2020.06.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.99.2020.2.KST
z 16 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 1 czerwca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w kraju na potrzeby macierzystej spółki w Finlandii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w kraju na potrzeby macierzystej spółki w Finlandii.

Wniosek został uzupełniony w dniu 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 12 czerwca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 1 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka B z siedzibą w … w Finlandii, zajmuje się przewozami autobusowymi i jest częścią największej fińskiej spółki działającej w sektorze autobusowych przewozów pasażerskich - A, z siedzibą w …, w Finlandii. W związku z organizacją przewozów pasażerskich Spółka oferuje sprzedaż biletów na przejazdy na platformie internetowej A. Rozwój tej platformy leży w gestii obu podmiotów – B i A. W związku z powyższym spółka zatrudnia specjalistów z branży IT, którzy są odpowiedzialni za rozwój i utrzymanie internetowej platformy sprzedażowej. Częścią tej grupy IT jest zespół specjalistów zatrudnionych w … . Zespół ten koordynuje i zarządza projektami cyfrowymi prowadzonymi przez podwykonawców w Polsce i Finlandii. Dodatkowo prace zespołu mają zapewnić stabilność systemu informatycznego oraz jego nieustanny rozwój. W tym celu B otworzył w Polsce oddział zagranicznego przedsiębiorcy, który jest miejscem pracy dla polskiego zespołu specjalistów IT. Spółka została zarejestrowana pod numerem KRS …. Praca wykonywana przez polski zespół jest de facto świadczeniem wewnętrznym na rzecz macierzystej spółki i dla grupy A i nie generuje bezpośrednich przychodów. Przychody ze sprzedaży generowane są przez sprzedaż internetową biletów w Finlandii. Na terytorium Polski B nie osiąga żadnych przychodów ze sprzedaży, oddział w całości jest finansowany przez firmę w Finlandii.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Organu wskazano, że Oddział w Polsce Spółki B został założony przez spółkę macierzystą z siedzibą w Finlandii w celu wspierania internetowej platformy sprzedażowej dostępnej w Finlandii oferującej sprzedaż biletów autobusowych na przejazdy autobusowe krajowe na terenie Finlandii. Polscy pracownicy zatrudnieni w Oddziale w Polsce wspomagają prace informatyczne innych osób lub firm, które pracują nad rozwojem platformy sprzedażowej. Oddział w Polsce nie świadczy usług na zewnątrz, dla podmiotów trzecich, nie dokonuje żadnej sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Oddział Spółki jednocześnie nabywa towary i usługi opodatkowane na terytorium Polski i zakupione towary i usługi związane są z działalnością Oddziału w Polsce - są to głównie usługi prawne i księgowe, usługi najmu powierzchni biurowej, usługi konsultingowe z dziedziny IT, drobne zakupy towarów - materiałów biurowych, środków czystości. Jednocześnie spółka macierzysta może nabywać usługi na terytorium Polski, które związane są ze sprzedażą opodatkowaną jednostki macierzystej, które w Finlandii jednostka macierzysta rozpoznaje jako import usług.

Postawione przez Spółkę pytanie dotyczy zdarzenia przyszłego - tj. sytuacji gdy Spółka zarejestruje się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług na terytorium Polski (czy status podatnika VAT czynnego umożliwi Spółce odliczenie podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług nabytych w celu realizacji świadczeń Oddziału Spółki na rzecz spółki macierzystej).

Spółka macierzysta B w Finlandii (państwo siedziby) w ramach działalności gospodarczej wykonuje tylko czynności opodatkowane (autobusowe przewozy pasażerskie), które uprawniają ją do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością. Nie występuje sytuacja w której jednostka macierzysta wykonuje zarówno czynności opodatkowane, które uprawniają do odliczenie podatku naliczonego jak i opodatkowane czynności, które nie uprawniają do odliczenia VAT naliczonego od zakupów towarów i usług.

Spółka potwierdza, że pytanie dotyczy sytuacji, gdy podatek naliczony od zakupionych towarów i usług służących sprzedaży prowadzonej przez macierzystą spółkę (świadczenia usług transportu autobusowego) mógłby być odliczony, gdyby sprzedaż ta (wykonywanie usług przez macierzystą spółkę) wykonywana była na terytorium Polski, tj. świadczenie usług przez macierzystą spółkę, gdyby było świadczone na terytorium Polski, stanowiłoby czynności opodatkowane uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Spółka planuje zarejestrować się w Polsce jako podatnik VAT czynny (zdarzenie przyszłe), ale powzięła wątpliwości, czy w takiej sytuacji ma prawo do odliczenia VAT od zakupów dokonywanych w Polsce na potrzeby wykonywania opisanych wyżej usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo braku sprzedaży krajowej Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupów dokonywanych w Polsce w trybie art. 86 ust. 8 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabywane towary i usługi będą dotyczyć usług świadczonych przez Spółkę poza terytorium kraju, a kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju.

Usługi świadczone przez oddział w Polsce stanowią składową sprzedaży biletów prowadzoną przez jednostkę macierzystą, w związku powyższym można uznać, że nabywane towary i usługi konieczne do wykonywania usług przez zespół IT w Polsce służą działalności opodatkowanej.

Powyższe zagadnienie było przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 czerwca 2019 r. sygn. akt I FSK 795/17 orzekł w sprawie o identycznym stanie faktycznym i prawnym. Sąd uznał, że oddziałowi zagranicznego przedsiębiorcy przysługuje prawo do odliczenia podatku także wtedy, gdy nie dokonuje jednocześnie na terenie kraju transakcji opodatkowanych a nabyte towary i usługi dotyczą świadczenia usług przez podatnika (jednostki macierzystej) poza granicami kraju. Sąd wskazał, że kiedy w przepisie art. 89 ust 1 pkt 3 Ustawy o podatku od towarów i usług mowa o transakcjach gospodarczych, to pojęcie to, podobnie jak pojęcie "działalności gospodarczej" należy rozumieć w sposób szeroki, bez zawężania jego zakresu jedynie do transakcji opodatkowanych w państwie członkowskim, w którym podatnik występuje o odliczenie tego podatku VAT. Wnioskodawca w całości podziela pogląd zawarty w ww. wyroku.

Podobnie orzekł też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26.02.2013 sygn. akt I FSK 496/12, w który dodatkowo uznał, że brak możliwości odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług służących wykonywaniu działalności opodatkowanej naruszałby zasadę neutralności, bo oddział zagranicznego przedsiębiorcy zostałby potraktowany jako ostateczny konsument.

Jednocześnie Oddział nie zgadza się z twierdzeniem, że w obecnym stanie faktycznym może znaleźć zastosowanie przepis alternatywny, tj. zwrot VAT podmiotom zagranicznym przewidziany w art. 89 ust. 1 pkt 3 Ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem zwrot ten jest możliwy tylko wtedy, gdy podmiot nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywano transakcji gospodarczych. Otwarcie oddziału przedsiębiorstwa zagranicznego - firmy B w Polsce wypełniło przesłanki posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i przywołany przepis nie znajdzie w tym przypadku zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przy czym towarami w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

świadczenie musi być odpłatne,

miejscem świadczenia musi być terytorium kraju,

świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Jednocześnie stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wskazać na orzeczenie TSUE z dnia 21 czerwca 2016 r., C-393/15 w którym stwierdzono że oddział spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim, który został zarejestrowany w danym państwie członkowskim na potrzeby zapłaty podatku od wartości dodanej i który dokonuje głównie niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem wewnętrznych transakcji na rzecz tej spółki, a także sporadycznie czynności opodatkowanych w państwie członkowskim jego rejestracji, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym ostatnim państwie, nałożonego na towary i usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych czynności wspomnianej spółki dokonywanych w innym państwie członkowskim, w którym spółka ta ma swoją siedzibę. Konkludując, TSUE stwierdził, że art. 168 i art. 169 lit. a) Dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że oddział spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim, który został zarejestrowany w danym państwie członkowskim na potrzeby zapłaty podatku VAT i który dokonuje głównie niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wewnętrznych transakcji na rzecz tej spółki, a także sporadycznie czynności opodatkowanych w państwie członkowskim jego rejestracji, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w tym ostatnim państwie, nałożonego na towary i usługi wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych czynności wspomnianej spółki dokonywanych w innym państwie członkowskim.

Natomiast kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1079 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą (art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych).

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią, a tym samym nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym bądź innym oddziałem mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle art. 8 ustawy, czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie można uznać za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka z siedzibą w Finlandii, zajmuje się przewozami autobusowymi i jest częścią największej fińskiej spółki działającej w sektorze autobusowych przewozów pasażerskich -A. Spółka macierzysta w ramach działalności gospodarczej wykonuje tylko czynności opodatkowane (autobusowe przewozy pasażerskie), które uprawniają ją do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością. Jednocześnie gdyby sprzedaż ta (wykonywanie usług przez macierzystą spółkę) wykonywana była na terytorium Polski, tj. świadczenie usług przez macierzystą spółkę, gdyby było świadczone na terytorium Polski, stanowiłoby czynności opodatkowane uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług.

W związku z organizacją przewozów pasażerskich Spółka oferuje sprzedaż biletów na przejazdy na platformie internetowej A. W związku z powyższym Spółka zatrudnia specjalistów z branży IT, którzy są odpowiedzialni za rozwój i utrzymanie internetowej platformy sprzedażowej. Częścią tej grupy IT jest zespół specjalistów zatrudnionych w … . Zespół ten koordynuje i zarządza projektami cyfrowymi prowadzonymi przez podwykonawców w Polsce i Finlandii. Dodatkowo prace zespołu mają zapewnić stabilność systemu informatycznego oraz jego nieustanny rozwój. W tym celu Spółka otworzył w Polsce oddział zagranicznego przedsiębiorcy, który jest miejscem pracy dla polskiego zespołu specjalistów IT. Polscy pracownicy zatrudnieni w Oddziale w Polsce wspomagają prace informatyczne innych osób lub firm, które pracują nad rozwojem platformy sprzedażowej. Praca wykonywana przez polski zespół jest de facto świadczeniem wewnętrznym na rzecz macierzystej spółki i dla grupy A i nie generuje bezpośrednich przychodów. Oddział w Polsce nie świadczy usług na zewnątrz, dla podmiotów trzecich, nie dokonuje żadnej sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Przychody ze sprzedaży generowane są przez sprzedaż internetową biletów w Finlandii. Na terytorium Polski Spółka nie osiąga żadnych przychodów ze sprzedaży, oddział w całości jest finansowany przez firmę w Finlandii. Oddział jednocześnie nabywa towary i usługi opodatkowane na terytorium Polski, które są związane z działalnością Oddziału w Polsce - są to głównie usługi prawne i księgowe, usługi najmu powierzchni biurowej, usługi konsultingowe z dziedziny IT, drobne zakupy towarów (materiałów biurowych, środków czystości).

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy po dokonaniu rejestracji się w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w Polsce na potrzeby wykonywania usług na rzecz macierzystej spółki.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy regulujące kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz wskazane okoliczności sprawy należy stwierdzić, że po dokonaniu rejestracji w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w Polsce na potrzeby wykonywania usług na rzecz macierzystej spółki na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Przy czym dokonując odliczenia na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy Wnioskodawca musi być w posiadaniu odpowiednich dokumentów potwierdzających związek odliczonego w Polsce podatku z wykonywanymi czynnościami.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa, opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi - w odpowiedniej części - wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej. Wnioskodawca w dniu 21 lutego 2020 r. dokonał opłaty w wysokości 80 zł natomiast wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego zatem nienależna opłata w kwocie 40 zł zostanie zwrócona - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na podany w części F wniosku numer rachunku bankowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin