Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.96.2020.2.AG
z 5 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2020 r. (data wpływu 25 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy mieszkania wraz z przynależnym do niego miejscem parkingowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy mieszkania wraz z przynależnym do niego miejscem parkingowym.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie starych budynków po byłych koszarach wojskowych, przerabianiem ich na mieszkania i sprzedażą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany zakupił budynek, który jest wyremontowany. Budynek został zakupiony dnia 4 listopada 2019 r. od osoby fizycznej, która nabyła go do majątku osobistego, wyremontowała i zamierzała sprzedawać pojedyncze mieszkania. Osoba ta nie prowadziła działalności gospodarczej. Nie była podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakupiła budynek w roku 2010 a następnie w roku 2018 dokupiła do niego dwie działki.

Wszystkie trzy działki zostały scalone w jedną działkę, którą nabyła Spółka. Zanim Spółka nabyła działkę wraz z budynkiem sprzedawca poniósł nakłady na ten budynek w wysokości większej niż 30% jego wartości, ale nie odliczała od nich ani od zakupu budynku podatku VAT. Znajduje się w nim 12 mieszkań. Działkę wraz z budynkiem Wnioskodawca zakupił w całości. W związku z tym, że zakup był dokonany od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem podatku VAT, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku. Spółka dokona zmiany projektu i po zmianie w budynku będzie 14 mieszkań, wszystkie objęte społecznym programem mieszkaniowym. Nakłady na wykończenie nie przekroczą 30% wartości zakupu, który poniesie spółka. Budynek nie zostanie przez spółkę zaliczony do środków trwałych. Budynek podzielony na mieszkania będzie stanowił w spółce towar handlowy. Spółka będzie sprzedawała pojedyncze mieszkania.

Dodatkowo będzie sporządzony nowy projekt budowlany dotyczący miejsc parkingowych przy tym budynku, które również będą sprzedawane wraz z mieszkaniami. Spółka poniesie wydatki na wybudowanie miejsc parkingowych i od tych wydatków będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym, że Spółka będzie te miejsca parkingowe sprzedawać wraz z mieszkaniem, całość nakładów zarówno na budynek jak i na miejsca parkingowe nie przekroczy 30% wartości zakupu budynku. W związku z tym, że w tej chwili nie ma przy budynku miejsc parkingowych i one dopiero powstaną, pierwsze zasiedlenie nastąpi w momencie wyremontowania całego budynku i przygotowaniu mieszkań do sprzedaży. Przewidywany termin to maj-czerwiec 2020 r. Miejsca parkingowe nie będą zaliczane do środków trwałych spółki. Będą stanowiły towar handlowy wraz z mieszkaniem. Lokal mieszkalny oraz miejsce parkingowe będzie objęte jedną księgą wieczystą. Miejsca parkingowe nie będą miały wyodrębnionej księgi wieczystej. Nie będzie można zakupić mieszkania bez miejsca parkingowego.

Spółka do tej pory nie prowadziła działalności zwolnionej z podatku VAT.

W piśmie z dnia 13 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany udzielił następujących odpowiedzi na zadane przez tut. Organ pytania o treści:

Pytanie DKIS nr 1:

W odniesieniu do budynku należy wskazać:

1. Kiedy (w jakim miesiącu, roku) i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynku (w którym powstanie 14-cie mieszkań)?
2. Czy sprzedaż budynku przez Wnioskodawcę nastąpi po upływie dwóch lat od jego pierwszego zasiedlenia?
   
   

Odpowiedź:

Pierwsze zajęcie (używanie) budynku, w którym powstaną mieszkania nastąpiło w lipcu 2018 r., zakończył się remont i przekazano budynek do użytkowania.

Pytanie DKIS nr 2:

W odniesieniu do miejsc parkingowych należy wskazać czy miejsca parkingowe są budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlanego (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.)?

Odpowiedź:

Miejsca parkingowe są budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Pytanie DKIS nr 3:

Jeżeli miejsca parkingowe są budowlą w rozumieniu Prawa budowlanego to w odniesieniu do każdego z nich z osobna, należy wskazać:

1. Kiedy (w jakim miesiącu, roku) i w jaki sposób (w ramach jakiej czynności) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budowli?
2. Czy sprzedaż budowli przez Wnioskodawcę nastąpi po upływie dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia?
   
   

Odpowiedź:

Ad a) Pierwszego zasiedlenia miejsc parkingowych jeszcze nie było, ponieważ one dopiero powstają. Zasiedlenie nastąpi dopiero po sprzedaży mieszkania wraz z miejscem parkingowym na jednym akcie notarialnym dopiero w tym roku (sierpień 2020 r.-wrzesień 2020 r.).

Ad b) Sprzedaż będzie pierwszym zasiedleniem więc nie upłyną dwa lata od pierwszego zasiedlenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż mieszkań wraz z przynależnym do niego miejscem parkingowym będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż mieszkania wraz z przynależnym do niego miejscem parkingowym będzie podlegała zwolnieniu w podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT. Spółka nabyła budynek od osoby nie będącej podatnikiem podatku VAT, nie miała prawa do odliczenia VAT przy jego nabyciu oraz poniesie nakłady w wartości nie przekraczającej 30% jego wartości.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że w związku z tym, że do każdego sprzedawanego mieszkania będzie przynależało jedno miejsce parkingowe (niewydzielone) i w taki sposób będzie to sprzedawane jako jedna całość. Miejsca postojowe będą należały do części wspólnych tak samo jak np. klatki. Nie będzie można nabyć samego miejsca parkingowego. Spółka uważa, że ma prawo przy sprzedaży do zastosowania stawki zwolnionej, ponieważ zakupiła budynek od osoby fizycznej, która nie była podatnikiem podatku VAT, nie miała prawa do odliczenia VAT przy jego nabyciu oraz nie poniesie nakładów przekraczających 30% jego wartości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przez towary natomiast rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jak stanowi art. 2 ust. 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Należy także wskazać, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”.

W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie starych budynków po byłych koszarach wojskowych, przerabianiem ich na mieszkania i sprzedażą. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany zakupił w dniu 4 listopada 2019 r. od osoby fizycznej wyremontowany budynek. Osoba ta nie prowadziła działalności gospodarczej, zakupiła budynek w roku 2010 a następnie w roku 2018 dokupiła do niego dwie działki. Wszystkie trzy działki zostały scalone w jedną działkę, którą nabyła Spółka. Zanim Spółka nabyła działkę wraz z budynkiem sprzedawca poniósł nakłady na ten budynek w wysokości większej niż 30% jego wartości. Znajduje się w nim 12 mieszkań. Działkę wraz z budynkiem Wnioskodawca zakupił w całości. W związku z tym, że zakup był dokonany od osoby fizycznej nie będącej podatnikiem podatku VAT, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku. Spółka dokona zmiany projektu i po zmianie w budynku będzie 14 mieszkań, wszystkie objęte społecznym programem mieszkaniowym. Nakłady na wykończenie nie przekroczą 30% wartości zakupu, który poniesie spółka. Budynek nie zostanie przez spółkę zaliczony do środków trwałych. Budynek podzielony na mieszkania będzie stanowił w spółce towar handlowy. Spółka będzie sprzedawała pojedyncze mieszkania. Pierwsze zajęcie (używanie) budynku, w którym powstaną mieszkania nastąpiło w lipcu 2018 r., zakończył się remont i przekazano budynek do użytkowania. Dodatkowo będzie sporządzony nowy projekt budowlany dotyczący miejsc parkingowych przy tym budynku, które również będą sprzedawane wraz z mieszkaniami. Spółka poniesie wydatki na wybudowanie miejsc parkingowych i od tych wydatków będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Pierwszego zasiedlenia miejsc parkingowych jeszcze nie było, ponieważ one dopiero powstają. Zasiedlenie nastąpi dopiero po sprzedaży mieszkania wraz z miejscem parkingowym na jednym akcie notarialnym w sierpniu – wrześniu 2020 r. Miejsca parkingowe nie będą zaliczane do środków trwałych spółki. Będą stanowiły towar handlowy wraz z mieszkaniem. Lokal mieszkalny oraz miejsce parkingowe będzie objęte jedną księgą wieczystą. Nie będzie można zakupić mieszkania bez miejsca parkingowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy mieszkania wraz z przynależnym do niego miejscem parkingowym.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy, że dostawa przedmiotowych mieszkań spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że pierwsze zajęcie (używanie) budynku, w którym powstaną mieszkania nastąpiło w lipcu 2018 r., natomiast mieszkania będą sprzedane w sierpniu-wrześniu 2020 r.

Wnioskodawca wskazał również, że Spółka dokona zmiany projektu i po zmianie w budynku będzie 14 mieszkań, wszystkie objęte społecznym programem mieszkaniowym. Nakłady na wykończenie nie przekroczą 30% wartości zakupu, który poniesie Spółka. Należy jednak zauważyć, że ponoszone nakłady na wykończenie mieszkań nie będą miały wpływu na kwestię ich pierwszego zasiedlenia, gdyż jak wynika z wniosku sprzedawane mieszkania stanowią towar handlowy, co oznacza, że nie mogą one ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Jak wcześniej wskazano pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Zatem skoro dostawa przedmiotowych mieszkań nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i od pierwszego zasiedlenia danego mieszkania do dnia transakcji upłynie okres dłuższy niż 2 lata, spełnione są przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntów na których znajdują się przedmiotowe mieszkania również będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do miejsc parkingowych przy budynku należy stwierdzić, że dostawa ww. miejsc parkingowych nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z uwagi na fakt, że są to nowo budowane budowle i nie doszło jeszcze do ich pierwszego zasiedlenia.

Wobec braku zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do dostawy ww. miejsc parkingowych zasadne jest zbadanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Dla zastosowania omawianego zwolnienia spełnione powinny być łącznie obie przesłanki zawarte w tym przepisie.

Wnioskodawca wskazał, że Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie miejsc parkingowych, a więc pierwsza z przesłanek nie zostanie spełniona. Zatem należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych miejsc parkingowych nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Skoro sprzedaż przedmiotowych miejsc parkingowych nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania dla dostawy ww. budowli zwolnienie od podatku VAT na podstawie powołanego wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano wcześniej, w celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wybudowanie miejsc parkingowych, zatem przedmiotowa sprzedaż nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dostawa ww. miejsc parkingowych nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W konsekwencji, ich dostawa będzie opodatkowana wg stawki właściwej dla przedmiotowych towarów.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż miejsc parkingowych nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, stanowisko Wnioskodawcy w całości zostało uznane za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.