2020.06.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.175.2020.2.MP
z 10 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2020 r. (data wpływu 14 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na remont Nieruchomości przy zastosowaniu współczynnika proporcji właściwego dla Zakładu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na remont Nieruchomości przy zastosowaniu współczynnika proporcji właściwego dla Zakładu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Miasto (dalej: „Miasto” lub „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego, utworzoną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, (t.j. Dz. U. 2019 poz. 506 z późn. zm.; „ustawa o samorządzie”), zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Poszczególne zadania własne Miasta przewidziane art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie, jak i zadania zlecone przez jednostki samorządu terytorialnego, są wykonywane samodzielnie przez Miasto oraz powołane do tego samorządowe jednostki budżetowe.

Miasto planuje realizację projektu w zakresie termomodernizacji budynków użyteczności publicznej oraz budynku komunalnego (dalej: „Inwestycja”). W związku z tym, Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie dofinansowania na potrzeby realizacji projektu pn. „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020 Oś priorytetowa V. Gospodarka niskoemisyjna, Działanie 5.3 Efektywność energetyczna w sektorze mieszkaniowym i budynkach użyteczności publicznej, Poddziałanie 5.3.1 Efektywność energetyczna w budynkach publicznych w tym budownictwo komunalne.

W ramach projektu zostaną wykonane prace termomodernizacyjne i remontowe wraz z niezbędnymi przebudowami w kamienicy położonej na terenie Miasta (dalej: „Nieruchomość”). Nieruchomość ta znajduje się w trwałym zarządzie (…), który stanowi zakład budżetowy Miasta (dalej: „Zakład”).

W ramach części Inwestycji dotyczącej Nieruchomości zaplanowano przeprowadzenie następujących prac:

ocieplenie ścian zewnętrznych budynku warstwą izolacji termicznej;

ocieplenie ściany klatki schodowej przy nieogrzewanym strychu warstwą izolacji termicznej;

ocieplenie stropu warstwą izolacji termicznej;

ocieplenie stropodachu warstwą izolacji termicznej;

docieplenie przestrzeni między stropem klatek schodowych i połacią dachu warstwą izolacji termicznej;

wymiana okien w mieszkaniach na nowe (dostosowane do zabytkowego charakteru budynku) z napływem powietrza zewnętrznego w ilości niezbędnej dla potrzeb wentylacyjnych przez urządzenia nawiewne umieszczane w oknach lub innych częściach przegród zewnętrznych;

wymiana okien na klatkach schodowych na nowe (dostosowane do zabytkowego charakteru budynku);

wymiana drzwi zewnętrznych (4 szt.) i na nieogrzewanym strychu (3 szt.) na nowe;

wykonanie nowej instalacji ciepłej wody użytkowej z cyrkulacją do mieszkań, z zaworami termostatycznymi;

montaż kolektorów słonecznych (15 szt.) wspomagających podgrzewanie cieplej wody oraz zasobników pojemnościowych, umożliwiających współpracę kolektorów z wymiennikiem ciepła, montaż regulatorów automatycznych;

wymiana instalacji centralnego ogrzewania (nowe przewody, grzejniki np. stalowe płytowe z zaworami z nastawą wstępną i głowicami termostatycznymi, automatyczne odpowietrzniki miejscowe, podpionowe regulatory przepływu) oraz montaż węzła dwufunkcyjnego z prawidłową izolacją, wymiennikami płytowymi w obudowie, regulacją automatyczną i głównym licznikiem ciepła. Płukanie oraz regulacja instalacji.

Inwestycja będzie finansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (85 % kosztów inwestycji) oraz z wkładu własnego Wnioskodawcy (15% kosztów inwestycji). We wniosku o dofinasowanie w zakresie dotyczącym Nieruchomości, Miasto oświadczyło, że podatek od towarów i usług będzie kosztem niekwalifikowalnym.

Zakład, ze względu na specyfikę prowadzonej działalności, co do zasady dokonuje częściowego odliczenia podatku naliczonego, stosując współczynnik proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3- 4 ustawy o VAT. Współczynnik Zakładu, zgodnie z powołaną regulacją, został ustalony w oparciu o udział rocznego obrotu z tytułu czynności opodatkowanych w całkowitym obrocie Zakładu.

Z uwagi na to, że Zakład wykorzystuje Nieruchomość zarówno do dokonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od VAT, a w ocenie Wnioskodawcy nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków poniesionych na Inwestycję do konkretnego rodzaju działalności, Miasto planuje odliczyć podatek naliczony od wydatków poniesionych na Inwestycje przy użyciu współczynnika proporcji stosowanego przez Zakład.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 90 ust. 2-3 i ust. 10a ustawy o VAT, Miasto będzie uprawnione do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na remont Nieruchomości przy zastosowaniu współczynnika proporcji właściwego dla Zakładu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 90 ust. 2-3 i ust. 10a ustawy o VAT, Miasto będzie uprawnione do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na remont Nieruchomości przy zastosowaniu współczynnika proporcji właściwego dla Zakładu.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie w tym miejscu należy zauważyć, że jednostki samorządu terytorialnego co do zasady podlegają wyłączeniu z katalogu podatników VAT, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym wyłączeniem Miasto nie występuje jako podatnik VAT w przypadku, gdy wykonuje czynności w roli organu władzy publicznej, w zakresie realizowanych zadań nałożonych na nie odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostało powołane.

Stosownie do obowiązujących przepisów, powyższe wyłączenie nie ma jednak zastosowania w przypadku czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Przykładem takich czynności, mających charakter cywilnoprawny i wykonywanych w ramach prowadzonej przez Miasto działalności gospodarczej, są wskazane w opisie zdarzenia przyszłego usługi wynajmu lokali mieszkalnych i sprzedaży mediów.

Tym samym, w odniesieniu do zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, Miasto występuje w charakterze podatnika VAT i w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, świadczy odpłatnie usługi wymienione w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Co jednak istotne, sposób traktowania poszczególnych usług świadczonych przez Miasto, z perspektywy przepisów ustawy o VAT, nie jest jednolity.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Co do zasady wyłączeniu nie podlega natomiast sprzedaż mediów do takich lokali - świadczenia te opodatkowane są na zasadach ogólnych, z zastosowaniem odpowiedniej stawki VAT.

Podsumowując tę część rozważań, Miasto, przy wykonywaniu na rzecz mieszkańców opisanych usług za pośrednictwem Zakładu (działającego w formie samorządowego zakładu budżetowego), świadczyć będzie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i zwolnione od tego podatku. Czynności te będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Miasto działalności gospodarczej. Omawiane działania mają bowiem charakter cywilnoprawny, tzn. będą realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych (zawieranych z mieszkańcami).

W dalszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z powyższej regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w przypadku kumulatywnego spełnienia określonych warunków, tj.:

odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc w szczególności takich, w wyniku których rozliczany jest VAT należny.

Z kolei art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest zobowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli jednak podatnik nie jest w stanie dokonać przyporządkowania wydatków do czynności podlegających opodatkowaniu oraz z niego zwolnionych, na gruncie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT może on pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Taką proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. czynności opodatkowanych), w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (tj. czynności opodatkowanych oraz zwolnionych od opodatkowania).

Dodatkowo, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy o VAT, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego przedmiotową proporcję ustala się odrębnie dla każdej z jej jednostek organizacyjnych. Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się natomiast między innymi utworzone przez daną jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego i rozważań przeprowadzonych we wcześniejszej części uzasadnienia, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na remont Nieruchomości będą służyły zarówno do dokonywania czynności opodatkowanych (dostawy mediów - centralnego ogrzewania, wody i odprowadzania ścieków), jak również czynności zwolnionych od podatku (najem lokali na cele mieszkaniowe), realizowanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Miasto za pośrednictwem Zakładu. Z racji tego, że Wnioskodawca nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować konkretnej części podatku naliczonego wyłącznie do działalności opodatkowanej, Miasto będzie uprawnione do częściowego odliczenia podatku przy użyciu proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 i 4 ustawy o VAT.

Z uwagi na to, że dokonane przez Wnioskodawcę nabycia zostaną przekazane do Zakładu i będą służyły wyłącznie działalności gospodarczej prowadzonej za jego pośrednictwem, w ocenie Miasta należy uznać, że w celu odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na remont Nieruchomości, Miasto powinno stosować współczynnik proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, obliczony zgodnie z art. 90 ust. 10a, tj. odrębnie dla Zakładu, na podstawie wartości zrealizowanego przez ten Zakład obrotu.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez ograny skarbowe. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 23 września 2019 r. (0112-KDIL2-2.4012.420.2019.1.LS) potwierdził prawo gminy do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków dotyczących inwestycji, które zostaną przekazane jednej z jednostek organizacyjnych gminy, przy zastosowaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, właściwego dla danej jednostki organizacyjnej faktycznie wykorzystującej zakupione towary i usługi.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1-4 i ust. 10a ustawy o VAT, Miastu będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na remont Nieruchomości przy zastosowaniu współczynnika proporcji właściwego dla Zakładu, który będzie faktycznie wykorzystywał przedmiot Inwestycji do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280), zwana dalej: ustawą centralizacyjną. Jak wynika z art. 3 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. Ponadto, na mocy art. 4 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z art. 86 ww. ustawy wynika, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

I tak, stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od ww. podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 powołanego artykułu.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

Przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Miasto planuje realizację projektu w zakresie termomodernizacji budynków użyteczności publicznej oraz budynku komunalnego. W związku z tym, Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie dofinansowania na potrzeby realizacji projektu pn. „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020 Oś priorytetowa V. Gospodarka niskoemisyjna, Działanie 5.3 Efektywność energetyczna w sektorze mieszkaniowym i budynkach użyteczności publicznej, Poddziałanie 5.3.1 Efektywność energetyczna w budynkach publicznych w tym budownictwo komunalne.

W ramach projektu zostaną wykonane prace termomodernizacyjne i remontowe wraz z niezbędnymi przebudowami w kamienicy położonej na terenie Miasta. Nieruchomość ta znajduje się w trwałym zarządzie Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, który stanowi zakład budżetowy Miasta.

Inwestycja będzie finansowana ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (85 % kosztów inwestycji) oraz z wkładu własnego Wnioskodawcy (15% kosztów inwestycji).

Nieruchomość wykorzystywana jest przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu) do prowadzenia zarówno działalności opodatkowanej VAT, polegającej na dostawie mediów - centralne ogrzewanie, woda i odprowadzanie ścieków, oraz działalności zwolnionej z opodatkowania, która związana jest z pobieraniem czynszu od najemców lokali mieszkalnych znajdujących się w Nieruchomości. Powyższe czynności dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi na mieszkańców. Z uwagi na to, że Zakład wykorzystuje Nieruchomość zarówno do dokonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od VAT, a w ocenie Wnioskodawcy nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków poniesionych na Inwestycję do konkretnego rodzaju działalności, Miasto planuje odliczyć podatek naliczony od wydatków poniesionych na Inwestycje przy użyciu współczynnika proporcji stosowanego przez Zakład.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na remont Nieruchomości, przy zastosowaniu współczynnika proporcji właściwego dla Zakładu.

Odnosząc się do planowanej inwestycji w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa wskazać należy, że aby wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego, musiałby istnieć związek dokonanych zakupów w ramach opisanej inwestycji ze sprzedażą opodatkowaną.

W analizowanej sprawie nie zostały spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją ww. inwestycji nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W opisanym przypadku Miastu (podatnikowi VAT czynnemu) – wynajmującej lokale mieszkalne w opisanej kamienicy na cele mieszkaniowe w ogóle nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków związanych z pracami termomodernizacyjnymi i remontowymi wraz z niezbędnymi przebudowami w kamienicy, gdyż usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

„Refakturowane” na rzecz najemców koszty tzw. „mediów” dotyczą tylko faktu zużycia przez najemców tych mediów (centralne ogrzewanie, woda i odprowadzanie ścieków). W przedmiotowym przypadku nie dojdzie do sytuacji, w której będzie miało miejsce przeniesienie na najemców kosztów realizowanej inwestycji. Natomiast wydatki poniesione za remont Nieruchomości nie będą miały związku ze zużyciem wody, energii cieplnej, czy też odprowadzaniem ścieków.

W kontekście powyższego, Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na remont Nieruchomości, gdyż poniesione wydatki związane są wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin