2020.06.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.84.2020.2.ŚS
z 26 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wspólnym wniosku opatrzonym datą 30 lipca 2019 r. (data wpływu 2 marca 2020 r.), uzupełnionym 8 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy opisane we wniosku zespoły składników materialnych i niematerialnych stanowią i stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z czym rozważany podział Spółki przez wydzielenie i związane z nim przeniesienie na spółkę nowo zawiązaną Wydziału Nieruchomości będzie neutralny podatkowo na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z faktem, iż zarówno majątek przejmowany na skutek podziału jak i pozostający w Spółce będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy opisane we wniosku zespoły składników materialnych i niematerialnych stanowią i stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z czym rozważany podział Spółki przez wydzielenie i związane z nim przeniesienie na spółkę nowo zawiązaną Wydziału Nieruchomości będzie neutralny podatkowo na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z faktem, iż zarówno majątek przejmowany na skutek podziału jak i pozostający w Spółce będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 maja 2020 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.84.2020.1.ŚS wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 8 czerwca 2020 r.

We wniosku złożonym przez:

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o. o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest producentem i dystrybutorem filtrów do wody oraz elementów do nich na rynku krajowym i na wielu rynkach zagranicznych Wnioskodawca posiada ponadto nieruchomości, które wykorzystuje na potrzeby własne oraz wynajmuje na rzecz podmiotów trzecich.

W zakresie prowadzonej działalności produkcyjnej Wnioskodawca przede wszystkim zajmuje się produkcją:

filtrów domowych: w tym kuchennych i łazienkowych (m.in. filtry: osmotyczne, do sprzętów AGD, Direct Flow) a także filtrów na cały dom (m.in. zmiękczacze, odżelaziacze),
filtrów przemysłowych dostosowanych do potrzeb różnych procesów produkcyjnych,
wkładów filtracyjnych (m.in. piankowych, sznurkowych, węglowych, mineralizujących, zmiękczających, odżelaźniających),
zmiękczaczy i filtrów Horeca,
filtrów dedykowanych dla urządzeń, które zasilane są wodą,
części do filtrów.

Wnioskodawca jest również dystrybutorem alkomatów i blokad alkoholowych. W ramach prowadzonej działalności oferuje serwis gwarancyjny i pogwarancyjny alkomatów. Wnioskodawca zajmuje się także produkcją oraz sprzedażą kesek - wysokiej jakości zapinek do futer. Wytworzenie kesek Wnioskodawca zleca zewnętrznemu podwykonawcy.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości znajdującej się w X. przy ulicy T. Nieruchomość ta jest zabudowana budynkiem głównym, budynkiem portierni oraz budynkiem zaplecza gospodarczego. W skład budynku głównego wchodzą następujące powierzchnie:

hale produkcyjne,
hala magazynowa,
powierzchnia biurowa,
duża sala konferencyjna,
sale przeznaczone do spotkań oraz
powierzchnie wspólne (korytarze, schody, windy, części techniczne tj. m.in. kotłownia).

Obecnie nieruchomość w X. przy ulicy T. wykorzystywana jest na potrzeby działalności produkcyjnej oraz handlowej (biuro) prowadzonej prze Wnioskodawcę. Część powierzchni budynku została wynajęta podmiotom trzecim. Zawarte zostały dwie umowy najmu, jedna dotycząca pomieszczeń administracyjnych, druga dotycząca warsztatu. W przyszłości Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność w zakresie najmu o kolejne podmioty trzecie, w szczególności o podwykonawców z którymi współpracuje i którym chciałby odpłatnie udostępniać cześć powierzchni nieruchomości.

Oprócz tego Wnioskodawca jest również właścicielem nieruchomości gruntowej znajdującej się w X. przy ulicy G. objętej księgą wieczystą, na którą składają się działki (…), (…) oraz (…). Nieruchomość ta sąsiaduje z nieruchomością znajdującą się przy ulicy T. Nieruchomość ta jest niezabudowana. W przyszłości jednakże Wnioskodawca planuje wybudowanie na działce (….) halę produkcyjno-magazynową wraz z częścią biurową. Inwestycja obejmie także budowę dróg wewnętrznych i parkingów, wjazdu/wyjazdu z ulicy G. oraz niezbędnych instalacji. W chwili obecnej Wnioskodawca posiada decyzję o warunkach zabudowy wydaną dla planowanej inwestycji.

Wnioskodawca planuje zakup kolejnych działek znajdujących się w sąsiedztwie o nr (….) oraz (….). Trwa oczekiwanie na ogłoszenie przetargu przez Urząd Miasta, z którym Wnioskodawca jest w stałym kontakcie w tej sprawie.

Wnioskodawca, jako najemca, korzysta również na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej z wynajętej powierzchni biurowo-magazynowej w X. przy ulicy G. oraz w Y. przy ul. A.

W związku z tym, że od 2016 roku Wnioskodawca notuje istotny spadek zysków, rozważa on restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej. W obecnej sytuacji nie jest zasadne posiadanie i utrzymywanie tak dużego zaplecza w postaci nieruchomości służących działalności produkcyjnej, magazynowej oraz biurowej. Z tego względu racjonalne jest wydzielenie z dotychczasowej działalności tej jej części, która zajmuje się zarządzaniem nieruchomościami.

Dzięki temu możliwe będzie bardziej efektywne wykorzystanie zasobów. Wnioskodawca będzie mógł ulokować działalność produkcyjną na mniejszej powierzchni - odpowiedniej do skali prowadzonej przez niego działalności, a działalność w zakresie zarządzania nieruchomościami będzie mogła w większym stopniu niż dotychczas zostać skoncentrowana na komercjalizacji uwolnionej w ten sposób powierzchni produkcyjnej i magazynowej poprzez jej wynajem na rzecz podmiotów trzecich Wnioskodawca rozważa różne scenariusze związane z działaniami restrukturyzacyjnymi w tym w szczególności zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej także jako: „ZCP”) lub podział istniejącego przedsiębiorstwa na dwa odrębne podmioty działające w odrębnych dziedzinach działalności gospodarczej, jakkolwiek wiążące decyzje w powyższym zakresie nie zostały podjęte.

Jako jeden z istotnych wariantów przyjęto możliwość podziału spółki przez wydzielenie do nowo utworzonej spółki części przedsiębiorstwa stanowiącej Wydział Nieruchomości. Podział nastąpi stosownie do postanowień art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: „k.s.h.”) przez przeniesienie części majątku Wnioskodawcy na Spółkę Nowo Zawiązaną co stanowić będzie podział przez wydzielenie. Wydzielenie nastąpi zgodnie z art. 530 § 2 k.s.h. w dniu wpisu do rejestru Spółki Nowo Zawiązanej („dzień wydzielenia”).

Podział Spółki przez wydzielenie zostanie przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych; nie będzie natomiast celem tego podziału uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Wyodrębnienie organizacyjne i funkcjonalne

Uchwałą zarządu Wnioskodawcy przyjęty został regulamin organizacyjny, w którym dokonano wyodrębnienia w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy dwóch wydziałów (dalej: „Regulamin”)

U podstaw wyodrębnienia w przedsiębiorstwie Wydziałów legły następujące przesłanki:

oba rodzaje działalności wymagają alokowania do prowadzenia każdej z nich personelu posiadającego odrębną wiedzę i zróżnicowane umiejętności,
oba rodzaje działalności wykazują różne cele na płaszczyźnie zarządzania krótko-, średnio-i długoterminowego,
oba rodzaje działalności różnią się oczekiwaną rentownością, strukturą i wysokością kosztów operacyjnych oraz wymagają zróżnicowanych wartościowo nakładów inwestycyjnych koniecznych do prowadzenia obu działalności,
oba rodzaje działalności wymagają różnorodnego zarządzania płynnością finansową oraz odrębnych sposobów finansowania zewnętrznego.

W konsekwencji długoterminowe zarządzanie ww. rodzajami działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę bez ich formalnego wyodrębnienia jest nie tylko utrudnione, ale wręcz nieefektywne. Regulamin w szczególności zawiera informacje o wyodrębnieniu Wydziałów, opis działalności Wydziałów wraz ze wskazaniem kierowników Wydziałów. Dodatkowo w Regulaminie wskazano w szczególności materialne i niematerialne składniki przedsiębiorstwa wraz ze zobowiązaniami przyporządkowane do poszczególnych Wydziałów, umowy gospodarcze, z których prawa i obowiązki są wykonywane przez poszczególne Wydziały.

Pierwszym z Wydziałów jest Wydział Produkcji i Handlu, który zajmuje się przede wszystkim:

produkcją filtrów do wody do użytku domowego, biurowego i przemysłowego, zmiękczaczy. odżelaziaczy oraz innych akcesoriów,
dystrybucją oraz serwisem gwarancyjnym i pogwarancyjnym filtrów do wody oraz innych akcesoriów,
sprzedażą i wynajmem dystrybutorów do wody,
dystrybucją oraz serwisem gwarancyjnym i pogwarancyjnym alkomatów,
produkcją i sprzedażą zapinek do futer (kesek),
zarządzaniem personelem obsługującym ww. obszary produkcji i handlu,
pozyskiwaniem klientów na ww. produkty oraz usługi,
analizą biznesową pozyskiwanych kontraktów,
określaniem krótko i długoterminowej strategii w zakresie zarządzania działalnością produkcyjną i handlową,
pozyskiwaniem źródeł finansowania działalności produkcyjnej i handlowej.

Wydział Produkcji i Handlu całościowo zarządza i nadzoruje przebieg procesu produkcji (nadzorowanie kosztów produkcji, systemów zapewnienia kontroli jakości, dokumentacji technicznej), odpowiada za zaopatrzenie oraz prawidłową gospodarkę magazynową. Jest odpowiedzialny za realizację planów produkcyjnych oraz podejmowanie działań ukierunkowanych na poprawę jakości wyrobów i procesów produkcyjnych, a także organizacji oraz metod pracy. Dział Produkcji i Handlu odpowiedzialny jest również za organizację sieci sprzedaży, realizację planów sprzedażowych oraz marketing produktów i usług Wnioskodawcy. Nadzór nad Wydziałem Produkcji i Handlu sprawuje Kierownik Wydziału Produkcji i Handlu.

Drugim Wydziałem jest Wydział Nieruchomości, który zajmuje się przede wszystkim:

oddawaniem w najem nieruchomości,
nadzorowaniem prowadzonych przez Spółkę i planowanych inwestycji budowlanych,
administracją nieruchomościami własnymi, zarówno w zakresie formalnym, jak i technicznym,
zarządzaniem personelem obsługującym ww. nieruchomości,
pozyskiwaniem kontraktów oraz analizą biznesową usług związanych z nieruchomościami,
określaniem krótko i długoterminowej strategii w zakresie inwestycji nieruchomościowych oraz zarządzania nieruchomościami,
bieżącymi remontami i utrzymaniem nieruchomości.

Zakres działania Wydziału Nieruchomości obejmuje zarządzanie operacyjne i zarządzanie strategiczne nieruchomościami będącymi w posiadaniu Wnioskodawcy, łącznie z planowaniem inwestycyjnym, ekonomiczno-finansowym, jak i planowaniem techniczno-budowlanym. Nadzór nad Wydziałem Nieruchomości sprawuje Kierownik Wydziału Nieruchomości. Poszczególne Wydziały mają zatem odrębne cele biznesowo-sprzedażowe. Dla poszczególnych Wydziałów zostały również ustalone odrębne zadania. Każdy Wydział wymaga zaangażowania osób o odmiennych umiejętnościach i doświadczeniu.

W ramach Wydziału Produkcji i Handlu zatrudniana jest kadra inżynierska posiadająca kierunkowe wykształcenie techniczne, kadra handlowa posiadająca umiejętności sprzedażowe i negocjacyjne oraz wykwalifikowani pracownicy fizyczni. Kluczowym dla funkcjonowania tego Wydziału jest więc czynnik ludzki.

Natomiast w Wydziale Nieruchomości zatrudnione są dwie osoby tj. jest pracownik administracji zajmujący się m.in. przyjmowaniem i wystawianiem faktur oraz pracownik gospodarczy zajmujący się zarządzaniem nieruchomościami i ich utrzymaniem. W związku z charakterem działalności prowadzonej przez Wydział Nieruchomości, czynnik ludzki nie jest tak kluczowy, a zadania tej jednostki mogą realizować samodzielnie Kierownik wraz z zatrudnionymi dwoma pracownikami, posiłkując się jednocześnie usługami nabywanymi od podmiotów zewnętrznych.

Z uwagi na okoliczność, iż funkcje administracyjne są zasadniczo pochodną zasobów ludzkich, które to zasoby z definicji zespół administracyjny zobowiązany jest obsługiwać, to zespół (personel) administracyjny (oraz wykorzystywane przez ten personel składniki majątkowe), który realizuje takie funkcje wspólne dla obu Wydziałów przypisany jest do Wydziału Produkcji i Handlu, jako jednostki zatrudniającej zdecydowanie więcej osób.

Funkcje wspólne dla obu Wydziałów to funkcje o charakterze administracyjnym - takie jak np. czynności w zakresie rachunkowości, kadr, kontroli, zasobów ludzkich, systemów informatycznych, wsparcia prawnego, administracji sensu stricte. Oba wydziały korzystają z powyższych funkcji wspólnych według wewnętrznie ustalonych zasad alokowania i rozliczania kosztów funkcji wspólnych.

Układ stanowisk, składających się z nich komórek organizacyjnych, zasady nadzoru oraz przyporządkowanie poszczególnych pracowników do jednego z Wydziałów wynika z Regulaminu.

W Regulaminie przypisano także poszczególnym Wydziałom określone składniki majątku Wnioskodawcy (w tym środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, środki pieniężne, wyposażenie itp.), które są bezpośrednio związane z działalnością danego Wydziału. Każdemu z Wydziałów przypisano także zobowiązania związane z przydzielonymi mu składnikami majątku Wnioskodawcy oraz pracownikami.

Działalność Wydziału Produkcji i Handlu realizowana jest w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, do których należą w szczególności:

prawa i obowiązki z umów handlowych zawartych z klientami korzystającymi z produktów i usług Wnioskodawcy;
środki trwałe i wyposażenie związane z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną oraz wyposażenie biurowe;
narzędzia i zapasy związane z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną;
wartości niematerialne i prawne, w szczególności zarejestrowane znaki towarowe i wzory użytkowe;
prawa i obowiązki z umów z pracownikami przypisanymi do Wydziału;
prawa i obowiązki z umów licencyjnych;
prawa i obowiązki z umów zawartych z innymi dostawcami, którzy świadczą usługi lub dostarczają towary głównie dla potrzeb Wydziału Produkcji i Handlu;
prawa i obowiązki wynikające z umów outsourcingowych;
należności związane z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną;
zobowiązania związane z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną, w szczególności wobec pracowników, dostawców oraz podwykonawców;
tajemnice przedsiębiorstwa wraz z bazą kontaktów handlowych, kontakty z dostawcami - w zakresie związanym z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną;
inne składniki funkcjonalnie związane z działalnością produkcyjną i dystrybucyjną.

Działalność Wydziału Nieruchomości realizowana jest w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, do których należą w szczególności:

prawa i obowiązki wynikające z umów najmu;
grunty, budynki i budowle wraz z towarzyszącą infrastrukturą (np. drogi i place wewnętrzne, sieć kanalizacyjna i wodociągowa, sieć gazowa, oświetlenie i ogrodzenie terenu, systemy wentylacji i monitoringu itp.);
pozostałe środki trwałe pozostające w związku z działalnością Wydziału Nieruchomości (np. suwnica bramowa, system regałów, rusztowanie, wózki podnośnikowe i elektryczne, meble kuchenne w biurze itp );
prawa i obowiązki z umów z pracownikami przypisanymi do Wydziału;
prawa i obowiązki wynikające z rozliczeń z jednostkami publicznymi, w zakresie w jakim rozliczenia dotyczą nieruchomości (w szczególności podatek od nieruchomości);
prawa i obowiązki z umów zawartych z innymi dostawcami, którzy świadczą usługi lub dostarczają towary głównie dla potrzeb Wydziału Nieruchomości (w szczególności w zakresie ochrony, monitorowania, sprzątania, konserwacji i remontu obiektów, dostawy mediów itp.);
należności (w szczególności z tyt. najmu);
prawa i obowiązki wynikające z decyzji o warunkach zabudowy dotyczącej planowanej budowy hali produkcyjno-magazynowej wraz z częścią biurową;
tajemnice przedsiębiorstwa wraz z bazą kontaktów handlowych, kontakty z dostawcami (media) - w zakresie związanym z działalnością nieruchomościową;
inne składniki funkcjonalnie związane z działalnością nieruchomościową.

Wyodrębnienie finansowe

W ewidencji księgowej Spółki do każdego Wydziału przypisuje się aktywa i zobowiązania związane z tym Wydziałem oraz alokuje się koszty i przychody danego Wydziału. Prowadzona ewidencja pozwala na sporządzanie dokumentów w postaci odpowiedników bilansu oraz rachunku zysków i strat każdego Wydziału dla celów informacji zarządczej.

W szczególności, dla celów kontrolingowych Wnioskodawca jest w stanie ustalić wynik finansowy realizowany przez każdy Wydział - w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy jest bowiem prowadzona ewidencja przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań przyporządkowanych wewnętrznie do obu Wydziałów.

Każdy z Wydziałów uczestniczy w przychodach Wnioskodawcy odpowiednio do zakresu swojej działalności. Alokacja kosztów do danego Wydziału następuje według miejsc powstawania kosztów, w oparciu o podział funkcjonalny, poprzez zaliczenie do danego Wydziału kosztów związanych bezpośrednio z działalnością tego Wydziału - tj. kosztów związanych z umowami gospodarczymi, z których prawa i obowiązki są wykonywane przez dany Wydział, jak i ze składnikami majątku przypisanymi do Wydziału.

Koszty wspólne dla obu Wydziałów alokowane są pomiędzy Wydziały według klucza alokacji.

Do przychodów Wydziału Produkcji i Handlu alokowane są m.in. przychody z tytułu sprzedaży produktów oraz usług wymienionych powyżej.

Do jego kosztów zaś przypisywane są bezpośrednio przede wszystkim:

koszty pracy pracowników przypisanych do Wydziału;
koszty zakupu od podmiotów zewnętrznych usług i towarów na potrzeby działalności produkcyjnej, a także na potrzeby własne Wydziału;
amortyzacja środków trwałych przypisanych do Wydziału i wykorzystywanych w jego działalności (np. maszyny i urządzenia produkcyjne).

Do przychodów Wydziału Nieruchomości alokowane są opłaty czynszowe dotyczące najmu nieruchomości położonej przy ulicy T. , której części są udostępniane podmiotom trzecim;

Natomiast do kosztów działalności Wydziału Nieruchomości przypisywane są bezpośrednio przede wszystkim koszty:

administracyjne i ubezpieczenia, w tym koszty podatku od nieruchomości i innych obciążeń publicznoprawnych, związane z posiadanymi nieruchomościami;
amortyzacji nieruchomości oraz urządzeń z nią związanych, stanowiących środki trwałe Wnioskodawcy przypisane do Wydziału Nieruchomości;
koszty wynagrodzeń personelu obsługującego nieruchomości alokowane do Wydziału Nieruchomości.

Zgodnie z treścią Regulaminu:

obie jednostki stanowią odrębne jednostki organizacyjne w postaci Wydziałów,
działalność obu Wydziałów w strukturze Wnioskodawcy koordynowana jest przez wyznaczonych Kierowników Wydziału,
oba Wydziały posiadają także własną wewnętrzną strukturę organizacyjną, która zostanie zachowana po wydzieleniu Wydziału Nieruchomości do Spółki Nowo Zawiązanej.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy zarówno Wydział Produkcji i Handlu, jak również Wydział Nieruchomości spełniają przesłanki uznania za jednostki wyodrębnione organizacyjnie.

Wyodrębnienie finansowe

Zgodnie z linią interpretacyjną organów podatkowych wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie musi więc oznaczać samodzielności finansowej, w szczególności nie oznacza to konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy też samodzielnego sporządzania bilansu.

W praktyce powyższe oznacza, że jeśli prowadzona jest ewidencja księgowa pozwalająca na wyodrębnienie przychodów i kosztów działalności realizowanej przez daną jednostkę w ramach działalności całego przedsiębiorstwa, jak również możliwe jest określenie należności, zobowiązań i innych pozycji bilansowych związanych z tą jednostką, to kryterium wyodrębnienia finansowego zostanie uznane za spełnione.

Dyrektor KIS w interpretacji z 22 listopada 2017 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.275.2017.1.JF uznał opis zastosowanego wyodrębnienia finansowego za spełniający kryteria określone w przepisach o CIT „Wyodrębnienie ewidencji rachunkowej realizowane jest w systemie finansowo-księgowym poprzez odpowiedni podział kont księgowych w zakresie aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów przyporządkowanych do działalności Działu Nieruchomości. Przypisanie kosztów i przychodów do Działu Nieruchomości odbywa się w oparciu o podział funkcjonalny, zaliczając do jednostki koszty i przychody związane bezpośrednio z daną działalnością, z umowami gospodarczymi, z których prawa i obowiązki są wykonywane przez Dział Nieruchomości, ze składnikami majątku przedsiębiorstwa przypisanymi do Działu, kosztami pracowników przypisanych do Działu, itp.”.

Na gruncie interpretacji indywidualnej Znak: 0111-KDIB2-1.4010.267.2017.1.MJ wydanej w zakresie wykładni przepisów o ustawy CIT przyjęto za prawidłowe uznanie istnienia wyodrębnienia finansowego w oparciu o następujące elementy:

w ewidencji księgowej Spółki wyodrębniony został Dział Nieruchomości umożliwiający prowadzenie odrębnej ewidencji - wydzielenie na poziomie kont analitycznych,
księgi rachunkowe i ewidencja księgowa Spółki prowadzone są w sposób pozwalający na sporządzenie wewnętrznego bilansu oraz rachunku zysków i strat Działu Nieruchomości,
ewidencja środków trwałych prowadzona przez Spółkę zawiera oznaczenia pozwalające na identyfikację środków trwałych, które są przypisane do Działu Nieruchomości, (...)
do Działu Nieruchomości alokowane są wszelkie zobowiązania pieniężne i niepieniężne, związane z Działalnością w zakresie nieruchomości. W związku z tym, Dział Nieruchomości (w ramach Spółki) jest odpowiedzialny za zaspokojenie wierzycieli - ze środków własnych (tj. przypisanych do wyodrębnionego Działu Nieruchomości).

O wyodrębnieniu finansowym Wydziałów świadczą, zdaniem Wnioskodawcy, następujące elementy:

na moment podziału oba Wydziały będą posiadać własne środki pieniężne, zdeponowane na przypisanych im rachunkach bankowych Spółki Dzielonej,
na moment dokonania podziału Wnioskodawca będzie w stanie wyodrębnić aktywa i pasywa (w tym zobowiązania) oraz koszty i przychody związane z funkcjonowaniem tych jednostek,
dla celów wewnętrznych Wydziały są w stanie sporządzać w odniesieniu do ich zadań odpowiednie dokumenty w postaci odpowiedników bilansu (tzn. zestawienia wartości aktywów i pasywów) oraz rachunku zysków i strat (przychodów i kosztów),

W konsekwencji istnieje możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów, należności oraz zobowiązań do poszczególnych Wydziałów jako zorganizowanych części przedsiębiorstwa.”

W uzupełnieniu wniosku z 4 czerwca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że do Wydziału Nieruchomości zostaną wyodrębnione następujące składniki materialne Nieruchomość przy ul. T. tj. grunty, budynki, budowle wraz z towarzysząca infrastrukturą (ogrodzenia, bramy, drogi i place wewnętrzne, sieć kanalizacyjna i wodociągowa, oświetlenie i ogrodzenie terenu, systemy wentylacji i monitoringu itp.), pozostałe środki trwałe pozostające w związku z działalnością Wydziału Nieruchomości (suwnica bramowa, system regałów, rusztowanie, wózki podnośnikowe i elektryczne, meble biurowe, wyposażenie biura, telefony i inne urządzenia biurowe, meble kuchenne w biurze itp.). Dział Nieruchomości nabędzie pełną gamę środków materialnych umożliwiających samodzielne działanie.

Spółka nowo zawiązana na skutek planowanej transakcji zostanie wyposażona we wszystkie niezbędne do prowadzenia działalności, jako odrębny podmiot samodzielny podmiot gospodarczy, tak więc kontynuowanie przez Spółkę nowo zawiązaną działalności nie będzie wymagało zaangażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane we wniosku zespoły składników materialnych i niematerialnych stanowią i stanowić będą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej także jako: „ustawa o CIT”) w związku z czym rozważany podział Spółki przez wydzielenie i związane z nim przeniesienie na spółkę nowo zawiązaną Wydziału Nieruchomości będzie neutralny podatkowo na gruncie przepisów ustawy CIT w związku z faktem, iż zarówno majątek przejmowany na skutek podziału jak i pozostający w Spółce będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa?

Zdaniem Zainteresowanych (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 4 czerwca 2020 r.), opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych (tj. Wydział Nieruchomości) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z ww. przepisem ustawy o CIT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe obrotowe, a także czynnik ludzki (pracownicy). Finalnie zespół taki powinien być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić ewentualnemu nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z kolei wyodrębnienie finansowe nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o CIT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
stanowiące zespół składniki materialne i niematerialne są ze sobą powiązane funkcjonalnie,
składniki (stanowiące zespół) przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze,
zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Przechodząc na grunt opisanego stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawcy (winno być: „ Zainteresowanych”) wszystkie z powyższych warunków są spełnione zarówno w odniesieniu do Wydziału Produkcji i Handlu, jak i Wydziału Nieruchomości, tj. każdy Wydział stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT.

Podział Spółki w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie będzie prowadził do powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT. Zgodnie z powołanym przepisem - w spółce podlegającej podziałowi przy podziale przez wydzielenie, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - przychód stanowi wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki nowo zawiązane ustalony na dzień wydzielenia. Kosztami natomiast są wydatki zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, poniesione na nabycie składników majątkowych przeniesionych na spółki nowo zawiązane.

Oznacza to, że opodatkowanie nie wystąpi, gdy zarówno majątek wydzielany, jak i majątek pozostający w spółce dzielonej stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Tak więc dla możliwości zastosowania normy prawnej wskazanej powyżej kluczowe jest to czy części dzielonego przedsiębiorstwa odpowiadają kryteriom wskazanym w art. 4a pkt 4 ustawy.

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych - wyodrębnienie funkcjonalne.

Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „zespołu składników materialnych i niematerialnych” tworzących ZCP. Można w tym zakresie posługiwać się stanowiskiem zawartym w doktrynie i orzecznictwie.

Zarówno w doktrynie, jak i w praktyce organów podatkowych przyjmuje się, że w celu uznania określonego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zespół ten powinien obejmować co najmniej jeden składnik materialny oraz niematerialny. Podkreśla się również, że „w kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE, nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa” (tak np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 2013 r. Znak: ILPP2/443-1186/12-3/MR).

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest jednak sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, dzięki którym ma ona potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach tego rodzaju, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego, przy czym istotną kwestią jest w tym zakresie rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, to jest na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2014 r. Znak: IPPP1/443- 660/14-4/EK).

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle opisu stanu faktycznego, spełnienie powyższej przesłanki jest bezsporne. Wydział Nieruchomości składa się bowiem z zespołu szeregu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, które są ze sobą powiązane w sposób funkcjonalny, tj. tworzą całość z ekonomicznego punktu widzenia, która służy realizacji całkowicie odrębnych zadań gospodarczych.

W szczególności elementem Wydziału Nieruchomości będą funkcjonalnie związane z nieruchomościami alokowanymi do tego Wydziału zobowiązania Wnioskodawcy, takie jak np. zobowiązania wynikające z zawartych umów najmu, czy też zobowiązania wobec dostawców mediów.

Odrębność zadań gospodarczych realizowanych przez poszczególne Wydziały wynika z:

odrębnej specyfiki poszczególnych działalności,
konieczności alokowania do prowadzenia każdego z tych Wydziałów personelu posiadającego określony, ściśle związany z działalnością prowadzoną przez dany wydział, zakres obowiązków,
innych oczekiwanych rentowności oraz zróżnicowanych nakładów inwestycyjnych koniecznych do prowadzenia działalności obu ww. Wydziałów.

Wyodrębnienie funkcjonalne, w świetle wskazanej na wstępie definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, oznacza przeznaczenie zespołu składników materialnych i niematerialnych do realizacji określonych zadań gospodarczych i posiadanie zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Takie rozumienie wyodrębnienia funkcjonalnego potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 grudnia 2014 r. Znak: IPTPP1/443-746/14-2/MW, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 czerwca 2014 r. Znak: IBPP1/443-522/14/BM oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 listopada 2013 r. Znak: ILPB3/423-368/13-2/EK.

Zgodnie z definicją sformułowaną w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 7 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.237.2017.2.AP: „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”.

Także orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza powyższe stanowisko. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 10 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Po 988/17 przyjął identyczne do powyżej cytowanego stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 września 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2907/16 również.

Istniejący w ramach struktury Spółki Wydział Nieruchomości został wyposażony we wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe (w tym personel), które są funkcjonalnie związane z powierzonymi zadaniami, takimi jak działalność związana z wynajmem nieruchomości i ich zarządzaniem, poszukiwaniem klientów zainteresowanych tego typu usługami itp. W tym zakresie żaden z Wydziałów nie przejął żadnego składnika majątkowego czy niemajątkowego, który w ujęciu funkcjonalnym byłby związany wyłącznie z działalnością prowadzoną przez drugi Wydział.

W odniesieniu do konieczności wyodrębnienia funkcjonalnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy także wskazać na zdolność takiej jednostki do bycia niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. W konsekwencji, aby „część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa” (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 lutego 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1284/14/IZ).

Podsumowując, zarówno Wydział Produkcji i Handlu, jak i Wydział Nieruchomości stanowią odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych, które są przeznaczone do realizacji odrębnych zadań gospodarczych, tj. odpowiednio prowadzenia działalności produkcyjnej i handlowej oraz świadczenia usług związanych z nieruchomościami. Z uwagi na powyższe wskazany przez Wnioskodawcę w treści zapytania Wydział Nieruchomości stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu ustawy o CIT z uwagi na okoliczność samodzielnej realizacji przypisanych zadań gospodarczych przy obecnym stanie organizacyjno-prawnym przedsiębiorstwa, jak i na możliwość samodzielnego ich wykonywania w przypadku ewentualnego wyłączenia ww. zespołu składników ze Spółki poprzez ich sprzedaż, wydzielenie odrębnego podmiotu lub też w inny sposób.

Wyodrębnienie organizacyjne

Ustawa CIT nie zawiera definicji wyodrębnienia organizacyjnego, jednakże praktyka organów podatkowych wskazuje, iż: „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy ZCP stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena wyodrębnienia organizacyjnego musi być dokonywana według podstawowego kryterium tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)” - tak wskazuje Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 5 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.80.2017.1.NL. Przyjmuje się, że dany zespół składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze Zarówno ustawa o CIT, ustawa o PIT jak i ustawa o VAT nie zawiera szczegółowych przepisów regulujących kwestię wyodrębnienia organizacyjnego zespołu składników materialnych i niematerialnych w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Jednocześnie zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w aktualnej praktyce organów podatkowych, jak i w doktrynie prawa podatkowego wyodrębnienia organizacyjnego nie należy utożsamiać z wyodrębnieniem formalno-prawnym.

Oznacza to, iż by określona część przedsiębiorstwa mogła być wyodrębniona organizacyjnie, nie musi stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału zarejestrowanego w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Zdaniem organów podatkowych dany zespół składników majątkowych jest wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład, czy dział (przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 sierpnia 2014 r. Znak: ITPB2/415-486/14/IB, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 marca 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1658/AP, czy interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 22 listopada 2013 r. Znak: IPTPP2/443-708/13-2/JN).

Za wyodrębnieniem organizacyjnym może przemawiać także struktura zarządzania, czy podległość służbowa i funkcjonalna pracowników danej jednostki wewnętrznej.

Dyrektor Krajowej Informacji podatkowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.267.2017.1.MJ. uznał za prawidłowe stanowisko w sprawie istnienia ZCP w rozumieniu ustawy o CIT w warunkach w których opis stanu faktycznego został przez podatnika przedstawiony w sposób następujący:

formalne wyodrębnienie organizacyjne Działu Nieruchomości, w strukturze Spółki, poprzez:
- uchwałę zarządu, zawierającą oświadczenie o wyodrębnieniu Działu Nieruchomości,
- uchwałę zarządu, wskazującą opis funkcji i zadań merytorycznych oraz organizacji wewnętrznej wyodrębnionego Działu Nieruchomości,
- uchwałę zarządu dot. przypisania członka zarządu Spółki odpowiedzialnego za nadzorowanie działania i realizację celów wyodrębnionego Działu Nieruchomości.
- uchwałę zarządu dot. przypisania do Działu Nieruchomości wszelkich niezbędnych materialnych i niematerialnych składników majątku Spółki (w tym zobowiązań związanych z nieruchomościami), celowych dla realizacji funkcji i zadań Działu Nieruchomości”.

Dyrektor Krajowej Informacji Podatkowej w interpretacji z dnia 22 listopada 2017 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.275.2017.1.JF również potwierdził stanowisko podatnika na temat prawidłowości oceny prawnej dotyczącej uznania, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie mowa o powstaniu ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT: „Należy podkreślić, że Działowi Nieruchomości zostaną przyporządkowane określone składniki majątku, tj. Nieruchomość Inwestycyjną, należności, zobowiązania, środki pieniężne, itp., bezpośrednio związane z działalnością Działu, które umożliwiają prowadzenie działalności samodzielnie i w sposób niezależny od pozostałej części przedsiębiorstwa, tj.:

umowy najmu wraz ze wszelkimi wynikającymi z nich roszczeniami oraz zobowiązaniami;
pozostałe umowy gospodarcze, w tym umowy na wykonanie określonych prac w zakresie Nieruchomości Inwestycyjnej wraz ze wszelkimi wynikającymi z nich rozliczeniami -
w zakresie w jakim ich przeniesienie będzie możliwe na podstawie przepisów prawa oraz przepisów przedmiotowych umów (w tym wyrażenia dodatkowej zgody przez kontrahentów, jeśli jest ona konieczna);
niskocenne elementy wyposażenia - związane z Nieruchomością Inwestycyjną;

(...) Jednocześnie do Działu Nieruchomości jest przypisany pracownik Spółki, bezpośrednio związany z prowadzoną przez ten Dział działalnością i odpowiedzialny za realizację jego zadań. Ponadto, działalność i zakres funkcji pełnionych przez Dział Nieruchomości jest opisana w regulaminie organizacyjnym, w świetle którego Dział ten stanowi samodzielną jednostkę organizacyjną.”

Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa «na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość» danego przedsiębiorstwa utworzony został na przykład wydział, zakład czy dział.

Zgodnie z treścią Regulaminu:

obie jednostki stanowią odrębne jednostki organizacyjne w postaci Wydziałów,
działalność obu Wydziałów w strukturze Wnioskodawcy koordynowana jest przez wyznaczonych Kierowników Wydziału,
oba Wydziały posiadają także własną wewnętrzną strukturę organizacyjną która zostanie zachowana po wydzieleniu Wydziału Nieruchomości do Spółki Nowo Zawiązanej.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy zarówno Wydział Produkcji i Handlu, jak również Wydział Nieruchomości spełniają przesłanki uznania za jednostki wyodrębnione organizacyjnie.

Wyodrębnienie finansowe

Dyrektor KIS w interpretacji z dnia 22 listopada 2017 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.275.2017.1.JF uznał opis zastosowanego wyodrębnienia finansowego za spełniający kryteria określone w przepisach o CIT „Wyodrębnienie ewidencji rachunkowej realizowane jest w systemie finansowo-księgowym poprzez odpowiedni podział kont księgowych w zakresie aktywów i zobowiązań oraz przychodów i kosztów przyporządkowanych do działalności Działu Nieruchomości. Przypisanie kosztów i przychodów do Działu Nieruchomości odbywa się w oparciu o podział funkcjonalny, zaliczając do jednostki koszty i przychody związane bezpośrednio z daną działalnością, z umowami gospodarczymi, z których prawa i obowiązki są wykonywane przez Dział Nieruchomości, ze składnikami majątku przedsiębiorstwa przypisanymi do Działu, kosztami pracowników przypisanych do Działu, itp.”

Na gruncie interpretacji Znak: 0111-KDIB2-1.4010.267.2017.1.MJ wydanej w zakresie wykładni przepisów o ustawy CIT przyjęto za prawidłowe uznanie istnienia wyodrębnienia finansowego w oparciu o następujące elementy:

w ewidencji księgowej Spółki wyodrębniony został Dział Nieruchomości umożliwiający prowadzenie odrębnej ewidencji - wydzielenie na poziomie kont analitycznych,
księgi rachunkowe i ewidencja księgowa Spółki prowadzone są w sposób pozwalający na sporządzenie wewnętrznego bilansu oraz rachunku zysków i strat Działu Nieruchomości,
ewidencja środków trwałych prowadzona przez Spółkę zawiera oznaczenia pozwalające na identyfikację środków trwałych, które są przypisane do Działu Nieruchomości, (...)
do Działu Nieruchomości alokowane są wszelkie zobowiązania pieniężne i niepieniężne, związane z Działalnością w zakresie nieruchomości. W związku z tym, Dział Nieruchomości (w ramach Spółki) jest odpowiedzialny za zaspokojenie wierzycieli - ze środków własnych (tj. przypisanych do wyodrębnionego Działu Nieruchomości).

O wyodrębnieniu finansowym Wydziałów świadczą, zdaniem Wnioskodawcy, następujące elementy:

na moment podziału oba Wydziały będą posiadać własne środki pieniężne, zdeponowane na przypisanych im rachunkach bankowych Spółki Dzielonej,
na moment dokonania podziału Wnioskodawca będzie w stanie wyodrębnić aktywa i pasywa (w tym zobowiązania) oraz koszty i przychody związane z funkcjonowaniem tych jednostek,
dla celów wewnętrznych Wydziały są w stanie sporządzać w odniesieniu do ich zadań odpowiednie dokumenty w postaci odpowiedników bilansu (tzn. zestawienia wartości aktywów i pasywów) oraz rachunku zysków i strat (przychodów i kosztów), (...)

W konsekwencji istnieje możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów, należności oraz zobowiązań do poszczególnych Wydziałów jako zorganizowanych części przedsiębiorstwa”.

Podsumowując, obie jednostki, w oparciu o Regulamin oraz przyjęte zasady rachunkowości, zostały wyodrębnione w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na płaszczyźnie finansowej. Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Wydział Nieruchomości utworzony i funkcjonujący w ramach struktury przedsiębiorstwa na warunkach szczegółowo przedstawionych w opisie stanu faktycznego stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o CIT natomiast podział Spółki w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie będzie prowadził do powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podział spółek handlowych regulowany jest przez ustawę z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: „Ksh”).

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 Ksh, spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek handlowych. Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Ksh, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Jest to jedyny podział, który nie skutkuje rozwiązaniem spółki dzielonej (art. 530 § 1 i § 2 Ksh).

Celem podziału przez wydzielenie jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje jedynie przeniesienie części jej majątku na inny podmiot.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych spółki przejmującej przy podziale lub podziale przez wydzielenie regulują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „updop”),

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m updop, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
przychody spółki dzielonej.

Powołany przepis nie stanowi jednak podstawy powstania zobowiązania podatkowego, a jedynie wskazówkę, do jakiego koszyka przychodów wskazane powyżej przychody powinny być zaklasyfikowane. Samo powstanie ewentualnego przychodu reguluje art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 9 updop, przychodami są, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa – wartość rynkowa składników majątkowych przeniesionych na spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Biorąc zatem pod uwagę treść art. 12 ust. 1 pkt 9 updop należy stwierdzić, że przepis ten odnosi się do dwóch sytuacji, tj. podziału spółki oraz podziału przez wydzielenie. W pierwszym przypadku ustawodawca wskazuje, że przychód występuje w sytuacji, gdy majątek przejmowany nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, natomiast w drugim przypadku prawodawca uznał, że przychód wystąpi w sytuacji gdy majątek przejmowany lub majątek pozostający w Spółce nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem ażeby skorzystać z wyłączenia z przychodów obydwie części majątku (wydzielana i pozostająca w dzielonej spółce) muszą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W rozumieniu powyższej regulacji prawnej, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, spełniać powinien następujące warunki:

musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Zatem nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem, samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 i 552 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. Spółka jest producentem i dystrybutorem filtrów do wody oraz elementów do nich na rynku krajowym i na wielu rynkach zagranicznych. Zajmuje się on także produkcją oraz sprzedażą kesek – wysokiej jakości zapinek do futer. Wnioskodawca posiada ponadto nieruchomości, które wykorzystuje na potrzeby własne oraz wynajmuje na rzecz podmiotów trzecich. W związku z tym, że od 2016 r. Wnioskodawca notuje istotny spadek zysków, rozważa restrukturyzację prowadzonej działalności gospodarczej. Z tego względu racjonalne jest wydzielenie z dotychczasowej działalności tej jej części, która zajmuje się zarządzaniem nieruchomościami. Jako jeden z istotnych wariantów przyjęto możliwość podziału spółki przez wydzielenie do nowo utworzonej spółki części przedsiębiorstwa stanowiącej Wydział Nieruchomości. Podział nastąpi stosownie do postanowień art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych przez przeniesienie części majątku Wnioskodawcy na Spółkę Nowo Zawiązaną co stanowić będzie podział przez wydzielenie. Podział Spółki przez wydzielenie zostanie przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Uchwałą Zarządu Wnioskodawcy przyjęty został regulamin organizacyjny, w którym dokonano wyodrębnienia w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy dwóch Wydziałów. Pierwszym z Wydziałów jest Wydział Produkcji i Handlu, który całościowo zarządza i nadzoruje przebieg procesu produkcji. Jest również odpowiedzialny za organizację sieci sprzedaży, realizację planów sprzedażowych oraz marketing produktów i usług Wnioskodawcy. Zakres działania Wydziału Nieruchomości obejmuje zarządzanie operacyjne i zarządzanie strategiczne nieruchomościami będącymi w posiadaniu Wnioskodawcy, łącznie z planowaniem inwestycyjnym, ekonomiczno-finansowym, jak i planowaniem techniczno-budowlanym. Działalność Wydziału Produkcji i Handlu realizowana jest w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Także działalność Wydziału Nieruchomości realizowana jest w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Zarówno Wydział Produkcji i Handlu, jak również Wydział Nieruchomości spełniają przesłanki uznania za jednostki wyodrębnione organizacyjnie. Istnieje też możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów, należności oraz zobowiązań do poszczególnych Wydziałów jako zorganizowanych części przedsiębiorstwa.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wnioskodawca wskazał, że uchwałą zarządu przyjęty został regulamin organizacyjny, w którym dokonano wyodrębnienia w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy dwóch wydziałów. U podstaw wyodrębnienia w przedsiębiorstwie Wydziałów legły następujące przesłanki:

oba rodzaje działalności wymagają alokowania do prowadzenia każdej z nich personelu posiadającego odrębną wiedzę i zróżnicowane umiejętności,
oba rodzaje działalności wykazują różne cele na płaszczyźnie zarządzania krótko-, średnio-i długoterminowego,
oba rodzaje działalności różnią się oczekiwaną rentownością, strukturą i wysokością kosztów operacyjnych oraz wymagają zróżnicowanych wartościowo nakładów inwestycyjnych koniecznych do prowadzenia obu działalności,
oba rodzaje działalności wymagają różnorodnego zarządzania płynnością finansową oraz odrębnych sposobów finansowania zewnętrznego.

Działalność Wydziału Produkcji i Handlu realizowana jest w oparciu o zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Koszty wspólne dla obu Wydziałów alokowane są pomiędzy Wydziały według klucza alokacji.

Do Wydziału Nieruchomości zostaną wyodrębnione następujące składniki materialne Nieruchomość przy ul. T. tj. grunty, budynki, budowle wraz z towarzysząca infrastrukturą (ogrodzenia, bramy, drogi i place wewnętrzne, sieć kanalizacyjna i wodociągowa, oświetlenie i ogrodzenie terenu, systemy wentylacji i monitoringu itp.), pozostałe środki trwałe pozostające w związku z działalnością Wydziału Nieruchomości (suwnica bramowa, system regałów, rusztowanie, wózki podnośnikowe i elektryczne, meble biurowe, wyposażenie biura, telefony i inne urządzenia biurowe, meble kuchenne w biurze itp.). Dział Nieruchomości nabędzie pełną gamę środków materialnych umożliwiających samodzielne działanie.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością Wydziału Nieruchomości, który zostanie wydzielony z majątku Wnioskodawcy na rzecz spółki nowo zawiązanej, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych pozostający w Spółce jako Wydział Produkcji i Handlu stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 4a pkt 4 updop. Zatem, w przedstawionej sytuacji, po stronie Spółki Dzielonej, w związku z planowaną operacją polegającą na podziale przez wydzielenie nie dojdzie do powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 updop.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Zainteresowanych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja podatkowa to odpowiedź na konkretne pytanie dotyczące podatków, dlatego wywołuje ona wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku, nie ma uprawnień ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów czy stwierdzeń, podawanych przez Zainteresowanych. Formułując odpowiedź organ podatkowy polega więc wyłącznie na tym, co pisał podatnik we wniosku i nie sprawdza legalnych aspektów działalności Zainteresowanych. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu Stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin