Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDWL.4011.10.2020.2.DK
z 18 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2020 r. (data wpływu 21 maja 2020 r.) uzupełnionym w dniu 8 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym dofinansowaniem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym dofinansowaniem.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 3 czerwca 2020 r., nr (…) wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 3 czerwca 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 4 czerwca 2020 r., natomiast w dniu 8 czerwca 2020 r. (nadano w dniu 8 czerwca 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Rozliczenia podatku dochodowego Wnioskodawca dokonuje na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych podatkiem liniowym 19%. W dniu złożenia wniosku nie jest prowadzone wobec Wnioskodawcy żadne postępowanie kontrolne ani podatkowe.

W 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę w imieniu własnym (Beneficjent) oraz w imieniu i na rzecz Partnera z Województwem (…) reprezentowanym przez Zarząd Województwa (…). Umowa dotyczyła dofinansowania Projektu pt.: (…) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014 - 2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Celem projektu było przeprowadzenie szkoleń oraz staży zawodowych w celu wzrostu aktywności zawodowej i zwiększenia zdolności do zatrudnienia poszukujących pracy, biernych zawodowo zamieszkujących powiat. Całkowita wartość dofinansowania w kwocie (…) zł pochodziła z następujących źródeł:

• (…) zł (85%) ze środków europejskich (EFS),
• (…) zł z dotacji celowej,
• (…) zł stanowił wkład własny Beneficjenta.
  
  

W związku z realizacją Projektu Beneficjentowi przysługiwały, zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowalności, koszty pośrednie rozliczane stawką ryczałtową w wysokości 25% poniesionych, udokumentowanych i zatwierdzonych w ramach Projektu wydatków bezpośrednich (par. 5 umowy). Zgodnie z par. 7 ust. 1 umowy Beneficjent zobowiązany był do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji wydatków w sposób przejrzysty, tak aby możliwa była identyfikacja poszczególnych operacji związanych z projektem, z wyłączeniem kosztów pośrednich oraz kwot ryczałtowych. W odniesieniu do kosztów pośrednich i kwot ryczałtowych związanych z Projektem Wnioskodawca był zwolniony z obowiązku prowadzenia ich wyodrębnionej ewidencji i rozliczenia, natomiast koszty bezpośrednie związane z realizacją Projektu podlegały ewidencji i rozliczeniu w sposób określony w umowie. Jako Beneficjent dotacji i jednocześnie właściciel firmy Wnioskodawca był w swoim projekcie koordynatorem i osobą prowadzącą szkolenia. W celu udokumentowania swojej pracy w projekcie, jako osoby prowadzącej szkolenia, Wnioskodawca wystawiał noty księgowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. płatność dotycząca współfinansowania z Europejskiego Funduszu Społecznego przekazana została przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
2. otrzymana dotacja celowa jest dotacją w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm);
3. wynagrodzenie Wnioskodawcy uwzględnione w nocie księgowej zostało sfinansowane z następujących źródeł:
   1. 89,5711 % ze środków europejskich (EFS).
   2. 10,4289 % z dotacji celowej.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kwota dofinansowania Projektu w części pochodzącej ze środków europejskich oraz z dotacji celowej stanowi dochód niepodlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, a tym samym czy wypłata nadwyżki na konto prywatne Wnioskodawcy wynikająca z wypłaconych kosztów pośrednich, powstałej w wyniku mniejszych rzeczywistych wydatków niż kwota otrzymanego dofinansowania z tytułu kosztów pośrednich stanowi przychód, który podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy nota księgowa, wystawiana przez Wnioskodawcę na potrzeby projektu, dokumentująca pracę Wnioskodawcy w projekcie podlega opodatkowaniu w bieżącej działalności gospodarczej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota dofinansowania Projektu w części pochodzącej ze środków europejskich oraz z dotacji celowej stanowi dochód niepodlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 129 updof wolne od podatku dochodowego są dotacje w rozumieniu ustawy o finansach publicznych otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego z zastrzeżeniem ust. 36. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 36 nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem dotyczy części dotacji przeznaczonej na wynagrodzenie dla osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie odrębnych przepisów. Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 129 updof wynika, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia podatkowego uzależnione jest od źródła finansowania oraz od tego, czy przyznane świadczenie jest w istocie dotacją w rozumieniu ustawy o finansach publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z powyższego wynika, że co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, np. w postaci dotacji, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa.

Zatem co do zasady, wszelkie otrzymywane przez podatnika dotacje i dopłaty związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności.

Niektóre dotacje (dofinansowania) korzystają jednak ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w 2017 r. zawarł umowę w imieniu własnym (Beneficjent) oraz w imieniu i na rzecz Partnera z Województwem (…) dotyczącą dofinansowania Projektu, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Dofinansowanie pochodziło:

• ze środków europejskich (EFS) – przekazane przez Bank Gospodarstwa Krajowego, oraz
• dotacji celowej – dotacji w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych.
  
  

W związku z realizacją Projektu Beneficjentowi przysługiwały, zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowalności, koszty pośrednie rozliczane stawką ryczałtową w wysokości 25% poniesionych, udokumentowanych i zatwierdzonych w ramach Projektu wydatków bezpośrednich. Beneficjent zobowiązany był do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji wydatków w sposób przejrzysty, tak aby możliwa była identyfikacja poszczególnych operacji związanych z projektem, z wyłączeniem kosztów pośrednich oraz kwot ryczałtowych, w odniesieniu do których był zwolniony z obowiązku prowadzenia ich wyodrębnionej ewidencji i rozliczenia.

Jako Beneficjent dotacji i jednocześnie właściciel firmy Wnioskodawca był w swoim projekcie koordynatorem i osobą prowadzącą szkolenia. W celu udokumentowania swojej pracy w projekcie, jako osoby prowadzącej szkolenia, Wnioskodawca wystawiał noty księgowe. Wynagrodzenie Wnioskodawcy uwzględnione w nocie księgowej zostało sfinansowane w części ze środków europejskich i w części z dotacji celowej.

Rozważając charakter środków pieniężnych, o których mowa w przedmiotowej sprawie, należy odnieść się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Według art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b.

Z kolei na mocy art. 112 ust. 1 pkt 9 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich lub środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 3, 5 i 6.

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ww. ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

Zgodnie z art. 187 ustawy o finansach publicznych, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 204 ustawy o finansach publicznych, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Należy podkreślić, że w świetle przepisów ustawy o finansach publicznych środki pochodzące z UE, FS i EFR stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych – wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ustawa o finansach publicznych określa również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację programów, wprowadzając odrębny podmiot – płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Płatnikiem tym ustanowiono Bank Gospodarstwa Krajowego, który otrzymuje środki z budżetu państwa (z Ministerstwa Finansów), a następnie przekazuje płatność beneficjentowi. Nowy obieg środków na finansowanie programów przedstawia się następująco: budżet państwa (Ministerstwo Finansów) – Bank Gospodarstwa Krajowego – beneficjent.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.

Zgodnie natomiast z art. 126 ww. ustawy, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Stosownie do art. 127 ust. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Przechodząc do właściwych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy na treść art. 21 ust. 1 pkt 129, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36 (zastrzeżenie dotyczące ust. 36 ww. przepisu obowiązuje od 1 stycznia 2017 r.).

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność (art. 21 ust. 36 tej ustawy).

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy wskazać, że środki, które Wnioskodawca otrzymał w związku z realizacją projektu finansowanych ze środków Unii Europejskiej oraz z budżetu państwa stanowią dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednak przychód ten jest zwolniony z opodatkowania w części pochodzącej z dotacji celowej z budżetu państwa – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w części pochodzącej ze środków europejskich wypłacanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 cyt. ustawy.

Wobec powyższego, przyznane i wypłacane Wnioskodawcy środki finansowe w ramach umowy o dofinansowanie w celu realizacji projektów są – co do zasady – wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. W takim przypadku zwolnieniu podlega cała kwota dotacji, w tym również kwota nadwyżki otrzymanych środków w części dotyczącej wydatków na koszty pośrednie (nadwyżka powstała w wyniku mniejszych rzeczywistych wydatków niż kwota otrzymanego dofinansowania z tytułu kosztów pośrednich).

Należy jednak zwrócić uwagę na treść cytowanego już art. 21 ust. 36 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprowadza on wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 tej ustawy, wskazując, że zwolnieniem nie jest objęta ta część dotacji (np. otrzymana z budżetu państwa, tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie), która została przeznaczona na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Stąd zatem wyłączeniu ze zwolnienia podlegać będzie ta część środków pochodzących z dotacji celowej, która została przeznaczona na pokrycie kosztów pracy własnej Wnioskodawcy, udokumentowanych wystawioną notą księgową.

Reasumując:

• wypłata nadwyżki na konto prywatne Wnioskodawcy, powstałej w wyniku poniesienia mniejszych rzeczywistych wydatków z tytułu kosztów pośrednich niż kwota otrzymanego dofinansowania stanowi przychód, który podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 (w zakresie, w jakim środki pochodzą z budżetu państwa) oraz pkt 136 ww. ustawy (w zakresie, w jakim pochodzą ze środków Unii Europejskiej) – nie zaś jak wskazał Wnioskodawca w całości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129,
• środki wynikające z wystawionej noty księgowej, dokumentującej pracę Wnioskodawcy w projekcie – w części pochodzącej ze środków europejskich, stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, korzystający ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• środki wynikające z wystawionej noty księgowej, dokumentującej pracę Wnioskodawcy w projekcie – w części pochodzącej z dotacji celowej, stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niekorzystający ze zwolnienia z opodatkowania z uwagi na wyłączenie wskazane w art. 21 ust. 36 ww. ustawy.
  
  

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.