Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.353.2020.2.IM
z 2 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Opis stanu faktycznego

W miesiącu styczniu 2020 r., lutym 2020 r. Wnioskodawca zapłacił za faktury zgodnie z umową leasingu przelewem w kwocie, w kwotach, które z uwagi na ich charakter ciągły przekroczyły 15.000 PLN.

Rachunek bankowy wskazany przez dostawcę, na który Wnioskodawca dokonał zapłaty za swoje zobowiązania, nie znajduje się w wykazie podatników VAT, tj. na tzw. białej liście podatników VAT.

Faktury nie zawierają adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”, a usługa leasingu z uwagi na rodzaj (symbol PKWiU) nie jest wyszczególniona w załączniku nr 15 do ustawy o Vat.

Rachunek, na który Wnioskodawca dokonał zapłaty, jest rachunkiem wirtualnym i w ocenie Wnioskodawcy nie spełnia wymogów określonych w art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o VAT.

W świetle komunikatu na stronie podatki.gov.pl po wpisaniu w dacie przelewu numeru rachunku, na który Wnioskodawca dokonał zapłat, każdorazowo pojawił się komunikat: wyszukiwany numer rachunku jest zgodny ze stosowanym wzorcem i pasuje do jednego z rachunków wyświetlonych na wykazie.

Podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca zapłacił swoje zobowiązania, jest ujęty w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnik VAT, nadany mu został numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, tj. NIP, posiada status podatnika czynnego, nadany mu został regon, posiada wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Wnioskodawca nie złożył zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o zapłacie faktur.

Wnioskodawca jako nabywca towarów i usług posiada status podatnika VAT czynnego, rachunek, z którego Wnioskodawca dokonał zapłat, jest na tzw. białej liście podatników, a wydatki, za które Wnioskodawca zapłacił, są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Opis stanu przyszłego

Wnioskodawca zapłaci jako podatnik VAT czynny przelewem za faktury związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, które (każda z osobna) z uwagi na ich charakter ciągły przekroczy kwotę 15.000 PLN. Na fakturach nie będzie widniała adnotacja „mechanizm podzielonej płatności” oraz usługa leasingu nie będzie wyszczególniona w załączniku nr 15 do ustawy o VAT bądź w innym załączniku, który zobowiąże Wnioskodawcę do dokonywania płatności (zobowiązania Wnioskodawcy, należności dostawcy) kwoty wynikającej z faktur do zastosowania mechanizmu podzielonej płatności.

Rachunek wskazany przez dostawcę usługi, na który Wnioskodawca dokona zapłaty, w ocenie Wnioskodawcy, nie spełnia wymogów określonych w art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o VAT.

Zapłat Wnioskodawca dokona na indywidualny (wirtualny) numer rachunku bankowego, który jest powiązany odpowiednio z rachunkiem głównym dostawcy ujawnionym na tzw. białej liście, gdyż na stronie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej podatki.gov.pl, wpisując numer rachunku, na który Wnioskodawca wykona przelewy bankowe, pojawi się komunikat: wyszukiwany numer rachunku jest zgodny ze stosowanym wzorcem i pasuje do jednego z rachunków wyświetlonych na wykazie.

Wspomniany komunikat pojawi się w przypadku wpisania (weryfikacji) rachunku do zapłaty za zobowiązania Wnioskodawcy w dniach przelewów.

Dostawca usługi leasingu, któremu Wnioskodawca zapłaci swoje zobowiązania, będzie ujęty w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny (strona: podatki.gov.pl).

Wobec powyższego Wnioskodawca nie będzie wysyłał zawiadomień do naczelnika urzędu skarbowego na druku ZAW-NR bądź na druku innym ustalonym przez Ministra Finansów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy zapłacone dostawcy w miesiącu styczniu 2020 r., lutym 2020 r. przelewem za usługi na podstawie wystawionych faktur wydatek określony w nich będzie kosztem uzyskania przychodu?
2. Czy wydatki zapłacone przelewem na rachunek dostawcy w kwocie powyżej 15.000 PLN w przypadku braku zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego będą kosztem uzyskania przychodu?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zapłacone przelewem w miesiącu styczniu, lutym 2020 r. faktury na tzw. rachunek wirtualny nieuwidoczniony w Wykazie są kosztem uzyskania przychodu.

Zgodnie z komunikatem, iż rachunek, na który Wnioskodawca zapłacił w miesiącu styczniu, lutym b.r. (w dniu przelewu) zobowiązania, jest zgodny ze stosowanym wzorcem i pasuje do jednego z rachunków wyświetlonych na wykazie, oznacza, że Wnioskodawca nie poniesie odpowiedzialności w podatku dochodowym oraz nie będzie ciążyła na Wnioskodawcy odpowiedzialność solidarna w VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Brak zawiadomień do naczelnika urzędu skarbowego w przypadku zapłat za faktury, które:

• z uwagi na ich charakter ciągły przekroczyły 15.000 PLN,
• w dniu zapłaty każdorazowo po dokonaniu weryfikacji rachunku bankowego dostawcy usługi wyświetli się komunikat, iż wyszukiwany numer rachunku jest zgodny ze stosowanym wzorcem i pasuje do jednego z rachunków wyświetlonych na wykazie,

wydatki wg faktur, przy spełnieniu warunków, o których mowa wyżej oraz w opisie w dz. G poz. 74 pkt 2, będą kosztem uzyskania przychodu, a zatem Wnioskodawca nie poniesie konsekwencji podatkowych przewidzianych w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie poniesie również solidarnej odpowiedzialności w VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie przychodu, ewentualnie na zwiększenie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy,
• wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
  
  

Jednocześnie, ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków, podatnik musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł, mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.

Należy zauważyć, że zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w przywołanym przepisie art. 22 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodów, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że poniesiony wydatek przysporzy mu spodziewanego przychodu lub przyczyni się do zabezpieczenia źródła przychodów.

Stosowanie do art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. ‒ Prawo przedsiębiorców:

1. została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2. została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ‒ w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3. pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.
   
   

W myśl art. 22p ust. 2 ww. ustawy: w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. ‒ Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w tej części:

1. zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2. w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów ‒ zwiększają przychody

‒ w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego albo został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielnej płatności.

Zgodnie z art. 22p ust. 4 cytowanej ustawy: przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r., poz. 1292, z późn. zm.): dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
   
   

Zgodnie z treścią art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106): Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

1. w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;
2. zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.
   
   

W myśl art. 96b ust. 2 ww. ustawy: wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia.

Wykaz zawiera następujące dane podmiotów, o których mowa w ust. 1:

1. firmę (nazwę) lub imię i nazwisko;
2. numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, jeżeli taki numer został przyznany;

2a) status podmiotu:
1. w odniesieniu do którego nie dokonano rejestracji albo który wykreślono z rejestru jako podatnika VAT,
2. zarejestrowanego jako „podatnik VAT czynny” albo „podatnik VAT zwolniony”, w tym podmiotu, którego rejestracja została przywrócona;

3. numer identyfikacyjny REGON, o ile został nadany;
4. numer PESEL, o ile podmiot posiada;
5. numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile został nadany;
6. adres siedziby ‒ w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną;
7. adres stałego miejsca prowadzenia działalności albo adres miejsca zamieszkania, w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności ‒ w odniesieniu do osoby fizycznej;
8. imiona i nazwiska osób wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz ich numery identyfikacji podatkowej lub numery PESEL;
9. imiona i nazwiska prokurentów oraz ich numery identyfikacji podatkowej lub numery PESEL;
10. imię i nazwisko lub firmę (nazwę) wspólnika oraz jego numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL;
11. daty rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;
12. podstawę prawną odpowiednio odmowy rejestracji, wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT;
13. numery rachunków rozliczeniowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ‒ Prawo bankowe, lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której podmiot jest członkiem, otwartych w związku z prowadzoną przez członka działalnością gospodarczą ‒ wskazanych w zgłoszeniu identyfikacyjnym lub zgłoszeniu aktualizacyjnym i potwierdzonych przy wykorzystaniu STIR w rozumieniu art. 119zg pkt 6 Ordynacji podatkowej (art. 96b ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług).
    
    

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zapłacił za faktury zgodnie z umową leasingu przelewem na rachunek bankowy wskazany przez dostawcę. Rachunek znajduje się na tzw. białej liście podatników VAT, jest rachunkiem wirtualnym i w ocenie Wnioskodawcy nie spełnia wymogów określonych w art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o VAT. Faktury nie zawierają adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Wnioskodawca wskazał, że po wpisaniu w dacie przelewu numeru rachunku, na który dokonał płatności, każdorazowo pojawił się komunikat: wyszukiwany numer rachunku jest zgodny ze stosowanym wzorcem i pasuje do jednego z rachunków wyświetlonych na wykazie. Podmiot, na rzecz którego Wnioskodawca zapłacił swoje zobowiązania, jest ujęty w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnik VAT, nadany mu został numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, tj. NIP, posiada status podatnika czynnego, nadany mu został regon, posiada wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wydatki, za które Wnioskodawca zapłacił, są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie złożył zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o zapłacie faktur.

Ponadto w przyszłości Wnioskodawca zapłaci przelewem za faktury związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą na indywidualny (wirtualny) numer rachunku bankowego, który jest powiązany odpowiednio z rachunkiem głównym dostawcy ujawnionym na tzw. białej liście. Wnioskodawca wskazuje, że na stronie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej podatki.gov.pl, wpisując numer rachunku, na który wykona przelewy bankowe, pojawi się komunikat: wyszukiwany numer rachunku jest zgodny ze stosowanym wzorcem i pasuje do jednego z rachunków wyświetlonych na wykazie. Dostawca usługi leasingu, któremu Wnioskodawca zapłaci swoje zobowiązania, będzie ujęty w Wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnik VAT. Wnioskodawca nie będzie wysyłał zawiadomień do naczelnika urzędu skarbowego na druku ZAW-NR bądź na druku innym ustalonym przez Ministra Finansów.

Mając na uwadze przedstawione informacje, wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych przelewem faktur w styczniu 2020 r. i lutym 2020 r. oraz przyszłych przelewów na rachunek wskazany przez dostawcę, tzw. rachunek wirtualny, techniczny oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków zapłaconych przelewem na rachunek dostawcy w kwocie powyżej 15.000 PLN w przypadku braku zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego.

Pojęcie rachunku płatniczego zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2019 r., poz. 659, z późn. zm.), zgodnie z którym rachunek płatniczy jest to rachunek prowadzony dla jednego lub większej liczby użytkowników służący do wykonywania transakcji płatniczych, przy czym przez rachunek płatniczy rozumie się także rachunek bankowy oraz rachunek członka spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jeżeli rachunki te służą do wykonywania transakcji płatniczych.

Rodzaje rachunków bankowych określone zostały w rozdziale 3 ustawie z 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 2187, z późn. zm.). Regulacja art. 49 ust. 1 pkt 1 Prawa bankowego stanowi, że jako rachunki bankowe należy rozumieć rachunki rozliczeniowe, w tym bieżące i pomocnicze oraz prowadzone dla nich na zasadach określonych w rozdziale 3a rachunki VAT.

W praktyce gospodarczej zdarza się, że podmioty wykorzystują usługę rachunków wirtualnych/technicznych, gdzie w tej usłudze każdy pojedynczy kontrahent sprzedawcy towaru lub usługi otrzymuje przypisany wyłącznie do niego niepowtarzalny numer rachunku, który to numer wykorzystuje, przelewając zapłatę za towar lub usługę, jednak środki pieniężne wpływają (i są księgowane przez bank) na jeden rachunek rzeczywisty, do którego te wirtualne numery są przyporządkowane. Numer wirtualny stosowany jest w celu zautomatyzowania rozliczeń – użycie go przez wpłacającego powoduje, że system sam rozpoznaje wszystkie parametry przelewu i dokonywane jest jego automatyczne księgowanie na rachunku bieżącym prowadzonym na rzecz sprzedawcy. Bank nie dokonuje fizycznych księgowań na rachunkach wirtualnych ani nie generuje dla nich wyciągów bankowych.

Tzw. rachunki wirtualne nie są rachunkami rozliczeniowymi w rozumieniu art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo bankowe i tym samym nie będą uwidaczniane w wykazie podatników VAT czynnych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w uzasadnienie do ustawy (Druk 3301), gdzie wskazano, że w przypadku tych podmiotów, np. banków, które ze względu na specyfikę swojej działalności wykorzystują dla celów rozliczeń własnych związanych z zakupami i sprzedażą służących realizacji ich działalności tzw. rachunki techniczne, rachunki te nie stanowią rachunków rozliczeniowych w rozumieniu ustawy – Prawo bankowe i w związku z tym nie będą podlegały obowiązkowi ich zgłaszania celem zamieszczenia w wykazie.

Problem wpłat dokonywanych na wirtualny rachunek bankowy, który nie jest uwzględniany na tzw. białej liście podatników, był również przedmiotem interpelacji grupy Posłów Nr 32747 z dnia 19 lipca 2019 r.

W odpowiedzi z 19 sierpnia 2019 r. Nr PT8.054.5.2019.WLI.451E Ministerstwo Finansów potwierdziło, że „rachunki te nie będą uwidaczniane w wykazie podatników VAT, gdyż nie są to rachunki rozliczeniowe w rozumieniu art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe”. Jednocześnie wskazało jednak, że „Wpłaty na rachunki wirtualne, które są przypisane do rachunku rozliczeniowego, będą traktowane jak wpłaty na rachunek rozliczeniowy, który podlega zgłoszeniu do urzędu skarbowego”.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione we wniosku informacje oraz powołane przepisy prawne, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, dokonując płatności z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz dostawcy na wskazany przez niego rachunek wirtualny przypisany do rachunku głównego, zgłoszonego do wykazu, o którym jest mowa w art. 96b ustawy o podatku od towarów i usług, będzie mógł wydatek, którego dotyczy ta płatność, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i nie będzie musiał złożyć zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury o wpłacie dokonanej na rachunek spoza wykazu.

Tak więc nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 22p ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty z tytułu płatności za towary i usługi nabywane od dostawcy o wartości przekraczającej 15.000 zł, dokonane na techniczny rachunek dostawcy, tzw. rachunek wirtualny, służący do obsługi rachunku rozliczeniowego znajdującego się w dniu przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy każda wpłata na rachunek wirtualny będzie stanowić jednocześnie wpłatę na ten rachunek rozliczeniowy.

Jednocześnie zaznacza się, że Wnioskodawca powinien mieć w swoich dokumentach dowody potwierdzające to, że wpłata na konto, o którym mowa w złożonym wniosku (rachunek wirtualny), jest w istocie wpłatą na rachunek znajdujący się w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując ‒ zapłacony dostawcy w styczniu 2020 r., lutym 2020 r. przelewem za usługi na podstawie wystawionych faktur wydatek będzie kosztem uzyskania przychodów. Wydatki zapłacone w przyszłości przelewem na rachunek dostawcy w kwocie powyżej 15.000 PLN w przypadku braku zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego będą również kosztem uzyskania przychodu.

Końcowo informuje się, że w przedmiocie podatku od towarów i usług w powiązaniu z Ordynacją podatkową w zakresie ponoszenia przez Wnioskodawcę solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe w podatku VAT na podstawie art. 117ba Ordynacji podatkowej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.