dokonana z pominięciem wskazanych kryteriów mogłaby doprowadzić do zastosowania zakazanej w prawie podatkowym wykładni rozszerzającej.

Odnosząc wskazane w treści niniejszego wniosku definicje pojęć „doradzać”, „zarządzać”, „kontrolować” i przetwarzać” na grunt przedmiotowego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy, Usług IT nie można uznać za świadczenia podobne do usług doradczych. W wyniku realizacji Usług IT Spółka uzyskuje konkretny rezultat, a nie rekomendacje co do planowanych przez Spółkę działań. Usługi IT polegają bowiem na podejmowaniu technicznych czynności mających na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania infrastruktury IT, z której korzysta Spółka. Zatem celem tych Usług nie jest wyrażanie opinii w danej sprawie. Innymi słowy, z perspektywy Wnioskodawcy istotą Usług IT jest wdrożenie czy wprowadzenie od strony technicznej danego rozwiązania, a nie udzielenie porady, jakie to rozwiązanie powinno być.

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługi IT nie stanowią również świadczeń podobnych do usług zarządzania i kontroli. Zakres Usług IT obejmuje czynności o charakterze wykonawczym, które pod względem celu oraz istotnych elementów charakterystycznych różnią się od usług zarządzania i kontroli. W szczególności w związku z realizacją Usług IT Usługodawca nie uzyskuje uprawnienia do zarządzania jakąkolwiek działalnością Spółki, ani też dokonywania czynności weryfikujących działanie Spółki z punktu widzenia jakiegoś wymaganego wzorca, tj. nie posiada kompetencji stanowiących o istocie usług zarządzania i kontroli. Istotą Usług IT jest wykonywanie czynności zmierzających do zapewnienia dostępu do infrastruktury IT koniecznej do prowadzenia działalności Spółki oraz podejmowanie czynności w celu zagwarantowania, że infrastruktura IT będzie dostępna dla użytkowników w każdym momencie w pełnym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma również podstaw do zakwalifikowania Usług IT jako świadczeń podobnych do usług przetwarzania danych. Przedmiotem Usług IT świadczonych przez Usługodawcę nie jest opracowywanie danych. Są to usługi związane z przechowywaniem danych oraz z zapewnieniem ich bezpieczeństwa, a zatem usługi ze swej istoty odmienne od usług przetwarzania danych.

O odmiennym charakterze Usług IT od usług, których koszty podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynikającemu z przepisu art. 15e ust. 1 ustawy o CIT świadczy także określenie grupowań statystycznych, do których ww. Usługi zostały zaklasyfikowane przez Urząd Statystyczny w Łodzi - Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, w pismach skierowanych do Spółki, tj.:

• „Pozostałe usługi związane z zapewnieniem infrastruktury dla technologii informatycznych i komputerowych” (pozycja PKWiU 2008: 63.11.19.0 oraz pozycja PKWiU 2015: 63.11.19.0),
• „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego” (pozycja PKWiU 2008: 62.02.30.0 oraz pozycja PKWiU 2015: 62.02.30.0),
• „Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych” (pozycja PKWiU 2008: 62.01.1 oraz pozycja PKWiU 2015: 62.01.1).
  
  

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż brzmienie art. 15e ustawy o CIT nie sugeruje, aby elementem koniecznym do zrekonstruowania normy prawnej zawartej we wskazanym przepisie było przypisanie kodu PKWiU odpowiedniego do nabywanych usług. W analizowanych regulacjach wynikających z ustawy o CIT, w przeciwieństwie przykładowo do przepisów dotyczących stawek amortyzacyjnych czy odpowiednich regulacji normujących zastosowanie stawek opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ustawodawca nie posłużył się bezpośrednim odniesieniem do klasyfikacji statystycznych (KŚT czy PKWiU). Tym niemniej, klasyfikacja statystyczna może mieć charakter pomocniczy przy analizie istoty wskazanych usług.

Na marginesie wypada wskazać, że zgodnie z rozstrzygnięciami zawartymi w wydawanych interpretacjach indywidualnych, koszty usług IT, związanych z zapewnieniem dostępu do infrastruktury IT, dokonywaniem jej aktualizacji oraz ze wsparciem operacyjnym, nie podlegają ograniczeniom w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przykładowo, takie stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2019, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.33.2019.2AG oraz w interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2019, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.570.2018.1.NL.

Reasumując, zważywszy na fakt że:

1. ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu nabycia Usług IT stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy w proporcjonalnej części w świetle art. 5 ust. 1 i 2 oraz art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jak również
2. nabywane przez Wnioskodawcę Usługi IT nie stanowią usług wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ani świadczeń o podobnym charakterze

zaliczenie wydatków z tytułu nabycia Usług IT do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w proporcjonalnej części do udziału w zysku Spółki powinno nastąpić bez względu na limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 14b § 3a pkt 2) Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca wskazał dane identyfikacyjne:

1. D. GmbH & Co. KG;
2. C. GmbH;
3. A. GmbH.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.