2020.06.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.141.2020.2.NK
z 15 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu transakcji dokonywanych pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Dostawcę dotyczących transakcji zrealizowanych przy użyciu kart paliwowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu transakcji dokonywanych pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Dostawcę dotyczących transakcji zrealizowanych przy użyciu kart paliwowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

(…) Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 t. j. ze zmian.; dalej: ustawa o VAT). Spółka oferuje szeroki zakres produktów izolacyjnych. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca wykorzystuje samochody leasingowane od Y Sp. z o.o. (dalej: Dostawca lub Y).

Niniejsza Umowa jest odrębna w stosunku do umowy leasingu, lecz oba dokumenty są ściśle powiązane. Klientem Dostawcy w zakresie umów dotyczących Kart Paliwowych może być tylko leasingobiorca. Umowa obowiązuje w stosunku do pojazdów wskazanych przez Spółkę. Spółka wskazuje w zamówieniu jakich okazicieli i/lub pojazdów użytkowanych przez Spółkę dotyczy dostarczanie przez Y na rzecz Spółki określonych towarów i usług, przy wykorzystaniu Kart Paliwowych. Spółka określa również ilość Kart Paliwowych przyporządkowanych do danego pojazdu.

Karta Paliwowa wystawiona przez danego Operatora upoważnia Spółkę do bezgotówkowego nabywania na zasadach określonych w Umowie oraz regulaminach Operatorów, towarów i usług indywidualnie określonych w załączniku do Umowy, w placówkach określonych w wykazie udostępnionym na stronie internetowej Y, w imieniu i na rzecz Y oraz do jednoczesnego nabywania tych towarów i usług od Y bez potrzeby składania jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń woli.

Bezgotówkowe nabywanie towarów i usług należy rozumieć w ten sposób, że wydanie towarów i świadczenie usług przez Operatora na rzecz pracownika Spółki odbywa się po okazaniu przez niego Karty Paliwowej i wprowadzeniu PINu oraz aktualnego przebiegu pojazdu – bez oddzielnej zapłaty. Innymi słowy Spółka zawiera transakcje nabycia towaru lub usługi z Dostawcą, a fizycznie wydanie towaru lub zrealizowanie usługi odbywa się na stacji Operatora po okazaniu Karty Paliwowej. Na Karcie Paliwowej nie ma zgromadzonych środków pieniężnych. Karty Paliwowe nie dają takiej możliwości.

Rozliczenie towarów i usług nabytych od Dostawcy za pomocą Karty Paliwowej odbywa się na podstawie wystawianych przez Dostawcę faktur za okresy miesięczne i płatności realizowanych za takie faktury (w terminie płatności wskazanym na fakturze).

Parametry Umowy

Umowa pomiędzy Spółką i Y reguluje m.in. następujące kwestie:

Wybór Operatora

Umowa wskazuje zamknięty katalog możliwych do wyboru Operatorów Kart Paliwowych, spośród których Spółka może wskazać tego Operatora (lub Operatorów), z którego Kart Paliwowych będzie korzystać.
Określenie asortymentu towarów i usług oraz limitów

Umowa określa rodzaj Kart Paliwowych wydawanych do pojazdów objętych Umową oraz limity na zakup towarów i usług dla tych pojazdów. W przypadku określonych Operatorów istnieje możliwość wyboru spośród kilku rodzajów Kart Paliwowych różniących się dostępnym asortymentem – tzw. Pakiety:
- (...) – towary: ON, PB95, LPG – usługi dodatkowe: autostrady, myjnia,
- (...) – towary: ON, PB95, LPG – usługi dodatkowe: autostrady, myjnia, odkurzacz, płyny eksploatacyjne,
- (...) – towary: wszystkie typy paliwa – usługi dodatkowe: usługi dodatkowe: autostrady, myjnia, odkurzacz, płyny eksploatacyjne,
- (...) – towary: wszystkie typy paliwa – usługi dodatkowe: usługi dodatkowe: wszystkie produkty bez alkoholu.
Dostawca ustala limity wartościowe i ilościowe dla danej Karty Paliwowej. Spółka nie może dokonywać transakcji, których wartość przekroczy lub doprowadzi do przekroczenia limitów zastrzeżonych dla danej Karty Paliwowej. O wyborze rodzaju Karty Paliwowej i Pakietu decyduje Spółka podpisując Umowę z Dostawcą. Spółka ma możliwość złożenia wniosku o wydanie Kart Paliwowych o innych parametrach (np. limitach kwotowych oraz ilościowych) niż te, które zostały pierwotnie ustalone. Zmiana parametrów Kart Paliwowych będzie możliwa tylko w przypadku akceptacji wniosku przez Dostawcę za zgodą Operatora.
Zasięg terytorialny

Umowa umożliwia wybór miejsc, gdzie mogą być nabywane towary i usługi – zasięg terytorialny Kart Paliwowych – tylko Polska lub Unia Europejska.

Wynagrodzenie za nabyte towary i usługi

Zgodnie z Umową Spółka kupuje od Y towary i usługi z rabatami określonymi w załączniku do Umowy. Udzielenie rabatu w wysokości określonej w załączniku do Umowy dokumentowane jest w raporcie do faktury wystawianej przez Y na rzecz Spółki za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zakupu.

Z tytułu nabywania przez Spółkę towarów i usług przy użyciu Kart Paliwowych, Spółka jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Y:

kwot wynikających z ceny nabytych przez Y towarów i usług,
Opłat dodatkowych – Umowa przewiduje, że Wnioskodawca może ponosić także opłaty dodatkowe takie jak: opłaty za wydanie dodatkowej karty, prowizje za przejazdy autostradą czy też związane z nimi koszty, które Operator naliczy w związku z nabywaniem towarów i usług dostępnych przy użyciu Kart Paliwowych (dalej: Opłaty dodatkowe).

Y obciąża Spółkę ceną nabywanych przez Spółkę przy pomocy Kart Paliwowych towarów i usług oraz Opłat dodatkowych na podstawie faktury VAT, przy zastrzeżeniu poniższych zasad:

na podstawie faktury potwierdzającej sprzedaż towarów i usług wystawionej przez Operatora na Y (zgodnie z zasadami obowiązującymi u Operatora), w oparciu o ceny wskazane w dokumencie zakupu, a gdyby taki dokument nie został wystawiony – w oparciu o ceny wskazane w paragonie kasowym;
na podstawie faktury wystawionej przez Operatora na Y (zgodnie z zasadami obowiązującymi u Operatora) potwierdzającej naliczenie przez Operatora Opłat Dodatkowych, oraz
według ustalonych przez Dostawcę i Spółkę parametrów (asortyment, limity, rabaty itd.).

Faktury zbiorcze dla Spółki są wystawiane przez Dostawcę raz w miesiącu z dołu po uzyskaniu faktur od Operatora obsługującego dane Karty Paliwowe. Spółka jest zobowiązana do dokonywania wszelkich płatności na rzecz Y na rachunek bankowy Y określony na fakturze.

Odpowiedzialność za jakość towarów i usług

Podmiotem sprzedającym towary i usługi na rzecz Spółki posługującej się Kartą Paliwową w przypadku towarów i usług wydawanych bądź świadczonych Spółce przez Operatora, jest zawsze Dostawca. Dostawca posiada ważną koncesję na obrót paliwami ciekłymi. Nabycie przez Wnioskodawcę towarów i usług od Dostawcy w sytuacji, gdy towary i usługi są wydawane bądź świadczone Spółce przez Operatora, jest poprzedzone osobną umową sprzedaży towarów i usług zawartą pomiędzy Operatorem a Dostawcą. Y zawarła własne umowy z Operatorami na zakup towarów i usług (w tym negocjowała we własnym zakresie ceny, rabaty, terminy płatności, listę stacji benzynowych objętych umową itd.) i otrzymuje Karty Paliwowe wystawione przez te podmioty (Operatorów). Karty te następnie oferowane są klientom Y, w tym Spółce.

Zgodnie z Umową, wszelkie reklamacje związane z dostarczanymi towarami i usługami Spółka zgłasza Dostawcy. Umowa nie zawiera innych postanowień odnośnie odpowiedzialności Dostawcy za dostarczane na rzecz Spółki towary lub usługi. W związku z tym zastosowanie w tym przypadku znajdą ogólnie obowiązujące reguły, zwłaszcza zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. z dnia 16 maja 2019 r., Dz. U. z 2019 r., poz. 1145; dalej: k.c.). Obowiązki sprzedającego są regulowane przez przepisy dotyczące umowy sprzedaży (art. 535-602 k.c.). Warte podkreślenia są art. 556-5764 k.c. regulujące instytucję rękojmi za wady. W szczególności, stosownie do brzmienia art. 556 k.c., sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną. Istotą odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady jest konieczność dostarczenia przez sprzedawcę rzeczy o dokładnie takich właściwościach, jakie wynikają z umowy lub jej przeznaczenia.

Oznacza to, że przy zakupie towarów i usług od Dostawcy, to ten właśnie podmiot jest odpowiedzialny za to, aby nabywane przez Spółkę towary i usługi były odpowiedniej jakości – Dostawca ponosi zatem wobec Spółki odpowiedzialność za jakość towarów i usług dostarczanych w ramach Umowy.

Możliwość dezaktywacji Kart Paliwowych

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Karta Paliwowa może zostać dezaktywowana:

na wniosek Spółki przesłany do Y na adres e-mail wskazany w Umowie. Y przekaże do Operatora dyspozycję dezaktywacji Karty Paliwowej w przeciągu 2 godzin roboczych od momentu otrzymania wniosku Spółki. Zablokowanie możliwości dokonywania Kartą Paliwową płatności za paliwo i inne produkty dostępne w placówkach wybranego Operatora, nastąpi w ciągu godziny od złożenia dyspozycji dezaktywacji Karty Paliwowej do Operatora przez Y, natomiast możliwość dokonywania płatności za opłaty i usługi drogowe zostanie zablokowana przez Operatora do końca drugiego dnia roboczego następującego po dniu otrzymania dyspozycji dezaktywacji Karty Paliwowej od Y,
w dniu zwrotu pojazdu objętego indywidualną umową leasingu operacyjnego. W takim przypadku dezaktywowaniu ulegną wszystkie Karty Paliwowe przypisane do danego pojazdu,
w przypadku rozwiązania Umowy z przyczyn wskazanych w Umowie, przy czym w przypadku wypowiedzenia Umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia dezaktywacja Kart Paliwowych nastąpi w ostatnim dniu upływu okresu wypowiedzenia,
Y przysługuje również prawo rozwiązania Umowy w trybie natychmiastowym bez zachowania okresu wypowiedzenia w przypadku:
- cofnięcia upoważnienia, o którym mowa poniżej.
  W przypadku, gdy Strony uzgodnią dokonywanie płatności wynikających z Umowy poprzez bezpośrednie obciążenie w drodze polecenia zapłaty (Direct Debit), wówczas zasady Direct Debit określa odrębne upoważnienie, którego oryginał, podpisany przez osoby upoważnione do reprezentacji Spółki zostanie niezwłocznie dostarczony do Y, co jest warunkiem wydania Kart Paliwowych Spółce.
- pogorszenia się sytuacji finansowej Spółki, uzasadniającej przypuszczenie, że nie będzie ona w stanie dokonać pełnej i terminowej zapłaty za świadczone obecnie lub w przyszłości usługi,
- zaistnienia przesłanek do ogłoszenia upadłości lub wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego Spółki niezależnie od złożenia przez uprawniony podmiot wniosku w tym przedmiocie.

W przypadku wypowiedzenia określonego w punkcie d) powyżej Y ma prawo do natychmiastowego (niezależnie od doręczenia zawiadomienia o wypowiedzeniu do Spółki) dezaktywowania wszystkich Kart Paliwowych.

Ponadto, w przypadku gdy Spółka będzie zalegać z płatnościami na podstawie Umowy dłużej niż 30 dni lub gdy dokona innego rażącego naruszenia postanowień Umowy albo regulaminów Operatorów, Y ma prawo do zablokowania poszczególnych lub wszystkich Kart Paliwowych.

Spółka jest zobowiązana niezwłocznie poinformować Y o zniszczeniu lub zgubieniu Karty Paliwowej, o zaprzestaniu korzystania z Karty Paliwowej wystawionej na okaziciela oraz o zaprzestaniu korzystania z Karty Paliwowej nieprzypisanej do określonego pojazdu. Po otrzymaniu takiej informacji, Y dokona dezaktywacji Karty Paliwowej.

Ponadto w piśmie z dnia 1 czerwca 2020 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na sformułowane przez Organ pytania:

Czy Dostawca ma/będzie miał wpływ na katalog nabywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług, np. poprzez ustalenie asortymentu, który może/będzie mógł zostać nabyty przy użyciu kart?
Dostawca ma/będzie miał wpływ na katalog nabywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Jak wskazano we Wniosku, w ramach Umowy Dostawca oferuje Spółce kilka rodzajów Kart Paliwowych, które różnią się dostępnym w ich ramach asortymentem – tzw. Pakiety:
- (...) – towary: ON, PB95, LPG – usługi dodatkowe: autostrady, myjnia,
- (...) – towary: ON, PB95, LPG – usługi dodatkowe: autostrady, myjnia, odkurzacz, płyny eksploatacyjne,
- (...) – towary: wszystkie typy paliwa – usługi dodatkowe: usługi dodatkowe: autostrady, myjnia, odkurzacz, płyny eksploatacyjne,
- (...) – towary: wszystkie typy paliwa – usługi dodatkowe: usługi dodatkowe: wszystkie produkty bez alkoholu.
Ponadto, Dostawca ustala limity wartościowe i ilościowe dla danej Karty Paliwowej. O wyborze rodzaju Karty Paliwowej i Pakietu decyduje Spółka podpisując Umowę z Dostawcą.
Czy Dostawca ma/będzie miał rzeczywiście realny wpływ na kształtowanie ceny wszystkich towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę przy pomocy Kart Paliwowych, np. poprzez możliwość stosowania rabatów, ustalenie indywidualnie z Wnioskodawcą cen paliwa oraz innych towarów i usług? Jeśli tak, to należy wskazać w jaki sposób tego dokonuje?
Dostawca ma możliwość stosowania rabatów w stosunku do cen towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę przy pomocy Kart Paliwowych. W takim wypadku udzielenie rabatu będzie dokumentowane w raporcie do faktury wystawianej przez Y na rzecz Spółki za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zakupu.
Czy Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał paliwo za cenę obowiązującą na stacji paliw, czy za cenę inną – jaką i z kim ustaloną?
Jak wskazano we Wniosku, Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał paliwo za cenę ustaloną z Y. Karta Paliwowa upoważnia Spółkę do bezgotówkowego nabywania na stacji paliw określonych towarów i usług w imieniu i na rzecz Y oraz do jednoczesnego nabywania tych towarów i usług od Y bez potrzeby składania jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń woli, przy czym Spółka nie dokonuje/nie będzie dokonywać żadnych płatności na stacji paliw w momencie nabywania przedmiotowych towarów i/lub usług. Na Karcie Paliwowej nie ma zgromadzonych środków pieniężnych. Karty Paliwowe nie dają takiej możliwości. Rozliczenie towarów i usług nabytych od Dostawcy za pomocą Karty Paliwowej odbywa się na podstawie wystawionych przez Dostawcę faktur za okresy miesięczne i płatności realizowanych za takie faktury (w terminie płatności wskazanym na fakturze).
Czy Dostawca rozpatruje/będzie rozpatrywał ewentualne reklamacje składane przez Wnioskodawcę dotyczące nabywanych z użyciem Kart Paliwowych towarów i usług, czy też wyłącznie pośredniczy/będzie pośredniczył w ich przekazaniu do Operatorów (dostawców paliw i innych towarów i usług)?
Zgodnie z Umową, wszelkie reklamacje związane z dostarczanymi towarami i usługami Spółka zgłasza Dostawcy.
Czy towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły wykonywaniu wyłącznie działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, czy też służą/będą służyły celom innym niż działalność gospodarcza?
Towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły tzw. „celom mieszanym” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Przedmiotem złożonego wniosku nie jest potwierdzenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia 100% podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych przy pomocy Kart Paliwowych.
Czy leasingowane samochody, w odniesieniu do których będą zawierane transakcje na podstawie Kart Paliwowych, są/będą to:
1. samochody osobowe, czy
2. samochody, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z póżn. zm.), zwanej dalej ustawa, tj. pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne? Jeżeli tak, to w jakim punkcie tego przepisu się mieszczą?
Leasingowane samochody, w odniesieniu do których będą zawierane transakcje na podstawie Kart Paliwowych, są/będą to samochody osobowe używane do tzw. „celów mieszanych” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Przedmiotem złożonego wniosku nie jest potwierdzenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia 100% podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych przy pomocy Kart Paliwowych.
Jeżeli przedmiotowe samochody są/będą pojazdami wskazanymi w art. 86a ust. 9 ustawy, to czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało potwierdzone:
1. dodatkowym badaniem technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzonym zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy),
2. dokumentami wydanymi zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy)?
Towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły tzw. „celom mieszanym” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Przedmiotem złożonego wniosku nie jest potwierdzenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia 100% podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych przy pomocy Kart Paliwowych.
Czy ww. samochody to pojazdy konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą oraz czy z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie?
Towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły tzw. „celom mieszanym” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Przedmiotem złożonego wniosku nie jest potwierdzenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia 100% podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych przy pomocy Kart Paliwowych.
Jeśli konstrukcja tych pojazdów nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (czyli nie są/nie będą to samochody opisane w ww. pkt 5, 6 i 7), to należy wyjaśnić:
1. czy z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów obiektywnie wynika, że leasingowane samochody są/będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest/będzie wykorzystanie pojazdów do celów niezwiązanyh z działalnością gospodarczą?
2. z jakiej dokumentacji wynika, że przedmiotowe samochody są/będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej?
3. w jaki sposób Wnioskodawca kontroluje, czy przedmiotowe samochody są/będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej?
4. czy Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu zawierającą wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy?
5. w jaki sposób Wnioskodawca monitoruje ilość zużytego paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowych samochodów?
Towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły tzw. „celom mieszanym” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Przedmiotem złożonego wniosku nie jest potwierdzenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia 100% podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych przy pomocy Kart Paliwowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT?
Czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów i usług na podstawie Umowy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów i usług na podstawie Umowy.

Uzasadnienie

Ad 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 7 ust. 8 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W odniesieniu do pojęcia „jak właściciel” polski i unijny system VAT opiera się na koncepcji ekonomicznego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Oznacza to, że dostawa, w rozumieniu ustawy o VAT, nie może być utożsamiana jedynie ze sprzedażą w rozumieniu innych aktów prawnych, np. Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o VAT „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Niniejsze obejmuje możliwość uznania za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT sytuacji, w której podmiot nabywający dany towar nie wchodzi fizycznie w jego posiadanie, lecz jedynie uzyskuje możliwość władania nim. Takie władztwo znajduje wyraz przede wszystkim w kontroli nad towarem i uprawnieniu do decydowania o przeznaczeniu (sposobie wykorzystania) tego towaru, w tym również do ustalenia warunków jego ewentualnej odprzedaży.

Dostawa łańcuchowa, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, to sytuacja, w której towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany artykuł bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb podatku od towarów i usług – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz.

Możliwość zastosowania takiej konstrukcji wymaga uznania, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, czyli – jak wskazano powyżej – prawo do władania nim (kontrola i prawo do decydowania o sposobie jego wykorzystania). Z powyższego w żaden sposób nie wynika jednak, że każdy z tych pośredniczących podmiotów musi „fizycznie” wejść we władanie tego towaru.

Na prawo do rozporządzania towarem jak właściciel wskazuje w szczególności możliwość kształtowania przez podmiot będący kolejnym w łańcuchu dostaw kluczowych parametrów transakcji dostawy towarów takich jak: rodzaj sprzedawanego towaru (asortyment), cena, miejsca, w których towar jest wydawany, limity ilościowe i/lub wartościowe.

Parametry te mogą zostać ustalone w umowie łączącej strony transakcji. Jeśli zatem postanowienia umowne wskazują, że kolejny w łańcuchu dostawca towarów dostarczanych nabywcy przy użyciu Kart Paliwowych będzie miał wpływ na istotne parametry transakcji to należy uznać, że dysponuje on towarem jak właściciel (jest aktywnym podmiotem w łańcuchu dostaw). W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, tj. zaistnieje sytuacja, w której kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy. Uznaje się wtedy, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Towar nie musi być w tej sytuacji wydawany każdemu kolejnemu dostawcy na każdym etapie łańcucha dostawy.

Analogiczne regulacje zostały przewidziane w przypadku świadczenia usług. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Ponadto zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego wynika, że podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Regulacja art. 8 ust. 2a ustawy o VAT ma zastosowanie, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której podatnik nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi, samemu nie wykonując fizycznie przedmiotowej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi. Świadczenie takich usług powinno zostać zatem opodatkowane VAT przez odsprzedającego.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej regulacje, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że mechanizmy opodatkowania w obrocie towarami i w świadczeniu usług przedstawione powyżej mają w pełni zastosowanie do analizowanego stanu sprawy polegającego na nabyciu przez niego towarów i usług z wykorzystaniem Kart Paliwowych.

Zgodnie z przedstawionym stanem sprawy, Wnioskodawca nabywa towary i usługi od Dostawcy po ich uprzednim nabyciu przez Dostawcę od Operatorów. Sama Umowa wskazuje wprost, że Karta Paliwowa wystawiona przez danego Operatora upoważnia Spółkę do bezgotówkowego nabywania towarów i usług w imieniu i na rzecz Y oraz do jednoczesnego nabywania tych towarów i usług od Y bez potrzeby składania jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń woli.

Z zaprezentowanych powyżej przepisów wynika, że zakup, a następnie odsprzedaż towarów (odpowiednio nabycie usług w swoim imieniu, lecz na rzecz nabywcy) stanowią dostawę towarów (świadczenie usług) dla każdego sprzedawcy (świadczącego usługę) występującego w przedstawionym modelu łańcucha dostaw. Dostawy towarów są realizowane przez kilka podmiotów z tym, że towary są dostarczane bezpośrednio od pierwszego (Operatora) do ostatniego podmiotu (Wnioskodawcy) w łańcuchu. Pozostałe podmioty w łańcuchu dostaw (Dostawca) pomimo tego, że fizycznie nie dokonują dostawy towarów (rozumianej na gruncie ustawy o VAT jako przetransportowanie, fizyczne przemieszczenie towarów), są obowiązane do zaewidencjonowania i wykazania tych dostaw dla celów VAT jako swoją sprzedaż.

Pomimo, że fizycznie nie dochodzi do przekazania towarów na rzecz Dostawcy (fizycznego świadczenia usług na jego rzecz) nie oznacza to, że Dostawca nie uczestniczy w łańcuchu dostaw. Jako podmiot transakcji jest on niezbędny, by transakcja sprzedaży na rzecz Spółki doszła do skutku. W ramach Umowy Dostawca kształtuje kluczowe parametry transakcji dostawy towarów i świadczenia usług na rzecz Spółki, w tym:

określa terytorium (Polska lub Unia Europejska) oraz stacje, na których Spółka może korzystać z Kart Paliwowych i określa asortyment (w ramach wybranego Pakietu), tj. za jakie towary i usługi można płacić Kartą paliwową,
określa okazicieli i/lub pojazdy, w związku z którymi istnieje możliwość użycia Kart Paliwowych, oraz określa ilość Kart Paliwowych przyporządkowanych do danego pojazdu,
ustala ceny w transakcjach z Klientami (stosowane rabaty), w tym ze Spółką,
ma możliwość zablokowania Kart Paliwowych,
przyjmuje odpowiedzialność względem Wnioskodawcy z tytułu ewentualnych wad dostarczonych towarów i świadczonych usług.

Parametry transakcji w zakresie dostawy towarów i świadczenia usług przez Operatorów na rzecz Dostawcy są kształtowane przez oddzielne umowy zawierane pomiędzy tymi właśnie podmiotami, bez udziału Wnioskodawcy jako podmiotu trzeciego.

W konsekwencji – zdaniem Wnioskodawcy – transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca nabywa od Dostawcy towary i usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych i wykazują pośredni związek z działalnością Wnioskodawcy opodatkowaną VAT. W konsekwencji – zdaniem Wnioskodawcy – jest on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów i usług na podstawie Umowy. Niniejsze uprawnienie przysługuje Wnioskodawcy na zasadach ogólnych, tj. przy zachowaniu odpowiednich limitów określonych w szczególności w art. 86a oraz art. 88 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało poparte w interpretacjach indywidualnych, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 grudnia 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.496.2019.3.MK, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.547. 2019.2.KO, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 października 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.519.2019.2.KS, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 października 2019 r., sygn. 0114-KDIP4. 4012.546.2019.2.IT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszcząc się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Powyższy przepis definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Przepis ten bazuje zatem na fikcji prawnej, zgodnie z którą, dla potrzeb podatku VAT przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, pomimo że fizyczne wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz. W odniesieniu do powyższego, każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji, na którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, musi posiadać praktyczną kontrolę nad tym towarem, możliwość korzystania z niego oraz ustalenia warunków takiego korzystania.

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Spółka oferuje szeroki zakres produktów izolacyjnych. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca wykorzystuje samochody leasingowane od Y Sp. z o.o. (dalej: Dostawca lub Y).

Oprócz umowy leasingu Wnioskodawca zawarł z Dostawcą Umowę o współpracy w zakresie korzystania z kart paliwowych (dalej: Umowa). Przedmiotem Umowy jest dostarczanie przez Y na rzecz Spółki określonych towarów i usług, przy wykorzystaniu kart umożliwiających bezgotówkowe nabywanie towarów i usług przez Spółkę (dalej: Karty Paliwowe) na zasadach określonych w Umowie oraz w regulaminach Operatorów, tj. podmiotów, z którymi Y zawarło umowę o obsługę Kart Paliwowych oraz wszystkie inne podmioty, które uznają płatności przy użyciu Karty Paliwowej danego Operatora (dalej: Operatorzy). Nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. Niniejsza Umowa jest odrębna w stosunku do umowy leasingu, lecz oba dokumenty są ściśle powiązane. Klientem Dostawcy w zakresie umów dotyczących Kart Paliwowych może być tylko leasingobiorca. Umowa obowiązuje w stosunku do pojazdów wskazanych przez Spółkę. Spółka wskazuje w zamówieniu jakich okazicieli i/lub pojazdów użytkowanych przez Spółkę dotyczy dostarczanie przez Y na rzecz Spółki określonych towarów i usług, przy wykorzystaniu Kart Paliwowych. Spółka określa również ilość Kart Paliwowych przyporządkowanych do danego pojazdu.

Parametry Umowy

Umowa pomiędzy Spółką i Y reguluje m.in. następujące kwestie:

Wybór Operatora
Umowa wskazuje zamknięty katalog możliwych do wyboru Operatorów Kart Paliwowych, spośród których Spółka może wskazać tego Operatora (lub Operatorów), z którego Kart Paliwowych będzie korzystać.
Określenie asortymentu towarów i usług oraz limitów
Umowa określa rodzaj Kart Paliwowych wydawanych do pojazdów objętych Umową oraz limity na zakup towarów i usług dla tych pojazdów. W przypadku określonych Operatorów istnieje możliwość wyboru spośród kilku rodzajów Kart Paliwowych różniących się dostępnym asortymentem – tzw. Pakiety:
- (...) – towary: ON, PB95, LPG – usługi dodatkowe: autostrady, myjnia,
- (...) – towary: ON, PB95, LPG – usługi dodatkowe: autostrady, myjnia, odkurzacz, płyny eksploatacyjne,
- (...) – towary: wszystkie typy paliwa – usługi dodatkowe: usługi dodatkowe: autostrady, myjnia, odkurzacz, płyny eksploatacyjne,
- (...) – towary: wszystkie typy paliwa – usługi dodatkowe: usługi dodatkowe: wszystkie produkty bez alkoholu.
Dostawca ustala limity wartościowe i ilościowe dla danej Karty Paliwowej. Spółka nie może dokonywać transakcji, których wartość przekroczy lub doprowadzi do przekroczenia limitów zastrzeżonych dla danej Karty Paliwowej. O wyborze rodzaju Karty Paliwowej i Pakietu decyduje Spółka podpisując Umowę z Dostawcą. Spółka ma możliwość złożenia wniosku o wydanie Kart Paliwowych o innych parametrach (np. limitach kwotowych oraz ilościowych) niż te, które zostały pierwotnie ustalone. Zmiana parametrów Kart Paliwowych będzie możliwa tylko w przypadku akceptacji wniosku przez Dostawcę za zgodą Operatora.
Zasięg terytorialny
Umowa umożliwia wybór miejsc, gdzie mogą być nabywane towary i usługi – zasięg terytorialny Kart Paliwowych – tylko Polska lub Unia Europejska.

Wynagrodzenie za nabyte towary i usługi

Z tytułu nabywania przez Spółkę towarów i usług przy użyciu Kart Paliwowych, Spółka jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Y:

kwot wynikających z ceny nabytych przez Y towarów i usług,
Opłat dodatkowych – Umowa przewiduje, że Wnioskodawca może ponosić także opłaty dodatkowe takie jak: opłaty za wydanie dodatkowej karty, prowizje za przejazdy autostradą czy też związane z nimi koszty, które Operator naliczy w związku z nabywaniem towarów i usług dostępnych przy użyciu Kart Paliwowych (dalej: Opłaty dodatkowe).

Y obciąża Spółkę ceną nabywanych przez Spółkę przy pomocy Kart Paliwowych towarów i usług oraz Opłat dodatkowych na podstawie faktury VAT, przy zastrzeżeniu poniższych zasad:

na podstawie faktury potwierdzającej sprzedaż towarów i usług wystawionej przez Operatora na Y (zgodnie z zasadami obowiązującymi u Operatora), w oparciu o ceny wskazane w dokumencie zakupu, a gdyby taki dokument nie został wystawiony – w oparciu o ceny wskazane w paragonie kasowym;
na podstawie faktury wystawionej przez Operatora na Y (zgodnie z zasadami obowiązującymi u Operatora) potwierdzającej naliczenie przez Operatora Opłat Dodatkowych, oraz
według ustalonych przez Dostawcę i Spółkę parametrów (asortyment, limity, rabaty itd.).

Odpowiedzialność za jakość towarów i usług

Możliwość dezaktywacji Kart Paliwowych

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Karta Paliwowa może zostać dezaktywowana:

na wniosek Spółki przesłany do Y na adres e-mail wskazany w Umowie. Y przekaże do Operatora dyspozycję dezaktywacji Karty Paliwowej w przeciągu 2 godzin roboczych od momentu otrzymania wniosku Spółki. Zablokowanie możliwości dokonywania Kartą Paliwową płatności za paliwo i inne produkty dostępne w placówkach wybranego Operatora, nastąpi w ciągu godziny od złożenia dyspozycji dezaktywacji Karty Paliwowej do Operatora przez Y, natomiast możliwość dokonywania płatności za opłaty i usługi drogowe zostanie zablokowana przez Operatora do końca drugiego dnia roboczego następującego po dniu otrzymania dyspozycji dezaktywacji Karty Paliwowej od Y,
w dniu zwrotu pojazdu objętego indywidualną umową leasingu operacyjnego. W takim przypadku dezaktywowaniu ulegną wszystkie Karty Paliwowe przypisane do danego pojazdu,
w przypadku rozwiązania Umowy z przyczyn wskazanych w Umowie, przy czym w przypadku wypowiedzenia Umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia dezaktywacja Kart Paliwowych nastąpi w ostatnim dniu upływu okresu wypowiedzenia,
Y przysługuje również prawo rozwiązania Umowy w trybie natychmiastowym bez zachowania okresu wypowiedzenia w przypadku:
- rażącego naruszenia przez Spółkę postanowień Umowy, w tym nieterminowych lub zaległych płatności,
- cofnięcia upoważnienia, o którym mowa poniżej.
  W przypadku, gdy Strony uzgodnią dokonywanie płatności wynikających z Umowy poprzez bezpośrednie obciążenie w drodze polecenia zapłaty (Direct Debit), wówczas zasady Direct Debit określa odrębne upoważnienie, którego oryginał, podpisany przez osoby upoważnione do reprezentacji Spółki zostanie niezwłocznie dostarczony do Y, co jest warunkiem wydania Kart Paliwowych Spółce.
- pogorszenia się sytuacji finansowej Spółki, uzasadniającej przypuszczenie, że nie będzie ona w stanie dokonać pełnej i terminowej zapłaty za świadczone obecnie lub w przyszłości usługi,
- zaistnienia przesłanek do ogłoszenia upadłości lub wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego Spółki niezależnie od złożenia przez uprawniony podmiot wniosku w tym przedmiocie.

Dostawca ma/będzie miał wpływ na katalog nabywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Ponadto, Dostawca ustala limity wartościowe i ilościowe dla danej Karty Paliwowej. O wyborze rodzaju Karty Paliwowej i Pakietu decyduje Spółka podpisując Umowę z Dostawcą.

Dostawca ma możliwość stosowania rabatów w stosunku do cen towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę przy pomocy Kart Paliwowych. W takim wypadku udzielenie rabatu będzie dokumentowane w raporcie do faktury wystawianej przez Y na rzecz Spółki za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zakupu.

Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał paliwo za cenę ustaloną z Y. Karta Paliwowa upoważnia Spółkę do bezgotówkowego nabywania na stacji paliw określonych towarów i usług w imieniu i na rzecz Y oraz do jednoczesnego nabywania tych towarów i usług od Y bez potrzeby składania jakichkolwiek dodatkowych oświadczeń woli, przy czym Spółka nie dokonuje/nie będzie dokonywać żadnych płatności na stacji paliw w momencie nabywania przedmiotowych towarów i/lub usług. Na Karcie Paliwowej nie ma zgromadzonych środków pieniężnych. Karty Paliwowe nie dają takiej możliwości. Rozliczenie towarów i usług nabytych od Dostawcy za pomocą Karty Paliwowej odbywa się na podstawie wystawionych przez Dostawcę faktur za okresy miesięczne i płatności realizowanych za takie faktury (w terminie płatności wskazanym na fakturze).

Zgodnie z Umową, wszelkie reklamacje związane z dostarczanymi towarami i usługami Spółka zgłasza Dostawcy.

Towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły tzw. „celom mieszanym” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług. Przedmiotem złożonego wniosku nie jest potwierdzenie prawa Wnioskodawcy do odliczenia 100% podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych przy pomocy Kart Paliwowych. Leasingowane samochody, w odniesieniu do których będą zawierane transakcje na podstawie Kart Paliwowych, są/będą to samochody osobowe używane do tzw. „celów mieszanych” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą stwierdzenia, czy transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy.

W powyższym zakresie należy wskazać na orzeczenie TSUE z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 (Auto Lease Holland BV), którego tezy mają istotne znaczenie dla analizy przedmiotowej sprawy. W ww. orzeczeniu Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że »dostawa towarów« nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem.

Powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z dnia 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 w odniesieniu do art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Należy zatem zbadać, czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na Vega International lub Vega Poland uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.

Mając na uwadze powołane orzecznictwo Trybunału, w celu określenia statusu podatkowego danej czynności każdorazowo należy dokonać analizy istotnych postanowień umowy zawartej pomiędzy stronami. W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania opisanych transakcji z udziałem kart jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany przepis bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz.

W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jeżeli zatem z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że schemat transakcji realizowanych za pośrednictwem Dostawcy przy wykorzystaniu Kart Paliwowych, odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych opisanych powyżej. W pierwszej transakcji pomiędzy Operatorami a Dostawcą, dochodzi do dostawy towarów i świadczenia usług, a następnie Dostawca odsprzedaje nabywane towary i usługi na rzecz Wnioskodawcy. Fizyczne wydanie towarów lub świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy Operatorami (pierwszy podmiot w łańcuchu) a Wnioskodawcą (ostatni podmiot w łańcuchu). Zatem Dostawca występuje tu jako pośrednik, który uczestniczy w łańcuchu dostaw/usług, będąc zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług.

Przedstawione w opisie sprawy informacje przemawiają za uznaniem, że Dostawca posiada prawo do dysponowania towarami jak właściciel, jest aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów, dokonuje również odsprzedaży usług, które nabywane są przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem Karty Paliwowych, tj.:

podmiotem sprzedającym towary i usługi na rzecz Spółki posługującej się Kartą Paliwową w przypadku towarów i usług wydawanych bądź świadczonych Spółce przez Operatora, jest zawsze Dostawca,
Dostawca zawarł własne umowy z Operatorami na zakup towarów i usług (w tym negocjował we własnym zakresie ceny, rabaty, terminy płatności, listę stacji benzynowych objętych umową itd.) i otrzymuje Karty Paliwowe wystawione przez te podmioty (Operatorów). Karty te następnie oferowane są klientom Dostawcy, w tym Spółce,
Dostawca ma możliwość stosowania rabatów w stosunku do cen towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę przy pomocy Kart Paliwowych. W takim wypadku udzielenie rabatu będzie dokumentowane w raporcie do faktury wystawianej przez Y na rzecz Spółki za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zakupu,
Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał paliwo za cenę ustaloną z Dostawcą,
Dostawca ma/będzie miał wpływ na katalog nabywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług,
Dostawca ustala limity wartościowe i ilościowe dla danej Karty Paliwowej,
Dostawca ponosi wobec Spółki odpowiedzialność za jakość towarów i usług dostarczanych w ramach Umowy,
Zgodnie z Umową, wszelkie reklamacje związane z dostarczanymi towarami i usługami Spółka zgłasza Dostawcy,
Dostawcy przysługuje prawo rozwiązania Umowy w trybie natychmiastowym bez zachowania okresu wypowiedzenia w przypadku:
- rażącego naruszenia przez Spółkę postanowień Umowy, w tym nieterminowych lub zaległych płatności,
- cofnięcia upoważnienia, o którym mowa poniżej.
  W przypadku, gdy Strony uzgodnią dokonywanie płatności wynikających z Umowy poprzez bezpośrednie obciążenie w drodze polecenia zapłaty (Direct Debit), wówczas zasady Direct Debit określa odrębne upoważnienie, którego oryginał, podpisany przez osoby upoważnione do reprezentacji Spółki zostanie niezwłocznie dostarczony do Y, co jest warunkiem wydania Kart Paliwowych Spółce.
- pogorszenia się sytuacji finansowej Spółki, uzasadniającej przypuszczenie, że nie będzie ona w stanie dokonać pełnej i terminowej zapłaty za świadczone obecnie lub w przyszłości usługi,
- zaistnienia przesłanek do ogłoszenia upadłości lub wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego Spółki niezależnie od złożenia przez uprawniony podmiot wniosku w tym przedmiocie.
W przypadku wypowiedzenia określonego powyżej Dostawca ma prawo do natychmiastowego (niezależnie od doręczenia zawiadomienia o wypowiedzeniu do Spółki) dezaktywowania wszystkich Kart Paliwowych.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, Dostawca nie ogranicza się wyłącznie do wydania kart Wnioskodawcy, za pośrednictwem których możliwy jest zakup paliw (i innych towarów) oraz usług, ale pełni rolę aktywnego pośrednika, mającego wpływ na warunki, w jakich dokonywane są transakcje. Tym samym, w ramach wskazanego w opisie sprawy schematu współpracy pomiędzy stronami z wykorzystaniem ww. Kart Paliwowych, będzie dochodziło do sprzedaży towarów i usług przez Operatorów na rzecz Dostawcy, a następnie odsprzedaży tych towarów i usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy.

W konsekwencji należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Spółką w zakresie zakupów towarów i usług, dokonywanych przy pomocy Kart Paliwowych, stanowią/będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowane są/będą według właściwych stawek podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

Ad 1.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą stanowią/będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu VAT, tj. odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów i usług na podstawie Umowy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Na mocy art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy, a nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. Jednocześnie towary i usługi nabywane przy użyciu Kart Paliwowych służą/będą służyły tzw. „celom mieszanym” dlatego też Wnioskodawca odlicza/będzie odliczać tylko 50% podatku naliczonego w związku z zakupem przy użyciu Kart Paliwowych towarów i usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę dokumentujących nabycie towarów i usług przy wykorzystaniu Kart Paliwowych w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na danej fakturze.

Ad 2.

Podsumowując, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów i usług na podstawie Umowy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w art. 86a ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego od zakupów związanych z eksploatacją samochodów.

Tym samy stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin