Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.316.2020.2.MGO
z 8 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2020 r. (data wpływu 8 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku posiłków wydawanych dla dzieci w ramach opieki przedszkolnej w niepublicznym przedszkolu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku posiłków wydawanych dla dzieci w ramach opieki przedszkolnej w niepublicznym przedszkolu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji za rok 2019 do przedstawionego poniżej stanu faktycznego. Dotyczy on zaistniałego w przedszkolu Wnioskodawcy zdarzenia naliczania 8% podatku VAT do wydawanych w przedszkolu dla dzieci posiłków. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi niepubliczne przedszkole dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Podlega ono przepisom ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. Zgodnie z przepisami tej ustawy Wnioskodawca realizuje w przedszkolu program wychowania przedszkolnego uwzględniający podstawę programową wychowania przedszkolnego i zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone dla nauczycieli przedszkoli publicznych.

W swoim przedszkolu Wnioskodawca zatrudnia kucharkę gotującą posiłki dla dzieci przebywających w przedszkolu. Posiłki nie są wydawane odpłatnie, a także nieodpłatnie dla innych osób. Dzieci przebywają w przedszkolu od wczesnych godzin rannych do godzin popołudniowych i posiłek jest niezbędny dla ich prawidłowego rozwoju i zdrowia, jak i niezbędny dla realizacji zadań dydaktycznych. W związku z powyższym wydawanie posiłków, które są skalkulowane w cenie usługi za opiekę przedszkolną wraz z naliczonym 8% podatkiem VAT jest usługą ściśle powiązaną ze sprawowaniem opieki nad dziećmi. Posiłki są tak skalkulowane, że pokrywają koszty ich wytworzenia. Wydawanie posiłków nie jest dodatkową niekonieczną działalnością w zakresie gastronomii, która mogłaby być konkurencyjna dla innych podmiotów prowadzących punkty gastronomiczne.

Z przedstawionych powodów Wnioskodawca uważa, że powinien zrezygnować z dotychczasowej praktyki naliczania podatku VAT do ceny posiłków i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie przychodów z tytułu wydawanych w przedszkolnej stołówce posiłków w myśl art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy posiłki wydawane dla dzieci w ramach opieki przedszkolnej w niepublicznym przedszkolu korzystają ze zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług jako usługi ściśle związane z opieką nad dziećmi w ramach i na zasadach określonych w przepisach ustawy o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996,1000,1290 i 1669)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia od podatku VAT usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.

Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe w art. 8 ust. 1 i 2 pkt 3 i w związku z art. 4 ust. 1 dopuszcza możliwość tworzenia przedszkola przez osobę fizyczną. Zgodnie z art. 13 ust. 6 oraz art. 14 ust. 3 tej samej ustawy niepubliczne przedszkole realizuje program wychowania przedszkolnego uwzględniający podstawę programową wychowania przedszkolnego i zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone dla nauczycieli przedszkoli publicznych.

Przedszkole, które Wnioskodawca założył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spełnia te wymogi i podlega pod przepisy wspomnianej ustawy, o których mówi przepis art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Do zastosowania zwolnienia z podatku VAT na warunkach tego artykułu w przypadku świadczenia usługi w postaci wydawania odpłatnego posiłku dzieciom konieczne jest występowanie bezpośredniego związku ze świadczeniem tej usługi, a wykonywaniem usługi opieki nad dzieckiem, (co podkreśla ust. 17 przywołanego artykułu). Usługa zapewnienia posiłku dzieciom jest konieczna i bezpośrednio związana z usługą opieki z uwagi na czas przebywania dzieci w przedszkolu od godzin porannych do popołudniowych oraz utrzymanie dzieci we właściwej kondycji zdrowotnej jak i psychicznej umożliwiającej realizowanie programu wychowania przedszkolnego. Świadczenie przez Wnioskodawcę tej usługi nie ma na celu osiągania dodatkowego dochodu przez konkurencyjne jej świadczenie w stosunku do innych podmiotów niekorzystających z takiego zwolnienia. Ceny posiłków są skalkulowane w wysokości zapewniającej pokrycie jedynie kosztów ich wytworzenia. Posiłki wydawane są jedynie dzieciom przebywającym w przedszkolu, nie są rozprowadzane na zewnątrz. Tym samym nie ma zastosowania do sytuacji Wnioskodawcy drugie wyłączenie z art. 43 ust. 17. Uwzględniając przedstawiony stan prawny i faktyczny Wnioskodawca spełnia warunki do zastosowania zwolnienia z podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 24.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem” podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290 i 1669),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Przy czym stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle powyższego uregulowania należy stwierdzić, że jeżeli świadczone usługi będą stanowiły usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana będzie w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy Prawo oświatowe, to usługi opieki będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów istotne jest spełnienie zawartych w tych przepisach warunków. Zwrócić należy uwagę, że powyższe uregulowania odsyłają bezpośrednio do przepisów o systemie oświaty.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 910), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy Prawo oświatowe, system oświaty obejmuje przedszkola, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami specjalnymi lub integracyjnymi, a także inne formy wychowania przedszkolnego.

Stosownie do art. 4 pkt 1 i pkt 20 ustawy Prawo oświatowe ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o:

• szkole – należy przez to rozumieć także przedszkole;
• uczniach – należy przez to rozumieć także słuchaczy i wychowanków.
  
  

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe – szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe – szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;
2. inną osobę prawną;
3. osobę fizyczną.
   
   

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy Prawo oświatowe – niepubliczne przedszkole:

1. realizuje programy wychowania przedszkolnego uwzględniające podstawę programową wychowania przedszkolnego;
2. zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone dla nauczycieli przedszkoli publicznych; przepisy art. 15 ust. 1 i 4 stosuje się odpowiednio.
   
   

W myśl art. 13 ust. 7 ustawy Prawo oświatowe – przepis ust. 6 stosuje się także do oddziałów przedszkolnych w niepublicznych szkołach podstawowych oraz niepublicznych innych form wychowania przedszkolnego.

Stosownie do art. 102 ust. 1 pkt 11 ustawy Prawo oświatowe, statut przedszkola zawiera w szczególności zasady odpłatności za pobyt dzieci w przedszkolu i korzystanie z wyżywienia ustalone przez organ prowadzący.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 106 ust. 2 ustawy Prawo oświatowe).

Stosownie do art. 106 ust. 3 ustawy Prawo oświatowe, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy Prawo oświatowe, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Z kolei w myśl art. 108 ustawy Prawo oświatowe przedszkole w zakresie realizacji zadań statutowych zapewnia dzieciom możliwość korzystania z:

1. pomieszczeń do nauczania, wychowania i opieki;
2. placu zabaw;
3. pomieszczeń sanitarno-higienicznych i szatni;
4. posiłków.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi niepubliczne przedszkole dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Podlega ono przepisom ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. Zgodnie z przepisami tej ustawy Wnioskodawca realizuje w przedszkolu program wychowania przedszkolnego uwzględniający podstawę programową wychowania przedszkolnego i zatrudnia nauczycieli posiadających kwalifikacje określone dla nauczycieli przedszkoli publicznych. W swoim przedszkolu Wnioskodawca zatrudnia kucharkę gotującą posiłki dla dzieci przebywających w przedszkolu. Posiłki nie są wydawane odpłatnie, a także nieodpłatnie dla innych osób. Dzieci przebywają w przedszkolu od wczesnych godzin rannych do godzin popołudniowych i posiłek jest niezbędny dla ich prawidłowego rozwoju i zdrowia, jak i niezbędny dla realizacji zadań dydaktycznych. Wydawanie posiłków, jest usługą ściśle powiązaną ze sprawowaniem opieki nad dziećmi. Posiłki są tak skalkulowane, że pokrywają koszty ich wytworzenia. Wydawanie posiłków nie jest dodatkową niekonieczną działalnością w zakresie gastronomii, która mogłaby być konkurencyjna dla innych podmiotów prowadzących punkty gastronomiczne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku wydawania posiłków w ramach opieki przedszkolnej dla dzieci w niepublicznym przedszkolu.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że wydawanie posiłków w ramach opieki przedszkolnej dla dzieci w niepublicznym przedszkolu będzie objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał bowiem, że niepubliczne przedszkole dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat podlega przepisom ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe. Ponadto posiłek jest niezbędny dla prawidłowego rozwoju i zdrowia dzieci i jak wskazał Wnioskodawca – wydawanie posiłków jest usługą ściśle związaną ze sprawowaniem opieki nad dziećmi.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.