Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.75.2020.1.PK
z 19 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania i wykazania w deklaracji sprzedaży gazu LNG - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania i wykazania w deklaracji sprzedaży gazu LNG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (Wnioskodawca) jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność 2004 roku. Spółka prowadzi swoją działalność na podstawie koncesji, wydanej na okres 15 czerwca 2009 roku do 31 grudnia 2025 roku. Koncesja obejmuje działalność polegającą na obrocie paliwami gazowymi na potrzeby odbiorców zlokalizowanych na terytorium Polski.

Działalność Spółki w szczególności obejmuje następujące obszary:

• dostawy gazu sieciowego do klienta końcowego;
• dostawy gazu LNG do klienta końcowego, w celu poddania go regazyfikacji;
• dostawy gazu LNG do klienta końcowego, jako paliwo do pojazdów mechanicznych: ciągniki siodłowe, autobusy itp.
• dostawy gazu LNG do klienta końcowego, jako półprodukt niezbędny do wyprodukowania CNG - paliwa do pojazdów mechanicznych;
• projektowanie i dostawa kompletnych instalacji do regazyfikacji LNG;
• projektowanie i dostawa kompletnych instalacji do tankowania LNG;
• projektowanie i dostawa kompletnych instalacji LCNG (produkcja CNG z gazu LNG);
• zarządzanie projektami kogeneracji gazowej, co obejmuje:
• projektowanie i dostawa kompletnych instalacji kogeneracyjnych,
  
• zarządzanie produkcją instalacji kogeneracyjnych w zakresie: ciepła i energii elektrycznej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności związanej z dostawami gazu LNG zawiera umowy z dwojakiego rodzaju podmiotami - dostawcami i odbiorcami końcowymi gazu LNG.

W ramach umów zawieranych z dostawcami gazu LNG, Spółka dokonuje zakupu gazu LNG w terminalach wydawczych dostawców. We wspomnianych terminalach następuje rozliczenie wagowe, zgodnie ze wskazaniami układów gazowych dostawców. Następnym krokiem jest wydanie gazu LNG do cystern kriogenicznych Wnioskodawcy stosowanych w przewozie gazu LNG.

Po wydaniu gazu LNG do cystern Wnioskodawca przewozi gaz LNG do odbiorców końcowych. Gaz LNG wydawany jest klientom końcowym do ich zbiorników. Rozliczenie gazu u odbiorcy następuje na podstawie odczytów wskazań wagowych klienta końcowego.

Reasumując, model biznesowy Wnioskodawcy wykorzystywany w ramach jego działalności polega na dostawach gazu LNG z systemu dostawców do systemów odbiorców końcowych z wykorzystaniem cystern kriogenicznych przystosowanych do transportu gazu LNG.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy w opisanym stanie faktycznym gaz LNG będący przedmiotem obrotu przez Wnioskodawcę zastosowanie znajdują przepisy art. 9c ust. 1 pkt 2 oraz art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. 2019. 864 .j.t)?

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na drugie pytanie będące przedmiotem niniejszego wniosku powinna być twierdząca.

Zgodnie z definicją legalną wyrobów gazowych zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz.U.2019.864.j.t.) [dalej: ustawa akcyzowa] wyrobem gazowym są wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b ustawy akcyzowej, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Kody CN ustalane są obecnie na podstawie Załącznika nr 1 do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/1776 z dnia 9 października 2019 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej.

Gaz LNG zgodnie z obowiązującą nomenklaturą scaloną ma kod CN 2711 11 00, a więc wprost został wymieniony w definicji wyrobów gazowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy akcyzowej.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 19a ustawy akcyzowej finalnym nabywcą gazowym jest [podmiot, który] nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe lub posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe niebędący przy tym pośredniczącym podmiotem gazowym.

Przez sprzedaż zaś rozumie się - w myśl art. 2 pkt 21 ustawy akcyzowej - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Uwzględniając treść powyższych definicji, sprzedaż przez Wnioskodawcę gazu LNG finalnemu nabywcy gazowemu jest przedmiotem opodatkowania akcyzą zgodnie z brzmieniem art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej.

Przyjęcie powyższej klasyfikacji gazu LNG, jako przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym, nakłada jednocześnie na Wnioskodawcę - zgodnie z art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej - obowiązek składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowych według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za wyroby gazowe sprzedane w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. z Dz. U. z 2020 r. poz. 722, dalej jako "ustawa o podatku akcyzowym") Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono w poz. 28 pod kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Finalnym nabywcą gazowym jest podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe - niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym (art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku akcyzowym).
   
   

Pośredniczącym podmiotem gazowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub
2. używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
3. używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub
4. będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
5. będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub
6. będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
7. będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym

-który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności (art. 2 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku akcyzowym).

W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu (art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym).

Stosownie do art. 24b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za wyroby gazowe sprzedane w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów gazowych zwolnionych od akcyzy.

Jak wynika z powyższych przepisów, opodatkowaniem podatkiem akcyzowym podlega m.in. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu - gdzie przez sprzedaż rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot (art. 2 pkt 21 ustawy).

W art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy ustawodawca zobowiązał podatników dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych do składania deklaracji podatkowych w których zostanie wykazana ta sprzedaż.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca sprzedaję wyroby gazowe w postaci gazu LNG finalnym nabywcą końcowym. W związku z powyższym winien on opodatkować tą sprzedaż podatkiem akcyzowym oraz wykazać ją w deklaracji podatkowej (z opisu sprawy nie wynika aby sprzedaż ta korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.