Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.115.2020.2.ICz
z 10 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) oraz pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu posiłków, które Wnioskodawca następnie podaje i sprzedaje swoim klientom;
• stawki podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży posiłków zakupionych od innego przedsiębiorcy w celu ich dalszej odsprzedaży Klientom.

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu posiłków, które Wnioskodawca następnie podaje i sprzedaje swoim klientom oraz stawki podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży posiłków zakupionych od innego przedsiębiorcy w celu ich dalszej odsprzedaży Klientom.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 5 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.115.2020.1.ICZ oraz pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca wynajmuje lokal użytkowy na pierwszym piętrze budynku położonego w miejscowości (…), o łącznej powierzchni 94,22 m2. W skład lokalu wchodzą następujące pomieszczenia: sala sprzedaży, magazyn, pokój socjalny, wc, balkon. Lokal jest wynajmowany w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu lokalu rozrywkowego typu „bar”. W lokalu prowadzona jest sprzedaż i spożywanie napojów alkoholowych, napojów bezalkoholowych, dostępne są też gry rozrywkowe typu bilard itp. prowadzony będzie ogródek piwny wraz grillem.

Ponadto Wnioskodawca oferuje swoim klientom sprzedaż posiłków typu fast-food (np. pizza, kebab, hamburger, frytki) oraz inne posiłki wyprodukowane przez przedsiębiorcę, który prowadzi na parterze tego samego budynku Pierogarnię. Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą ma parterze posiada szeroką kartę dań w tym posiłki typu fast-food. Wszystkie posiłki oferowane w menu i podawana w lokalu Wnioskodawcy będą zakupione od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze tego samego budynku. W lokalu, który wynajmuje Wnioskodawca nie znajduje się bowiem pomieszczenie, które umożliwiałoby przygotowanie od podstaw posiłków. Dzięki temu, że Wnioskodawca dokonuje zakupu posiłków od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze, Klienci Wnioskodawcy mogą otrzymać je bardzo szybko. Dodatkowo dzięki temu Wnioskodawca może zaoferować swoim Klientom szerszy zakres usług niż w przypadku gdyby nie zamawiał posiłków u przedsiębiorcy prowadzącego na parterze Pierogarnię.

Wnioskodawca przyjmuje w wynajmowanym lokalu na pierwszym piętrze zamówienia na posiłki, które są przygotowywane na parterze przez innego przedsiębiorcę, a zatrudniony przez Wnioskodawcę kelner podaje te posiłki Klientom. Po zamknięciu sprzedaży w danym dniu przedsiębiorca od którego Wnioskodawca dokonuje zakupu posiłków sporządza raport, z którego wynika ilość posiłków zakupionych przez Wnioskodawcę. Po upływie danego okresu np. jednego tygodnia lub miesiąca przedsiębiorca od którego Wnioskodawca dokonuje zakupu posiłków podawanych w prowadzonym przez niego „barze”, wystawia fakturę VAT tytułem świadczenia usług kateringowych. Kwota faktury opiewa na łączną kwotę posiłków zamówionych przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym. Wnioskodawca nawet w przypadku zakupu posiłków po cenie niższej niż oferowana w lokalu na parterze nie może sprzedawać ich poniżej tej ceny.

Klient otrzymuje od Wnioskodawcy paragon z wyszczególnionymi pozycjami, towarów które zamówił. Wnioskodawca nalicza podatek VAT od napojów alkoholowych i bezalkoholowych według obowiązujących stawek. Odnośnie sprzedaży zakupionych posiłków ich sprzedaży na rzecz Klientów (którzy zamawiają je w lokalu Wnioskodawcy) dokonuje Wnioskodawca i z tego tytułu nalicza stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Ponieważ Wnioskodawca dokonuje zakupu posiłków w celu ich dalszej odsprzedaży na rzecz swoich Klientów nie ulega wątpliwości, że zakup posiłków związany jest bezpośrednio z jego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wykorzystuje bowiem zakupione posiłki do wykonywania czynności opodatkowanych tj. sprzedaż posiłków swoim Klientom. Tym samym Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach wystawianych przez dostawcę posiłków sprzedawanych w „barze” Wnioskodawcy.

Pismem z 29 maja 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. W opisanym we wniosku stanie faktycznym gotowe posiłki są nabywane wyłączenie w związku z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy. Zakup posiłków jest dokonywany w celu ich odsprzedaży również z podatkiem VAT Klientom Wnioskodawcy.
3. Odnosząc się do kolejnego pytania na wstępie Wnioskodawca podaje, że powołane w wezwaniu Rozporządzenie z 2008 roku zostało uchylone w dniu 1 stycznia 2016 r. Obecnie na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną Rozporządzeniem z dnia 4 września 2015, które uchyliło powołane w wezwaniu rozporządzenie z 2008 r. Zarówno usługi świadczone przez Wnioskodawcę jak i przez przedsiębiorcę od którego Wnioskodawca dokonuje zakupu tych posiłków mieszczą się w dziale 56 PKWiU - usługi związane z wyżywieniem. Dokładnie usługi wykonywane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować jako 56.10.19.0 - pozostałe usługi podawania posiłków, a usługi świadczone przez przedsiębiorcę od którego Wnioskodawca nabywa posiłki jako 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych.
4. Wnioskodawca nie dolicza marży do posiłków sprzedawanych swoim Klientom, które wcześniej nabył od przedsiębiorcy przygotowującego te posiłki. Wnioskodawca ma jednak możliwość zatrzymania Klienta w swoim lokalu gdzie Klient może spożyć posiłek zamawiając jednocześnie np. napoje alkoholowe lub inne napoje. Taka możliwość przyciąga Klientów Wnioskodawcy i pozwala mu zwiększać sprzedaż oferowanych napojów oraz usług rozrywkowych typu bilard itp.
   
   

Pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 9 czerwca 2020 r.) Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

W uzupełnieniu odpowiedzi na wezwanie z dnia 5 maja 2020 r. Wnioskodawca podaje, że zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług usługi wykonywane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować do symbolu PKWiU 56.10.19.0 - pozostałe usługi podawania posiłków, a usługi świadczone przez przedsiębiorcę od którego Wnioskodawca nabywa posiłki do symbolu PKWiU 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1. Czy Wnioskodawca może dokonywać odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach zakupu posiłków, które następnie podaje i sprzedaje swoim Klientom tj. posiłków zakupionych w celu ich dalszej odsprzedaży od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze w tym samym budynku?
2. Czy Wnioskodawca stosuje prawidłową stawkę podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży swoim Klientom posiłków zakupionych od innego przedsiębiorcy w celu ich dalszej odsprzedaży?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko dotyczące pytania nr 1: Wnioskodawca uważa, że może dokonywać odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach za zakup posiłków, które następnie podaje i sprzedaje swoim Klientom tj. posiłków zakupionych w celu ich dalszej odsprzedaży od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze w tym samym budynku.

Wnioskodawca prowadzi lokal rozrywkowy typu „bar”. Gdyby nie możliwość zakupu posiłków u przedsiębiorcy prowadzącego działalność w tym samym budynku, Wnioskodawca nie mógłby w ogóle oferować swoim Klientom tego typu towarów. Wynika to chociażby z faktu, że Wnioskodawca nie ma możliwości lokalowych pozwalających na przygotowanie posiłków. Tym samym dzięki temu, że inny przedsiębiorca prowadzący pierogarnię na parterze tego samego budynku sprzedaje Wnioskodawcy gotowe posiłki, oferta Wnioskodawcy poszerzyła się o możliwość serwowania swoim Klientom posiłków na miejscu w jego lokalu. Możliwość oferowania posiłków na miejscu w barze, jest elementem przyciągającym Klientów. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że dokonuje zakupu gotowych posiłków (które są opodatkowane stawką VAT 8/%) tylko i wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponieważ Wnioskodawca sprzedaje zakupione posiłki stosując tą samą stawkę podatku VAT (czyli wykorzystuje zakupione posiłki tylko do czynności opodatkowanych) powinien zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług mieć możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup posiłków.

Stanowisko dotyczące pytania nr 2: Wnioskodawca uważa, że stosuje prawidłową stawkę podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży posiłków zakupionych od innego przedsiębiorcy w celu ich dalszej odsprzedaży.

Zgodnie z art. 41 ust. 12f w zw. z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (art. 41 w/w ustawy) w wysokości 8%, stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56). W dziale 56 PKWiU znajdują się m. in. usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne.

Ponadto w dziale tym znajdują się Pozostałe usługi podawania posiłków (56.10.19 PKWiU). Tym samym Wnioskodawca zauważa, że zarówno zakup gotowych posiłków jak i dalsza ich sprzedaż na rzecz Klientów Wnioskodawcy powinna zostać opodatkowana 8% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację, Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanych w stanie faktycznym (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku towarów) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
   
   1. nabycia towarów i usług,
   2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
   
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT albo niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wynajmuje lokal użytkowy. Lokal jest wynajmowany w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu lokalu rozrywkowego typu „bar”. W lokalu prowadzona jest sprzedaż i spożywanie napojów alkoholowych, napojów bezalkoholowych, dostępne są też gry rozrywkowe typu bilard itp. prowadzony będzie ogródek piwny wraz grillem.

Ponadto Wnioskodawca oferuje swoim klientom sprzedaż posiłków typu fast-food (np. pizza, kebab, hamburger, frytki) oraz inne posiłki wyprodukowane przez przedsiębiorcę, który prowadzi na parterze tego samego budynku Pierogarnię.

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą na parterze posiada szeroką kartę dań w tym posiłki typu fast-food. Wszystkie posiłki oferowane w menu i podawana w lokalu Wnioskodawcy będą zakupione od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze tego samego budynku.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym gotowe posiłki są nabywane wyłączenie w związku z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawcy. Zakup posiłków jest dokonywany w celu ich odsprzedaży również z podatkiem VAT Klientom Wnioskodawcy.

Zarówno usługi świadczone przez Wnioskodawcę jak i przez przedsiębiorcę od którego Wnioskodawca dokonuje zakupu tych posiłków mieszczą się w dziale 56 PKWiU - usługi związane z wyżywieniem. Dokładnie usługi wykonywane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować jako 56.10.19.0 - pozostałe usługi podawania posiłków, a usługi świadczone przez przedsiębiorcę od którego Wnioskodawca nabywa posiłki jako 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych. Wnioskodawca nie dolicza marży do posiłków sprzedawanych swoim Klientom, które wcześniej nabył od przedsiębiorcy przygotowującego te posiłki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup posiłków od przedsiębiorcy prowadzącego działalność (dot. pytanie nr 1).

Odnosząc się do powyższych wątpliwości wskazać należy, stosownie do przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Jednakże zgodnie z § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia, do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 30 czerwca 2020 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 („Usługi związane z wyżywieniem”) sklasyfikował pod symbolem PKWiU 56.2 „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering) i pozostałe usługi gastronomiczne”. Natomiast pod symbolem PKWiU 56.21 zostały sklasyfikowane „Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (Katering)”. Pod symbolem PKWiU 56.29 mieszczą się „Pozostałe usługi gastronomiczne”.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje ani pojęcia usług gastronomicznych, ani pojęcia usług cateringowych. Posiłkując się zatem definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN przyjąć należy, że usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu.

Definicja określająca usługi cateringowe zawarta została natomiast w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 77 str. 1). Zgodnie z art. 6 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Uwzględniając klasyfikacje PKWiU oraz definicję ww. pojęć stwierdzić należy, że usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług nie można uznać, że do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z przywołanych w opisie sprawy informacji wynika, że usługi świadczone przez przedsiębiorcę, od którego Wnioskodawca nabywa posiłki są sklasyfikowane do grupowania 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych.

W świetle powyższego, w powołanym przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, ustawodawca wymienił usługi gastronomiczne, natomiast nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu np. usług cateringowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nabywa usługi cateringowe, które jak wskazał Wnioskodawca są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21.19 „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering)” – to dla ww. usług nie znajduje zastosowania ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W omawianej sprawie warunki uprawniające Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług cateringowych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a usługi cateringowe – jak wskazał Wnioskodawca – są nabywane wyłącznie w związku z czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze dokonaną powyżej analizę przepisów prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup usług cateringowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% do sprzedaży posiłków zakupionych od innego przedsiębiorcy w celu ich dalszej odsprzedaży swoim Klientom.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%,

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2350) – w stanie prawnym od 1 stycznia 2014 r. do 24 marca 2020 r. - w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2020 r., poz. 527) – w stanie prawnym obowiązującym od 25 marca 2020 r. - w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;

W poz. 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), która dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) obowiązuje do dnia 30 czerwca 2020 r.

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.19.0 Pozostałe usługi podawania posiłków,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów,
• 56.29.11.0 Usługi gastronomiczne świadczone dla przedsiębiorstw transportowych
  
  

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m.in. w załączniku do ww. rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że lokal jest wynajmowany w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na prowadzeniu lokalu rozrywkowego typu „bar”. W lokalu prowadzona jest sprzedaż i spożywanie napojów alkoholowych, napojów bezalkoholowych, dostępne są też gry rozrywkowe typu bilard itp. prowadzony będzie ogródek piwny wraz grillem.

Ponadto Wnioskodawca oferuje swoim klientom sprzedaż posiłków typu fast-food (np. pizza, kebab, hamburger, frytki) oraz inne posiłki wyprodukowane przez przedsiębiorcę, który prowadzi na parterze tego samego budynku Pierogarnię. Wszystkie posiłki oferowane w menu i podawane w lokalu Wnioskodawcy będą zakupione od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze tego samego budynku. Dzięki temu, że Wnioskodawca dokonuje zakupu posiłków od przedsiębiorcy prowadzącego działalność na parterze, Klienci Wnioskodawcy mogą otrzymać je bardzo szybko. Dodatkowo dzięki temu Wnioskodawca może zaoferować swoim Klientom szerszy zakres usług niż w przypadku gdyby nie zamawiał posiłków u przedsiębiorcy prowadzącego na parterze Pierogarnię. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz klienta, Wnioskodawca klasyfikuje jako 56.10.19.0 Pozostałe usługi podawania posiłków.

Uwzględniając powołane przepisy oraz analizę poszczególnych grupowań działu 56 PKWiU wskazać należy, że usługi sklasyfikowane wg PKWiU z 2008 r. w grupowaniach: 56.10.19.0 - Pozostałe usługi podawania posiłków – mieszczą się w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, zatem podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w związku poz. 7 ww. rozporządzenia.

Zatem stwierdzić należy, że usługa gastronomiczna (dla której Wnioskodawca wskazał grupowanie PKWiU 56.10.19.0 - pozostałe usługi podawania posiłków), opodatkowana będzie stawką preferencyjną w wysokości 8%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanych pytań i odnosi się do sytuacji podatkowej Wnioskodawcy stąd wszelkie inne kwestie poruszone w stanowisku dotyczące stawki na nabywane usługi kateringu nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia
3. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
4. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.