Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.208.2020.2.MR
z 18 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia podatku zapłaconego na Ukrainie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia podatku zapłaconego na Ukrainie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz polskim rezydentem podatkowym. Pełni rolę komandytariusza w spółce komandytowej - Sp.k. z siedzibą w miejscowości …., KRS (dalej: Spółka/ Pożyczkodawca) osiągając z tego tytułu przychody ze źródła działalność gospodarcza - opodatkowane podatkiem liniowym (19%).

Sp. k. powstała w wyniku przekształcenia na mocy uchwały wspólników spółki jawnej z dnia 4 listopada 2014 roku o przekształceniu spółki w spółkę komandytową z komplementariuszem spółką z o. o.

SP.k. jest podmiotem powiązanym ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa ukraińskiego (dalej: Pożyczkobiorca), a powiązania kształtują się w sposób opisany poniżej.

Sp.k. jest udziałowcem Pożyczkobiorcy w 99 %, pozostałe udziały należą do ……., który ma 1 % udziału.

Sp.k. udzieliła podmiotowi powiązanemu Pożyczkobiorcy pożyczek w celu dofinansowania bieżącej działalności Pożyczkobiorcy, polegającej na otwieraniu w Ukrainie salonów pod szyldem ….

Przedmiotowe pożyczki udzielone zostały na warunkach określonych w niżej wskazanych umowach:

1. umowie z dnia 5 lutego 2013 roku na kwotę 100.000 EUR, oprocentowanie pierwotne 8,9 % w skali rocznej, zmienione od dnia 1 kwietnia 2018 roku na 7% w skali roku, pierwotny termin zwrotu pożyczki miał nastąpić do 31 stycznia 2014 roku, przy czym termin spłaty pożyczki został ostatecznie przedłużony do dnia 31 stycznia 2020 r.,
2. umowie z dnia 17 kwietnia 2013 roku na kwotę 100.000 EUR, oprocentowanie pierwotne 8,9 % w skali rocznej, zmienione od dnia 1 kwietnia 2018 roku na 7% w skali roku, pierwotny termin zwrotu pożyczki miał nastąpić do 31 marca 2014 roku, przy czym termin spłaty pożyczki został ostatecznie przedłużony do dnia 31 marca 2020 r.,
3. umowie z dnia 2 września 2013 roku na kwotę 100.000 EUR, oprocentowanie pierwotne 8,9% w skali rocznej, zmienione od dnia 1 kwietnia 2018 roku na 7% w skali roku, pierwotny termin zwrotu pożyczki miał nastąpić do 31 sierpnia 2014 roku, przy czym termin spłaty pożyczki został ostatecznie przedłużony do dnia 31 sierpnia 2020 roku,
4. umowie z dnia 14 stycznia 2014 roku na kwotę 100.000 EUR, oprocentowanie pierwotne 8,9% w skali rocznej, zmienione od dnia 1 kwietnia 2018 roku na 7% w skali roku, pierwotny termin zwrotu pożyczki miał nastąpić do 31 grudnia 2014 roku, przy czym termin spłaty pożyczki został ostatecznie przedłużony do dnia 31 grudnia 2020 roku,
5. umowie z dnia 1 kwietnia 2014 roku na kwotę 340.000 USD, oprocentowanie pierwotne 8,9% w skali rocznej, zmienione od dnia 1 kwietnia 2018 roku na 7% w skali roku, pierwotny termin zwrotu pożyczki miał nastąpić do 31 marca 2015 roku, przy czym termin spłaty pożyczki został ostatecznie przedłużony do dnia 31 grudnia 2020 roku,
6. umowie z dnia 27 kwietnia 2015 roku na pierwotną kwotę 200.000 USD, przy czym ostateczna kwota pożyczki wyniosła 1.460.000 USD na mocy zawartych aneksów do umowy odpowiednio z dnia:
   
   
   
   
   1. 22 czerwca 2015 roku - zwiększenie pożyczki do kwoty 310.000 USD,
   2. 3 września 2015 roku - zwiększenie pożyczki do kwoty 410.000 USD,
   3. 18 stycznia 2017 roku - zwiększenie pożyczki do kwoty 660.000 USD,
   4. 23 kwietnia 2019 roku - zwiększenie pożyczki do kwoty 1.460.000 USD,
   5. przy czym oprocentowanie pierwotne ustalono na 8,9% w skali rocznej, zmienione od dnia 1 kwietnia 2018 roku na 7% w skali roku, pierwotny termin zwrotu pożyczki miał nastąpić do 31 maja 2017 roku, przy czym termin spłaty pożyczki został ostatecznie przedłużony do dnia 31 maja 2020 roku
   6. łącznie zwane „Umowami pożyczek/ Pożyczkami”.

W ramach udzielonych Pożyczek Pożyczkobiorca samodzielnie dokonuje naliczeń i spłat bez odrębnego żądania Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca z tytułu należnych mu odsetek wystawia fakturę na rzecz Pożyczkobiorcy w wyznaczonych terminach.

Spłata odsetek (%) z umów dokonywana jest miesięcznie w formie bezgotówkowej, pełnomocnictwem płatniczym poprzez przekazanie środków pieniężnych na bieżący rachunek Pożyczkodawcy, wskazany w Umowie.

Zgodnie z zapisami dokonanymi w ramach Umów pożyczek „Na mocy p. 1 artykułu 11 Konwencji między Urzędem Ukrainy i Urzędem Rzeczypospolitej Polskiej odsetki, które wynikają w Ukrainie i są spłacane na konto pożyczkodawcy w Polsce będą opodatkowane w Polsce. Pożyczkodawca potwierdza swoje prawo na takie odsetki”.

Kwestia potrącenia podatku u źródła nie została w żaden sposób uregulowana przez Strony w zawartych umowach.

W ramach dokonywanych rozliczeń Pożyczkodawca co roku w okresie obowiązywania umów pożyczek przekazywał Pożyczkobiorcy oryginały certyfikatów rezydencji podatkowej wspólników Sp.k. na potrzeby rozliczenia podatku u źródła przy realizowanych wypłatach z tytułu odsetek od udzielonych Pożyczek.

Pożyczkobiorca dokonując na rzecz Sp. k. wypłat należności z tytułu odsetek od udzielonych Pożyczek nie pobierał jednak podatku u źródła. W ten sposób na konto Pożyczkodawcy wpływała kwota odsetek niepomniejszonych o podatek u źródła, za cały okres objęty umowami pożyczek.

Wnioskodawca wpłaty dokonywane przez Pożyczkobiorcę z tytułu odsetek od pożyczek jw. dokumentował fakturami i opodatkował podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg stawki 19%, kwalifikując uzyskany przychód jako przychód z działalności gospodarczej opodatkowany, zgodnie z art. 30c ustawy o PIT, podatkiem liniowym. Wnioskodawca do rocznych zeznań podatkowych (PIT-36L) za rok 2017 i 2018 dołączał załącznik PIT/ZG - informację o wysokości dochodów/ przychodów z zagranicy i zapłaconym podatku, jednakże nie odliczał od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Ukrainie z tytułu uzyskanych odsetek, gdyż takowy nie był pobierany przez Pożyczkobiorcę.

W grudniu 2019 roku Pożyczkobiorca z tytułu wypłacanych na rzecz Pożyczkodawcy odsetek odprowadził jednak podatek u źródła w wysokości 10 % za 2017, 2018 i 2019 rok, zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. 1994.63.269 z dnia 26.05.1994, dalej: „UPO/ Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania”) oraz prawodawstwem Ukrainy.

Na potwierdzenie zapłaty podatku Pożyczkobiorca przedłożył Spółce następujące dokumenty:

1. Zaświadczenie wydane przez Państwową Służbę Fiskalną Ukrainy Urząd Główny Państwowej Służby Fiskalnej w obwodzie Lwowskim z dnia 24 grudnia 2019 roku o zapłaconym przez nierezydenta Sp.k podatku dochodowym w Ukrainie za 2017 rok w wysokości 330 290 UAH 80 kop. zgodnie z Umową o unikaniu podwójnego opodatkowania według stawki 10 % od dochodu podlegającemu opodatkowaniu, tj. 3 302 908 UAH,
2. Zaświadczenie wydane przez Państwową Służbę Fiskalną Ukrainy Urząd Główny Państwowej Służby Fiskalnej w obwodzie Lwowskim z dnia 24 grudnia 2019 roku o zapłaconym przez nierezydenta Sp.k podatku dochodowym w Ukrainie za okres 2018 rok w wysokości 336 902 UAH 60 kop. zgodnie z Umową o unikaniu podwójnego opodatkowania według stawki 10 % od dochodu podlegającemu opodatkowaniu, tj. 3 369 026 UAH,
3. Zaświadczenie wydane przez Państwową Służbę Fiskalną Ukrainy Urząd Główny Państwowej Służby Fiskalnej w obwodzie Lwowskim z dnia 24 grudnia 2019 roku o zapłaconym przez nierezydenta Sp.k podatku dochodowym w Ukrainie za 2019 rok w wysokości 363 388 UAH 50 kop. zgodnie z Umową o unikaniu podwójnego opodatkowania według stawki 10 % od dochodu podlegającemu opodatkowaniu, tj. 2 677 714 UAH.

W wyżej wymienionych zaświadczeń wynika również, że rezydentem (agentem podatkowym), który potrącił podatek u źródła jest Pożyczkobiorca.

W efekcie dochód z tytułu odsetek wypłaconych przez Pożyczkobiorcę został za okres 2017-2019 opodatkowany dwukrotnie.

• podatkiem liniowym w wysokości 19%, jako dochód z działalności gospodarczej, bez zastosowania odliczenia od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie, o którym mowa w art. 30c ust. 4 ustawy o PIT;
• podatkiem u źródła w wysokości 10 % zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, co zostało potwierdzone zaświadczeniami, o których mowa powyżej.

W uzupełnieniu wniosku podano, że Spółka komandytowa, w której Wnioskodawca pełni rolę komandytariusza nie prowadziła w latach 2017-2019 działalności na Ukrainie za pośrednictwem zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu i majątku sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 roku (Dz.U. z 1994 r. nr 63 poz. 269). Spółka nie wypełnia cech określonych w art. 5 ust. 1-5 ww. Konwencji. Poza tym jak wskazano w art. 5 ust. 7 fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób) nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki, co znajduje pełne przełożenie na stosunki panujące pomiędzy Pożyczkodawcą (Spółką) a Pożyczkobiorcą. Spółka (a de facto jej wspólnicy) była rzeczywistym właścicielem odsetek, tj. była uprawniona do otrzymania odsetek od wskazanych we wniosku wierzytelności pożyczkowych. Odsetki od wierzytelności pożyczkowych wymienionych we wniosku ustalone zostały na poziomie powszechnie występującym w obrocie gospodarczym między podmiotami niepowiązanymi. Spółka udzieliła przedmiotowych pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i udzielenie pożyczek było przedmiotem działalności Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej będzie uprawniony do odliczenia podatku dochodowego zapłaconego w Ukrainie od podatku obliczonego od łącznej sumy osiągniętych przez niego dochodów w latach podatkowych 2017-2019, z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 30c ust. 4 ustawy o PIT oraz uwzględnieniem art. 8 ust. 1 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego polega na tym, że w przypadku osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podlega całość dochodów podatnika bez względu na to, gdzie położone są źródła przychodów.

W myśl art. 4a powołanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji podatkowej oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłami przychodów są pozarolnicza działalność gospodarcza. Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy źródłem przychodu są również kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c ustawy o PIT. Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Jednakże zgodnie z brzmieniem art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o PIT jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z działalności gospodarczej.

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika (wspólnika) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe (art. 8 ust. 1 ustawy o PIT).

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, co zostało udokumentowane stosownymi certyfikatami przedkładanymi Pożyczkobiorcy za lata 2017-2019. Ponadto pożyczki udzielone przez Sp.k. na rzecz Pożyczkobiorcy zostały udzielone w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego Pożyczkobiorca wypłaca Pożyczkodawcy należne mu odsetki na rachunek wskazany w zawartych Umowach pożyczek, z kolei Pożyczkodawca regularnie dokumentuje otrzymane odsetki fakturami, które następnie dostarcza Pożyczkobiorcy.

Wnioskodawca w latach podatkowych 2017-2019 rozliczał osiągnięty dochód doliczając dochód osiągnięty z tytułu odsetek do dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowując całość dochodu stawką 19 %, zgodnie z art. 30c ustawy o PIT (podatek liniowy).

Zgodnie z art. 30c ust. 4 ustawy o PIT jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku do podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego z dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypadka na dochód uzyskany w obcym państwie.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 UPO w rozumieniu niniejszej konwencji określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie z tytułu dochodu uzyskiwanego tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku znajdującego się w danym Państwie.

Należy przy tym wskazać, że zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. e oraz f UPO określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób, z kolei określenie „spółka” oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną. Przy czym spółka komandytowa nie jest traktowana w Polsce dla celów podatkowych jak osoba prawna.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, jeżeli osoba ta jest uprawniona do ich otrzymania.

Jednakże odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale - jeżeli odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do ich otrzymania - podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tych ograniczeń (art. 11 ust. 2 UPO).

Z kolei w myśl art. 24 ust. 2 lit. b) UPO z zastrzeżeniem przepisów ustawodawstwa Polski (które nie będą sprzeczne z zasadami tego ustępu), dotyczących zwolnienia od podatku zapłaconego poza granicami Polski, podatek ukraiński będzie zaliczany na poczet podatku polskiego w sposób następujący (...) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochody, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej konwencji mogą być opodatkowane w Ukrainie, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Ukrainie. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku obliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu lub majątku podlegającego opodatkowaniu w tym drugim Państwie (art. 24 ust. 3 UPO).

Przytoczona regulacja ma zatem zastosowanie w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę proporcjonalnego zaliczenia - a więc tak jak w stanie faktycznym opisanym we wniosku - lub Polska nie zawarła umowy z państwem, na terytorium którego prowadzona jest działalność gospodarcza.

W niniejszej sprawie wypłacającym odsetki ze swojego majątku jest podmiot ukraiński (Pożyczkobiorca), zatem źródło tych odsetek znajduje się na terytorium Ukrainy, przy czym należności z tego tytułu wypłacane były/ są na rzecz polskiej spółki komandytowej.

Tak więc przy obliczaniu podatku należnego od uzyskanego dochodu Wnioskodawca będzie uprawniony, w proporcji wynikającej z udziału w zysku Spółki, do odliczenia kwoty równej podatkowi zapłaconemu za granicą, tj. w Ukrainie od podatku obliczonego od łącznej sumy osiągniętych przez niego dochodów w latach 2017-2019. Odliczenie to nie będzie przekraczało tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie - Ukrainie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.