Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.88.2020.4.ICZ
z 1 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lutego 2020 r. (data wpływu 7 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z 9 czerwca 2020 r.(data wpływu 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych przy realizacji inwestycji w ramach projektu pn. „Strategia (…)”-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2020 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych przy realizacji inwestycji w ramach projektu pn. „Strategia (…)”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 15 kwietnia 2020 r. oraz 8 czerwca 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.88.2020.3.ICZ.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Dotyczy stanów faktycznych. Powiat jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem od towarów i usług zarejestrowanym w dniu 04.09.2000 r. W dniu 09.04.2019 r. została zawarta umowa nr ... pomiędzy Powiatem a Województwem, w której określono wartość projektu oraz warunki realizacji projektu przy wsparciu ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa w ramach działania 3.4 „Strategia (..)” obejmującego: 1) doprowadzenie rurociągiem wody mineralnej z odwiertów, 2) wybudowanie wymienników ciepła (instalacji geotermalnej) w celu wykorzystania energii ciepła doprowadzonej wody do ogrzewania wody basenowej z możliwością ogrzewania innych budynków, 3) wybudowanie odwiert chłonnego na głębokość zbliżoną do odległości istniejącego odwiertu w (…), 4) wykonanie instalacji fotowoltaicznej. Podstawą prawną działania w tym zakresie jest uchwała Rady Powiatu (…). w sprawie uchwalenia budżetu Powiatu na 2020 r. W dniu 14.01.2020 r. została zawarta umowa nr (…) z wykonawcą robót budowlanych pn. „(…)”.

Realizując projekt na podstawie zawartych z wykonawcami umów, Powiat przejmuje odpowiedzialność za prawidłową realizację i rozliczenie projektu przed Województwem. Środki z dofinansowania unijnego będą wpływać na konto Powiatu. Właścicielem efektów inwestycyjnych powstałych w realizacji przedmiotowego projektu będzie jednostka samorządu terytorialnego - Powiat. Efekty inwestycji powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą przekazywane na rzecz jednostek budżetowych Powiatu. Wszystkie faktury w związku z realizacją przedmiotowego projektu będą wystawiane na Powiat na podstawie umów cywilno-prawnych zawartych z wykonawcami i przez Powiat płacone.

Mienie powstałe w ramach realizacji działania 3.4 „Strategia (…)” zostanie następnie oddane przez Powiat w dzierżawę spółce (..) sp. z o.o. - (dalej: KWTiL) na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej, gdzie Powiat ma 100% udziałów. Wynika to z faktu posiadania przez K. stosownej koncesji - tylko K. ma prawo jako przedsiębiorca na podstawie posiadanej koncesji do eksploatacji złoża wód mineralnych.

Ponadto w zawartym porozumieniu nr (..) pomiędzy Powiatem a Gminą, Gmina udzieli pomocy finansowej Powiatowi w kwocie stanowiącej 7,5% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. W porozumieniu określono, że Gmina ma prawo nabyć od Powiatu udziały w spółce K. sp. z o.o. nie więcej niż 49% kapitału zakładowego spółki.

Wydatki inwestycyjne na budowę ww. infrastruktury będą miały bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Biorąc pod uwagę art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pismem z dnia 9 czerwca 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił co następuje:

1. Wnioskodawca wykorzysta towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu tylko do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
   
2. Wykonany projekt będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, tzn. oddanie przez Powiat w dzierżawę spółce K. sp. z o.o. na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej będzie tylko czynnością opodatkowaną .
   
3. Kalkulacja czynszu dzierżawnego wynikać będzie z poniesionych przez Powiat wydatków inwestycyjnych po zrealizowaniu całego działania 3.4 „Strategia (…)” obejmującego:
   
   1. doprowadzenie rurociągiem wody mineralnej z odwiertów w (…),
      
   2. wybudowanie wymienników ciepła (instalacji geotermalnej) w celu wykorzystania energii ciepła doprowadzonej wody do ogrzewania wody basenowej z możliwością ogrzewania innych budynków,
      
   3. wybudowanie odwiert chłonnego na głębokość zbliżoną do odległości istniejącego odwiertu w (…),
      
   4. wykonanie instalacji fotowoltaicznej.
      
   5. Zgodnie z aktualnymi kosztorysami planowana wartość całego projektu z podatkiem VAT wynosi 12.600.747,86 zł, wydatki netto 10.244.510,45 zł, wydatki niekwalifikowane - podatek VAT - 2.356.237,41 zł
4. Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na przedmiotowy projekt i skalkulowana będzie z uwzględnieniem realiów rynkowych.
   
5. Umowa dzierżawy zostaną zawarte na czas określony - 10 lat z możliwością przedłużenia.
   
6. Realizacja projektu „Strategia (...)" nie stanowi zadania własnego Powiatu - art. 7 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 920).
   Jest to zadanie własne gminy . W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy z zakresu zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz - art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ).
   W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.
   Powiat aktualnie ma 100 % udziałów w spółce prawa handlowego K. z ograniczoną odpowiedzialnością (K.) z siedzibą w (…).
   W zawartym porozumieniu nr ... z dnia 01.02.2018 r. pomiędzy Powiatem a Gminą, Gmina udzieli pomocy finansowej Powiatowi w kwocie stanowiącej 7,5% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. W porozumieniu określono, że Gmina ma prawo nabyć od Powiatu udziały w spółce K. sp. z o.o. nie więcej niż 49% kapitału zakładowego spółki.
   
7. Przy wykorzystywaniu energii cieplnej uzyskanej w wyniku realizowanego projektu, na zasadach rynkowych będą ogrzewane przez K. budynki użyteczności publicznej Wnioskodawcy: Centrum Administracyjne Placówek Opiekuńczo - Wychowawczych w (…), Zespół Placówek Szkolno-Wychowawczo-Rewalidacyjnych, Zespół Szkól Rolniczych oraz obiekty - basen i hala - Ośrodka Sportowego Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (..).
   
8. Instalacja fotowoltaiczna będzie wykonana na dachach budynków: Centrum Administracyjne Placówek Opiekuńczo - Wychowawczych, Zespół Placówek Szkolno-Wychowawczo-Rewalidacyjnych, Zespół Szkól Rolniczych. K. będą na zasadach rynkowych dzierżawiły powierzchnie dachów pod instalacje ogniw fotowoltaicznych. Energia elektryczna wytworzona przy pomocy paneli fotowoltaicznych będzie wspomagała działanie pomp ciepła i pomp tłoczących. Okresowe nadwyżki energii elektrycznej - sezon letni- będą sprzedawane przez K. do sieci energetycznej.
   
9. Z powstałych efektów zrealizowanego projektu będzie korzystać wyłącznie Sp. z o.o. „K.” na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej dzierżawy, będzie tylko czynnością opodatkowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Powiat ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach otrzymanych w wyniku realizacji projektu pn. „Strategia (…)”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Powiat stoi na stanowisku, że będzie miał prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na fakturach od wykonawców realizujących ww. projekt.

We wniosku aplikacyjnym o udzielenie dotacji unijnej na realizację projektu określono, że podatek VAT nie jest kosztem kwalifikowanym, nie podlega finasowaniu ze środków unijnych. W ramach projektu dofinasowanego w 85% ze środków Regionalnego Programy Operacyjnego Województwa, planowane jest podjęcie następujących działań: 1) doprowadzenie rurociągiem wody mineralnej z odwiertów w , 2) wybudowanie wymienników ciepła (instalacji geotermalnej) w celu wykorzystania energii ciepła doprowadzonej wody do ogrzewania wody basenowej z możliwością ogrzewania innych budynków, 3) wybudowanie odwiert chłonnego na głębokość zbliżoną do odległości istniejącego odwiertu w (…), 4) wykonanie instalacji fotowoltaicznej. Wskazane działania nie stanowią zadań własnych Powiatu stosownie do przepisów art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 05.06.1998 r. o samorządzie powiatowym.

Wnioskodawca uważa, iż w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakich towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W świetle powyższych przepisów jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku VAT w zakresie wszelkich czynności przez nie realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Wobec powyższego będą to wszystkie czynności w sferze aktywności cywilnoprawnych np. umowy zlecenia, o dzieło, o roboty budowlane, najmu, dzierżawy. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatków wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego od podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 1 października 2018 r. (sygn. I FSK 294/15) wydał wyrok w sprawie odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków na majątek wodno-kanalizacyjny przez jednostki samorządu terytorialnego (JST). Sąd w składzie 7 sędziów przyjął, że JST są uprawnione do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na inwestycje w majątek wodno-kanalizacyjny, bowiem w tym przypadku JST działają, obok wykonywania zadań własnych, także w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Jak natomiast zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w swoim orzeczeniu z dnia 13 sierpnia 2019 roku (I SA/Wr 402/19) nakaz traktowania jednostek władzy publicznej, jako podatników podatku od towarów i usług w sytuacjach określonych przez wskazane regulacje krajowe i unijne, także wtedy, gdy jednostki takie wykonują właściwe im zadania własne, wynika z dążenia do wyeliminowania zakłóceń konkurencji pomiędzy tymi jednostkami a właściwymi podmiotami gospodarczymi, co jasno zostało wyrażone w art. 13 ust. 1 Dyrektywy VAT.

Innymi słowy, jednostka samorządu terytorialnego może, nawet realizując cel związany z jej zadaniem własnym, działać jak przedsiębiorca i rozliczać podatek VAT w określonych sytuacjach. Stanowisko to ma oparcie w ugruntowanym orzecznictwie, przykładowo w wyroku TSUE z 25 lipca 2018 r. w sprawie C-140/17, w uchwale NSA z 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15, w wyroku NSA z 1 października 2018 r. sygn. akt I FSK 294/15, w wyroku NSA z 22 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 758/13 i z 25 stycznia 2019 r. sygn. akt I FSK 1820/16.

Nadmieniam, że K. sp. z o.o. jako spółka prawa handlowego nie jest jednostką organizacyjną Powiatu i nie figuruje w załączniku nr 2 do statutu jako jednostka organizacyjna Powiatu. Nie mają w stosunku do K. zastosowania przepisy ustawy z dnia 05.09.2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub państw członkowskich od Europejskiego Porozumienia o Wolnych Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego. K. spełnia bowiem kryterium samodzielności przewidziane w dyrektywie Rady 2006/12/WE z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatków od wartości dodanej, t.j. ponosi ryzyko gospodarcze związane z działalnością gospodarczą, posiada własny majątek, wyłącznie odpowiada za szkody spowodowane tą działalnością, ponieważ dysponuje własnym majątkiem, osiąga własne dochody, ponosi koszty dotyczące tej działalności, a jego działalność nastawiona jest na osiąganie zysku. Uzyskane dochody nie są wpłacane do budżetu Powiatu, a wydatki pokrywają bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności poza budżetem Powiatu. K. posiada odrębność podatkową na gruncie przepisów podatku VAT, a więc wszystkie czynności dokonywane na rzecz osób trzecich nie są związane z czynnościami wewnętrznymi dokonywanymi w ramach j.s.t.

Z kolei Powiat wykonując we własnych imieniu i na własny rachunek czynności o charakterze aktywności cywilnoprawnej - zamawiania usług w ramach realizacji inwestycji z jednej strony, oraz umów umowy najmu i dzierżawy efektów inwestycji z drugiej strony, spełnia definicje działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i działa w charakterze podatnika podatku VAT, a nie jak organ władzy publicznej. Wydatki inwestycyjne na budowę infrastruktury - 1) doprowadzenie rurociągiem wody mineralnej z odwiertów (…), 2) wybudowanie wymienników ciepła (instalacji geotermalnej) w celu wykorzystania energii ciepła doprowadzonej wody do ogrzewania wody basenowej z możliwością ogrzewania innych budynków, 3) wybudowanie odwiert chłonnego na głębokość zbliżoną do odległości istniejącego odwiertu w (…), 4) wykonanie instalacji fotowoltaicznej, będą miały bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych (z późniejszym nawiązaniem umowy dzierżawy infrastruktury).

Mienie powstałe w ramach realizacji działania 3.4 zostanie oddane przez Powiat w dzierżawę spółce K. na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej. Czynsz dzierżawny będzie powiększony o należny Skarbowi Państwa podatek VAT, powstanie zatem zobowiązanie podatkowe po stronie Powiatu do zapłaty tego podatku. Wysokość czynszu dzierżawnego zostanie ustalona na ekonomicznie uzasadnionym poziomie, co umożliwi Powiatowi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych oraz realizację zysku z inwestycji w przyszłości.

Jednostki organizacyjne Powiatu, jeżeli będą korzystały z oddanej do użytkowania w/w infrastruktury, to jedynie na zasadach rynkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. takich, które są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem jednostka samorządu terytorialnego, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 920), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym m.in. w zakresie edukacji publicznej oraz utrzymania powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 4 ust. 1 pkt 1 i 19 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami. Natomiast, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, powiat nie może prowadzić działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. W dniu 09.04.2019 r. została zawarta umowa pomiędzy Powiatem a Województwem, w której określono wartość projektu oraz warunki realizacji projektu przy wsparciu ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województw w ramach działania 3.4 „Strategia (…)” obejmującego: 1) doprowadzenie rurociągiem wody mineralnej z odwiertów w (…), 2) wybudowanie wymienników ciepła (instalacji geotermalnej) w celu wykorzystania energii ciepła doprowadzonej wody do ogrzewania wody basenowej z możliwością ogrzewania innych budynków, 3) wybudowanie odwiert chłonnego na głębokość zbliżoną do odległości istniejącego odwiertu w …, 4) wykonanie instalacji fotowoltaicznej.

Mienie powstałe w ramach realizacji działania 3.4 „Strategia (…)” zostanie następnie oddane przez Powiat w dzierżawę spółce K. sp. z o.o. na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej, gdzie Powiat ma 100% udziałów. Wydatki inwestycyjne na budowę ww. infrastruktury będą miały bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii, czy ma on prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach otrzymanych w wyniku realizacji projektu pn. „Strategia (…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego są spełnione, gdyż Wnioskodawca działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu „Strategia (…)” będą wykorzystywane przez Powiat do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że wytworzone mienie w ramach projektu będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, tzn. oddanie mienia przez Powiat w dzierżawę spółce K. sp. z o.o. na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej. Oddanie w dzierżawę będzie czynnością opodatkowaną. Umowa dzierżawy zostanie zawarta na czas określony - 10 lat z możliwością przedłużenia. Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych na przedmiotowy projekt i skalkulowany będzie z uwzględnieniem realiów rynkowych.

W powyższym zakresie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a wydatki inwestycyjne na realizację całego zadania będą miały związek – jak wskazał Wnioskodawca – z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. z oddaniem przez Powiat w dzierżawę wytworzonego mienia spółce K. sp. z o.o. na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej.

Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione i Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację przedmiotowej Inwestycji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Powiat, jako beneficjent projektu, ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków poniesionych przy wykonaniu inwestycji w ramach projektu pn. „Strategia (…)”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Należy zaznaczyć, że interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu okoliczności sprawy, w szczególności w interpretacji przyjęto wyjaśnienia Wnioskodawcy co do elementów mających służyć do ustalenia czynszu dzierżawnego, zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie ustalone, że wysokość czynszu skalkulowana jest na zbyt niskim poziomie lub też, że inwestycja nie jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.