Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.72.2020.2.JS
z 10 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2020 r. (data wpływu do Organu 31 marca 2020 r.), uzupełnionego pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej paliw opałowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie dokumentowania dostawy wewnątrzwspólnotowej paliw opałowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 maja 2020 r. (data wpływu 4 czerwca 2020 r.), stanowiący odpowiedź na wezwanie Organu z 22 maja 2020 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.72.2020.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka, jako podmiot prowadzący składy podatkowe, dokonuje wysyłek ze swojego składu podatkowego, w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych, paliw opałowych oznaczonych kodem CN 2707 99 99 (dalej: „Paliwo” lub „Paliwa”).

Przedmiotowe Paliwo jest wyrobem energetycznym, który nie został wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej: Ustawa), jednak z uwagi na fakt uznania przez Spółkę tego wyrobu jako paliwo opałowe i zastosowanie stawki akcyzy innej niż zero zł (64,00 zł/1000 kg na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 15 lit a tiret drugie) – jest ono przemieszczane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju, na podstawie dokumentu handlowego (zgodnie z art. 41 ust. 4 pkt 3 lit. b Ustawy). Wzór takiego dokumentu (DH) Spółka opracowała dla potrzeb niniejszych wysyłek.

Odbiorcami Paliw są kontrahenci prowadzący działalność gospodarczą na terenie państw członkowskich UE innych niż Polska. Są to pośrednicy, którzy odsprzedają ten wyrób do innych odbiorców i w momencie wysyłki tych wyrobów ze składu podatkowego w Polsce – Spółka nie ma wiedzy na jaki cel zostaną one przeznaczone w UE.

Wysyłki Paliwa odbywają się drogą morską, ze składu podatkowego Spółki znajdującego się
w (…) do terminali paliwowych położonych na terytorium UE (najczęściej jest to A. lub B.).

Do wysyłanego Paliwa Spółka dołącza: konosament morski, dokument handlowy (DH), certyfikat jakości Paliwa.

Nie wszystkie miejsca odbioru tego Paliwa mają status składu podatkowego.

Zdarza się też, że Paliwo wysyłane jednym statkiem przeznaczone jest do kilku miejsc odbioru (kilku terminali morskich).

Po odbiorze Paliwa i potwierdzeniu na jednym egzemplarzu DH (na stronie drugiej jest wpisywana ilość odebranego Paliwa, miejsce odbioru oraz podpis osoby odbierającej i nazwa podmiotu, który odebrał Paliwo) – jest on zwracany do składu podatkowego wysyłki na terytorium Polski. Zwrot DH następuje najczęściej za pośrednictwem firmy kurierskiej.

Spółka chciałaby, aby zwrot takich dokumentów następował w formie skanu DH przysyłanego drogą elektroniczną. W takim przypadku Spółka nie byłaby w posiadaniu oryginału DH, który towarzyszył wysyłanym Paliwom lecz dysponowałby jedynie skanem tego dokumentu.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 7 Ustawy – zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów akcyzowych, innych niż wymienione w załączniku nr 2 do Ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż zero zł, z dniem otrzymania przez podmiot wysyłający, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium Unii Europejskiej. W takim przypadku zobowiązanie podatkowe w akcyzie nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy z chwilą otrzymania przez wysyłającego dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę Paliwa na terytorium UE lub wywóz poza UE, w części objętej potwierdzeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wystarczające będzie dla zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, w przypadkach jak opisany powyżej, zastosowanie przez Spółkę DH z potwierdzeniem odbioru Paliwa?
2. Czy wystarczające będzie dla zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, w przypadkach jak opisany powyżej, zastosowanie przez Spółkę przesłanego drogą elektroniczną skanu DH z potwierdzeniem odbioru Paliwa?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, w opisanej powyżej sytuacji jest to zgodne z prawem, a za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1) Brzmienie art. 40 ust. 6 Ustawy.

Zgodnie z tym przepisem procedurę zawieszenia poboru akcyzy „stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5”.

Paliwa będące przedmiotem niniejszego wniosku są właśnie takimi wyrobami, tzn. nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do Ustawy, ale są opodatkowane stawką akcyzy inną niż zerowa (64,00 zł/1000 kg), gdyż są paliwami opałowymi. Z powyższego przepisu wynika, że procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie tylko na terytorium Polski (w tym przypadku na wodach terytorialnych Polski), a więc w krajach członkowskich UE innych niż Polska, przemieszczanie tych Paliw nie jest traktowane jak przemieszczanie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i nie wymaga wprowadzania tych wyrobów do składu podatkowego.

2) Brzmienie art. 41 ust. 4 pkt 3 Ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 pkt 3 Ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 (czyli wyrobów akcyzowych niewymienionych w zał. Nr 2 do Ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż zerowa – jak przedmiotowe Paliwa) warunkiem zastosowania tej procedury, w przypadku wyrobów przemieszczanych na terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej, jest:

• złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego przed rozpoczęciem przemieszczania oraz
• dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych.
  
  

Przy czym ustawodawca nie doprecyzował, jakie elementy taki dokument powinien zawierać, jak również nie określił wzoru dokumentu handlowego.

W związku z powyższym Spółka, dla celów przedmiotowych dostaw, opracowała wzór takiego dokumentu (DH), który określa takie dane jak:

• nazwa i adres wysyłającego,
  
• nr VAT wysyłającego,
  
• nr akcyzowy składu podatkowego z którego wysyłane są Paliwa,
  
• nazwa odbiorcy i adres odbiorcy,
  
• miejsce planowanego odbioru (adres),
  
• nr VAT odbiorcy i ewentualnie nr akcyzowy, jeżeli odbiorca posiada taki numer,
  
• datę wysyłki, ilość i nazwę wysyłanego wyrobu,
  
• nazwisko i podpis osoby sporządzającej DH,
  
• miejsce odbioru (adres),
  
• data odbioru,
  
• wskazanie ilości odebranej Paliwa.
  
  

Po dotarciu przesyłki do odbiorcy i potwierdzeniu jej odbioru – powyższe dane pozwalają określić: jaki wyrób akcyzowy, w jakiej ilości i z jakiego miejsca został wysłany, i dokąd został skierowany, oraz gdzie, i w jakiej ilości go odebrano.

3) Brzmienie art. 42 ust. 1 pkt 7 Ustawy.

Przepis ten stanowi: „Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje: (...) w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 – z dniem otrzymania przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit a, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium Unii Europejskiej; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa powstały w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego tego dokumentu, w części objętej potwierdzeniem”.

Z powyższego przepisu wynika, że wystarczającym dla potwierdzenia zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy w takim przypadku jest otrzymanie:

• dokumentu handlowego (wzór takiego dokumentu został opracowany w Spółce) lub
• innego dokumentu, który potwierdza dokonanie dostawy tych Paliw na terytorium państwa członkowskiego. 
  
  

Spółka zwraca uwagę, że przepisy podatkowe w tym przypadku są bardzo ogólne i nie określają wymogów jakie powinny spełniać dokumenty handlowe lub inne dokumenty potwierdzające dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego, w przeciwieństwie np. do przepisów określających stosowanie uproszczonego dokumentu towarzyszącego lub funkcjonowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowanie w stosunku do wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do Ustawy.

Zdaniem Spółki dane wykazane na DH opisanym w pkt 2 powyżej spełniają przesłankę do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z art. 42 ust.1 pkt 7 Ustawy.

Ad. 2

W przypadku otrzymania przez Spółkę skanu DH drogą elektroniczną, potwierdzającego otrzymanie Paliw na terytorium kraju UE innego niż Polska – również w takim przypadku, zdaniem Spółki, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy jest akceptowalne, gdyż przepis Ustawy nie precyzuje, w jakiej formie podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej ma otrzymać taki dokument.

W przedmiotowym zagadnieniu istotne jest, aby podatnik dysponował dokumentem potwierdzającym, że Paliwo dotarło do odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego. Wówczas zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy z chwilą otrzymania przez wysyłającego dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę Paliwa na terytorium UE.

Pozostałe argumenty zawarte w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1 mają zastosowanie również do pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722), zwanej dalej „ustawą”, „ustawą o podatku akcyzowym”, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 w poz. 24 zostały wskazane oleje i pozostałe produkty destylacji wysokotemperaturowej smoły węglowej; podobne produkty, w których masa składników aromatycznych jest większa niż składników niearomatycznych, oznaczone kodem CN 2707. Jednocześnie, wyroby te oznaczone kodem CN 2707 nie są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715 zalicza się do wyrobów energetycznych.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne zostały określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-15 ustawy i odnoszą się bezpośrednio do ich kodów klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) lub oparte są na definicji paliw silnikowych lub paliw opałowych, o których mowa w art. 86 ust. 2-3 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 – art. 86 ust. 3 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, podmiot wysyłający to podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany wysyłający, którzy wysyłają wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Co do zasady, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Równocześnie, zgodnie z art. 40 ust. 6 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:

1. zastosowanie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
2. złożenie we właściwym urzędzie celnym zabezpieczenia akcyzowego.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunkiem zastosowania tej procedury jest w przypadku wyrobów:

1. przemieszczanych wyłącznie na terytorium kraju - spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1;
   
2. przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego, w celu wprowadzenia ich do składu podatkowego:
   
   1. dokonanie przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym obejmującego w szczególności dane dotyczące ilości nabywanych wyrobów akcyzowych i kwotę akcyzy podlegającej zawieszeniu, oraz złożenie zabezpieczenia akcyzowego, przed wprowadzeniem wyrobów na terytorium kraju, oraz
   2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych;
3. przemieszczanych na terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej:
   
   1. złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego przed rozpoczęciem przemieszczania oraz
   2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych.
   
   
   
   

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca dokonuje w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych wysyłek ze swojego składu podatkowego wyrobów energetycznych oznaczonych kodem CN 2707 99 99, uznawanych przez Spółkę za paliwa opałowe i opodatkowanych stawką akcyzy inną niż 0 zł na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 15 lit a tiret drugie, z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju na podstawie dokumentu handlowego (zgodnie z art. 41 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy). Wzór takiego dokumentu (DH) Spółka opracowała dla potrzeb niniejszych wysyłek. Odbiorcami paliw są kontrahenci prowadzący działalność gospodarczą na terenie państw członkowskich UE innych niż Polska. W momencie wysyłki tych wyrobów ze składu podatkowego w Polsce – Spółka nie ma wiedzy na jaki cel zostaną one przeznaczone w UE. Wysyłki paliwa odbywają się drogą morską, ze składu podatkowego Spółki do terminali paliwowych położonych na terytorium UE. Do wysyłanego paliwa Spółka dołącza konosament morski, dokument handlowy (DH) i certyfikat jakości. Nie wszystkie miejsca odbioru paliwa mają status składu podatkowego. Zdarza się, że paliwo wysyłane jednym statkiem przeznaczone jest do kilku miejsc odbioru (kilku terminali morskich). Po odbiorze paliwa i potwierdzeniu na jednym egzemplarzu DH (na stronie drugiej jest wpisywana ilość odebranego paliwa, miejsce odbioru oraz podpis osoby odbierającej i nazwa podmiotu, który odebrał paliwo) jest on zwracany do składu podatkowego wysyłki na terytorium Polski. Zwrot DH następuje najczęściej za pośrednictwem firmy kurierskiej. Zwrot ten może również następować w formie skanu DH przysyłanego drogą elektroniczną. W takim przypadku Spółka nie byłaby w posiadaniu oryginału DH, który towarzyszył wysyłanym wyrobom akcyzowym, lecz dysponowałby jedynie skanem tego dokumentu.

Spółka ma wątpliwości, czy wystarczające dla zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, w przypadkach opisanych powyżej, będzie zastosowanie przez Spółkę DH (dokumentu handlowego) z potwierdzeniem odbioru paliwa bądź przesłanego drogą elektroniczną skanu DH (dokumentu handlowego) z potwierdzeniem odbioru tego paliwa.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 7 ustawy, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem otrzymania przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. pkt 31 lit. a, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium Unii Europejskiej; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa powstały w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego tego dokumentu, w części objętej potwierdzeniem.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 pkt 8 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje  w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych, dokumentu, o którym mowa w pkt 7, z potwierdzeniem dostawy tych wyrobów akcyzowych na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia ich poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli przemieszczanie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego terminu.

Należy wskazać, że stosownie do powyższych przepisów, wobec paliw opałowych oznaczonych kodem CN 2707 99 99, stanowiących wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy i opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa (w wysokości 64,00 zł/1000 kg na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a tiret drugie) możliwe jest zastosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy na podstawie art. 41 ust. 4 pkt 3 ustawy w przypadku przemieszczania tych wyrobów na terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej. Warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy będzie wówczas złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego przed rozpoczęciem przemieszczania oraz dołączenie do przemieszczanych wyrobów energetycznych dokumentów handlowych.

Wprowadzenie normy prawnej zawartej w art. 41 ust. 4 ustawy spowodowane było faktem, że na terenie innych państw członkowskich UE wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, nie podlegają zharmonizowanym przepisom akcyzowym. W konsekwencji, w przypadku przemieszczania poza terytorium kraju wyrobów opodatkowanych jedynie w Polsce, nie ma zastosowania system elektroniczny EMCS, jak również dokument e-AD lub dokument go zastępujący. Przemieszczenie to odbywa się wówczas na podstawie dokumentów handlowych.

Zaznaczyć należy, że cytowane powyżej brzmienie przepisu art. 41 ust. 4 ustawy weszło w życie od dnia 1 listopada 2019 r., w związku z art. 6 ust. 2 lit. a ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1520 ze zm.).

Warunek dołączenia do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentów handlowych zamiast e-AD znajduje zastosowanie także w przypadku wyrobów energetycznych oznaczonych kodem CN 2707 99 99 będących paliwami opałowymi, dokonywanego przez Spółkę drogą morską ze składu podatkowego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie, ustawa nie precyzuje, jakie warunki musi spełnić dany dokument, aby mógł być traktowany jako dokument handlowy w rozumieniu art. 41 ust. 4 pkt 3 lit. b ustawy.

Należy wskazać, że w myśl powyższych przepisów, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej dowodami potwierdzającymi zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy są wszelkie dokumenty handlowe powszechnie stosowane w obrocie handlowym, które potwierdzają odbiór tych wyrobów w innym państwie członkowskim, przez konkretnego odbiorcę, w konkretnym miejscu. Dokumenty te winny zawierać elementy takie jak: miejsce odbioru, data odbioru i dane osoby potwierdzającej odbiór towaru, umożliwiające identyfikację danej dostawy i tym samym prawidłowe zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Jednocześnie, należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym w tym zakresie nie stanowią o formie ww. dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest więc każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego, zawierająca wskazane wyżej informacje.

W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np. w formie elektronicznej, skanem czy też faxem.

W przedmiotowej sprawie, do wysyłanego paliwa Spółka dołącza: konosament morski, dokument handlowy (DH), certyfikat jakości paliwa. Po odbiorze paliwa i potwierdzeniu na jednym egzemplarzu DH (na stronie drugiej jest wpisywana ilość odebranego paliwa, miejsce odbioru oraz podpis osoby odbierającej i nazwa podmiotu, który odebrał paliwo) – jest on zwracany do składu podatkowego wysyłki na terytorium Polski. Zwrot DH następuje najczęściej za pośrednictwem firmy kurierskiej. Zwrot ten może również następować w formie skanu DH przysyłanego drogą elektroniczną i wówczas Spółka dysponowałby skanem tego dokumentu.

Wskazać zatem należy, że zastosowanie przez Spółkę w przypadku przemieszczania wyrobów energetycznych CN 2707 99 99 w procedurze zawieszenia poboru akcyzy dokumentu handlowego, na którym – zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego – wpisywana jest ilość odebranego paliwa, miejsce odbioru oraz podpis osoby odbierającej i nazwa podmiotu, który odebrał paliwo, wraz z widocznym potwierdzeniem odbioru paliwa przez kontrahenta w państwie członkowskim, będzie stanowić potwierdzenie dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej przedmiotowych wyrobów, a tym samym, będzie wystarczające dla zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Podobnie, otrzymanie przez Spółkę drogą elektroniczną, w postaci skanu tego dokumentu handlowego zawierającego wszystkie ww. informacje, wraz z potwierdzeniem odbioru wyrobów akcyzowych w państwie członkowskim będzie stanowić będzie potwierdzenie dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej przedmiotowych wyrobów i będzie wystarczające dla zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo wskazać należy, że ostateczna ocena, czy konkretne, posiadane przez Spółkę dokumenty, stanowią jednoznaczne potwierdzenie dokonanych transakcji, leży w kompetencjach organów podatkowych właściwych dla Wnioskodawcy w danej sprawie i ma miejsce w toku odpowiedniego postępowania. Organ wydający interpretację indywidualną nie może natomiast dokonać takiej oceny materiału dowodowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.