Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.305.2020.MŻ
z 24 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia (…) maja 2020 r. (data wpływu (…) maja 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 dla dostawy nieruchomości (działki) gruntu nr (X)- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu (…) maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 dla dostawy nieruchomości (działki) gruntu nr (X).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest właścicielem działki gruntu, położonej w (…) oznaczonej geodezyjnie jako numer (X) o pow. (…) ha, którą zamierza zbyć w drodze bezprzetargowej.

Dla nieruchomości jest prowadzona księga wieczysta o nr (A)- zgodnie z zapisami ewidencji gruntów i budynków.

Działka posiada w całości użytek LsV.

Na działce zlokalizowana była oczyszczalnia ścieków. Obiekt oczyszczalni został rozebrany, a teren zrekultywowany i przywrócony do produkcji leśnej.

Z dokonanej wizji w terenie wynika, iż działka w części porośnięta jest drzewami i inną roślinnością.

Nieruchomość stała się własnością Wnioskodawcy z mocy prawa z dniem (…) stycznia 1999r. na podstawie decyzji Wnioskodawcy z dnia (…) marca 2008 r. Czynność ta była nieodpłatna nieopodatkowana.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Gminy w (…) z dnia (…) października 2002 r. opublikowaną w Dzienniku (…) z dnia (…) lutego 2003 r. poz. 220 - działka nr (…) we wsi (…) położona jest w jednostkach:

1. ITK - tereny urządzeń infrastruktury technicznej - odpr. ścieków
   
2. 34 ZL- tereny zieleni leśnej - lasy ochronne.
   
   

Ad. 1. ITK - oczyszczalnia ścieków (…) Osiedle.

1. Funkcja wiodąca - urządzenia infrastruktury technicznej - oczyszczalnie ścieków, przepompownie,
   
2. Funkcja uzupełniająca - zieleń izolacyjna,
   
3. Zasady zagospodarowania terenów:
   1. zakaz lokalizacji zabudowy niezwiązanej z funkcją wiodącą,
   2. nakaz przestrzegania ustaleń strefowych tj. w celu ochrony ekologicznej i przeciwpożarowej kompleksów leśnych ustala się zasadę lokalizowania nowo realizowanej zabudowy nie związanej z obsługą gospodarki leśnej w odległości nie mniejszej niż 15 m od granicy rolno-leśnej. Ustala się także zakaz budowy ogrodzeń w odległości mniejszej niż 15 m od granicy rolno-leśnej.
   
   
   

Ad. 2. 34 ZL - tereny zieleni leśnej -lasy ochronne

1. Funkcja wiodąca - zieleń leśna - lasy państwowe i prywatne wchodzące w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy(…) ”,
2. Funkcja uzupełniająca łąki, polany śródleśne, zadrzewienia, elementy tras turystycznych.
3. Zasady zagospodarowania terenów:
   
   

Dopuszcza się m.in. wznoszenie budynków i budowli służących gospodarce leśnej i turystyce.

Zakaz lokalizacji zabudowy mieszkaniowej i usługowej.

Dodatkowo między innymi ustala się możliwość realizacji parkingów przy granicy z terenami układu komunikacyjnego - do 10 stanowisk o nawierzchni gruntowej, ławek, zadaszeń, miejsc biwakowych i ścieżek rowerowych i dydaktycznych. Ustala się zakaz budowy obiektów kubaturowych za wyjątkiem: schronisk turystycznych, schronów, stacji GOPR, obiektów związanych z obsługą parku, zaplecza techniczno- sanitarnego wyciągów narciarskich, urządzeń niezbędnych dla gospodarki leśnej, pod warunkiem zastosowania rygorów dotyczących gabarytów i formy architektonicznej. Dopuszcza się budowę nowych wyciągów narciarskich wraz z infrastrukturą techniczną oraz wyznaczanie tras zjazdowych na terenach nie pokrytych zwartym lasem i nie wymagających wycięcia znacznej ilości drzew.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towaru i usług zwolnieniu od podatku będzie podlegała dostawa nieruchomości położonej w (…)- działki nr (X) o pow. (…) ha w częściach opisanych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jako ITK i 34 ZL, czy tylko w części 34 ZL?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług i odpłatne świadczenie usług.

W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług towary to rzeczy oraz ich części, a także wszystkie postacie energii. Sprzedaż nieruchomości stanowi zatem odpłatną dostawę towarów. Wnioskodawca jako czynny płatnik podatku VAT zamierza sprzedać nieruchomość, będącą przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku: dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ww. ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Oznacza to, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status inny niż budowlany.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie sprzedaż nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług w części objętej zapisami planu miejscowego jako 34 ZL, natomiast będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w części objętej zapisami planu miejscowego jako ITK.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 30 stycznia 2019 r. I FSK 1829/16 decydujące znaczenie dla określenia przeznaczenia gruntu pod zabudowę względnie w innym celu (nie pod zabudowę), ma określenie w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczenia podstawowego terenu. Natomiast funkcje dodatkowe wynikające z jego przeznaczenia dopuszczalnego (o charakterze pomocniczym), służą jedynie uzupełnieniu zasadniczego sposobu zagospodarowania danego terenu, ale go nie zmieniają.

Podatek zostanie ustalony proporcjonalnie do części nieruchomości oznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego jako ITK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumnie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przed dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65), organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o przepis art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane − na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy − rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku
braku takiego planu − zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe uregulowanie oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy – przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Strona jest właścicielem działki gruntu położonej w (…) oznaczonej geodezyjnie nr (X) o pow. (…) ha.

Wnioskodawca przedmiotową działkę nabył na własność z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody (…) z dnia (…) marca 2008 r. Nabycie przedmiotowej działki było nieodpłatnie i nie podlegało opodatkowaniu.

Wnioskodawca zamierza zbyć działkę gruntu w drodze bezprzetargowej.

Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta nr (Y). Na działce zlokalizowana była oczyszczalnia ścieków. Obiekt oczyszczalni jak wskazuje Wnioskodawca został rozebrany, a teren zrekultywowany i przywrócony do produkcji leśnej.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) zatwierdzonym uchwałą nr (…) Rady Gminy w (…) z dnia (…) października 2002 roku, opublikowaną w Dzienniku Urzędowym (…) z dnia (…) lutego 2003 r. poz. 220 - działka nr (X) we wsi (…) położona jest w jednostkach:

1. ITK - tereny urządzeń infrastruktury technicznej - odpr. ścieków
2. 34 ZL- tereny zieleni leśnej - lasy ochronne.
   
   

Ad. 1. ITK - oczyszczalnia ścieków (…) Osiedle.

1. Funkcja wiodąca - urządzenia infrastruktury technicznej - oczyszczalnie ścieków, przepompownie,
   
2. Funkcja uzupełniająca - zieleń izolacyjna,
   
3. Zasady zagospodarowania terenów:
   1. zakaz lokalizacji zabudowy niezwiązanej z funkcją wiodącą,
   2. nakaz przestrzegania ustaleń strefowych tj. w celu ochrony ekologicznej i przeciwpożarowej kompleksów leśnych ustala się zasadę lokalizowania nowo realizowanej zabudowy nie związanej z obsługą gospodarki leśnej w odległości nie mniejszej niż 15m od granicy rolno-leśnej. Ustala się także zakaz budowy ogrodzeń w odległości mniejszej niż 15m od granicy rolno-leśnej.
   
   
   

Ad. 2. 34 ZL - tereny zieleni leśnej -lasy ochronne.

1. Funkcja wiodąca - zieleń leśna - lasy państwowe i prywatne wchodzące w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy (…)”,
2. Funkcja uzupełniająca łąki, polany śródleśne zadrzewienia, elementy tras turystycznych.
3. Zasady zagospodarowania terenów:
   
   

Zgodnie z ww. planem zagospodarowania dopuszcza się:

1. Wznoszenie budynków i budowli służących gospodarce leśnej i turystyce,
2. Zakaz lokalizacji zabudowy mieszkaniowej i usługowej.
   
   

Ponadto, dopuszcza się również m.in. wznoszenie budynków i budowli służących gospodarce leśnej oraz możliwość realizacji parkingów przy granicy z terenami układu komunikacyjnego, ławek, zadaszeń, miejsc biwakowych i ścieżek rowerowych.

Okoliczności sprawy wskazują, że nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę nr (X) jest usytuowana na terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Teren tego obszaru oznaczony jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w jednostkach:

• ITK - tereny urządzeń infrastruktury technicznej - odpr. ścieków,
  

• 34 ZL- tereny zieleni leśnej - lasy ochronne.
  
  
  

W miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowej działki dopuszcza się możliwość zagospodarowania terenu poprzez wznoszenie budynków i budowli służących gospodarce leśnej i turystyce możliwość budowy schronisk turystycznych, schronów stacji GOPR, obiektów związanych z obsługą parków, zaplecza techniczno-sanitarnego wyciągów narciarskich wraz z infrastrukturą techniczną oraz wyznaczenie tras zjazdowych na terenie nie pokrytym lasem i nie wymagającym wycięcia znacznej ilości drzew. Ponadto, działka w części ITK jako przeznaczenie wiodące przewiduje budowę urządzeń infrastruktury technicznej – oczyszczanie ścieków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolnieniu od podatku będzie podlegała dostawa nieruchomości położonej w (…) działki nr (X) o pow. (…) ha, w częściach opisanych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, jako ITK i 34 ZL, czy tylko w części 34 ZL.

Analiza wyżej powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie ,,tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy.

Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” – do którego odnosi się przepis art. 2 pkt 33 ustawy – należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na podstawie art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast, na mocy art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Przez obiekty małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności: kultu religijnego, jak: (kapliczki, krzyże przydrożne, figury), posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej, użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki (art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane).

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie przedmiotowa nieruchomość znajduje się, co wynika z funkcji podstawowej planu zagospodarowania przestrzennego, na terenie oznaczonym jednostkami ITK – tereny urządzeń infrastruktury technicznej – odpr. ścieków oraz 34 ZL – tereny zieleni leśnej – lasy ochronne.

Jak wcześniej wskazano, elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie czy przedmiotowy teren stanowi teren budowlany nie wystarczy analiza jego podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Podkreślić należy, że w treść art. 2 pkt 33 ustawy, który definiuje pojęcie terenu budowlanego, ustawodawca odwołał się do przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki), a nie do funkcji podstawowych przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki).

Ustawodawca nie uzależnił więc charakteru terenu od głównego celu, który będący przedmiotem opodatkowania VAT teren ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu. Uwzględnić bowiem należy również zapisy dotyczące przeznaczenia dopuszczalnego tego terenu, w którym ustalono możliwość lokalizacji obiektów budowlanych (np. schronisk turystycznych, schronów, stacji GOPR, obiektów związanych z obsługą parku, miejsca postojowe, trasy komunikacyjne). Możliwość wybudowania na gruncie obiektów budowlanych, wynikająca z zapisów funkcji uzupełniających przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznacza, że grunt ten w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy stanowi teren budowalny.

Uwzględniając treść wyżej powołanych przepisów w kontekście treści złożonego wniosku, którego wynika, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza dla nieruchomości (działki) możliwość lokalizacji obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, stwierdzić należy, że grunt ten stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem należy go uznać za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W związku z tym, działka nr (X) dla której miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje możliwość zabudowy stanowi teren budowlany, jej dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zarówno w odniesieniu do terenu oznaczonego ITK jak i dla terenu 34 ZL.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanego przez Stronę wyroku sądu administracyjnego należy zauważyć, że wskazany wyrok został potraktowany jako element argumentacji Strony, jest to jednak rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiąże on strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawcy.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja nie rozstrzyga możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ w tym zakresie Wnioskodawca nie sformułował pytania. Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone.

W świetle powyższego zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postepowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.