2020.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.315.2020.2.MD
z 2 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 marca 2020 r. (data wpływu 17 kwietnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 2 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia wskazanej we wniosku 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia wskazanej we wniosku 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami. Wniosek został uzupełniony pismem z 2 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 22 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.315.2020.1.MD.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 2 czerwca 2020 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 lipca 2016 r. Powiat (dalej „Powiat”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym NIP xxx i począwszy od lipca 2016 r. składa deklarację VAT we własnym imieniu. Z dniem 1 stycznia 2017 r. zgodnie z wymogiem art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych (Dz. U z 2016 r., poz. 1454). Powiat podjął rozliczenie podatku VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi. Powiat będąc jednostką samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i wykazuje określne ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym. Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i sporządza scentralizowaną deklarację podatku od towarów i usług VAT-7. W imieniu Powiatu jako Sprzedawcy i podatnika podatku VAT faktury VAT wystawiają poszczególne jednostki organizacyjne jako „Wystawca faktury” z NIP-em Powiatu. Obsługę scentralizowanych rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług VAT prowadzi Starostwo Powiatowe. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami organem reprezentującym Skarb Państwa jest Starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach wykonywania zadań zleconych w imieniu Skarbu Państwa nie jest starosta, który nie posiada osobowości prawnej tylko Powiat jako jednostka samorządu terytorialnego wyposażona w osobowość prawną (vide: Interpretacja indywidualna 0112- KDIL4.4012.270.2017.2.NK z dnia 2 października 2017 r.).

Opis stanu faktycznego:

Skarb Państwa stał się współwłaścicielem w udziale 1/2 części w prawie własności nieruchomości położonej w Ż. gm. W. oznaczonej jako działka nr A o pow. 0,0494 ha, na podstawie decyzji Starosty z dnia 5 lutego 2018 r. znak: X. Nabycie przez Skarb Państwa prawa własności do 1/2 przedmiotowej nieruchomości nastąpiło nieodpłatnie z dniem 1 stycznia 2016 r. z mocy prawa na podstawie art. 9 ust. 2b w związku z art. 9 ust. 2a, 2i, 2j ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 121, poz. 770 z późn. zm.) Nieruchomość jest objęta księgą wieczystą KW X. prowadzoną przez Wydział Ksiąg Wieczystych, gdzie w dziale II-gim tej księgi jako współwłaściciele wpisani są Gminna Spółdzielnia X. w 1/4 części, Ochotnicza Straż Pożarna w X. w 1/4 części i Skarb Państwa w 1/2 części. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem, w którym nie zostały wyodrębnione lokale, natomiast według zgodnego umownego ustnego podziału Skarb Państwa jest w posiadaniu następujących pomieszczeń:

PRZYZIEMIE: 01. Siłownia o pow. użytkowej: 29,10 m², 02. Siłownia o pow. użytkowej: 65,60 m², 03. Magazyn o pow. użytkowej: 6,10 m², 04. Siłownia o pow. użytkowej: 28,80 m², 05. Korytarz o pow. użytkowej: 7,00 m², 06. Wiatrołap o pow. użytkowej: 3,50 m², 07. Sanitariaty o pow. użytkowej 12,20 m², 08. Siłownia o pow. użytkowej: 26,20 m² ,
PARTER: 1.2 Sołtysówka o pow. użytkowej 6,90 m², 1.3. Magazyn Sołtysówki o pow. użytkowej: 3,40 m² 1.4 Sanitariaty o pow. użytkowej: 6,70 m², 1.5 WC o pow. użytkowej 1,60 m² 1.6. Pomieszczenie KGW o pow. użytkowej 32,10 m²
PIĘTRO: 2.1. Komunikacja i Szatnia o pow. użytkowej 31,30 m² Udział w 1/2 części w pomieszczeniach wspólnych:
- PARTER 1.1 Komunikacja o pow. użytkowej: 22,10 m²
- PIĘTRO WC damska o pow. użytkowej 11,60 m² , WC męska o pow. użytkowej 11,60 m².

Pomieszczenia powyższe zostały użyczone Gminie W. umową użyczenia z dnia 16 grudnia 2019 r. na okres 3 lat w celu realizacji zadań własnych w zakresie kultury, kultury fizycznej i turystyki, współpracy z organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie wspierania i upowszechniania idei samorządowej m.in. jako siedziba sołtysa. Pozostałe pomieszczenia w budynku tj. sklep spożywczy jest w posiadaniu Gminnej Spółdzielni X. i sala OSP jest w posiadaniu Ochotniczej Straży Pożarnej.

W uzupełnieniu do wniosku udzielono następujących wyjaśnień.

Na pytanie organu: „Czy przekazanie przez Powiat 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku na rzecz Gminy W. związane jest z realizacją zadań własnych Powiatu?

Jakie to są dokładnie zadnia własne powiatu (proszę podać konkretny przepis tj. numer artykułu lub paragrafu wraz z podaniem nazwy aktu prawnego),
Czy dany podmiot (Gmina W.) wykorzystuje tę 1/2 część nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku (nieodpłatnie użyczoną) wyłącznie do celów związanych z realizacją zadań własnych Powiatu, czy również do innych celów własnych (jakich)?
Proszę o podanie przesłanek, które świadczą o tym, że użyczenie 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku na rzecz Gminy W. służy realizacji zadań własnych Powiatu. Wnioskodawca wskazał, że:
1. Przekazanie w nieodpłatne użyczenie 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku na rzecz Gminy W. dokonane jest nie przez Powiat, ale przez Skarb Państwa reprezentowany przez starostę wykonującego zadania z zakresu gospodarowania nieruchomościami Skarb Państwa nałożone przez ustawę. Jednakże podatnikiem podatku VAT z tytułu takiej czynności nie jest starosta, który nie posiada osobowości prawnej ale jak wskazuje indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 2 października 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0112-KDIL.4.4012.270.2017.2.NK, w przypadku realizowania przez Starostę czynności z zakresu gospodarki nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa, Powiat posiada status podatnika VAT i jest zobowiązany do wykazania obrotów z tej działalności w deklaracji VAT.

Zgodnie z postanowieniem art. 23 ust. 1 pkt 7a ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020r. poz.65 ze zm. ) zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności wydzierżawiają, wynajmują i użyczają nieruchomości wchodzące w skład zasobu, przy czym umowa zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony wymaga zgody wojewody.

Przekazanie w nieodpłatne użyczenie 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku na rzecz Gminy W. dokonane jest przez Skarb Państwa reprezentowany przez starostę i służyć będzie realizacji jej celów ustawowych. W świetle powyższego:

ww. przekazanie w nieodpłatne użyczenie nie jest związane z realizacją zadań własnych Powiatu;
Gmina W. wykorzystuje tę nieodpłatnie użyczoną 1/2 część nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku do realizacji celów publicznych tj. Jej zadań własnych określonych w przepisach art. 7 ust. l pkt 9, 10, 17 i 19 ustawy o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.);
brak przesłanek.

Udział w wysokości 1/2 części nieruchomości zabudowanej wraz z pomieszczeniami w budynku Skarb Państwa nabył nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie art. 9 ust. 2b ustawy z dnia 20 sierpnia 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze sądowym (Dz.U. z 1997 r. Nr 121 poz. 770 ze zm.), co stwierdza ostateczna decyzja Starosty z dnia 5 lutego 2018 r. W związku z powyższym Wnioskodawcy, w związku z nabyciem części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ww. 1/2 część nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku będące przedmiotem nieodpłatnego użyczenia nie była wcześniej wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie w nieodpłatne używanie Gminie W. dokonane przez Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę umową użyczenia z dnia 16 grudnia 2019 r. udziału w wysokości 1/2 części w prawie własności nieruchomości położonej w Ż. oznaczonej jako zabudowana działka nr A. wraz z pomieszczeniami w budynku (księga wieczysta X.), z przeznaczeniem na realizację zadań własnych Gminy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Przekazanie w nieodpłatne używanie Gminie W. dokonane przez Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę umową użyczenia z dnia 16 grudnia 2019 r. udziału w wysokości 1/2 części w prawie własności nieruchomości położonej w Ż. oznaczonej jako zabudowana działka nr A. wraz z pomieszczeniami w budynku (księga wieczysta X.), z przeznaczeniem na realizację zadań własnych Gminy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z postanowieniem art. 9 ust. 2b zdanie 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 1997 r. Nr 121 poz. 770 ze zm.) z dniem 1 stycznia 2016 r. Skarb Państwa nabywa nieodpłatnie z mocy prawa mienie podmiotów, o których mowa w ust. 2a. Z kolei z ust. 2a art. 9 wynika, że podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, które były wpisane do rejestru sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie tej ustawy i które do dnia 31 grudnia 2015 r. nie złożyły wniosku o wpis do rejestru, uznaje się za wykreślone z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r.

Udział w wysokości 1/2 części w prawie własności nieruchomości położonej w Ż. oznaczonej jako zabudowana działka nr A. wraz z pomieszczeniami w budynku (księga wieczysta X. ) Skarb Państwa nabył nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie art. 9 ust. 2b ustawy z dnia 20 sierpnia 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze sądowym (j.t. Dz.U. z 1997 r. Nr 121 poz. 770 ze zm.), co stwierdza ostateczna decyzja Starosty z dnia 5 lutego 2018 r. Skarbowi Państwa, w związku z nabyciem ww. udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej wraz z pomieszczeniami w budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie w związku z udziałem w wysokości 1/2 części w prawie własności nieruchomości położonej w Ż. oznaczonej jako zabudowana działka nr A. wraz z pomieszczeniami w budynku.

Umową użyczenia z dnia 16 grudnia 2019 r. Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę oddał w nieodpłatne używanie Gminie W. – Biorącego do używania przedmiotowy udział w wysokości 1/2 części w prawie własności nieruchomości położonej w Ż. oznaczonej jako zabudowana działka nr A. wraz z pomieszczeniami w budynku (księga wieczysta X.) z przeznaczeniem na realizację zadań własnych w zakresie kultury, kultury fizycznej i turystyki, współpracy z organizacjami samorządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, wspierania i upowszechniania idei samorządowej.

Wymienione wyżej zadania własne realizowane przez Gminę wskazane są w przepisach art. 7 ust. 1 pkt 9, 10, 17 i 19 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.).

Umowa dopuszcza oddanie przez Biorącego do używania (Gminę) nieodpłatne oddanie osobom trzecim na cele zgodne z umową użyczenia. Biorący do używania ponosi wszelkie koszty związane z realizacją zadań wskazanych w umowie oraz wszelkie koszty związane z własnością lub z posiadaniem nieruchomości (w tym podatek od nieruchomości).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatna dostawa towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Analizując treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda jednak czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Skarb Państwa stał się współwłaścicielem w udziale 1/2 części w prawie własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr A. Nabycie przez Skarb Państwa prawa własności do 1/2 przedmiotowej nieruchomości nastąpiło nieodpłatnie w 2016 r. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem, w którym nie zostały wyodrębnione lokale, natomiast według zgodnego umownego ustnego podziału Skarb Państwa jest w posiadaniu następujących pomieszczeń: PRZYZIEMIE: 01. Siłownia 02. Siłownia 03. Magazyn, 04. Siłownia, 05. Korytarz 06. Wiatrołap o, 07. Sanitariaty, 08. Siłownia; PARTER: 1.2 Sołtysówka, 1.3. Magazyn Sołtysówki 1.4 Sanitariaty 1.5 WC 1.6. Pomieszczenie KGW; PIĘTRO: 2.1. Komunikacja i Szatnia; Udział w 1/2 części w pomieszczeniach wspólnych: PARTER 1.1 Komunikacja i PIĘTRO WC damska i WC męska. Pomieszczenia powyższe zostały użyczone Gminie W. umową użyczenia z dnia 16 grudnia 2019 r. na okres 3 lat w celu realizacji zadań własnych w zakresie kultury, kultury fizycznej i turystyki, współpracy z organizacjami pozarządowymi i podmiotami wymienionymi w art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie wspierania i upowszechniania idei samorządowej m.in. jako siedziba sołtysa. Pozostałe pomieszczenia w budynku tj. sklep spożywczy jest w posiadaniu Gminnej Spółdzielni X. i sala OSP jest w posiadaniu Ochotniczej Straży Pożarnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą opodatkowania czynności przekazania przez Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę w nieodpłatne używanie Gminie udziału w wysokości 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku z przeznaczeniem na realizację zadań własnych Gminy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 920), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Powiat ma osobowość prawną (art. 2 ust. 2). Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania powiatu należą zadania publiczne o charakterze ponadgminnym.

Wskazać należy, że na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Jednocześnie, w świetle art. 11a ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, przepis stosuje się do czynności prawnych lub czynności procesowych podejmowanych na rzecz lub w interesie Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 21 cyt. ustawy o gospodarce nieruchomościami, do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa.

Z art. 23 ust. 1 pkt 7a cyt. wyżej ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem ust. 1e, art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności: wydzierżawiają, wynajmują i użyczają nieruchomości wchodzące w skład zasobu, przy czym umowa zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony wymaga zgody wojewody; zgoda wojewody jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.

Jak wskazał Wnioskodawca, przekazanie w nieodpłatne użyczenie 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku na rzecz Gminy W. dokonane jest nie przez Powiat, ale przez Skarb Państwa reprezentowany przez starostę wykonującego zadania z zakresu gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa nałożone przez ustawę. Wnioskodawca podał również, że w przypadku realizowania przez Starostę czynności z zakresu gospodarki nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa, podatnikiem podatku VAT z tytułu takich czynności nie jest starosta, który nie posiada osobowości prawnej, ale Powiat.

Zauważyć należy, że Skarb Państwa w transakcjach dotyczących gospodarki nieruchomościami nie występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. W każdym takim przypadku, podmiotami, które to czynią są jednostki organizacyjne, na ogół wyodrębnione w tym celu. Organem reprezentującym Skarb Państwa w związku z gospodarowaniem nieruchomościami jest Starosta, co wynika z powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Rozwinięciem tej ogólnej zasady jest unormowanie zawarte w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują (z zastrzeżeniami, które – ze względu na rozpatrywaną sprawę – można pominąć) starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.

W tym miejscu wskazać wypada, że podatnikiem podatku od towarów i usług nie może być starosta, przede wszystkim z tego względu, że nie jest on podmiotem samodzielnie prowadzącym działalność gospodarczą. Starosta nie działa bowiem na własny rachunek i na własną odpowiedzialność, chociażby z tego powodu, że nie jest – ze względu na brak wyodrębnienia – jednostką organizacyjną.

Zatem w przypadku wykonywania czynności z zakresu zadań zleconych nałożonych na Starostę ustawą o gospodarce nieruchomościami z tytułu najmu, dzierżawy, użytkowania wieczystego nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa, wynikających z zawartych umów cywilnoprawnych, to Powiat posiada status podatnika podatku od towarów i usług.

Zagadnienie dotyczące instytucji użyczenia regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 ze zm.).

Jak wynika z art. 710 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Jak wskazano powyżej, podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi, jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest spełnienie określonych warunków.

Z wniosku wynika, że Starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej gospodarując nieruchomościami Skarbu Państwa, przekazał umową z dnia 16 grudnia 2019 r. do nieodpłatnego użyczenia na rzecz Gminy W. 1/2 część nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku (której właścicielem jest Skarb Państwa). Skarbowi Państwa, w związku z nabyciem ww. udziału w prawie własności nieruchomości zabudowanej wraz z pomieszczeniami w budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na ulepszenie w związku z udziałem w wysokości 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku. Ponadto nie była ona wcześniej wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów, należy zauważyć, że przekazanie 1/2 części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku w nieodpłatne użytkowanie jest związane z wykonywaniem czynności z zakresu zadań zleconych nałożonych na Starostę ustawą o gospodarce nieruchomościami z tytułu gospodarowania nieruchomościami będącymi własnością Skarbu Państwa, dla których to czynności podatnikiem jest Powiat. Jest to zadanie starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, wynikające z treści art. 11 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym reprezentuje on Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami, w tym przekazanie przedmiotowej nieruchomości w nieodpłatne użytkowanie w związku z art. 23 ust. 1 pkt 7a ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Ponadto w odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy istotny jest fakt, że udział w wysokości 1/2 części nieruchomości zabudowanej wraz z pomieszczeniami w budynku, Skarb Państwa nabył nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie art. 9 ust. 2b ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze sądowym (Dz.U. z 1997 r. Nr 121 poz. 770 ze zm.), co stwierdza ostateczna decyzja Starosty z dnia 5 lutego 2018 r. W związku z powyższym Wnioskodawcy, w związku z nabyciem części nieruchomości wraz z pomieszczeniami w budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie będą wypełnione przesłanki określone w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, przekazanie w nieodpłatne używanie Gminie W. dokonane przez Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę umową użyczenia z dnia 16 grudnia 2019 r. udziału w wysokości 1/2 części w prawie własności nieruchomości oznaczonej jako zabudowana działka nr A. wraz z pomieszczeniami w budynku z przeznaczeniem na realizację zadań własnych Gminy w opisanych okolicznościach nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin