2020.06.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.116.2020.1.MR
z 10 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy:

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 w ww. ustawy – jest prawidłowe,

w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z CIT przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 o CIT oraz czy w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Y. Spółka akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym spółką akcyjną prowadzącą w Polsce działalność w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca jest stroną umowy o udzielenie finansowania — Facility Agreement (dalej: „Facility Agreement”). Na podstawie Facility Agreement, pięć podmiotów udzieliło Wnioskodawcy pożyczki (dalej: „Pożyczka”). Pożyczka została udzielona Wnioskodawcy w celu

sfinansowania transakcji zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółki Z Spółka akcyjna.

Jednym z pożyczkodawców który udzielił Wnioskodawcy Pożyczki na podstawie Facility Agreement jest X. Fund plc z siedzibą w Irlandii (dalej: „X”).

Wnioskodawca do 30 czerwca 2020 r. planuje dokonać wypłaty odsetek od Pożyczki na rzecz X (dalej: „Odsetki”). W przyszłości na rzecz X będą dokonywane dalsze wypłaty Odsetek.

X. jako irlandzki alternatywny fundusz inwestycyjny

X. działa w formie prawnej tzw. autoryzowanej wyznaczonej spółki inwestycyjnej (authorised designated investment company), która została zarejestrowana dnia 8 września 2009 r. w irlandzkim rejestrze spółek (Registrar of Companies) pod numerem (…).

Zgodnie z irlandzką ustawą o spółkach z 2014 r. (the Companies Act 2014; dalej: „Ustawa o Spółkach”) oraz umową spółki (memorandum of association) X, wyłącznym przedmiotem działalności X jest zbiorowe inwestowanie środków pieniężnych we wszelką własność (property of any kind) w celu podziału ryzyka inwestycyjnego i osiągnięcia przez członków (members) X zysku wynikającego z zarządzania środkami X. Udzielenie Pożyczki nastąpiło zatem w ramach działalności inwestycyjnej X, która obejmuje inwestowanie zgromadzonych aktywów w celu maksymalizacji zysków dla inwestorów, którzy ulokowali swoje środki w X.

X. na gruncie prawa irlandzkiego posiada status alternatywnego funduszu inwestycyjnego dla kwalifikowanych inwestorów (tzw. qualified investor AIF). Co za tym idzie, do X mogą przystąpić wyłącznie kwalifikowani inwestorzy, którzy po spełnieniu określonych warunków mogą obejmować akcje (shares) w X. Na dzień 31 grudnia 2019 r., X posiadał 34 kwalifikowanych inwestorów oraz znaczne aktywa (na dzień 31 grudnia 2018 r., X posiadał aktywa o wartości 1.209.820.918 USD).

Zgodnie z polityką Centralnego Banku Irlandii dotyczącą alternatywnych funduszy inwestycyjnych dla kwalifikowanych inwestorów (Qualifying Investor AIF Conditions):

minimalna kwota subskrypcji w przypadku tzw. qualified investor AIF wynosi 100 tys. EUR;

kwalifikowanymi inwestorami są m.in. podmioty, w tym osoby fizyczne, które pisemnie zaświadczą, że: i) posiadają wiedzę i doświadczenie w sprawach finansowych i biznesowych która umożliwi im rzetelną ocenę podstaw i ryzyk dotyczących potencjalnej inwestycji; oraz że ii) działalność takiego inwestora obejmuje, na własną rzecz lub też na rzecz innej osoby, zarządzanie, nabywanie lub zbywanie tego samego rodzaju własności (property) co własność danego funduszu.

Tzw. qualified investor AIF musi przedstawić potencjalnym kwalifikowanym inwestorom prospekt zawierający niezbędne dane dotyczące m.in. jego strategii inwestycyjnej oraz sposobu subskrypcji jednostek uczestnictwa/akcji. Potencjalny kwalifikowany inwestor przed dokonaniem subskrypcji musi zatem mieć dostęp do prospektu danego funduszu.

Co więcej, X na gruncie prawa irlandzkiego jest otwartym funduszem inwestycyjnym z ograniczoną płynnością (open-ended investment fund with limited liquidity). Status otwartego funduszu inwestycyjnego z ograniczoną płynnością oznacza, że w X możliwe jest umarzanie akcji (redemption) co najmniej raz do roku, jednak rzadziej niż raz na kwartał. Częstsze umarzanie jednostek uczestnictwa niż co najmniej raz na kwartał (tak jak ma to miejsce w przypadku X) jest charakterystyczne dla innego typu irlandzkich funduszy inwestycyjnych — a mianowicie otwartych funduszy inwestycyjnych (open-ended investment funds).

Szczegółowe regulacje dotyczące działalności X znajdują się obecnie w Części 24 irlandzkiej ustawy o spółkach z 2014 r. (the Companies Act 2014; dalej: „Ustawa o Spółkach”). Ustawa o Spółkach zastąpiła irlandzką ustawę o spółkach z 1990 r. (the Irish Companies Act 1990), na podstawie której zostało wydane zezwolenie na działanie X. Niemniej jednak, spółki inwestycyjne założone przed wejściem w życie Ustawy o Spółkach są spółkami inwestycyjnymi w rozumieniu Części 24 Ustawy o Spółkach i stosuje się do nich, ww. przepisy Ustawy o Spółkach (Artykuł 1395(6) Ustawy o Spółkach). Podmioty te otrzymały od Centralnego Banku Irlandii tzw. listy autoryzujące (letters ofauthorization).

Zgodnie z regulacjami prawa irlandzkiego, X posiada osobowość prawną i jest rezydentem podatkowym Irlandii zwolnionym z podatku dochodowego. Fakt posiadania przez X irlandzkiej rezydencji podatkowej potwierdza posiadany przez Wnioskodawcę certyfikat rezydencji X.

Ramy regulacyjne funkcjonowania X Irlandii

Tak jak wskazano powyżej, X jest podmiotem o szczególnym statusie na gruncie prawa irlandzkiego — tj. alternatywnym funduszem inwestycyjnym. W konsekwencji, właściwe organy nadzoru nad rynkiem finansowym Irlandii posiadają określone kompetencje względem X.

Zgodnie z przepisami irlandzkiego prawa, tzw. autoryzowana wyznaczona spółka inwestycyjna może działać dopiero po uzyskaniu autoryzacji (authorisation). Autoryzacja X została dokonana przez organ nadzoru nad rynkiem finansowym Irlandii — the Irish Financial Services Regulatory Authority - na podstawie Sekcji 256(5) Części 13 irlandzkiej ustawy o spółkach z 1990 r. (the Irish Companies Act 1990). Co więcej, X została również autoryzowana (authoriseđ) przez Centralny Bank Irlandii na podstawie Artykułu 1393(5) Ustawy o Spółkach.

Działalność X — jako spółki inwestycyjnej — jest nadzorowana przez Centralny Bank Irlandii. W szczególności, zgodnie z Ustawą o Spółkach, Centralny Bank Irlandii może nakładać na spółki inwestycyjne obowiązek spełnienia określonych wymogów które mogą dotyczyć:

procesu autoryzacji spółki inwestycyjnej (wymogi takie są nakładane w trakcie procesu autoryzacji); lub też
jej działalności (wymogi takie są nakładane po procesie autoryzacji).

Spółka inwestycyjna jest w świetle Ustawy o Spółkach zobowiązana do przestrzegania takich wymogów. Wymogi te mogą dotyczyć m.in. wymagań ostrożnościowych (prudential requirements) co do polityki inwestycyjnej spółki inwestycyjnej lub też innych wymagań lub warunków nadzorczych/raportowych, których spełnienie Centralny Bank Irlandii uważa za stosowne w odniesieniu do danej spółki inwestycyjnej. Celem sprawowania ww. nadzoru przez Centralny Bank Irlandii jest zapewnienie uporządkowanego i właściwego uregulowania działalności spółki inwestycyjnej.

Co więcej, X jako irlandzki alternatywny fundusz inwestycyjny jest również zobowiązany do posiadania depozytariusza. X zawarł zatem umowę z depozytariuszem — tj. Bank of …. …..(Ireland) Limited. Ww. depozytariusz musi spełniać kryteria wskazane w irlandzkiej ustawie - the European Union (Alternative Investment Fund Managers) Regulations 2013 (dalej: „Regulacje AIFM”) — m.in. posiadać określoną wielkość kapitałów własnych — oraz musi spełniać określone obowiązki względem Centralnego Banku Irlandii (m.in. obowiązki raportowe), jak również w określonych przypadkach musi uzyskiwać zgodę Centralnego Banku Irlandii (m.in. w przypadku istotnych zmian struktury własnościowej depozytariusza). Do obowiązków depozytariusza należy m.in. przechowywanie aktywów X i nadzór nad tymi aktywami.

Podmiot zarządzający

Cechą charakterystyczną dla funduszy inwestycyjnych (w tym irlandzkich funduszy inwestycyjnych) jest również posiadanie podmiotu zarządzającego tym funduszem.

X. jako alternatywny fundusz inwestycyjny nie posiada spółki zarządzającej, lecz jest zarządzany przez menedżera alternatywnego funduszu inwestycyjnego (alternative investment fund manager; dalej: „AIFM”). Jest nim A..... jako AIFM został autoryzowany na podstawie Regulacji AIFM.

A. jest tzw. "zewnętrznym” AIFM w rozumieniu Artykułu 6(2) Regulacji AIFM — tj. AIFM, który jest osobą prawną wyznaczoną przez X która, poprzez to wyznaczenie, jest odpowiedzialna za zarządzanie X. A — jako AIFM — odpowiada również za politykę inwestycyjną X jako tzw. menedżer inwestycyjny (investment manager).

A. został autoryzowany przez organ nadzoru nad rynkami finansowymi Wielkiej Brytanii — the UK Financial Conduct Authority (dalej: „FCA”) i posiada pozwolenie na działanie jako AIFM. A został wpisany do rejestru prowadzonego przez FCA (numer referencyjny …), który to rejestr potwierdza fakt autoryzacji A przez FCA.

A. działa jako również jako dystrybutor akcji w X. Zgodnie z Qualifying Investor AIF Conditions, alternatywny fundusz inwestycyjny dla kwalifikowanych inwestorów przed podpisaniem umowy na objęcie jednostek uczestnictwa/akcji musi przedstawić (Offer) potencjalnemu inwestorowi swój prospekt, zawierający określone dane (np. typy i główne cechy tych jednostek). W ww. prospekcie, alternatywny fundusz inwestycyjny dla kwalifikowanych inwestorów musi przedstawić okres oferty (initial Offer period). W ramach pełnienia funkcji dystrybutora akcji w X, to A oferuje akcje w X potencjalnym kwalifikowanym inwestorom (w tym przedstawia im prospekt o którym mowa powyżej). Oferowanie akcji w X przez A odbywa się na podstawie odrębnej umowy dystrybucyjnej (distribution agreement).

Zakres inwestycji X

Szczegółowy opis zakresu inwestycji X został opisany w prospekcie oraz w raportach rocznych (annual statements). Podstawowym przedmiotem inwestycji X są inwestycje powiązane z ubezpieczeniami. Aktywa w które inwestuje X obejmują m.in. papiery wartościowe (takie jak udziały/akcje) oraz derywaty (m.in. kontrakty walutowe typu Fx forward czy swapy na wypadek katastrofy — tzw. catastrophe swaps).

X prowadzi zatem działalność gospodarczą w kraju siedziby — tj. w Irlandii - i uzyskuje przychody oraz ponosi koszty działalności inwestycyjnej, które wykazuje w swoim rachunku podatkowym w Irlandii (tak jak wskazano powyżej, X jest irlandzkim rezydentem podatkowym). Otrzymane Odsetki powiększą aktywa X, które były źródłem Pożyczki udzielonej Wnioskodawcy.

Irlandzkie przepisy prawne wprowadzają określone ograniczenia inwestycyjne dla irlandzkich alternatywnych funduszy inwestycyjnych dla kwalifikowanych inwestorów, takich jak X. Ograniczenia te są zawarte w polityce Centralnego Banku Irlandii dotyczącą alternatywnych funduszy inwestycyjnych dla kwalifikowanych inwestorów, jak również w Regulacjach AIFM. Niemniej jednak, co do zasady, irlandzkie przepisy prawne przewidują szeroki katalog potencjalnych inwestycji danego alternatywnego funduszu inwestycyjnego i nie zawierają zakazu inwestowania w spółki osobowe.

Działalność inwestycyjna X w Polsce ogranicza się do udzielenia Wnioskodawcy Pożyczki na podstawie Facility Agreement. X nie prowadzi w Polsce żadnej innej działalności, w szczególności nie dokonuje w Polsce inwestycji w spółki osobowe.

Pozostałe kwestie

Na moment wypłaty Odsetek, Wnioskodawca będzie w posiadaniu:

ważnego certyfikatu rezydencji X wydanego przez irlandzkie władze podatkowe; oraz

pisemnego oświadczenia X, o którym mowa w art. 26 ust. 1g pkt 2 ustawy o CIT (tj. oświadczenia, że X jest rzeczywistym właścicielem Odsetek wypłaconych przez Wnioskodawcę oraz że spełnia on warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT).

Jednocześnie, w wykonaniu obowiązku wynikającego z art. 14b § 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm; dalej: „Ordynacja podatkowa”, Wnioskodawca wskazuje poniżej dane identyfikujące X.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z CIT przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 o CIT?
Jeżeli dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z CIT przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT — to czy w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł?
W przypadku udzielenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej negatywnej odpowiedzi na pytania 1 i 2 - czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, przy wypłacie Odsetek na rzecz X może przyjąć, że do Odsetek wypłacanych na rzecz X będzie miała zastosowanie obniżona stawka 10% podatku u źródła wynikająca z art. 11 ust. 2 UPO?
Jeżeli do Odsetek wypłacanych na rzecz X będzie miała zastosowanie obniżona stawka 10% podatku u źródła wynikająca z art. 1 1 ust. 2 UPO — to czy w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z CIT przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT;

w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł,

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, przy wypłacie Odsetek na rzecz X może przyjąć, że do Odsetek wypłacanych na rzecz X będzie miała zastosowanie obniżona stawka 10% podatku u źródła wynikająca z art. 11 ust. 2 UPO;

w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o CIT).

Nie ulega wątpliwości, że Odsetki wypłacane na rzecz X są należnościami które objęte są zakresem zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Niemniej jednak, ustawa o CIT zawiera również regulacje dotyczące zwolnienia określonych należności z opodatkowania CIT (zwolnienia przedmiotowe). Jedną z takich regulacji jest art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.

Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 11 ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;
w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.

Co więcej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę (art. 17 ust. 12 ustawy o CIT).

Ponadto, w myśl art. 26 ust. 1g ustawy o CIT osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 stosują zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT wyłącznie pod warunkiem:

udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji, oraz
złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, pisemnego oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w tych przepisach.

W konsekwencji, dochód (przychód) X z tytułu otrzymania Odsetek będzie podlegać zwolnieniu z CIT przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT jeżeli zostaną łącznie spełnione następujące warunki:

X zostanie uznany za podatnika CIT, który zgodnie z ustawą o CIT podlegałby w Polsce opodatkowaniu z tytułu dochodów (przychodów) z Odsetek;
X zostanie uznany za instytucję wspólnego inwestowania posiadającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
X jest instytucją, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT;
X spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f oraz art. 17 ust. 11 pkt 1 i 2 ustawy o CIT;
Odsetki nie wchodzą w zakres dochodów (przychodów) wyłączonych ze zwolnienia z CIT z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, które zostały wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT;
istnieje podstawa prawna do uzyskania przez polski organ podatkowy informacji podatkowych od irlandzkich organów podatkowych, wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Polską a Irlandią;
X jest rzeczywistym właścicielem Odsetek; oraz
Wnioskodawca posiada: i) certyfikat rezydencji X, oraz ii) pisemne oświadczenie X potwierdzające, że X jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez Wnioskodawcę należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.

Ad 1). X jako podatnik CIT

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Podatnikami CIT mogą być zarówno polskie, jak i zagraniczne osoby prawne. Wskazuje na to jednoznacznie treść art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Co więcej, zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 5 w zw. z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

X w rozumieniu prawa irlandzkiego jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Irlandii oraz irlandzkim rezydentem podatkowym. Nie ulega również wątpliwości, że Odsetki są dochodami (przychodami) wymienionymi w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji, należy uznać, że X jest podatnikiem CIT i warunek ten będzie spełniony.

Ad 2). X jako instytucja wspólnego inwestowania

W ocenie Wnioskodawcy, aby ustalić, czy X jest instytucją wspólnego inwestowania, należałoby odwołać się do właściwych przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 95; dalej: „Ustawa o funduszach”).

Zgodnie z art. 2 pkt 10a Ustawy o funduszach, przez alternatywny fundusz inwestycyjny rozumie się instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Jednocześnie, przez unijny AFI rozumie się alternatywny fundusz inwestycyjny, który został zarejestrowany jako alternatywny fundusz inwestycyjny przez właściwy organ w państwie członkowskim lub uzyskał zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności jako alternatywny fundusz inwestycyjny, a w przypadku braku wymogu uzyskania zezwolenia lub rejestracji — prowadząc taką działalność, ma siedzibę na terytorium państwa członkowskiego (art. 2 pkt 10b Ustawy o funduszach).

Należy zauważyć, że X na gruncie prawa irlandzkiego posiada status AFI (czyli alternatywnego funduszu inwestycyjnego). X posiada siedzibę w Irlandii, która jest państwem członkowskim Unii Europejskiej.

W świetle powyższego, nie powinno ulegać wątpliwości, że X jest instytucją wspólnego inwestowania posiadającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Ad 3). X jako instytucja, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do instytucji wspólnego inwestowania:

które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub
których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro.

Chociaż tytuły uczestnictwa w X mogą być nabywane także przez osoby fizyczne w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości co najmniej 100 000 euro, tym niemniej w ocenie Wnioskodawcy można uznać, że tytuły uczestnictwa X są oferowane w drodze oferty publicznej. W takim przypadku, zdaniem Wnioskodawcy, X nie byłby instytucją wspólnego inwestowania o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. b ustawy o CIT.

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz. U. UE 168, 30.6.2017 r., str. 12—82; dalej: „Rozporządzenie o ofercie”), do którego w zakresie definicji oferty publicznej odwołuje się ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 623; dalej: „Ustawa o ofercie”), oferta publiczna papierów wartościowych oznacza komunikat skierowany do odbiorców w dowolnej formie i za pomocą dowolnych środków, przedstawiający wystarczające informacje na temat warunków oferty i oferowanych papierów wartościowych, w celu umożliwienia inwestorowi podjęcia decyzji o nabyciu lub subskrypcji tych papierów wartościowych. Definicja ta ma również zastosowanie do plasowania papierów wartościowych poprzez pośredników finansowych (art. 2 lit. d Rozporządzenia o ofercie).

W ocenie Wnioskodawcy, można uznać, że X kieruje do potencjalnych odbiorców komunikat w dowolnej formie i za pomocą dowolnych środków (np. ustnie czy pisemnie poprzez dystrybutora akcji Y), przedstawiając wystarczające informacje na temat warunków oferty i oferowanych papierów wartościowych (informacje te zawarte są w prospekcie), w celu umożliwienia inwestorowi podjęcia decyzji o nabyciu lub subskrypcji tych papierów wartościowych. Zgodnie bowiem z Qualifying Investor AIF Conditions, alternatywny fundusz inwestycyjny dla kwalifikowanych inwestorów przed podpisaniem umowy na objęcie jednostek uczestnictwa/akcji musi przedstawić (Offer) potencjalnemu inwestorowi swój prospekt, zawierający określone dane (np. typy i główne cechy tych jednostek). W ww. prospekcie, alternatywny fundusz inwestycyjny dla kwalifikowanych inwestorów musi przedstawić okres oferty (initial offer period). Co więcej, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 2 Ustawy o ofercie, papiery wartościowe emitowane przez unijne AFI (tj., jak wskazano powyżej, X) mogą być przedmiotem oferty publicznej dokonywanej na terytorium Polski — a zatem zgodnie z polskimi regulacjami X mógłby oferować swoje akcje na terytorium Polski.

Niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, X stanowi „instytucję wspólnego inwestowania typu otwartego działającego na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego” w rozumieniu art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a ustawy o CIT. Nie ma wątpliwości, że X na gruncie prawa irlandzkiego jest instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego (i prowadzi swoją działalność w tej formie). Należy jednak zauważyć, że w myśl Ustawy o funduszach polski otwarty fundusz inwestycyjny może udzielać wyłącznie takich pożyczek, których przedmiotem są zdematerializowane papiery wartościowe (art. 102 i art. 107 ust. 1 pkt 3 Ustawy o funduszach).

Natomiast pożyczek środków finansowych mogą udzielać jedynie polskie fundusze inwestycyjne zamknięte (art. 153 ust. 1 pkt 1 Ustawy o funduszach). Zatem, można uznać, że X na terytorium Polski prowadzi porównywalną działalność do polskich instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego, czyli do funduszy inwestycyjnych zamkniętych.

X. będący alternatywnym funduszem inwestycyjnym posiada również kilka innych cech charakterystycznych dla instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego. Są to m.in.:

wysoka minimalna kwota subskrypcji (100 tys. EUR) i ograniczenie zakresu podmiotowego uczestników funduszu wyłącznie do kwalifikowanych inwestorów,

niewielka liczba kwalifikowanych inwestorów,

wysoka elastyczność polityki inwestycyjnej i brak ścisłych ograniczeń ustawowych co do profilu inwestycji (w porównaniu do polskich otwartych funduszy inwestycyjnych), oraz

możliwość umorzenia akcji jedynie w okresach ich wykupu (w przypadku X - co najmniej raz do roku, jednak rzadziej niż raz na kwartał).

W konsekwencji, należy uznać, że X jest instytucją, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT.

Ad 4). X jako podmiot spełniający warunki o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f oraz art. 17 ust. 11 pkt 1 i 2 ustawy o CIT.

Art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f ustawy o CIT przewidują, że zwolnienie z CIT ma zastosowanie do instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają m.in. następujące warunki:

podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;

ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę;

posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji; oraz

zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.

Ponadto, art. 17 ust. 11 pkt 1 i 2 ustawy o CIT przewiduje, że zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:

których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe; oraz

w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.

Należałoby zatem rozważyć, czy X spełnia wszystkie powyższe warunki.

Podleganie w państwie, w którym X ma siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o CIT)

Jak wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej dotyczącej art. 6 ust. 1 pkt 1 la lit. a ustawy o CIT (interpretacja ogólna Ministra Finansów z 3 lipca 2012 r., sygn. DD5/033/4/12/RDX/DD-363), warunek „opodatkowania podatkiem dochodowym od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania”, należy rozumieć jako warunek posiadania tzw. rezydencji podatkowej nie mający bezpośredniego związku z kwestią faktycznego ponoszenia ciężaru podatku przez podatnika, a także przyznawania przez państwo rezydencji ulg i zwolnień podatkowych.

X. jest rezydentem podatkowym Irlandii zwolnionym z podatku dochodowego. Fakt posiadania przez X irlandzkiej rezydencji podatkowej potwierdza posiadany przez Wnioskodawcę certyfikat rezydencji X. W konsekwencji, warunek ten należy uznać za spełniony.

Podleganie działalności X bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym ma siedzibę (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d ustawy o CIT)

Należy zauważyć, że zgodnie z Ustawą o Spółkach Centralny Bank Irlandii jest organem nadzoru nad X.

W szczególności, zgodnie z Ustawą o Spółkach, Centralny Bank Irlandii może nakładać na spółki inwestycyjne obowiązek spełnienia określonych wymogów które mogą dotyczyć: i) procesu autoryzacji spółki inwestycyjnej (wymogi takie są nakładane w trakcie procesu autoryzacji); lub też ii) jej działalności (wymogi takie są nakładane po procesie autoryzacji). Spółka inwestycyjna jest w świetle Ustawy o Spółkach zobowiązana do przestrzegania takich wymogów. Wymogi te mogą dotyczyć m.in. wymagań ostrożnościowych (prudential requirements) co do polityki inwestycyjnej spółki inwestycyjnej lub też innych wymagań lub warunków nadzorczych/raportowych, których spełnienie Centralny Bank Irlandii uważa za stosowne w odniesieniu do danej spółki inwestycyjnej. Celem sprawowania ww. nadzoru przez Centralny Bank Irlandii jest zapewnienie uporządkowanego i właściwego uregulowania działalności spółki inwestycyjnej.

W świetle powyższego, również i ten warunek ten będzie w ocenie Wnioskodawcy spełniony w przypadku X.

Posiadanie depozytariusza przechowującego aktywa X (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. e ustawy o CIT)

X. posiada depozytariusza — tj. Bank of … (Ireland). Ww. depozytariusz musi spełniać kryteria wskazane w Regulacjach AIFM — m.in. posiadać określoną wielkość kapitałów własnych — oraz musi spełniać określone obowiązki względem Centralnego Banku Irlandii (m.in. obowiązki raportowe), jak również w określonych przypadkach musi uzyskiwać zgodę Centralnego Banku Irlandii (m.in. w przypadku istotnych zmian struktury własnościowej depozytariusza). Do obowiązków depozytariusza należy m.in. przechowywanie aktywów X.

W konsekwencji, warunek ten należy uznać za spełniony.

Zarządzanie X przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f ustawy o CIT)

X. jako alternatywny fundusz inwestycyjny jest zarządzany przez AIFM A z siedzibą w Wielkiej Brytanii. A jest tzw. „zewnętrznym” AIFM w rozumieniu Artykułu 6(2) Regulacji AIFM — tj. AIFM, który jest osobą prawną wyznaczoną przez X i która, poprzez to wyznaczenie, jest odpowiedzialna za zarządzanie X.

A został autoryzowany przez organ nadzoru nad rynkami finansowymi Wielkiej Brytanii — the UK Financial Conduct Authority — i posiada pozwolenie na działanie jako AIFM. A został wpisany do rejestru prowadzonego przez FCA (numer referencyjny …, który to rejestr potwierdza fakt autoryzacji A przez FCA.

A. działa jako również jako dystrybutor akcji w X. W konsekwencji, to A oferuje akcje w X potencjalnym kwalifikowanym inwestorom. Oferowanie akcji w X przez A odbywa się na podstawie odrębnej umowy dystrybucyjnej (distribution agreement).

A. — jako AIFM — odpowiada również za politykę inwestycyjną X jako tzw. menedżer inwestycyjny (investment manager).

Nie powinno ulegać zatem wątpliwości, że warunek ten także jest spełniony.

Zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe jako wyłączny przedmiot działalności X (art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT)

W odniesieniu do treści art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, należy zauważyć, że treść tego przepisu odpowiada zakresowi przedmiotowemu działalności polskich funduszy inwestycyjnych. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 Ustawy o funduszach, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W ocenie Wnioskodawcy, wierzytelność z tytułu Pożyczki jest prawem majątkowym. Można więc twierdzić, że X udzielając Pożyczki zainwestował w prawa majątkowe.

Należy również zauważyć, że polski fundusz inwestycyjny zamknięty może udzielać pożyczek pieniężnych (art. 153 ust. 1 pkt 1 Ustawy o funduszach). Skoro udzielanie pożyczek pieniężnych mieści się w zakresie działalności zamkniętego funduszu inwestycyjnego, to można uznać, że w świetle definicji funduszu inwestycyjnego z Ustawy o funduszach udzielenie pożyczki stanowi w rozumieniu Ustawy o funduszach „lokowanie środków pieniężnych (…) w inne prawo majątkowe”. Można zatem uznać, że działalność inwestycyjna X w Polsce oraz działalność inwestycyjna polskich funduszy inwestycyjnych w zakresie udzielania pożyczek są porównywalne.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, podstawowym przedmiotem inwestycji X są inwestycje powiązane z ubezpieczeniami. Aktywa w które inwestuje X obejmują m.in. papiery wartościowe (takie jak udziały/akcje) oraz derywaty (m.in. kontrakty walutowe typu Fx forward czy swapy na wypadek katastrofy — tzw. catastrophe swaps). Są to inwestycje o znacznej wartości.

Co więcej, irlandzkie przepisy prawne wprowadzają określone ograniczenia inwestycyjne dla irlandzkich alternatywnych funduszy inwestycyjnych dla kwalifikowanych inwestorów, takich jak X. Ograniczenia te są zawarte w polityce Centralnego Banku Irlandii dotyczącą alternatywnych funduszy inwestycyjnych dla kwalifikowanych inwestorów, jak również w Regulacjach AIFM. Niemniej jednak, co do zasady, irlandzkie przepisy prawne przewidują szeroki katalog potencjalnych inwestycji danego alternatywnego funduszu inwestycyjnego i nie zawierają zakazu inwestowania w spółki osobowe.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 sierpnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 2150/16), oceniając spełnienie przesłanki z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o CIT (tj. przesłankę przedmiotu działalności) porównywać należy wyłącznie sposób lokowania aktywów przez instytucję wspólnego inwestowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze sposobem lokowania aktywów dopuszczonym dla funduszy inwestycyjnych krajowych. W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze podobieństwo brzmienia warunków z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o CIT oraz art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, powyższa zasada powinna znaleźć zastosowanie również w przypadku analizy spełnienia warunku z art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, oceniając spełnienie warunku z art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT należałoby przyjąć, że warunek ten będzie spełniony jeżeli sposób lokowania aktywów przez X na terytorium Polski będzie porównywalny ze sposobem lokowania aktywów dopuszczonym dla funduszy inwestycyjnych krajowych. To właśnie zakres działalności X na terenie Polski ma znaczenie z perspektywy spełnienia tego warunku. Takie podejście byłoby również zgodne z zasadami porównywalności i niedyskryminacji (o których bardziej szczegółowo jest mowa w dalszej części uzasadnienia).

Jak wskazano powyżej, działalność inwestycyjna X w Polsce ogranicza się wyłącznie do udzielenia Wnioskodawcy Pożyczki na podstawie Facility Agreement i nie obejmuje inwestycji w spółki osobowe. Zatem, sposób lokowania aktywów przez X na terytorium Polski jest porównywalny ze sposobem lokowania aktywów dopuszczonym dla funduszy inwestycyjnych krajowych (które również mogą udzielać pożyczek pieniężnych i nie mogą inwestować w spółki osobowe). Sama potencjalna możliwość inwestowania w spółki osobowe poza granicami Polski nie oznacza, że dany fundusz nie jest porównywalny z krajowymi funduszami inwestycyjnymi.

Co więcej, w kontekście zastosowania art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT należy również zauważyć, że sądy administracyjne wyraziły pogląd zgodnie z którym sama potencjalna możliwość inwestowania przez dany fundusz inwestycyjny w spółki osobowe nie wyłącza prawa do zastosowania zwolnienia z CIT. Jednocześnie, w wyrokach tych sądy administracyjne podkreślają, że przepis art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT nie definiuje pojęcia „innych praw majątkowych”, a zatem nie ma podstaw do uznania, że takim „innym” prawem majątkowym nie może być udział w spółce komandytowej. Tytułem przykładu, można wskazać na:

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 stycznia 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1986/18 (nieprawomocny),

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 3889/17 (nieprawomocny),

wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 października 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 3940/17 i III SA/Wa 3941/17 (nieprawomocne).

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy warunek ten będzie spełniony w przypadku X.

Prowadzenie działalności przez X wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym ma siedzibę (art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT)

Zgodnie z przepisami irlandzkiego prawa, tzw. autoryzowana wyznaczona spółka inwestycyjna może działać dopiero po uzyskaniu autoryzacji (authorisation). Autoryzacja X została dokonana przez organ nadzoru nad rynkiem finansowym Irlandii — the Irish Financial Services Regulatory Authority - na podstawie Sekcji 256(5) Części 13 irlandzkiej ustawy o spółkach z 1990 r. (the Irish Companies Act 1990). Co więcej, X została również autoryzowana (authorised) przez Centralny Bank Irlandii na podstawie Artykułu 1393(5) Ustawy o Spółkach.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze autoryzację dokonaną przez the Irish Financial Services Regulatory Authority oraz Centralny Bank Irlandii, należy uznać, że X prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwego irlandzkiego organu nadzoru nad rynkiem finansowym.

W konsekwencji, skoro X prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwego irlandzkiego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, to tym bardziej należałoby uznać, że prowadzenie działalności przez X wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad irlandzkim rynkiem finansowym. Konieczność uzyskania zezwolenia jest bowiem dalej idącym obowiązkiem aniżeli konieczność zawiadomienia.

Zatem, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro dla celów zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT wystarczające jest zawiadomienie, to tym bardziej wystarczające powinno być uzyskanie zezwolenia na działalność (w postaci opisanej powyżej autoryzacji).

Mając na uwadze powyższe, w przypadku X zdaniem Wnioskodawcy wszystkie warunki wynikające z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d—f oraz art. 17 ust. 11 pkt 1 i 2 ustawy o CIT są spełnione.

Ad 5). Brak wskazania Odsetek w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT

Art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT wskazuje, że zwolnienie z CIT z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT nie dotyczy następujących dochodów:

dochodów (przychodów) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały udzielone przez te podmioty,
dochodów (przychodów) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,
darowizn bądź innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń dokonywanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,
dochodów (przychodów) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,
dochodów (przychodów) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach, oraz
dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.

Wnioskodawca wskazuje, że dochody (przychody) z Odsetek nie mogą zostać zaklasyfikowane do żadnej z powyższych kategorii dochodów.

W szczególności, Odsetki nie stanowią dochodu (przychodu) wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. b ustawy o CIT. Przepis ten odnosi się bowiem wyłącznie do dochodów (przychodów), których źródłem jest pożyczka udzielona podmiotowi transparentnemu podatkowo (tj. podmiotowi niebędącemu podatnikiem podatku dochodowego). Wnioskodawca — który jest pożyczkobiorcą — jest natomiast podatnikiem CIT.

Ad 6). Istnienie podstawy prawnej do uzyskania przez polski organ podatkowy informacji podatkowych od irlandzkich organów podatkowych

Należy zauważyć, że istnieje podstawa prawna do uzyskania przez polski organ podatkowy informacji podatkowych od irlandzkich organów podatkowych, wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej zawartej pomiędzy Polską a Irlandią — tj. UPO. UPO w art. 27 przewiduje procedurę wymiany informacji pomiędzy polskimi a irlandzkimi organami podatkowymi.

Ad 7). Posiadanie przez X statusu rzeczywistego właściciela Odsetek.

Należy zauważyć, że:

udzielenie Pożyczki nastąpiło w ramach działalności inwestycyjnej X, która zgodnie z Ustawą o Spółkach — obejmuje inwestowanie zgromadzonych aktywów w celu maksymalizacji zysków dla inwestorów, którzy ulokowali swoje środki u X;

X prowadzi działalność gospodarczą w kraju siedziby — tj. w Irlandii - i uzyskuje przychody oraz ponosi koszty działalności inwestycyjnej, które wykazuje w swoim rachunku podatkowym w Irlandii (X jest irlandzkim rezydentem podatkowym);

otrzymane Odsetki powiększą aktywa X, które były źródłem Pożyczki udzielonej Wnioskodawcy. Aktywa te będą następnie inwestowane przez X zgodnie z przyjętą strategią inwestycyjną;

X samodzielnie decyduje o przeznaczeniu Odsetek. Decyzje co do strategii inwestycyjnej X podejmuje co prawda menedżer inwestycyjny (A), lecz menedżer ten zawsze działa (tj. podejmuje decyzje inwestycyjne) w imieniu i na rzecz X. Ewentualne ryzyko inwestycyjne również ponosi X; oraz

ryzyko ekonomiczne związane z utratą Odsetek również obciąża X. Jeżeli Odsetki zostałyby utracone (lub też Wnioskodawca nie zapłaciłby Odsetek na rzecz X), podmiotem poszkodowanym byłby właśnie X.

Niezależnie od powyższego, z uwagi na profil działalności X (jakim jest działalność o charakterze inwestycyjnym), X nie jest podmiotem który bezpośrednio przekazywałby na rzecz inwestorów otrzymane należności wynikające z dokonanych inwestycji. Otrzymane wskutek inwestycji należności wpływają natomiast na wynik działalności inwestycyjnej X. Wynik ten wpływa na wysokość zysków, które są następnie dystrybuowane na rzecz inwestorów. Dystrybucja zysków może nastąpić np. poprzez umorzenie akcji w X, które wskutek trafnych inwestycji zwiększyły swoją wartość.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy X posiada status rzeczywistego właściciela Odsetek.

Ad 8). Posiadanie przez Wnioskodawcę ważnego certyfikatu rezydencji oraz pisemnego oświadczenia X

Tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na moment wypłaty Odsetek Wnioskodawca będzie w posiadaniu:

ważnego certyfikatu rezydencji X wydanego przez irlandzkie władze podatkowe; oraz

pisemnego oświadczenia X, o którym mowa w art. 26 ust. 1g pkt 2 ustawy o CIT (tj. oświadczenia, że X jest rzeczywistym właścicielem Odsetek wypłaconych przez Wnioskodawcę oraz że spełnia on warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT).

Na koniec Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę tut. organu na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które w kontekście porównania sytuacji rezydentów i nierezydentów odwołuje się do tzw. zasady porównywalności (podmioty znajdujące się w porównywalnej sytuacji powinny być traktowane analogicznie — inaczej doprowadzi to do nieuprawnionej dyskryminacji jednego z tych podmiotów).

Co więcej, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w swoim orzecznictwie dotyczącym tzw. zasady porównywalności wielokrotnie podkreślał, że dla oceny porównywalności sytuacji rezydentów i nierezydentów znaczenie mają cel utworzenia danego podmiotu oraz funkcje ekonomiczne spełniane przez ten podmiot, a nie szczegółowe kwestie formy działania czy opodatkowania w państwie siedziby. Z uwagi na brak pełnej harmonizacji przepisów państw członkowskich w tym zakresie nie można oceniać nierezydentów ściśle przez pryzmat cech charakteryzujących rezydentów. TSUE wskazuje, że w przeciwnym razie równość traktowania rezydentów i nierezydentów byłaby iluzoryczna. Jeżeli nie istnieje żadna obiektywna różnica sytuacji mogąca uzasadniać różne traktowanie, odmienne traktowanie podmiotów z innych krajów członkowskich będzie uznane za dyskryminację (tak m.in. TSUE w sprawach Aberdeen C-303/07 oraz Denkavit C-170/05).

Sądy administracyjne w swojej praktyce dotyczącej art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT podkreślają, że prawidłowa interpretacja art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT powinna uwzględniać domniemanie zgodności krajowych przepisów podatkowych z prawem unijnym. Omawiane zwolnienie, w zależności od konkretnych okoliczności faktycznych, może mieć zarówno charakter podmiotowy, jak i przedmiotowy. Istotny jest przede wszystkim cel tego przepisu, tj. zapewnienie realizacji europejskich zasad traktatowych: swobodnego przepływu kapitału oraz swobody przedsiębiorczości (tak: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt II FSK 2154/13).

Co więcej, sądy administracyjne wskazują również, że przy ocenie spełnienia przez fundusze z innych państw członkowskich przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT należy uwzględniać na korzyść tych podmiotów różnice w ich funkcjonowaniu występujące w stosunku do funduszy polskich wynikające z prawa państw członkowskich, w których te fundusze miały siedzibę i któremu to prawu podlegały. Za niedopuszczalną należy w ocenie sądów administracyjnych uznać praktykę prowadzącą do nałożenia na zagraniczne fundusze inwestycyjne wymogu działania na identycznych zasadach jak polskie fundusze inwestycyjne (por. m.in. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 641/15).

W konsekwencji, analiza spełnienia warunków do zwolnienia z WHT w ocenie Wnioskodawcy powinna być dokonywana przez organ podatkowy każdorazowo przez pryzmat powyższych zasad porównywalności i niedyskryminacji. X jest podmiotem, którego cel utworzenia jest tożsamy z polskimi funduszami inwestycyjnymi (osiągnięcie zysków przez inwestorów). Funkcja ekonomiczna X oraz polskich funduszy inwestycyjnych również jest analogiczna (prowadzenie wyłącznie działalności inwestycyjnej). Zdaniem Wnioskodawcy, nie istnieje żadna obiektywna różnica sytuacji mogąca uzasadniać odmienne traktowanie X oraz polskich funduszy inwestycyjnych.

Niezależnie od powyższego, na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT obowiązującego od 1 stycznia 2019 r., jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1 (tj. 2 000 000 zł w roku kalendarzowym - przyp. Wnioskodawcy) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1 (tj. 2 000 000 zł w roku kalendarzowym przyp. Wnioskodawcy):

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższy przepis nakłada na płatników obowiązek poboru WHT według stawki podstawowej przy dokonywaniu wypłat przekraczających wskazany próg kwotowy (2 000 000 zł w roku kalendarzowym). Z literalnego brzmienia art. 26 ust. 2e ustawy o CIT wynika również, że ma on zastosowanie również w stosunku do dochodów (przychodów), które są zwolnione z CIT.

Zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT jest bowiem „zwolnieniem (. . .) wynikającym z przepisów szczególnych”, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z obowiązującą treścią art. 26 ust. 2e ustawy o CIT Wnioskodawca byłby co do zasady zobowiązany do poboru WHT według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł.

Jednocześnie:

Rozporządzeniem z 31 grudnia zastosowanie art. 26e ustawy o CIT zostało zawieszone do 31 grudnia 2019 r. włącznie;

następnie, rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1203) zastosowanie art. 26e ustawy o CIT zostało zawieszone do 31 grudnia 2019 r. włącznie; oraz

Rozporządzeniem z 23 grudnia zastosowanie art. 26e ustawy o CIT zostało zawieszone do 30 czerwca 2020 r. włącznie.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wypłaty Odsetek na rzecz X do 30 czerwca 2020 r. włącznie Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru WHT według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł. Przepis art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie znajdzie bowiem zastosowania do takiej wypłaty z uwagi na treść Rozporządzenia z 23 grudnia.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku zgodnie z którym:

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z CIT przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT;

w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 3 i 4

Jeżeli Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznałby stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia z CIT dochodu (przychodu) X z tytułu otrzymania Odsetek za nieprawidłowe — z czym Wnioskodawca się nie zgadza — to należałoby rozważyć, czy Wnioskodawca przy wypłacie Odsetek do 30 czerwca 2020 r. będzie mógł zastosować obniżoną stawkę podatku u źródła na podstawie UPO.

Tak jak wskazano powyżej, zgodnie z ustawą o CIT podstawową stawką podatku u źródła mającą zastosowanie do wypłaty odsetek jest stawka 20% (art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Jednocześnie, na podstawie art. 11 ust. 1 UPO, odsetki które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia (art. 11 ust. 2 UPO).

Jednocześnie, w świetle art. 11 ust. 6 UPO, uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest ponoszona przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

Nie ulega wątpliwości, że w myśl art. 11 ust. 6 UPO Odsetki powstają w Polsce. Osobą wypłacającą Odsetki jest bowiem Wnioskodawca — polski rezydent podatkowy.

Zatem aby ustalić czy X może skorzystać z obniżonej stawki WHT z UPO należałoby ustalić:

czy X jest „osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Irlandii” w rozumieniu UPO, oraz

czy X jest osobą uprawnioną do Odsetek w rozumieniu UPO.

X jako „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Irlandii ” w rozumieniu UPO.

W myśl art. 3 ust. 1 lit. d) UPO, określenie "osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Jednocześnie, w rozumieniu art. 4 ust. 1 UPO określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” w rozumieniu UPO oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, pobytu, siedzibę, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie z tytułu dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie.

X. jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Irlandii. Posiada osobowość prawną i jest podatnikiem irlandzkiego podatku dochodowego. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy nie powinno ulegać wątpliwości, że X jest „osobą mającą miejsce zamieszkania w Irlandii” w rozumieniu UPO.

Fakt posiadania przez X statusu „osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Irlandii” w rozumieniu UPO będzie potwierdzony certyfikatem rezydencji ważnym na moment wypłaty Odsetek (tj. ważnym w 2020 r.).

X jako osoba uprawniona do Odsetek w rozumieniu UPO

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, udzielenie Pożyczki nastąpiło w ramach działalności inwestycyjnej X, która — zgodnie z Ustawą o Spółkach — obejmuje inwestowanie zgromadzonych aktywów w celu maksymalizacji zysków dla inwestorów, którzy ulokowali swoje środki u X.

X. prowadzi działalność gospodarczą w kraju siedziby — tj. w Irlandii – i uzyskuje przychody oraz ponosi koszty działalności inwestycyjnej, które wykazuje w swoim rachunku podatkowym w Irlandii (X jest irlandzkim rezydentem podatkowym). X posiada również depozytariusza oraz podmiot zarządzający (A). Otrzymane Odsetki powiększą aktywa X, które były źródłem Pożyczki udzielonej Wnioskodawcy.

Jednocześnie, X samodzielnie decyduje o przeznaczeniu Odsetek. Decyzje co do strategii inwestycyjnej X podejmuje co prawda menedżer inwestycyjny (A), lecz menedżer ten zawsze działa (tj. podejmuje decyzje inwestycyjne) w imieniu i na rzecz X. Ewentualne ryzyko inwestycyjne również ponosi X.

Co więcej, ryzyko ekonomiczne związane z utratą Odsetek również obciąża X. Jeżeli Odsetki zostałyby utracone (lub też Wnioskodawca nie zapłaciłby Odsetek na rzecz X), podmiotem poszkodowanym byłby właśnie X.

Jednocześnie, z uwagi na profil działalności X (jakim jest działalność o charakterze inwestycyjnym), X nie jest podmiotem który bezpośrednio przekazywałby na rzecz inwestorów otrzymane należności wynikające z dokonanych inwestycji. Otrzymane wskutek inwestycji należności wpływają natomiast na wynik działalności inwestycyjnej X. Wynik ten wpływa na wysokość zysków, które są następnie dystrybuowane na rzecz inwestorów. Dystrybucja zysków może nastąpić np. poprzez umorzenie akcji w X, które wskutek trafnych inwestycji zwiększyły swoją wartość.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, X można uznać za osobę uprawnioną do Odsetek w rozumieniu art. 11 ust. 2 UPO.

W świetle powyższego, wszystkie warunki niezbędne do zastosowania stawki 10% wynikającej z art. 11 ust. 2 UPO w przypadku wypłaty Odsetek na rzecz X zostaną spełnione.

Aktualność zachowują rozważania Wnioskodawcy zawarte w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2 które dotyczą zakresu zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w stosunku do wypłaty Odsetek na rzecz X.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym obniżona stawka z art. 11 ust. 2 UPO jest „stawką wynikającą z (…) umów o unikaniu podwójnego opodatkowania”, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Zatem, w związku z obowiązującą treścią art. 26 ust. 2e ustawy o CIT Wnioskodawca byłby co do zasady zobowiązany do poboru WHT według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł. Niemniej jednak, z uwagi na treść Rozporządzenia z 23 grudnia przepis art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania do wypłaty Odsetek dokonanej do 30 czerwca 2020 r. włącznie.

Zatem, w przypadku udzielenia przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej negatywnej odpowiedzi na pytania 1 i 2 — Wnioskodawca jest zdania, że:

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, przy wypłacie Odsetek na rzecz X może przyjąć, że do Odsetek wypłacanych na rzecz X będzie miała zastosowanie obniżona stawka 10% podatku u źródła wynikająca z art. 11 ust. 2 UPO;

w przypadku, gdy wyplata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy:

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy – jest prawidłowe,

w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł – jest prawidłowe.

Ad. 1 i 2

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy:

Wnioskodawca, jako płatnik podatku u źródła, dokonując wypłaty Odsetek na rzecz X może przyjąć, że dochód (przychód) X z tytułu Odsetek podlega zwolnieniu z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przewidzianemu w art. 17 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy,

w przypadku, gdy wypłata Odsetek nastąpi do 30 czerwca 2020 r. włącznie, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła według stawki podstawowej od nadwyżki kwoty wypłaconych Odsetek ponad 2 000 000 zł

należało uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań odznaczonych numerami 1 i 2.

Jednocześnie wskazać należy, że przepis art. 26 ust. 1 ustawy o CIT nakłada na płatnika obowiązek dochowania należytej staranności przy weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2 mln zł. Obowiązku tego nie wyłączają ani nie ograniczają przepisy Rozporządzenia z 23 grudnia 2019 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 2528).

Weryfikacja, o której mowa powyżej, powinna się zatem odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania (zapytań) Wnioskodawcy. Treść pytania (pytań) wyznacza granice tematyczne wydanej interpretacji.

Ad. 3 i 4)

W związku z faktem, że na pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2 udzielono odpowiedzi pozytywnej, tym samym rozpatrzenie pytania nr 3 i 4, stało się bezprzedmiotowe.

Nadmienić przy tym należy, że powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin