Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.140.2020.2.MBD
z 23 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 marca 2020 r. (data wpływu tego samego dnia), uzupełnionym 29 maja oraz 19 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dopłaty otrzymane przez Wnioskodawcę będą stanowiły dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy dopłaty otrzymane przez Wnioskodawcę będą stanowiły dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

E spółka akcyjna z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. produkcja i sprzedaż części i akcesoriów do pojazdów silnikowych takich jak samochody ciężarowe, dostawcze, przyczepy i autobusy.

I GmbH z siedzibą w Niemczech (dalej: „Akcjonariusz”) jest jedynym akcjonariuszem Wnioskodawcy i posiada 100% akcji w kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Akcjonariusz jest podmiotem powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 updop, w stosunku do Wnioskodawcy. Akcjonariusz nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce oraz nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

M oraz H (dalej: „Pożyczkodawcy”) są wierzycielami Wnioskodawcy z tytułu udzielonych pożyczek i odsetek od tych pożyczek oraz dostaw towarów. Pożyczkodawcy zamierzają dokonać cesji przysługujących im wierzytelności względem Wnioskodawcy na rzecz Akcjonariusza (dalej: „Cesja”). Na moment przygotowywania niniejszego wniosku nie zostało jeszcze ustalone, wierzytelności z którego tytułu będą przedmiotem Cesji. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, Pożyczkodawcy oraz Akcjonariusz nie wykluczają, że przedmiotem Cesji będą zarówno wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek jak również wierzytelności z tytułu dokonanych dostaw towarów na rzecz Wnioskodawcy. W wyniku planowanej Cesji Akcjonariusz wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki wynikające z wierzytelności z tytułu pożyczek lub/oraz dostawy towarów jakie przysługiwały Pożyczkodawcom i stanie się wierzycielem Wnioskodawcy.

Pożyczkodawcy są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 updop, w stosunku do Wnioskodawcy. Pożyczkodawcy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT w Polsce oraz nie posiadają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, posiadają siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech.

Jednocześnie, ze względu na aktualną sytuację gospodarczą oraz trudności finansowe planowane jest dokonanie dopłat na kapitał zapasowy Spółki. Dopłaty na kapitał zapasowy Spółki zostaną wniesione w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, tj. będą zgodne z ustawą z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. 2019.505 ze zm., dalej: „ksh”), statutem Spółki oraz uchwałą (uchwałami) regulującymi dopłaty.

W tym celu dokonane zostaną niezbędne zmiany w statucie Spółki, zgodnie z którymi akcjonariusze posiadający akcje uprzywilejowane serii „A1” mogą być zobowiązani uchwałą Walnego Zgromadzenia do uiszczenia dopłat na kapitał zapasowy. Wysokość dopłaty na jedną akcję nie może być większa niż czterdziestokrotność wartości nominalnej akcji. Dopłaty mogą być zwracane akcjonariuszom (w tym z zysku wykazanego w sprawozdaniu finansowym Spółki), na podstawie uchwały Walnego Zgromadzenia, z tym zastrzeżeniem, że część kapitału zapasowego w wysokości jednej trzeciej kapitału zakładowego może być użyta tylko na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.

Kolejno, podjęta zostanie uchwała Walnego Zgromadzenia zgodnie z którą Akcjonariusz zostanie zobowiązany do dokonania dopłaty do kapitału zapasowego Spółki w określonej kwocie oraz w określonym terminie. W związku z tym, że ksh nie przewiduje takich wymogów, przedmiotowa uchwała nie będzie określała daty zwrotu dopłat.

W celu uregulowania zobowiązania z tytułu wniesienia dopłat na kapitał zapasowy Akcjonariusz i Spółka dokonają umownego potrącenia przysługujących im wzajemnych wierzytelności, tj. zobowiązań pożyczkowych i handlowych Spółki względem Akcjonariusza ze zobowiązaniem Akcjonariusza względem Spółki do uiszczenia dopłat na kapitał zapasowy. Ww. wierzytelności na dzień dokonania potrącenia będą wymagalne i nieprzedawnione.

Na dzień dzisiejszy Spółka nie jest wstanie jednoznacznie określić, czy i kiedy osiągnie zysk pozwalający na zwrot otrzymanych dopłat.

W uzupełnieniu z 29 maja 2020 r. Wnioskodawca wskazał dane podmiotu zagranicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dopłaty otrzymane przez Wnioskodawcę będą stanowiły dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dopłaty otrzymane przez Wnioskodawcę nie będą stanowiły dla niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Art. 12 ust. 1 updop, zawiera otwarty katalog przychodów, opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych, do których należy zaliczyć m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, (...), wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8 updop, umorzonych lub przedawnionych: zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy itd.

Zgodnie z updop, przychodem podatkowym są wszelkie nieodpłatne świadczenia. Jednocześnie, updop nie określa co należy rozumieć pod pojęciem nieodpłatnego świadczenia. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie musi mieć zawsze charakter jednostronny, tj. musi polegać na uzyskaniu korzyści kosztem innego podmiotu.

Jednocześnie, updop przewiduje wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in. przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4).

Takie wyłączenie ustawodawca wprowadził w odniesieniu do dopłat do spółki. Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 11 updop, do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy.

Przepis updop, należy interpretować w taki sposób, że jeżeli dopłaty są dokonane w trybie i na zasadach określonych w ksh oraz innych wewnętrznych regulacjach obowiązujących w spółce, to przychód podatkowy dla spółki otrzymującej dopłatę nie powstanie. Ustawa nie określa jednak, jakiego rodzaju dopłaty nie stanowią przychodu, tj. zwrotne, czy bezzwrotne oraz w jakim okresie i na jakich zasadach dopłaty powinny zostać zwrócone.

W naszej opinii, powyższa regulacja updop, zgodnie z którą w odniesieniu do dopłat otrzymanych w trybie i na zasadach określonych w odpowiednich przepisach nie powstaje przychód podatkowy, dotyczy każdego rodzaju dopłat, tj. zarówno zwrotnych jak i bezzwrotnych, bowiem oba rodzaje dopłat są dopuszczalne przez ksh. Dopłaty stanowią specyficzną formę dofinansowania spółki, nie są bowiem ani pożyczką, ani wkładem na kapitał, jednocześnie służą powiększeniu majątku spółki w celu zwiększenia efektywności jej działania, mogą być więc wnoszone na jakikolwiek cel, tj. przykładowo na pokrycie strat lub spłaty zadłużenia. Dodatkowo, w związku z tym, że ksh nie określa szczegółowo terminów, w jakich zwrot dopłat powinien zostać dokonany, może on zostać dokonany w bliżej nieokreślonej przyszłości, po osiągnięciu przez Spółkę zysku lub jeżeli sytuacja finansowa spółki na to nie pozwala, mogą nie zostać zwrócone (ksh nie przewiduje obowiązku dokonania zwrotu dopłat). Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy pozostaje bez wpływu na brak obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tytułu otrzymanych dopłat w którymkolwiek momencie, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w praktyce organów podatkowych, jak i orzecznictwie sądowym i doktrynie prawa podatkowego.

Tytułem przykładu, zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2008 r. (sygn. II FSK 961/07): Przepis art. 12 ust. 4 pkt 11 p.d.o.p. pozwala na nie zaliczenie do przychodów wpłat w postaci dopłat wniesionych na rzecz spółki wyłącznie w przypadku wniesienia w trybie i na zasadach określonych w k.s.h. i to niezależnie, czy są to dopłaty zwrotne, czy bezzwrotne.

Tytułem przykładu, zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2008 r. (sygn. II FSK 961/07): Przepis art. 12 ust. 4 pkt 11 p.d.o.p. pozwala na nie zaliczenie do przychodów wpłat w postaci dopłat wniesionych na rzecz spółki wyłącznie w przypadku wniesienia w trybie i na zasadach określonych w k.s.h. i to niezależnie, czy są to dopłaty zwrotne, czy bezzwrotne. Podobnie w uchwale 7 sędziów z 10 grudnia 2007 r. (sygn. II FPS 5/07) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził: Oznacza to, że wspomniane dopłaty ukształtowane zostały, zarówno w fazie ich wnoszenia, jak i zwrotu, jako świadczenia podatkowo neutralne, czy w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 maja 2006 r. (sygn. II FSK 770/05): Norma wywiedziona z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 53 oraz art. 12 ust. 4 pkt 11 ustawy podatkowej nie uzależnia natomiast zaliczenia bądź wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wnoszonych przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych dopłat w zależności od typu spółki, do której dopłaty te zostały wniesione, lub czy dopłaty te podlegają zwrotowi czy też zwrotowi temu nie podlegają. Nawet jeśli takie rozróżnienie jest uzasadnione specyfiką dopłat do obu rodzajów spółek na gruncie obowiązującego w 2000 r. prawa handlowego, a więc dopłat w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością oraz dodatkowych dopłat w spółkach akcyjnych, czego zaskarżony wyrok nie neguje, to wskazane normy prawa podatkowego specyfiki takiej nie dostrzegają. Nie nadają im bowiem różnych skutków prawnopodatkowych w zakresie kształtowania kosztów uzyskania przychodów, a szerzej mówiąc podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe stanowisko podzielają również organy podatkowe, tak m.in. Dyrektora IS w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2016 r., znak ILPB3/4510-1-508/15-3/AO, zgodnie z którą Dopłaty te nie będą stanowiły przy tym przychodu niezależnie od okoliczności, czy w umowie spółki określono je jako dopłaty zwrotne, czy bezzwrotne, oprocentowane lub nieoprocentowane, bowiem ustawodawca nie przewiduje w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczeń w tym zakresie.

Kolejno, zgodnie z doktryną prawa podatkowego „Dopłaty wpłacane przez wspólników mogą mieć charakter zwrotny lub bezzwrotny. Fakt ten nie wpływa na rozliczenie podatkowe dokonanych wpłat. Nie będą one stanowić przychodu podatkowego, jeśli tylko będą dokonane w zgodzie z istniejącymi przepisami. (tak Małecki Paweł, Mazurkiewicz Małgorzata, CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. X, WKP 2019, www.lex.pl).

Z powyższych tez jednoznacznie wynika, że jeżeli dopłaty są dokonane zgodnie z obowiązującymi przepisami, to nie stanowią one przychodu podatkowego, bez względu na to, czy będą one zwrotne, czy też bezzwrotne. Powyższa teza zasługuje na pełną aprobatę.

Mając na powyższe uwadze, dopłaty wniesione do kapitału zapasowego Spółki przez Akcjonariusza, bez względu na ich charakter, tj. czy będą ostatecznie zwrotne, czy bezzwrotne, nie stanowią przychodu podatkowego jako jakiekolwiek nieodpłatne świadczenia na podstawie art. 12 ust. 1 updop, bowiem będą dokonane w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach (ksh, statucie Spółki oraz uchwale o dopłatach). W takim przypadku możliwość rozpoznania dopłat jako przychodu podatkowego została wyraźnie wyłączona na podstawie na mocy art. 12 ust. 4 pkt 11 updop.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, dopłaty otrzymane przez Wnioskodawcę nie będą stanowiły dla niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku z 19 czerwca 2020 r., Wnioskodawca przedstawił uzupełnienie uzasadnienia wniosku poprzez przedstawienie najnowszej interpretacji indywidualnej wydanej po wniesieniu wniosku tj. w dniu 30 kwietnia 2020 r. (interpretacja indywidualna nr 0114- KDIP2-1.4010.40.2020.1.1JC), która w podobnym stanie faktycznym potwierdza stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do neutralności wnoszonych dopłat niezależnie od ich charakteru (bezzwrotnego czy zwrotnego): Z przywołanych regulacji wynika, że ustawodawca jednoznacznie, nie pozostawiając wątpliwości, określił wyłączenie dopłat zarówno z kosztów uzyskania przychodów jak i z przychodów, pod warunkiem zastosowania odpowiednich zasad i trybu ich wnoszenia. Wobec powyższego, treść przytoczonych przepisów podatkowych pozwala wyprowadzić wniosek, że operacja wniesienia dopłat i ich zwrotu (zgodnie z przepisami KSH) jest neutralna podatkowo w każdym momencie czasowym. Ponadto, brak w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zapisu, z którego wynikałoby, że wniesione dopłaty w którymś momencie czasowym, stają się kosztem uzyskania przychodu. Ustawa nie wskazuje momentu, w którym dopłaty mogą zostać zakwalifikowane jako koszty podatkowe.

Odnosząc powołane uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do treści wniosku, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmiana charakteru dopłat ze zwrotnych na bezzwrotne nie wywoła skutku podatkowego dla Wnioskodawcy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, w postaci prawa do zaliczenia tych dopłat do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy podkreślić, że obowiązkiem organu wydającego interpretacje indywidualną jest dokonanie oceny prawnej stanowiska przedstawionego we wniosku przez podatnika przy uwzględnieniu – również przedstawionego we wniosku – stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Nie oznacza to jednak, że w procesie dokonywania tej oceny organ podatkowy jest związany dokonaną przez podatnika oceną jego działań w świetle uregulowań przepisów prawa handlowego czy innych przepisów prawa. Organy podatkowe nie ingerują zatem w zasadę swobody umów, lecz jedynie odnoszą się do skutków podatkowych z nimi związanych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Dla prawidłowej interpretacji powyższego przepisu istotne znaczenie ma wykładnia pojęcia „nieodpłatnych świadczeń”. Z uwagi na to, że przepisy ustawy nie zawierają legalnej definicji pojęcia „nieodpłatne świadczenia”, należy przyjąć takie rozumienie tego przepisu, jakie ukształtowało się w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. W orzecznictwie tym prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym pojęcie to na gruncie podatkowym posiada szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje „wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Wobec powyższego, na podstawie art. 12 ust. 1 updop, można stwierdzić, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi. Jednocześnie nie powinno budzić wątpliwości, że o przysporzeniu można mówić nie tylko wówczas gdy nastąpi u podatnika przyrost po stronie aktywów, ale również wówczas gdy nastąpi trwałe zmniejszenie jego zobowiązań (pasywów).

Ustawa przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.: przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4).

I tak, na mocy art. 12 ust. 4 pkt 11 updop, do przychodów nie zalicza się dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad wartość nominalną udziałów (akcji), otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy, oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy.

W tym miejscu podkreślić należy, że dopłaty są neutralne podatkowo wyłącznie wówczas, gdy są wniesione zgodnie z przepisami KSH.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ze względu na aktualną sytuację gospodarczą oraz trudności finansowe planowane jest dokonanie dopłat na kapitał zapasowy Spółki. Dopłaty na kapitał zapasowy Spółki zostaną wniesione w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, tj. będą zgodne z ustawą Kodeks spółek handlowych, statutem Spółki oraz uchwałą (uchwałami) regulującymi dopłaty. W tym celu dokonane zostaną niezbędne zmiany w statucie Spółki, zgodnie z którymi akcjonariusze posiadający akcje uprzywilejowane serii „A1” mogą być zobowiązani uchwałą Walnego Zgromadzenia do uiszczenia dopłat na kapitał zapasowy. Kolejno, podjęta zostanie uchwała Walnego Zgromadzenia zgodnie z którą Akcjonariusz zostanie zobowiązany do dokonania dopłaty do kapitału zapasowego Spółki w określonej kwocie oraz w określonym terminie. W związku z tym, że ksh nie przewiduje takich wymogów, przedmiotowa uchwała nie będzie określała daty zwrotu dopłat. W celu uregulowania zobowiązania z tytułu wniesienia dopłat na kapitał zapasowy Akcjonariusz i Spółka dokonają umownego potrącenia przysługujących im wzajemnych wierzytelności, tj. zobowiązań pożyczkowych i handlowych Spółki względem Akcjonariusza ze zobowiązaniem Akcjonariusza względem Spółki do uiszczenia dopłat na kapitał zapasowy. Ww. wierzytelności na dzień dokonania potrącenia będą wymagalne i nieprzedawnione. Na dzień dzisiejszy Spółka nie jest w stanie jednoznacznie określić, czy i kiedy osiągnie zysk pozwalający na zwrot otrzymanych dopłat.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że dopłaty wnoszone do Spółki w trybie i na zasadach określonych w ustawie Kodeks spółek handlowych nie spowodują powstania u Wnioskodawcy przychodu podatkowego. Dopłaty te nie będą stanowiły przy tym przychodu niezależnie od okoliczności, czy w umowie spółki określono je jako dopłaty zwrotne, czy bezzwrotne, oprocentowane lub nieoprocentowane, bowiem ustawodawca nie przewiduje w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych ograniczeń w tym zakresie.

Podsumowując, w świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy dopłaty otrzymane przez Wnioskodawcę będą stanowiły dla niego przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.