Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-720/12/KB
z 12 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. Biura 11 czerwca 2012r.), uzupełnionym w dniu 23 sierpnia 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne z rachunku bankowego spółki cywilnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2012r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne z rachunku bankowego spółki cywilnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 08 sierpnia 2012r. Znak: IBPBI/1/415-720/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 23 sierpnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010 roku Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą jedynie w ramach spółki cywilnej. W związku z tym, że nie prowadził indywidualnej działalności, nie mógł założyć firmowego konta bankowego na własną firmę, więc korzystając z konta firmowego spółki opłacał składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Zapłacone składki, zgodnie z obowiązującymi przepisami, odliczył w zeznaniu rocznym PIT-36 za 2010 rok. Po złożeniu zeznania, Wnioskodawca został wezwany do urzędu skarbowego na czynności sprawdzające, w trakcie których zakwestionowano zapłacenie z konta firmowego składek ZUS, stwierdzając, iż niepodlegają one odliczeniu. Wnioskodawca poprawił zeznanie, w wyniku czego otrzymał
odpowiednio mniejszy zwrot podatku.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 21 sierpnia 2012r., wskazano m.in., iż:

• w 2010r. Wnioskodawca rozliczał dochody z prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych,
• w 2010r. odprowadzał miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, prowadziła w 2010r. podatkową księgę przychodów i rozchodów,
• składki na ubezpieczenie społeczne wspólników nie były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej,
• w świetle przepisów ZUS-owskich, które narzucają osobie prowadzącej działalność gospodarczą obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, wspólnik spółki cywilnej jest osobnym płatnikiem składek ZUS z racji tego, że może działać w kilku spółkach lub prowadzić dodatkowo indywidualną działalność gospodarczą, a z każdego rodzaju działalności powstaje odpowiedni obowiązek w opłacaniu składek ZUS. Ten sposób ujęcia w przepisach ZUS powstał po wprowadzeniu zamian, przed którymi wspólnicy mieli wybór – mogli opłacać składki sami, jako odrębni płatnicy, lub razem z pracownikami spółki cywilnej z oznaczeniem płatnika – spółki cywilnej. Wnioskodawca wskazał, że wprowadzenie tych zmian miało za zadanie uprościć rozliczenia osoby, która ma kilka spółek i wpłaca składki przy udziale kilku płatników. Nie ma natomiast nigdzie w ww. przepisach określenia sposobu opłacania składek, czyli jak składki mają być zapłacone (w znaczeniu skąd, w jaki sposób, z jakiego konta) – ważne jest aby zostały one prawidłowo oznaczone, by mogły być przypisane do prawidłowego płatnika. Muszą być także zapłacone przelewem bankowym, ponieważ ZUS nie przyjmuje wpłat gotówkowych. Są to wszystkie ograniczenia, wynikające z przepisów ZUS-owskich w sprawie sposobu opłacania składek. Nie jest ważne dla ZUS, czy składka wpłynie z konta innej osoby (przyczyną przesłania przelewu z obcego konta może być np. nagły wyjazd, który uniemożliwia skorzystanie z bakowości elektronicznej w celu terminowego opłacenia składek lub nie posiadania bankowości elektronicznej i brak możliwości złożenia papierowej wersji przelewu w godzinach urzędowania banku). Ważne jest natomiast dla ZUS prawidłowe oznaczenie wpłaty na przelewie. Nie można mówić o innych przepisach, które zobowiązują Wnioskodawcę osobiście do opłacania składek. Wspólnik spółki cywilnej jest odrębnym płatnikiem składek ZUS i spółka cywilna jest odrębnym płatnikiem składek ZUS, jeśli zatrudnia pracowników i jako odrębni płatnicy, mają obowiązek zapłaty składek ZUS. Obowiązek ten należy rozumieć w ten sposób, że ww. płatnicy mają podjąć takie działania, aby na ich indywidualnych kontach rozliczeniowych ZUS znalazły się takie środki pieniężne, które pokryją zobowiązanie wynikające z deklaracji rozliczeniowych za dany miesiąc. Wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej, ma obowiązek zapłaty składek ZUS za siebie, a czy wykorzysta do zrealizowania tego obowiązku swoje prywatne konto bankowe, konto bankowe spółki cywilnej, konto pocztowe, czy konto bankowe kolegi, nie jest uregulowane żadnymi przepisami, ponieważ takie przepisy wkraczałyby w sferę prywatną człowieka i byłyby zbyt szczegółowe. Przy czym, należy pominąć sytuację, kiedy to ktoś reguluje składki za Wnioskodawcę, czyli powstaje nieodpłatne świadczenie (ww. koledze, zaraz zwracane są środki za przesłane w imieniu Wnioskodawcy składki, np. gotówką),
• zapłata składek ZUS z konta spółki cywilnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, spowodowała wygaśnięcie Jego zobowiązania wobec ZUS z tytułu tych składek,
• fakt zapłaty ww. składek jest niepodważalny, nie może wystąpić bowiem stacja, w której, w zależności od tego, jaki dokument potwierdzający bezsporne zapłacenie składek otrzyma urzędnik w trakcie czynności sprawdzających, raz składki będą podlegały odliczeniu, a raz nie będą podlegały odliczeniu. W przypadku Wnioskodawcy taka sytuacja miała miejsce – Jego żona, będąca wspólnikiem innej spółki cywilnej, przedstawiła dokument wydany przez ZUS na potwierdzenie zapłaty składek (w takim dokumencie nie ma wskazanego konta, z którego składki były płacone, a jedynie fakt wpływu składek w danym dniu za konkretnego płatnika) i ten dokument został przyjęty w trakcie czynności sprawdzających, zaś składki Wnioskodawcy, udokumentowane wyciągami bankowymi z konta spółki cywilnej, zostały podważone. W obu przypadkach składki były płacone z kont spółek cywilnych. Działania takie podważają wiarygodność urzędów i należy sądzić, że wiążą się z nadinterpretacją przepisów,
• poprawność złożonego przez Wnioskodawcę zeznania podatkowego za 2010 rok i odliczenia składek ZUS nie była przedmiotem postępowania podatkowego, bądź kontrolnego prowadzonego przez upoważniony organ podatkowy. Wnioskodawca został wezwany na czynności sprawdzające i gdy zakwestionowane zostały zapłacone przez Niego składki ZUS, złożył korektę zeznania. Sprawa została rozstrzygnięta bez wydania decyzji lub postanowienia.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podlegają odliczeniu w rozliczeniu podatku dochodowego wspólników spółki cywilnej składki ZUS zapłacone za wspólników tej spółki z konta firmowego spółki w przypadku gdy osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki cywilnej nie prowadzi innej działalności (jedynie w ramach spółki cywilnej), w związku z czym nie posada innego konta bankowego oprócz osobistego?

Zdaniem Wnioskodawcy, składki ZUS płacone z konta firmowego spółki cywilne za wspólników podlegają odliczeniu w zeznaniu rocznym podatku i w tracie roku od wyliczonych zaliczek na podatek dochodowy. Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, wspólnicy spółki cywilnej rozliczają się z urzędem skarbowym z podatku dochodowego, jako osoby fizyczne. Cały majątek spółki jest ich własnością (w odpowiednim stosunku, który wynika z zapisów w umowie spółki), w tym również pieniądze na rachunku bankowym. W przypadku prowadzenia przez spółkę podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nigdzie w dokumentach spółki nie ma potwierdzenia pobierania gotówki przez wspólników, a przynajmniej żaden przepis nie narzuca konieczności sporządzania dokumentów, które obrazowałyby jak wspólnicy się między sobą rozliczają. Oczywiście, każdy ze wspólników dba o odpowiednie rozliczenie z drugim wspólnikiem, lecz to od ich uzgodnień zależy, jak te rozliczenia wyglądają – czy każdy pobiera gotówkę z banku i w jakiej wysokości, czy dzielą zysk co miesiąc, czy na koniec roku a pobierają sobie pieniądze co miesiąc wg uzgodnionych zasad. Żaden przepis podatkowy nie reguluje sposobu rozliczeń wspólników spółki cywilnej. Nie ma też obowiązku wpłacania wszystkich przychodów spółki na rachunek bankowy (część zapłat spółka otrzymuje gotówką), nie można więc prześledzić na podstawie zdarzeń na koncie bankowym, jak wspólnicy dzielili przychody i zyski ze spółki, które są jednocześnie ich przychodami. Spółka cywilna jest jedynie podatnikiem podatku VAT, ale również w sytuacji, gdyby spółka zalegała z zapłatami tego podatku wobec urzędu skarbowego, urząd będzie wysuwał roszczenia wobec wspólników nie zastanawiając się, który wspólnik wziął więcej ze spółki (i do tego będzie wysuwał roszczenia), a który mniej. Skoro nie ma obowiązku prowadzenia dokumentacji rozliczeń wspólników, nie można też zakwestionować zapłaty składek ZUS przez wspólnika spółki z jej konta, ponieważ może właśnie tak miały wyglądać ich rozliczenia, tak właśnie uzgodniono sposób podziału zasobów spółki. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w całej literaturze podatkowo – ekonomicznej prezentowany jest sposób rozliczeń ze wspólnikami spółek osobowych, które zobowiązane są do prowadzenia ksiąg handlowych, zalecający księgowanie płaconych z konta firmowego spółki składek ZUS na konto „Pozostałe rozrachunki – rozliczenia ze wspólnikami” i na takim koncie składki te widoczne są, jako pobrania wspólników, które nie są w żaden sposób zabronione i traktowane tak samo jak pogranie gotówki. Jeśli więc wspólnik może pobrać z konta bankowego spółki gotówkę i nikt takiego prawa nie kwestionuje, może też zapłacić z tego konta swoje składki ZUS i nikt nie powinien podważać faktu ich zapłacenia przez wspólnika spółki cywilnej. Wnioskodawca wskazał także, iż bank poinformował Go, że konta osobiste nie służy do wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wręcz nie mogą być do tego wykorzystywane, o czym mówi regulamin rachunku. Wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność tylko w ramach spółki cywilnej, nie posiadał innego konta bankowego oprócz osobistego. Nie mógł więc zapłacić składek ZUS inaczej, niż z konta firmowego spółki, ponieważ bank odmawiał wysyłania przelewów do ZUS z konta osobistego. Nie istniał więc inny sposób regulowania składek ZUS, nie można więc podważać faktu ich zapłaty. Fakt zapłaty składek jest bezsporny, Wnioskodawca przedstawił urzędnikowi urzędu skarbowego potwierdzenia przelewów. Jeżeli Wnioskodawcy odmówiono możliwości ich odliczenia, to kto będzie mógł je odliczyć? Zdaniem Wnioskodawcy, urząd skarbowy niesłusznie zakwestionował odliczenie w rozliczeniu podatku dochodowego zapłaconych składek ZUS z konta firmowego spółki cywilnej. Uważa, że składki ZUS płacone z konta firmowego spółki cywilnej za wspólników podlegają odliczeniu w zeznaniu rocznym podatku dochodowego i w trakcie roku od wyliczonych zaliczek na podatek dochodowy.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• artykuł z pisma „Ubezpieczenia i Prawo Pracy” nr 1 (nr kolejny 307) z dnia 01 stycznia 2012r., dot. odpowiedzialności wspólników spółki cywilnej za zobowiązania wynikające ze składek ZUS,
• artykuł z „Biuletynu Informacyjnego dla Służb Ekonomiczno – Finansowych” nr 29 (nr kolejny 748) dnia 10 października 2011r., dot. sposobu ewidencjonowania składek ZUS wspólników spółek osobowych w księgach rachunkowych,
• fragment regulaminu rachunku bankowego.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż spółka cywilna jest instytucją prawa cywilnego, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm. – określanego w dalszej części skrótem „K.c”.). Zgodnie z art. 860 § 1 K.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Stosownie do art. 861 § 1 k.c., wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. W myśl art. 862 k.c., regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy, w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 k.c.). Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach (art. 867 § 1 K.c.). Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Choć samodzielnie każdy ze wspólników nie może dysponować swoim udziałem w tym majątku, to mają oni prawo do udziału w korzyściach uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości określonej w umowie spółki.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2010r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących, odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (…) (art. 26 ust. 7 ww. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powyższego wynika, iż podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą (także w formie spółek osobowych, w tym spółek cywilnych) mają możliwość wyboru, czy składki, opłacane przez nich na własne ubezpieczenie społeczne, będą zaliczać na bieżąco do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności, czy też odliczać od dochodu w składanym zeznaniu podatkowym, uwzględniając jednocześnie ich wysokość przy ustalaniu zaliczki na podatek dochodowy. Przy czym, jeżeli podatnik zdecyduje się odliczać składki od dochodu, traci jednocześnie prawo do zaliczania tych składek do kosztów uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie z art. 27b ust. 1 lit. a ww. ustawy, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy). Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 27b ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą mogą odliczać od dochodu składki zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, a od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłacone bezpośrednio przez podatnika w roku podatkowym.

Kluczową kwestią do rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie jest zatem ustalenie znaczenia pojęć „składki zapłacone bezpośrednio na własne ubezpieczenia” oraz „składki opłaconej bezpośrednio przez podatnika”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują tych pojęć. Odnosząc się jednak do wykładni celowościowej cyt. przepisów zauważyć należy, iż możliwość odliczenia od dochodu zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, skutkujące zmniejszeniem podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, ma na celu wyłączenie z opodatkowania środków pieniężnych, które stanowiłyby własność podatnika i którymi mógłby on swobodnie dysponować, gdyby nie fakt, iż faktycznie przekazał te środki na uregulowanie swoich zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Przy czym, za składki zapłacone należy uznać jedynie te składki, których uregulowanie spowodowało skuteczne wygaśnięcie zobowiązania podatnika z tego tytułu. W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż odliczeniu od dochodu podlegają składki zapłacone faktycznie przez podatnika na jego ubezpieczenie społeczne, jeżeli ich zapłata pochodzi ze środków pieniężnych podatnika, tj. te składki, co do których skutecznie wygasło zobowiązanie podatnika wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, i przy regulowaniu których doszło do uszczerbku w majątku podatnika. Natomiast za składkę zdrowotną opłaconą bezpośrednio przez podatnika, pomniejszającą wysokość należnego podatku dochodowego, należy uznać taką składkę, która została faktycznie zapłacona ze środków pieniężnych podatnika, a zapłata ta spowodowała wygaśnięcie zobowiązania podatnika z tego tytułu.

Jednocześnie wskazać należy, iż kwestie wynikające z obowiązków związanych ze składkami na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne i ich regulowaniem zawarte zostały w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.) oraz w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.). Przepisy ww. ustaw nie są przepisami prawa podatkowego i nie mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji. Organem upoważnionym do interpretowania tych przepisów jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Przedsiębiorcy przysługuje prawo do wystąpienia z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, dotyczących jego obowiązków związanych ze składkami na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, na podstawie art. 10 ustawy z dnia 02 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2010r. prowadził działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej. Nie prowadził dodatkowo indywidualnej działalności gospodarczej i nie posiadał, jako osoba fizyczna, firmowego rachunku bankowego. Zatem składki na własne ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne opłacał z rachunku bankowego spółki cywilnej. Zapłata składek w ww. sposób spowodowała wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy wobec ZUS z tytułu tych składek.

Mając na względzie powyższe przepisy zauważyć należy, iż ponieważ spółka cywilna nie posiada własnego majątku, odrębnego od majątku wspólników spółki, właścicielami środków pieniężnych znajdujących się na rachunku bankowym założonym dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej (rachunku założonym „na spółkę”) pozostają wspólnicy tej spółki. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż jeżeli zapłata wskazanych we wniosku składek z rachunku bankowego założonego na spółkę w istocie spowodowała skuteczne wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy wobec ZUS z tytułu tych składek, uznać należy, iż składki te zostały zapłacone bezpośrednio przez Wnioskodawcę. W konsekwencji Wnioskodawca upoważniony był do odliczenia tych składek w rocznym zeznaniu podatkowym składanym za 2010 rok a także do uwzględnienia zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne przy obliczaniu w 2010 roku miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.