Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.126.2020.1.PB
z 18 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wcześniejsze rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego z powodu cesji leasingu/wykupienia przez Leasingobiorcę przedmiotu leasingu i odsprzedania go Sprzedającemu/zamiany przedmiotu leasingu, spowoduje konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o dotychczas poniesione opłaty z tytułu umowy leasingu, która to umowa uległaby rozwiązaniu przed jej upływem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wcześniejsze rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego z powodu cesji leasingu/wykupienia przez Leasingobiorcę przedmiotu leasingu i odsprzedania go Sprzedającemu/zamiany przedmiotu leasingu, spowoduje konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o dotychczas poniesione opłaty z tytułu umowy leasingu, która to umowa uległaby rozwiązaniu przed jej upływem. W dniu 10 czerwca 2020 r. wniosek powyższy został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) użytkuje pojazd osobowy na podstawie umowy leasingu. Umowa leasingu została zawarta w dniu 25 września 2018 r. na czas określony tj. 35 miesięcy. Strony uzgodniły, że w czasie trwania umowy, odpisów amortyzacyjnych z tytułu używania przedmiotu leasingu dokonuje Finansujący, który przy tym nie korzysta z ulg i zwolnień w podatku dochodowym, o których mowa w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowa umowa ma zatem charakter tzw. leasingu operacyjnego.

Wartość netto przedmiotu leasingu na dzień zawarcia umowy wynosiła 217 073,17 zł. Leasing operacyjny jest dokumentowany fakturą VAT okresową (comiesięczną) tytułem raty leasingowej w wysokości netto 3 978,68 zł. W okresie do dnia złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca dokonał spłat w łącznej wysokości netto 63 658,88 zł. Ponadto Wnioskodawca uiścił opłatę wstępną w wysokości netto 2 821,95 zł. Wartość resztową netto, za którą po wykonaniu umowy leasingu Wnioskodawca ma prawo wykupić przedmiot leasingu na własność, określono na kwotę 97 682,93 zł.

Strony uzgodniły, że w terminie 30 dni od dnia wymagalności ostatniej raty leasingowej, Wnioskodawca wykupi przedmiot leasingu za cenę resztową.

Zarówno comiesięczna opłata leasingowa, jak i opłata wstępna zostały zaliczone przez Wnioskodawcę w koszty.

W październiku 2019 r., tj. w okresie 13 miesięcy od zawarcia umowy leasingu, w pojeździe ujawniła się wada istotna, ukryta przez Sprzedającego w dniu zawarcia umowy. Przedmiotową wadę stanowił stan techniczny pojazdu - sprzedający zataił odnotowanie przez pojazd szkody całkowitej. Rzeczywista zatem wartość pojazdu w chwili zawarcia umowy leasingu okazała się być zawyżona. W przekonaniu Wnioskodawcy również koszty dalszej eksploatacji pojazdu będą znacznie przekraczały pierwotnie zakładane. W związku z pozyskaniem informacji przez Wnioskodawcę o ukrytej wadzie pojazdu, Wnioskodawca rozważa przed upływem 24 miesięcy od zawarcia umowy:

1. cesję umowę leasingu na Sprzedającego,
2. wykupienie przedmiotu leasingu, a następnie odsprzedanie go Sprzedającemu,
3. zamianę przedmiotu leasingu na pojazd wolny od wad

co w istocie będzie skutkowało rozwiązaniem umowy leasingu łączącej Wnioskodawcę z Leasingodawcą przed okresem, o którym mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wcześniejsze rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego z powodu cesji leasingu/wykupienia przez Leasingobiorcę przedmiotu leasingu i odsprzedania go Sprzedającemu/zamiany przedmiotu leasingu, spowoduje konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów o dotychczas poniesione opłaty z tytułu umowy leasingu, która to umowa uległaby rozwiązaniu przed jej upływem?

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta przez niego umowa, w chwili jej podpisania, spełniała warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.; dalej jako „ustawa CIT”). Umowa ta zatem upoważniała Wnioskodawcę do zaliczenia rat leasingowych, ponoszonych w trakcie trwania stosunku zobowiązaniowego, do kosztów podatkowych. Fakt wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu (przed upływem 24 miesięcy od dnia zawarcia umowy), niezależnie od sposobu ani przyczyny, pozostaje irrelewantny, zapłacone bowiem dotychczas raty leasingowe stanowiły koszt uzyskania przychodów. Wnioskodawca nie jest zatem zobowiązany do korekty tychże kosztów.

Swoje stanowisko Wnioskodawca opiera na interpretacji następujących przepisów ustawy CIT:

Zasady opodatkowania z tytułu umowy leasingu określone zostały w rozdziale 4a ustawy CIT. Przez umowę leasingu, zgodnie z definicją zawartą w art. 17a pkt 1 ustawy CIT, należy rozumieć umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Czas oznaczony, na jaki została zawarta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona, określany jest „podstawowym okresem umowy leasingu”. Wykładania gramatyczna i celowościowe przekonują, że zdefiniowany w ustawie podstawowy okres umowy leasingu stanowi przedział czasowy, na jaki umowa została pierwotnie zawarta, a nie faktyczny czas jej trwania. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB4/423-97/11-4/DS., z dnia 1 czerwca 2011 r.

Art. 17b ust. 1 ustawy CIT stanowi natomiast, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego (Wnioskodawcę) w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego (Wnioskodawcy), jeżeli umowa ta została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji (dla samochodów osobowych wynoszące 5 lat), jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome, oraz suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Przenosząc powyższe na kanwę przedmiotowego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), wskazać należy, że umowa zawarta przez Wnioskodawcę spełnia warunku umowy leasingu, określone w art. 17b ust. 1 ustawy CIT. Umowa została bowiem zawarta na okres 35 miesięcy (ponad 40% normatywnego okresu amortyzacji), a suma ustalonych w niej opłat, pomniejszonych o należny podatek VAT, jest wyższa, niż wartość początkowa środka trwałego (łącznie 236 936,70 zł).

Przytoczone wyżej regulacje nie określają jednak skutków podatkowych związanych ze skróceniem umowy leasingu. Konieczne jest zatem odniesienie się do zasady ogólnej kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Stosownie do jego treści, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Aby zatem zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być łącznie spełnione następujące przesłanki:

1. wydatek ma związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
2. poniesienie wydatku ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu,
3. wydatek nie jest wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.
   
   

Analiza przywołanego art. 16 ust. 1 ustawy CIT przekonuje, że raty leasingowe, zapłacone z tytułu korzystania z przedmiotu leasingu w trakcie obowiązywania podatkowej umowy leasingu operacyjnego, nie zostały w nim wymienione.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), Wnioskodawca wskazał, że obecnie, na skutek ujawnienia wady ukrytej i zawyżenia przez Sprzedającego rzeczywistej wartości początkowej przedmiotu leasingu, kontynuowanie umowy leasingu naraża go na szkodę w wysokości różnicy pomiędzy wartością zadeklarowaną w umowie leasingu a wartością rzeczywistą pojazdu oraz różnicy pomiędzy zakładanymi kosztami eksploatacji a faktycznymi kosztami użytkowania pojazdu, który odnotował szkodę całkowitą. Powyższe skłania ku przekonaniu, że Wnioskodawca, działając w celu zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, poprzez uniknięcie nadmiernych kosztów związanych z opłacaniem zawyżonych rat leasingu i użytkowaniem poszkodowego pojazdu, rozważa cesję umowy leasingu, skutkującą rozwiązaniem stosunku zobowiązaniowego przed upływem okresu, o którym mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy CIT.

Podsumowując, Wnioskodawca jest zdania, że opłaty z tytułu umowy leasingu dotyczącej użytkowania samochodu osobowego, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Sytuacji tej nie może zmienić zaistniałe w późniejszym czasie zdarzenie, skutkujące wcześniejszym rozwiązaniem umowy leasingu. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę, jako leasingobiorcę w okresie, w którym używał przedmiot leasingu, były dokonane w celu uzyskania przychodów i nie podlegają wyłączeniu na zasadzie art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Stąd też, wspomniane wydatki spełniają przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 1 tejże ustawy i nadal stanowić będą koszt uzyskania przychodów. Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodów z tytułu opłat leasingowych o dotychczas poniesione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w pozostałym zakresie wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.