Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.72.2020.4.OK
z 15 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2020 r. (data wpływu 27 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data nadania 29 maja 2020 r., data wpływu 2 czerwca 2020 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 13 maja 2020 r. znak 0114-KDIP2-1.4010.72.2020.1.OK oraz 0114-KDIP1-2.4012.82.2020.3.JŻ (data nadania 13 maja 2020 r., data odbioru 13 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terenie Polski oraz braku obowiązku złożenia zeznania CIT-8 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terenie Polski oraz braku obowiązku złożenia zeznania CIT-8.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem mającym siedzibę rejestrową oraz siedzibę działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa VAT”) w Holandii. Wnioskodawca nie posiada oddziału, przedstawicielstwa ani innej materialnej stałej obecności na terytorium Polski. Podstawowy przedmiot działalności Spółki stanowi produkcja i obrót oponami. Od 1 listopada 2019 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy A. (dalej: „A.” lub „Grupa”) w pełni zależnej od B. (z siedzibą w Japonii). A. specjalizuje się w opracowywaniu, produkcji i wprowadzaniu do obrotu opon dla rolnictwa, leśnictwa, budownictwa, przemysłu, robót ziemnych. Grupa posiada zakład produkcyjny w Izraelu oraz dwa w Indiach. Wnioskodawca zamierza zorganizować w Polsce system produkcji całych, gotowych kół (dalej: „Zmontowane Produkty”). Wnioskodawca zamierza w tym celu sprowadzać do Polski opony własnej produkcji (dalej również: „Towary”). Towary pochodzić będą z zakładów produkcyjnych Grupy znajdujących się na terytorium Indii lub Izraela, Wnioskodawca zamierza sprowadzać je bezpośrednio na terytorium Polski. W przypadku braku odpowiednich Towarów w Indiach lub Izraelu, mogą być one również sprowadzane z magazynów wykorzystywanych przez Grupę na terytorium Unii Europejskiej. Prognozowany wolumen takich opon nie powinien stanowić jednak więcej niż 5% całkowitego wolumenu opon sprowadzanych do Polski. W każdym przypadku, za organizację transportu Towarów do Polski odpowiedzialny będzie Wnioskodawca. Towary będą transportowane bezpośrednio do Y. sp. z o.o. (dalej: „Kontrahent”), z którym Wnioskodawca podpisał umowę o współpracę, na której podstawie Kontrahent będzie produkować dla Wnioskodawcy Zmontowane Produkty.

Kontrahent jest podmiotem posiadającym siedzibę rejestrową oraz siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Działalność gospodarczą prowadzi na własne ryzyko i odpowiedzialność w sposób całkowicie niezależny od Wnioskodawcy, zarówno z prawnego jak i ekonomicznego punktu widzenia. Jest to podmiot całkowicie niezależny zarówno od Wnioskodawcy, jak i od A. Kontrahent nie będzie działał w imieniu i na rzecz Spółki na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa, ani nie będzie podlegał kontroli ze strony Spółki. Innymi słowy, pracownicy Kontrahenta nie będą posiadali pełnomocnictwa do zawierania w imieniu i na rzecz Spółki umów handlowych, w rozumieniu zarówno formalnym jak i faktycznym, ani realizowania w jej imieniu jakichkolwiek czynności. Okazyjnie może się natomiast zdarzyć sytuacja, w której Wnioskodawca upoważni Kontrahenta do zorganizowana w jego imieniu transportu Zmontowanych Produktów do miejsca przeznaczenia Podstawowym materiałem służący produkcji będą Towary. Towary przez cały czas będą pozostawać własnością Wnioskodawcy i na żadnym etapie nie staną się własnością Kontrahenta.

Pozostałe elementy niezbędne do wytworzenia Zmontowanych Produktów dostarczać będzie Kontrahent, w tym: felgi, które będą produkowane przez ten podmiot, oraz, o ile będą potrzebne, podczęści niezbędne do wyprodukowania Zmontowanych Produktów, które będą nabywane lub produkowane przez ten podmiot (łącznie, dla uproszczenia, w dalszej części niniejszego wniosku felgi i podczęści zwane będą łącznie „felgami”). Kontrahent świadczyć też będzie na rzecz Wnioskodawcy usługi pomocnicze niezbędne do wyprodukowania Zmontowanego Produktu, m.in. usługi przechowywania opon niezbędnych do produkcji, usługi montażu opon na felgi, testy Zmontowanych Produktów itp. Dodatkowo, celem przygotowania Zmontowanych Produktów do ich sprzedaży przez Wnioskodawcę, Kontrahent będzie świadczył na rzecz Wnioskodawcy usługi układania Zmontowanych Produktów na paletach, zabezpieczania ich taśmą oraz przygotowywania do dalszego transportu. Przewidywany, docelowy okres składowania Zmontowanych Produktów do momentu sprzedaży to kilka dni. Wnioskodawca planuje również utrzymywać pewien bezpieczny zapas Towarów (ang. safety stock), aby móc odpowiednio szybko reagować na zmiany popytu (szacunkowo ilość odpowiadająca ok. 20-30% wartości rocznej sprzedaży Zmontowanych Produktów). Zgodnie z wyliczeniami Spółki dotyczącymi modelu biznesowego:

• przewidywany szacunkowy stosunek wartości części składowych Zmontowanych Produktów: opona - felga - usługi pomocnicze to odpowiednio 65% - 30% - 5% rocznie,
  

• przewidywany szacunkowy stosunek wartości sprzedawanych przez Kontrahenta felg do wartości świadczonych usług pomocniczych to odpowiednio 85%-95% (wartość towarów) do 15%-5% (wartość usług) rocznie.
  
  
  

Kontrahent, do momentu ich sprzedaży, będzie jedynie właścicielem felg. Prawo do rozporządzania jak właściciel tak Towarami, jak i Zmontowanymi Produktami (jako całością) nie będzie przenoszone w żadnym momencie na Kontrahenta. Sprzedaż felg od Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy (przekazanie prawa do władania jak właściciel) następować będzie na warunkach Incoterms EXW. Z tytułu sprzedaży Wnioskodawcy felg oraz usług pomocniczych (wartość usług pomocniczych powiększy wartość sprzedawanych towarów) Kontrahent będzie wystawiał co najmniej jedną fakturę VAT (ze stawką 23%) miesięcznie na rzecz Wnioskodawcy. Faktury będą wystawiane w mechanizmie podzielonej płatności. Na dzień sporządzania niniejszego wniosku, jedynym odbiorcą Zmontowanych Produktów od Wnioskodawcy będzie podmiot z siedzibą w Niemczech (dalej: „Nabywca”). Zmontowane Produkty będą dostarczane do Nabywcy bezpośrednio z Polski na terytorium Niemiec na warunkach Incoterms EXW. Za organizację transportu przy użyciu własnych środków transportu odpowiedzialny będzie Nabywca. Wnioskodawca rozważa również dokonywania dostaw na warunkach Incoterms DAP Spółka nie wyklucza, że w przyszłości może dokonywać sprzedaży zarówno Towarów, jak i Zmontowanych Produktów, na rzecz innych kontrahentów zlokalizowanych tak na terytorium Polski, jak i poza nią. W takich przypadkach Towary / Zmontowane Produkty będą dostarczane na ustalonych z tymi kontrahentami warunkach.

Wnioskodawca zaznacza, że nie będzie jedynym klientem Kontrahenta. Kontrahent jest podmiotem niezależnym, prowadzącą szeroką działalność m.in. w zakresie produkcji ciągników oraz innych maszyn i części do maszyn. Kontrahent będzie sprzedawał swoje wyroby (w tym felgi) oraz świadczył usługi przy wykorzystaniu tych samych zasobów (magazynu, pracowników) na rzecz innych, niepowiązanych z Wnioskodawcą podmiotów. Sama współpraca z Wnioskodawcą stanowić będzie zaledwie część działalności Kontrahenta. W związku ze świadczonymi usługami pomocniczymi związanymi z produkcją, część powierzchni magazynu Kontrahenta będzie wykorzystywana na potrzeby obsługi Towarów / Zmontowanych Produktów. Niemniej jednak żadna część magazynu nie zostanie wydzielona do wyłącznej dyspozycji Spółki. Kontrahent nie będzie świadczył na rzecz Spółki usług najmu powierzchni magazynowej, ale jedynie pomocniczą usługę składowania Towarów / Zmontowanych Produktów - w zakresie niezbędnym do wyprodukowania Zmontowanych Produktów, a następnie ich sprzedaży przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie będzie posiadał nieograniczonego dostępu ani prawa do korzystania z pomieszczeń Kontrahenta lub jego maszyn. Wnioskodawca będzie miał natomiast prawo do kontroli oraz wglądu do dokumentacji związanej z produkcją Zmontowanych Produktów zarówno w momencie samej dostawy przez Kontrahenta, jak i na każdym dowolnym etapie czynności związanych z produkcją. Kontrahent w takiej sytuacji umożliwi dostęp osobom upoważnionym przez Wnioskodawcę za uprzednim powiadomieniem (co najmniej 2 dni wcześniej). Każde wejście pracowników Wnioskodawcy na teren magazynu będzie odbywać się pod kontrolą i nadzorem pracowników Kontrahenta. Wizyty te będą miały charakter wyłącznie okazjonalny, a ich celem będzie sprawdzenie, czy produkcja wykonywana jest zgodnie z zawartą umową oraz wytycznymi ustalonymi w porozumieniu z Wnioskodawcą. W konsekwencji, Spółka nie będzie posiadała żadnego tytułu prawnego do korzystania z jakichkolwiek obiektów/pomieszczeń w postaci biura/magazynu, czy też maszyn i innych urządzeń zlokalizowanych na terytorium Polski służących do celów samodzielnego wykonywania działalności gospodarczej. Warto podkreślić, że Kontrahent, jako niezależny podmiot, będzie ponosił pełną odpowiedzialność za zarządzanie i kontrolę nad swoim personelem, który podlegać będzie wyłącznie Kontrahentowi. Wnioskodawca nie będzie uprawniony do wydawania poleceń lub kontroli nad personelem Kontrahenta. Wnioskodawca, nie będzie również zatrudniał żadnych pracowników ani innego personelu, który świadczyłby dla niego pracę na terenie pomieszczeń Kontrahenta. Spółka nie wyklucza jednak, że usługi świadczone przez Kontrahenta mogą być okazjonalnie wspierane przez pracowników Wnioskodawcy lub Grupy zatrudnionych w Belgii, Holandii oraz we Włoszech. Spółka nie zamierza zatrudniać na terytorium Polski pracowników innych podmiotów (podwykonawców), którzy będą zobligowani wykonywać polecenia służbowe wydawane przez Spółkę i podlegać jej kontroli oraz nie będzie delegować (stale bądź okresowo) na terytorium Polski własnego personelu do prowadzenia działalności w obszarze współpracy z Kontrahentem. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że zatrudnia obecnie na terytorium Polski 3 pracowników odpowiedzialnych za szkolenia i wsparcie techniczne; nie są oni jednak w jakikolwiek sposób z ww. opisanym przedsięwzięciem biznesowym. Również w przyszłości Wnioskodawca nie zamierza korzystać ze wsparcia tych pracowników w opisywanym przedsięwzięciu biznesowym. Wszelkie decyzje o charakterze zarządczym mające wpływ na działalność Spółki są i będą podejmowane przez odpowiedni personel Wnioskodawcy poza terytorium kraju.

Wnioskodawca pismem z dnia 29 maja 2020 r. uzupełnił opis zdarzenia przyszłego w poniższym zakresie:

1. Działalność Spółki w kraju siedziby polega na hurtowej sprzedaży opon. Produkty sprzedawane przez Spółkę nie są wytwarzane w Holandii. Spółka na potrzeby prowadzonej działalności w Holandii wykorzystuje powierzchnię biurową zlokalizowaną w Amsterdamie. Wnioskodawca nie posiada własnych magazynów, na podstawie zawartych umów z kontrahentami korzysta z wynajmowanych powierzchni magazynowych w tym zakresie.
   
   
2. Działalność Wnioskodawcy w Polsce będzie polegała wyłącznie na produkcji i dystrybucji Zmontowanych Produktów.
   
   
3. Wnioskodawca będzie realizował dostawy na rzecz Nabywcy w przybliżeniu przez okres 3 lat. Na taki okres zawierane są bowiem standardowe umowy biznesowe w tym zakresie. Spółka nie wyklucza jednak możliwości przedłużenia tego okresu.
   
   
4. Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem umowę o współpracy dotyczącą produkcji Zmontowanych Produktów na okres 3 lat (z możliwością jej przedłużenia).
   
   
5. Kontrahent Spółki jest specjalistą w zakresie produkcji i sprzedaży m.in. kół do maszyn rolniczych i komunalnych, bazującym na swoim wieloletnim doświadczeniu w tego typu procesach. Powyższe powoduje, że świadczenia realizowane przez Kontrahenta w ramach umowy o współpracy nie wymagają wskazywania wytycznych przez Wnioskodawcę. Produkcja Zmontowanych Produktów nie będzie więc realizowana zgodnie z wytycznymi wskazanymi przez Wnioskodawcę.
   
   
6. Produkcja Zmontowanych Produktów odbywać się będzie wyłącznie w Polsce. Zmontowane Produkty będą produkowane przez Kontrahenta. Kontrahent posiada swoją siedzibę na terytorium Polski, a także jest podmiotem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz podatnik VAT UE.
   
   
7. „Usługi montażu opon na felgi” polegają na: pobraniu opony z magazynu, dobraniu felgi pasującej do opony, zamontowaniu opony na feldze przez pracownika za pomocą specjalnego narzędzia do montażu opon, sprawdzeniu czy opony nie posiadają żadnych widocznych wad i uszkodzeń (przed i po montażu).
   
   
8. „Testy Zmontowanych Produktów” polegają na wizualnej kontroli spójności i jakości (tj. czy Zmontowane Produkty nie posiadają żadnych widocznych wad i uszkodzeń oraz czy nadają się do sprzedaży). Wnioskodawca, ufając w profesjonalizm Kontrahenta, nie uregulował z nim szczegółowego sposobu przeprowadzania testów.
   
   
9. Wnioskodawca wykorzystuje zatrudnionych w Polsce pracowników do wsparcia sprzedaży innych podmiotów z Grupy na rynek aftermarket (tj. rynek wtórny dla przemysłu motoryzacyjnego), które polega m.in. na przeprowadzaniu prezentacji nowych rodzajów towarów oraz szkoleń sprzedażowych. Pracownicy ci nie są wykorzystywani do sprzedaży Zmontowanych Produktów, które przeznaczone są na rynek OEM (tj. rynek części oryginalnych).
   
   
10. Usługi świadczone przez Kontrahenta nie będą okazjonalnie wspierane przez pracowników Wnioskodawcy lub Grupy zatrudnionych w Belgii, Holandii oraz we Włoszech (obecnie Wnioskodawca nie planuje również wsparcia Kontrahenta w świadczeniu usług wykonywanych na swoją rzecz).
    
    
11. Wnioskodawca nie będzie wspierać oraz na chwilę obecną nie planuje wsparcia Kontrahenta w świadczeniu usług wykonywanych na swoją rzecz.
    
    
12. Wnioskodawca nie będzie oraz na chwilę obecną nie planuje dokonywać sprzedaży Towarów oraz Zmontowanych Produktów na rzecz innych kontrahentów (niż Nabywca) zlokalizowanych na terytorium Polski jak i poza nią.
    
    
13. Wnioskodawca poza świadczeniami nabywanymi od Kontrahenta w ramach umowy o współpracy nie będzie (nie planuje również na chwilę obecną, że będzie) nabywał na terytorium Polski towarów. Wnioskodawca nabywa od podatników mających siedzibę na terytorium Polski usługi spedycji (transportu międzynarodowego) w celu dostawy Zmontowanych Produktów do kontrahenta.
    
    
14. Sporadyczne wizyty pracowników Spółki w celu dokonania inspekcji montażu Towarów będą polegały na inwentaryzacji zapasów (Zmontowanych Produktów) w magazynie Kontrahenta.
    
    
15. Kontrola oraz wgląd przez pracownika Wnioskodawcy do dokumentacji związanej z produkcją Zmontowanych Produktów zarówno w momencie samej dostawy przez Kontrahenta, jak i na każdym dowolnym etapie czynności związanych z produkcją będzie polegała na weryfikacji dokumentów inwentaryzacyjnych.
    
    
16. Pracownicy Wnioskodawcy oddelegowani do Spółki Y. w celu:
    
    • okazjonalnego wsparcia przez pracowników Wnioskodawcy usług świadczonych przez Kontrahenta,
      
    • dokonania inspekcji montażu Towarów,
      
    • kontroli oraz wglądu przez pracownika Wnioskodawcy do dokumentacji związanej z produkcją Zmontowanych Produktów zarówno w momencie samej dostawy przez Kontrahenta, jak i na każdym dowolnym etapie czynności związanych z produkcją, w żadnym z powyższych przypadków nie będą dysponowali na terenie zakładu spółki Y. biurem/komputerem/wyodrębnionym miejscem.
    
    
    

W ww. piśmie Wnioskodawca sformułował ostatecznie treść pytań mających być przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz zajął własne stanowisko do ww. pytań.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 maja 2020 r.):

1. Czy w przypadku zakupu Zmontowanych Produktów (felg wraz z usługami pomocniczymi), w sytuacji gdy transakcja zakupu jest udokumentowana fakturą, której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, Wnioskodawca jest obowiązany do dokonania zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności na podstawie art. 108a ust. la ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy w świetle wskazanego opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że Wnioskodawca będzie posiadał stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT?
   
3. Czy w związku z planowaną działalnością Spółka będzie posiadać na terytorium Polski stały zakład w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”) oraz art. 5 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (dalej: „Konwencja”)? Czy w konsekwencji Spółka będzie obowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8)?
   
   

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie pytania oznaczonego nr 3, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania nr 1 i 2 odnośnie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

W związku z planowaną działalnością Spółka nie będzie posiadać na terytorium Polski stałego zakładu w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „CIT”) oraz art. 5 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 lutego 2002 r. ( Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120,dalej: „Konwencja”), a w konsekwencji nie będzie zobowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (CIT-8).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT, podatnicy niebędący rezydentami, których siedziba lub zarząd (miejsce prowadzenia działalności) znajdują się poza terytorium Polski, podlegają opodatkowaniu w Polsce tylko w odniesieniu do dochodu uzyskanego na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 Ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez podatników, o których mowa wyżej, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Polski nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Polski w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Polski lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6. niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a Ustawy o CIT.
   
   

Zgodnie z art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT, zagraniczny zakład oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
   

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 i 2 Konwencji, termin „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat,
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobycia zasobów naturalnych.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 3 Konwencji, plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one dłużej niż 12 miesięcy.

Przy czym, zgodnie z art. 5 ust. 4 Konwencji, nie stanowi zakładu:

1. użytkowanie placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa,
2. utrzymywanie zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania,
3. utrzymywanie zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
4. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa,
5. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym,
6. utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod literami od a do e, pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
   
   

Dla wykładni powyższych przepisów Umowy warto również posłużyć się pomocniczo zapisami Komentarza do Konwencji Modelowej OECD (dalej: Komentarz), o którą jest oparta Umowa. Z Komentarza wynika, że aby doszło do powstania zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, warunkami koniecznymi są: istnienie stałej placówki, ekonomiczne prawo do dysponowania/rozporządzania tą placówką, oraz wykonywanie z użyciem ww. placówki działalności przedsiębiorstwa, tj. istotnych ilościowo i wartościowo czynności bezpośrednio na rzecz osób trzecich, przy czym warunek ten uważa się za niespełniony w przypadku wykonywania czynności przygotowawczych lub pomocniczych na rzecz siedziby głównej.

Biorąc pod uwagę definicje stałego zakładu zarówno w Ustawie o CIT, jak i Konwencji oraz Komentarzu, Spółka:

1. nie posiada i nie planuje posiadać stałej placówki, tj. oddziału, przedstawicielstwa, miejsca zarządu ani innej materialnej obecności, jak i wynajmować biura, fabryki czy warsztatu na terytorium Polski,
   
2. nie prowadzi i nie będzie prowadzić na terytorium Polski placu budowy, budowy, montażu lub instalacji,
   
3. nie ma i nie będzie posiadać w Polsce personelu zależnego, który w imieniu i na rzecz Spółki działałby na terytorium Polski i zawierał umowy w imieniu Wnioskodawcy,
   
4. w związku z nabywanymi usługami od Kontrahenta, nie będzie posiadał żadnego ekonomicznego prawa do dysponowania/zarządzania pomieszczeniami Kontrahenta.
   
   
   

Mając na uwadze powyższe, planowany model biznesowy zakupu felg i usług od Kontrahenta nie może zostać potraktowany jako stałe miejsce prowadzenia działalności Spółki, tj. nie stanowi stałego zakładu Spółki.

Miejsce, w którym kontrahent będzie montował felgi oraz magazyn, w którym Towary i Zmontowane Produkty będą przechowywane nie będzie pozostawał do dyspozycji Spółki i dlatego też nie można uznać, że Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą przez takie stałe miejsce. Niezależnie bowiem od faktu przechowywania Towarów i Zmontowanych Produktów w Polsce w celu ich sprzedaży do klientów zarówno polskich jak i zagranicznych, Spółka nie będzie prowadzić swojej działalności za pośrednictwem tego magazynu (zlokalizowanego w Polsce). Dodatkowo, magazyn będzie obsługiwany i kontrolowany przez pracowników Kontrahenta (osoby niezależne od Wnioskodawcy). Spółka nie będzie zatrudniać w tym zakresie żadnych pracowników na terenie Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zmienia konkluzji również fakt możliwych, sporadycznych wizyt pracowników Spółki w celu dokonania inspekcji montażu Towarów. Dostęp pracowników Spółki do pomieszczeń na terytorium Polski będzie w takich wypadkach ograniczony. Wszelkie wizyty w magazynie Kontrahenta będą bowiem przeprowadzane za uprzednią zgodą oraz w asyście Kontrahenta. Ponadto, dostęp będzie ograniczony tylko do takich części pomieszczeń, które będą niezbędne do przeprowadzenia kontroli Towarów / Zmontowanych Produktów.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, działalność na terytorium Polski nie doprowadzi do powstania zakładu Spółki na terytorium Polski. W szczególności, wszelkie umowy z klientami jak i kluczowe decyzje dotyczące działalności gospodarczej będą negocjowane, zawierane i podpisywane przez Spółkę poza terytorium Polski. Ponadto, w ramach nabywanych towarów oraz świadczonych przez Kontrahenta usług, Wnioskodawca nie będzie dysponował magazynem (mogącym stanowić zakład Wnioskodawcy w Polsce) ani kontrolował pracowników Kontrahenta.

Spółka nie będzie zatem posiadać na terytorium Polski stałego zakładu w rozumieniu Ustawy o CIT oraz art. 5 Konwencji, a w konsekwencji nie będzie zobowiązana do składania w Polsce zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu na terytorium Polski (CIT-8).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie braku ukonstytuowania zakładu Wnioskodawcy na terenie Polski oraz braku obowiązku złożenia zeznania CIT-8 (pytanie nr 3) – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu pandemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.