Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.118.2020.2.DK
z 10 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), uzupełnionym 9 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości, tj. niezabudowanej działki rolnej będzie podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy sprzedaż nieruchomości, tj. niezabudowanej działki rolnej będzie podlegała zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.118.2020.2.DK, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 czerwca 2020 r.

We wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmuje się naprawą i konserwacją mebli i wyposażenia domowego oraz wyrobem i handlem elementami metalowymi. Spółka nabyła nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16 grudnia 1994 roku. 20 lipca 2019 roku Spółka podpisała umowę sprzedaży nieruchomości niezabudowanej we wsi (…) gminie (…) o powierzchni 1,58 ha. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (…) wydanego z upoważnienia wójta gminy (…) w dniu 1 kwietnia 2019 roku z numerem (…) nieruchomość znajduje się na terenie rolnym.

Nabywcą nieruchomości jest osoba fizyczna posiadająca zgodę na nabycie przedmiotowej nieruchomości na mocy decyzji wydanej z upoważnienia Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w dniu 13 czerwca 2019 roku, nr decyzji (...). Wyżej przedstawiona nieruchomość nie posiada na swoim terenie żadnych budowli stałych. Cała nieruchomość niezabudowana jest przystosowana do uprawy rolnej, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania. Aktualnie na terenie nieruchomości znajdują się łąki i pastwiska oraz grunty orne.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że: nieruchomość stanowi działkę ewidencyjna nr (…), o obszarze 1,58 ha (jednego hektara pięćdziesięciu ośmiu arów), o identyfikatorze działki (…), która obejmuje: 0,42 ha gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów jako „pastwiska trwałe” (oznaczenie Ps IV) oraz 1,16 ha gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów jako „grunty orne” (oznaczenia: R IV a - 0,11 ha, R IV b -0,15, R V - 0,10 ha oraz R VI - 0,80 ha).

Nabyta nieruchomość była nieużytkowana, nabyta w celu zgodnym z miejscowym planem zagospodarowania. Na nieruchomości nie była prowadzona działalność rolnicza ani żadna inna, nieruchomość leżała odłogiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży działki w związku z charakterem transakcji może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 podatku dochodowego od osób prawnych uważa, że podatek dochodowy w opisanym przypadku nie powinien być pobierany w związku z tym, że nieruchomość niezabudowana została zakupiona 26 lat temu, czyli został spełniony jeden z warunków o którym czytamy w art. 17 podatku dochodowego od osób prawnych ust. 1 pkt 1 oraz przedmiotem sprzedaży jest ziemia rolna zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości lub udziału w nieruchomości, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości lub udziału w nieruchomości.

Jak zatem wynika z powyższego, skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, jest możliwe w przypadku spełnienia następujących przesłanek:

• przedmiotem sprzedaży jest całość, część lub udział w nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego,
• podatnik dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości w drodze umowy sprzedaży,
• w momencie sprzedaży upłynęło 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości, części lub udziału w zbywanej nieruchomości.
  
  

Odnosząc się do pierwszej z wymienionych przesłanek, przez nieruchomość, z braku osobnej definicji w przepisach ustawy o CIT, należy rozumieć, zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145), części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Należy, bowiem wskazać, iż z art. 2 ust. 4 ustawy o CIT wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Z kolei, jak wynika z analizy postanowień art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U z 2019 r., poz. 1256), aby mówić o gospodarstwie rolnym w rozumieniu jej przepisów, a w konsekwencji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

• grunty te nie mogą być zajęte na prowadzenie działalności innej niż działalność rolnicza,
• grunty muszą stanowić własność lub znajdować się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej,
• grunty muszą być sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne,
• łączna powierzchnia tych gruntów musi wynosić ponad 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.
  
  

Pozbawienie podatnika prawa do zwolnienia nie jest uzależnione od faktu utraty przez nieruchomość charakteru rolnego po dokonaniu sprzedaży, lecz od okresu, jaki upłynął od chwili nabycia sprzedawanej nieruchomości. Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że datę nabycia nieruchomości należy utożsamiać z chwilą przeniesienia jej własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową na podstawie umowy sprzedaży z dnia 16 grudnia 1994 r. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomość znajduje się na terenie rolnym. Nieruchomość tę nabył ponad pięć lat temu licząc od końca roku kalendarzowego (nabycie nastąpiło w 1994 roku). Grunty te nie były zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej ani żadnej innej. Jak podkreślił Wnioskodawca nieruchomość leżała odłogiem. Wnioskodawca 20 lipca 2019 r., sprzedał przedmiotową nieruchomość gruntową. Przedmiotowe grunty sklasyfikowane są jako pastwiska trwałe i grunty orne, a powierzchnia gruntów przeznaczonych do sprzedaży wyniosła 1,58 ha. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT z tytułu sprzedaży nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową, sklasyfikowaną w Ewidencji Gruntów i Budynków jako użytki rolne, ponad 25 lat przed jej planowaną sprzedażą (nabycie nastąpiło w 1994 r.), a do chwili sprzedaży na ww. nieruchomości nie była prowadzona działalność rolnicza ani żadna inna forma działalności, to dochód ze sprzedaży tej nieruchomości, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, nawet w sytuacji, gdy po sprzedaży nieruchomości dojdzie do utraty przez tę nieruchomość charakteru rolnego.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.