Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.180.2020.2.SM
z 18 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2020 r. – wg daty nadania (data wpływu 11 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• nieuznania dostawy maszyn i urządzeń na rzecz Wnioskodawcy za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – jest prawidłowe,

• uznania realizowanej na rzecz Wnioskodawcy transakcji za dostawę towarów z montażem – jest prawidłowe,
  

• prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania dostawy maszyn i urządzeń na rzecz Wnioskodawcy za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, uznania realizowanej na rzecz Wnioskodawcy transakcji za dostawę towarów z montażem, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz obowiązku zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o przelewie zaliczki na rachunek inny niż wskazany na białej liście podatników VAT jak również podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 maja 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań oznaczonych nr 1, nr 2 i nr 4 oraz przedstawienie własnego stanowiska do przeformułowanych pytań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako czynny podatnik VAT i zarejestrowany jako podatnik VAT UE, Wnioskodawca podpisał umowę z firmą niemiecką X na dostawę maszyn, urządzeń oraz rozbudowę systemu sterowania dla 4 szt. zbiorników stalowych do załadunku mąki luzem.

Zgodnie z umową sprzedający sprzedaje, a kupujący kupuje wyłącznie wyposażenie. Zgodnie z umową sprzedający wykona ponadto nadzór nad montażem i pracą zakładu dla wykonania prób i pomiarów oraz wsparcie przy uruchomieniu wyposażenia, jak również instruktaż dla personelu obsługi kupującego w ramach pracy w celu wykonania prób i pomiarów.

Zgodnie z umową sprzedający zobowiązany jest przekazać kupującemu takie informacje, jak instrukcje i rysunki, które są konieczne do tego, aby kupujący mógł dokonać montażu, uruchomić, użytkować i konserwować wyposażenie. Kupujący ma zapewnić wykwalifikowanych pracowników do montażu i uruchomienia.

Nabyte maszyny i urządzenia będą służyć sprzedaży opodatkowanej. Cena umowy z dostawcą obejmuje też wynagrodzenie za nadzór i uczestnictwo w uruchomieniu tych maszyn (nie określono osobnego wynagrodzenia).

Kontrahent Wnioskodawcy - X z siedzibą …, nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Sprzedający jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce, pod numerem NIP PL ….

Zgodnie z umową zostały ustalone następujące warunki płatności:

• …% ceny umowy będzie płatne w dniu wejścia w życie umowy jako zaliczka,
  

• …% ceny umowy będzie płatne przy zgłoszeniu gotowości do wysyłki,
  

• …% ceny umowy będzie płatne po podpisaniu bezusterkowego protokołu odbioru.
  
  

Wnioskodawca przelał zaliczkę w dniu 30 grudnia 2019 r. na konto kontrahenta ….

Sprzedający zgłosi Wnioskodawcy we właściwym czasie i w formie pisemnej gotowość do wysyłki każdej części dostawy maszyn i urządzeń na warunkach CIP … (czyli miejsce zakładu Wnioskodawcy) Incoterms/R/2010/: to znaczy, że sprzedający jest odpowiedzialny za transport i koszty transportu towaru oraz do zawarcia umowy ubezpieczenia wraz z jego zapłatą.

Termin dostawy wynosi łącznie 6 miesięcy i rozpoczyna się wraz z:

• podpisaniem umowy,
  

• otrzymaniem zaliczki w wysokości …% ceny umowy, która jest warunkiem rozpoczęcia produkcji maszyn i urządzeń.
  
  

Po dostarczeniu towarów do zakładu Wnioskodawcy będzie dokonywany ich montaż/instalacja w zakładzie produkcyjnym. Czynności te będą realizowane przez podmiot trzeci działający na zlecenie Spółki Wnioskodawcy - firma specjalistyczna zajmująca się montażem urządzeń dla przemysłu spożywczego, z którą Wnioskodawca podpisze umowę na montaż tych maszyn.

Prace montażowe będą odbierane przez pracowników Wnioskodawcy i pracowników firmy montującej na podstawie protokołu odbioru robót. Aby proces montażu przebiegał prawidłowo (specjalistyczne maszyny, urządzenia i wyposażenie) nadzór nad tym montażem jest prowadzony przez pracowników firmy X .

Zgodnie z umową Firma X ma oddelegować do firmy Wnioskodawcy trzech pracowników:

• szefa montażu na okres 4 tygodni, który nadzoruje i koordynuje montaż mechaniczny i uruchomienie,
  

• technologa na okres 2 tygodni do wsparcia przy uruchomieniu i poinstruowaniu załogi,
  

• specjalistę od PLC na okres 2 tygodni do uruchomienia sterowania i testu.
  
  

Kontrahent Wnioskodawcy nie udziela informacji, gdzie znajdować się będą maszyny w chwili transportu do zakładu Wnioskodawcy - czy na terenie Niemiec (lub innego kraju) czy na terenie Polski.

Firma X dnia … 2019 r. wystawiła Wnioskodawcy natomiast fakturę proforma (…) na …% ceny umowy posługując się NIP polskim (NIP …) i wykazując podatek VAT według stawki 23% w Euro.

Zgodnie z umową, …% ceny umowy Wnioskodawca zapłacił … 2019 r., bez wykazanego podatku VAT, uznając, że transakcja ta powinna być zakwalifikowana jako WNT.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że:

1. Wnioskodawca (Kupujący) nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb tego podatku w Niemczech.
2. Wnioskodawca zostaje właścicielem wyposażenia (maszyn i urządzeń) po zapłaceniu pełnej wysokości ceny na rzecz Sprzedającego (Dostawcy). Umowa zastrzega przeniesienie własności wyposażenia po uiszczeniu całej ceny, a jednocześnie z harmonogramu płatności ustalonego w umowie wynika, że ostatnia płatność zostanie dokonana po podpisaniu bezusterkowego protokołu odbioru, najpóźniej jednakże …miesięcy po zgłoszeniu częściowej gotowości do wysyłki, jeżeli odbiór miałby się opóźnić z przyczyn, za które Sprzedawca nie odpowiada. Kupujący (Wnioskodawca) nie może rozporządzać towarem jak właściciel do czasu zapłaty całej ceny.
3. Prawo do rozporządzania przedmiotowymi maszynami/urządzeniami nastąpi na terytorium Polski dopiero po uiszczeniu całej ceny.
4. Montaż jest skomplikowaną operacją wymagającą specjalistycznej wiedzy i doświadczenia. Firma montażowa, która jest zatrudniana przez Wnioskodawcę musi posiadać specjalistyczną wiedzę, jednak aby nie popełnić błędu przy montażu wszystkie prace montażowe, testy oraz uruchomienie odbywa się pod nadzorem Sprzedającego. Sprzedający wykorzystuje specjalistyczną wiedzę, która jest znana tylko jemu w zakresie montażu i uruchomienia tego typu wyposażenia.
5. Wnioskodawca byłby w stanie przy pomocy firmy specjalistycznej przeprowadzić montaż wyposażenia lecz nie jest w stanie przeprowadzić uruchomienia wyposażenia, ponieważ Dostawca jest właścicielem oprogramowania i rolą dostawcy jest synchronizacja z programem już zainstalowanym w linii technologicznej, której częścią będzie przedmiotowe wyposażenie.
6. W odpowiedzi na pytanie o następującej treści: „Czy zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawo do odliczenia podatku VAT z faktury w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), wystawionej przez firmę niemiecką na Wnioskodawcę? Czy ww. prawo do odliczenia podatku VAT z faktury odnosi się do wskazanej w opisie sprawy faktury proforma?” Wnioskodawca wskazał, że pytanie dotyczy odliczenia VAT z faktury w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyby została wystawiona przez Dostawcę niemieckiego po zapłacie zaliczek zgodnie z umową, a nie z faktury proforma.
7. Nabyte maszyny/urządzenia będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
8. Maszyny i urządzenia będą transportowane z innego Państwa Unii Europejskiej na teren Polski.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dostawa maszyn i urządzeń przez podmiot niemiecki wraz z nadzorem nad montażem posługującym się polskim NIP będzie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów?

(pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 25 maja 2020 r. oznaczone nr 1)

2. Czy dostawa maszyn i urządzeń z nadzorem nad montażem przez podmiot niemiecki (Sprzedającego), który został zarejestrowany w Polsce dla celów VAT stanowi dostawę z montażem, dla której podatnikiem jest podmiot niemiecki, a Wnioskodawca ma prawo odliczenia VAT naliczonego w fakturach wystawionych przez Sprzedającego posługującym się polskim NIP?

(pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 25 maja 2020 r. oznaczone nr 2)

3. Czy Wnioskodawca może odliczyć wykazany VAT na fakturze kontrahenta w przypadku uznania tej transakcji jako sprzedaż krajowa, mimo, że wykazany jest w euro?

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1) ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 25 maja 2020 r.

Dostawa z nadzorem nad montażem nie będzie stanowiła WNT. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 przemieszczenia towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów między innymi w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, dla których miejscem dostawy jest terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy.

Według Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa zastrzega przeniesienie własności po uiszczeniu całej ceny, a jednocześnie z harmonogramu płatności ustalonego w umowie wynika, że ostatnia płatność zostanie dokonana po podpisaniu bezusterkowego protokołu odbioru, najpóźniej jednakże …miesięcy po zgłoszeniu częściowej gotowości do wysyłki, jeżeli odbiór miałby się opóźnić z przyczyn, za które Sprzedawca nie odpowiada.

W związku z powyższym brak jest możliwości zakwalifikowania tej transakcji jako WNT.

Ad. 2) ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 25 maja 2020 r.

Według Wnioskodawcy dostawę z nadzorem nad montażem mimo, że nie jest dokonywana przez Sprzedającego wyposażenie, ani inny podmiot zatrudniony przez Sprzedającego do wykonania tego montażu należy uznać jako dostawę z montażem ze względu na fakt, że montaż jest skomplikowaną operacją wymagającą specjalistycznej wiedzy i doświadczenia. Firma montażowa, która jest zatrudniana przez Wnioskodawcę musi posiadać specjalistyczną wiedzę, aby nie popełnić błędu przy montażu. Jednak bez udziału Dostawcy nie będzie możliwe uruchomienie przedmiotowych maszyn i urządzeń. Montaż ten wymaga wiedzy i specjalistycznych umiejętności, które posiada wyłącznie Dostawca. Nadzór ten przyjmuje postać bezpośredniego nadzoru osób ze strony Sprzedającego na miejscu montażu, dlatego transakcja ta winna być traktowana jako dostawa towaru z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowana w miejscu dokonywania montażu tego towaru.

Dostawca w październiku 2018 r. zarejestrował się do celów VAT w Polsce i posługuje się NIP PL w tej transakcji. Wnioskodawca uważa, że jeżeli Sprzedający jest zarejestrowany do celów VAT w Polsce, to bez znaczenia pozostaje fakt, że maszyny będą transportowane z innego kraju Unii do Polski. Dostawę wraz z nadzorem nad montażem należy potraktować jako świadczenie kompleksowe. Koszty nadzoru nad montażem zostały uwzględnione w ogólnej kwocie kontraktu, a odbiór techniczny instalacji odbędzie się w ustalonym przez strony terminie w obecności przedstawicieli obu stron umowy. Sprzedający ma obowiązek wystawić fakturę z polskim VAT, a transakcja powinna być uznana za transakcję krajową.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, zakupione maszyny i urządzenia będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, w związku z czym zdaniem Wnioskodawcy, posiada on prawo do odliczenia VAT zawartego w wystawionych przez Sprzedawcę fakturach.

Ad. 3)

Spółka uważa, że Wnioskodawca ma prawo do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturze kontrahenta w przypadku uznania sprzedaży za krajową, pod warunkiem, że kontrahent poda kwotę VAT również w PLN.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:
   • innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,
   • innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia
   • podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

2. nabywcą jest:
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju -podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,

3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i zarejestrowany jako podatnik VAT-UE podpisał umowę z firmą niemiecką na dostawę maszyn, urządzeń oraz rozbudowę systemu sterowania dla 4 szt. zbiorników stalowych do załadunku mąki luzem. Kontrahent Wnioskodawcy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce, pod numerem NIP PL ... Maszyny i urządzenia będą transportowane z innego Państwa Unii Europejskiej na teren Polski. Zgodnie z umową Sprzedający wykona ponadto nadzór nad montażem i pracą zakładu dla wykonania prób i pomiarów oraz wsparcie przy uruchomieniu wyposażenia, jak również instruktaż dla personelu obsługi kupującego w ramach pracy w celu wykonania prób i pomiarów. Zgodnie z umową Sprzedający zobowiązany jest przekazać kupującemu takie informacje, jak instrukcje i rysunki, które są konieczne do tego, aby kupujący mógł dokonać montażu, uruchomić, użytkować i konserwować wyposażenie. Cena umowy obejmuje też wynagrodzenie za nadzór i uczestnictwo w uruchomieniu tych maszyn (nie określono osobnego wynagrodzenia). Po dostarczeniu towarów do zakładu Wnioskodawcy będzie dokonywany ich montaż/instalacja w zakładzie produkcyjnym. Kupujący ma zapewnić wykwalifikowanych pracowników do montażu i uruchomienia. Czynności te będą realizowane przez podmiot trzeci działający na zlecenie Wnioskodawcy - firma specjalistyczna zajmująca się montażem urządzeń dla przemysłu spożywczego, z którą Wnioskodawca podpisze umowę na montaż tych maszyn. Prace montażowe będą odbierane przez pracowników Wnioskodawcy i pracowników firmy montującej na podstawie protokołu odbioru robót. Aby proces montażu specjalistycznych maszyn, urządzeń przebiegał prawidłowo nadzór nad tym montażem jest prowadzony przez pracowników firmy Sprzedającego. Montaż jest skomplikowaną operacją wymagającą specjalistycznej wiedzy i doświadczenia. Firma montażowa, która jest zatrudniana przez Wnioskodawcę musi posiadać specjalistyczną wiedzę, jednak aby nie popełnić błędu przy montażu wszystkie prace montażowe, testy oraz uruchomienie odbywa się pod nadzorem Sprzedającego. Sprzedający wykorzystuje specjalistyczną wiedzę, która jest znana tylko jemu w zakresie montażu i uruchomienia tego typu wyposażenia. Wnioskodawca byłby w stanie przy pomocy firmy specjalistycznej przeprowadzić montaż wyposażenia, lecz nie jest w stanie przeprowadzić uruchomienia wyposażenia, ponieważ Sprzedający jest właścicielem oprogramowania i rolą dostawcy jest synchronizacja z programem już zainstalowanym w linii technologicznej, której częścią będzie przedmiotowe wyposażenie. Nabyte maszyny/urządzenia będą służyły do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionych we wniosku pytań wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie zaś do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak stosownie do cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Ponadto zauważyć należy w celu określenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, rozumianemu jako przeciętny konsument, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Przy kwalifikacji danych świadczeń, w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, a dopiero w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, wtedy przyjmuje się, że czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter realizowanego świadczenia, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W wyroku TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C 572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, Trybunał wskazał, że „(...) w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy” oraz „(...) jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z kompleksową dostawą towarów, czy też kompleksowym świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W konsekwencji, w przypadku świadczeń o charakterze złożonym o sposobie opodatkowania, decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Świadczenie o charakterze złożonym podlega opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że czynności realizowane przez Sprzedającego na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą, tj. dostawa wyposażenia (maszyn, urządzeń) oraz nadzór nad montażem i pracą zakładu dla wykonania prób i pomiarów oraz wsparcie przy uruchomieniu wyposażenia, jak również instruktaż dla personelu obsługi kupującego w ramach pracy w celu wykonania prób i pomiarów stanowi świadczenie kompleksowe. Czynności realizowane przez Sprzedającego są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie, miałoby sztuczny charakter. Wszystkie świadczenia składające się na przedmiot umowy łączącej Wnioskodawcę i Sprzedającego prowadzą do uzyskania przez Wnioskodawcę sprawnej linii technologicznej, której częścią będą przedmiotowe maszyny i urządzenia. Zatem w przypadku dostawy ww. wyposażenia, nadzoru nad montażem, przeprowadzeniem prób i pomiarów oraz ostatecznym uruchomieniem przedmiotowego wyposażenia mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym. Czynności te realizowane przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy w ramach zawartej umowy stanowią jedno kompleksowe świadczenie w sensie gospodarczym, które będzie podlegało opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia jakim jest dostawa towarów z montażem.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności należy stwierdzić, że wymienione we wniosku czynności składające się na świadczenie realizowane przez Sprzedającego obejmujące dostawę wyposażenia oraz nadzór nad montażem, przeprowadzeniem rozruchu (tj. prób i pomiarów) i ostatecznym uruchomieniem wyposażenia należy uznać za świadczenie złożone, które powinno być rozliczane na zasadach właściwych dla dostawy towarów z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wobec powyższego, skoro – jak wynika z okoliczności sprawy - dostawa z montażem będzie odbywała się na terytorium Polski (w zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy) to uznać należy, że miejscem opodatkowania przedmiotowej transakcji, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, będzie terytorium Polski. Jednocześnie wskazać należy, że w niniejszej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy. Z wniosku wynika bowiem, że Sprzedający jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce.

W świetle powyższego Wnioskodawca słusznie rozpoznał, że w związku z realizacją świadczeń będących przedmiotem wniosku Sprzedający będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy zobowiązanym do opodatkowania zrealizowanej transakcji w Polsce i udokumentowania jej fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Tym samym stwierdzić należy, że przedmiotowe czynności realizowane w ramach zawartej umowy nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z kolei odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 tej ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;

(…).

W myśl art. 106e ust. 11 ustawy, kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki od 0,5 grosza zaokrągla się do 1 grosza.

Z ww. przepisu wynika, że ustawodawca tylko w jednym przypadku wyraźnie określa jaka wartość na wystawionej fakturze winna być wyrażona w walucie polskiej - jest to kwota podatku. Istnieje zatem możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie wymienialnej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej.

Sposób przeliczania na złote kwot wykazanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazane są w walutach obcych zawarty został w art. 31a ustawy.

Artykuł 31a ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Na gruncie polskiego prawa podatkowego dopuszcza się otrzymywanie przez podatników od swoich kontrahentów faktur, na których podstawę opodatkowania określono w walucie obcej, z jednoczesnym wymogiem przeliczania przez podatników walut obcych na złote według przytoczonych wyżej zasad.

Wskazać jednak należy, że przeliczenia na złote kwot wyrażonych w walucie obcej, wykazanych na fakturze, dokonać powinien usługodawca lub dostawca towarów.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jak wynika z rozstrzygnięcia przyjętego w niniejszej interpretacji, świadczenie realizowane przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy polegające na dostawie wyposażenia wraz z nadzorem nad montażem, przeprowadzeniem prób i pomiarów oraz ostatecznym uruchomieniem wyposażenia stanowi dostawę towarów z montażem, z tytułu której Sprzedający będzie podatnikiem zobowiązanym do opodatkowania zrealizowanej transakcji w Polsce z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT. Nabyte przez Wnioskodawcę świadczenie będzie służyło do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powyższe oznacza, że w analizowanym przypadku spełnione zostaną przesłanki uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego.

Jednocześnie zauważyć należy, że w art. 88 ustawy określającym listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie wymieniono przypadku wykazania na fakturze kwoty podatku w walucie obcej.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego pomimo wykazania na fakturze kwoty podatku w walucie obcej.

Przy czym zaznaczyć należy, że faktury dokumentujące czynności opodatkowane na terytorium kraju winny odpowiadać wymogom określonym w Rozdziale 1 Działu XI ustawy o podatku od towarów i usług, w tym m.in. kwota podatku winna być wykazana w złotych, a w przypadku wyrażenia jej w walucie obcej przeliczona na złote (art. 106e ust. 11 ustawy).

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych numerami od 1 do 3, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego.

W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego nr 1-3, natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 4 oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.