2020.05.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.243.2019.2.PK
z 5 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.), uzupełnione pismem z 25 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i jej opodatkowania stawką podatku VAT w wysokości 0% - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów i jej opodatkowania stawką podatku VAT w wysokości 0%. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 maja 2020 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 22 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.243.2020.1.PK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz VAT-UE, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa VAT). Spółka kooperuje z kontrahentem mającym siedzibę i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Słowacji (dalej: Nabywca) Przedmiotem kooperacji jest dostarczanie przez Spółkę towarów, którymi są pomalowane odlewy aluminiowe z naniesioną uszczelką. Nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Słowacji. Spółka planuje zmianę zasad dostawy w taki sposób, że będzie wywoziła z terytorium Polski na terytorium Węgier wyłącznie towar w postaci pomalowanych odlewów aluminiowych. Kontrahent węgierski (dalej: Usługodawca) wykonywać będzie na powierzonych materiałach usługę nanoszenia uszczelki za pomocą specjalistycznej substancji. Dopiero po wykonaniu wszystkich niezbędnych czynności przez Usługodawcę towar będzie spełniał kryteria i specyfikację przedmiotową kontraktu Spółki z Nabywcą i ostatecznie będzie odbierany przez Nabywcę (lub na jego rzecz) z magazynu Usługodawcy położonego na terytorium Węgier. Transport odlewów aluminiowych z terytorium Polski na terytorium Węgier organizowany będzie przez Spółkę, natomiast za organizację transportu odlewów aluminiowych z naniesioną uszczelką z terytorium Węgier na Słowację odpowiadać będzie Nabywca.

Reasumując: w momencie wywozu towaru z terytorium Polski towar będzie przeznaczony dla Nabywcy (wywóz towaru z Polski będzie następować po otrzymaniu przez Spółkę od Nabywcy zamówienia na ten towar), przy czym towar przed odbiorem przez Nabywcę trafiać będzie do Usługodawcy mającego siedzibę i miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Węgier, w celu wykonania usługi nanoszenia uszczelki za pomocą specjalistycznej substancji, a po jej wykonaniu zostanie odebrany przez Nabywcę lub na jego rzecz i transportowany z miejsca wykonania usługi bezpośrednio do Nabywcy na terytorium Słowacji; Transport do miejsca wykonywania usługi organizowany będzie przez Spółkę, przy czym jego kosztami obciążany będzie Nabywca.

Wykonanie usługi nanoszenia uszczelki za pomocą specjalistycznej substancji jest niezbędne do przygotowania towaru zgodnie ze specyfikacją zamówienia uzgodnioną z Nabywcą. W wyniku wykonanych usług towar poddany zostanie nieznacznemu przetworzeniu, przy czym nie zmieni się jego przeznaczenie, w szczególności w wyniku dokonanych czynności nie powstanie nowy wyrób.

Spółka [dla] celów dowiedzenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) będzie posiadać: listy przewozowe dokumentujące przemieszczenie towaru z Polski do miejsca wykonania usługi (Węgry); listy przewozowe dokumentujące przemieszczenie towaru z Węgier do miejsca przeznaczenia (Słowacja), dalej łącznie: Dokumenty wywozowe. Z Dokumentów wywozowych (w ujęciu łącznym) będzie jednoznacznie wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Słowacja, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Nabywcę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dostawa towarów, która będzie dokonywana przez Spółkę na rzecz Nabywcy, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 Ustawy VAT, rozpoczynającą się w Polsce i kończącą się w miejscu ich przeznaczenia, tj. u Nabywcy (pomimo że w trakcie realizacji dostawy na towarze wykonywane będą usługi przez Usługodawcę na terytorium Węgier)?
W przypadku potwierdzenia stanowiska w zakresie Pytania nr 1 - czy Spółka będzie miała prawo zastosować stawkę VAT 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz Nabywcy w przypadku, gdy będzie w posiadaniu Dokumentów wywozowych przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa towarów, która będzie dokonywana przez Spółkę na rzecz Nabywcy, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 Ustawy VAT, rozpoczynającą się w Polsce i kończącą się w miejscu ich przeznaczenia, tj. u Nabywcy (pomimo że w trakcie realizacji dostawy na towarze wykonywane będą usługi przez Usługodawcę na terytorium Węgier).
Spółka będzie miała prawo zastosować stawkę VAT 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz Nabywcy w przypadku, gdy będzie w posiadaniu Dokumentów wywozowych przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają: 1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2. eksport towarów; 3. import towarów; 4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5. wewnątrzwspólnotową dostawa towarów. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 6 Ustawy VAT - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast według art. 13 ust. 1 ww. aktu, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z doprecyzowaniem zawartym w art. 13 ust. 2 Ustawy VAT - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest: 1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju; 3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą; 4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 13 ust. 3 Ustawy VAT.

Na mocy art. 13 ust. 6 Ustawy VAT - wewnątrzwspólnotową dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Wnioskodawca planuje realizować dostawy towarów na rzecz Nabywcy (zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Słowacji), w taki sposób, że: w pierwszej kolejności towary będą wywożone z terytorium Polski do miejsca prowadzenia działalności przez Usługodawcę; w drugiej kolejności Usługodawca dokona na przedmiotowych towarach specyficznej usługi nanoszenia uszczelki; ostatecznie towar (po wykonaniu na nim usług przez Usługodawcę) zostanie odebrany przez Nabywcę lub na jego rzecz i przetransportowany z miejsca wykonania usługi bezpośrednio do Nabywcy na terytorium Słowacji. W momencie wywozu towaru z terytorium Polski, będzie on przeznaczony dla Nabywcy (wywóz towaru z Polski będzie następować po otrzymaniu przez Spółkę od tego kontrahenta zamówienia na ten towar). Wykonanie usługi nanoszenia uszczelki za pomocą specjalistycznej substancji jest niezbędne do przygotowania towaru zgodnie ze specyfikacją zamówienia uzgodnioną z Nabywcą. W wyniku wykonanych usług towar poddany zostanie nieznacznemu przetworzeniu, przy czym nie zmieni się jego przeznaczenie, w szczególności w wyniku dokonanych czynności nie powstanie nowy wyrób.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, mamy wówczas do czynienia z transakcją wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przywołany przepis art. 13 ust. 3 Ustawy VAT, rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności (przypadku), które nie mają charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegających na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym tam przez podatnika czynnościom opodatkowanym. Mając zatem na uwadze powyższy opis sprawy stwierdzić należy, że art. 13 ust. 3 Ustawy VAT), nie ma w niej zastosowania. Wykonywanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy dostawy towarów, nie można bowiem uznać za przemieszczenie własnych towarów, o których mowa w ww. przepisie. Reasumując, dostawa towarów, która będzie dokonywana przez Spółkę na rzecz Nabywcy, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 Ustawy VAT, rozpoczynającą się w Polsce i kończącą się w miejscu ich przeznaczenia, tj. u Nabywcy (pomimo że w trakcie realizacji dostawy na towarze wykonywane będą usługi przez Usługodawcę na terytorium Węgier).

Ad. 2.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 20 ust. 1 Ustawy VAT: W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a. Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 Ustawy VAT: Wewnątrzwspólnotową dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że: 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej; 2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju; 3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Co do zasady dowodami potwierdzającymi wywóz towarów, są niżej wymienione dokumenty, o ile łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: a) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), b) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Mając na uwadze brzmienie wyżej wymienionych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego - nie ulega wątpliwości, iż Spółka będzie miała prawo zastosować stawkę VAT 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz Nabywcy w przypadku, gdy będzie w posiadaniu Dokumentów wywozowych przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów (rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W rozumieniu tego przepisu, istotą dostawy towarów, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Zgodnie z art. 13 ust. 1-3 i 6 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na definicję dostawy towarów na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Wprowadzenie w miejsce sprzedaży (czyli zobowiązania sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy oraz wydania jej kupującemu, czemu odpowiada zobowiązanie kupującego do odebrania rzeczy i zapłaty ceny) kategorii pojęciowej „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” służy temu, aby podatkiem od towarów i usług zostały objęte również i takie czynności, w których z prawnego punktu widzenia nie dochodzi do przeniesienia na drugą stronę transakcji własności towaru, ale dochodzi do przekazania szeroko pojętej kontroli ekonomicznej nad tym towarem, co pozwala nabywcy na dysponowanie tym towarem w sposób zbliżony do właściciela. Z tego względu w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wielokrotnie podkreślano, że ta regulacja ma na celu opodatkowanie zbycia uprawnień do faktycznego dysponowania rzeczą, a nie wyłącznie prawa własności rzeczy.

Zatem dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra.

Szczególnym przypadkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju do innego państwa członkowskiego. Art. 13 ust. 3 ustawy, rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegających na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć do działalności gospodarczej podatnika.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów (pomalowanych odlewów aluminiowych z uszczelką) na rzecz kontrahenta ze Słowacji. Spółka planuje zmianę zasad dostawy w taki sposób, że będzie wywoziła z terytorium Polski na terytorium Węgier wyłącznie towar w postaci pomalowanych odlewów aluminiowych. Kontrahent węgierski wykonywać będzie na powierzonych materiałach usługę nanoszenia uszczelki. Dopiero po wykonaniu wszystkich niezbędnych czynności przez Usługodawcę towar będzie spełniał kryteria i specyfikację przedmiotową kontraktu Spółki z Nabywcą i ostatecznie będzie odbierany przez Nabywcę (lub na jego rzecz) z magazynu Usługodawcy położonego na terytorium Węgier. Transport odlewów aluminiowych z terytorium Polski na terytorium Węgier organizowany będzie przez Spółkę, natomiast za organizację transportu odlewów aluminiowych z naniesioną uszczelką z terytorium Węgier na Słowację odpowiadać będzie Nabywca.

Aby ocenić charakter transakcji opisanych we wniosku konieczne jest przywołanie oraz analiza art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy zgodnie z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Pierwszy z ww. punktów dotyczy przypadku, gdy w wyniku dokonania transakcji - której celem jest dostawa towarów - towary te są wysyłane lub transportowane z jednego państwa do drugiego. Natomiast drugi z ww. punków odnosi się do sytuacji gdy w wyniku dokonania transakcji - której celem jest dostawa towarów - towary te nie są wysyłane lub transportowane z jednego państwa do drugiego.

Jak należy interpretować ww. przepisy w kontekście sytuacji przedstawionej we wniosku wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-446/13, która dotyczyła sytuacji podobnej do tej przedstawionej przez Wnioskodawcę. Jak zauważył Trybunał wykładnia art. 8 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy (odpowiednik art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy) nie pozwala uznać, aby miejsce dostawy znajdowało się w państwie członkowskim siedziby dostawcy. Albowiem towary będące przedmiotem umowy zawartej między dostawcą a nabywcą, czyli wykończone towary, znajdowały się już „w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do odbiorcy” w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy, w państwie członkowskim siedziby nabywcy.

Ponadto jak zauważył Trybunał „miejsce »dostawy towarów« w rozumieniu art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, czyli miejsce przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, powinno być bowiem określone na podstawie zasad ustanowionych w art. 8 ust. 1 szóstej dyrektywy. Dostawca towarów, w sytuacji skarżącej w postępowaniu głównym, gdy wysyła je usługodawcy, któremu powierzono roboty wykończeniowe, nie przenosi na nabywcę prawa do rozporządzania danymi towarami jak właściciel. Taka wysyłka ma na celu wyłącznie doprowadzenie danych towarów do stanu zgodnego ze zobowiązaniami umownymi dostawcy, aby mogła nastąpić późniejsza dostawa do nabywcy”.

Bazując na ww. orzeczeniu należy stwierdzić, że art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy oznacza istnienie dostatecznego czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą spornych towarów i ich wysyłką oraz ciągłość w przeprowadzaniu transakcji. Brak jest takiego związku i takiej ciągłości, jeżeli wysyłka towarów przez dostawcę ma na celu ich przetworzenie przez podmiot trzeci (usługodawcę) przed ich dostawą do nabywcy, aby doprowadzić je do stanu zgodnego ze zobowiązaniami umownymi między dostawcą a nabywcą. W tych okolicznościach za miejsce dostawy w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy uważa się miejsce, gdzie znajdują się towary, które w wyniku obróbki uzyskały parametry zgodne ze zamówieniem i które mają być przedmiotem dostawy.

Konkludując Trybunał w ww. sprawie stwierdził, że artykuł 8 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że miejsce dostawy towaru sprzedanego przez spółkę z siedzibą w jednym państwie członkowskim nabywcy z siedzibą w innym państwie członkowskim, w odniesieniu do którego sprzedawca zlecił usługodawcy mającemu siedzibę w tym innym państwie członkowskim roboty wykończeniowe mające na celu uczynić ów towar zdatnym do dostawy, przed wysłaniem go przez rzeczonego usługodawcę nabywcy, należy uważać za znajdujące się w państwie członkowskim siedziby nabywcy”.

W świetle powyższego, Wnioskodawca niezasadnie traktuje opisaną dostawę towarów - poddanych przerobowi na terytorium państwa członkowskiego, a następnie bezpośrednio dostarczanych do odbiorcy finalnego mającego swoją siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego - jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z ww. orzeczeniem przemieszczenie towarów do usługodawcy w celu ich obróbki, przed ich dostawą do nabywcy, winno być traktowane, jako dokonane w ramach odrębnej transakcji od tej która następuje już po obróbce towarów.

Dlatego też przemieszczenie towarów do innego państwa w celu ich obróbki winno być traktowane przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie art. 13 ust. 3 czyli jako przemieszczenie towarów własnych, które mają służyć działalności gospodarczej. Natomiast przemieszczenie towarów po ich obróbce - w innym niż Polska kraju członkowskim - do państwa nabywcy ewentualnie może być rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w kraju w którym dokonano obróbki towarów na podstawie regulacji obowiązujących w tym kraju. W sytuacji zaś gdy obróbka będzie dokonana w tym samym kraju w którym mają być odebrane przez nabywcę transakcja ta będzie stanowiła dostawę krajową w kraju nabywcy.

Podkreślić także należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej wymaga nie tylko czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem. Zatem wymagać należy materialnego związku pomiędzy transgraniczną wysyłką i dostawą towarów do nabywcy. W sytuacji zaś - co ma miejsce w niniejszej sprawie - gdy transgraniczna wysyłka towarów przez Wnioskodawcę ma na celu wykonanie na towarze przetworzenia towaru, materialny związek istnieje przede wszystkim między wysyłką i przetworzeniem towaru, a nie między jego wysyłką i dostawą do nabywcy.

Ze względu na wykazane powyżej okoliczności (braku bezpośredniej dostawy towarów do nabywcy) mamy do czynienia z WDT o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy tj. przemieszczenie towarów własnych z Polski na Węgry. Natomiast bezpośrednia dostawa towarów do nabywcy po dokonaniu obróbki następuje z państwa w którym była dokonana obróbka, a w konsekwencji podlegała rozliczeniu w kraju dokonania obróbki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (rozpoznanie WDT na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy) jest nieprawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dla WDT (przy spełnieniu określonych warunków) przewidziano preferencyjna stawkę podatku w wysokości 0%. Przy czym aby dana dostawa towarów w tym WDT, mogła być opodatkowana jakąkolwiek stawką podatku VAT, konieczne jest aby miejsce dostawy znajdowało się na terytorium kraju.

Odnosząc powyższe do pytania nr 2, w którym Wnioskodawca pyta się o stawkę podatku VAT jaka należy opodatkować dostawę towarów na rzecz Nabywcy (znajdującego się na Słowacji) należy zauważyć, że skoro - jak wskazano powyżej - dostawa towarów (odlewów aluminiowych z naniesioną uszczelką) na rzecz słowackiego Nabywcy będzie miała miejsce na terytorium Węgier, to dostawa ta, nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju. Na terytorium kraju opodatkowaniu będzie podlega wyłącznie nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów własnych, tj. przemieszczenie odlewów aluminiowych z Polski na Węgry.

Skoro zatem, dostawa towarów na rzecz słowackiego Nabywcy, nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju, to tym samym, transakcji tej nie można opodatkować w kraju podatkiem VAT, w tym stawką w wysokości 0%. Dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z przepisami węgierskimi (do interpretowania których Organ nie jest upoważniony).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Podsumowując:

dostawa pomalowanych odlewów aluminiowych z naniesioną uszczelką na rzecz Słowackiego Nabywcy, nie będzie stanowiła WDT w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustaw,
dostawa pomalowanych odlewów aluminiowych z naniesioną uszczelką na rzecz Słowackiego Nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytań Wnioskodawcy. Inne kwestie nieobjęte pytaniami (w szczególności opodatkowanie przemieszczenia towarów własnych z Polski na Węgry) nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin