Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.120.2020.2.JKU
z 23 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), uzupełnionym 19 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie później niż 30 czerwca 2020 r.,
• czy w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r. po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT,
• czy w stosunku do zaliczki na poczet dywidendy oraz dywidendy, które zostały wypłacone Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę odpowiednio w 2018 i w 2019 r., Spółka, jako płatnik, powinna była zastosować obniżoną stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wynikającą z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie później niż 30 czerwca 2020 r.,
• czy w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r. po spełnieniu warunków, o których mowa w art. art. 26 ust. 7a ustawy o CIT,
• czy w stosunku do zaliczki na poczet dywidendy oraz dywidendy, które zostały wypłacone Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę odpowiednio w 2018 i w 2019 r., Spółka, jako płatnik, powinna była zastosować obniżoną stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wynikającą z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego.
  
  

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.120.2020.1.JKU, wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 19 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest rezydentem polskim oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od całości swoich dochodów. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek oraz wynajmu nieruchomości. Aktualnie Spółka posiada budynek, który wynajmuje jednemu najemcy. Spółka posiada jednego wspólnika, tj. X GmbH (dalej: „Wspólnik” lub „Spółka Zarządzająca”), który posiada udziały w Spółce na rachunek funduszu inwestycyjnego. Wspólnik jest 100% wspólnikiem Spółki przez nieprzerwany okres przekraczający 2 lata.

Analizowanym we wniosku zdarzeniem przyszłym będzie wypłata dywidendy przez Wnioskodawcę, który będzie występował w tym przypadku w charakterze płatnika podatku u źródła. Wypłata dywidendy, jeśli spełnione zostaną warunki przewidujące możliwość jej wypłaty przewidziane w kodeksie spółek handlowych, ma nastąpić w 2020 roku. Na moment złożenia wniosku nie została jeszcze podjęta uchwała o wypłacie dywidendy i nie jest znany dzień dywidendy. Wypłata dywidendy może więc nastąpić zarówno w pierwszej połowie 2020 r. (do 30 czerwca 2020 r.) włącznie, jak i w drugiej, tj. w okresie od 1 lipca 2020 r. do 31 grudnia 2020 r.

W przypadku, gdy wypłata dywidendy miałaby nastąpić nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r. i wypłacana kwota dywidendy przekraczałaby 2.000.000 zł w roku podatkowym Spółki, to dla celów zastosowania obniżonej stawki wynikającej z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. nr 12 poz. 90; dalej: „UPO”), Spółka spełniłaby warunki, o których mowa w art. art. 26 ust. 7a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), tj. złożyła oświadczenie, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6 ustawy o CIT.
   
   

Analizowanym we wniosku stanem faktycznym jest wypłata dywidendy, która została dokonana w dniu 27 września 2019 r. w kwocie 4.060.334,97 zł z zysku z lat ubiegłych oraz wypłacona w grudniu 2018 r. zaliczka na poczet dywidendy w kwocie 4.515.000 zł. W obu przypadkach Spółka, działając w charakterze płatnika, pobrała podatek u źródła od wypłacanych dywidend w stawce 15% na podstawie art. 10 ust. 2 UPO. Spółka jako płatnik przed zastosowaniem obniżonej stawki podatku u źródła wynikającej z UPO uzyskała od Spółki Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu oraz od Funduszu ich certyfikaty rezydencji podatkowej w Niemczech.

Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT przy dokonywaniu wypłaty dywidendy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Wnioskodawca dochowuje i będzie dochowywał należytej staranności.

Specyfika prawna i podatkowa Spółki Zarządzającej na gruncie prawa niemieckiego.

Wspólnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa niemieckiego. Wspólnik jest spółką zarządzającą inwestycjami kapitałowymi (Kapitalverwaltungsgesellschaft, „KVG”) w rozumieniu niemieckiej Ustawy o inwestycjach kapitałowych (Kapitalanlagegesetzbuch, „KAGB”). Spółka Zarządzająca posiada siedzibę oraz zarząd na terenie Niemiec i uznawana jest za niemieckiego rezydenta podatkowego podlegającego opodatkowaniu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy), bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka Zarządzająca legitymuje się certyfikatem rezydencji wystawionym przez odpowiedni niemiecki organ skarbowy.

W ramach swojej działalności Spółka zarządza niemieckim otwartym funduszem inwestycyjnym inwestującym w nieruchomości (dalej: „Fundusz”), tj. niemieckim otwartym funduszem inwestycyjnym (Sondervermdgen), który stanowi wyodrębniony majątek bez osobowości prawnej. Wspólnik posiada udziały w Spółce we własnym imieniu, ale na rachunek Funduszu. Wynika to ze struktury organizacyjnej i formy prawnej Funduszu zdeterminowanej przepisami prawa niemieckiego.

Zgodnie z tymi regulacjami Spółka Zarządzająca w ramach swojej działalności odpowiedzialna jest za zarządzanie aktywami Funduszu, dysponowanie nimi i podejmowanie decyzji o ich sprzedaży, w tym spółek specjalnego przeznaczenia i uprawniona jest do dalszego inwestowania uzyskanych z tego tytułu wpływów.

Ponadto, wszelkie umowy są zawierane przez Spółkę Zarządzającą działającą we własnym imieniu, ale na rachunek Funduszu (formalnoprawnie stroną umów zawieranych przez Fundusz jest Spółka Zarządzająca Funduszem). W konsekwencji, z perspektywy prawnej zobowiązania wynikające z tych umów obciążają Spółkę Zarządzającą, jednak faktycznie są regulowane przez Fundusz.

Prawnym właścicielem majątku Funduszu, tj. przede wszystkim nieruchomości inwestycyjnych położonych w Niemczech oraz udziałów w Spółkach Celowych w Irlandii, Danii i Polsce jest Spółka Zarządzająca. Spółka Zarządzająca działa jako właściciel majątku we własnym imieniu, ale na rachunek Funduszu. Taka konstrukcja jest spowodowana specyficznymi regulacjami prawa niemieckiego dotyczącymi funduszy inwestycyjnych.

Spółka Zarządzająca posiada w Niemczech odpowiednie zasoby ludzkie, lokalowe (wynajmowane biura) i sprzętowe (sprzęt komputerowy i oprogramowanie, meble i materiały biurowe) potrzebne do świadczenia opisanych wyżej usług zarządzania Funduszem. Należy podkreślić, że w zakresie posiadana odpowiedniej liczby pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami Spółka Zarządzająca musi spełniać rygorystyczne wymogi nałożone na nią w tym zakresie przez regulacje zawarte w Ustawie o inwestycjach kapitałowych (Kapitalanlagegesetzbuch, „KAGB”) oraz podlega w tym zakresie nadzorowi Bundesanstalt fur Finanzdienstleistungsaufsicht (dalej: „BaFin”), który wydaje zezwolenia na podjęcie działalności w zakresie świadczenia usług finansowych oraz zarządzania funduszami.

Specyfika prawna i podatkowa Funduszu na gruncie prawa niemieckiego.

Fundusz ma status Alternatywnego Funduszu Inwestycyjnego (AIF) oraz spełnia wymogi prawne dla specjalnego funduszu inwestycyjnego (Spezial-Sondervermdgeri). Fundusz jest niemieckim otwartym funduszem inwestycyjnym, który emituje jednostki uczestnictwa na okaziciela, które podlegają rejestracji w rejestrze jednostek uczestnictwa dla celów podatkowych. Jednostki uczestnictwa mogą być przenoszone za zgodą Spółki Zarządzającej. Działalność Funduszu polega na gromadzeniu środków finansowych od inwestorów, które są następnie inwestowane na rynku nieruchomości. Fundusz prowadzi, m.in. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, działalność polegającą w głównej mierze na kupnie i sprzedaży nieruchomości oraz wynajmie powierzchni komercyjnej w posiadanych nieruchomościach, również za pośrednictwem spółek specjalnego przeznaczenia (spółek celowych) z siedzibą w Polsce.

Fundusz zorganizowany jest jako instytucja wspólnego inwestowania, stosownie do ww. regulacji prawa niemieckiego. Fundusz został utworzony w formie umowy jako odrębny majątek powierniczy (Sondervermógeri) i nie posiada osobowości prawnej, a we wszystkich czynnościach prawnych działa poprzez Spółkę. Spółkę i Fundusz charakteryzuje wyodrębnienie organizacyjne i finansowe. W związku z tym, wszystkie aktywa przypisane do Funduszu, mimo że stanowią formalnoprawnie własność Spółki Zarządzającej, są odrębne od aktywów Spółki Zarządzającej, a Spółka Zarządzająca posiada je we własnym imieniu, ale na rachunek Funduszu.

Fundusz stanowi odrębną masę majątkową, którą na rachunek Funduszu zarządza Spółka Zarządzająca. W konsekwencji Spółka Zarządzająca nie wykazuje w swoich sprawozdaniach finansowych aktywów Funduszu, jak również przychodów uzyskanych i kosztów poniesionych w związku z inwestycjami dokonanymi na rzecz Funduszu, kwoty te są ujawniane w danych finansowych Funduszu.

W Niemczech Spółka Zarządzająca i Fundusz podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. A zatem analogicznie jak Spółka Zarządzająca, Fundusz jest niemieckim rezydentem podatkowym i legitymuje się uzyskanym od niemieckiego organu skarbowego certyfikatem rezydencji podatkowej w Niemczech.

Inwestorzy.

Inwestorami Funduszu są podmioty posiadające jednostki uczestnictwa w Funduszu (dalej: „Inwestorzy”). Składniki majątku Funduszu nie są bezpośrednio przyporządkowane do Inwestorów. Inwestorzy mają natomiast prawo do udziału w zyskach Funduszu, jednak decyzje o wypłacie zysku podejmuje Spółka Zarządzająca. Z perspektywy podatkowej Fundusz jest co do zasady opodatkowany od dochodu realizowanego z posiadanych inwestycji. Jednakże, pod pewnymi warunkami, dochód może być alokowany do Inwestorów, bez względu na to, czy został do nich wypłacony, czy nie.

Inwestorom nie przysługują żadne prawa o charakterze majątkowym w stosunku do aktywów, w które inwestuje Fundusz. W szczególności inwestorzy w żaden sposób nie mogą rościć sobie praw do udziałów spółek celowych Funduszu.

Relacja łącząca Fundusz z Inwestorami stanowi typowy stosunek zobowiązaniowy, który w żadnym wypadku nie może być pojmowany analogicznie do praw wspólników spółek osobowych lub udziałowców spółek kapitałowych.

Inwestorzy nie będą uprawnieni do dywidendy wypłacanej przez Spółkę, ponieważ nie będą bezpośrednimi udziałowcami Spółki. Tym samym, nie będą posiadać bezpośrednich praw do przychodów pochodzących z Polski, lecz jedynie do wyniku finansowego niemieckiego Funduszu, powstającego po odjęciu zaistniałych na poziomie Funduszu kosztów opłat, na podstawie posiadanych jednostek uczestnictwa.

Jest to zgodne z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, w świetle którego podmiotem uprawnionym do dywidend jest podmiot, którego prawo do korzystania z dywidendy nie jest ograniczone umownym bądź prawnym zobowiązaniem do przekazania otrzymanej płatności innemu podmiotowi. Ponadto, w Komentarzu wskazano, że zobowiązania do przekazania płatności innemu podmiotowi, z powodu którego jej odbiorca nie jest uznawany za rzeczywistego właściciela, nie stanowi obowiązek dystrybucji dochodów do inwestorów m.in. przez instytucje wspólnego inwestowania. Dodatkowo, co istotne, w Komentarzu zostało wprost wskazane, że inwestujący w instytucje wspólnego inwestowania nie powinni być uznawani za rzeczywistych właścicieli dochodów tych instytucji (w tym dochodów z dywidend), jeśli to organ zarządzający taką instytucją sprawuje faktyczny zarząd nad majątkiem, który generuje taki dochód.

Dywidendy.

Fundusz otrzymuje środki finansowe m.in. w postaci dywidend wypłacanych przez Spółkę. Prawnym właścicielem dywidend jest Spółka Zarządzająca (będąca w świetle prawa udziałowcem Spółki), jednak ekonomicznym beneficjentem dywidend jest Fundusz. Oznacza to, że wypłaty dywidend są dokonywane na konto bankowe należące do Funduszu, jednak to Spółka Zarządzająca faktycznie dysponuje masą majątkową Funduszu, w tym otrzymanymi dywidendami. Środki pieniężne otrzymywane przez Fundusz mogą być dystrybuowane do Inwestorów. Decyzję o wypłacie środków z Funduszu (w tym środków otrzymanych z tytułu wypłaconych przez spółki celowe dywidend) podejmuje każdorazowo Spółka Zarządzająca mając na względzie m.in. konieczność zapewnienia płynności finansowej Funduszu. Dokonuje tego po konsultacji z członkami rady doradczej Funduszu.

Osoba uprawniona do dywidend na gruncie UPO.

Pojęcie „osoby uprawnionej”, użyte w art. 10 ust. 2 UPO, nie zostało w niej zdefiniowane. Jest to odpowiednik terminu rzeczywisty właściciel (ang. „beneficial owner”).

Aby ustalić zakres znaczeniowy pojęcia „osoby uprawnionej” na gruncie UPO należy sięgnąć do tekstu Konwencji Modelowej OECD stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i na brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Zgodnie z brzmieniem Komentarza do Konwencji Modelowej OECD przez osobę uprawnioną/rzeczywistego właściciela należy rozumieć podmiot, który otrzymuje należność/płatność dla własnej korzyści i nie jest zobligowany prawnie, umownie ani faktycznie do przekazania otrzymanej płatności do innego podmiotu. Komentarz do Konwencji opublikowany przez OECD wprost wyłącza możliwość uznania za osobę uprawnioną podmiotów działających w charakterze przedstawicieli, agentów, czy też powierników innych osób. Osobą uprawnioną jest zatem osoba posiadająca nie tylko formalnie tytuł prawny do danej płatności, lecz również będąca jej właścicielem w sensie ekonomicznym.

Zgodnie z Projektem objaśnień podatkowych „Zasady poboru podatku u źródła” z 19 czerwca 2019 r. nawiązującym do zmienionej z dniem 1 stycznia 2019 r. definicji „rzeczywistego właściciela”: „W porównaniu z definicją rzeczywistego właściciela obowiązującą do końca 2018 r. (w ustawie o CIT) doprecyzowane zostało znaczenie określenia „otrzymanie [należności] dla własnej korzyści” (które przejawia się w m.in. możliwości samodzielnego decydowania o jej przeznaczeniu i ponoszeniu ryzyka ekonomicznego związanego z utratą tej należności lub jej części), a także odzwierciedlony został warunek prowadzenia przez rzeczywistego właściciela rzeczywistej działalności gospodarczej, jeżeli należności uzyskiwane są w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przepis art. 24a ust. 18 ustawy o CIT stosuje się odpowiednio).

W konsekwencji, uściślone w definicji rzeczywistego właściciela przesłanki, tj.:

i. ponoszenie ryzyka ekonomicznego związanego ze stratą lub utratą wartości danej należności oraz

ii. możliwość samodzielnego decydowania o przeznaczeniu otrzymanej należności

iii. prowadzenie rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju siedziby,

pozwalają płatnikowi dokonującemu wypłat należności na właściwą ocenę statusu odbiorcy należności. Przesłanki te wskazują bowiem płatnikowi według jakich kryteriów dokonywać ma weryfikacji statusu odbiorcy należności jako rzeczywistego właściciela. Wskazują one zaś wyraźnie na konieczność uwzględniania czynników o charakterze faktycznym, a nie tylko prawnym (formalnym).”

W analizowanym przypadku przyznanie statusu osoby uprawnionej należy rozpatrywać w kontekście formy prawno-organizacyjnej instytucji zbiorowego inwestowania na gruncie prawa niemieckiego, zgodnie z którym nierozłączny charakter Funduszu i Spółki Zarządzającej implikuje konieczność uznania za beneficjenta wszelkich świadczeń, zarówno Funduszu, jak i Spółki Zarządzającej, a w konsekwencji Spółki Zarządzającej w zakresie, w jakim działa ona na rzecz Funduszu.

Spółka Zarządzająca jest bowiem właścicielem prawnym i formalnym otrzymywanej dywidendy, albowiem, to ona jest właścicielem udziałów widniejącym w rejestrze przedsiębiorców KRS, prowadzi rzeczywistą działalność w kraju siedziby oraz ma de facto możliwość samodzielnego decydowania o przeznaczeniu otrzymywanej dywidendy (podejmuje decyzje o wypłacie zysku do Inwestorów po konsultacji z radą doradczą Funduszu). Fundusz natomiast jest właścicielem ekonomicznym dywidendy, ponieważ Spółka Zarządzająca otrzymuje ją na rachunek Funduszu, którym zarządza. Dywidenda wpływa bezpośrednio na konto bankowe Funduszu, a środki z niej pochodzące są prezentowane jako część aktywów (masy majątkowej) Funduszu, nie Spółki Zarządzającej. Ryzyko ekonomiczne związane ze stratą lub utratą wartości dywidendy ponosi w tym przypadku Fundusz i Spółka Zarządzająca.

W istniejącym przypadku osobą uprawnioną do dywidend jest zatem Spółka Zarządzająca w zakresie, w jakim działa ona na rzecz Funduszu.

Uznanie bowiem, że żaden z tych podmiotów z osobna nie jest osobą upoważnioną prowadziłoby do sytuacji, w której nie istniałby podmiot będący rzeczywistym właścicielem dywidendy, co stanowiłoby przykład wykładni ad absurdum, która uniemożliwiałaby skorzystanie z preferencji przyznanych przez UPO, mimo spełniania warunków w niej przewidzianych.

Jest to pogląd ugruntowany w polskim orzecznictwie i linii interpretacyjnej organów podatkowych, zgodnie z którym w świetle polskich przepisów o podatkach dochodowych, w przypadku niemieckich instytucji wspólnego inwestowania za podatnika uznawana jest spółka zarządzająca funduszem, ale w zakresie w jakim reprezentuje ona fundusz. Tytułem przykładu wskazać można linię orzeczniczą prezentowaną m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2015 r. w sprawie sygn. akt II FSK 2153/13 oraz II FSK 2280/13, z 29 września 2015 r. sygn. akt II FSK 1638/15 oraz II FSK 85/15, z 10 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 2543/13, a także Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 maja 2015 r. III SA/Wa 3847/14), należy przyjąć, że w przypadku niemieckich funduszy inwestycyjnych będących wyodrębnionym zbiorem aktywów (nieposiadających osobowości prawnej, zdolności prawnej, zdolności do czynności prawnych, struktury organizacyjnej...), których zarządcą, zastępcą pośrednim (i cywilnoprawnym właścicielem tych aktywów) jest spółka zarządzająca, status podatnika podatku dochodowego należy przypisać spółce zarządzającej. Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 5 kwietnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.42.2019.2.BG oraz Znak: 0111-KDIB1-2.4010.46.2019.2.BG czy też z 8 sierpnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.239.2018.1.AJ.

Stanowisko to podzielił również WSA w Warszawie w wyroku o sygn. III SA/Wa 1056/14, w którym czytamy: „Trzeba zauważyć, iż ustawodawca wśród warunków postawionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a-f u.p.d.p. nie przewidział warunku w myśl, którego instytucja wspólnego inwestowania ma być podmiotem prawa, który nie może funkcjonować, jako połączenie osoby prawnej i funduszu będącego wyodrębnioną masą majątkową niebędącą osobą prawną ani też jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Należy to uznać za przejaw działalności racjonalnego ustawodawcy, który uznał, iż wobec różnic w ramach prawno-organizacyjnych funkcjonowania funduszy inwestycyjnych w państwach UE/EOG - kwestia odrębności prawnej instytucji wspólnego inwestowania oraz podmiotu zarządzającego (jak jest to przyjęte w konstrukcji polskiego funduszu inwestycyjnego) nie ma decydującego znaczenia dla porównywalności funduszu polskiego i zagranicznego. Pod względem tejże porównywalności decydujące znaczenie mają bowiem warunki wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.p. Sąd, mając na uwadze powyższe konstatacje uznał, że zaprezentowane w sprawie stanowisko DIS według, którego skarżącą Spółka i Fundusze na gruncie przepisów u.p.d.p. należy traktować, jako różne podmioty w istocie prowadzi do naruszenia zasad ustanowionych przez art. 4 ust 3 TUE i art. 63 ust 1 TFUE oraz naruszenia art. 91 ust. 3 Konstytucji RP (...)”

A zatem, jak zostało wyżej wyjaśnione, analogicznie jak na gruncie ustawy o CIT, tak na gruncie UPO nierozłączny charakter organizacyjno-prawny Funduszu i Spółki Zarządzającej w prawie niemieckim powoduje, że oba te podmioty należy rozpatrywać łącznie.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego, biorąc pod uwagę fakt, że:

• Fundusz stanowi instytucję wspólnego inwestowania, która nie posiada osobowości prawnej i stanowi odrębną masę majątkową, odrębny majątek powierniczy (Sondervermógeń) i w związku z tym wszystkie aktywa przypisane do Funduszu stanowią formalno-prawnie własność Spółki Zarządzającej;
• masą majątkową (majątkiem) Funduszu na rachunek Funduszu zarządza Spółka Zarządzająca, która również decyduje o dalszej dystrybucji dochodów Funduszu;
• udziały w Spółce posiada Spółka Zarządzająca we własnym imieniu, lecz na rachunek Funduszu, przez co podmiotem uprawnionym do dywidendy sensu stricto jest Spółka Zarządzająca, gdyż to ona jest prawnym właścicielem udziałów w Spółce, co znajduje potwierdzenie w zapisach znajdujących się w rejestrze przedsiębiorców KRS;
• postanowienia UPO nie ograniczają możliwości uznania za „osobę upoważnioną” podmiotu prawa, który funkcjonuje jako połączenie osoby prawnej i funduszu będącego wyodrębnioną masą majątkową niebędącą osobą prawną ani też jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej;

-to Spółka Zarządzająca w zakresie, w jakim reprezentuje Fundusz, jest uznawana za rzeczywistego właściciela otrzymywanych od Spółki dywidend.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że przedmiotem wniosku nie jest potwierdzenie statusu Spółki Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu jako rzeczywistego właściciela przychodu z dywidendy osiąganego w Polsce, a jedynie potwierdzenie, że Wnioskodawca dla prawidłowego wypełnienia obowiązków płatnika powinien rozpatrywać zasady opodatkowania przychodów/dochodów z dywidendy osiąganych przez Spółkę Zarządzająca działającą na rzecz Funduszu w związku z posiadaniem udziałów we Wnioskodawcy w odniesieniu do traktowanych łącznie: Funduszu (nieposiadającego osobowości prawnej) i Spółki (która nim zarządza i prowadzi jego sprawy we wskazany powyżej sposób, wynikający ze specyficznych regulacji prawa niemieckiego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. nr 12 poz. 90; dalej: „UPO”), dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie później niż 30.06.2020 r.?
2. Czy w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie wcześniej niż 01.07.2020 r. po spełnieniu warunków, o których mowa w art. art. 26 ust. 7a ustawy o CIT?
3. Czy w stosunku do zaliczki na poczet dywidendy oraz dywidendy, które zostały wypłacone Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę odpowiednio w 2018 i w 2019 r., Spółka, jako płatnik, powinna była zastosować obniżoną stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wynikającą z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy;

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, w stosunku do dywidend wypłacanych przez Spółkę Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu Spółka pełniąc obowiązki płatnika polegające na obliczeniu, pobraniu i odprowadzeniu w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z UPO jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie później niż 30 czerwca 2020 r.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. nr 12 poz. 90; dalej: „UPO”), dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r., po spełnieniu warunków, o których mowa w art. art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

Ad.3.

Zdaniem Spółki, w stosunku do zaliczki na poczet dywidendy oraz dywidendy, które zostały wypłacone Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę odpowiednio w 2018 i w 2019 r., Spółka, jako płatnik, powinna była zastosować obniżoną stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wynikającą z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6. niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
   
   

Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 5 ustaw o CIT, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 22 ust. ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Niemniej jednak, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do ww. przychodów możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka Zarządzająca działająca na rzecz i na rachunek Funduszu spełnia kryteria uznania jej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w wyżej wymienionych art. 3 ust 2 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o CIT w zakresie w jakim Spółka Zarządzająca działa na rzecz i na rachunek Funduszu, w związku z czym zasady opodatkowania przychodów/dochodów Spółki należy rozpatrywać w odniesieniu do traktowanych łącznie: Funduszu (nieposiadjącego osobowości prawnej) i Spółki Zarządzającej (która nim zarządza i prowadzi jego sprawy we wskazany powyżej sposób, wynikający ze specyficznych regulacji prawa niemieckiego). Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.377.2019.2.AJ z 4 listopada 2019 r.

Zgodnie z art. 26 ust. l ustawy o CIT płatnicy dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązani pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Natomiast, w świetle art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust 1, płatnicy zobowiązani są pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

1. z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le;
2. bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
   
   

Art. 26 ust. 2g ustawy o CIT stanowi, że w przypadku należności, o których mowa w art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki, jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1 płatnicy dokonujący wypłat tych należności mogą zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.

Na podstawie art. 26 ust. 7a przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.
   
   

7b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika.

7c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa się najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2020 r. weszło w życie rozporządzenie (Dz.U. z 2019 r. poz. 2528. z późn. zm.), zmieniające rozporządzenie (Dz. U. z 2018 r. poz. 2545 oraz z 2019 r. poz. 1203) na podstawie którego zgodnie z § 4 wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2020 r. wypłat należności:

1. innych niż określone w § 2 ust. 1 pkt 7 - 9 na rzecz podatników, o których mowa w § 2 ust. 2, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;
2. z tytułu dywidend i innych przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.
   
   

Przepisy § 2-4 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższe oznacza dla Spółki, że dokonując wypłaty dywidendy w 2020 r., ale nie później niż 30 czerwca 2020 r. dla celów skorzystania z obniżonej 5% stawki podatku u źródła przewidzianej w UPO, nie ma znaczenia, czy wysokość wypłaconej dywidendy do Spółki Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu, przekroczy łącznie 2.000.000 zł, bowiem do 30 czerwca 2020 r. kwota wypłaconej dywidendy nie będzie determinować konieczności spełnienia dodatkowego warunku, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, tj. złożenia oświadczenia, że:

1. posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2. po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.
   
   

Natomiast w przypadku, gdy Spółka dokona wypłaty dywidendy, której wysokość przekroczy 2.000.000 zł w roku podatkowym Spółki i wypłata będzie mieć miejsce w okresie od 1 lipca 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., wówczas Spółka dla celów skorzystania z obniżonej 5% stawki podatku u źródła przewidzianej w UPO będzie zobowiązana złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

W stanie prawnym obowiązującym na moment złożenia niniejszego wniosku nie ma bowiem możliwości uzyskania przez Spółkę opinii o stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b do zastosowania obniżonej stawki 5% przewidzianej z UPO.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 UPO dywidendy wypłacane przez polski podmiot do niemieckiego wspólnika mogą być opodatkowane w Polsce, jednak jeśli osoba uprawniona do dywidendy ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Niemczech, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,
2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.
   
   

Oznacza to, że stawka 5% będzie mieć zastosowanie do dywidend wypłacanych przez Spółkę do Funduszu działającego przez Spółkę Zarządzającą, jeżeli następujące warunki są spełnione:

1. podmiotem wypłacającym dywidendę jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego w Polsce posiadająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
2. osobą uprawnioną do dywidend jest spółka inna niż osobowa podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tj. posiada niemiecką rezydencję podatkową),
3. podmiot uprawniony do dywidend posiada co najmniej 10% udziałów w Spółce.
   
   

A zatem warunki, jakie muszą zostać spełnione na gruncie UPO dla zastosowania stawki 5% podatku u źródła do dywidend można uznać za spełnione, zarówno w grudniu 2018 r. w zakresie wypłaty zaliczki na poczet dywidendy, dla wypłaty dywidendy we wrześniu 2019 r. oraz w zakresie wypłaty dywidendy w 2020 r.:

Warunek 1.

Warunek nr 1 należy uznać za spełniony, gdyż jak wskazano w stanie faktycznym Spółka działa w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski.

Warunek 2.

Warunek 2 należy uznać za spełniony, albowiem Spółka Zarządzająca jako osoba uprawniona w zakresie w jakim reprezentuje Fundusz, podlega w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tj. posiada niemiecką rezydencję podatkową).

Warunek 3.

Warunek nr 3 również można uznać za spełniony, z uwagi na to, że Spółka Zarządzająca posiada 100% udziałów w Spółce, a udziały te są posiadane na rachunek Funduszu.

Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na to, że Fundusz nie może funkcjonować w sposób samodzielny, ponieważ jest on konstrukcją prawną nierozłącznie związaną ze Spółką Zarządzającą, to za podmiot uzyskujący przychód (dochód) w odniesieniu do dywidend uzyskanych w związku z działaniem przez Spółkę Zarządzającą na rzecz oraz na rachunek Funduszu, należy uznać Spółkę Zarządzającą, w zakresie, w jakim działa na rzecz i na rachunek Funduszu.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka Zarządzająca działająca na rzecz i rachunek Funduszu spełnia kryteria uznania jej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w świetle ustawy o CIT, w zakresie, w jakim działa na rzecz i na rachunek Funduszu, w związku z tym zasady opodatkowania przychodów / dochodów Spółki Zarządzającej należy rozpatrywać w odniesieniu do traktowanych łącznie: Funduszu (nieposiadjącego osobowości prawnej) i Spółki Zarządzającej (która nim zarządza i prowadzi jego sprawy we wskazany powyżej sposób, wynikający ze specyficznych regulacji prawa niemieckiego).

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Znak: 0114-KDIP2- 1.4010.377.2019.2.AJ z 4 listopada 2019 r.

Podobnie w interpretacji indywidualnej Znak: 0111-KDIB1-2.4010.46.2019.2.BG, z 5 kwietnia 2019 r. Dyrektor KIS potwierdził: „Organ podatkowy uwzględniając ww. linię orzeczniczą sądów administracyjnych, w przypadku niemieckich instytucji wspólnego inwestowania, traktuje jako podatnika podatku dochodowego podmiot zarządzający funduszem, ale w zakresie, w jakim reprezentuje on Fundusz.”

Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w stosunku do dywidend wypłacanych przez Spółkę zastosowanie będzie miała obniżona stawka podatku u źródła w wysokości 5% wynikająca z UPO, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie później niż 30 czerwca 2020 r. albowiem:

1. Wnioskodawca jest podmiotem wypłacającym dywidendę, który jest spółką będącą podatnikiem podatku dochodowego w Polsce posiadająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
2. Spółka Zarządzająca jest spółką inna niż osobowa podlegająca w Niemczech opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tj. posiada niemiecką rezydencję podatkową), a ponadto Spółka Zarządzająca w zakresie, w jakim działa na rzecz Funduszu jako podmiot uprawniony do dywidend ma możliwość decydowania o przeznaczeniu otrzymanej dywidendy, prowadzi rzeczywistą działalności gospodarczą w kraju siedziby (w Niemczech) polegającą na zarządzaniu aktywami Funduszu i posiada do tego adekwatne zasoby kadrowe, lokalowe oraz wyposażenie, a łącznie z Funduszem ponosi ryzyko ekonomiczne związanego ze stratą lub utratą wartości dywidendy,
3. podmiot uprawniony do dywidend (Spółka działająca na rzecz Funduszu) jest formalnoprawnym właścicielem, co najmniej 10% udziałów w Spółce, a Fundusz jest ich właścicielem w sensie ekonomicznym.
   
   

Ponadto z dniem 1 stycznia 2020 r. weszło w życie rozporządzenie (Dz.U. z 2019 r. poz. 2528 z późn. zm.), zmieniające rozporządzenie (Dz. U. z 2018 r. poz. 2545 oraz z 2019 r. poz. 1203) na podstawie którego zgodnie z § 4 wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku dokonywanych do dnia 30 czerwca 2020 r. do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

Zdaniem Spółki, w stosunku do dywidend wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę, Spółka - jako płatnik - będzie uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła w wysokości 5% wynikającej z UPO, jeśli wypłata dywidendy zostanie dokonana w 2020 r., ale nie wcześniej niż 1 lipca 2020 r., po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT, w przypadku gdy łączna wysokości dywidendy wypłacana przez Spółkę na rzecz tego samego podatnika, tj. wypłacanych Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przekroczy łącznie 2.000.000 zł w roku podatkowym Spółki.

Podsumowanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

Zdaniem Spółki, w stosunku do zaliczki na poczet dywidendy oraz dywidendy, które zostały wypłacone Spółce Zarządzającej działającej na rzecz Funduszu przez Spółkę odpowiednio w 2018 i w 2019 r., Spółka, jako płatnik, powinna była zastosować obniżoną stawkę podatku u źródła w wysokości 5% wynikającą z UPO, dokonując obliczenia, pobrania i odprowadzenia w wyznaczonym terminie podatku u źródła na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.