Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.167.2020.1.JS
z 24 czerwca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania w Polsce w przypadku prowadzenia poza terytorium Polski działalności w formie zagranicznych zakładów oraz zagranicznych spółek-córek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania w Polsce w przypadku prowadzenia poza terytorium Polski działalności w formie zagranicznych zakładów oraz zagranicznych spółek-córek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka akcyjna (dalej jako „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest polską spółka kapitałową posiadającą siedzibę na terytorium Polski i prowadzącą działalność m.in. na terytorium Polski. Spółka podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność usługowa polegająca na eksploatacji złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. Dodatkowo Spółka prowadzi również działalność wspomagającą eksploatacje ww. złóż ropy naftowej i gazu ziemnego.

Spółka poza działalnością na terytorium Polski prowadzi również działalność w formie zagranicznych zakładów jak również zagranicznych spółek-córek.

O istnieniu zagranicznych zakładów świadczą m.in. posiadanie przez poszczególne oddziały: majątek trwały, zatrudnianie miejscowych pracowników, posiadanie wynajmowanych siedzib, fakturowanie sprzedaży przez oddziały.

Zakłady Spółki znajdują się zarówno w krajach z którymi polska zawarła umowy o unikaniu opodatkowania (przewidujące zarówno metodę wyłączenia z progresją, jak również proporcjonalnego odliczenia), jak w krajach z którymi Polska nie posiada zawartej umowy o unikani podwójnego opodatkowania.

Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości pojawią się jeszcze inne zagraniczne zakłady.

Dane identyfikujące zagraniczne zakłady Wnioskodawcy, które już istnieją i których dotyczy wniosek to:

(…)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w rozliczeniu rocznym CIT Spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowani i do której ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją tj. czy Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również czy powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład następnie osiągnięte dochody z zakładu wykazać w informacji CIT-8/O w pozycji „dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy osiągane poza RP, jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi” i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce?
2. Czy w rozliczeniu rocznym Spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania i do której ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia tj. czy Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również czy powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce?
3. Czy w rozliczeniu rocznym Spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tj. czy polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również czy powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce?
   
   

Ad. 1

W rozliczeniu rocznym Spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowani i do której ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją tj. polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład, następnie osiągnięte dochody z zakładu powinna wykazać w informacji CIT-8/O w pozycji „dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy osiągane poza RP, jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi” i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce.

Ad. 2

W rozliczeniu rocznym Spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowani i do której ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia tj. polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce, przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce.

Ad. 3

W rozliczeniu rocznym Spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tj. polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce.

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.; dalej jako ustawa o CIT) stanowi, że podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Podatnicy mający siedzibę lub zarząd w Polsce mogą uzyskiwać dochody pochodzące zarówno z kraju, jak i z zagranicy, są oni jednak opodatkowani od całości osiąganych przez siebie dochodów w państwie siedziby, podlegają więc nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przy czym dochody uzyskiwane przez rezydenta podatkowego RP poza granicami Polski mogą być także opodatkowane w państwie źródła.

Definicja zakładu zagranicznego została zawarta w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT.

W myśl art. 4a pkt 11 ustawy o CIT przez zakład zagraniczny rozumie się:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego pań wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
   
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
   c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,
   

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Stosownie do art. 7 ust 1 i ust. 2 ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą

ze źródła przychodów.

Przy czym w myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT przy ustalaniu dochodu, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wolne od podatku są dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi.

Natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Natomiast w sytuacji, gdy umowy takiej nie ma dochody uzyskiwane przez osobę prawną ze źródeł położonych za granicą podlegają, co do zasady, opodatkowaniu zarówno według ogólnych zasad obowiązujących w państwie, w którym położone jest źródło dochodu, jak i następnie w państwie siedziby osoby prawnej uzyskującej dochód.

W każdym przypadku osiągania przez podatnika mającego siedzibę lub zarząd na terenie RP dochodów za granicą konieczne jest ustalenie jaka jest metoda unikania podwójnego opodatkowania. W przypadku braku umowy międzynarodowej stosuje się metodę proporcjonalnego zaliczenia.

Postanowienia zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z państwami obcymi umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, mają w stosunku do norm prawa wewnętrznego charakter norm szczególnych. Tego rodzaju hierarchia wynika z art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dnia 2 kwietna 1997 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 483 z późn. zm.), który stanowi, że ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Spółka posiada wyodrębnione jednostki w postaci zakładów Spółki w krajach z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak również z którymi ma zawartą taką umowę, w tym w których ma zastosowanie zarówno metoda wyłączenia z progresją, jak również proporcjonalnego odliczenia.

Należy zaznaczyć, że zastosowanie metody wyłączenia z progresją oznacza, że dochód zagraniczny jest zwolniony z podatku w Polsce, jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu - osiągniętego w Polsce - stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tj. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą. Zgodnie z powyższym do dochodu polskiego zastosuje się taką stawkę podatku, jaka byłaby zastosowana, gdyby dochód zagraniczny nie był zwolniony. W tej metodzie dochód zagraniczny podwyższa stawkę podatku, która będzie zastosowana do dochodów polskich.

Natomiast metoda odliczenia proporcjonalnego oznacza, że dochód osiągnięty za granicą podlega opodatkowaniu w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód osiągnięty za granicą. W odróżnieniu od metody wyłączenia z progresją w metodzie proporcjonalnego odliczenia dochód zagraniczny podlega również opodatkowaniu w kraju zamieszkania. Uniknięcie podwójnego opodatkowania odbywa się poprzez możliwość odliczenia podatku, który został zapłacony za granicą.

Dodatkowo w myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art .17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Należy podkreślić, że dochody uzyskiwane przez osobę prawną (polskiego rezydenta podatkowego) ze źródeł położonych za granicą ustalane są na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że rozliczenie podatku dochodowego z tytułu dochodów osiągniętych za granicą dokonuje się w rozliczeniu rocznym.

Do wszystkich ponoszonych przez zagraniczny zakład kosztów oraz uzyskiwanych przychodów Spółka powinna stosować przepisy polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka przy rozliczeniu podatku dochodowego za dany rok podatkowy w rozliczeniu rocznym powinna uwzględniać oprócz przychodów i kosztów związanych z działalnością na terytorium RP wszystkie przychody i koszty ustalane na podstawie ustawy o CIT przypisane zagranicznym zakładom na co wskazuje bezpośrednio dyspozycja art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Należy zaznaczyć, że ustawa o CIT odnosi się do wykazania w rozliczeniu rocznym wszystkich przychodów w tym również osiąganych ze źródeł zagranicznych, w tym zakresie nie ma znaczenia czy dany zakład położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania (jak również nie ma znaczenia zastosowana metoda), czy tez brak jest takiej umowy.

Obowiązująca umowa i zastosowana metoda pozwalająca na unikanie podwójnego opodatkowania, jak również brak takiej umowy ma znaczenie dopiero w sytuacji określenia dochodu Spółki.

W związku z powyższym w załączniku do formularza CIT-8/O należy wykazać dochody osiągnięte przez oddziały znajdujące się w krajach z którymi Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania w pozycji „dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy osiągane poza RP, jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi”. W polu tym wyszczególnić należy dochody (przychody) wolne od podatku na podstawie umów międzynarodowych jako osiągane za granicą i do którym ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy:

1. w rozliczeniu rocznym polskiej spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowani i do której ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją tj. polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład, następnie osiągnięte dochody z oddziałów powinna wykazać w informacji CIT-8/0 w pozycji „dochody wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy osiągane poza RP, jeżeli umowa międzynarodowa tak stanowi” i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce,
2. w rozliczeniu rocznym polskiej spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowani i do której ma zastosowanie metoda proporcjonalnego odliczenia tj. polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce, przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce.
3. w rozliczeniu rocznym polskiej spółki należy wykazać przychody i koszty uzyskane przez jej zagraniczny zakład, który położony jest w kraju z którym Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tj. polska Spółka w rozliczeniu rocznym powinna zsumować z przychodami osiąganymi w Polsce przychody osiągane z zagranicznego zakładu, jak również powinna zsumować koszty osiągane przez polską spółkę z kosztami osiągniętymi przez jej zagraniczny zakład i na tej podstawie określić podstawę opodatkowania CIT w Polsce.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie określenia podstawy opodatkowania w Polsce w przypadku prowadzenia poza terytorium Polski działalności w formie zagranicznych zakładów oraz zagranicznych spółek-córek – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanych we wniosku pytań.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytań Wnioskodawcy. Treść pytania/pytań wyznacza granice tematyczne wydanej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.