Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.100.2020.2.MR
z 15 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.) uzupełnione pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data nadania 1 czerwca 2020 r., data wpływu 3 czerwca 2020 r.) na wezwanie z dnia 21 maja 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.100.2020.1.MR (data nadania 21 maja 2020 r., data odbioru 25 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatkowa Grupa Kapitałowa X (dalej: Wnioskodawca lub PGK X) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce. Spółką dominującą w PGK X, a równocześnie spółką reprezentującą PGK X, jest spółka Y sp. z o.o. (dalej: Spółka Dominująca). Pozostałe spółki, tj. A. S.A., B. sp. z o.o. oraz C. sp. z o.o., pełnią rolę spółek zależnych w rozumieniu art. la ust. 2 pkt 1 lit. b Ustawy o CIT (dalej łącznie: Spółki Zależne).

Umowa o utworzeniu PGK X (dalej: Umowa PGK) została zgłoszona właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, tj. Naczelnikowi (…) Urzędu Skarbowego, który decyzją z dnia 16 grudnia 2019 r., dokonał rejestracji Umowy PGK.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że PGK X spełnia wszystkie warunki określone w art. la Ustawy o CIT do uznania jej za podatnika na gruncie Ustawy o CIT.

PGK X przyjęła jako rok podatkowy okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych rozpoczynający się 1 stycznia a kończący się 31 grudnia danego roku kalendarzowego. Zgodnie więc z Umową PGK, pierwszy rok podatkowy PGK X rozpoczął się 1 stycznia 2020 r., a zakończy się 31 grudnia 2020 r.

PGK X przyjęła kwartalny system zaliczek na CIT w pierwszym roku jej funkcjonowania. Prawidłowość takich rozliczeń została potwierdzona w interpretacji indywidualnej wydanej dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.493.2019.1.MR.

Zasadniczo, Spółki wchodzące w skład PGK dostarczają usługi w dziedzinie oprogramowania dla globalnych podmiotów działających m.in. w sektorze telekomunikacyjnym, finansowym czy energetycznym, a także dla administracji publicznej. W ramach prowadzonej działalności, Y. sp. z o.o. (dalej: Y) realizuje m.in. szereg projektów badawczo — rozwojowych, obejmujących projektowanie i tworzenie nowych lub ulepszonych rozwiązań i produktów, które po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych mogą zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej całej Grupy …. lub klientów Grupy ….. Działalność prowadzona w tym zakresie przez Y stanowi działalność badawczo-rozwojową, co zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.63.2019.2.MR., oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.24.2019.1.JS. W przedmiotowych interpretacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że część działalności L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (tj. Y przed zmianą formy prawnej działalności), dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących rozwiązań, spełnia definicję działalności badawczo — rozwojowej. W związku z powyższym, w czasie trwania PGK X, koszty kwalifikowane w rozumieniu Ustawy o CIT ponoszone z tytułu prowadzonej działalności badawczo— rozwojowej przez Y, będą odliczane od podstawy opodatkowania PGK X, zgodnie z art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że pozostałe spółki wchodzące w skład PGK X, mogą również prowadzić działalność, którą można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o CIT. Zgodnie z założeniami, koszty kwalifikowane ponoszone przez ww. spółki (niezależnie od osiągniętego przez nie w danym roku jednostkowego wyniku podatkowego, tj. dochodu lub straty), mogą być również w przyszłości odliczane od podstawy opodatkowania PGK X.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 maja 2020 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.100.2020.1.MR Wnioskodawca pismem z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.) uzupełnił braki formalne wniosku.

W odpowiedzi na zadane pytania Wnioskodawca doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że w ramach prowadzonej działalności, Y sp. z o.o. (dalej: Y) realizuje m.in. szereg projektów badawczo — rozwojowych, obejmujących projektowanie i tworzenie nowych lub ulepszonych rozwiązań i produktów, które po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych mogą zostać wykorzystane w przyszłości w działalności operacyjnej całej Grupy … lub klientów Grupy …. Działalność prowadzona w tym zakresie przez Y. stanowi działalność badawczo-rozwojową, co zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.63.2019.2.MR oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.24.2019.1.JS. W przedmiotowych interpretacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że część działalności Y. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (tj. Y przed zmianą formy prawnej działalności), dotycząca tworzenia nowych lub rozwoju już istniejących rozwiązań, spełnia definicję działalności badawczo — rozwojowej.

Wnioskodawca wskazał także, że pozostałe spółki wchodzące w skład PGK X, mogą również prowadzić działalność, którą można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o CIT.

W tym kontekście Wnioskodawca wskazał, że Spółką wchodzącą w skład PGK X prowadzącą aktualnie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT i rozpoznającą koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d Ustawy o CIT, jest Y sp. z o.o. (dalej: Y). Równocześnie jednak Wnioskodawca wskazał, że zakłada, że działalność badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT jest prowadzona i może być w przyszłości prowadzona również przez pozostałe spółki wchodzące w skład PGK X (jednak do tej pory pozostałe spółki nie rozliczały jeszcze ulgi z tytułu tej działalności na podstawie art. 18d Ustawy o CIT).

Wnioskodawca wskazał, co wynika z przedstawionego we Wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz uzasadnienia stanowiska, że warunki, o których mowa w art. 18d Ustawy o CIT są oraz będą w przyszłości spełnione przez Y, a także będą spełnione przez pozostałe spółki wchodzące w skład PGK X, które prowadzą lub będą prowadzić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT. W szczególności, Wnioskodawca wskazał przy tym, że:

• W ramach prowadzonej dokumentacji, Y oraz pozostałe spółki z PGK X prowadzące działalność badawczo-rozwojową — zgodnie z dyspozycją art. 9 ust. 1b ustawy o CIT — wyodrębniają lub będą wyodrębniały w ewidencjach koszty prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej,
  

• zarówno Y, jak i pozostałe spółki wchodzące w skład PGK X, nie korzystają i nie będą korzystały ze zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ani 34a Ustawy o CIT,
  

• Koszty kwalifikowane będą podlegały odliczeniu, tylko w sytuacji, w której nie zostały uprzednio zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania,
  

• Odliczenie od podstawy opodatkowania zostanie dokonane w roku, w którym poniesione będą koszty kwalifikowane.
  
  
  

Wnioskodawca w ww. piśmie wyjaśnił także, że ponoszone przez spółki tworzące PGK X wydatki mające stanowić koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (tj. koszty kwalifikowane ponoszone przez Y, a także przez pozostałe spółki z PGK X, które będą prowadzić działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy o CIT) nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że aktualnie, spośród wszystkich spółek wchodzących w skład PGK X, tylko Y rozpoznaje koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 18d Ustawy o CIT. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że Y wykazuje dochód podlegający opodatkowaniu na gruncie Ustawy o CIT w wysokości znacznie wyższej niż kwota przysługujących mu odliczeń z tytułu prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, jednostkowy wynik Y pozwala (i zgodnie z założeniami Y, będzie pozwalał również w kolejnych latach podatkowych) na rozliczanie w całości tzw. ulgi B+R przez Y.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazał, że w ramach niniejszego Wniosku, Wnioskodawca chciałby uzyskać od organu interpretację odnoszącą się jedynie do tego przypadku.

Ponadto, Wnioskodawca ponownie w uzupełnieniu przedmiotowego wniosku, wskazał, że aktualnie tylko Y, która wykazuje dochód podlegający opodatkowaniu w oparciu o właściwe regulacje Ustawy o CIT, rozpoznaje koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 18d Ustawy o CIT.

Mając na uwadze powyższe, w ramach niniejszego Wniosku, Wnioskodawca wskazał, że chciałby uzyskać od organu interpretację odnoszącą się jedynie do tego przypadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji??

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na poczynione wyżej rozważania, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: Ustawa o CIT) nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji.

Jednocześnie, jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca doprecyzowuje, iż aktualnie tylko Y, która wykazuje dochód podlegający opodatkowaniu w oparciu o właściwe regulacje Ustawy o CIT, rozpoznaje koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 18d Ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Jak stanowi art. la ustawy o CIT, podatnikami mogą być grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, tj. podatkowe grupy kapitałowe (dalej: PGK).

Równocześnie, w świetle Ustawy o CIT, jednym z warunków zachowania statusu podatnika przez PGK, jest utrzymanie tzw. progu rentowności na określonym ustawowo poziomie. Zgodnie bowiem z art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, PGK posiada status podatnika, jeśli PGK osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, w przychodach - w wysokości co najmniej 2%. W przypadku niezachowania ww. warunku, PGK traci status podatnika z ostatnim dniem roku podatkowego, w którym naruszyła ten warunek, z tym że spółka dominująca jest obowiązana do złożenia zeznania za ten rok podatkowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym (dalej: CIT) jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W świetle art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochód ze źródła przychodów stanowi nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów, nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Równocześnie, jak stanowi art. 7a ust. 1 Ustawy o CIT, w PGK dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących PGK uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład PGK przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej PGK poniesioną ze źródła przychodów.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka Dominująca oraz Spółki Zależne, począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. działają w ramach PGK X. Ponadto, z opisu stanu faktycznego wynika, że w związku z prowadzeniem przez Y działalności badawczo — rozwojowej, PGK X jest uprawniona do odliczania od podstawy opodatkowania PGK X kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT. Równocześnie, pozostałe spółki wchodzące w skład PGK X, mogą również prowadzić działalność, którą można zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o CIT. Zgodnie z założeniami, koszty kwalifikowane ponoszone przez ww. spółki (niezależnie od osiągniętego przez nie w danym roku jednostkowego wyniku podatkowego, tj. dochodu lub straty), mogą być również w przyszłości odliczane od podstawy opodatkowania PGK X.

Jak zostało wskazane powyżej, PGK X jest zobowiązana do osiągnięcia za każdy rok podatkowy udziału dochodów w przychodach, w wysokości co najmniej 2%. Jak wynika z przytoczonych powyżej regulacji, sposób kalkulacji tzw. progu rentowności PGK X powinien być następujący:

1. W pierwszej kolejności każda ze spółek wchodzących w skład PGK X oblicza indywidualnie wysokość swojego dochodu ze źródła przychodów w sposób określony w art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT.
2. Następnie ustalany jest dochód z danego źródła przychodów PGK X zgodnie z art. 7a Ustawy o CIT (jako suma dochodów wszystkich spółek tworzących PGK X uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów).
   
3. Ostatecznie, w celu obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, sumę dochodów PGK X, obliczoną w sposób wskazany powyżej, dzieli się przez sumę przychodów PGK X, uzyskując w ten sposób wyrażony w postaci ułamka dziesiętnego procentowy udział dochodu PGK X w jej przychodach.
   
   

Mając na względzie powyższe regulacje, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, nie stanowią elementu konstrukcyjnego ww. proporcji, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu licznika proporcji (dochodu PGK), jak i mianownika proporcji (przychodów PGK).

Należy bowiem zaznaczyć, że w świetle art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane kosztami kwalifikowanymi. Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 Ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a Ustawy o CIT, po dokonaniu ewentualnych odliczeń, wskazanych w art. 18 ust. 1 Ustawy o CIT.

Zatem, w przypadku PGK, koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT, odliczane są zasadniczo od dochodu kalkulowanego jako nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących PGK uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów (po uwzględnieniu ewentualnych odliczeń od dochodu, wskazanych w art. 18 ust. 1 Ustawy o CIT).

Jak więc wynika z powyższego, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d Ustawy o CIT stanowią odrębną od dochodu pozycję rachunku podatkowego PGK, odliczaną od podstawy opodatkowania PGK. W celu więc określenia ostatecznego zobowiązania podatkowego PGK X za dany rok podatkowy, Wnioskodawca w pierwszej kolejności będzie obliczał podstawę opodatkowania PGK (tj. dochód skalkulowany zgodnie z art. 7a Ustawy o CIT), a następnie — w odrębnym, drugim kroku — od ustalonej w ww. sposób podstawy opodatkowania, Wnioskodawca będzie odliczał kwotę kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT poniesionych w związku z prowadzoną przez spółki wchodzące w skład PGK działalnością badawczo — rozwojową.

Skoro więc, jak stanowi art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, dla celów obliczenia tzw. progu rentowności PGK, pod uwagę powinny zostać wzięte dochody określone zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o CIT, należy uznać, że ww. pozycja (tj. licznik proporcji) powinna obejmować łączną kwotę dochodów PGK, przed dokonaniem odliczenia kosztów kwalifikowanych poniesionych z tytułu prowadzonej działalności badawczo — rozwojowej. Tym samym, należy uznać, że koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji.

Argumentem potwierdzającym zasadność stanowiska Wnioskodawcy w ww. zakresie jest sposób ujęcia tzw. ulgi badawczo-rozwojowej w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatkową grupę kapitałową — podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8AB). Wskazać bowiem należy, że wysokość dochodu uzyskanego w danym roku przez PGK w zeznaniu CIT-8AB (wersja 3) wskazuje się jako odrębną pozycję w sekcji E.I. (w polach 52 — 53). Równocześnie, jako odrębną pozycję w zeznaniu wskazuje się podstawę opodatkowania – w sekcji E.6. (w polu 150). Należy także podkreślić, że odliczenia od podstawy opodatkowania, w tym odliczenia zmniejszające podstawę opodatkowania z tytułu kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo — rozwojową (koszty kwalifikowane), na poziomie składanego zeznania CIT-8AB są również traktowane jako odrębne pozycje w odniesieniu do dochodu oraz podstawy opodatkowania — są one bowiem wykazywane w odrębnej sekcji E.7. zeznania (w polach 151-153). Ostateczna wysokość podstawy opodatkowania stanowi natomiast różnicę pomiędzy podstawą opodatkowania wykazaną w sekcji E.6. oraz kwot wykazanych m.in. w części E.7., tj. m.in. wysokości poniesionych przez podatnika kosztów kwalifikowanych. Należy zatem uznać, że przyjęty sposób prezentacji poszczególnych pozycji w zeznaniu CIT-8AB potwierdza fakt odrębności pozycji odliczeń z tytułu poniesionych kosztów kwalifikowanych od pozycji dochodu PGK, co koresponduje z wyrażonym powyżej stanowiskiem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na poczynione wyżej rozważania, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy o CIT nie stanowią elementu konstrukcyjnego tzw. wskaźnika rentowności, o którym mowa w art. la ust. 2 pkt 4 Ustawy o CIT, tj. nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu udziału dochodów w przychodach PGK, o którym mowa w ww. regulacji – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanego we wniosku pytania.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza granice tematyczne wydanej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.