Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.366.2020.2.MKA
z 19 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 19 maja 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.366.2020.1.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 19 maja 2020 r., skutecznie doręczono 3 czerwca 2020 r., natomiast 10 czerwca 2020 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z decyzją Ministra Obrony Narodowej nr (…) z (…) 2019 r. Wnioskodawca od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 lipca 2022 r. został wyznaczony do pełnienia obowiązków służbowych w (…) w Norwegii. Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. z 2015 r., poz. 479), Wnioskodawca zajmuje stanowisko służbowe znajdujące się na wykazie stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. W związku z tym, na podstawie § 2.1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną, która opodatkowana jest podatkiem dochodowym.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że zastrzeżenia opisane w ustawie ust. 15 nie dotyczą Wnioskodawcy ponieważ nie jest pracownikiem odbywającym podróż służbową oraz nie jest członkiem służby zagranicznej.

Ponadto wniosek uzupełniono o poniższe informacje.

(…) jest (…) jednostką organizacyjną podległą (…), której głównym celem jest szkolenie i ćwiczenie na poziomie operacyjnym, dowodzenie połączoną integracją zdolności operacyjnych NATO oraz odpowiada za rozwój koncepcji i doktryn w celu poprawy gotowości bojowej NATO, a także interoperacyjności.

Poprzez wymienioną działalność (…) bezpośrednio przyczynia się do zapobiegania potencjalnej agresji z zewnątrz Sojuszu, utrzymania pokoju, bezpieczeństwa, zapobiegania aktom terrorystycznym oraz nienaruszalności terytorialnej wszystkich państw członkowskich NATO.

Warto dodać, że każda służba w strukturach NATO wypełnia ustawowe przesłanki zwolnienia od podatku należności zagranicznych ponieważ głównym i nadrzędnym celem NATO jest wzajemne wspieranie sił sojuszniczych, misji pokojowych, szkolenie, ćwiczenie oraz planowanie i przeprowadzanie akcji zapobieżenia aktom terrorystycznym lub ich skutkom, a przez to zawsze wzmocnienie sił państwa. Powyższe stanowisko potwierdzają wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (np. WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3228/08, WSA w Rzeszowie z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 541/09) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 1167/17., w którym NSA stwierdził, że w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych mu na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do tych ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik musi mieć status żołnierza (lub pracownika wojska);
2. otrzymywane przez niego świadczenie (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa;
3. zadania te wykonywane są „w składzie jednostki wojskowej”;
4. jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).
   
   

Wnioskodawca wchodząc w skład (…), pełniąc służbę w (…) 24h/7 dni w tygodniu/365 dni w roku wykonuje zadania mające na celu wzmocnienie sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia atakom terrorystycznym lub ich skutkom poprzez:

1. organizację ćwiczeń i szkoleń mających na celu wzmacnianie potencjału sojuszu;
2. planowanie i realizację gier wojennych dla dowództw szczebla operacyjnego w zakresie zadań im przypisanych;
3. nadzór nad organizacją zamierzeń związanych z przeciwdziałaniem aktom terrorystycznym na teatrze działań wojennych;
4. nadzór nad rozwojem potencjału sojuszu w kwestii doktrynalnej dotyczące aktualizacji obecnie funkcjonujących przepisów mających na celu wzmocnienie państw członkowskich, poprzez analizę przeszłych konfliktów zbrojnych oraz zbieranie doświadczeń z przeprowadzonych ćwiczeń i szkoleń;
5. planowanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń dla uczestników misji pokojowych z zakresu przeciwdziałania aktom terrorystycznym i likwidacji ich skutków.
   
   

Należy stwierdzić, że nie jest możliwe wskazanie wszystkich zadań, które są przypisane Wnioskodawcy, a jedynie tych, które nie są objęte klauzulą tajności i mogą być przedstawione w wyjaśnieniu.

We wniosku błędnie wskazano, że chodzi o należności zagraniczne. Chodzi o jedną należność zagraniczną, która jest przesyłana przez pracodawcę miesięcznie i jest wskazana w otrzymanym rozliczeniu podatkowym. Jest jedna należność zagraniczna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy należność zagraniczna wypłacana w okresie od 1 sierpnia 2019 r. do 31 lipca 2022 r. żołnierzom zawodowym pełniącym służbę poza granicami państwa jest wolna od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r, poz. 361 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, (…) z siedzibą (…) w Norwegii jest jednostką wojskową w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie budzi również wątpliwości, że Wnioskodawca wykonuje swoje obowiązki poza granicami państwa. Nie ma również wątpliwości, że Zainteresowany wykonuje swoje zadania w składzie opisanej powyżej jednostki wojskowej. Główną misją (…) jest m.in. przygotowanie żołnierzy oraz organizacji międzynarodowych do przeciwdziałania potencjalnym, współczesnym zagrożeniom, w tym zagrożeniom terrorystycznym, wspiera misję ISAF w Afganistanie. (…) przygotowuje oraz koordynuje międzynarodowe ćwiczenia mające na celu przygotowanie żołnierzy do realizacji wyzwań stojących przed państwami sojuszu północnoatlantyckiego. (…) realizuje także inne misje i zadania, które są powierzane NATO przez najwyższe władze polityczno-wojskowe w celu osiągnięcia strategicznych celów Sojuszu Północno-Atlantyckiego. Poprzez ww. działalność, (…) bezpośrednio przyczynia się do zapobiegania potencjalnej agresji z zewnątrz Sojuszu, utrzymania pokoju, bezpieczeństwa oraz nienaruszalności terytorialnej wszystkich państw członkowskich NATO. Warto przy tym dodać, że każda służba w strukturach NATO wypełnia ustawowe przesłanki zwolnienia od podatku należności zagranicznych. Głównym celem NATO jest bowiem wzajemne wspieranie sił sojuszniczych, misji pokojowej lub akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom, a przez to zawsze - wzmocnienie sił państwa, w tym przypadku Polski. Powyższe stanowisko potwierdzają również wyroki Wojewódzkich Sądów Administracyjnych (np. w WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3228/08, WSA w Rzeszowie z dnia 4 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 541/09) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 1167/17., w którym NSA stwierdził, że w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych mu na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do tych ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik musi mieć status żołnierza (lub pracownika wojska);
2. otrzymywane przez niego świadczenie (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa;
3. zadania te wykonywane są "w składzie jednostki wojskowej";
4. jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).
   
   

Należy podkreślić, że każdy z żołnierzy pełniących swe obowiązki w strukturach NATO przechodzi odpowiednie przeszkolenie i pozostaje w ciągłej gotowości bojowej do użycia w akcjach i konfliktach zbrojnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych określają ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 860) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej - żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr - pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c) ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna - na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny - w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

– z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby;

Z treści wniosku wynika, że decyzją Ministra Obrony Narodowej nr (…) z (…) 2019 r. Wnioskodawca od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 lipca 2022 r. został wyznaczony do pełnienia obowiązków służbowych w (…) w (…) w Norwegii. Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz.U. z 2015 r., poz. 479), Wnioskodawca zajmuje stanowisko służbowe znajdujące się na wykazie stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na podstawie § 2.1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Wnioskodawca wchodząc w skład (…), pełniąc służbę w (…) 24h/7 dni w tygodniu/365 dni w roku wykonuje zadania mające na celu wzmocnienie sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia atakom terrorystycznym. Zainteresowany nie jest pracownikiem odbywającym podróż służbową oraz nie jest członkiem służby zagranicznej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej do pełnienia służby wojskowej w (…) w (…) w Norwegii, w którym wykonuje zadania mające na celu wzmocnienie sił państwa albo państw sojuszniczych, akcji zapobieżenia atakom terrorystycznym, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W stosunku do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tych orzeczeniach nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.