Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.111.2019.2.BB
z 5 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2020 r. (data wpływu – 27 marca 2020 r.), uzupełnionym 14 kwietnia i 22 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa spółki cywilnej wspólnikowi tej spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa spółki cywilnej wspólnikowi tej spółki.

Wniosek uzupełniono 14 kwietnia 2020 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 08 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.111.2020.1.BB wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 22 maja 2020 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą w formie dwuosobowej Spółki cywilnej. Wspólnikami spółki są: Wnioskodawca – Przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą wyłącznie w formie przywołanej wyżej Spółki cywilnej oraz inny Przedsiębiorca (dalej jako „Przedsiębiorca C”), prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą wyłącznie w formie przywołanej wyżej Spółki cywilnej. Wspólnicy są braćmi. Przedmiotem działalności Spółki są przede wszystkim usługi związane z działalnością obiektów sportowych, polegające głównie na wynajmie kortów tenisowych oraz torów do grania w kręgle.

W skład majątku Spółki cywilnej, stanowiącego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny wchodzą następujące składniki materialne jak i niematerialne, w tym nieruchomości:

1. budynek sportowy, w którym znajdują się korty tenisowe oraz sklep z akcesoriami tenisowymi;
   
2. budynek kręgielni, w którym znajduje się kręgielnia oraz pub;
   
3. kompleks gruntów;
   
4. środki trwałe, wyposażenie, wartości niematerialne i prawne oraz przedmioty niskocenne znajdujące się na nieruchomościach będących własnością Spółki;
   
5. towary handlowe znajdujące się na nieruchomościach będących własnością Spółki;
   
6. należności z tytułu dostaw towarów handlowych i świadczonych usług;
   
7. umowy związane z prowadzoną przez spółkę działalnością, w szczególności dotyczące:
   
   1. dostaw energii elektrycznej,
      
   2. dostaw gazu,
      
   3. dostaw wody,
      
   4. usług teleinformatycznych,
      
   5. kart typu „multisport”, na podstawie których użytkownicy mogą korzystać z obiektów Wnioskodawcy;
      
   
   
8. umowa stałej współpracy dotycząca najmu kortów tenisowych zawarte z Uczniowskim Klubem Sportowym;
   
9. zasoby ludzkie tj. 2 pracowników zatrudnionych w Spółce wraz z ich miejscami pracy i narzędziami pracy;
   
10. księgi i dokumenty związane z aktywami i zobowiązaniami wyżej wskazanego przedsiębiorstwa;
    
11. zobowiązania z tytułu dostaw i usług.
    
    
    

Jeden ze wspólników – Przedsiębiorca C zamierza zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej, która prowadzona jest przez niego wyłącznie w formie Spółki cywilnej. Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas w formie Spółki cywilnej. Kontynuacja działalności Spółki cywilnej przez Wnioskodawcę odbywać się będzie w niezmienionym zakresie przedmiotowym tyle, że pod jego imieniem i nazwiskiem, w ramach działalności jednoosobowej. W związku z zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej przez jednego ze wspólników, Spółka cywilna ulegnie rozwiązaniu. Jednakże, przed rozwiązaniem Spółki cywilnej jej wspólnicy zamierzają wspólnie dokonać nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa tej Spółki na rzecz Wnioskodawcy do jego indywidualnej działalności gospodarczej (którą Wnioskodawca wcześniej otworzy), bez obowiązku spłaty na rzecz Przedsiębiorcy C.

Przekazanie przedsiębiorstwa spółki na rzecz Wnioskodawcy nastąpi w formie aktu notarialnego, ponieważ w skład prowadzonego aktualnie przez Spółkę cywilną przedsiębiorstwa wchodzą nieruchomości. Po przekazaniu przedsiębiorstwa prowadzonego w ramach Spółki cywilnej na rzecz Wnioskodawcy do jego indywidualnej działalności gospodarczej (Wnioskodawca będzie wówczas zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług), wspólnicy rozwiążą umowę Spółki cywilnej.

Skutkiem przekazania przedsiębiorstwa Spółki cywilnej, dotychczasowy wspólnik – Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą w oparciu o otrzymane przedsiębiorstwo, a dotychczasowy wspólnik – Przedsiębiorca C zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas wyłącznie w formie Spółki cywilnej. W związku z zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej Przedsiębiorca C zgłosi ten fakt do CEIDG celem wykreślenia jej z tej ewidencji. Na dzień rozwiązania, Spółka cywilna nie będzie dysponowała żadnym majątkiem, gdyż przejdzie on razem z przedsiębiorstwem na dotychczasowego wspólnika – Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Przekazanie przedsiębiorstwa nie odbędzie się na podstawie któregoś z tytułów prawnych określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności na podstawie umowy darowizny. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 888 ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego jasno wynika, że przed rozwiązaniem Spółki cywilnej jej wspólnicy zamierzają wspólnie dokonać nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa tej Spółki na rzecz Wnioskodawcy. Oczywistym jest również, iż majątek spółki cywilnej, nabyty przez nią zarówno w skutek dokonanych przez wspólników wkładów jak i później w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej, stanowi w istocie majątek wszystkich jej wspólników i stanowi współwłasność łączną. Co za tym idzie nie może być tu mowy o umowie darowizny, ponieważ Wnioskodawca będący wspólnikiem spółki cywilnej, jest również współwłaścicielem tego przedsiębiorstwa, w związku z czym na wypadek uznania, że czynność ta będzie umową darowizny Wnioskodawca byłby jednocześnie darczyńcą i obdarowanym, w konsekwencji czego jego majątek nie uległby uszczupleniu, o którym mowa w treści art. 888 Kodeksu cywilnego, dlatego też przekazanie przedsiębiorstwa nie odbędzie się na podstawie umowy darowizny. Zdaniem Wnioskodawcy czynność opisaną w zdarzeniu przyszłym wniosku można porównać z czynnością podziału majątku wspólnego lub działem spadku.

W związku z nieodpłatnym przekazaniem całego przedsiębiorstwa Spółki na rzecz Wnioskodawcy zobowiązania w ramach przedsiębiorstwa spółki cywilnej przejmie Wnioskodawca i stanie się on jedynym dłużnikiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa z majątku wspólnego spółki cywilnej do jednoosobowej działalności Wnioskodawcy będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie przedsiębiorstwa z majątku wspólnego spółki cywilnej do jednoosobowej działalności Wnioskodawcy nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie Wnioskodawcy, ponieważ jego zdaniem, zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku nie jest darowizną wymienioną w katalogu czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych, lecz jest transakcją nienazwaną – nieodpłatnym przekazaniem całego przedsiębiorstwa tej Spółki na rzecz Wnioskodawcy, do jego indywidualnej działalności gospodarczej, bez obowiązku spłaty na rzecz Przedsiębiorcy C.

Przywołując 1 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 Wnioskodawca stwierdził, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym, szczegółowe wyznaczenie zakresu przedmiotowego opodatkowania ww. podatkiem ma określone konsekwencje prawne. Oznacza to, że ustawodawca wprowadzając tę zasadę, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w omawianym przepisie. Tym samym należy stwierdzić, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy art. 860-875 ustawy Kodeks cywilny.

W myśl art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, szczególności przez wniesienie wkładów. Na gruncie prawa cywilnego spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników, lecz wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym łączącym tych wspólników.

Stosownie do art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Spółka cywilna nie posiada własnego, odrębnego majątku. Właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Na podstawie art. 863 § 1 ww. Kodeksu wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

Zgodnie z art. 863 § 2 omawianego Kodeksu w czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wprost wynika, że Wnioskodawca wraz z bratem prowadzi działalność w dwuosobowej Spółce cywilnej, natomiast brat Wnioskodawcy zamierza zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym Spółka ta ulegnie rozwiązaniu. Z kolei Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas w formie Spółki cywilnej. Przed rozwiązaniem ww. Spółki cywilnej Wnioskodawca wraz z bratem zamierzają dokonać nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa tej Spółki na rzecz Wnioskodawcy. Na dzień rozwiązania ww. Spółki cywilnej, nie będzie ona miała żadnego majątku, bowiem cały majątek przejdzie razem z przedsiębiorstwem do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nieodpłatnym przekazaniem przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czynność ta jako niewymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponadto, nawet gdyby uznać, że czynność ta jest objęta katalogiem ustawowym i może zostać zrównana z darowizną, to należy wskazać, że opodatkowaniu podlega wyłącznie w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. Przejęte przez Wnioskodawcę wraz z przedsiębiorstwem zobowiązania, nie będą zaś zobowiązaniami darczyńcy, lecz zobowiązaniami spółki cywilnej. Jeśli w ramach powyższej czynności (w przypadku uznania jej za darowiznę) ktokolwiek miałby zostać potraktowany jako darczyńca, to byłby brat Wnioskodawcy, który zrezygnuje ze spłaty swojej części w majątku spółki cywilnej. Darczyńcą nie będzie spółka cywilna, której zobowiązania w ramach przedsiębiorstwa przejmie Wnioskodawca.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym, szczegółowe wyznaczenie zakresu przedmiotowego opodatkowania ww. podatkiem ma określone konsekwencje prawne. Oznacza to, że ustawodawca wprowadzając tę zasadę, wyłączył od opodatkowania inne podobne czynności, które nie zostały wyraźnie wskazane w omawianym przepisie. Tym samym należy stwierdzić, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wraz z bratem (Przedsiębiorca C) prowadzi działalność w dwuosobowej Spółce cywilnej. Brat Wnioskodawcy zamierza zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym Spółka ta ulegnie rozwiązaniu. Przed rozwiązaniem ww. Spółki cywilnej Wnioskodawca wraz z bratem zamierzają dokonać nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa tej Spółki na rzecz Wnioskodawcy. Na dzień rozwiązania ww. Spółki cywilnej, nie będzie ona miała żadnego majątku, bowiem cały majątek przejdzie razem z przedsiębiorstwem do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przekazanie przedsiębiorstwa nie odbędzie się na podstawie któregoś z tytułów prawnych określonych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności na podstawie umowy darowizny.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy art. 860-875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.).

W myśl art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, szczególności przez wniesienie wkładów.

Na gruncie prawa cywilnego spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników, lecz wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym łączącym tych wspólników.

Stosownie do art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego – wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Spółka cywilna nie posiada własnego, odrębnego majątku. Właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Na podstawie art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego – wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

Zgodnie z art. 863 § 2 Kodeksu cywilnego – w czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników.

Jednakże, zakaz z art. 863 § 2 Kodeksu cywilnego nie sprzeciwia się rozporządzeniu wspólnym majątkiem wspólników przez przeniesienie wszystkich lub niektórych składników majątkowych na rzecz majątków osobistych lub innych majątków odrębnych poszczególnych wspólników, jeżeli następuje ono nie jednostronnie, ale w drodze czynności prawnej wszystkich wspólników.

Wobec powyższego należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż w związku z nieodpłatnym przekazaniem przedsiębiorstwa na rzecz Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Czynność ta jako niewymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych określonym w art. 1 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Wskazane we wniosku nabycie nie nastąpi bowiem żadnym z tytułów określonych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo, odnosząc się do dokonywanej przez Wnioskodawcę analizy skutków ewentualnej darowizny opisanego we wniosku przedsiębiorstwa, Organ informuje, że skoro opisane zdarzenie nie będzie darowizną to ocena stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie stała się bezprzedmiotowa.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo Organ zaznacza, iż funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji, wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.