Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.328.2019.5.S-20.GG
z 18 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 820/19 (data wpływu prawomocnego wyroku 19 marca 2020 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych przez Byłego Zamawiającego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych przez Byłego Zamawiającego.

W dniu 22 lipca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego nr 0113-KDIPT 2-3.4011.328.2019.1.GG, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych przez Byłego Zamawiającego.

Organ w przedmiotowej interpretacji stwierdził, że po stronie Wnioskodawcy w momencie zapłaty przez Byłego Zamawiającego¬ zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części, w której powinny być sfinansowane z dochodów Wnioskodawcy, a także składek na ubezpieczenie zdrowotne, które nie zostały zwrócone, powstał przychód z innych źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm., dalej: u.p.d.o.f.).

Na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 22 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.328.2019.1.GG, Wnioskodawca – Pan …, reprezentowany przez doradcę podatkowego Panią …, wniósł za pośrednictwem tutejszego Organu skargę z dnia 28 sierpnia 2019 r. (nadaną w dniu 28 sierpnia 2019 r., data wpływu do Organu dnia 30 sierpnia 2019 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Po rozpatrzeniu ww. skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 820/19, (data wpływu prawomocnego wyroku dnia 19 marca 2020 r.), uchylił ww. interpretację indywidualną.

W ocenie Sądu, zawartym w powyższym orzeczeniu, na tle opisanego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego i zaprezentowanego tam stanowiska, nie sposób zgodzić się z Organem podatkowym, że u Wnioskodawcy w momencie zapłaty przez płatnika zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części, w której powinny być sfinansowane z dochodów Wnioskodawcy, a także składek na ubezpieczenie zdrowotne, które nie zostały zwrócone, powstał przychód z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.), podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Nieprawidłowe jest bowiem twierdzenie Organu podatkowego, że ów przychód stanowi nieodpłatne świadczenie (art. 20 ust. 1 w zw. z art. 11 ust 1 u.p.d.o.f.).

Z powyższego wynika, że Były Zamawiający, regulując zaległe składki na ubezpieczenie społeczne oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, zrealizował ciążący na nim obowiązek. Wykonania przez płatnika zaległego zobowiązania publicznoprawnego w powyższym zakresie, nie można utożsamiać z wykonaniem obowiązku za kogoś innego, tj. za Wnioskodawcę. Konsekwencją niepobrania przez płatnika we właściwym czasie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, było wypłacenie tych świadczeń w wyższej wysokości. W konsekwencji także pobranie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości wyższej niż należna. Według Sądu, przyjęcie za prawidłowe stanowiska Organu podatkowego, prowadziłoby do zakłócenia podstawowych zasad opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, a mianowicie zakazu podwójnego opodatkowywania.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych przez Byłego Zamawiającego wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Osoba fizyczna (dalej zwana jako „Wnioskodawca”) podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w latach 2011 - 2017 na podstawie umowy cywilnoprawnej udzielał świadczeń zdrowotnych na rzecz Pogotowia Ratunkowego we …. (dalej zwane jako „Były Zamawiający”, „Płatnik”).

W wyniku przeprowadzonej u Byłego Zamawiającego kontroli przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, której zakres obejmował m.in. prawidłowość i rzetelność obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne, do pobierania których zobowiązany był jako płatnik Były Zamawiający, podważona została prawidłowość obliczania i pobierania składek od stycznia 2013 r. do października 2015 r. z tytułu umowy cywilnoprawnej zawartej z Wnioskodawcą.

W związku z niedopełnieniem przez Byłego Zamawiającego obowiązków płatnika związanych z obliczaniem, potrącaniem z dochodów ubezpieczonego, rozliczaniem oraz opłacaniem należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy, wynikających z ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 300, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1510, z późn. zm.), Były Zamawiający zobowiązany był do dokonania korekty i odprowadzenia zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu zawartej z Wnioskodawcą umowy cywilnoprawnej.

Na skutek dokonanej korekty Były Zamawiający, oprócz składek finansowanych w części przypadającej na płatnika, zapłacił również składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Wnioskodawcę (ubezpieczonego) oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne. Zaległe składki ZUS zostały zapłacone przez Byłego Zamawiającego w 2018 r.

W 2019 r. Wnioskodawca otrzymał od Byłego Zamawiającego informację PIT-11 za 2018 r., w której w poz. 10 jako źródło przychodów „Inne źródła” ujęta została wartość zapłaconych przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Wnioskodawcę oraz zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w przedstawionym stanie faktycznym wartość zapłaconych przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Wnioskodawcę oraz zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne generuje po stronie Wnioskodawcy przychód ze źródła przychodów „Inne źródła” obejmujących równowartość zapłaconych przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z niedopełnieniem przez Byłego Zamawiającego obowiązków płatnika w zakresie obliczania, potrącania z dochodów ubezpieczonego, rozliczania oraz opłacania należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy, stwierdzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wartość zapłaconych przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Wnioskodawcę oraz zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne generuje po stronie Wnioskodawcy przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z niedopełnieniem przez Byłego Zamawiającego obowiązków płatnika w zakresie obliczania, potrącania z dochodów ubezpieczonego, rozliczania oraz opłacania należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy, stwierdzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wartość zapłaconych przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Wnioskodawcę oraz zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne nie generuje po Jego stronie przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm., dalej jako „updof”), podlegającego opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ust. 1 updof. Uzupełnienie przedmiotowego przepisu stanowi art. 11 ust. 1 updof, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przychód podatkowy jest zatem określonym przyrostem majątkowym i jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi może on rozporządzać.

Obowiązki płatnika związane z obliczaniem, potrącaniem z dochodów ubezpieczonych, rozliczaniem oraz opłacaniem należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy określone zostały w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 300, z późn. zm.). W myśl tego przepisu płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy. Analogiczne rozwiązanie przewiduje art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1510, z późn. zm.).

Na podstawie art. 30 § 1 w zw. z art. 3 pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm., dalej zwana jako „O.p.”) płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zgodnie z przepisami w zakresie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych, Były Zamawiający pełnił funkcję płatnika w zakresie obliczenia, potrącenia z dochodów ubezpieczonego, rozliczenia oraz opłacenia należnych składek z tytułu zawartej umowy cywilnoprawnej z Wnioskodawcą. Wykonanie zaległego zobowiązania przez Płatnika w przedmiotowym zakresie nie można utożsamiać z wykonaniem obowiązku za Wnioskodawcę. Późniejsze zapłacenie składek (wywiązanie się z obowiązku prawnego) nie zmienia ich charakteru prawnego, nawet jeżeli w dacie wypłaty nie wiąże już strony stosunek cywilnoprawny. Pozostają one nadal składkami na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne.

Zatem, odprowadzenie przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części Wnioskodawcy oraz zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne to realizacja obowiązku publicznoprawnego Byłego Zamawiającego w celu wywiązania się z obowiązków płatnika, natomiast nie jest działaniem mającym na celu przekazanie określonych korzyści na Jego rzecz. W związku z realizacją obowiązku publicznoprawnego przez Byłego Zamawiającego, wynikającego ze stwierdzonych uchybień przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie otrzymał On od Byłego Zamawiającego, jako płatnika tych składek, ani środków finansowych, ani praw majątkowych, którymi mógłby rozporządzać i które powiększają Jego majątek.

Zwrócić należy uwagę, że niepobranie przez płatnika we właściwym czasie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne skutkowało wypłaceniem świadczeń w wyższej wysokości i pobranie zaliczki na podatek dochodowy w wysokości wyższej niż należna. Obecne rozpoznanie przez Niego przychodu podatkowego z tytułu zapłaty zaległych składek ZUS przez Byłego Zamawiającego oznaczałoby zatem domaganie się powtórnej daniny od opodatkowanych już kwot. Ciężar podatku od tych kwot poniósł już bowiem Były Zamawiający.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, Były Zamawiający uiszczając obecnie zaległe składki ZUS nie dokonuje żadnego przysporzenia majątkowego, zwiększającego Jego majątek.

Skoro Były Zamawiający nie wywiązał się terminowo ze swojego obowiązku publicznoprawnego i w wyniku stwierdzonych uchybień przez ZUS został zobowiązany do zapłaty zaległych składek, czyli do wykonania własnego obowiązku płatnika, w Jego ocenie nie ma obecnie podstaw do stwierdzenia przychodu podatkowego po Jego stronie. Ciężar konsekwencji stwierdzonych uchybień przez ZUS ponosi Były Zamawiający występujący w roli płatnika, o czym stanowi wymieniony powyżej art. 30 § 1 w zw. z art. 3 pkt 3 lit. c) O.p.

Reasumując, Jego zdaniem, w związku z niedopełnieniem przez Byłego Zamawiającego obowiązków płatnika w zakresie obliczania, potrącania z dochodów ubezpieczonego, rozliczania opłacania należnych składek za każdy miesiąc kalendarzowy wynikających z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, stwierdzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wartość zapłaconych przez Byłego Zamawiającego zaległych składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez Niego oraz zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne nie generuje po Jego stronie przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 updof, podlegającego opodatkowaniu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w jednolitym orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. analogiczna sprawa była przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 19 marca 2019 r., sygn. akt II FSK 864/17 oraz w wyroku z dnia 27 października 2015 r, sygn. akt II FSK 1891/13.

Ponadto ww. stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 9 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 1107/16, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Ke 289/17, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1092/16, czy też w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 781/16.

Zdaniem Wnioskodawcy, podkreślenia wymaga, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydając interpretacje indywidualne winien uwzględniać orzecznictwo sądów, co wynika z art. 14e § 1 pkt 1) O.p.

Zgodnie z niniejszym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu: zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W kontekście tego przepisu zgodnie z wyrokiem WSA we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 774/18: „Jeżeli zatem możliwa jest zmiana interpretacji indywidualnej na skutek stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego to oznacza, że organ interpretacyjny winien analizować orzecznictwo sądów w postępowaniu zmierzający do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takie orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie. Nie można bowiem zapominać, że organ interpretacyjny jest obowiązany, zgodnie z art. 14c § 2 O.p. dokonać oceny stanowiska wnioskodawcy, w tym orzeczeń, na które występujący o interpretację się powołał.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 820/19 – należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zapłaconych przez Byłego Zamawiającego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 820/19.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.328.2019.1.GG.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we … ,… za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.