Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.142.2020.2.ANK
z 18 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem e-PUAP 23 marca 2020 r.), uzupełnionym 28 maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej przeznaczonego na działalność statutową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej przeznaczonego na działalność statutową.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 20 maja 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.142.2020.1.ANK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 28 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja zamierza podjąć działalność gospodarczą. Fundacja jest właścicielem trzech lokali mieszkalnych. Jako statutowe zadanie Fundacji określono: „Prowadzenie działalności charytatywnej mającej na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych osobom chwilowo wykluczonym mieszkaniowo, np. dorosłym wychowankom domów dziecka lub rodzin zastępczych, samotnym młodym matkom, osobom samotnym kończącym odbywanie kary pozbawienia wolności itp.”. Ponadto w statucie Fundacji przewidziano możliwość prowadzenia działalności gospodarczej z przeznaczeniem dochodu na realizację celów statutowych.

Fundacja zamierza działać w sposób następujący:

1. Działalność charytatywna - polegająca na tym, iż jedno z mieszkań będzie udostępnione dla osób potrzebujących za odpłatą w wysokości kosztów utrzymania mieszkania i mediów, bądź też w całości lub w części nieodpłatnie (w zależności od sytuacji materialnej potrzebującego);
2. Działalność gospodarcza - będzie polegała na wynajmowaniu dwóch lokali mieszkalnych, które Fundacja otrzymała w drodze darowizny. Czynsz najmu będzie przeznaczany na utrzymanie jednego mieszkania oddanego na wyżej opisaną działalność charytatywną, w części w jakiej opłaty nie pokryją tychże kosztów. Reszta będzie przeznaczona na zakup kolejnych mieszkań.

Nabycie kolejnych mieszkań nastąpi z przeznaczeniem na działalność charytatywną lub też z przeznaczeniem na najem na zasadach rynkowych.

Założeniem działalności jest ciągłe powiększanie majątku Fundacji dla rozszerzania możliwości prowadzenia działalności charytatywnej. Każde trzecie zakupione mieszkanie będzie przeznaczone dla osób chwilowo wykluczonych mieszkaniowo. Reasumując, w założeniu 2/3 majątku Fundacji będzie generowało dochód przeznaczony na utrzymanie 1/3 majątku przeznaczonego na działalność charytatywną oraz na zwiększanie liczby mieszkań w majątku Fundacji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 28 maja 2020 r.):

Czy Fundacja uzyskując dochód z działalności gospodarczej i przeznaczając go na niepokryte koszty utrzymania mieszkania, które to mieszkanie będzie oddane do używania - nieodpłatnie lub za opłatą pokrywającą w całości lub części stałe opłaty obciążające właściciela mieszkania - osobom potrzebującym w ramach „prowadzenia działalności charytatywnej mającej na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych osobom chwilowo wykluczonym mieszkaniowo, np. dorosłym wychowankom domów dziecka lub rodzin zastępczych, samotnym młodym matkom, osobom samotnym kończącym odbywanie kary pozbawienia wolności itp.” będzie korzystała ze zwolnienia podatkowego jako podmiot, którego celem statutowym jest dobroczynność lub też pomoc społeczna, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2019 r. poz. 865 ze zm.).

W ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na postawione pytanie winna być twierdząca.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęć zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 4. Przywoływane w orzecznictwie poglądy odwołują się do ustalenia językowego znaczenia wyrazu „dobroczynność”. Zgodnie np. z Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 9 lutego 2018 r., I SA/Kr 1308/17, pojęcie dobroczynny oznacza „przynoszący korzyść lub ulgę”, „niosący pomoc potrzebującym”. Tym samym poprzez pojęcie „dobroczynność” należy rozumieć niesienie pomocy potrzebującym.

Zadanie statutowe Fundacji polega na prowadzeniu działalności charytatywnej mającej na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych osobom chwilowo wykluczonym mieszkaniowo, np. dorosłym wychowankom domów dziecka lub rodzin zastępczych, samotnym młodym matkom, osobom samotnym kończącym odbywanie kary pozbawienia wolności itp. Działanie zatem Fundacji nakierowane jest na pomoc potrzebującym, którzy nie są w stanie sami zapewnić sobie zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych z uwagi na brak środków, trudną sytuację życiową. W ww. wyroku przy definiowaniu pomocy społecznej Sąd odwołuje się do definicji Ministra Pracy, Rodziny i Polityki Społecznej: „pomoc społeczna” umożliwia przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych tym, którzy nie są w stanie sami ich pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczna wspiera ich w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, działanie Fundacji również wpisuje się w pojęcie pomocy społecznej, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zapewnienie mieszkania jest niezbędną potrzebą człowieka. Grupy osób, do których skierowane będzie działanie Fundacji, znajdują się zwykle w ciężkiej sytuacji życiowej, a dzięki mieszkaniu udostępnionego przez Fundację za opłaty zdecydowanie niższe niż dostępne na rynku, będą mogły żyć w warunkach odpowiadających godności człowieka. Działanie Fundacji będzie bowiem im ułatwiało przezwyciężenie przejściowych problemów.

Fundacja będzie prowadziła działalność gospodarczą, z której część dochodu będzie przeznaczana na utrzymanie mieszkania/mieszkań oddanych na potrzeby prowadzenia działalności charytatywnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z działalności gospodarczej Fundacji, w części w jakiej będzie on przeznaczany na utrzymanie mieszkania oddanego na cele działalności charytatywnej będzie podlegał zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem celem statutowym fundacji jest działalność dobroczynna względnie realizująca zadania pomocy społecznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1491 z późn. zm.), fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 tej ustawy, fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji.

Fundacje posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: „updop”) ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Jednocześnie fundacje nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 updop, jako podmioty, które są zwolnione od podatku.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że fundacje, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, na podstawie treści art. 1 ust. 1 updop, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie. Oznacza to, że fundacje ustalają dochód bez względu na rodzaje źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 updop. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a ustawy. Ważny jest bowiem cel na jaki ten dochód jest przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, jak i z działalności gospodarczej.

Omawiane zwolnienie przedmiotowe posiada jednak ograniczenia. Stosownie do art. 17 ust. 1a updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;

2. dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Art. 17 ust. 1b updop stanowi natomiast, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ze zwolnień, o których mowa powyżej, nie mogą także korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1c updop, przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:

1. przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach;
2. przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
3. samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych – jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
   
   

Należy mieć na uwadze, że przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), dlatego też muszą być stosowane w sposób ścisły i jakakolwiek wykładnia rozszerzająca w odniesieniu do przepisów dotyczących ww. preferencji podatkowych jest niedopuszczalna. Również określenie celów statutowych pod kątem uprawnień podatkowych musi być precyzyjne. Z podatkowego punktu widzenia chodzi bowiem o zwolnienie dochodu od podatku, a zatem zastosowanie instytucji będącej wyjątkiem od reguły, jaką jest opodatkowanie dochodów osób prawnych.

Mając na uwadze brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, należy wskazać, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia będzie możliwe w przypadku spełnienia następujących warunków:

• podatnik prowadzi działalność statutową we wskazanych powyżej zakresach (jego działalność statutowa odpowiada przynajmniej jednej z wymienionych powyżej),
• podatnik nie zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c updop,
• podatnik przeznaczył oraz wydatkował, bez względu na termin, osiągnięte dochody na cel wskazany w statucie, odpowiadający celowi wskazanemu w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop.
  
  

Powyższe oznacza, że zastosowanie przedmiotowego zwolnienia zależy nie tylko od przeznaczenia osiągniętego dochodu na preferowane ustawą cele statutowe, ale także od faktycznego wydatkowania go na te cele. Użyte przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop sformułowanie „w części przeznaczonej na te cele” oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów, niż wymienione w tym przepisie, to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych „innych celów” nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 updop wynika zatem wprost, iż podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane, przy czym cele te muszą w sposób nie budzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.

Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, by wskazane w nim cele statutowe były głównymi czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik, mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, musi zadeklarować, iż osiągnięty przez niego dochód przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie wydatkuje.

Wskazać należy również, że sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i nie budzący wątpliwości by organy podatkowe mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu.

Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są do tego upoważnione. Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i stanowiskiem wnioskodawcy.

Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między „celami działania”, a „sposobem jego realizacji”. Określenie „cel statutowy” oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.

Wskazać należy również, że w praktyce krąg podmiotów mogących skorzystać z przedmiotowego zwolnienia podatkowego, obejmuje przede wszystkim organizacje typu non-profit. Zwolnienie określone w tym przepisie ma zastosowanie w szczególności do: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, instytucji kultury, jednostek badawczo-rozwojowych, szkół wyższych i innych osób prawnych oraz niektórych zakładów budżetowych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, realizujących cele określone w ww. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Reasumując, zwolnienie podatkowe, o którym mowa, jest obwarowane licznymi zastrzeżeniami. Obejmuje tylko tą część dochodów, która przeznaczona zostanie na cele statutowe wskazane w tym przepisie. Ponadto, przepisy ograniczają zakres podmiotowy zwolnienia, poprzez wyłączenie spod możliwości jego zastosowania dochodów różnych grup podatników - czy to z uwagi na rodzaj ich działalności, czy też na określoną formę organizacyjną. Zatem, warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop jest, aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Z opisu zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika że jako statutowe zadanie Fundacji określono: „Prowadzenie działalności charytatywnej mającej na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych osobom chwilowo wykluczonym mieszkaniowo, np. dorosłym wychowankom domów dziecka lub rodzin zastępczych, samotnym młodym matkom, osobom samotnym kończącym odbywanie kary pozbawienia wolności itp.”. Ponadto w statucie Fundacji przewidziano możliwość prowadzenia działalności gospodarczej z przeznaczeniem dochodu na realizację celów statutowych. Działalność charytatywna Fundacji polega na tym, iż jedno z mieszkań będzie udostępnione dla osób potrzebujących za odpłatą w wysokości kosztów utrzymania mieszkania i mediów (koszty stałe), bądź też w całości lub w części nieodpłatnie (w zależności od sytuacji materialnej potrzebującego).

W celu określenia czy wskazana we wniosku działalność statutowa Fundacji pokrywa się z celami preferowanymi przez ustawodawcę odkodować należy znaczenie słowa „dobroczynność” oraz „pomoc społeczna”.

Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego PWN słowo „dobroczynność” oznacza: 1. «przynoszący korzyść lub ulgę» 2. «niosący pomoc potrzebującym» (http://sjp.pwn.pl/), inne: „udzielanie pomocy tym którzy jej potrzebują, zwłaszcza finansowej”. Tym samym poprzez pojęcie „dobroczynność” należy rozumieć niesienie pomocy potrzebującym.

Zgodnie natomiast z definicją Ministra Pracy, Rodziny i Polityki Społecznej „pomoc społeczna” umożliwia przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych tym, którzy nie są w stanie sami ich pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczna wspiera ich w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka.

Według Słownika języka polskiego PWN „charytatywny” oznacza «dobroczynny». Natomiast „charytatywność” to cecha działań mających na celu niesienie pomocy jej potrzebującym, w sposób bezinteresowny, dobroczynny, filantropijny (por. B. Dunaj: Słownik współczesnego języka polskiego. Wilga, 1996.; M. Bańko: Inny słownik języka polskiego t. I. PWN, 2000).

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia oraz opis zdarzenia przyszłego wskazać należy że zgodnie ze statutem Fundacji, prowadzenie działalności charytatywnej (a więc dobroczynnej), mającej na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych osobom chwilowo wykluczonym mieszkaniowo, za odpłatą w wysokości kosztów utrzymania mieszkania i mediów, bądź też w całości lub w części nieodpłatnie (w zależności od sytuacji materialnej potrzebującego) - mieści się w pojęciu „dobroczynności” o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop. Cel Fundacji jest zatem zbieżny z jednym z celów preferowanych przez ustawodawcę.

Biorąc powyższe pod uwagę, „prowadzenie działalności charytatywnej mającej na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych osobom chwilowo wykluczonym mieszkaniowo, np. dorosłym wychowankom domów dziecka lub rodzin zastępczych, samotnym młodym matkom, osobom samotnym kończącym odbywanie kary pozbawienia wolności itp.” mieści się w pojęciu dobroczynności, zatem dochód uzyskany z działalności gospodarczej w części przeznaczonej i wydatkowanej na niepokryte koszty/opłaty utrzymania mieszkania służącego realizacji działalności statutowej preferowanej obciążające właściciela mieszkania, podlega zwolnieniu z opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochód z działalności gospodarczej Fundacji, w części w jakiej będzie on przeznaczany na niepokryte koszty utrzymania mieszkania oddanego na cele działalności charytatywnej będzie podlegał zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, bowiem celem statutowym fundacji jest działalność dobroczynna - należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.